Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 6 sierpnia 2025 16:10
Data zakończenia: 6 sierpnia 2025 16:22

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jakim celu wykorzystuje się fiołki ogrodowe?

A. do wiosennego sadzenia kwietników

B. do sadzenia oczek wodnych

C. do letniego sadzenia kwietników

D. do sadzenia murków skalnych

Fiołki ogrodowe, znane również jako Viola, są popularnymi roślinami kwitnącymi, idealnymi do wiosennego obsadzania kwietników. Wiosna to czas, kiedy te rośliny zaczynają aktywnie rosnąć, co sprawia, że są doskonałym wyborem do dekoracji ogrodów oraz przestrzeni publicznych. Fiołki charakteryzują się szeroką gamą kolorów i kształtów, co umożliwia tworzenie atrakcyjnych kompozycji kwiatowych. Dodatkowo, są roślinami mrozoodpornymi, co pozwala na ich wcześniejsze sadzenie, jeszcze przed ostatnimi przymrozkami. Zgodnie z zasadami projektowania krajobrazu, fiołki ogrodowe można łączyć z innymi bylinami i roślinami jednorocznymi, co zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny. Przykładowo, sadząc je obok tulipanów czy narcyzów, możemy uzyskać efektowne zestawienia kolorystyczne. Ich niskie wymagania glebowe i umiejętność adaptacji do różnych warunków sprawiają, że są idealnym wyborem dla ogrodników, zarówno amatorów, jak i profesjonalistów.

Pytanie 2

W trakcie wykonywania struktury pionowej zdjęcia fitosocjologicznego literą B wskazuje się warstwę

A. runa leśnego

B. mchów i porostów

C. drzew

D. krzewów

Odpowiedzi 'runa leśnego', 'drzew' oraz 'mchów i porostów' są nieprawidłowe z kilku powodów. Runo leśne, oznaczające warstwę roślinności niskiej, składa się głównie z traw, bylin oraz roślin zielnych, które nie mają tej samej struktury ani charakterystyki co krzewy. Z kolei warstwa drzew, będąca najwyższą w strukturze pionowej, obejmuje korony drzew, które dominują w krajobrazie leśnym i pełnią kluczową rolę w procesach fotosyntezy i tworzeniu mikroklimatu. Mchy i porosty, z kolei, są elementem podszytu, ale nie reprezentują warstwy krzewów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, wynikają z braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy roślinności współistnieją w ekosystemach leśnych. Każda z tych warstw pełni odmienną rolę i ma specyficzne cechy. Zrozumienie, jakie rośliny klasyfikowane są w ramach poszczególnych warstw, jest kluczowe dla prawidłowej analizy fitosocjologicznej i oceny bioróżnorodności, co jest istotne w kontekście ochrony i zarządzania zasobami naturalnymi.

Pytanie 3

Typową czynnością podczas wiosennego sadzenia krzewów róż rabatowych jest

A. osłanianie krzewów gałęziami drzew iglastych

B. przycinanie pędów na wysokości około 30 cm

C. przycinanie pędów w okolicy 3 a 5 oczka, kierując je na zewnątrz

D. kopczykowanie krzewów do wysokości około 30 cm

Przycinanie pędów krzewów róż rabatowych między 3 a 5 oczkiem skierowanym na zewnątrz jest kluczowym zabiegiem agrotechnicznym, który pozwala na uzyskanie ładnego pokroju roślin oraz wspiera ich zdrowy rozwój. Wiosenne przycinanie stymuluje wzrost nowych pędów oraz kwitnienie, co jest istotne dla estetyki i jakości kwiatów. Odpowiednie przycinanie pozwala także na poprawę aeracji wnętrza krzewu, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Ważne jest przy tym, aby miejsca cięcia były wykonane ostrożnie, co zapobiega uszkodzeniu tkanki roślinnej. Przykładowo, przycinając pędy na wysokości odpowiednich oczek, tworzymy warunki do rozwoju silnych, zdrowych pędów, które będą wydawały obfite kwiaty. Dobre praktyki wskazują, że przycinanie powinno być wykonywane wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, co zapewnia krzewom odpowiednie warunki do regeneracji. Warto również wspomnieć, że przycinanie powinno uwzględniać specyfikę danej odmiany róż, ponieważ różne odmiany mogą wymagać różnego podejścia do formowania.

Pytanie 4

Jaki okres sadzenia jest odpowiedni dla róż z gołym systemem korzeniowym?

A. Od połowy do końca czerwca

B. Od końca sierpnia do połowy września

C. Od połowy do końca października

D. Od lipca do połowy sierpnia

Sadzenie róż w niewłaściwych terminach, takich jak od końca sierpnia do połowy września, od połowy do końca czerwca, czy od lipca do połowy sierpnia, może prowadzić do wielu problemów. Po pierwsze, różom potrzebny jest czas na adaptację do nowego środowiska, a sadzenie ich w sierpniu czy czerwcu, kiedy temperatura jest wysoka, może prowadzić do ich osłabienia. Rośliny w tych miesiącach poddawane są dużemu stresowi spowodowanemu wysokimi temperaturami oraz niedoborem wody. Ponadto, sadzenie w zbyt wczesnym okresie, takim jak lato, naraża je na szkodliwe działanie letnich upałów, co może prowadzić do uszkodzenia korzeni i zahamowania wzrostu. Warto również zwrócić uwagę na to, że różom z odkrytym systemem korzeniowym najlepiej jest umożliwić czas na aklimatyzację przed zimą, co nie jest możliwe, jeżeli są sadzone w zbyt wczesnym lub zbyt późnym okresie. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk ogrodniczych, sadzenie róż powinno być dostosowane do pory roku, która zapewnia najlepsze warunki dla ich wzrostu. Dobrze jest również pamiętać, że każda odmiana róż może mieć nieco inne wymagania, dlatego warto zapoznać się z charakterystyką konkretnej rośliny przed podjęciem decyzji o terminie sadzenia.

Pytanie 5

Które pnącze wyróżnia się umiejętnością wspinania się po pniach drzew bez potrzeby używania dodatkowych specjalnych konstrukcji wspierających?

A. Malina (Rubus sp.)

B. Róża wielokwiatowa (Rosa multiflora)

C. Bluszcz pospolity (Hedera helix)

D. Powojnik wielkokwiatowy (Clematis sp.)

Bluszcz pospolity (Hedera helix) jest pnączem, które charakteryzuje się unikalną zdolnością do wspinania się po pniach drzew oraz innych podporach bez potrzeby stosowania dodatkowych struktur wspierających. Jego liście są przystosowane do fotosyntezy w warunkach cienia, co czyni go idealnym do wzrostu w lesistych ekosystemach. Bluszcz wytwarza korzenie przybyszowe, które przyczepiają się do powierzchni, umożliwiając mu stabilne przyleganie do różnych podłoży. W praktyce roślina ta jest często wykorzystywana w ogrodnictwie do okrywania murów, drzew czy ogrodzeń, a jej zdolność do ochrony przed erozją gleby czyni ją cennym elementem w projektach zagospodarowania terenów zielonych. Oprócz wartości estetycznych, bluszcz ma także właściwości ekologiczne, pełniąc funkcję schronienia dla wielu gatunków ptaków i owadów. Zmniejsza on również straty ciepła w zimie, co wpływa na poprawę mikroklimatu w otoczeniu budynków. W standardach ogrodniczych bluszcz jest uważany za roślinę łatwą w uprawie i odporną na różne warunki atmosferyczne.

