Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 21 września 2025 22:31
Data zakończenia: 21 września 2025 22:57

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Izolacja przeciwwilgociowa podłogi na parterze budynku bez piwnicy jest układana

A. na warstwie chudego betonu

B. na warstwie izolacji cieplnej

C. bezpośrednio na ziemi

D. bezpośrednio na podsypce z piasku

Pozioma izolacja przeciwwilgociowa podłogi parteru w budynku niepodpiwniczonym jest kluczowym elementem ochrony przed wilgocią gruntową. Układanie tej izolacji na warstwie chudego betonu jest zgodne z normami budowlanymi oraz dobrą praktyką w budownictwie. Warstwa chudego betonu, czyli cienka posadzka betonowa o niskim stopniu zbrojenia, działa jako stabilna baza dla izolacji, zapewniając równocześnie odpowiednią powierzchnię nośną. Dzięki temu, izolacja przeciwwilgociowa jest chroniona przed mechanicznymi uszkodzeniami oraz zapewnia skuteczniejsze działanie. Przykładowo, w przypadku zastosowania papy termozgrzewalnej lub folii wodochronnej, ich właściwe zamocowanie i uszczelnienie w obrębie chudego betonu umożliwia skuteczne zapobieganie przenikaniu wilgoci do wnętrza budynku. Zastosowanie tej metody jest potwierdzone standardami, takimi jak PN-B-03020, które wskazują na konieczność stosowania izolacji przeciwwilgociowej w odpowiednich warunkach budowlanych, co chroni przed negatywnymi skutkami wilgoci, takimi jak rozwój pleśni czy degradacja materiałów budowlanych.

Pytanie 2

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną w proporcji objętościowej 1:0,5:4, co powinno zostać zgromadzone?

A. 1 część piasku, 0,5 części cementu i 4 części wapna

B. 1 część cementu, 0,5 części wapna i 4 części piasku

C. 1 część cementu, 0,5 części piasku i 4 części wapna

D. 1 część piasku, 0,5 części wapna i 4 części cementu

W odpowiedziach, które nie są poprawne, występują fundamentalne błędy w rozumieniu proporcji składników zaprawy cementowo-wapiennej. Przede wszystkim, zrozumienie, co oznaczają poszczególne liczby w proporcji 1:0,5:4, jest kluczowe. Często mylone są proporcje składników, co prowadzi do błędnych mieszanek. Na przykład, sugestia, że 1 część cementu to połączenie z 4 częściami wapna, jest błędna, ponieważ to cement odpowiada za wytrzymałość zaprawy, a nie wapno, które ma inne właściwości, takie jak plastyczność i elastyczność. W praktyce, omijanie właściwych proporcji prowadzi do powstania zaprawy o nieodpowiedniej konsystencji, co może skutkować pęknięciami, osłabieniem struktury, a w dłuższym okresie czasu - do uszkodzenia całej konstrukcji budowlanej. Ponadto, stosowanie nieodpowiednich proporcji może wpływać na czas wiązania zaprawy, co jest istotne w kontekście planowania prac budowlanych. Kluczowe jest zrozumienie, że każda zmiana w proporcjach może prowadzić do drastycznego zmniejszenia wytrzymałości zaprawy, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami budowlanymi. Dlatego ważne jest, aby trzymać się ustalonych norm i proporcji, co zapewnia nie tylko trwałość, ale również bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 3

W efekcie "klawiszowania" stropu na tynku sufitu w pomieszczeniu utworzyła się rysa. Usunięcie tego defektu polega w szczególności na

A. pokryciu rysy pasem papy asfaltowej

B. zaszpachlowaniu rysy zaprawą cementową

C. pokryciu rysy pasem siatki z włókna szklanego

D. zaszpachlowaniu rysy zaprawą gipsową

Zaszpachlowanie rysy zaprawą gipsową jest podejściem, które, mimo że może wydawać się logiczne, w rzeczywistości nie jest wystarczające w przypadku poważniejszych uszkodzeń, takich jak rysy wynikające z klawiszowania stropu. Zaprawa gipsowa, chociaż dobrze przylega do powierzchni i daje estetyczne wykończenie, nie jest materiałem elastycznym. W efekcie, w miejscach, gdzie występują mikro ruchy, gips może pękać, co prowadzi do konieczności powtarzania napraw. Używanie papy asfaltowej jako rozwiązania również jest nieadekwatne, ponieważ papa nie jest przeznaczona do użytku w pomieszczeniach i nie posiada właściwości wytrzymałościowych wymaganych do naprawy tynku. Zastosowanie zaprawy cementowej w tym kontekście również nie jest optymalne, gdyż cement, podobnie jak gips, nie rozwiązuje problemu związania materiału z ruchem konstrukcyjnym, a jego sztywność może pogłębiać problem. Te błędne podejścia wskazują na niezrozumienie dynamiki uszkodzeń budowlanych oraz braku znajomości materiałów, które powinny być stosowane w celu zapewnienia długotrwałej i efektywnej naprawy. Kluczowe jest, aby przy naprawach uwzględniać nie tylko estetykę, ale przede wszystkim trwałość i odporność na zmiany zachodzące w strukturze budynku.

