Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 4 września 2025 14:39
  • Data zakończenia: 4 września 2025 14:40

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Hurtownia nabyła 50 sztuk produktów w cenie netto 60,00 zł za sztukę, a następnie zrealizowała sprzedaż 30 sztuk po cenie netto 80,00 zł za sztukę. Oblicz wartość marży uzyskanej na sprzedaży produktów.

A. 2 400,00 zł
B. 600,00 zł
C. 3 000,00 zł
D. 1 000,00 zł
Wszystkie inne odpowiedzi są błędne, ponieważ nieprawidłowo obliczają marżę na sprzedaży. Wiele osób może mylić całkowity przychód ze sprzedaży z marżą, co prowadzi do zawyżenia wartości marży. Na przykład, jeśli błędnie obliczamy przychód ze sprzedaży, myśląc o całym zakupionym towarze, a nie tylko sprzedanym, może to prowadzić do wyższych oszacowań. Odpowiedzi takie jak 1 000,00 zł czy 3 000,00 zł mogą wynikać z pomyłek w obliczeniach, gdzie nie uwzględniono odpowiednio kosztu zakupu sprzedanych towarów. Dodatkowo, niektóre osoby mogą obliczać marżę na podstawie całkowitego przychodu ze sprzedaży zamiast skupić się na sprzedanych sztukach, co jest kluczowe do uzyskania dokładnych wyników. Błędy te mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między marżą a całkowitym przychodem, co jest istotnym elementem umiejętności analitycznych w obszarze finansów. Świadomość kosztów i przychodów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem, a umiejętność prawidłowego obliczenia marży pozwala na lepsze planowanie i podejmowanie decyzji strategicznych. Właściwe podejście do kalkulacji finansowych jest istotne dla utrzymania zdrowia finansowego każdej firmy.

Pytanie 2

Koszt jednostkowy wytworzenia produktu gotowego wynosił 60 zł. Produkcja wyrobów, która nie została zakończona do końca miesiąca, osiągnęła 20% realizacji. Jakie jest koszt jednostkowy wyrobu w trakcie produkcji?

A. 12 zł
B. 60 zł
C. 15 zł
D. 20 zł
Poprawna odpowiedź to 12 zł, co można obliczyć na podstawie jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego oraz stopnia zaawansowania produkcji wyrobów niezakończonych. Koszt jednostkowy wyrobu gotowego wynosi 60 zł. Wyroby, które nie zostały ukończone, są w 20% przerobione, co oznacza, że poniesiony koszt na te wyroby wynosi 20% z 60 zł. Obliczamy to: 60 zł x 20% = 12 zł. To podejście jest zgodne z praktykami rachunkowości zarządczej, które zalecają odzwierciedlanie kosztów według stopnia zaawansowania produkcji. W praktyce, znajomość jednostkowego kosztu wyrobu niezakończonego jest istotna dla podejmowania decyzji dotyczących kontynuacji produkcji oraz oceny efektywności procesów wytwórczych. Ponadto, umiejętność prawidłowego przyporządkowania kosztów do etapów produkcji wspiera dokładne prognozowanie kosztów i przychodów w przedsiębiorstwie.

Pytanie 3

Który z poniższych dokumentów księgowych jest dowodem księgowym potwierdzającym zakup towarów na kredyt?

A. Faktura VAT
B. Paragon fiskalny
C. Notatka służbowa
D. Weksel
Paragon fiskalny jest dokumentem potwierdzającym sprzedaż towarów lub usług, jednak jest on używany głównie w transakcjach detalicznych, gdzie płatność następuje natychmiastowo. Paragon nie jest odpowiedni w przypadku zakupu na kredyt, ponieważ nie zawiera informacji o odroczonym terminie płatności, a jego celem jest jedynie rejestracja sprzedaży. Weksel to dokument finansowy, który stanowi zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty w przyszłości, ale nie jest bezpośrednim dowodem zakupu towarów na kredyt. Weksel może być używany jako forma zabezpieczenia płatności, jednak nie zastępuje on faktury VAT w kontekście dowodzenia transakcji handlowej. Notatka służbowa, z kolei, to dokument wewnętrzny, który służy do komunikacji w ramach organizacji i nie ma żadnej mocy księgowej ani nie jest używany do rejestrowania transakcji finansowych. Często błędnym podejściem jest mylenie różnorodnych dokumentów finansowych i księgowych z ich rzeczywistą rolą w obszarze księgowości. Zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla skutecznego zarządzania dokumentacją w jednostce organizacyjnej.

Pytanie 4

Wartość wskaźnika rentowności kapitału własnego wynosząca 0,15 sugeruje, że

A. na każdą złotówkę przychodów ze sprzedaży przypada 15 groszy zysku netto
B. spółka osiągnęła 15 złotych zysku netto
C. na każdą złotówkę zainwestowanego w działalność kapitału własnego przypada 15 groszy zysku netto
D. firma powinna uiścić 15 groszy podatku od każdej złotówki zysku brutto
Wysokość wskaźnika rentowności kapitałów własnych (ROE) na poziomie 0,15 oznacza, że na każdą złotówkę zaangażowanego kapitału własnego przedsiębiorstwo generuje 15 groszy zysku netto. Jest to kluczowy wskaźnik wykorzystywany przez inwestorów i analityków finansowych do oceny efektywności wykorzystania kapitału własnego. W praktyce, jeśli firma posiada 1 milion złotych kapitału własnego, to zyski netto powinny wynosić 150 tysięcy złotych. Wysokie wartości ROE sugerują, że przedsiębiorstwo jest w stanie efektywnie zarządzać swoim kapitałem i generować zyski. W kontekście standardów branżowych, wskaźnik ten jest często używany do porównywania rentowności różnych firm w tej samej branży, co pozwala inwestorom podejmować decyzje o alokacji kapitału. Przykładowo, jeżeli branża ma średnie ROE na poziomie 0,10, a analizowana firma 0,15, to może to świadczyć o jej przewadze konkurencyjnej w efektywnym zarządzaniu zasobami.

Pytanie 5

Terminowość jako istotna cecha skutecznego planowania polega na

A. uwzględnieniu wszystkich niezbędnych działań do osiągnięcia wyznaczonego celu
B. wybiegu w przyszłość z ustalonymi działaniami
C. realizacji zadań w zmieniających się okolicznościach
D. określeniu terminu realizacji zarówno celów pośrednich, jak i celu głównego
Wybiegając w przyszłość z określonymi przedsięwzięciami, możemy mylnie interpretować terminowość planu. Taka koncepcja koncentruje się na prognozowaniu i planowaniu działań, co może prowadzić do zaniedbania aspekty związane z rzeczywistymi terminami realizacji. To podejście może skutkować brakiem konkretnego harmonogramu, przez co zespół nie będzie miał wyznaczonych ram czasowych do realizacji poszczególnych zadań. Realizowanie zadań w zmieniających się warunkach również nie oddaje istoty terminowości. Choć elastyczność jest ważna w zarządzaniu projektami, kluczowe jest, aby zespół miał określone cele i terminy, do których powinien dążyć, zamiast jedynie reagować na zmiany. Uwzględnienie wszystkich działań niezbędnych do realizacji określonego celu, mimo że jest istotne w procesie planowania, nie odnosi się bezpośrednio do wymogu określenia czasu. Chociaż kompletny zestaw działań jest konieczny dla sukcesu projektu, sama ich identyfikacja nie wystarczy, jeśli brakuje jasno zdefiniowanych terminów. W praktyce, brak precyzyjnych terminów może prowadzić do chaosu i opóźnień, co jest częstym problemem w zarządzaniu projektami. Właściwe planowanie wymaga zatem nie tylko uwzględnienia wszystkich działań, ale przede wszystkim określenia ich ram czasowych, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami.

Pytanie 6

Firma, która złożyła weksel obcy o wartości nominalnej 500 zł do redyskonta przed upływem terminu wykupu, uzyskała w banku 450 zł. Jaką kwotę odsetek straciła w wyniku redyskonta weksla?