Pytanie 6

Jakie rośliny powinny być posadzone w ogrodzie przedszkolnym przy ruchliwej ulicy, aby chronić go przed spalinami i hałasem?

A. byliny, np. pięciornik trójząbkowy

B. drzewa iglaste, np. świerk serbski

C. drzewa liściaste, np. lipa dużolistna

D. krzewy, np. forsycja pośrednia

Wybór drzew liściastych, bylin czy drzew iglastych do izolacji ogrodu przedszkolnego nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście ochrony przed hałasem i zanieczyszczeniami powietrza. Drzewa liściaste, takie jak lipa wielkolistna, wprawdzie mogą przyczyniać się do poprawy jakości powietrza, jednak ich efektywność w izolacji akustycznej jest ograniczona. Liście drzew liściastych, choć mają dużą powierzchnię, nie są wystarczająco gęste, by skutecznie tłumić dźwięki napływające z ruchliwej ulicy. Dodatkowo, w przypadku drzew iglastych, takich jak świerk serbski, ich igły i struktura nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed hałasem, a ich wzrost i rozwój w warunkach miejskich może być utrudniony z powodu miejskiego zanieczyszczenia i przestrzeni ograniczonej dla korzeni. Byliny, takie jak pięciornik trójząbkowy, również nie są odpowiednie do izolacji, gdyż ich niewielka wysokość i struktura nie dają możliwości skutecznej bariery przed hałasem i spalinami. Często popełniane błędy myślowe przy wyborze roślin do izolacji wynikają z nieuwzględnienia specyfiki ich wzrostu oraz funkcji, jakie mają pełnić. Przy projektowaniu przestrzeni zielonych w takich lokalizacjach kluczowe jest stosowanie roślin, które charakteryzują się gęstością oraz odpowiednią wysokością, co pozwala na maksymalizację funkcji izolacyjnych.

Pytanie 7

Na glebach o dużym zanieczyszczeniu nie należy stosować

A. orki przedzimowej

B. brony talerzowej

C. włókowania

D. kultywatora

Wybór kultywatora na gleby silnie zaperzone może być mylący, ponieważ często postrzegany jest jako rozwiązanie do poprawy struktury gleby. Kultywatory są narzędziami, które rozbijają zbitą glebę i poprawiają jej napowietrzenie, jednak na glebach silnie zaperzonych ich stosowanie może prowadzić do jeszcze większego zaciągania zanieczyszczeń organicznych na powierzchnię. Włókowanie, z kolei, ma na celu spulchnienie wierzchniej warstwy gleby, co w teorii może wydawać się korzystne, ale również może nie zaspokajać potrzeb gleby, która wymaga bardziej delikatnego podejścia. Odpowiedzią na problem gleb zaperzonych nie jest intensywna obróbka, lecz dbałość o ich zdrowie i równowagę biologiczną. Zastosowanie orki przedzimowej również może być wadliwe, ponieważ głębokie oranie może prowadzić do dalszego pogłębiania problemów związanych z zaperzeniem oraz uszkodzeń struktury gleby. Zamiast tego, bardziej odpowiednie są metody ochrony gleby, takie jak stosowanie nawozów organicznych oraz wprowadzenie roślin okrywowych, które zwiększają bioróżnorodność i poprawiają kondycję gleby. Warto zatem podejść do tematu z większą rozwagą i uwzględnić specyfikę gleby przy wyborze metod uprawy.

Pytanie 8

Róże czepne powinny być hodowane na glebach piaszczysto-gliniastych, w lokalizacjach

A. słonecznych i lekko wentylowanych.

B. zacienionych i spokojnych.

C. zacienionych i dobrze wentylowanych.

D. półcienistych i spokojnych.

Uprawa róż czepnych na glebach piaszczysto-gliniastych w miejscach słonecznych i lekko przewiewnych jest kluczowa dla ich prawidłowego wzrostu i kwitnienia. Róże te preferują stanowiska, gdzie mogą otrzymać minimum 6 godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie, co pozwala na intensyfikację fotosyntezy oraz poprawia ich odporność na choroby. Gleby piaszczysto-gliniaste charakteryzują się dobrą przepuszczalnością wody, co zapobiega gromadzeniu się wilgoci w korzeniach, a także zapewniają odpowiednie składniki odżywcze. W praktyce warto również zadbać o regularne nawożenie, co przyczyni się do bujnego wzrostu roślin, a także o systematyczne przycinanie, które stymuluje rozwój nowych pędów. Właściwe stanowisko i pielęgnacja wpływają na zdrowotność roślin oraz ich odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne, co jest zgodne z dobrą praktyką ogrodniczą.

Pytanie 9

Jakie gatunki roślin można zarekomendować do aranżacji ogrodu skalnego w stylu alpejskim?

A. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis × hybrida), kosaciec bródkowy (Iris germanica)

B. Bluszcz pospolity (Hedera helix), funkia sina (Hosta glauca)

C. Smagliczka skalna (Alyssum saxatile), żagwin ogrodowy (Aubrieta × cultorum)

D. Krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina), serduszka piękne (Dicentra formosa)

Smagliczka skalna (Alyssum saxatile) oraz żagwin ogrodowy (Aubrieta × cultorum) to doskonałe wybory do ogrodu skalnego o charakterze alpejskim, ponieważ są to rośliny dobrze przystosowane do trudnych warunków panujących w takich środowiskach. Smagliczka skalna jest rośliną niską, dorastającą do około 15-30 cm wysokości, charakteryzującą się złotymi kwiatami, które kwitną od wiosny do lata. Ma płytki system korzeniowy, co pozwala jej dobrze funkcjonować w skalistym podłożu oraz efektywnie wykorzystać dostępne zasoby wody. Żagwin ogrodowy jest również niską rośliną, o gęstym pokroju, której kwiaty mogą mieć różne kolory, od fioletowego do różowego, i kwitnie wczesną wiosną. Obie rośliny są odporne na suszę, co czyni je idealnymi do ogrodów skalnych, gdzie gleba jest często uboga w składniki odżywcze oraz narażona na intensywne nasłonecznienie. Dodatkowo, wprowadzenie tych roślin do ogrodu skalnego przyczynia się do zwiększenia jego estetyki oraz bioróżnorodności, co jest zgodne z zasadami projektowania zieleni w ogrodach alpejskich.

Pytanie 10

Jaką roślinę drzewną można by zasugerować do zasadzenia w niewielkim ogrodzie wewnętrznym?

A. Tulipanowiec amerykański 'Fastigiata' (Liriodendron tulipifera 'Fastigiata')

B. Klon pospolity 'Globosum' (A cerplatanoides 'Globosum')

C. Buk zwyczajny 'Pendula' (Fagus syhatica 'Pendula')

D. Topola Simona 'Fastigiata' (Populus simonii 'Fastigiata')

Klon pospolity 'Globosum' (Acer platanoides 'Globosum') jest idealną rośliną drzewiastą do małych wnętrz ogrodowych ze względu na swoje kompaktowe rozmiary oraz kulisty kształt korony. Dorasta zazwyczaj do wysokości 4-6 metrów i charakteryzuje się powolnym wzrostem, co czyni go doskonałym wyborem do ograniczonej przestrzeni. Jego gęste liście zapewniają cień i są estetyczne przez większość sezonu wegetacyjnego. W praktyce, można go stosować jako punkt centralny w małych ogrodach, sadzić w pobliżu tarasów lub na małych dziedzińcach. Klon 'Globosum' preferuje gleby żyzne, dobrze przepuszczalne i jest odporny na zanieczyszczenia miejskie, co czyni go odpowiednim do miejskich ogrodów. Warto również zauważyć, że jest to drzewo stosunkowo łatwe w uprawie, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w ogrodnictwie, promując zdrowe ekosystemy w miastach.

Pytanie 11

Oblicz objętość wykopanego materiału ziemnego przy użyciu wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m.

A. 200 m3

B. 50 m3

C. 100 m3

D. 150 m3

Aby obliczyć objętość mas ziemnych przy wykopie wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m, należy zastosować podstawowy wzór na objętość prostopadłościanu, który brzmi: V = a × b × h, gdzie a to długość, b to szerokość, a h to wysokość. W tym przypadku mamy: V = 10 m × 20 m × 0,5 m = 100 m3. Obliczona objętość 100 m3 jest istotna w kontekście prac budowlanych i inżynieryjnych, ponieważ pozwala na oszacowanie ilości materiałów potrzebnych do wykopów, a także kosztów związanych z transportem i składowaniem tych mas. W praktyce, znajomość objętości wykopu jest kluczowa przy planowaniu projektów budowlanych, gdyż wpływa na dobór sprzętu oraz harmonogram realizacji prac. W branży budowlanej standardem jest również przeprowadzanie dokładnych pomiarów i obliczeń, aby zminimalizować ryzyko błędów i nieprzewidzianych kosztów związanych z wykopami.

Pytanie 12

Wskaż gatunki roślin, które nie powinny być wykorzystywane na placach zabaw dla dzieci?

A. Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima), bluszcz pospolity (Hedera helix)

B. Lipa drobnolistna {Tilia cordata), tawuła japońska {Spiraea japonica)

C. Klon polny (Acer campestre), suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum)

D. Platan klonolistny (Platanus x hispanica), winorośl pachnąca (Vitis riparia)

Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które nie powinny być stosowane na placach zabaw dla dzieci ze względu na ich potencjalne zagrożenia zdrowotne i ekologiczne. Ailant gruczołkowaty, znany ze swojej inwazyjności, może tworzyć gęste monokultury, które wypierają rodzime gatunki roślin, co wpływa negatywnie na różnorodność biologiczną. Ponadto, jego liście i sok zawierają związki chemiczne, które mogą być drażniące dla skóry. Bluszcz pospolity, choć popularny jako roślina ozdobna, ma toksyczne właściwości, a jego owoce są niebezpieczne, zwłaszcza dla małych dzieci, które są skłonne do wkładania przedmiotów do ust. Zaleca się stosowanie roślin, które są przyjazne dla dzieci oraz nie stwarzają ryzyka dla ich zdrowia. Przykłady odpowiednich roślin obejmują lipę drobnolistną (Tilia cordata), która jest bezpieczna i dostarcza cienia oraz jest użyteczna w edukacji ekologicznej.

Pytanie 13

Rysunek przedstawia

A. kosiarkę.

B. ubijacz.

C. rozdrabniacz.

D. pilarkę.

Wybór odpowiedzi związanej z rozdrabniaczem, kosiarką czy pilarką jest niepoprawny, ponieważ każde z tych narzędzi ma zupełnie inne przeznaczenie i funkcję. Rozdrabniacz jest używany do kruszenia i rozdrabniania materiałów, takich jak drewno czy odpady organiczne, co jest całkowicie sprzeczne z funkcją ubijacza, który ma na celu zagęszczenie materiałów sypkich. Kosiarka, z kolei, jest przeznaczona do strzyżenia trawy i nie ma nic wspólnego z zagęszczaniem gruntów. Tak samo pilarka, która służy do cięcia drewna, jest narzędziem o zupełnie innym zastosowaniu. Wybierając te odpowiedzi, można popełniać typowe błędy myślowe, takie jak pomylenie funkcji narzędzi ze względu na ich wygląd lub domniemanie, że różne narzędzia mogą pełnić te same funkcje. Kluczowe jest zrozumienie praktycznego zastosowania narzędzi i ich specyficznych ról w procesach budowlanych i ogrodniczych. Odpowiednia identyfikacja narzędzi opiera się na ich konstrukcji oraz zastosowaniu, co powinno być brane pod uwagę przy ocenie przedstawionych rysunków. Ignorowanie tych różnic prowadzi do nieporozumień i błędnych wyborów w kontekście zastosowania narzędzi w praktyce.

Pytanie 14

Jakie wymagania muszą spełniać drzewa przeznaczone do sadzenia?

A. Właściwie uformowany pień oraz korzeń główny

B. Właściwie ukształtowany pokrój oraz system korzeniowy

C. Właściwie wykształcone pędy i pąki kwiatowe

D. Właściwie rozwinięte pąki liściowe oraz korzenie boczne

Prawidłowe warunki dla drzew przeznaczonych do sadzenia są często mylone z innymi kryteriami, co może prowadzić do błędnych wyborów. Odpowiedzi dotyczące pąków liściowych, pędów czy pąków kwiatowych mogą wydawać się istotne, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do najważniejszych aspektów dotyczących wzrostu i rozwoju drzew. Pąki liściowe są istotne dla późniejszego wzrostu, ale ich wykształcenie nie jest kluczowe w kontekście sadzenia. W przypadku pędów i pąków kwiatowych, koncentrowanie się na tych elementach może zniekształcić nasze zrozumienie tego, co jest najważniejsze dla zdrowia i stabilności drzewa. Prawidłowo uformowany przewodnik jest istotny dla kontroli wzrostu, jednak bez solidnego systemu korzeniowego, drzewo nie będzie w stanie przetrwać w nowym środowisku. Również pokrój, który nie jest dostosowany do warunków lokalnych, może prowadzić do problemów związanych z rozwojem i zdrowiem drzewa. Typowym błędem jest mylenie fazy wzrostu z wymaganiami sadowniczymi. Zrozumienie, że zdrowy system korzeniowy i odpowiedni pokrój są fundamentalne do sukcesu sadzenia, jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się rolnictwem czy ogrodnictwem. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze drzew zwracać uwagę na te właśnie aspekty, a nie tylko na ich wygląd czy inne nieistotne cechy.

Pytanie 15

W przydomowym ogrodzie przeznaczonym wyłącznie do celów estetycznych i relaksacyjnych nie powinno się projektować

A. rabaty bylinowej

B. trawnika rekreacyjnego

C. żywopłotu formowanego

D. warzywnika

Projektowanie ogrodu przydomowego wyłącznie dla celów ozdobnych i wypoczynkowych wymaga starannego doboru elementów aranżacyjnych. Warzywnik, choć może być estetycznie zaaranżowany i dostarczać świeżych plonów, nie wpisuje się w te funkcje, ponieważ jego głównym celem jest produkcja żywności, a nie ozdoba. W ogrodzie ozdobnym kluczowym elementem są rośliny i struktury, które przyciągają uwagę, takie jak rabaty bylinowe, żywopłoty formowane, czy trawniki rekreacyjne, które sprzyjają relaksowi i spędzaniu czasu na świeżym powietrzu. Ogród powinien być miejscem, gdzie estetyka i funkcjonalność idą w parze, a elementy takie jak warzywnik mogą wprowadzać chaos i nieharmonijność w przestrzeni, co jest sprzeczne z zamierzonym celem. Warto również zauważyć, że w praktyce architektury krajobrazu, ogrody ozdobne często są tworzone zgodnie z określonymi standardami, które skupiają się na estetyce, harmonii kolorów oraz strukturze roślinności."

Pytanie 16

Jaką roślinę zaleca się do sadzenia w ogrodach z trawami ozdobnymi?

A. Tawułka Arendsa (Astilbe x arendsii)

B. Liliowiec rdzawy (Hemerocallis fulva)

C. Miskant chiński (Miscanthus sinensis)

D. Juka karolińska (Yucca filamentosa)

Tawułka Arendsa (Astilbe x arendsii) to roślina, która, mimo swojej atrakcyjności i pięknych kwiatostanów, nie jest idealnym wyborem do ogrodu traw ozdobnych. Jej preferencje glebowe i świetlne różnią się znacznie od warunków optymalnych dla traw ozdobnych. Tawułka najlepiej rośnie w miejscach półcienistych oraz w glebach wilgotnych, co czyni ją mniej uniwersalną. W ogrodach traw ozdobnych, gdzie dominują rośliny preferujące pełne nasłonecznienie i dobrze przepuszczalne gleby, tawułka może nie osiągnąć swojego pełnego potencjału. Liliowiec rdzawy (Hemerocallis fulva), choć również popularny, bardziej kojarzony jest z rabatami kwiatowymi niż z ogrodami traw. Liliowce preferują słoneczne stanowiska i umiarkowane podlewanie, ale ich struktura roślinna i sposób kwitnienia nie wkomponowują się harmonijnie w estetykę traw ozdobnych. Juka karolińska (Yucca filamentosa) to kolejna roślina, która nie wpisuje się w koncepcję ogrodu traw. Choć juka jest odporna na suszę i dobrze radzi sobie w trudnych warunkach, jej wygląd i pokrój są zupełnie inne niż traw ozdobnych. Użytkownicy często mylą te rośliny z powodu ich atrakcyjności i możliwości sadzenia, jednak kluczowym błędem jest brak zrozumienia ich specyficznych wymagań oraz roli, jaką pełnią w krajobrazie ogrodowym. Wybierając rośliny do ogrodu, warto kierować się ich naturalnym środowiskiem oraz sposobem, w jaki mogą współdziałać z innymi elementami krajobrazu.

Pytanie 17

Kiedy nie jest zalecane podlewanie roślin w słoneczny dzień?

A. po południu

B. w samo południe

C. rano

D. w godzinach wieczornych

Podlewanie roślin w południe, podczas słonecznej pogody, jest niewłaściwe, ponieważ w tym czasie temperatura wody jest znacznie wyższa, co może prowadzić do stresu termicznego roślin. Woda podana w wysokich temperaturach może uszkodzić system korzeniowy, a także prowadzić do parowania, co skutkuje marnowaniem wody. W praktyce, najlepiej podlewać rośliny wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, gdy temperatura jest niższa, a parowanie ograniczone. Rekomendacje dotyczące podlewania poszczególnych gatunków roślin mogą różnić się, jednak ogólna zasada mówi, że nawadnianie powinno odbywać się w porach dnia, kiedy rośliny mogą efektywnie wchłonąć wodę, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zastosowanie tej zasady jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie czasu nawadniania dla zdrowia roślin.

Pytanie 18

Jaki okres sadzenia jest najbardziej korzystny dla drzew i krzewów iglastych?

A. Od końca października do połowy listopada

B. Od końca maja do połowy czerwca

C. Od końca marca do połowy kwietnia

D. Od końca kwietnia do połowy maja

Sadzenie drzew i krzewów iglastych w czasie od końca października do połowy listopada to raczej zły pomysł z kilku powodów. W tym okresie rośliny zaczynają wchodzić w spoczynek, co zmniejsza ich szanse na ukorzenienie się. Poza tym, niskie temperatury i ryzyko przymrozków mogą zaszkodzić młodym roślinom, które nie zdążą się dobrze zakorzenić przed zimą. W marcu i kwietniu też jest ryzyko, bo wczesna wiosna może przynieść niespodziewane przymrozki, a to zagraża młodym sadzonkom. Sadzenie od końca maja do połowy czerwca też nie jest najlepszym pomysłem, bo wtedy mogą być okresy suszy, które stresują rośliny. I jeszcze, dobrze jest unikać przesadzania w czasie intensywnego wzrostu, bo to może je osłabić. Dlatego, jak chcesz, żeby iglaki się dobrze rozwijały, warto trzymać się sprawdzonych zasad dotyczących sadzenia.

Pytanie 19

Czy długie, elastyczne łodygi oraz organy czepne tworzą

A. lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) i kolcowój pospolity (Lycium barbarum)

B. mahonia rozłogowa (Mahonia repens) i dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans)

C. milin amerykański (Campsis radicans) i bluszcz pospolity (Hedera helix)

D. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis) i barwinek pospolity (Vinca minor)

Milin amerykański (Campsis radicans) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które charakteryzują się długimi, wiotkimi pędami oraz organami czepnymi, co jest istotnym elementem ich adaptacji do środowiska. Milin amerykański, znany z pięknych pomarańczowych kwiatów, wytwarza pnącza, które przyczepiają się do podpór, co pozwala mu na osiąganie znacznych wysokości w poszukiwaniu światła. Bluszcz pospolity jest również pnączem, które dzięki swoim korzonkom przyczepnym potrafi wspinać się po różnych powierzchniach, co sprawia, że jest popularnym wyborem w ogrodnictwie do pokrywania murów oraz jako roślina osłonowa. Obie te rośliny są często wykorzystywane w projektach architektury krajobrazu, gdzie ich zdolność do przystosowywania się i pokrywania przestrzeni czyni je niezwykle cennymi. Ponadto, w kontekście ochrony środowiska, pnącza mogą być wykorzystywane do poprawy jakości powietrza poprzez absorpcję zanieczyszczeń. Te rośliny są zatem nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, co czyni je zgodnymi z dobrymi praktykami ogrodniczymi.

Pytanie 20

Do roślin cebulowych, które kwitną w ogrodach na początku wiosny, zalicza się

A. pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)

B. mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)

C. szachownica cesarska (Fritillaria impeńalis)

D. szafran wiosenny (Crocus vernus)

Mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus) to roślina, która kwitnie latem, a nie wczesną wiosną. Jest to cebulowa roślina ozdobna, która wymaga wyższych temperatur do wzrostu i rozwoju, co sprawia, że jest niewłaściwym wyborem w kontekście pytania o rośliny kwitnące na początku wiosny. W przypadku szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis), jest to roślina cebulowa, która kwitnie wiosną, jednak jej okres kwitnienia zaczyna się zazwyczaj później niż u szafranu, co czyni ją mniej odpowiednią w kontekście wczesnowiosennych kwiatów ogrodowych. Również pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata) to roślina, która kwitnie wczesną wiosną, ale jest to roślina wieloletnia, a pytanie dotyczyło roślin cebulowych. Typowym błędem w podejściu do tego pytania jest mylenie roślin cebulowych z innymi rodzajami roślin, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia klasyfikacji botanicznej. Kluczowe jest, aby przy wyborze roślin do ogrodu kierować się nie tylko ich porą kwitnienia, ale również ich biologicznymi potrzebami oraz sposobem rozmnażania. To pozwala uniknąć frustracji związanej z nieodpowiednim dobra roślin w ogrodzie.

Pytanie 21

Korzystając z danych zawartych w tabeli określ wysokość kary za usunięcie bez zezwolenia sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm

Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew.	11,04
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona.	30,01
3	Dąb, buk, grab, lipa, choina, głóg-forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik.	73,00
4	Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew.	275,40

A. 8762,92 zł

B. 2190,73 zł

C. 4381,46 zł

D. 6572,19 zł

Poprawna odpowiedź to 2190,73 zł, ponieważ jest to dokładnie obliczona kara za usunięcie sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm. Na podstawie danych z tabeli, stawka za 1 cm obwodu sosny wynosi 30,01 zł. Aby obliczyć wysokość kary, należy pomnożyć obwód pnia (73 cm) przez stawkę (30,01 zł), co daje 2190,73 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w kontekście ochrony środowiska oraz zgodności z przepisami dotyczącymi wycinki drzew. W wielu przypadkach, przed przystąpieniem do jakiejkolwiek działalności związanej z usunięciem drzew, należy uzyskać odpowiednie zezwolenia, zwłaszcza gdy chodzi o gatunki chronione. Dbanie o zrównoważony rozwój oraz ochronę zasobów naturalnych jest obowiązkiem każdego z nas, a znajomość stawek za usunięcie drzew stanowi ważny element świadomego podejmowania decyzji w tej dziedzinie.

Pytanie 22

Na etykiecie przypiętej do rośliny przeznaczonej do sprzedaży, wyhodowanej w szkółce, podana jest pełna nazwa łacińska rośliny, cena oraz

A. wysokość rośliny, typ i rozmiar pojemnika

B. cecha odmiany, wymagania glebowe oraz zdjęcie rośliny

C. metoda sadzenia, kolor kwiatów oraz wysokość rośliny

D. wymagania siedliskowe, czas kwitnienia oraz zdjęcie rośliny

Wybór odpowiedzi związanych z sposobem sadzenia, kolorem kwiatów, wymaganiami siedliskowymi czy terminem kwitnienia wskazuje na mylne rozumienie istotnych informacji, jakie powinny znajdować się na etykietach roślin. Sposób sadzenia, choć ważny, jest zazwyczaj przekazywany w formie poradników dostępnych w sklepie lub online, a nie na etykietach roślin. Klient może być zainteresowany kolorem kwiatów, ale ta informacja jest często zawarta w opisie rośliny i nie jest kluczowa dla funkcjonalności etykiety. Wymagania siedliskowe czy termin kwitnienia to aspekty, które mogą być istotne na etapie planowania ogrodu, ale nie są fundamentalnymi informacjami, które powinny być podane w kontekście zakupu rośliny. Niektóre z tych danych mogą być zbyt techniczne lub złożone, co może zniechęcać potencjalnych nabywców, którzy szukają bardziej przystępnych informacji. W praktyce, kluczowe jest dostarczenie użytecznych i łatwych do zrozumienia danych, które pomogą klientom w dokonaniu szybkiego i trafnego wyboru. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do frustracji i niezadowolenia z zakupu, co w dłuższej perspektywie wpływa na reputację danego sprzedawcy lub szkółki.

Pytanie 23

Pracownik upadł z wysokości podczas realizacji prac konserwacyjnych w koronie drzewa. Jest w stanie przytomności, ale istnieje ryzyko urazu kręgosłupa. Jak należy udzielić pierwszej pomocy?

A. pozostawienie poszkodowanego w aktualnej pozycji i powiadomienie pogotowia ratunkowego

B. położenie poszkodowanego na plecach i powiadomienie pogotowia ratunkowego

C. uniesienie nóg poszkodowanego powyżej poziomu serca oraz powiadomienie pogotowia ratunkowego

D. ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej oraz powiadomienie pogotowia ratunkowego

Podejmowanie działań takich jak uniesienie nóg poszkodowanego wyżej niż serce lub układanie go w pozycji na plecach jest niebezpieczne w kontekście podejrzenia urazu kręgosłupa. Unoszenie nóg może prowadzić do zwiększenia ciśnienia w dolnej części ciała, co może pogorszyć krążenie oraz potencjalnie doprowadzić do przesunięcia kręgów, co w konsekwencji może skutkować uszkodzeniem rdzenia kręgowego. Układanie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej również jest nieodpowiednie, ponieważ ta technika zakłada ruch, który może wywołać dodatkowy uraz. W sytuacjach, gdy występuje podejrzenie urazu kręgosłupa, kluczowe jest unikanie wszelkich ruchów i manipulacji, które mogłyby pogorszyć stan pacjenta. Typowym błędem myślowym jest założenie, że zmiana pozycji może być korzystna, jednak w realiach medycyny ratunkowej najważniejsze jest bezpieczeństwo poszkodowanego. Wzywanie pogotowia ratunkowego jest zawsze pierwszym krokiem w takiej sytuacji, ale to, jak postępujemy z osobą poszkodowaną w międzyczasie, może decydować o jej dalszym zdrowiu. Dlatego pozostawienie jej w pozycji zastanej oraz unikanie wszelkich działań mogących wywołać dodatkowe urazy jest kluczowe.

Pytanie 24

W miejscu publicznym doszło do wycieku koncentratu środka ochrony roślin. W takiej sytuacji należy niezwłocznie

A. zapoznać się z atestem preparatu

B. zabezpieczyć miejsce wycieku i powiadomić odpowiednie władze

C. przeprowadzić neutralizację preparatu

D. rozcieńczyć wyciek wodą

W przypadku wycieku koncentratu środka ochrony roślin, kluczowym działaniem jest niezwłoczne zabezpieczenie miejsca wycieku oraz powiadomienie odpowiednich służb. Zabezpieczenie miejsca wycieku pozwala na ograniczenie rozprzestrzeniania się substancji chemicznej oraz minimalizację ryzyka dla ludzi i środowiska. W praktyce oznacza to, że należy odizolować teren, aby zapobiec dostępowi osób nieupoważnionych oraz ograniczyć kontakt potencjalnie zagrożonych. Powiadomienie oficjalnych władz, takich jak straż pożarna czy służby ochrony środowiska, jest niezbędne, ponieważ mają one odpowiednie zasoby oraz wiedzę, aby bezpiecznie usunąć substancję i zarządzać sytuacją kryzysową. Zgodnie z procedurami bezpieczeństwa, każda osoba, która ma styczność z substancjami chemicznymi, powinna znać lokalne przepisy dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych, a także posiadać dostęp do kart charakterystyki substancji chemicznych. Te karty zawierają informacje o właściwościach chemicznych, zagrożeniach oraz metodach postępowania w przypadku wycieku.

Pytanie 25

Zgodnie z "Ustawą o ochronie przyrody" zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z obszaru wiejskiej nieruchomości wydaje

A. wojewoda lub prezydent miasta wojewódzkiego

B. starosta odpowiedniego powiatu

C. wojewódzki konserwator zabytków

D. wójt właściwej gminy

Odpowiedź 'wójt właściwej gminy' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z 'Ustawą o ochronie przyrody' to wójt gminy jest organem odpowiedzialnym za wydawanie zezwoleń na wycinkę drzew i krzewów na terenach wiejskich. Wójt ocenia potrzeby związane z ochroną środowiska oraz uwzględnia lokalne uwarunkowania, takie jak stan przyrody i gospodarka przestrzenna. Przykładem może być sytuacja, w której właściciel działki chce usunąć stare drzewa, które zagrażają budynkom. W takim przypadku wójt może wydać stosowne zezwolenie, biorąc pod uwagę nie tylko bezpieczeństwo, ale także aspekty ekologiczne. Dodatkowo, wójt współpracuje z innymi organami, takimi jak regionalne dyrekcje ochrony środowiska, co zapewnia zgodność z wytycznymi oraz standardami ochrony przyrody. Ważne jest, aby każda decyzja dotycząca wycinki była oparta na przepisach prawnych oraz analizie wpływu na lokalny ekosystem, co stanowi dobrą praktykę w zarządzaniu zasobami naturalnymi.

Pytanie 26

Nienaturalne szarozielone bądź fioletowe zabarwienie liści oraz ogonków liściowych wskazuje na niedobór

A. fosforu

B. azotu

C. potasu

D. magnezu

Azot, magnez i potas są składnikami odżywczymi, które również mają kluczowe znaczenie dla wzrostu i rozwoju roślin, ale ich niedobór objawia się w inny sposób. Niedobór azotu prowadzi do żółknięcia liści, zwłaszcza starszych, co jest efektem zmniejszonej produkcji chlorofilu. Rośliny z deficytem azotu często wykazują spowolniony wzrost oraz ogólną bladą barwę. Magnez, z kolei, jest niezbędny do aktywacji wielu enzymów oraz syntezy chlorofilu, a jego niedobór może prowadzić do charakterystycznych plam na liściach, co jest wynikiem zubożenia chlorofilu. Potas jest natomiast kluczowy dla regulacji procesów osmotycznych oraz transportu wody i składników odżywczych; jego niedobór objawia się brązowymi plamami na brzegach liści. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby nie mylić objawów różnych niedoborów. Stosując niewłaściwe nawozy w odpowiedzi na błędne diagnozy, można wprowadzić dodatkowe problemy, co może prowadzić do pogorszenia kondycji roślin. Edukacja na temat właściwego rozpoznawania symptomów niedoborów składników pokarmowych oraz zastosowania odpowiednich praktyk agrotechnicznych jest niezbędna dla utrzymania zdrowego wzrostu roślin.

Pytanie 27

Materiał szkółkarski oznaczony symbolem bB, który musi czekać na transport dłużej niż 2 dni, powinien być zadołowany

A. w suchym piasku, w miejscu nasłonecznionym

B. w suchym piasku, w miejscu zacienionym

C. w wilgotnym piasku, w miejscu nasłonecznionym

D. w wilgotnym piasku, w miejscu zacienionym

Odpowiedzi sugerujące zadołowanie materiału szkółkarskiego w suchym piasku, niezależnie od tego, czy w miejscu nasłonecznionym, czy zacienionym, są niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, suchy piasek nie zapewnia odpowiedniej wilgotności, co jest kluczowe dla ochrony korzeni roślin. Brak wody prowadzi do ich wysychania i obumierania, co bezpośrednio wpływa na zdrowie i rozwój roślin po ich posadzeniu. Ponadto, zadołowanie w miejscu nasłonecznionym dodatkowo zwiększa ryzyko stresu termicznego, co negatywnie wpływa na ich kondycję. Rośliny podczas transportu są narażone na różnorodne stresy, a nieodpowiednie warunki przechowywania mogą prowadzić do uszkodzeń, zmniejszenia jakości oraz opóźnienia w dalszych etapach uprawy. W branży ogrodniczej i szkółkarskiej powszechnie stosuje się zasady dotyczące odpowiedniego zadołowania materiału roślinnego, które podkreślają znaczenie wilgotności i ochrony przed bezpośrednim działaniem słońca. Stosowanie niewłaściwych metod zadołowania może skutkować wysokimi stratami ekonomicznymi oraz negatywnym wpływem na jakość produktów roślinnych. Znajomość standardów zadołowania jest niezbędna dla każdego profesjonalisty zajmującego się uprawą roślin.

Pytanie 28

Jaką formę zadrzewień powinno się wybrać, projektując główny element kompozycyjny w ogrodzie?

A. Aleję

B. Grupę

C. Soliter

D. Żywopłot

Aleje, grupy oraz żywopłoty są formami zadrzewień, które w różny sposób wpływają na kompozycję ogrodu, ale żaden z tych typów nie spełnia funkcji dominanty kompozycyjnej tak skutecznie, jak soliter. Aleja to szereg drzew posadzonych w linii, co może tworzyć wrażenie tunelu, ale nie koncentruje uwagi na pojedynczym punkcie. W kontekście projektowania ogrodów, aleje stosowane są głównie do tworzenia dróg dojazdowych lub spacerowych, co może odwracać uwagę od centralnego miejsca w ogrodzie, a nie stanowić jego istoty. Grupy drzew tworzą z kolei zbiory roślin, które współdziałają ze sobą, tworząc naturalnie wyglądające skupiska, ale również nie przyciągają wzroku w sposób, w jaki robi to soliter. Żywopłot natomiast, wykorzystany do oddzielania przestrzeni lub tworzenia intymności, pełni funkcję bardziej praktyczną niż estetyczną, a jego rola jako dominanta kompozycyjna jest ograniczona. W tym kontekście, typowe błędy myślowe polegają na myleniu funkcji estetycznej z praktyczną oraz na niewłaściwym rozumieniu tego, co oznacza dominanta kompozycyjna w krajobrazie ogrodowym. Aby skutecznie tworzyć przestrzenie, które są zharmonizowane i przyciągające uwagę, projektanci powinni dążyć do wyodrębnienia pojedynczych, wyrazistych elementów w ogrodzie, co w przypadku podanych form zadrzewień nie jest osiągalne.

Pytanie 29

Jakie gatunki roślin mają znaczenie biologiczne jako źródło pożywienia dla ptaków?

A. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)

B. Jarząb pospolity {Sorbus aucuparid), róża dzika (Rosa canina)

C. Azalia pontyjska (Rhododendron luteum), hortensja bukietowa (Hydrangeapaniculata)

D. Budleja Dawida (Buddleja davidii), bukszpan wieczniezielony (Buxus semperyirens)

Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) oraz róża dzika (Rosa canina) to rośliny, które pełnią istotną rolę jako baza pokarmowa dla ptaków. Jarząb pospolity produkuje owoce bogate w witaminy i składniki odżywcze, które przyciągają wiele gatunków ptaków, w tym kosy i jerzyki. Róża dzika jest znana z owoców - dzikiej róży, które są szczególnie cenione przez ptaki w okresie zimowym, gdy inne źródła pożywienia są ograniczone. Owoce te nie tylko dostarczają energii, ale także wspierają budowanie odporności ptaków. Ponadto, sadzenie tych roślin w ogrodach i parkach może przyczynić się do zwiększenia bioróżnorodności oraz stworzenia siedlisk dla ptaków, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony środowiska. Warto zatem zwrócić uwagę na znaczenie tych gatunków w ekosystemie oraz ich potencjał do wspierania lokalnych populacji ptaków. Wspierając bioróżnorodność, nie tylko chronimy ptaki, ale również całe ekosystemy, w których one żyją.

Pytanie 30

Który z wymienionych przyrządów służy do wyznaczania w terenie kąta prostego?

A. Poziomnica

B. Węgielnica podwójna

C. Taśma miernicza

D. Niwelator optyczny

Taśma miernicza jest używana do mierzenia odległości, ale nie jest przeznaczona do wyznaczania kątów prostych. W praktyce, wykorzystanie taśmy w kontekście tyczenia kątów prostych może prowadzić do większych błędów, ponieważ taśma nie dostarcza informacji o kątach, a jedynie o długościach. Często pojawia się mylne przekonanie, że wystarczy zmierzyć długości boku trójkąta, aby uzyskać kąt prosty, co jest nieprawidłowe bez odpowiednich narzędzi do pomiaru kątów. Poziomnica, z kolei, służy do sprawdzania poziomu powierzchni, a nie do tyczenia kątów. Chociaż jest istotnym narzędziem w budownictwie, jej funkcjonalność koncentruje się na zapewnieniu odpowiedniej pionowości i poziomości, co jest zupełnie inną kwestią niż wyznaczanie kątów prostych. Niwelator optyczny to urządzenie służące do pomiaru różnic wysokości, a jego zastosowanie w kontekście tyczenia kątów prostych jest ograniczone. Niestety, wiele osób zaczyna korzystać z tych narzędzi bez zrozumienia ich specyfiki, co prowadzi do niewłaściwego ich użycia. W rezultacie, zamiast osiągnąć zamierzony efekt, użytkownicy narażają się na błędy pomiarowe, które mogą znacząco wpłynąć na jakość realizowanych projektów.

Pytanie 31

Przed wysiewem nasion trawnika, grunt powinien być

A. wyrównany

B. uwałowany

C. spulchniony

D. wodowany

Podlewanie, wyrównywanie i rozluźnianie gruntu przed wysiewem nasion trawnika to praktyki, które mogą być mylone z uwałowaniem, jednak każda z nich ma swoje własne zastosowania i ograniczenia. Podlewanie gruntu ma na celu nawilżenie gleby, co jest przydatne w kontekście zbyt suchego podłoża, ale nie rozwiązuje problemu zagęszczenia gleby, które jest kluczowe dla dobrego wzrostu nasion. Zbyt duża wilgotność gleby może prowadzić do jej zbijania, co ogranicza dostęp tlenu i wpływa negatywnie na rozwój korzeni. Wyrównywanie gruntu skoncentrowane jest na uzyskaniu równej powierzchni, co jest istotne z punktu widzenia estetyki, lecz nie wpływa na właściwości fizyczne gleby, takie jak gęstość czy struktura. Z kolei rozluźnianie jest procesem odwrotnym do uwałowania, polegającym na zwiększaniu porowatości gleby, co może być korzystne w kontekście zbyt zbitych gleb, ale przed wysiewem trawnika ważniejsze jest, aby gleba była wystarczająco gęsta, by zapewnić stabilne podłoże dla nasion. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że te działania są wystarczające do przygotowania gleby do siewu, podczas gdy kluczowym elementem jest odpowiednie uwałowanie, które zapewnia stabilność i kontakt nasion z glebą.

Pytanie 32

Kto może udzielić zgody na usunięcie drzewa znajdującego się na terenach chronionych?

A. Minister Środowiska

B. Wojewódzki Konserwator Zabytków

C. Wojewódzki Konserwator Przyrody

D. Główny Inspektor Ochrony Środowiska

Wybór Głównego Inspektora Ochrony Środowiska jako organu odpowiedzialnego za wycinkę drzew w terenie zabytkowym jest nieprecyzyjny. Główny Inspektor Ochrony Środowiska zajmuje się szerszymi kwestiami ochrony środowiska, ale nie ma kompetencji do podejmowania decyzji w sprawie konkretnych zabytków. Z kolei Wojewódzki Konserwator Przyrody również nie zajmuje się bezpośrednio ochroną zabytków, lecz ma za zadanie dbać o aspekty przyrodnicze, co nie jest wystarczające w kontekście historycznych lub kulturowych wartości terenu. Minister Środowiska, chociaż pełni ważną rolę w zarządzaniu polityką ochrony środowiska, nie ma wpływu na konkretne decyzje dotyczące wycinki drzew w obszarach chronionych. Typowy błąd myślowy polega na myleniu kompetencji różnych organów – każdy z nich ma ściśle określony zakres działania. Zrozumienie, które instytucje odpowiedzialne są za różne aspekty ochrony środowiska i dziedzictwa kulturowego, jest kluczowe dla prawidłowego podejmowania decyzji w tym zakresie. W kontekście wycinki drzew na terenach zabytkowych, odpowiednie przepisy formułują wymogi ochrony, które mogą obejmować nie tylko samą zgodę, ale również przeprowadzenie analiz wpływu na środowisko i dziedzictwo kulturowe.

Pytanie 33

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. kask i rękawice ochronne

B. fartuch ochronny i skórzane obuwie

C. kask i buty gumowe

D. gumowe rękawice i maskę ochronną

Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 34

Jakie właściwości rośliny sprzedawanej z nagim systemem korzeniowym powinny skutkować jej odrzuceniem przy zakupie?

A. Przemarznięte korzenie

B. Uszkodzone gałązki

C. Zbyt długie korzenie

D. Brak liści

Brak liści, zbyt długie korzenie oraz nadłamane gałązki to problemy, które mogą być mniej krytyczne w porównaniu do przemarzonych korzeni, ale nie należy ich bagatelizować. Liście są kluczowym elementem fotosyntezy, a ich brak może sugerować, że roślina nie była w stanie prawidłowo się rozwijać, co może prowadzić do osłabienia jej kondycji. Jednak nie każda roślina bez liści jest automatycznie skreślona; niektóre gatunki mogą odzyskać liście po odpowiedniej pielęgnacji. Zbyt długie korzenie mogą z kolei wskazywać na problemy z przechowywaniem roślin w niewłaściwych warunkach, co może ograniczać ich zdolność do przyjęcia się w nowym miejscu. Choć długie korzenie mogą być potencjalnie przystosowane do transplantacji, ich długość nie zawsze jest czynnikiem decydującym o zdrowiu rośliny. Nadłamane gałązki, chociaż mogą wpływać na estetykę rośliny, często nie stanowią zagrożenia dla jej przetrwania. W wielu przypadkach rośliny te są w stanie się zregenerować, pod warunkiem, że reszta struktury rośliny jest zdrowa. Kluczową różnicą między tymi problemami a przemarzonymi korzeniami jest to, że uszkodzenia korzeni są trudniejsze do naprawy i mogą prowadzić do permanentnych uszkodzeń rośliny. Z tego względu, podczas zakupu roślin z nagim systemem korzeniowym, szczególna uwaga powinna być zwrócona na stan korzeni, gdyż ich zdrowie ma bezpośredni wpływ na przyszły rozwój oraz kondycję całej rośliny.

Pytanie 35

Obszar pod ochroną, mający na celu zachowanie jego walorów przyrodniczych, kulturowych, historycznych i krajobrazowych, w którym możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej z pewnymi restrykcjami, to

A. park narodowy

B. użytek ekologiczny

C. rezerwat ścisły

D. park krajobrazowy

Park krajobrazowy to taki obszar, który jest chroniony, ale jednocześnie można tam prowadzić różne działalności, chociaż z pewnymi ograniczeniami. Chodzi o to, żeby zadbać o przyrodę, historię i kulturę, a przy tym dać ludziom możliwość robienia czegoś pożytecznego, jak agroturystyka czy miejscowe rzemiosło. Przykład parku krajobrazowego, jak Park Krajobrazowy Dolina Baryczy, pokazuje, że można połączyć ochronę środowiska z korzyściami dla lokalnych mieszkańców. Co więcej, parki te często służą także jako miejsca do nauki i promocji turystyki, a to wszystko wpisuje się w globalne standardy ochrony środowiska. Moim zdaniem, to świetne rozwiązanie, które naprawdę pomaga zarówno naturze, jak i ludziom.

Pytanie 36

Osoba pracująca z pestycydami bez używania środków ochrony osobistej jest narażona na

A. Poparzenie dłoni

B. Otarcie naskórka

C. Trwałe odbarwienie skóry

D. Podrażnienie śluzówki nosa

Trwałe odbarwienie skóry, poparzenie dłoni oraz otarcie naskórka to objawy, które mogą wystąpić w wyniku kontaktu z pestycydami, jednak nie są one najczęstszymi konsekwencjami ich stosowania w kontekście braku odpowiednich środków ochrony indywidualnej. Trwałe odbarwienie skóry jest raczej wynikiem długotrwałego kontaktu z silnymi substancjami chemicznymi, co nie jest typowe dla większości pestycydów. Z kolei poparzenia dłoni mogą wystąpić przy kontakcie z substancjami o silnym działaniu drażniącym, jednak w przypadku pestycydów częściej dochodzi do reakcji alergicznych lub podrażnień. Otarcie naskórka może być skutkiem mechanicznych uszkodzeń, które również nie są bezpośrednio związane z działaniem pestycydów. Właściwe zrozumienie zagrożeń związanych z pracą z pestycydami wymaga szerokiej wiedzy na temat ich właściwości chemicznych i potencjalnych skutków ubocznych. Często pracownicy mylnie zakładają, że zagrożenia skórne są najważniejsze, zaniedbując ryzyko inhalacji. W kontekście ochrony zdrowia pracowników, należy zawsze przestrzegać zasad BHP oraz stosować środki ochrony osobistej zgodnie z zaleceniami producentów pestycydów, co może znacząco zredukować ryzyko wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 37

Bukszpan wiecznie zielony powinien być sadzony w odpowiednią glebę

A. bogatą, wystarczająco wilgotną i kwaśną

B. ubogą, dobrze przepuszczalną i kwaśną

C. żyzną, zwartą i zasadową

D. żyzną, przewiewną i bogatą w wapń

Bukszpan wiecznie zielony, znany również jako Buxus sempervirens, preferuje glebę żyzną, przepuszczalną i bogatą w wapń, ponieważ te warunki sprzyjają jego zdrowemu wzrostowi oraz prawidłowemu rozwojowi. Żyzność gleby zapewnia dostateczną ilość składników odżywczych, które są kluczowe dla roślin, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu. Przepuszczalność gleby jest istotna, aby uniknąć nadmiaru wody, co mogłoby prowadzić do gnicia korzeni. Wapń, jako mikroelement, wspomaga rozwój rośliny, wpływając na budowę komórek oraz ich stabilność. Przykładem właściwego przygotowania gleby dla bukszpanu jest dodanie do niej kompostu, co zwiększa jej żyzność, oraz wapna lub dolomitu, które podnoszą pH, jeśli gleba naturalnie jest zbyt kwaśna. W praktyce, sadząc bukszpan, warto również zadbać o odpowiednią głębokość sadzenia, co dodatkowo wpłynie na jego zdrowie i odporność na choroby.

Pytanie 38

Ochrona warstwy urodzajnej gleby w obszarach, gdzie prowadzone są prace ziemne, polega na

A. przykryciu gleby foliowymi płachtami

B. przechowywaniu jej pod zadaszeniami

C. przykryciu gleby warstwą torfu

D. przechowywaniu jej w pryzmach

Magazynowanie warstwy urodzajnej gleby w pryzmach jest praktycznym podejściem do ochrony tego cennego surowca podczas robót ziemnych. Pryzmy zapewniają lepsze warunki dla przechowywania gleby, chroniąc ją przed degradacją i utratą właściwości fizycznych oraz chemicznych. Umożliwiają one cyrkulację powietrza i naturalne odprowadzanie wody, co zapobiega jej gromadzeniu się, a tym samym zmniejsza ryzyko anoksyczności korzeni roślin. Ponadto, pryzmy można łatwo przemieszczać w miarę postępu robót, co pozwala na elastyczne zarządzanie materiałami ziemnymi. Dobre praktyki w branży budowlanej i ogrodniczej zalecają również, aby pryzmy były usytuowane w miejscach z dala od źródeł zanieczyszczeń oraz zabezpieczone przed erozją czy innymi niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Uwzględniając te aspekty, magazynowanie gleby w pryzmach staje się kluczowym elementem ochrony urodzajnej warstwy gleby, co ma istotne znaczenie dla przyszłych upraw i bioróżnorodności ekosystemów.

Pytanie 39

Do używania nawozów do nawożenia trawników należy wykorzystywać nawozy

A. potasowe

B. fosforowe

C. azotowe

D. siarkowe

Nawożenie pogłówne trawników na bazie nawozów azotowych jest kluczowym elementem pielęgnacji, ponieważ azot jest głównym składnikiem odpowiedzialnym za wzrost i rozwój zielonej masy roślin. Azot sprzyja intensyfikacji fotosyntezy, co prowadzi do lepszego wchłaniania światła oraz efektywniejszego wykorzystania wody przez rośliny. Stosowanie nawozów azotowych, takich jak saletra amonowa, mocznik czy nawozy wieloskładnikowe z wysoką zawartością azotu, powinno odbywać się w odpowiednich okresach wegetacyjnych, zazwyczaj wczesną wiosną oraz latem, aby wspierać optymalny rozwój trawnika. Dobrym praktyką jest przeprowadzanie analizy gleby, co pozwala dostosować dawki nawozów do rzeczywistych potrzeb trawnika. Ponadto, warto stosować nawozy o kontrolowanym uwalnianiu azotu, co zapewnia długotrwały efekt i minimalizuje ryzyko wypłukiwania składników odżywczych.

Pytanie 40

Aby uzyskać płaszczyzny wertykalne, należy zastosować

A. drzewa iglaste

B. pnącza ogrodowe

C. krzewy liściaste

D. rośliny dwuletnie

Pnącza ogrodowe są idealnym rozwiązaniem do tworzenia płaszczyzn wertykalnych, ponieważ ich struktura i sposób wzrostu doskonale nadają się do pokrycia pionowych powierzchni. Pnącza, takie jak winorośl, bluszcz czy wiciokrzew, potrafią wspinać się na różne konstrukcje, takie jak trejaże, pergole czy ściany, co pozwala na efektywne zagospodarowanie przestrzeni w ogrodzie. Dzięki ich zastosowaniu można stworzyć zielone ściany, które nie tylko estetycznie poprawiają wygląd przestrzeni, ale również działają jako naturalne izolatory, poprawiając mikroklimat w okolicy. W kontekście zrównoważonego rozwoju, pnącza przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, stanowiąc habitat dla różnych gatunków ptaków i owadów. Warto również zwrócić uwagę na ich właściwości oczyszczające powietrze, co jest szczególnie istotne w miejskich aglomeracjach. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu zieleni, stosowanie pnączy przyczynia się do efektywnego wykorzystania przestrzeni oraz wzbogacania wizualnego krajobrazu ogrodowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej