Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 28 sierpnia 2025 18:16
- Data zakończenia: 28 sierpnia 2025 18:33
Egzamin zdany!
Wynik: 24/40 punktów (60,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Poprawa struktury i właściwości fizyko-chemicznych gleby, przed założeniem dywanowego kwietnika, realizowana jest przez
A. rozsypanie nawozów mineralnych, rozbicie brył oraz wyrównanie terenu
B. użycie wału wgłębnego po rozsypaniu nawozów mineralnych
C. przekopanie gleby na głębokość 40 - 50 cm
D. przekopanie i zmieszanie wierzchniej warstwy gleby z nawozami organicznymi
Rozsypanie nawozów mineralnych i wyrównanie powierzchni to za mało, żeby dobrze przygotować glebę pod kwietnik dywanowy. Owszem, nawozy mineralne dostarczają składników odżywczych, ale nie poprawiają struktury gleby jak organiczne. Może się zdarzyć, że ich stosowanie bez wcześniejszego przygotowania gleby doprowadzi do różnych problemów, jak na przykład zasolenie. A przekopywanie gleby na 40-50 cm, chociaż brzmi dobrze, to nie zawsze jest to konieczne. W delikatnych ekosystemach to może być nawet szkodliwe, bo zrywa naturalne warstwy gleby i może prowadzić do erozji. Zastosowanie wału po rozsypaniu nawozów też nie jest najlepszym pomysłem, bo nie wspiera naturalnych procesów w glebie. Trzeba pamiętać, że w ogrodnictwie ważna jest równowaga ekologiczna; więc lepiej dodawać organiczne substancje, które pomagają zachować zdrowie i różnorodność gleby, zamiast polegać tylko na mineralnych nawozach.
Pytanie 3
Aby chronić system korzeniowy drzewa, które zostało częściowo odsłonięte w wyniku przeprowadzonych krótkotrwałych wykopów, należy wdrożyć
A. intensywne nawadnianie.
B. ekranowanie.
C. otoczenie kamieniami.
D. obłożenie deskom.
Obłożenie deskami, obfite podlewanie oraz obudowanie kamieniami to metody, które w praktyce mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie zapewniają efektywnej ochrony dla systemu korzeniowego drzewa. Obłożenie deskami może wprowadzić dodatkowe obciążenie na korzenie, co w konsekwencji prowadzi do ich uszkodzenia. Drewno, mimo że jest materiałem organicznym, nie pozwala na swobodny przepływ powietrza oraz wody, co jest kluczowe dla zdrowia korzeni. Obfite podlewanie, chociaż może wydawać się korzystne, nie rozwiązuje problemów związanych z mechanicznymi uszkodzeniami systemu korzeniowego. W rzeczywistości nadmiar wody może prowadzić do przemoczenia gleby oraz rozwoju chorób grzybowych. Ostatecznie, obudowanie kamieniami może stworzyć barierę, która z kolei ogranicza przestrzeń dla korzeni do rozwoju, co prowadzi do ich osłabienia i potencjalnej degradacji drzewa. Podsumowując, podejścia te są często wynikiem błędnego zrozumienia, jak należy chronić rośliny podczas prac budowlanych, a ich stosowanie w praktyce przynosi więcej szkód niż korzyści, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki w arborystyce.
Pytanie 4
Aby zaaranżować rabatę znajdującą się pod koronami drzew liściastych, należy wybrać zestaw roślin składający się
A. z pełnika i krwawnika
B. z konwalii i zawilca
C. z zawilca i floksa
D. z rozchodnika i smagliczki
Wybór roślin do rabaty usytuowanej pod koronami drzew liściastych wymaga zrozumienia specyfiki ekosystemu leśnego oraz preferencji poszczególnych gatunków. Rozchodnik i smagliczka to rośliny, które preferują stanowiska słoneczne oraz dobrze przepuszczalne gleby, co sprawia, że nie będą miały optymalnych warunków wzrostu w półcieniu pod drzewami. Podobnie pełnik i krwawnik, choć są to rośliny tolerujące różne warunki, preferują bardziej nasłonecznione miejsca, co czyni je mniej odpowiednimi dla rabat w cieniu. Ponadto, krwawnik (Achillea millefolium) ma tendencję do intensywnego rozprzestrzeniania się, co może prowadzić do wypierania innych, bardziej wrażliwych roślin. Floks, z kolei, potrzebuje więcej światła, a jego obecność w cieniu może skutkować osłabieniem rośliny i brakiem kwiatów. Niezrozumienie wymagań roślin oraz zasad ich rozmieszczenia jest powszechnym błędem w projektowaniu rabat. Wybierając rośliny, warto kierować się ich naturalnym środowiskiem występowania oraz preferencjami, aby zapewnić im zdrowy wzrost i estetyczny wygląd przez cały sezon.
Pytanie 5
Podaj okres, w którym następuje cięcie pędów roślin liściastych przeznaczonych do produkcji sadzonek zdrewniałych?
A. Wiosną po ruszeniu soków
B. Latem po kwitnieniu
C. Wczesną jesienią przed zrzuceniem liści
D. Późną jesienią po zrzuceniu liści
Wybór niewłaściwego terminu do ścięcia pędów roślin liściastych na sadzonki zdrewniałe prowadzi do licznych problemów. Wiosna, gdy rośliny zaczynają ruszać sap, jest czasem, w którym rośliny intensywnie pobierają wodę i składniki odżywcze, co czyni je wrażliwymi na uszkodzenia. Sadzonki pobrane w tym okresie mogą nie mieć wystarczającej ilości substancji odżywczych zgromadzonych w korzeniach, co zwiększa ryzyko ich obumarcia. Ponadto, ścięcie pędów w okresie, gdy rośliny są aktywne, może prowadzić do niekontrolowanego wzrostu i osłabienia sadzonek, co jest niezgodne z praktykami agronomicznymi. Wczesna jesień przed zrzuceniem liści to również nieodpowiedni moment, ponieważ rośliny wciąż mogą być w fazie aktywnego wzrostu, co może prowadzić do niekorzystnych efektów. Latem, po kwitnieniu, rośliny są zmęczone procesem kwitnienia i nie powinny być poddawane dodatkowym stresom, takim jak cięcie. Typowe błędy myślowe w tej kwestii obejmują mylenie aktywności roślin podczas różnych pór roku oraz brak zrozumienia procesu spoczynku roślin, co jest kluczowe dla właściwego rozmnażania roślin liściastych. Właściwe zrozumienie cyklu życia roślin i dostosowanie działań do ich naturalnych rytmów jest fundamentem sukcesu w uprawie i rozmnażaniu roślin.
Pytanie 6
Do jednoczesnego wyrównania oraz spulchnienia gleby należy zastosować
A. pług obracalny
B. wał ogrodowy
C. bronę talerzową
D. glebogryzarkę ogrodową
Wał ogrodowy jest urządzeniem stosowanym głównie do ubijania i wyrównywania gleby, co oznacza, że jego funkcjonalność ogranicza się do zagęszczania powierzchni, a nie jej spulchnienia. Użycie wału nie przyczynia się do poprawy struktury gleby ani do jej napowietrzenia, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu roślin. Koncentracja na zagęszczaniu gleby może prowadzić do problemów z jej przepuszczalnością i dostępnością wody dla korzeni. Pług obracalny natomiast jest narzędziem przeznaczonym do głębokiego orania, które rozrywa glebę na znacznie większej głębokości, co jest bardziej odpowiednie do upraw rolnych na dużą skalę, ale nie spełnia wymagań związanych z równoczesnym wyrównaniem i spulchnieniem gleby w kontekście ogrodnictwa. Bronowanie glebą talerzową jest skuteczną metodą do rozbicia większych brył ziemi i wyrównania powierzchni, jednak nie jest to podejście kompleksowe, które jednocześnie spulchnia glebę. Te urządzenia mają swoje miejsce w pracach rolniczych, ale ich aplikacja jest ograniczona w kontekście zadań wymagających równoczesnego wyrównania i spulchnienia gleby. Na koniec, niektóre z tych typów maszyn mogą prowadzić do zagęszczenia gleby, co jest sprzeczne z celem przygotowania gleby dla upraw, dlatego ważne jest, aby dobierać sprzęt w zależności od konkretnego celu uprawy.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Jakie rodzaje prac narażają pracowników na urazy głowy?
A. na zewnątrz budynków - narażenie na zimno i deszcz
B. narażające na zamoczenie ciała lub przesiąknięcie odzieży z powodu używania wody
C. ziemne i skalne, prace w wykopach oraz rowach
D. spawalnicze oraz procesy odlewnicze
Prace ziemne i skalne, w tym prace w wykopach i rowach, mogą prowadzić do urazów głowy z wielu powodów. Pracownicy wykonujący te zadania są narażeni na różnorodne zagrożenia, takie jak opadające kamienie, narzędzia oraz materiały budowlane, które mogą spaść na głowę. Zgodnie z normami BHP, pracodawcy są zobowiązani do stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej (ŚO) w takich sytuacjach, w tym kasków ochronnych, które są kluczowym elementem minimalizującym ryzyko urazów głowy. Wykorzystanie odpowiednich technik zabezpieczających oraz przeprowadzanie regularnych szkoleń BHP dla pracowników w kontekście zagrożeń na placu budowy są również fundamentalnymi elementami skutecznego zarządzania ryzykiem. Ważne jest, aby pracownicy byli świadomi zagrożeń związanych z ich pracą oraz aby stosowali odpowiednie procedury bezpieczeństwa, co przyczynia się do ochrony ich zdrowia i życia.
Pytanie 11
Aby osiągnąć wyraźne, silne kontrasty, na rabacie kwiatowym warto zestawić rośliny o kolorach podstawowych z roślinami o kolorach
A. neutralnych
B. dopełniających
C. podstawowych
D. skomplikowanych
Odpowiedź "zasadniczych" jest prawidłowa, ponieważ zestawienie roślin o barwach zasadniczych (czerwony, niebieski, żółty) z innymi roślinami o tych samych barwach tworzy mocne kontrasty, które są atrakcyjne dla oka. W kontekście projektowania ogrodów oraz aranżacji przestrzeni zielonych, kontrasty są kluczowe dla uzyskania wizualnej dynamiki. Przykładem takiego zestawienia może być posadzenie czerwonych róż obok żółtych nagietków, co podkreśla intensywność kolorów i przyciąga wzrok. Zgodnie z zasadami teorii kolorów, stosowanie kolorów zasadniczych w połączeniu z innymi roślinami o tych samych barwach zwiększa ich wyrazistość i może wpływać na postrzeganie przestrzeni. Warto także stosować zasady harmonii kolorystycznej, które pomagają w doborze roślin, aby uzyskać estetyczne efekty w ogrodzie.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Do składników obiektów krajobrazowych wykorzystywanych w aranżacji ogrodu na dachu zaliczamy
A. drzewa iglaste
B. byliny
C. kapliczki
D. drzewa liściaste
Byliny to rośliny wieloletnie, które charakteryzują się różnorodnością kształtów, kolorów oraz rozmiarów, co sprawia, że są one idealnym elementem architektury krajobrazu, szczególnie w ogrodach na dachu. Ich zastosowanie nie tylko estetycznie wzbogaca przestrzeń, ale również przyczynia się do poprawy mikroklimatu. Byliny mogą być wykorzystane do tworzenia efektownych rabat, które kwitną w różnych porach roku, co zapewnia ciągłość zieleni oraz atrakcyjności wizualnej. Z perspektywy technicznej, ich korzyści obejmują także zdolność do zatrzymywania wody oraz wpływ na izolację termiczną budynku. Warto zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami ogrodnictwa, wybór bylin do ogrodu na dachu powinien uwzględniać gatunki odporne na warunki atmosferyczne, takie jak susza czy silne wiatry, a także preferencje dotyczące nasłonecznienia. Przykłady odpowiednich bylin to np. lawenda, jeżówki czy szałwie, które są nie tylko dekoracyjne, ale także przyciągają owady zapylające, wspierając w ten sposób lokalny ekosystem.
Pytanie 14
Kiedy powinno się przycinać krzewy forsycji pośredniej (Forsythia x intermedia), aby uzyskać jak najwięcej kwiatów?
A. Przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego
B. Po opadnięciu liści
C. Po zakończeniu kwitnienia
D. W trakcie kwitnienia
Przycinanie krzewów forsycji pośredniej w niewłaściwym czasie może znacząco wpłynąć na ich zdolność do kwitnienia. Odpowiedź sugerująca przycinanie po zrzuceniu liści pomija kluczowy aspekt cyklu życia roślin. Forsycje wytwarzają kwiaty na nowych pędach, które rozwijają się wiosną; więc cięcie przed wypuszczeniem nowych przyrostów może skutkować utratą potencjalnych kwiatów. Przycinanie w trakcie kwitnienia prowadzi do eliminacji już rozwiniętych pąków kwiatowych, co znacząco ogranicza estetykę krzewu oraz jego naturalny cykl wzrostu. Z kolei przycinanie przed rozpoczęciem wegetacji również jest niewłaściwe, ponieważ może zaburzyć naturalny rozwój pędów, które jeszcze nie zaczęły intensywnie rosnąć. Powszechnym błędem w myśleniu o przycinaniu jest założenie, że jakiekolwiek cięcie przed sezonem wegetacyjnym przyniesie korzyści. W rzeczywistości, aby uzyskać zdrowe i kwitnące krzewy, należy stosować się do ustalonych zasad dotyczących terminu przycinania, które uwzględniają cykl kwitnienia konkretnej rośliny. Właściwe podejście do przycinania, zgodne z najlepszymi praktykami, jest kluczowe dla osiągnięcia długotrwałych efektów i zachowania vitalności forsycji.
Pytanie 15
Do rodziny drzew, które najpiękniej zmieniają kolory na czerwony w okresie jesieni, zaliczają się
A. jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), miłorząb japoński (Ginkgo biloba)
B. sumak octowiec (Rhus typhina), klon palmowy (Acer palmatum)
C. brzoza brodawkowata (Betula verrucosa), klon tatarski (Acer tataricum)
D. klon polny (Acer campestre), tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera)
W przypadku brzozy brodawkowatej (Betula verrucosa) oraz klonu tatarskiego (Acer tataricum) brak jest cech, które mogłyby zapewnić im spektakularne przebarwienia na czerwono w okresie jesieni. Brzoza brodawkowata, mimo że jest ceniona za swoją estetykę, w rzeczywistości przyjmuje złociste odcienie, a jej liście nie osiągają intensywnego czerwonego koloru. Klon tatarski, z kolei, również nie jest znany z jakichkolwiek spektakularnych zmian kolorystycznych, a jego liście zmieniają kolor na bardziej stonowane żółcie i pomarańcze. Takie nieprawidłowe założenia mogą wynikać z mylnych przekonań o różnorodności kolorów w naturze, a także z nieznajomości specyfiki tych gatunków. Ważne jest, aby przy doborze roślin do ogrodów czy przestrzeni publicznych brać pod uwagę ich naturalne cechy oraz sezonowe zmiany. Stąd też, w przypadku wyboru roślin do aranżacji, kluczowe jest posiadanie wiedzy o ich biologii oraz estetyce, co pozwoli na uniknięcie rozczarowań związanych z ich wyglądem w różnych porach roku. Podobnie, klon polny (Acer campestre) i tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera) nie oferują intensywnych czerwonych kolorów liści, co czyni je mniej atrakcyjnymi w kontekście tej szczególnej cechy, jaką jest jesienna paleta barw. Wszyscy architekci krajobrazu powinni być świadomi tych różnic, aby zaprojektować przestrzenie, które będą harmonijne przez cały rok.
Pytanie 16
Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?
A. nasycenie powietrza jonami dodatnimi
B. zatrzymanie wód opadowych w glebie
C. zmniejszenie wilgotności powietrza
D. zwiększenie temperatury otoczenia
Obecność zadrzewień oraz parków i zieleńców w miastach odgrywa kluczową rolę w zatrzymywaniu wód opadowych w glebie. Drzewa oraz roślinność działają jak naturalne filtry, które absorbuje wodę deszczową, zmniejszając tym samym ryzyko powodzi oraz erozji gleby. Woda opadowa, zamiast spływać po powierzchni, wnika w glebę, co przyczynia się do regeneracji wód gruntowych. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie miast zgodnie z koncepcją 'zielonej infrastruktury', gdzie zieleń jest integralną częścią systemu zarządzania wodami opadowymi. W praktyce oznacza to także zmniejszenie kosztów związanych z systemami odwadniającymi oraz poprawę jakości wód gruntowych. Dodatkowo, zadrzewienia przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska. Dzięki odpowiedniemu planowaniu przestrzennemu, można maksymalizować korzyści płynące z obecności zieleni w miastach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Którą z roślin wieloletnich warto zasugerować do ogrodu skalnego?
A. Aster alpejski (Aster alpinus)
B. Ostróżkę ogrodową (Delphinium ajacis)
C. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)
D. Paciorecznik ogrodowy (Canna x generalis)
Aster alpejski (Aster alpinus) to doskonały wybór do ogrodu skalnego, ponieważ jest to bylina, która dobrze znosi trudne warunki, jakie panują w takich miejscach. Roślina ta preferuje gleby przepuszczalne, ubogie w składniki odżywcze, co czyni ją idealną do uprawy w środowisku skalnym, gdzie rośliny często muszą konkurować z kamieniami i innymi trudnościami. Aster alpejski kwitnie od późnej wiosny do wczesnej jesieni, oferując atrakcyjne, fioletowe kwiaty, które mogą przyciągać owady zapylające, takie jak pszczoły i motyle. Dodatkowo, ta roślina jest odporna na suszę, co sprawia, że jest odpowiednia do ogrodów wymagających niskiego zużycia wody. W kontekście standardów ogrodniczych, Aster alpejski wspiera bioróżnorodność i może być częścią zrównoważonego zarządzania przestrzenią ogrodową, co jest zalecane przez wiele organizacji ekologicznych. Warto również wspomnieć, że może być wykorzystany w nasadzeniach grupowych, co dodatkowo zwiększa estetykę ogrodu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Do skrócenia żywotności dekoracji wykonanej z kwiatów ciętych może prowadzić
A. delikatne zakwaszenie wody
B. przycinanie końcówek łodyg przed każdą wymianą wody
C. umiejscowienie dekoracji w sąsiedztwie dojrzałych owoców
D. codzienna wymiana wody
Odpowiedź wskazująca na ustawienie dekoracji w pobliżu dojrzałych owoców jako sposób na skrócenie trwałości kwiatów ciętych jest prawidłowa z kilku powodów. Dojrzałe owoce wydzielają etylen, hormon roślinny, który wpływa na proces dojrzewania i starzenia się innych roślin. Obecność etylenu w otoczeniu kwiatów ciętych przyspiesza ich więdnięcie, co w praktyce może skrócić ich żywotność. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie przechowywania i eksponowania kwiatów, należy unikać bliskiego sąsiedztwa z owocami, szczególnie dojrzałymi. W przypadku florystów i dekoratorów zaleca się umieszczanie kompozycji kwiatowych w odpowiednich warunkach, aby maksymalizować ich trwałość. Właściwe umiejscowienie kwiatów oraz kontrolowanie środowiska, w którym się znajdują, są kluczowe dla długotrwałego zachowania ich estetyki i świeżości.
Pytanie 21
W planowanym ogrodzie z trawami ozdobnymi powinno się uwzględnić m.in.
A. kostrzewę czerwoną
B. tatarak trawiasty
C. miskant chiński
D. życicę trwałą
Miskant chiński (Miscanthus sinensis) jest jednym z najbardziej cenionych gatunków traw ozdobnych, idealnym do nowoczesnych ogrodów. Charakteryzuje się wysokim wzrostem, efektownymi kwiatostanami oraz dekoracyjnymi liśćmi, które zmieniają kolor w zależności od pory roku. Miskant jest rośliną bardzo odporną na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni ją doskonałym wyborem do ogrodów w różnych strefach klimatycznych. Stosując miskanta, można uzyskać nie tylko estetyczne walory, ale także funkcjonalne, tworząc osłony przed wiatrem, czy naturalne bariery akustyczne. Ponadto, miskant chiński wykazuje zdolność do szybkiego wzrostu i regeneracji, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem do stworzenia zielonych ekranów. Jego zastosowanie w projektowaniu ogrodów zostało ujęte w wielu standardach dotyczących wertykalnych ogrodów i zieleni miejskiej, podkreślając jego rolę w poprawie jakości powietrza oraz wsparcia dla lokalnej bioróżnorodności.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Do przycinania żywopłotów oraz modelowania krzewów stosuje się
A. kosiarki samobieżnej
B. sekatora
C. areatora
D. wykaszarki z wymienną głowicą na nożyce
Sekator, choć jest narzędziem bardzo użytecznym w ogrodnictwie, nie jest odpowiednim wyborem do cięcia żywopłotów na dużą skalę. Jego konstrukcja i przeznaczenie skupiają się głównie na precyzyjnym przycinaniu gałęzi oraz drobnych pędów, co sprawia, że przycinanie większych roślin zajmuje znacznie więcej czasu i wymaga większego wysiłku. Kosiarka samobieżna, mimo że doskonale sprawdza się w koszeniu trawy, nie jest przystosowana do formowania krzewów ani cięcia żywopłotów, a jej użycie w tym kontekście może prowadzić do uszkodzenia roślin. W przypadku wykaszarki z wymienną głowicą na nożyce, istnieje możliwość dostosowania narzędzia do różnych potrzeb, co czyni je znacznie bardziej wszechstronnym rozwiązaniem. Areator, z kolei, jest narzędziem stosowanym do napowietrzania gleby, co jest zupełnie inną funkcją, nie mającą związku z cięciem roślin. Zrozumienie zastosowania każdego z tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnej pracy w ogrodzie, a także dla utrzymania zdrowia i estetyki roślinności. Dlatego też, wybór odpowiedniego sprzętu jest nie tylko kwestią wygody, ale również dbałości o środowisko roślinne. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do nieefektywnego przycinania oraz osłabienia zdrowia roślin, co jest niepożądane w każdym ogrodzie.
Pytanie 24
Przed zasadzeniem drzew i krzewów glebę o dużej gęstości i słabej przepuszczalności należy przekopać na głębokość tzw. dwóch sztychów, co oznacza
A. 15 cm
B. 5 cm
C. 35 cm
D. 25 cm
Wybór głębokości mniejszej niż 35 cm do przekopania gleby przed sadzeniem drzew i krzewów może prowadzić do wielu problemów związanych z późniejszym wzrostem roślin. Odpowiedzi takie jak 15 cm, 25 cm czy 5 cm są niewystarczające i mogą skutkować zbitą glebą, która nie zapewnia odpowiednich warunków do rozwoju korzeni. Gleba na poziomie 15 cm może nie zaspokajać potrzeb roślin wymagających głębszego systemu korzeniowego. Z kolei 5 cm to zbyt płytki poziom, który nie będzie miał wpływu na poprawę struktury gleby. Ponadto, zbyt płytkie przekopanie gleby może prowadzić do problemów z retencją wody. Gdy korzenie nie mają miejsca do rozwoju, rośliny stają się bardziej podatne na stres, co może skutkować ich obumieraniem. Głębsze przekopywanie gleby jest zgodne z praktykami ogrodniczymi, które podkreślają znaczenie głębszej obróbki gleby w przypadku gleb zbitą czy słabo przepuszczalnych. Warto zatem pamiętać o zaleceniu dwóch sztychów, co stanowi minimum, aby zapewnić roślinom odpowiednie warunki do wzrostu.
Pytanie 25
Funkcje biocenotyczne, związane z dostarczaniem pożywienia dla ptaków, mają
A. dąb czerwony i wierzba purpurowa
B. forsycja pośrednia i trzmielina Fortune'a
C. jabłoń purpurowa i ognik szkarłatny
D. żylistek szorstki i wrzos pospolity
Jabłoń purpurowa (Malus 'Royalty') oraz ognik szkarłatny (Firethorn, Pyracantha) są doskonałymi przykładami roślin, które pełnią ważne funkcje biocenotyczne, zwłaszcza w kontekście dostarczania pokarmu dla ptaków. Jabłoń purpurowa, charakteryzująca się atrakcyjnymi, ciemnopurpurowymi liśćmi i różowymi kwiatami, wytwarza owoce, które są bogate w cukry i witaminy, przyciągając różnorodne gatunki ptaków. Ognik szkarłatny, z kolei, produkuje twarde, pomarańczowe owoce, które stanowią cenne źródło pożywienia w okresie zimowym, gdy inne pokarmy są trudne do znalezienia. Zastosowanie tych roślin w ogrodach, parkach i innych przestrzeniach zieleni sprzyja zachowaniu różnorodności biologicznej i wspiera lokalne ekosystemy. Dbanie o bioróżnorodność poprzez sadzenie roślin owocowych oraz krzewów jagodowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania terenów zieleni oraz zrównoważonego rozwoju, co przekłada się na korzystny wpływ na zdrowie ekosystemów oraz dobrostan ptaków.
Pytanie 26
Jakie rośliny wykorzystuje się do urządzania ozdobnych ogrodów przy barokowych pałacach?
A. bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens)
B. leszczyna pospolita (Corylus avellana)
C. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. irga szwedzka (Cotoneaster suecicus)
Bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens) jest rośliną, która idealnie sprawdza się w tworzeniu ozdobnych parterów przy zabytkowych pałacach barokowych. Jego gęsty pokrój oraz ciemnozielone liście zapewniają estetyczny wygląd przez cały rok, co jest zgodne z wymogami architektury ogrodowej z epoki baroku. Bukszpan można formować w różnorodne kształty i figury, co było niezwykle cenione w ogrodach barokowych, które miały na celu podkreślenie symetrii i porządku. Dodatkowo, bukszpan jest odporny na zanieczyszczenia powietrza, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów miejskich, w których często znajdują się zabytkowe budynki. W praktyce, bukszpan jest często stosowany w nasadzeniach formalnych, ale również w kompozycjach z innymi roślinami, co pozwala na uzyskanie efektownych kontrastów kolorystycznych i teksturalnych. W kontekście standardów ogrodnictwa, bukszpan jest uznawany za klasyczną roślinę ozdobną, której pielęgnacja i formowanie wpisują się w zasady zrównoważonego rozwoju ogrodów.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Ile roślin jest potrzebnych do zasadzania rabaty o wymiarach 2,0 x 2,5 m, jeśli ich rozstaw wynosi 25 x 25 cm?
A. 60
B. 100
C. 80
D. 40
Jak chcesz obliczyć, ile roślin potrzebujesz, żeby obsadzić rabatę 2,0 na 2,5 metra przy rozstawie 25 na 25 cm, to najpierw musisz policzyć powierzchnię rabaty oraz to, jaką przestrzeń zajmuje jedna roślina. Więc: 2,0 m razy 2,5 m daje 5,0 m². A rozstaw rośliny 25 cm na 25 cm oznacza, że jedna roślina bierze 0,25 m razy 0,25 m, co daje 0,0625 m². Potem dzielisz powierzchnię rabaty przez powierzchnię jednej rośliny: 5,0 m² podzielone przez 0,0625 m² to 80. Czyli, potrzebujesz 80 roślin. Z mojego doświadczenia wiem, że takie obliczenia są ważne dla każdego ogrodnika czy architekta krajobrazu, ponieważ dobrze zaplanowany rozstaw roślin nie tylko wygląda lepiej, ale też zapewnia lepsze warunki do wzrostu, co dla roślin jest kluczowe.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Aktinidia oraz glicynia to gatunki roślin wykorzystywane do aranżacji
A. zbiorników wodnych
B. ogródków skalnych
C. kwietników sezonowych
D. pergoli i trejaży
Obsadzanie ogródków skalnych i zbiorników wodnych roślinami takimi jak aktinidia czy glicynia jest podejściem, które nie uwzględnia specyfiki tych środowisk. Ogród skalny to przestrzeń, która wymaga roślin preferujących dobrze przepuszczalne podłoże oraz umiarkowane nawadnianie, a aktinidia i glicynia to rośliny pnące, które potrzebują znacznie więcej miejsca i wsparcia, co sprawia, że nie są one idealnym wyborem w tego typu aranżacjach. Podobnie, zbiorniki wodne powinny być otaczane roślinami akwaterystycznymi, które adaptują się do warunków wilgotnych i nie wymagają strukturalnego wsparcia, co czyni obsadzanie ich pnączami pomyłką. Kwietniki sezonowe natomiast, które są zazwyczaj zaaranżowane w oparciu o rośliny jednoroczne, również nie stanowią odpowiedniego miejsca dla roślin wieloletnich takich jak aktinidia czy glicynia, które w pełni wykorzystują swoje walory dekoracyjne i użytkowe w kontekście pionowych struktur, jak pergole czy trejaże. Właściwe zrozumienie wymagań roślinnych oraz ich środowiska wzrostu jest kluczowe dla skutecznej i estetycznej aranżacji ogrodu. Zastosowanie niewłaściwych roślin w danym kontekście może prowadzić do problemów z ich wzrostem, a także do uszczerbku na estetyce całej przestrzeni ogrodowej.
Pytanie 31
O gatunkach drzew charakteryzujących się szerokimi koronami oraz delikatnymi pędami, które będą transportowane samochodem z zamkniętą przestrzenią ładunkową, należy
A. związać cienkim drutem lub zabezpieczyć siatką drucianą
B. związać miękkim sznurkiem lub zabezpieczyć siatką z tworzywa sztucznego
C. owinąć przezroczystą folią i obwiązać cienkim drutem
D. owinąć czarną folią i obwiązać sznurkiem
Wybór niewłaściwych metod zabezpieczania drzew na czas transportu może prowadzić do poważnych uszkodzeń roślin. Owijanie przezroczystą folią i obwiązywanie cienkim drutem jest problematyczne, ponieważ przezroczysta folia nie zapewnia odpowiedniej wentylacji, co może skutkować uduszeniem roślin oraz sprzyjać rozwojowi pleśni. Cienki drut jest zbyt sztywny i może łatwo przetrzeć korę, co prowadzi do ran, które są łatwym celem dla patogenów. Owijanie czarną folią również nie jest dobrym rozwiązaniem, ponieważ czarna folia absorbuje ciepło, co w połączeniu z brakiem światła prowadzi do stresu termicznego roślin. Z kolei związywanie cienkim drutem lub zabezpieczanie siatką drucianą stwarza ryzyko uszkodzeń mechanicznych, gdyż drut nie tylko nie amortyzuje wstrząsów, ale także może wrzynać się w delikatne pędy. W praktyce, wszystkie te podejścia opierają się na błędnym założeniu, że jedynie sztywne lub nieprzezierne materiały chronią rośliny, co jest nie tylko mylne, ale również niezgodne z powszechnie uznawanymi standardami skutecznego transportu drzew.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Zieleń znajdująca się w pobliżu szpitali nie pełni roli
A. izolacyjnej
B. gospodarczej
C. estetycznej
D. sanitarnej
Wybór funkcji sanitarnej, izolacyjnej lub estetycznej jako znaczących aspektów zieleni w obiektach szpitalnych pokazuje pewne nieporozumienie dotyczące roli, jaką zieleń odgrywa w kontekście opieki zdrowotnej. Zacznijmy od funkcji sanitarnej, która może być mylona z poprawą higieny. Choć zieleń może wpływać na jakość powietrza, sama w sobie nie zapewnia bezpośredniej ochrony sanitarnej. Należy pamiętać, że ochrona zdrowia w szpitalach opiera się głównie na odpowiednich procedurach dezynfekcji i higieny, a nie na obecności roślinności. Kolejnym błędem jest ocena funkcji izolacyjnej jako kluczowej. Choć zieleń może w pewnym stopniu redukować hałas, nie jest to jej główne przeznaczenie, a efekty te są ograniczone do konkretnych warunków. Wreszcie, przywiązanie dużej wagi do estetyki, choć istotne, nie sprawia, że zieleń staje się funkcjonalnym elementem z perspektywy ekonomicznej. Należy zauważyć, że zieleń nie generuje dochodów ani nie zmniejsza kosztów operacyjnych, co czyni jej rolę w kontekście gospodarczym marginalną. W praktyce, skuteczne projektowanie przestrzeni zielonych powinno być zrównoważone i skupione na korzyściach zdrowotnych oraz psychologicznych dla pacjentów i personelu, a nie na aspektach gospodarczych, które w tym kontekście nie mają większego znaczenia.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Gdzie należy umieszczać ławki?
A. w miejscu skrzyżowania dróg
B. w strefie reprezentacyjnej, jeśli są to ławki z oparciem
C. na terenie o dużym nachyleniu
D. w miejscu osłoniętym od wiatru
Ustawienie ławek w miejscu osłoniętym przed wiatrem jest kluczowe dla zapewnienia komfortu użytkowników. Wiatry mogą znacząco obniżać odczucie komfortu podczas korzystania z przestrzeni publicznych, co może skutkować mniejszym zainteresowaniem użytkowników. Przykłady zastosowania tego podejścia obejmują umieszczanie ławek w pobliżu budynków, które mogą działać jako ekran wiatrowy, lub korzystanie z naturalnych zasłon, takich jak drzewa i krzewy. W kontekście projektowania przestrzeni publicznych, standardy jakości życia, takie jak te określone przez organizacje zajmujące się urbanistyką, zalecają tworzenie komfortowych warunków dla użytkowników. Dodatkowo, przy wyborze lokalizacji ławek, warto uwzględnić kierunki dominujących wiatrów, co może być istotne w określonych regionach, szczególnie w obszarach otwartych. Warto także pamiętać, że ochrona przed wiatrem może wpływać pozytywnie na inne aspekty, takie jak utrzymanie czystości siedzeń, co zwiększa ich trwałość i estetykę. Zastosowanie tych praktyk w projektowaniu przestrzeni publicznych przekłada się na ich funkcjonalność i przyjazność dla mieszkańców.
Pytanie 37
Długi korytarz znajdujący się od strony wewnętrznego dziedzińca, zadaszony i otwarty na niego arkadami, to
A. portal
B. krużganek
C. portyk
D. galeria
Portyk to struktura architektoniczna, która zazwyczaj występuje na froncie budynku i składa się z kolumn oraz zadaszenia, co wyraźnie różni go od krużganka. W kontekście budowli, portyk często stanowi element reprezentacyjny, natomiast nie zapewnia bezpośredniego otwarcia na dziedziniec, co jest kluczową cechą krużganka. Galeria to z kolei przestrzeń, która często odnosi się do długiego, wąskiego pomieszczenia przeznaczonego na wystawienie dzieł sztuki, a nie korytarza otwartego na dziedziniec. Również pojęcie portalu, które odnosi się do dekoracyjnego wejścia lub bramy, nie ma zastosowania w kontekście zadaszonego korytarza otwartego na dziedziniec. Warto zauważyć, że wiele osób myli te terminy, co może prowadzić do nieporozumień w architekturze i historii sztuki. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że każda z tych struktur ma swoje specyficzne funkcje, formy i zastosowanie. Dlatego istotne jest, aby w kontekście architektonicznym nie mylić ich ze sobą. W edukacji architektonicznej warto zwracać uwagę na precyzyjne definiowanie terminów, co pozwala na lepsze zrozumienie zarówno historycznych, jak i współczesnych koncepcji projektowych.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Wskaż zestaw roślin rekomendowanych do ogrodów skalnych?
A. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), świerk biały odmiana Conica (Picea glauca odmiana "Conica")
B. Floks szydlasty (Phlox subulata), ligustr zwyczajny (Ligustrum vulgare), forsycja pośrednia (Forsythia intermedia)
C. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile), zawciąg nadmorski (Armeria maritima), rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum)
D. Parzydło leśne (Aruncus dioicus), prawoślaz różowy (Altheum rosea), jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
Rozchodnik okazały (Sedum spectabile), zawciąg nadmorski (Armeria maritima) oraz rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum) to rośliny, które idealnie nadają się do ogrodów skalnych. Charakteryzują się one niskim wzrostem, co sprawia, że doskonale wkomponowują się w niewielkie przestrzenie i mniejsze zbiorniki, które często występują w takich ogrodach. Rozchodnik okazały jest znany ze swojej odporności na suszę, co czyni go idealnym wyborem na kamieniste podłoża, gdzie dostępność wody jest ograniczona. Zawciąg nadmorski, z kolei, preferuje piaszczyste oraz słoneczne miejsca, co czyni go doskonałym towarzyszem dla innych roślin w ogrodzie skalnym. Rojnik pajęczynowaty to roślina, która nie tylko pięknie wygląda, ale również skutecznie zatrzymuje wilgoć w glebie, co jest istotne w suchych warunkach. Dzięki tym cechom, te rośliny tworzą harmonijną kompozycję, która jest nie tylko estetyczna, ale również funkcjonalna w ogrodzie skalnym, spełniając jednocześnie wymagania związane z minimalną pielęgnacją i odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne.
Pytanie 40
Typową czynnością podczas wiosennego sadzenia krzewów róż rabatowych jest
A. kopczykowanie krzewów do wysokości około 30 cm
B. przycinanie pędów na wysokości około 30 cm
C. osłanianie krzewów gałęziami drzew iglastych
D. przycinanie pędów w okolicy 3 a 5 oczka, kierując je na zewnątrz
Przycinanie pędów krzewów róż rabatowych między 3 a 5 oczkiem skierowanym na zewnątrz jest kluczowym zabiegiem agrotechnicznym, który pozwala na uzyskanie ładnego pokroju roślin oraz wspiera ich zdrowy rozwój. Wiosenne przycinanie stymuluje wzrost nowych pędów oraz kwitnienie, co jest istotne dla estetyki i jakości kwiatów. Odpowiednie przycinanie pozwala także na poprawę aeracji wnętrza krzewu, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Ważne jest przy tym, aby miejsca cięcia były wykonane ostrożnie, co zapobiega uszkodzeniu tkanki roślinnej. Przykładowo, przycinając pędy na wysokości odpowiednich oczek, tworzymy warunki do rozwoju silnych, zdrowych pędów, które będą wydawały obfite kwiaty. Dobre praktyki wskazują, że przycinanie powinno być wykonywane wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, co zapewnia krzewom odpowiednie warunki do regeneracji. Warto również wspomnieć, że przycinanie powinno uwzględniać specyfikę danej odmiany róż, ponieważ różne odmiany mogą wymagać różnego podejścia do formowania.