A. 40 zł
B. 30 zł
C. 50 zł
D. 20 zł
Rozważając odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zwrócić uwagę na błędne rozumienie zasad redyskonta weksli oraz obliczania odsetek. W przypadku wyboru 20 zł, 30 zł lub 40 zł, można zauważyć, że te wartości są zbyt niskie w porównaniu do różnicy między wartością nominalną weksla a kwotą, którą przedsiębiorstwo otrzymało. Zrozumienie, że redyskonto weksli polega na sprzedaży dokumentu z dyskontem, jest kluczowe. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących stawki odsetkowej lub terminu ważności weksla. Typowym błędem jest nieprawidłowe obliczenie wartości utraconych odsetek, co może prowadzić do zaniżenia rzeczywistych kosztów związanych z redyskontem. Ważne jest również zrozumienie, że w praktyce stawki w redyskontach mogą się różnić w zależności od instytucji finansowej oraz sytuacji rynkowej, co może wpłynąć na finalną kwotę otrzymywaną przez przedsiębiorstwo. Dla dopełnienia wiedzy, przedsiębiorstwa powinny mieć na uwadze, że redyskonto weksli to nie tylko narzędzie pozyskiwania płynności, ale także strategia zarządzania finansami, która wymaga starannej analizy oraz precyzyjnych obliczeń, aby uniknąć niekorzystnych decyzji finansowych.

Pytanie 7

Wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne dla pracownika wynosi

A. 2,45% podstawy wymiaru
B. 6,50% podstawy wymiaru
C. 9,76% podstawy wymiaru
D. 9,00% podstawy wymiaru
Wybór 6,50% podstawy wymiaru jako składki na ubezpieczenie zdrowotne jest błędny, ponieważ wartość ta odnosi się do innego rodzaju składek. Ustalone zryczałtowane stawki składek, takie jak 6,50%, mogą dotyczyć składek na ubezpieczenia emerytalne lub rentowe, ale nie zdrowotne. Kluczowe jest zrozumienie, że składka zdrowotna w Polsce wynosi 9% i jest odprowadzana od wynagrodzenia brutto. Podobnie, 2,45% dotyczy składki na ubezpieczenie zdrowotne dla osób prowadzących działalność gospodarczą w kontekście ich zasadniczego wynagrodzenia, a nie pracowników zatrudnionych na umowę o pracę. Z kolei wybór 9,76% jest również mylny, ponieważ nie odpowiada on żadnej aktualnej stawce składek zdrowotnych. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych typów składek, co może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń wynagrodzenia oraz konsekwencji finansowych dla pracowników i pracodawców. Warto zatem zwrócić uwagę na aktualne przepisy oraz regularnie uzupełniać wiedzę na temat obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 8

Jakie obowiązki ma Główny Urząd Statystyczny?

A. ustalanie i weryfikowanie obowiązków ubezpieczeń społecznych
B. zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych statystycznych
C. realizacja bankowej obsługi budżetu państwa
D. prowadzenie rejestru podatników
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych, prowadzenie ewidencji podatników czy bankową obsługę budżetu państwa, wynika z nieporozumienia dotyczącego roli Głównego Urzędu Statystycznego. GUS nie jest instytucją odpowiedzialną za administrację podatkową czy ubezpieczeniową, co oznacza, że jego zadania koncentrują się wyłącznie na statystyce. Stwierdzanie obowiązku ubezpieczeń społecznych należy do kompetencji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), który zajmuje się m.in. przyjmowaniem zgłoszeń do ubezpieczeń oraz ich weryfikacją. Podobnie, prowadzenie ewidencji podatników jest domeną Krajowej Administracji Skarbowej, która odpowiada za egzekwowanie przepisów podatkowych i zarządzanie danymi podatkowymi. Bankowa obsługa budżetu państwa jest zlecana Ministerstwu Finansów oraz NBP, które odpowiadają za zarządzanie środkami publicznymi. Wybory tych odpowiedzi mogą wynikać z błędnego zrozumienia funkcji poszczególnych instytucji oraz braku wiedzy na temat podziału zadań w administracji publicznej. To ważne, aby zrozumieć, że każda instytucja ma swoje określone kompetencje, a GUS pełni unikalną rolę w zakresie statystyki, co jest kluczowe dla planowania i analizy polityki społeczno-gospodarczej.

Pytanie 9

Przeanalizuj fragment zamieszczonego wyciągu bankowego przedsiębiorstwa i określ kwotę, która wpłynęła na konto Rachunek bankowy tego przedsiębiorstwa.

15.05.2010 r. wpływ od PH „Lima" za Fa Vat nr 232/052 300 zł
16.05.2010 r. realizacja czeku rozrachunkowego nr 14142356500 zł
18.05.2010 r. przelew dla PHU „Colo" za Fa VAT nr 23/05/1012 000 zł
22.05.2010 r. prowizja za przelew10 zł
23.05.2010 r. przelew podatku VAT650 zł
A. 24 300 zł
B. 12 000 zł
C. 2 300 zł
D. 13 110 zł
Odpowiedź 2 300 zł jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla jedyny wpływ na konto bankowe przedsiębiorstwa, jaki wystąpił na wyciągu. W kontekście analizy wyciągów bankowych, kluczowe jest zrozumienie, że saldo na koncie zwiększają tylko operacje przychodowe, w tym przypadku wpływ od PH 'Lima'. Zgodnie z zasadami księgowości, wpływy są klasyfikowane jako przychody, co podnosi saldo konta. W praktyce, zarządzanie finansami przedsiębiorstwa wymaga dokładnej analizy wyciągów bankowych, aby móc efektywnie śledzić i planować przepływy pieniężne. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie wyciągów bankowych, aby identyfikować strumienie przychodów oraz potencjalne nieprawidłowości w transakcjach. W tym przypadku, przedsiębiorca powinien zwrócić uwagę na daty i źródła wpływów, co pozwala na lepsze zarządzanie finansami. Ponadto, umiejętność interpretacji wyciągów bankowych jest niezbędna w codziennym funkcjonowaniu każdej firmy, co wpływa na efektywność jej działalności.

Pytanie 10

Wyróżnia się analizę ze względu na częstotliwość przeprowadzania analizy ekonomicznej

A. ogólną, szczegółową, kompleksową
B. okresową, ogólną, funkcjonalną
C. doraźną, okresową, ciągłą
D. funkcjonalną, kompleksową, decyzyjną
Wprowadzenie do analizy ekonomicznej wymaga zrozumienia kluczowych różnic pomiędzy różnymi typami analiz. Odpowiedzi, które wskazują na analizy okresową, ogólną i funkcjonalną, nie oddają właściwego podziału zgodnego z częstotliwością przeprowadzania analiz. Analiza okresowa ma swoje miejsce w systematycznym monitorowaniu, jednak nie jest to jedyny aspekt analizy w kontekście częstotliwości. Odpowiedzi zawierające analizy ogólną i funkcjonalną omijają istotne koncepcje doraźności i ciągłości, które stanowią klucz do zrozumienia, jak organizacje dostosowują się do zmieniającego się otoczenia ekonomicznego. Niekiedy można mylić analizę ogólną z analizą doraźną, jednak analiza ogólna zazwyczaj dotyczy szerokiego zakresu aspektów działalności bez odniesienia do konkretnego czasu, co nie jest tożsame z doraźnością. Dodatkowo, analiza funkcjonalna dotyczy konkretnych funkcji organizacji, co nie odpowiada na temat związany z częstotliwością przeprowadzania analiz. Błędne podejścia często wynikają z braku zrozumienia, że analizy doraźne, okresowe i ciągłe są narzędziami, które wspomagają proces decyzyjny w różnych kontekstach czasowych. Bez właściwego zrozumienia tych terminów, można niepotrzebnie komplikować proces analizy ekonomicznej oraz jej zastosowania w praktyce, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu strategicznym.

Pytanie 11

Wśród obowiązkowych odpisów wpływających na wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych wymienia się

A. kapitał rezerwowy
B. odsetki od udziałów
C. dywidendę
D. podatek dochodowy
Wszystkie wymienione opcje nie są obligatoryjnymi odpisami obciążającymi wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych. Dywidenda, która jest wypłatą zysku dla akcjonariuszy, nie jest odpisem, lecz dystrybucją zysków, która następuje po obliczeniu wyniku netto. Kapitał rezerwowy to również nieodpowiednia odpowiedź, ponieważ jest to zasób, który spółka utrzymuje na wypadek przyszłych potrzeb, lecz nie obciąża bezpośrednio wyniku finansowego. Odsetki od udziałów również nie stanowią odpisu zysku, lecz są formą wynagrodzenia za zainwestowany kapitał. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęcia odpisu z pojęciem wydatku czy dystrybucji zysku. Odpisy w kontekście wyniku finansowego odnoszą się do kosztów, które są księgowane w celu uzyskania prawidłowego obrazu sytuacji finansowej spółki. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że obowiązkowe odpisy powinny być związane z kosztami operacyjnymi i podatkowymi, a nie z decyzjami o dystrybucji zysków czy utrzymywaniu rezerw. W praktyce, prawidłowe zrozumienie tych pojęć ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania finansami spółki oraz jej strategią rozwoju.

Pytanie 12

W miesiącu maju pracownik wykonał:
- 168 godzin w zgodzie z ustalonym wymiarem czasu pracy przy stawce 15,00 zł/godz.,
- 5 godzin pracy nadliczbowej w niedzielę z dodatkiem wynoszącym 100% wynagrodzenia.

Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc maj?

A. 2 770,00 zł
B. 2 595,00 zł
C. 2 670,00 zł
D. 2 520,00 zł
Obliczenia dotyczące wynagrodzenia brutto pracownika mogą być mylące, szczególnie przy uwzględnieniu godzin nadliczbowych. Wiele osób może popełnić błąd, skupiając się tylko na wynagrodzeniu za standardowe godziny pracy, nie uwzględniając dodatkowego wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Na przykład, przy obliczeniach wynagrodzenia za standardowe godziny (168 godzin x 15,00 zł) można uzyskać 2 520,00 zł, co jest poprawnym wynikiem dla godzin regulaminowych. Jednakże, zignorowanie dodatkowych 5 godzin nadliczbowych, które powinny być wynagradzane z 100% dodatkiem, prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie, że godziny nadliczbowe wymagają innego podejścia oraz że dodatek za pracę w niedzielę znacząco podnosi całkowite wynagrodzenie, jest kluczowe. Nieprawidłowe podejście do obliczeń może wynikać z braku wiedzy na temat obowiązujących przepisów prawnych oraz praktyk w zakresie wynagradzania. Pracodawcy są zobowiązani do przestrzegania przepisów Kodeksu pracy, który jasno określa zasady wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do narażenia firmy na konsekwencje prawne, a pracowników na niesprawiedliwe wynagrodzenie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak prawidłowo obliczać wynagrodzenia, uwzględniając wszystkie aspekty pracy, a nie tylko te podstawowe.

Pytanie 13

Negocjacje w twardym stylu opisują

A. stawianiem drugiej stronie wyraźnych i konkretnych żądań
B. godzeniem się na potencjalną stratę w dążeniu do uzyskania kompromisu
C. poszukiwaniem takiego rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez drugą stronę
D. częstym stosowaniem uników oraz uległością jednego z uczestników negocjacji
Negocjacje twarde, często nazywane również negocjacjami pozycyjnymi, opierają się na jasnym i zdecydowanym stawianiu wymagań. W tym podejściu negocjatorzy przyjmują mocne stanowisko i dążą do maksymalizacji swoich zysków bez względu na potrzeby drugiej strony. Przykładem mogą być negocjacje kontraktowe, gdzie jedna ze stron domaga się konkretnych warunków dostawy, ceny czy terminów realizacji, a druga strona jest zmuszona dostosować się do tych wymagań, aby osiągnąć porozumienie. Negocjacje twarde mogą prowadzić do szybkich wyników, ale często wiążą się z ryzykiem konfliktu, co może zniechęcać do dalszej współpracy. W kontekście standardów praktyk negocjacyjnych, kluczowe jest zrozumienie, że twarde podejście bywa skuteczne w sytuacjach, gdzie istnieje duża różnica interesów i gdzie długoterminowe relacje nie są priorytetem. Umiejętne stosowanie negocjacji twardych wymaga również znajomości technik perswazji i umiejętności argumentacji, aby skutecznie przedstawić swoje żądania.

Pytanie 14

Wartość brutto zegarka wynosi 1 230 zł. Towar podlega 23% stawce VAT. Jaka jest wartość netto tego zegarka?

A. 947,10 zł
B. 1 000,00 zł
C. 1 512,90 zł
D. 282,90 zł
Aby obliczyć wartość netto zegarka, należy skorzystać z podstawowego wzoru na obliczanie wartości netto z ceny brutto. Cena brutto obejmuje wartość netto towaru oraz dodany do niej podatek VAT. W przypadku tego zegarka, cena brutto wynosi 1 230 zł, a stawka VAT to 23%. Wzór na wartość netto (VN) można przedstawić jako: VN = Cena brutto / (1 + stawka VAT). Podstawiając dane: VN = 1 230 zł / (1 + 0,23) = 1 230 zł / 1,23 = 1 000 zł. W praktyce, znajomość tej metody jest niezbędna w działalności gospodarczej, szczególnie dla księgowych, sprzedawców i menedżerów, którzy muszą wystawiać faktury oraz rozliczać się z urzędami skarbowymi. Znajomość obliczania wartości netto i brutto jest kluczowym elementem w prowadzeniu działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Wartość netto jest również istotna przy analizie kosztów, marż zysku oraz ustalaniu cen sprzedaży. Rozumienie tych pojęć pozwala na skuteczniejsze zarządzanie finansami przedsiębiorstwa oraz na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych.

Pytanie 15

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. nadzór nad realizacją planu
B. ocena otoczenia konkurencyjnego
C. poszukiwanie różnych rozwiązań
D. określenie celów
Pierwszym krokiem w procesie planowania nie jest kontrola realizacji planu, ponieważ ten etap następuje po ustaleniu celów oraz opracowaniu strategii działania. Kontrola ma na celu ocenę, czy działania są zgodne z ustalonymi celami. W rzeczywistości, podejście polegające na rozpoczynaniu od kontroli może prowadzić do frustracji, ponieważ nie da się efektywnie ocenić postępów bez wcześniejszego określenia, co jest celem. Kolejna niepoprawna koncepcja to analiza otoczenia konkurencyjnego. Choć jest to ważny element planowania, powinno się ją przeprowadzić po ustaleniu celów, aby móc dostosować strategię do aktualnych warunków rynkowych. W ostatniej z niepoprawnych odpowiedzi, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, również nie jest punktem wyjścia. Lektura możliwych rozwiązań i strategii jest istotna, ale wymaga wcześniejszego określenia, co chcemy osiągnąć. Ogólna zasada planowania mówi, że najlepsze rezultaty uzyskuje się, gdy proces ten jest systematyczny i uporządkowany, a kluczem do sukcesu jest klarowne zdefiniowanie celów, co pozwala na późniejsze skuteczne działania i oceny.

Pytanie 16

Klient wziął w banku kredyt obrotowy na kwotę 12 000 zł na okres 12 miesięcy. Roczna stopa procentowa wynosi 10%. Kredytobiorca ma obowiązek spłacać kredyt wraz z odsetkami w równych ratach. Jaka będzie wysokość miesięcznej raty spłaty tego kredytu, przy użyciu odsetek prostych?

A. 1 000 zł
B. 100 zł
C. 1 200 zł
D. 1 100 zł
Odpowiedzi 1 200 zł, 1 000 zł i 100 zł to nietrafione strzały. 1 200 zł wydaje się sugerować, że planujesz spłacić cały kredyt jednorazowo, co nie do końca tak działa - spłaty robi się w ratach. Odnośnie 1 000 zł - to jest jakiś błąd, bo pomija całkowite odsetki, a wygląda na to, że zakładasz, że kredyt dzielisz tylko przez czas spłaty. No i 100 zł? To zdecydowanie zbyt mało – nie pokazuje rzeczywistych kosztów kredytu. Ważne, żeby pamiętać, że przy kredytach z oprocentowaniem prostym zawsze trzeba dodać odsetki do kwoty głównej. Uważaj, bo kiepskie zrozumienie tego może prowadzić do złych decyzji finansowych w przyszłości.

Pytanie 17

Osoba, która ukończyła szkołę średnią i po raz pierwszy podjęła pracę na pełny etat w oparciu o umowę o pracę, uzyska prawo do 1/12 wymiaru urlopu wypoczynkowego po przepracowaniu

A. 1 tydzień
B. 1 rok
C. 1 kwartał
D. 1 miesiąc
Odpowiedzi "1 tygodnia", "1 kwartału" oraz "1 roku" bazują na nieprawidłowym rozumieniu przepisów dotyczących nabywania urlopów wypoczynkowych. Pracownicy nie nabywają prawa do urlopu natychmiast po podjęciu pracy, lecz proces ten jest ściśle związany z czasem przepracowanym. W przypadku odpowiedzi sugerujących 1 tydzień, mylone jest pojęcie natychmiastowego prawa do skorzystania z urlopu z jego nabywaniem, co jest kluczowym błędem. Odpowiedź z odwołaniem do 1 kwartału również jest nieprawidłowa, ponieważ wskazuje na zbyt długi okres oczekiwania na przyznanie urlopu. W praktyce, pracownik powinien mieć możliwość korzystania z przysługujących dni urlopowych zgodnie z przepracowanym czasem, co jest efektem prawidłowego zarządzania zasobami ludzkimi. Natomiast odpowiedź z odwołaniem do 1 roku sugeruje, że pracownik powinien czekać na nabycie jakiegokolwiek prawa urlopowego aż do zakończenia pełnego roku pracy, co jest niezgodne z powszechnie przyjętymi standardami. Właściwe podejście do nabywania urlopu wypoczynkowego wspiera zdrowie i dobrostan pracowników, a także sprzyja większej efektywności w pracy, co powinno być priorytetem dla każdego pracodawcy.

Pytanie 18

Rolnik złożył weksel w banku rolniczym o wartości 4000 zł do dyskonta. Jaką kwotę otrzyma, jeżeli dyskonto wyniosło 92 zł?

A. 3908 zł
B. 4092 zł
C. 3046 zł
D. 4000 zł
Odpowiedź 3908 zł jest poprawna, ponieważ kwota, którą otrzymuje rolnik po odjęciu dyskonta od sumy wekslowej, wynosi 4000 zł - 92 zł = 3908 zł. Dyskonto to kwota, którą bank potrąca za udzielenie kredytu, co jest standardową praktyką w działalności bankowej. Weksle są instrumentami finansowymi, które mogą być dyskontowane przez banki w celu uzyskania wcześniejszej płatności. Rozumienie dyskonta jest kluczowe w finansach, zwłaszcza w kontekście obiegu instrumentów dłużnych. Przykładowo, w sytuacji gdy przedsiębiorca potrzebuje szybkiego dostępu do gotówki, może skorzystać z dyskonta weksla, co pozwala na płynne zarządzanie finansami. Warto zaznaczyć, że dyskonto jest również wykorzystywane w obliczeniach ekonomicznych, gdzie interesują nas różnice pomiędzy wartością nominalną a wartością bieżącą, co jest istotnym elementem analizy finansowej.

Pytanie 19

O zdolności firmy do regulowania aktualnych zobowiązań mówi wskaźnik

A. obrotowości aktywów.
B. rotacji zobowiązań.
C. płynności finansowej.
D. rentowności aktywów.
Wskaźnik rentowności majątku dotyczy efektywności wykorzystania aktywów w generowaniu zysków, a nie zdolności do regulowania bieżących zobowiązań. Jest to wskaźnik, który pokazuje, ile zysku przypada na każdą jednostkę aktywów, co może prowadzić do mylnego wniosku, że wysoka rentowność jest równoznaczna z płynnością. Rentowność nie uwzględnia bieżących zobowiązań, dlatego nie jest odpowiednim wskaźnikiem do oceny zdolności do ich spłaty. Rotacja zobowiązań odnosi się do częstotliwości, z jaką przedsiębiorstwo spłaca swoje zobowiązania w danym okresie, co może być mylące, ponieważ nie wskazuje bezpośrednio na zdolność do ich pokrycia. Wysoka rotacja zobowiązań może sugerować, że firma regularnie spłaca swoje długi, ale nie informuje o tym, czy ma wystarczające środki, by to robić. Obrotowość aktywów to kolejny wskaźnik, który mierzy efektywność wykorzystania aktywów w generowaniu przychodów, jednak również nie odnosi się bezpośrednio do bieżących zobowiązań. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu wskaźników rentowności i obrotowości z płynnością, co może prowadzić do błędnych decyzji finansowych. Właściwa interpretacja danych finansowych wymaga zrozumienia różnic między tymi wskaźnikami oraz ich zastosowania w kontekście analizy finansowej.

Pytanie 20

Korzystając z zamieszczonego zestawienia oblicz, ile wyniesie wartość wydanych z magazynu kremów do rąk BIO na podstawie Wz 1/12/2018, jeśli hurtownia do wyceny rozchodu towarów stosuje metodę FIFO.

Zestawienie zmian w stanie magazynowym kremów do rąk BIO w hurtowni kosmetyków
DataDowódIlośćCena jednostkowaWartość
01.12.2018 r.Pz 1/12/201870 szt.14,00 zł/szt.980,00 zł
05.12.2018 r.Pz 2/12/201850 szt.16,00 zł/szt.800,00 zł
12.12.2018 r.Pz 3/12/201860 szt.15,00 zł/szt.900,00 zł
19.12.2018 r.Wz 1/12/201890 szt.??
A. 1 380,00 zł
B. 1 260,00 zł
C. 1 350,00 zł
D. 1 300,00 zł
Wybór innych odpowiedzi może prowadzić do błędnych obliczeń wynikających z nieprawidłowego zastosowania metody FIFO. Metoda FIFO polega na tym, że najpierw sprzedawane są najstarsze towary, co jest kluczowym elementem dla dokładnych wycen zapasów. Przykładowo, jeśli wybrano odpowiedź 1 260,00 zł, to wynik ten może wynikać z pominięcia niektórych sztuk lub z nieprawidłowego przypisania cen do poszczególnych partii towaru. Z kolei odpowiedzi 1 350,00 zł oraz 1 380,00 zł sugerują, że mogły one powstać poprzez nadmierne uwzględnienie wartości jednego z zakupów lub niewłaściwe zsumowanie cen. Warto pamiętać, że dokładność w wycenach jest kluczowa we wszystkich branżach, które zarządzają zapasami. Często zdarza się, że błędne obliczenia wynikają z nieuwagi przy sumowaniu lub z braku zrozumienia zasadnych zasad dotyczących metodologii wyceny. Warto przemyśleć, jak ważne jest stosowanie odpowiednich procedur oraz dokładne śledzenie partii towarów, aby móc zachować spójność i prawidłowość w procesach logistycznych. W przypadku pomyłek w obliczeniach, warto zastanowić się nad poprawnym sposobem ich weryfikacji, np. poprzez przegląd wcześniejszych transakcji lub szkoleń dotyczących zarządzania zapasami.

Pytanie 21

Piekarnia specjalizuje się w produkcji dużych ilości chleba białego, pszennego. Aby określić jednostkowy koszt produkcji, należy zastosować metodę kalkulacji

A. asortymentową doliczeniową
B. współczynnikową podziałową
C. zleceniową doliczeniową
D. podziałową prostą
Wybór metod doliczeniowych asortymentowej i zleceniowej, a także podziałowej współczynnikowej, może prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami w kontekście masowej produkcji chleba w piekarni. Metoda doliczeniowa asortymentowa skupia się na kalkulacji kosztów dla całego asortymentu produktów, co w praktyce może wprowadzać złożoność oraz utrudniać precyzyjne określenie jednostkowego kosztu wytworzenia konkretnego rodzaju chleba. W piekarni, gdzie produkcja jest zautomatyzowana i masowa, bardziej praktyczne i przejrzyste będzie podejście podziałowe proste, które eliminuje skomplikowane obliczenia związane z różnorodnością produktów. Metoda doliczeniowa zleceniowa, z kolei, jest bardziej odpowiednia dla produkcji jednostkowej lub małoseryjnej, gdzie każdy produkt może wiązać się z innymi kosztami. W przypadku piekarni, gdzie produkcja jest ciągła, ta metoda również nie będzie optymalna. Podziałowa współczynnikowa, choć może być użyteczna w bardziej złożonych organizacjach, w piekarni nie uwzględnia specyfiki masowej produkcji, co może prowadzić do nieodpowiedniego rozliczenia kosztów. W konsekwencji, przy wyborze metody kalkulacji kosztów, kluczowe jest zrozumienie charakterystyki produkcji i wybranie metodologii, która najlepiej odpowiada specyfice działalności, co zostało jasno przedstawione w przypadku metody podziałowej prostej.

Pytanie 22

Lojalnościowy program oferowany przez sklep odzieżowy, w którym można zbierać punkty za zakupy i wymieniać je na jednorazowe zniżki, jest przykładem wdrożenia strategii

A. dywersyfikacji
B. cenowej
C. dystrybucji
D. produktu
Odpowiedź 'cenowej' jest prawidłowa, ponieważ program lojalnościowy, który zbiera punkty za zakupy i pozwala na ich wymianę na rabaty, jest doskonałym przykładem strategii cenowej. Strategia ta koncentruje się na oferowaniu klientom zachęt finansowych, które zwiększają ich skłonność do zakupów. W tym przypadku punkty lojalnościowe działają jak forma waluty, która umożliwia klientowi uzyskanie rabatu, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie wartości koszyka zakupowego oraz częstotliwości zakupów. Przykłady z rynku pokazują, że firmy takie jak Starbucks czy Sephora skutecznie stosują programy lojalnościowe, zwiększając tym samym swoją sprzedaż i lojalność klientów. Warto podkreślić, że dobrym standardem w branży jest regularne analizowanie efektywności takich programów, aby dostosowywać je do zmieniających się potrzeb konsumentów oraz warunków rynkowych.

Pytanie 23

W zakładzie pracy 100 pracowników wykonujących jedną ośmiogodzinną zmianę wytworzyło 40 000 czekolad. Jaką wydajność pracy obliczamy na jedną roboczogodzinę?

A. 5 000 szt.
B. 50 szt.
C. 600 szt.
D. 300 szt.
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi występują różne błędne założenia w obliczeniach wydajności pracy. Jeżeli na przykład ktoś wybrałby 300 sztuk, mógłby nie uwzględnić całkowitej liczby roboczogodzin, co prowadzi do zawyżenia wyniku. Ustalając wydajność, istotne jest sprowadzenie liczby wyprodukowanych jednostek do konkretnej jednostki czasu pracy, co powinno być kluczowym krokiem w procesie obliczeniowym. Podobnie, wybór 600 sztuk mógłby sugerować, że ktoś nie zrozumiał, że wydajność nie jest wartością absolutną, lecz wymaga odniesienia do roboczogodziny. W kontekście obliczeń ekonomicznych, każdy błąd w założeniach, na przykład przyjęcie niewłaściwej liczby roboczogodzin, prowadzi do znaczących odstępstw w wynikach. Przy obliczaniu wydajności ważne jest również zrozumienie, że czynniki takie jak przerwy w pracy, zmienność wydajności pracowników, czy różnice w jakości produkcji mogą wpływać na końcowy wynik. Właściwe zrozumienie tych dynamik jest kluczowe dla skutecznego zarządzania wydajnością pracy, co w konsekwencji przyczynia się do poprawy efektywności całego procesu produkcyjnego oraz osiągania lepszych wyników finansowych.

Pytanie 24

W spółce akcyjnej, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, część osiągniętego zysku netto przeznaczono na pokrycie ewentualnych strat przedsiębiorstwa i przekazano na

A. kapitał zapasowy
B. fundusz firmy
C. kapitał akcyjny
D. fundusz rezerwowy
Kapitał zapasowy w spółce akcyjnej jest jednym z kluczowych elementów struktury kapitałowej, który ma na celu zabezpieczenie firmy przed ewentualnymi stratami finansowymi. Przeznaczenie części zysku netto na kapitał zapasowy to praktyka zgodna z dobrymi praktykami zarządzania finansami, ponieważ pozwala to spółce na utrzymanie stabilności nawet w trudniejszych czasach. W sytuacji wystąpienia strat, kapitał zapasowy może być wykorzystany do ich pokrycia, co chroni interesy akcjonariuszy i zapewnia ciągłość działalności. Przykładem może być spółka, która w danym roku osiągnęła znaczny zysk, ale przewiduje trudności w przyszłości; w takim przypadku decyzja o zwiększeniu kapitału zapasowego może okazać się kluczowa. Praktyka ta jest również zgodna z regulacjami prawa handlowego, które nakładają obowiązek tworzenia takich rezerw. Warto podkreślić, że kapitał zapasowy różni się od funduszu zasobowego, który jest przeznaczony na konkretne cele inwestycyjne, co czyni go mniej elastycznym niż kapitał zapasowy.

Pytanie 25

Najwyższą wydajność pracy stwierdzono

Nazwa jednostkiKwota utargu
ze sprzedaży
(w zł)
Liczba
zatrudnionych
pracowników
Sklep Kamax280 000,007
Sklep DomLux200 000,004
Hurtownia Limo250 000,0010
Hurtownia Zszywka240 000,003
A. W Hurtowni Zszywka.
B. W Sklepie DomLux.
C. W Sklepie Kamax.
D. W Hurtowni Lima.
Wybór innych lokalizacji, takich jak Hurtownia Lima, Sklep DomLux czy Sklep Kamax, pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące analizy wydajności pracy. Hurtownia Lima może być postrzegana jako popularne miejsce, jednak jej wyniki nie są wystarczające, aby uzasadnić wysoką efektywność. Często w takich przypadkach dochodzi do mylenia popularności z wydajnością – nie każda jednostka o dobrej renomie działa z maksymalną sprawnością. Podobnie, Sklep DomLux oraz Sklep Kamax mogą mieć odpowiednią obsługę klienta, ale brak danych dotyczących ich utargu na pracownika obnaża ich niedoskonałość w kontekście efektywności. Wydajność nie zawsze równa się ilości sprzedanych produktów, lecz jest bardziej złożonym procesem, który uwzględnia również koszty, czas oraz zasoby ludzkie. Często błędne założenia mogą wynikać z braku analizy twardych danych oraz fokusowania się na subiektywnych opiniach. Warto zwrócić uwagę, że dobrym podejściem do zrozumienia wydajności jest stosowanie wskaźników takich jak utarg na pracownika, który daje bardziej obiektywny obraz sytuacji. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące zarządzania jakością, podkreślają istotność analizy danych i podejmowania decyzji w oparciu o konkretną evidencję, co jest kluczem do sukcesu w każdej branży.

Pytanie 26

W sklepie z elektroniką telewizor miał cenę 3 600 zł. Właściciel w trakcie obniżki przedświątecznej ustalił jego wartość na 3 060 zł. O ile procent została zmniejszona cena tego telewizora?

A. O 18%
B. O 10%
C. O 15%
D. O 20%
W przypadku tego pytania, wiele osób może mieć trudności z prawidłowym obliczeniem procentowej obniżki ceny, co może prowadzić do wyboru niepoprawnych odpowiedzi. Jednym z typowych błędów jest nieprawidłowe wyliczenie różnicy między ceną pierwotną a ceną po obniżce. Niektórzy mogą pomylić się, zakładając, że wystarczy po prostu podzielić nową cenę przez starą, co prowadzi do obliczeń takich jak 3 060 zł / 3 600 zł, co daje wynik 0,85, czyli 85%, co jest mylące. Inni mogą błędnie oszacować różnicę między cenami, co skutkuje obliczeniem procentu na podstawie niewłaściwej wartości. Ważne jest, aby pamiętać, że procent obniżki liczy się w stosunku do ceny pierwotnej, a nie nowej. Dobrą praktyką jest zrozumienie, że obliczenia procentowe powinny zawsze odnosić się do tej samej podstawy, aby uzyskać dokładne wyniki. Przydatne jest także ćwiczenie obliczeń procentowych w codziennych sytuacjach, aby stały się one bardziej intuicyjne. Analizując różne scenariusze zakupowe, można poprawić swoje umiejętności matematyczne i podejmować lepsze decyzje finansowe.

Pytanie 27

W minionym kwartale sklep spożywczy uzyskał obroty wynoszące 200 000 zł, a średni stan magazynowy towarów wyniósł 25 000 zł. Sklep ten odnowił w kwartale średni stan magazynowy

A. 4 razy
B. 8 razy
C. 2 razy
D. 6 razy
Dobra robota, odpowiedź jest trafna! Obliczając wskaźnik rotacji zapasów, dzielimy całkowite obroty przez średni zapas. W tym przypadku to wygląda tak: obroty wyniosły 200 000 zł, a średni zapas to 25 000 zł. Używając wzoru: Rotacja = Obroty / Średni zapas, mamy 200 000 zł podzielone przez 25 000 zł, co daje 8. To znaczy, że sklep uzupełniał swoje zapasy średnio 8 razy w kwartale. To świetny wynik, bo wskazuje na dobrą sprzedaż i zarządzanie zapasami. W praktyce, szybka rotacja towarów zmniejsza ryzyko, że coś się przeterminuje lub zostanie na półkach za długo. Pamiętaj też, że to, jaka rotacja jest odpowiednia, zależy od produktów i sezonu. W branży spożywczej, gdzie wszystko ma krótki termin ważności, wysoka rotacja zapasów jest szczególnie istotna.

Pytanie 28

W skład wartości niematerialnych i prawnych wchodzą pozyskane

A. oprogramowanie komputerowe oraz akcje
B. prawa do patentów oraz licencje na korzystanie z oprogramowania
C. koncesje, komputery oraz know-how
D. prawa do oprogramowania komputerowego oraz dwuletnie obligacje
Zrozumienie wartości niematerialnych i prawnych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania aktywami przedsiębiorstwa. Wiele osób myli te aktywa z fizycznymi dobrami, co prowadzi do błędnych wniosków. Oprogramowanie komputerowe jest często mylnie klasyfikowane jako aktywo niematerialne, gdy w rzeczywistości samo w sobie nie jest nabyte, a jedynie zainstalowane na fizycznym urządzeniu. Odpowiedzi, które sugerują, że komputery czy akcje są wartościami niematerialnymi, opierają się na nieporozumieniu. Komputery, jako fizyczne urządzenia, są klasyfikowane jako aktywa rzeczowe, a akcje to papiery wartościowe, które reprezentują własność w spółce, a nie prawa do korzystania z niematerialnych wartości. Koncesje także nie są klasyfikowane jako wartości niematerialne w rozumieniu prawa, gdyż dotyczą one zezwolenia na prowadzenie określonej działalności, a nie na korzystanie z aktywów niematerialnych. Podobnie, dwuletnie obligacje są instrumentami finansowymi, które reprezentują dług, a nie prawa do aktywów niematerialnych. Te błędne koncepcje wynikają często z braku zrozumienia różnicy między różnymi rodzajami aktywów oraz ich klasyfikacją w kontekście rachunkowości i prawa.

Pytanie 29

Osoba zatrudniona w firmie handlowej doznała wypadku w trakcie dojazdu do pracy. Koszty jej leczenia w szpitalu są pokrywane z funduszy

A. Państwowego Zakładu Ubezpieczeń.
B. Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
C. Narodowego Funduszu Zdrowia.
D. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Wybór odpowiedzi, że leczenie pracownika uległego wypadkowi w drodze do pracy jest finansowane przez Państwowy Zakład Ubezpieczeń, Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, jest nieprawidłowy z kilku kluczowych powodów. Państwowy Zakład Ubezpieczeń (PZU) jest instytucją, która skupia się na ubezpieczeniach majątkowych i nie jest odpowiedzialna za finansowanie leczenia w przypadku wypadków. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) zajmuje się ubezpieczeniami społecznymi, w tym rentami i emeryturami, ale nie pokrywa bezpośrednich kosztów leczenia. Pracownik może jednak ubiegać się o świadczenia chorobowe na podstawie ubezpieczenia w ZUS, lecz nie są to środki przeznaczone na pokrycie wydatków na rehabilitację czy hospitalizację, które są obowiązkiem NFZ. Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych natomiast jest funduszem, który ma na celu wsparcie pracowników przedsiębiorstwa w formie różnego rodzaju świadczeń socjalnych i nie ma związku z finansowaniem leczenia w sytuacji wypadku. Warto zwrócić uwagę na te różnice, ponieważ niewłaściwe zrozumienie roli tych instytucji może prowadzić do błędnych wniosków co do dostępnych świadczeń w przypadku wypadków przy pracy oraz w drodze do pracy.

Pytanie 30

Na podstawie przepisów Kodeksu karnego skarbowego ustal, ile wynosi maksymalna kara grzywny wymierzona wyrokiem nakazowym przy założeniu, że minimalne wynagrodzenie wynosi 1 850,00 zł miesięcznie.

Fragment z Kodeksu karnego skarbowego
Art. 48.
§ 1. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej.
§ 2. Mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
§ 3. Wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
A. Maksymalnie 37 000,00 zł.
B. Minimalnie 18 500,00 zł.
C. Maksymalnie 18 500,00 zł.
D. Minimalnie 3 700,00 zł.
Poprawna odpowiedź "Maksymalnie 18 500,00 zł." wynika z przepisów Kodeksu karnego skarbowego, a konkretnie z art. 48 § 3, który określa, że wyrok nakazowy może skutkować wymiarem kary grzywny w wysokości nieprzekraczającej dziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia. W przypadku, gdy minimalne wynagrodzenie wynosi 1 850,00 zł miesięcznie, maksymalna kara grzywny, według obliczeń 10 × 1 850,00 zł, wynosi zatem 18 500,00 zł. Ważne jest, aby zrozumieć, że wysokość kary grzywny jest uzależniona od sytuacji finansowej sprawcy oraz okoliczności popełnienia wykroczenia. Oznacza to, że w praktyce sąd ma pewną swobodę w ustalaniu wysokości kary, ale w granicach określonych przepisami. Kary grzywny są istotnym narzędziem w systemie prawnym, mającym na celu nie tylko wymierzanie sprawiedliwości, ale również odstraszanie od popełniania przestępstw skarbowych. Zrozumienie tego mechanizmu pozwala lepiej ocenić konsekwencje prawne działań gospodarczych oraz działa jako środek prewencyjny w zakresie przestrzegania przepisów prawa skarbowego.

Pytanie 31

W miejscowościach liczących powyżej 100 000 osób organem wykonawczym jest

A. rada miejska
B. walne zgromadzenie
C. skarbnica miasta
D. prezydent miasta
Skarbnik miasta nie jest organem wykonawczym. Jego główna robota to zajmowanie się finansami gminy. Odpowiada za plan finansowy, gotowy budżet oraz rachunkowość. Dlatego nie ma mocy do podejmowania decyzji o rozwoju miasta, bo to bardziej domena prezydenta. Rada miejska to organ, który decyduje o różnych sprawach lokalnych, ale to nie ona sama realizuje te decyzje. Jej zadania to m.in. uchwalanie budżetu czy regulaminów. Rada nie zarządza miastem bezpośrednio, tylko określa, w jakim kierunku ma iść. Walne zgromadzenie, które jest bardziej znane z organizacji społecznych czy spółdzielni, nie ma miejsca w samorządzie terytorialnym. Wszystkie te kwestie mogą prowadzić do mylnego przekonania, że niektóre organy mogą pełnić funkcję wykonawczą, choć tak naprawdę nie mają do tego uprawnień. Zrozumienie tych ról jest kluczowe, żeby lepiej zobaczyć, jak działa samorząd i lokalne władze.

Pytanie 32

W hurtowni sprzedającej artykuły papiernicze przeprowadzono inwentaryzację i stwierdzono różnice między stanem rzeczywistym a stanem ewidencyjnym. W tabeli przedstawiono wyniki inwentaryzacji, na podstawie których stwierdzono

TowarJ.m.Cena w złIlość według spisu z naturyIlość według zapisów w księgach
Zeszyt A-5szt.5,00120135
Piórnikiszt.6,005048
Długopisyszt.3,00300320
A. niedobór piórników.
B. nadwyżkę długopisów.
C. nadwyżkę zeszytów.
D. niedobór zeszytów.
Odpowiedzi "niedobór piórników", "nadwyżka zeszytów" oraz "nadwyżka długopisów" są niepoprawne i wynikają z błędnej analizy danych inwentaryzacyjnych. Dla piórników, różnica między stanem rzeczywistym a ewidencyjnym wynosi +2 sztuki, co oznacza, że w rzeczywistości mamy więcej piórników niż zapisano w ewidencji. Ignorowanie takich informacji w procesie inwentaryzacji może prowadzić do nadmiernych zamówień i związanych z tym kosztów. Stwierdzenie nadwyżki zeszytów jest całkowicie sprzeczne z wynikami inwentaryzacji, które wskazują na niedobór. Zrozumienie, jak odczytywać wyniki inwentaryzacji, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zapasami. Nieprawidłowe odczyty mogą prowadzić do błędnych decyzji, takich jak zbytnie zwiększenie zamówień czy niewłaściwe alokowanie zasobów. W przypadku długopisów, brak ścisłej kontroli stanu zapasów może skutkować szczupłym stanem, co z kolei wpływa na zdolność zaspokojenia potrzeb klientów. W praktyce, błędne wnioski mogą prowadzić do niedoborów w jednym asortymencie i nadwyżek w innym, co jest sprzeczne z zasadami optymalizacji stanów magazynowych. Warto wdrożyć procedury kontrolne, aby systematycznie monitorować stany magazynowe oraz wprowadzać korekty. Zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak skanery kodów kreskowych i systemy ERP, może pomóc w zwiększeniu dokładności danych ewidencyjnych i minimalizacji ryzyka wystąpienia różnic.

Pytanie 33

Osoba pracująca na stanowisku komputerowym z monitorem nie ma możliwości

A. pięciominutowej przerwy po każdej godzinie pracy
B. wyposażenia swojego miejsca pracy w podnóżek
C. uzyskania zwrotu za zakup okularów do korekcji wzroku
D. samodzielnego naprawiania sprzętu komputerowego
Wybór odpowiedzi dotyczących refundacji zakupu okularów korygujących wzrok, podnóżka oraz pięciominutowej przerwy po każdej godzinie pracy wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące praw i przywilejów pracowników na stanowiskach komputerowych. Pracownicy zatrudnieni w takich rolach mają prawo do refundacji zakupu okularów, jeśli jest to związane z ich pracą przy monitorze. Przepisy BHP jasno określają, że pracodawca powinien dbać o zdrowie pracowników, a jedną z form tego wsparcia jest finansowanie badań wzroku oraz zakupu okularów, które są niezbędne do pracy. Ponadto, prawo pracy w wielu krajach wprowadza regulacje dotyczące wyposażenia stanowisk pracy i zapewnienia ergonomicznych warunków pracy, co obejmuje podnóżki, które pomagają w utrzymaniu prawidłowej postawy ciała. Z kolei pięciominutowe przerwy po każdej godzinie pracy są zalecane w celu zmniejszenia zmęczenia oczu oraz zapobiegania dolegliwościom związanym z długotrwałym siedzeniem przed ekranem. Tego rodzaju przerwy pomagają zwiększyć efektywność pracy i zdrowie pracowników. W związku z tym, ważne jest zrozumienie, że kwestie ergonomii i zdrowia w miejscu pracy są integralną częścią polityki zarządzania zasobami ludzkimi oraz standardów BHP.

Pytanie 34

Wskaź grupę składek na ubezpieczenie społeczne, które pracodawca jest zobowiązany potrącić z wynagrodzenia zatrudnionego i przekazać w jego imieniu do zakładu ubezpieczeń społecznych?

A. Emerytalne, rentowe, wypadkowe
B. Emerytalne, chorobowe, wypadkowe
C. Emerytalne, rentowe, chorobowe
D. Rentowe, wypadkowe, chorobowe
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na różnorodne nieporozumienia dotyczące systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce. W pierwszej z propozycji, zestawienie składek rentowych, wypadkowych i chorobowych jest błędne, ponieważ nie zawiera składki emerytalnej, która jest kluczowym elementem zabezpieczenia emerytalnego pracowników. Dla wielu pracowników składka emerytalna to fundamentalny element ich przyszłych świadczeń, a jej brak w zestawieniu wskazuje na brak zrozumienia podstawowych zasad ubezpieczeń społecznych. Podobnie, druga odpowiedź, która wymienia składki emerytalne, rentowe i wypadkowe, pomija składkę chorobową, co powoduje niepełne zabezpieczenie w przypadku choroby pracownika. Składka wypadkowa, chociaż istotna, nie jest obowiązkowa dla wszystkich pracowników. Ostatnia odpowiedź łączy składki emerytalne, chorobowe i wypadkowe, jednak pomija rentowe, co z kolei prowadzi do niepełnego obrazu systemu zabezpieczeń społecznych. W każdym z tych przypadków, kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że zarówno składki emerytalne, rentowe, jak i chorobowe są istotne i komplementarne, tworząc kompleksowy system wsparcia dla pracowników. Należy pamiętać, że odpowiednie odprowadzanie składek jest nie tylko obowiązkiem pracodawcy, ale też kluczowym elementem dla przyszłej stabilności finansowej pracowników, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów i praktyk w zakresie ubezpieczeń społecznych.

Pytanie 35

Określenie poziomu stóp procentowych przez Narodowy Bank Polski stanowi jedno z obowiązków

A. Bankowego Funduszu Gwarancyjnego
B. Ministra Finansów
C. Rady Polityki Pieniężnej
D. Sejmu i Senatu
Rada Polityki Pieniężnej (RPP) jest kluczowym organem, odpowiedzialnym za kształtowanie polityki pieniężnej w Polsce, w tym za ustalanie wysokości stóp procentowych. W ramach swoich kompetencji, RPP podejmuje decyzje dotyczące poziomu stóp procentowych w celu zapewnienia stabilności cen oraz wspierania zrównoważonego rozwoju gospodarki. Działania Rady są zgodne z celami NBP, które obejmują utrzymanie inflacji na poziomie zbliżonym do celu inflacyjnego, ustalonego przez rząd. Przykładowo, w sytuacji wzrostu inflacji, RPP może zdecydować się na podwyższenie stóp procentowych, co wpływa na koszty kredytów oraz oszczędności, a tym samym na zachowania konsumentów i inwestycje przedsiębiorstw. Takie decyzje są podejmowane na podstawie analizy danych makroekonomicznych, prognoz inflacyjnych oraz sytuacji na rynkach finansowych, co czyni RPP kluczowym elementem stabilizacji ekonomicznej kraju.

Pytanie 36

Technika rozwiązywania sporów opierająca się na wzajemnych ustępstwach dokonywanych przez uczestników konfliktu to

A. współdziałanie
B. mentoring
C. kompromis
D. konfrontacja
Kompromis to metoda rozwiązywania konfliktów, która polega na wzajemnych ustępstwach stron, co prowadzi do osiągnięcia porozumienia, które każda ze stron może zaakceptować. W praktyce oznacza to, że obie strony konfliktu muszą zrezygnować z części swoich pierwotnych żądań, aby dojść do wspólnego rozwiązania. Kompromis jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdzie czas jest czynnikiem ograniczającym, a zbyt długie negocjacje mogą prowadzić do dalszych napięć. Przykładowo, w miejscu pracy może wystąpić konflikt między działami marketingu i sprzedaży dotyczący strategii promocji. W sytuacji, gdy dział marketingu chce inwestować w reklamy online, a dział sprzedaży preferuje tradycyjne metody, osiągnięcie kompromisu może polegać na zaplanowaniu części budżetu na reklamy online, a części na tradycyjne działania. W standardach zarządzania projektami, takich jak PMBOK, kompromis jest uznawany za jedną z technik negocjacyjnych, co podkreśla jego znaczenie w efektywnym zarządzaniu konfliktem.

Pytanie 37

Oprogramowanie używane w rachunkowości firmy powinno być uwzględnione w bilansie jako

A. inwestycje krótkoterminowe
B. środki trwałe
C. wyroby gotowe
D. wartości niematerialne i prawne
Program komputerowy stosowany w księgowości przedsiębiorstwa klasyfikowany jest jako wartości niematerialne i prawne, ponieważ stanowi on składnik majątku, który nie ma formy fizycznej, ale przynosi korzyści ekonomiczne w dłuższym okresie. Wartości niematerialne i prawne obejmują m.in. oprogramowanie, patenty, licencje oraz znaki towarowe. W przypadku oprogramowania księgowego, jego zastosowanie w firmie pozwala na efektywne zarządzanie finansami, prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz generowanie raportów finansowych, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji biznesowych. Zgodnie z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości (MSR) 38, oprogramowanie musi być amortyzowane w czasie, co pozwala na rozłożenie kosztów jego zakupu na odpowiedni okres użytkowania. Przykładem zastosowania jest sytuacja, w której przedsiębiorstwo inwestuje w nowoczesne oprogramowanie księgowe, co nie tylko usprawnia procesy finansowe, ale także wpływa na poprawę dokładności i transparentności danych finansowych, co jest kluczowe dla analizy i raportowania.

Pytanie 38

Roczne raporty finansowe powinny być przechowywane

A. na stałe
B. co najmniej przez 1 rok
C. w okresie ustalonym przez kierownika archiwum
D. przez 5 lat
Zgadza się, roczne sprawozdania finansowe trzeba przechowywać na stałe. To wynika z przepisów prawa i najlepszych praktyk. Trwałe archiwizowanie tych dokumentów jest super ważne, bo mogą być potrzebne do analiz finansowych czy audytów. W ustawie o rachunkowości jest napisane, że dokumenty księgowe powinny być przechowywane co najmniej przez pięć lat, ale w przypadku sprawozdań, lepiej je trzymać dłużej. Wiele firm wybiera archiwizację elektroniczną, bo to ułatwia wszystko – przechowywanie i dostęp do dokumentów. Systemy do zarządzania dokumentami pomagają w tym przy bezpiecznym przechowywaniu i wyszukiwaniu dokumentów. Takie podejście to naprawdę dobry pomysł.

Pytanie 39

Zamieszczony fragment umowy dotyczy odpowiedzialności materialnej

UMOWA O PRACĘ
zawarta w dniu 18.08.2016 r. w Warszawie pomiędzy:
Hurtownią LINDA sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Jabłonowa 23, zwaną dalej Pracodawcą, reprezentowaną przez Prezesa Mariana Kruczkowskiego, a Panem Janem Wilkiem, zam. w Warszawie, ul. Okopowa 50, zwanym dalej Pracownikiem.
§ 1
Obie Strony stwierdzają, że Pracownik jest zatrudniony u Pracodawcy na stanowisku magazyniera w dziale produkcji.
§ 2
1. Pracownik przyjmuje na siebie odpowiedzialność materialną za mienie Pracodawcy powierzone mu z obowiązkiem zwrotu lub rozliczenia się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 18.08.2016 r. oraz za wszelkie inne składniki majątkowe Pracodawcy, które zostaną mu powierzone w przyszłości w powyższym trybie.
2. Pracownik oświadcza, że mienie zostało mu powierzone w związku z zajmowanym przez niego stanowiskiem i nie wnosi w tym zakresie zastrzeżeń.
(...)
A. magazyniera.
B. kierowcy.
C. sprzedawcy.
D. zleceniobiorcy.
Wybór odpowiedzi związanych z innymi rolami, jak sprzedawca czy kierowca, może wynikać z jakichś nieporozumień. Odpowiedzialność materialna dotyczy głównie tych, którzy mają bezpośredni kontakt z mieniem, a ich zadania są związane z zarządzaniem tym mieniem. Sprzedawca, choć jest ważny w sprzedaży, to nie odpowiada za towar w magazynie, bo jego działanie skupia się na obsłudze klienta. Zleceniobiorca również się tym nie zajmuje, chyba że w umowie jest to jasno określone. Z kolei kierowca ma swoje zadanie przy transporcie, ale niekoniecznie odpowiada za zabezpieczenie towaru w magazynie. Czasami ludzie myślą, że każdy z tych zawodów ma równą odpowiedzialność, co nie do końca jest prawdą. Ważne jest, by zrozumieć, że odpowiedzialność materialna jest przypisana do konkretnych stanowisk, co pomaga w lepszym zarządzaniu mieniem w firmie.

Pytanie 40

Do zadań biura brokerskiego należy?

A. promowanie wiedzy o zasadach działania rynku papierów wartościowych
B. rozliczanie transferów między aktywnymi funduszami emerytalnymi
C. dopuszczanie papierów wartościowych do obrotu giełdowego
D. przeprowadzanie transakcji zakupu i sprzedaży papierów wartościowych na zlecenie inwestorów
Wśród zadań biura maklerskiego nie mieszczą się rozliczenia wypłat transferowych między otwartymi funduszami emerytalnymi. Takie operacje są bowiem zadaniem instytucji zarządzających funduszami, które odpowiedzialne są za administrację oraz zarządzanie aktywami funduszy. Biura maklerskie skupiają się głównie na transakcjach rynkowych, a ich działalność koncentruje się na realizacji zleceń kupna i sprzedaży na rzecz inwestorów. Kolejnym aspektem jest upowszechnianie wiedzy o zasadach funkcjonowania rynku papierów wartościowych, które jest bardziej związane z działaniami edukacyjnymi i informacyjnymi, a nie z bezpośrednim zarządzaniem inwestycjami. Chociaż biura maklerskie mogą prowadzić działania mające na celu zwiększenie świadomości inwestorów, nie są one odpowiedzialne za tego typu edukację w szerszym zakresie. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź wskazuje na dopuszczanie papierów wartościowych do notowań giełdowych, co również nie jest zadaniem biura maklerskiego. Proces ten leży w gestii giełd papierów wartościowych oraz odpowiednich organów regulacyjnych, które ustalają kryteria oraz procedury dopuszczenia papierów do obrotu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z mylenia ról różnych instytucji finansowych oraz niepełnego zrozumienia ich funkcji na rynku. Wiedza o strukturze rynku finansowego jest kluczowa dla prawidłowego rozumienia zadań biur maklerskich oraz ich miejsca w systemie finansowym.