Pytanie 4

Aby zbudować murowane ścianki działowe o grubości do 12 cm i jak najmniejszym ciężarze objętościowym, należy zastosować cegłę

A. silikatową pełną

B. klinkierową

C. ceramicznej pełnej

D. dziurawki

Dziurawka, czyli cegła ceramiczna z otworami, jest doskonałym materiałem do budowy murowanych ścianek działowych o grubości do 12 cm z uwagi na swoje właściwości izolacyjne oraz niski ciężar objętościowy. Dzięki otworom w cegłach, ich masa jest znacznie niższa, co przyczynia się do zmniejszenia obciążenia konstrukcyjnego budynku. Dziurawki charakteryzują się również dobrą izolacyjnością akustyczną, co sprawia, że są idealnym materiałem do budowy ścianek działowych w biurach i mieszkaniach, gdzie istotne jest oddzielenie pomieszczeń. W normach budowlanych, takich jak PN-EN 771-1, określono wymagania dotyczące właściwości materiałów budowlanych, a cegły dziurawki spełniają te standardy, oferując wysoką jakość i trwałość. Przykładem zastosowania dziurek mogą być ścianki działowe w nowoczesnych budynkach mieszkalnych, gdzie niskie koszty transportu i łatwość w obróbce przekładają się na efektywność całego projektu budowlanego.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jakie narzędzie powinno się zastosować do usunięcia nadmiaru zaprawy podczas ręcznego tynkowania?

A. Kielni murarskiej

B. Pacy

C. Czerpaka tynkarskiego

D. Łaty

Wybór czerpaka tynkarskiego jako narzędzia do ściągania nadmiaru zaprawy jest niewłaściwy. Czerpak tynkarski służy przede wszystkim do przenoszenia zaprawy na miejsce pracy, a nie do wygładzania powierzchni. Jego konstrukcja nie jest przystosowana do precyzyjnego usuwania nadmiaru materiału, co jest kluczowym aspektem tynkowania. Z kolei paca, choć istotna, pełni inną funkcję. Jest stosowana do wygładzania i formowania zaprawy, jednak przy jej pomocy trudniej uzyskać równą powierzchnię w porównaniu do łaty. Kielnia murarska, będąca narzędziem o bardziej specyficznych zastosowaniach, również nie jest odpowiednia do ściągania nadmiaru zaprawy, ponieważ służy głównie do precyzyjnego nakładania materiału w mniejszych ilościach. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwych narzędzi często wynikają z braku zrozumienia funkcji tych narzędzi oraz ich zastosowań w praktyce budowlanej. Brak znajomości technik tynkarskich oraz nieodpowiedni dobór narzędzi może skutkować nierówną powierzchnią, co w dłuższej perspektywie wpłynie negatywnie na estetykę oraz trwałość tynku.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jakie są zasady bezpiecznej rozbiórki muru według przepisów?

A. Pas muru o wysokości do 50 cm należy podciąć, a pokruszone fragmenty spuszczać za pomocą suwnicy pochyłej

B. Mur należy rozbierać warstwami od góry do dołu, a cegły spuszczać zsypem

C. Mur należy rozbierać w pionowych pasach, a odzyskane cegły układać na stropie

D. Mur o wysokości kondygnacji należy przewrócić na strop, a pokruszone materiały spuszczać specjalną rynną

Rozbiórka ściany warstwami od góry do podłogi jest najbezpieczniejszą i najbardziej zalecaną metodą, ponieważ minimalizuje ryzyko upadku materiałów i zapewnia lepszą kontrolę nad procesem demontażu. Pracownicy mogą od razu usuwać każdą warstwę, co pozwala na dokładne sprawdzenie struktury podczerwonej, eliminując ryzyko zawalenia się niekontrolowanych fragmentów. Zsyp do transportu cegieł dalej obniża ryzyko - umożliwia bezpieczne usuwanie materiałów bez potrzeby ich przenoszenia w sposób ręczny, co z kolei ogranicza ryzyko kontuzji. Tego typu technika jest zgodna z normami BHP i praktykami inżynieryjnymi, które zalecają ograniczenie kontaktu pracowników z opadającymi materiałami. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w projektach renowacyjnych, gdzie kluczowe jest zachowanie bezpieczeństwa oraz ograniczenie uszkodzenia istniejącej struktury budynku, co jest szczególnie istotne w obszarach miejskich z gęstą zabudową.

Pytanie 9

Jakie konstrukcje uznawane są za obiekty inżynieryjne?

A. Konstrukcje mostowe

B. Obiekty przemysłowe

C. Świątynie

D. Budowle z konstrukcją szkieletową

Mosty to takie specjalne budowle, które zostały zaprojektowane po to, żebyśmy mogli przejeżdżać nad różnymi przeszkodami, jak rzeki czy doliny. W budowie mostów wykorzystuje się różne materiały, takie jak stal czy beton, bo muszą być mocne i trwałe. W inżynierii transportowej mosty są bardzo ważne, bo ułatwiają nam przemieszczanie się. Weźmy na przykład Most Golden Gate w San Francisco czy Most Millau we Francji - oba są nie tylko funkcjonalne, ale też piękne pod względem architektury. Kiedy projektuje się mosty, to trzeba wziąć pod uwagę różne normy i standardy, na przykład Eurokod, które mówią, jak powinny być bezpieczne i solidne. Budowa mostów to niełatwa sprawa, bo trzeba analizować różne czynniki, takie jak obciążenia, warunki gruntowe czy wpływ środowiska. Dlatego mosty są dość skomplikowanymi konstrukcjami, które wymagają wiedzy z różnych dziedzin.

Pytanie 10

Do pomiaru objętościowego kruszywa oraz wody powinno się użyć

A. taczki

B. wiadra z podziałką

C. czerpaka szufelkowego

D. łopatę

Wybór wiadra z podziałką do objętościowego dozowania kruszywa i wody jest uzasadniony ze względu na precyzję oraz łatwość w użyciu. Wiadro z podziałką pozwala na dokładne odmierzenie objętości materiałów sypkich oraz cieczy, co jest kluczowe w procesach budowlanych i inżynieryjnych, gdzie precyzyjne proporcje są niezbędne do uzyskania pożądanych właściwości mieszanki betonowej. Przykładowo, przy przygotowywaniu betonu, niewłaściwe proporcje wody do kruszywa mogą prowadzić do obniżenia wytrzymałości i trwałości gotowego produktu. Zastosowanie wiadra z podziałką umożliwia również łatwe utrzymanie standardów jakości, co jest wymagane w wielu regulacjach budowlanych. Dobrą praktyką jest korzystanie z narzędzi, które zapewniają powtarzalność dozowania, co sprawia, że wiadro z podziałką spełnia te wymagania, a jego użycie może być dostosowane do różnych projektów budowlanych. Pozwala to na zachowanie spójności w mieszankach, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości konstrukcji.

Pytanie 11

Jakie jest spoiwo w zaprawach mineralnych?

A. cement

B. akryl

C. żywica

D. silikon

Cement jest podstawowym spoiwem zapraw mineralnych, które jest powszechnie stosowane w budownictwie. Jest to materiał wiążący, który po zmieszaniu z wodą i kruszywem tworzy masę, która twardnieje w czasie. W praktyce, zaprawy mineralne, takie jak zaprawy murarskie czy tynkarskie, wykorzystują cement jako kluczowy składnik, ponieważ zapewnia on doskonałą wytrzymałość oraz trwałość konstrukcji. Przykładowo, cement portlandzki, najczęściej stosowany w budownictwie, jest niezbędny do produkcji betonu, który znajduje zastosowanie w fundamentach, stropach oraz innych elementach budowlanych. Zgodnie z normami PN-EN 197-1, cement klasowy CEM I jest najczęściej używany w budownictwie, co potwierdza jego wysoką jakość i funkcjonalność. Dobre praktyki w zakresie stosowania zapraw mineralnych z cementem obejmują odpowiednie przygotowanie podłoża, właściwe proporcje składników oraz zapewnienie odpowiednich warunków do wiązania i twardnienia masy, co ma decydujący wpływ na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Do murowania elementów palenisk wykonanych z ceramiki używa się zaprawy

A. szamotowej

B. wodoszczelnej

C. ciepłochronnej

D. polimerowej

Wybór niewłaściwej zaprawy do murowania ceramicznych elementów palenisk może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych oraz operacyjnych. Ciepłochronne zaprawy, mimo że posiadają dobre właściwości izolacyjne, nie są przystosowane do bezpośredniego kontaktu z wysokimi temperaturami generowanymi w paleniskach. Ich skład chemiczny często nie zawiera elementów odpornych na działanie ognia, co może prowadzić do degradacji i osłabienia struktur w wysokotemperaturowych warunkach. Polimerowe zaprawy, z kolei, charakteryzują się elastycznością i przyczepnością, lecz ich zastosowanie w kontekście ceramiki ogniotrwałej jest niewłaściwe. Wysoka temperatura może zniszczyć ich struktury, co prowadzi do utraty właściwości spoiny i w konsekwencji do awarii konstrukcji. W przypadku wodoszczelnych zapraw, ich funkcja ochrony przed wilgocią nie ma zastosowania w obszarze palenisk, gdzie kluczowe są właściwości odporności na ciepło i ogień. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że zaprawy o innych właściwościach chemicznych mogą być stosowane w miejscach, gdzie wymagane są cechy szamotowe. Zrozumienie specyfiki materiałów budowlanych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji grzewczych.

Pytanie 14

Na podstawie informacji podanych w instrukcji producenta oblicz, ile 25 kilogramowych worków zaprawy murarskiej należy przygotować do wymurowania 40 m² ściany o grubości 25 cm.

Instrukcja producenta
Grubość ściany (z cegły pełnej)	Zużycie zaprawy przy grubości spoiny ok. 1 cm
1/2 c	40 kg/m²
1 c	100 kg/m²

A. 160 worków.

B. 64 worki.

C. 40 worków.

D. 128 worków.

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania ilości materiałów budowlanych. Na przykład, niektóre podejścia mogą zakładać, że zużycie zaprawy będzie inne dla różnych grubości lub powierzchni, co jest niezgodne z dostarczonymi danymi producenta. Każda z niepoprawnych odpowiedzi, takich jak 40, 64, czy 128 worków, ignoruje kluczowy aspekt obliczeń, jakim jest bezpośrednie mnożenie powierzchni przez odpowiednią wagę zaprawy na metr kwadratowy oraz jej późniejsze przeliczenie na jednostki sprzedaży. Często pojawiającym się błędem jest również niewłaściwe szacowanie grubości ściany lub jej powierzchni, co prowadzi do znacznych rozbieżności w końcowych wynikach. W praktyce budowlanej każdy materiał ma swoje specyfikacje dotyczące zużycia i to właśnie te normy powinny być podstawą obliczeń. Oprócz tego, jest to także przykład sytuacji, w której łatwo można popełnić błąd, jeśli nie uwzględni się systematycznego podejścia do obliczeń materiałów. Warto więc przywiązywać większą wagę do analizy danych oraz przeliczeń, zanim podejmie się decyzje o zamówieniu konkretnej ilości materiałów budowlanych.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Oblicz wynagrodzenie tynkarza za realizację tynku standardowego po obu stronach ściany o wymiarach 4×3 m, przy stawce wynoszącej 24,00 zł/r-g oraz normie pracy na wykonanie tego tynku wynoszącej 1,2 r-g/m²?

A. 576,00 zł

B. 288,00 zł

C. 345,60 zł

D. 691,20 zł

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że obliczenia związane z wynagrodzeniem tynkarza opierają się na niewłaściwych założeniach dotyczących powierzchni i normy pracy. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 288,00 zł lub 345,60 zł sugerują, że powierzchnia pokryta tynkiem mogła być obliczana tylko dla jednej strony ściany, co jest błędnym podejściem w kontekście zadania mówiącego o tynku po obu stronach. Ponadto, może to sugerować nieprawidłowe rozumienie normy pracy, która jest kluczowym elementem w wycenie pracy. Użycie niewłaściwych wartości normy lub jednostek może prowadzić do znaczących błędów w obliczeniach. W kontekście branży budowlanej, prawidłowe oszacowanie kosztów robocizny jest kluczowe dla sukcesu projektu, a błędy w obliczeniach mogą prowadzić do przekroczenia budżetu. Dlatego, ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować wszystkie dane dotyczące powierzchni, stawek i norm pracy, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek finansowych w trakcie realizacji projektu.

Pytanie 18

Ile wyniesie całkowity koszt budowy 20 m2 muru z pustaków, jeśli wydatki na materiały to 80 zł/m2, a murarz dostaje 25 zł za postawienie 1 m2 ściany?

A. 500 zł

B. 2100 zł

C. 1625 zł

D. 105 zł

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepoprawnego zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów w budownictwie. Na przykład, koszt 105 zł nie uwzględnia ani pełnego kosztu materiałów, ani robocizny. Użytkownicy mogą pomylić kalkulację, koncentrując się jedynie na kosztach materiałów lub robocizny z osobna, co prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei 500 zł odpowiada tylko wartości robocizny, co jest niewystarczające do obliczenia całkowitych wydatków projektu. Ponadto, odpowiedź 1625 zł może sugerować, że obliczenia zostały dokonywane w sposób nieprecyzyjny, nie uwzględniając pełnej kwoty materiałów i robocizny. W praktyce, każda inwestycja budowlana wymaga dokładnej analizy kosztów, gdzie należy brać pod uwagę zarówno ceny jednostkowe materiałów, jak i stawki robocizny. Często stosuje się różne metody zbierania i analizy danych, aby uniknąć błędów w obliczeniach, co jest kluczowe dla osiągnięcia dokładnych wyników oraz przyczynia się do sukcesu projektu budowlanego.

Pytanie 19

Na podstawie danych z tabeli oblicz ilość piasku potrzebnego do wykonania 0,5 m³ zaprawy cementowo-wapiennej M2.

Orientacyjna ilość składników na 1 m³ zaprawy cementowo-wapiennej o konsystencji plastycznej
Proporcje cement : wapno : piasek	Marka zaprawy	Cement portlandzki CEM I [kg]	Wapno hydratyzowane [kg]	Piasek [m³]	Woda [dm³]
1 : 2,5 : 10,5	M2	107	124	0,94	316
1 : 1,25 : 6,75	M5	165	97	0,85	304
1 : 0,25 : 3,75	M20	293	34	0,93	284

A. 0,93 m3

B. 0,45 m3

C. 0,95 m3

D. 0,47 m3

Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, można dostrzec, że wiele z nich wynika z błędnych założeń dotyczących proporcji składników zaprawy cementowo-wapiennej. Odpowiedzi takie jak 0,93 m3, 0,45 m3 i 0,95 m3 mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia, ile piasku rzeczywiście potrzeba na jedną jednostkę objętości zaprawy. Przykładem błędnego myślenia jest przypuszczenie, że ilość piasku powinna być zbliżona do objętości zaprawy, co jest sprzeczne z zasadami mieszania betonów i zapraw. W praktyce, aby obliczyć ilość piasku, należy zawsze odnieść się do odpowiednich tabel oraz norm, które wskazują, ile materiału jest potrzebne na jednostkę zaprawy. Często występujące błędy to przeoczenie proporcji, co prowadzi do nadmiaru lub niedoboru materiału, co z kolei wpływa na wytrzymałość i trwałość konstrukcji. Mylne przyjęcie, że dodanie większej ilości piasku zwiększa jakość zaprawy, jest również błędne. Niekontrolowane zwiększenie ilości piasku może prowadzić do osłabienia zaprawy, co jest niezgodne z normami budowlanymi. Aby uniknąć błędów, ważne jest, aby znać zasady proporcjonowania materiałów budowlanych oraz stosować się do wytycznych producentów i standardów branżowych. Jakość i trwałość konstrukcji w dużej mierze zależą od odpowiednich proporcji materiałów, dlatego każdy wykonawca powinien mieć solidne podstawy w tej dziedzinie.

Pytanie 20

Jaką grubość powinny mieć spoiny wsporcze (poziome) w tradycyjnych murach wykonanych z cegły ceramicznej?

A. 15 - 20 mm

B. 3 - 5 mm

C. 10 - 17 mm

D. 6 - 9 mm

Prawidłowe określenie grubości spoin wspornych w murach ceramicznych ma kluczowe znaczenie dla stabilności i wytrzymałości budowli. Odpowiedzi, które wskazują na grubości takie jak 6-9 mm, 3-5 mm czy 15-20 mm, opierają się na niepełnym zrozumieniu wymagań dotyczących materiałów oraz ich właściwości. Zbyt małe spoiny, takie jak 3-5 mm czy 6-9 mm, mogą nie zapewniać odpowiedniego wypełnienia zaprawy, co prowadzi do słabego połączenia cegieł. Takie podejście naraża konstrukcję na różne uszkodzenia, takie jak pęknięcia czy odspojenie, które mogą mieć poważne konsekwencje w dłuższym okresie eksploatacji. Z drugiej strony, zbyt szerokie spoiny, takie jak 15-20 mm, mogą powodować problemy z przejmowaniem obciążeń oraz nieefektywne wykorzystanie materiałów budowlanych, co prowadzi do zwiększenia kosztów i potencjalnych defektów budowlanych. Właściwe dobieranie grubości spoin jest kluczowe w kontekście zgodności z normami budowlanymi, które zalecają określone grubości dla zapewnienia odpowiednich parametrów technicznych. Dlatego warto zapoznać się z obowiązującymi standardami, aby unikać typowych błędów projektowych i budowlanych, które mogą skutkować poważnymi problemami w przyszłości.

Pytanie 21

Jakie będą koszty robocizny oraz materiałów na budowę ściany o powierzchni 15 m², jeżeli koszt robocizny za 1 m² wynosi 35,00 zł, a bloczek gazobetonowy kosztuje 8,00 zł za sztukę, przy założeniu, że do wybudowania 1 m² potrzebne są 8 sztuk bloczków?

A. 1 485,00 zł

B. 525,00 zł

C. 960,00 zł

D. 4 200,00 zł

Koszt wymurowania ściany o powierzchni 15 m² można obliczyć, sumując koszty robocizny oraz koszt materiałów. Najpierw obliczamy całkowity koszt robocizny: 35,00 zł/m² * 15 m² = 525,00 zł. Następnie obliczamy ilość bloczków potrzebnych do budowy tej ściany. Na 1 m² potrzeba 8 sztuk bloczków, więc dla 15 m² będzie to 8 sztuk/m² * 15 m² = 120 sztuk bloczków. Koszt bloczków to 8,00 zł/szt., więc koszt całkowity bloczków wynosi 120 sztuk * 8,00 zł/szt. = 960,00 zł. Sumując koszty robocizny i materiałów, otrzymujemy 525,00 zł + 960,00 zł = 1 485,00 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z dobrymi praktykami budowlanymi, gdzie zawsze należy uwzględniać zarówno robociznę, jak i materiały budowlane, aby uzyskać pełny obraz wydatków.

Pytanie 22

Jaki będzie koszt mieszanki betonowej potrzebnej do zbudowania dwóch słupów o wymiarach 60×60 cm i wysokości 3 m każdy, zakładając, że norma zużycia mieszanki betonowej wynosi 1,02 m³/m³, a cena 325,00 zł/m³?

A. 351,00 zł

B. 702,00 zł

C. 358,02 zł

D. 716,04 zł

Często w obliczeniach objętości materiałów budowlanych zdarzają się pomyłki, a to może wpłynąć na koszt całego projektu. Zdarza się, że ludzie źle obliczają objętość słupów, co jest kluczowe w kwestii wyceny. Na przykład, niektórzy mogą się pomylić przy obliczaniu przekroju, mieszając jednostki miary czy źle mnożąc wymiary. Czasem zapominają też o normach zużycia betonu, co może skutkować błędnym oszacowaniem kosztów. No i aktualne ceny na rynku też są mega ważne, bo mogą się różnić w zależności od miejsca czy dostawcy. W praktyce budowlanej niepoprawne obliczenia mogą prowadzić do dużych problemów z budżetem czy zamówieniem zbyt małej ilości materiałów, co spowalnia całą robotę. Jeszcze często myli się normy zużycia, co może źle wpłynąć na jakość. Dlatego w projektach budowlanych warto mieć pewność, że dokładnie liczymy i korzystamy z aktualnych danych, bo to daje lepsze oszacowanie kosztów i pewność, że projekt pójdzie po myśli.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Aby przeprowadzać ocieplanie dachów z drewna, należy używać

A. płyty gipsowo-włóknowej

B. płyty wiórowo-cementowej

C. wełny mineralnej

D. włókna celulozowego

Wełna mineralna to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który jest często stosowany do ociepleń dachów o konstrukcji drewnianej. Jej główne zalety to wysoka odporność na ogień, niska przewodność cieplna oraz dobra akustyka. Wełna mineralna jest również odporna na wilgoć, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w przypadku dachów, gdzie może występować kondensacja pary wodnej. Zgodnie z normą PN-EN ISO 6946, wełna mineralna przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej budynków, a jej użycie w konstrukcjach drewnianych jest zgodne z dobrymi praktykami w budownictwie. Przykładem zastosowania wełny mineralnej może być ocieplanie poddaszy, gdzie materiał ten jest umieszczany między krokwiami. Dodatkowo, wełna mineralna jest łatwa w obróbce, co ułatwia montaż oraz minimalizuje straty materiałowe, co jest istotne w kontekście zrównoważonego budownictwa. Jej chropowata struktura sprzyja również poprawie jakości powietrza wewnętrznego, co jest istotnym aspektem nowoczesnych standardów budowlanych.

Pytanie 25

Betonowe podłoże, które ma być tynkowane, powinno charakteryzować się równą powierzchnią oraz

A. suche i gładkie

B. zwilżone i chropowate

C. suche i chropowate

D. zwilżone i gładkie

Odpowiedzi, które sugerują, że podłoże powinno być suche, są nieprawidłowe, ponieważ sucha powierzchnia nie zapewnia odpowiedniego przyczepności tynku. W przypadku podłoża suchego, tynk może nie przywierać właściwie, co prowadzi do jego odspajania się z powierzchni betonu. To zjawisko jest szczególnie widoczne w warunkach, gdy wykończenie jest narażone na zmienne warunki atmosferyczne, takie jak wilgoć czy zmiany temperatury. Ponadto, odpowiedzi wskazujące na gładkie podłoże mogą prowadzić do błędnego wniosku, że tynk nie wymaga chropowatej struktury dla dobrej przyczepności. Gładkie podłoża nie stwarzają odpowiednich warunków dla mechanicznego wiązania, co może skutkować powstawaniem pęknięć i deformacji w wyniku obciążeń mechanicznych. W praktyce, tynkowanie na gładkich powierzchniach wymaga zastosowania dodatkowych metod zapewniających przyczepność, co zwiększa koszty i czas pracy. Zrozumienie znaczenia przygotowania podłoża betonowego jest kluczowe dla uzyskania trwałych i estetycznych efektów pracy, w oparciu o zasady zawarte w normach budowlanych, takich jak PN-EN 13914, które podkreślają rolę chropowatości i wilgotności w kontekście aplikacji tynków.

Pytanie 26

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji betonów klasycznych?

A. Łupkoporyt

B. Żwir

C. Baryt

D. Keramzyt

Choć keramzyt, baryt i łupkoporyt mogą mieć swoje zastosowanie w budownictwie, nie są one odpowiednie do produkcji betonów zwykłych. Keramzyt, jako kruszywo lekkie, wykorzystywane jest głównie do produkcji betonu lekkiego, który ma inne właściwości fizyczne i mechaniczne niż beton zwykły. Jego zastosowanie w sytuacjach, gdzie zmniejszenie masy konstrukcji jest kluczowe, może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania betonów o określonej wytrzymałości. Baryt, z kolei, jest stosowany głównie w przemyśle naftowym oraz w produkcji betonów o dużej gęstości, co oznacza, że jest niewłaściwy w kontekście standardowych betonów budowlanych, gdzie nie jest wymagane zwiększenie masy. W końcu, łupkoporyt, jako materiał kruszywowy, jest mniej dostępny i nieekonomiczny w produkcji betonu, a jego właściwości nie są optymalne do zastosowań budowlanych. Często błędne wybory dotyczące kruszyw wynikają z braku zrozumienia ich właściwości oraz zastosowań w konstrukcjach budowlanych, co może prowadzić do poważnych problemów strukturalnych w przyszłości.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jakiego typu tynkiem jest tynk kategorii 0 nazywany "rapowany"?

A. Wyborowym

B. Surowym

C. Specjalistycznym

D. Zwykłym

Wybór tynku do zastosowania w budownictwie powinien być oparty na zrozumieniu jego właściwości oraz przeznaczenia. Tynki dobrowe, które są najczęściej stosowane w celach estetycznych, charakteryzują się dodatkowymi składnikami, które poprawiają ich wytrzymałość i wygląd, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań, gdzie kluczowe jest oddychanie ścian i ich naturalne właściwości. Z kolei tynki pospolite są powszechne, jednak ich jakość i trwałość mogą być niższe w porównaniu do tynków surowych, co może prowadzić do problemów z wilgocią i powstawaniem pleśni. Tynki specjalne, z drugiej strony, są projektowane z myślą o konkretnych zastosowaniach, takich jak tynki ognioodporne czy akustyczne, co często wiąże się z wyższymi kosztami i bardziej skomplikowanym procesem aplikacji. Te mylne koncepcje prowadzą do wyboru niewłaściwego rodzaju tynku, co nie tylko zwiększa koszty, ale także może skutkować obniżeniem efektywności energetycznej budynku czy jego trwałości. Dlatego ważne jest, aby wybierać tynki zgodnie z ich przeznaczeniem, a nie tylko na podstawie ich popularności czy estetyki.

Pytanie 29

Tynk dekoracyjny, będący gładką warstwą zaprawy gipsowej na podstawie wapienno-gipsowej, to

A. tynk cyklinowany

B. sztablatura

C. tynk zmywalny

D. sgraffito

Tynk cyklinowany to technika, która nie odnosi się do gładkiej wyprawy zaczynu gipsowego, lecz dotyczy drewnianych powierzchni. Cyklinowanie polega na szlifowaniu drewna w celu uzyskania gładkiej i równej powierzchni, co jest zupełnie inną procedurą niż nakładanie tynku. Sgraffito to technika zdobnicza, w której na tynku nakłada się różne warstwy kolorów, a następnie z jednej warstwy zdejmuje się wierzchnią warstwę, aby odsłonić dolną, co tworzy wzory. Z kolei tynk zmywalny odnosi się do tynków, które posiadają właściwości umożliwiające ich czyszczenie, co również nie jest zgodne z definicją sztablatury. Często mylnie łączy się te pojęcia z tynkowaniem gipsowym, nie dostrzegając istotnych różnic w zastosowaniu i właściwościach materiałów. Dobrze jest pamiętać, że dobór odpowiedniego tynku zależy od specyfiki projektu oraz wymagań estetycznych i użytkowych, dlatego warto zgłębiać temat, aby unikać nieporozumień i błędnych decyzji w realizacji prac budowlanych.

Pytanie 30

Na podstawie wyciągu ze Szczegółowej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych SST wskaż, ile litrów zaprawy gipsowej można uzyskać z 20 kg worka suchej, gotowej mieszanki?

Szczegółowa Specyfikacja Techniczna Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych SST (wyciąg)
B.3.03. Tynk gipsowy Dane techniczne: - średnia grubość tynku: 10 mm (grubość min.8 mm) - ciężar nasypowy: 800kg/m³ - uziarnienie: do 1,2 mm - wydajność: 100 kg = 125 l zaprawy - zużycie: 0,8 kg na mm i m² - czas schnięcia: średnio około 14 dni

A. 50,01

B. 5,01

C. 25,01

D. 2,51

Odpowiedź 25,01 l jest poprawna, ponieważ wynika z właściwego przeliczenia masy suchej mieszanki na objętość zaprawy. Zgodnie z danymi technicznymi w Szczegółowej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, stosunek masy do objętości wynosi 100 kg do 125 l. Oznacza to, że na każdy kilogram suchej mieszanki przypada 1,25 l zaprawy. W przypadku 20 kg suchej mieszanki, obliczenia są proste: 20 kg x 1,25 l/kg = 25 l. Tę wartość można również zaokrąglić do 25,01 l, co jest zgodne z wymaganiami technicznymi dotyczącymi precyzyjnego podawania objętości. Wiedza ta jest istotna nie tylko w kontekście przygotowania zaprawy, ale także w planowaniu ilości materiałów budowlanych. Znajomość przeliczeń pozwala na lepsze zarządzanie kosztami projektów budowlanych oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywnego gospodarowania zasobami.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Do zbudowania 1 m² ściany o grubości 25 cm z pełnych cegieł budowlanych potrzebne jest 0,084 m³ zaprawy cementowo-wapiennej. Jaką kwotę należy przeznaczyć na zaprawę do postawienia ściany o powierzchni 12 m², jeśli cena jednostkowa zaprawy wynosi 250,00 zł/m³?

A. 2 420,00 zł

B. 242,00 zł

C. 2 520,00 zł

D. 252,00 zł

Aby obliczyć koszt zaprawy cementowo-wapiennej potrzebnej do wymurowania ściany o powierzchni 12 m², należy najpierw ustalić, ile zaprawy potrzebujemy na tę powierzchnię. Z danych wynika, że do wymurowania 1 m² ściany potrzeba 0,084 m³ zaprawy. Dlatego na 12 m² ściany potrzebne będzie: 12 m² * 0,084 m³/m² = 1,008 m³ zaprawy. Następnie, mnożąc objętość zaprawy przez cenę jednostkową, otrzymujemy całkowity koszt: 1,008 m³ * 250,00 zł/m³ = 252,00 zł. Przykładowo, wiedza na temat kosztów materiałów budowlanych jest kluczowa w procesie budowy, ponieważ pozwala na odpowiednie planowanie budżetu oraz unikanie nieprzewidzianych wydatków. Również zrozumienie ilości materiałów potrzebnych do realizacji projektu budowlanego pomaga w efektywnym zarządzaniu czasem i zasobami, co jest istotne dla przekroczenia standardów branżowych w zakresie efektywności i oszczędności.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

W przypadku tynków z klasy II i III maksymalne odchylenie promieni krzywizny powierzchni wnęki od zaplanowanego promienia nie może przekraczać

A. 7 mm

B. 10 mm

C. 5 mm

D. 30 mm

Wybór odpowiedzi 30 mm, 5 mm lub 10 mm jest niewłaściwy, ponieważ nie spełniają one wymogów dotyczących odchyleń promieni krzywizny dla tynków kategorii II i III. Odpowiedź 30 mm wprowadza poważny błąd, gdyż tak duże odchylenie może prowadzić do znacznych zaburzeń estetycznych oraz funkcjonalnych. W praktyce budowlanej, nadmierne odchylenia mogą skutkować zbieraniem się wody w zakamarkach, co z kolei prowadzi do degradacji tynku, a nawet korozji elementów budowlanych. Odpowiedź 5 mm, mimo że jest mniejsza niż 7 mm, również nie jest odpowiednia, ponieważ nie spełnia wymogów projektowych, które zostały jasno określone dla tynków tej kategorii. Tynki muszą być aplikowane z zachowaniem precyzyjnych wymiarów, aby zapewnić trwałość oraz estetykę wykonania. Przykłady nieprawidłowych podejść w aplikacji tynków mogą prowadzić do powstawania szczelin, pęknięć oraz innych defektów, które są nieakceptowalne w kontekście standardów budowlanych. Ostatecznie, wybór odpowiednich wartości odchyleń jest kluczowy dla osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia oraz długotrwałej użyteczności, co jest istotne dla każdego projektu budowlanego.

Pytanie 37

Jeśli w murowanym obiekcie długość filarka międzyokiennego z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej wynosi 90 cm, to oznacza, że konieczne jest wymurowanie filarka o długości

A. 4,0 cegły

B. 2,5 cegły

C. 3,5 cegły

D. 3,0 cegły

Długość filarka międzyokiennego wynosząca 90 cm przekłada się na ilość cegieł potrzebnych do jego wymurowania. Cegła ceramiczna pełna standardowo ma wymiary 25 cm x 12 cm x 6,5 cm. Aby obliczyć liczbę cegieł potrzebnych do uzyskania filarka o długości 90 cm, należy podzielić długość filarka przez długość cegły. W tym przypadku 90 cm / 25 cm = 3,6. Jednak należy uwzględnić również spoiny, które są nieodłącznym elementem murowania. Przyjęcie wartości spoiny może prowadzić do zaokrąglenia, co w praktyce w tym przypadku daje wynik 3,5 cegły. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, aby uniknąć błędów w obliczeniach, co może prowadzić do niedoboru materiałów lub nadmiernych kosztów. Zastosowanie standardów budowlanych, które określają minimalne grubości spoin, pozwala na dokładniejsze planowanie i oszacowanie potrzebnych materiałów.

Pytanie 38

Wylicz koszt wymiany pięciu okien o wymiarach 120×150 cm każde, jeśli cena jednostkowa tej usługi to 65,00 zł/m.

A. 1560,00 zł

B. 1755,00 zł

C. 1404,00 zł

D. 1950,00 zł

Jak się przyjrzysz błędom w obliczeniach kosztów wymiany okien, to warto pomyśleć o tym, jak ważne jest dobrze policzyć powierzchnię. Wiele osób zakłada, że można po prostu pomnożyć liczbę okien przez koszt jednostkowy i to wszystko, a to wcale nie jest prawda. Ignoruje to bardzo istotny krok, jakim jest pole powierzchni okna. Często ludzie nie rozumieją, jak przeliczać jednostki z centymetrów na metry kwadratowe, co jest kluczowe, żeby móc użyć podanego kosztu. No i jeszcze jest ten temat, że niektórzy nie uwzględniają dodatkowych kosztów, jak montaż, demontaż starych okien, czy inne materiały potrzebne przy montażu. Brak wiedzy o tych rzeczach sprawia, że mogą zaniżać lub zawyżać całkowite koszty. W budownictwie trzeba znać nie tylko ceny jednostkowe, ale też jak dobrze i dokładnie obliczać koszty całkowite, żeby móc sensownie planować budżety. Dobre praktyki w planowaniu finansowym, z uwzględnieniem wszystkich kosztów, są naprawdę ważne dla sukcesu projektów budowlanych.

Pytanie 39

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile palet bloczków gazobetonowych o wymiarach
24×24×59 cm potrzeba do wymurowania dwóch ścian wysokości 2,75 m, długości 6 m i grubości 24 cm każda.

Informacje producenta bloczków betonu komórkowego
Wymiary bloczka [cm]	Zużycie [szt./m²]	Masa [kg]	Liczba na palecie [szt.]
24×24×59	7	22,4	48
12×24×59	7	12,2	96
8×24×59	7	9,2	144

A. 58 palet.

B. 3 palety.

C. 116 palet.

D. 5 palet.

Wybierając inną odpowiedź niż 5 palet, można napotkać na kilka typowych błędów obliczeniowych. Na przykład, wybierając 3 palety, można zakładać, że wystarczająca ilość bloczków zmieści się w tej liczbie, co jest mylne. Obliczenia wskazują, że potrzeba znacznie więcej bloczków, ponieważ 3 palety zapewniłyby jedynie 144 bloczki, co jest niewystarczające dla zapotrzebowania. Z kolei wybór 58 lub 116 palet wskazuje na dramatyczne przeszacowanie ilości potrzebnych materiałów. Obydwie te odpowiedzi mogą wynikać z błędów w założeniach dotyczących objętości lub niewłaściwego zrozumienia liczby bloczków na paletę. Brak dokładnego obliczenia objętości ścian oraz objętości bloczków może prowadzić do takich nieporozumień. Zrozumienie objętości to kluczowy element w budownictwie, ponieważ wpływa na planowanie, zarządzanie budżetem oraz harmonogramem. Właściwe zrozumienie procesu obliczeń materiałowych oraz znajomość standardów dotyczących wielkości paczek materiałów budowlanych są kluczowe w codziennej pracy inżynierów i projektantów. Ignorując te zasady, można znacząco opóźnić projekt oraz zwiększyć koszty, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 40

Jaki jest minimalny czas, po którym można zaczynać budowę muru na zaprawie cementowo-wapiennej, nad świeżo wykonaną kondygnacją?

A. 3 dni

B. 10 dni

C. 5 dni

D. 7 dni

Czas, po którym można wznosić mur na zaprawie cementowo-wapiennej, jest ściśle związany z jej procesem wiązania i twardnienia. Odpowiedzi sugerujące dłuższe okresy, takie jak 7, 10 dni, a nawet 3 dni, opierają się na niepełnym zrozumieniu procesu budowlanego oraz specyfiki materiałów. W przypadku zaprawy cementowo-wapiennej, zbyt długi czas oczekiwania na rozpoczęcie budowy murów może być nieefektywny z punktu widzenia harmonogramu robót budowlanych. Z drugiej strony, zbyt krótki czas, jak sugerują odpowiedzi 3 dni, może prowadzić do problemów z wytrzymałością konstrukcji. W praktyce budowlanej, każdy materiał ma swoje specyficzne wymagania dotyczące czasu utwardzania, które powinny być respektowane, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo budowy. Zastosowanie niewłaściwego czasu oczekiwania prowadzi często do typowych błędów, takich jak pęknięcia w murach, które mogą powstać na skutek niepełnej reakcji chemicznej w zaprawie. Kluczowe jest również uwzględnienie zmiennych warunków otoczenia, które mogą wpływać na czas wiązania, co pokazuje, że nie każdy materiał zachowuje się w ten sam sposób w różnych warunkach. Dlatego też, znajomość standardów dotyczących czasu technologicznego jest niezbędna dla każdego, kto pracuje w branży budowlanej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej