Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 10:43
Data zakończenia: 22 maja 2025 10:59

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wersja B jest poprawna, ponieważ przestrzega zasad składu tekstu, które są istotne w profesjonalnej komunikacji. Kluczowym aspektem jest zapis daty, który został oddzielony kropkami bez użycia spacji. Taki sposób zapisu jest zgodny z polskimi standardami typografi i przynosi czytelność oraz estetykę tekstu. Na przykład w dokumentach formalnych, takich jak umowy czy raporty, zachowanie przejrzystości w zapisie dat jest kluczowe. Ponadto, w wersji B brak jest niepotrzebnych spacji wokół myślnika, co również jest zgodne z zasadami typografii, gdzie myślnik powinien ściśle łączyć ze sobą elementy zdania, bez zbędnych odstępów. Zastosowanie tych zasad w praktyce pozwala na tworzenie tekstów, które są nie tylko poprawne gramatycznie, ale także estetyczne i profesjonalne, co jest niezwykle ważne w kontekście publikacji naukowych, biznesowych oraz w codziennej komunikacji.

Pytanie 2

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. koloru czarnego

B. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

C. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

D. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 3

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. przetwarzania bitmap

B. naświetlania matrycy drukarskiej

C. przygotowywania tekstów w edytorze

D. tworzenia pliku postscriptowego

Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 4

Czasopismo interaktywne, które ma być opublikowane w Internecie, powinno być zapisane w formacie

A. EPUB

B. JPEG

C. EPS

D. PNG

Format EPUB (Electronic Publication) to standardowy format plików zaprojektowany z myślą o publikacjach elektronicznych, szczególnie e-bookach i interaktywnych czasopismach. EPUB wspiera różne typy treści, w tym tekst, obrazy oraz multimedia, co sprawia, że jest idealny do tworzenia interaktywnych materiałów. Dzięki możliwości dostosowania układu tekstu do różnych rozmiarów ekranów, użytkownicy mogą korzystać z publikacji na wielu urządzeniach, takich jak czytniki e-booków, tablety czy smartfony. Co więcej, format ten obsługuje funkcje takie jak zakładki, indeksy oraz nawigację, co zwiększa użyteczność publikacji. Zastosowanie standardów takich jak EPUB 3, który wspiera multimedia i interaktywne elementy, pozwala twórcom na wzbogacenie treści o wideo, audio oraz animacje. To sprawia, że EPUB jest uznawany za najlepszą praktykę w branży wydawniczej dla interaktywnych publikacji.

Pytanie 5

Jaki symbol oznacza format składu o wymiarach 860 × 610 mm?

A. RA2

B. RA1

C. A2

D. A1

Czasem ludzie mylą różne formaty, jak A2, A1 czy RA2, co wynika często z braku ogólnego zrozumienia tych oznaczeń. Format A2, który ma wymiary 594 × 420 mm, jest za mały w porównaniu do 860 × 610 mm, więc nie ma co go brać pod uwagę w tym zadaniu. A1, z wymiarami 841 × 594 mm, też nie pasuje, bo nie spełnia wymogu. Z kolei RA2, o wymiarach 610 × 430 mm, chociaż to poprawne oznaczenie, też nie jest odpowiednie. Mylenie standardów A z RA to częsty problem, a różnica w ich przeznaczeniu jest kluczowa. W pracy z formatami papieru warto znać wymiary i zastosowanie, bo to pozwala uniknąć błędów. Użycie odpowiedniego formatu jest ważne dla komunikacji wizualnej, dlatego dobrze znać normy, jak ISO 216.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. chromatyczność

B. interferencja

C. nasycenie

D. rastrowanie

Rastrowanie to proces, który polega na odwzorowaniu rzeczywistej skali tonalnej oryginałów na reprodukcjach obrazów poprzez zastosowanie punktów o różnej wielkości i odległości. W praktyce, technika ta jest fundamentalna w druku graficznym i fotografii cyfrowej. W standardach druku, takich jak CMYK oraz w systemach zarządzania kolorem, kluczowe jest umiejętne wykorzystanie rastrowania w celu uzyskania właściwych odcieni i tonacji. Przykładem zastosowania rastrowania jest drukowanie kolorowych zdjęć w czasopismach, gdzie obrazy są tworzone z mikroskopijnych punktów atramentu, które, w odpowiednich proporcjach, pozwalają na uzyskanie gładkich przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że różne techniki rastrowania, takie jak AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), są używane w zależności od efektu, jaki chce się uzyskać. Opanowanie tej techniki jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem graficznym, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz na zgodność z przyjętymi normami branżowymi.

Pytanie 8

Opracowany projekt drukowanego akcydensu powinien zostać przekształcony do formatu pliku kompozytowego?

A. PDF

B. TIFF

C. INDD

D. EPS

PDF (Portable Document Format) jest najczęściej stosowanym formatem do przygotowywania plików do druku. Jego istotną cechą jest to, że zachowuje pełną strukturę dokumentu, w tym czcionki, kolory, grafiki oraz układ, niezależnie od platformy i urządzenia, na którym jest otwierany. Dzięki temu, przekonwertowanie projektu do formatu PDF zapewnia, że wszystkie elementy, które zostały zaprojektowane w programach graficznych, będą wyglądały tak samo na wydruku, jak i na ekranie. Format PDF jest także zgodny z wieloma standardami druku, takimi jak PDF/X, co oznacza, że spełnia wymogi branżowe dotyczące przygotowania materiałów do druku. W praktyce, PDF jest wykorzystywany nie tylko w branży poligraficznej, ale także w publikacjach elektronicznych i dokumentach urzędowych, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem. W związku z tym, korzystanie z PDF do przygotowania projektu akcydensu jest najlepszym wyborem, gwarantującym jakość i zgodność z wymaganiami drukarni.

Pytanie 9

Jaki format należy wybrać, aby przenieść plik graficzny CDR do aplikacji z pakietu Adobe?

A. WAV

B. EPS

C. DOC

D. DAT

Format EPS (Encapsulated PostScript) jest szeroko stosowanym standardem do wymiany plików graficznych, który jest kompatybilny z wieloma programami graficznymi, w tym z pakietem Adobe, takim jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. EPS umożliwia przenoszenie obrazów wektorowych i bitmapowych, co czyni go idealnym do pracy z grafiką wektorową, jak w przypadku plików CDR (CorelDRAW). EPS zachowuje jakość i szczegóły podczas konwersji, co jest kluczowe w profesjonalnej produkcji graficznej. W praktyce, jeśli projektant graficzny pracuje w CorelDRAW i chce przesłać swoją pracę do Adobe, wybór formatu EPS pozwala na zachowanie wszystkich kluczowych właściwości pliku, jak warstwy i kolory. Zastosowanie EPS jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie jakość i kompatybilność są priorytetami. Użycie tego formatu w projektach druku, reklamy czy wszelkich materiałów wizualnych jest nie tylko zalecane, ale także standardem w jakości wykonania.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Renderowanie

B. Digitalizacja

C. Naświetlanie

D. Wektoryzacja

Digitalizacja, choć istotna w kontekście przetwarzania obrazów, nie odnosi się bezpośrednio do procesu zapisu projektu graficznego na płycie offsetowej. Digitalizacja to proces przekształcania analogowych danych zarówno w obrazy, jak i dźwięki na postać cyfrową, co może być przydatne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ale nie jest metodą bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Renderowanie to technika związana z tworzeniem obrazów 2D lub 3D na podstawie modeli komputerowych, która również nie jest wykorzystywana do przenoszenia grafiki na płyty offsetowe. Z kolei wektoryzacja to proces przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co może być przydatne w tworzeniu grafiki wektorowej, ale nie ma zastosowania w kontekście bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Te koncepcje, choć istotne w swoich dziedzinach, są mylnie utożsamiane z procesem naświetlania. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że jakiekolwiek przetwarzanie obrazu automatycznie wiąże się z jego przygotowaniem do druku, podczas gdy kluczowe znaczenie ma odpowiednie naświetlenie płyty, które zapewnia właściwą jakość druku oraz odwzorowanie kolorów. W związku z tym, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania produkcją w poligrafii.

Pytanie 12

W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:

A. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu

B. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję

C. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze

D. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków

Patrząc na błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich odchodzi od tematu przygotowania dwustronicowego dyplomu. Naświetlanie płyty fleksograficznej, na przykład, jest rzeczą, która bardziej dotyczy druku fleksograficznego i nie ma nic wspólnego z tym, co robimy przy dyplomach. Przygotowanie pliku PDF to kolejna sprawa – to bardziej skomplikowana technika i nie jest pierwszym krokiem w całym procesie. Owszem, może to pomóc w druku, ale nie jest to coś, co powinno dominować, gdy mówimy o dyplomach, które zazwyczaj robi się inaczej. Jeśli chodzi o narzędzia drukarskie i operacje, to również bardziej odnosi się do produkcji niż samego przygotowania. Rozróżnienie tych etapów jest kluczowe, bo każdy z nich wymaga innego podejścia i umiejętności. W poligrafii ważne jest, by stosować dobre praktyki, jak odpowiednie łamanie tekstu, by uniknąć typograficznych błędów, które mogą popsuć ostateczny produkt. Zrozumienie wszystkich tych procesów jest niezbędne, żeby ogarnąć, jak wygląda cała procedura przygotowawcza.

Pytanie 13

Określ liczbę netto arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 sztuk druków w formacie A5?

A. 600 sztuk

B. 700 sztuk

C. 500 sztuk

D. 800 sztuk

Odpowiedź 500 sztuk jest prawidłowa, ponieważ w celu wydrukowania 4000 sztuk akcydensów formatu A5, musimy uwzględnić, ile arkuszy RA2 jest potrzebnych. Standardowy arkusz RA2 ma wymiary 420 mm x 594 mm, co umożliwia wydrukowanie 8 sztuk A5 z jednego arkusza (dwa w poziomie i cztery w pionie). Aby obliczyć potrzebną liczbę arkuszy, dzielimy 4000 przez 8, co daje 500 arkuszy RA2. Taka kalkulacja jest zgodna z powszechnie stosowanymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie optymalizacja materiałów jest kluczowa dla kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że dobór odpowiedniego formatu arkuszy do danego projektu jest istotnym elementem planowania druku, co może znacząco wpłynąć na efektywność i rentowność procesu produkcyjnego.

Pytanie 14

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

B. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

C. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

D. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

Kolejność ułożenia kart tytułowych w publikacji z czwórką tytułową jest kluczowym elementem w kontekście standardów edytorskich. Przedtytułowa karta stanowi wprowadzenie do tematu publikacji, zazwyczaj zawierając informacje takie jak tytuł pracy, autor oraz miejsce publikacji. Następnie karta przytytułowa, która może zawierać dodatkowe informacje o autorach lub sponsorach publikacji, następuje po stronie tytułowej, na której znajduje się główny tytuł oraz informacje o wydawcy. Ostatnią częścią jest karta redakcyjna, która może zawierać informacje o redaktorach, recenzentach lub innych osobach związanych z przygotowaniem publikacji. Stosowanie tej kolejności jest zgodne z zasadami dobrych praktyk edytorskich, które zapewniają przejrzystość i dostępność informacji dla czytelników. Przykładem mogą być prace naukowe, w których odpowiednia prezentacja kart tytułowych jest nie tylko normą, ale również czynnikiem wpływającym na odbiór pracy przez społeczność akademicką.

Pytanie 15

Jaką ilość papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m² należy użyć do wydrukowania 16 000 egzemplarzy formatu B5?

A. 140 kg

B. 80 kg

C. 120 kg

D. 100 kg

Obliczanie potrzebnej ilości papieru do drukowania jest skomplikowanym procesem, który wymaga precyzyjnych danych dotyczących formatów oraz gramatury papieru. W przypadku błędnych odpowiedzi często pojawiają się nieporozumienia związane z konwersją jednostek, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, przy obliczeniach często pomija się fakt, że wymiary papieru muszą być uwzględnione zarówno w metrach kwadratowych, jak i w gramaturze. Wiele osób może pomylić totalną powierzchnię, co skutkuje błędnym oszacowaniem liczby arkuszy potrzebnych do druku. Ponadto, nie wszyscy rozumieją, jak gramatura papieru wpływa na jego wagę; 200 g/m² oznacza, że każdy metr kwadratowy waży 200 gramów, co wymaga przeliczenia na dokładny format papieru, który jest używany. Typowe błędy myślowe obejmują także zakładanie, że większa gramatura zawsze przekłada się na mniejszą ilość potrzebnego papieru, co jest nieprawdziwe. W praktyce, niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń dotyczących kosztów materiałów, co ma bezpośredni wpływ na efektywność procesu drukowania. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do realizacji projektu, dobrze zrozumieć wszystkie wymogi związane z wyborem papieru oraz właściwymi obliczeniami.

Pytanie 16

Aby stworzyć 1 000 000 folderów w formacie A3 w kolorze 4 + 0, jakiego sprzętu trzeba użyć?

A. 6-kolorowej, zwojowej maszyny fleksograficznej

B. 4-kolorowej, półformatowej maszyny offsetowej

C. 4-kolorowej, zwojowej maszyny rotograwiurowej

D. 2-kolorowej, pełnoformatowej maszyny offsetowej

4-kolorowa, zwojowa maszyna rotograwiurowa jest idealna do produkcji dużych nakładów materiałów drukowanych, takich jak foldery A3 w kolorystyce 4 + 0. Maszyny te oferują wysoką wydajność i doskonałą jakość druku, co jest kluczowe przy realizacji 1 000 000 egzemplarzy. Rotograwiura, dzięki zastosowaniu cylindrów drukowych, pozwala na osiągnięcie dużych prędkości produkcji oraz precyzyjnego nałożenia farby, co zapewnia jednolite pokrycie kolorami. Przykładem zastosowania może być produkcja opakowań czy materiałów reklamowych, gdzie istotna jest zarówno jakość druku, jak i szybkość realizacji zamówień. W kontekście standardów branżowych, zwojowe maszyny rotograwiurowe są preferowane w sytuacjach wymagających dużych nakładów, a ich efektywność sprawia, że są często wykorzystywane w drukarniach offsetowych i fleksograficznych do zadań wymagających wysokiej precyzji i intensywnej kolorystyki.

Pytanie 17

Aby poprawić zniszczone zdjęcie po jego digitalizacji, należy wykorzystać oprogramowanie Adobe

A. Illustrator

B. Animate

C. InDesign

D. Photoshop

Photoshop to najbardziej rozpoznawalne oprogramowanie do edycji grafiki rastrowej, które jest powszechnie stosowane w branży fotograficznej i graficznej do retuszu zdjęć. Jego potężne narzędzia, takie jak pędzle, filtry, warstwy i maski, umożliwiają precyzyjną korekcję kolorów, usuwanie niedoskonałości oraz przywracanie detali w zniszczonych zdjęciach. Przykładowo, podczas retuszu zniszczonego zdjęcia po digitalizacji, można skorzystać z narzędzi takich jak „Clone Stamp” lub „Healing Brush”, które pozwalają na precyzyjne naprawienie uszkodzonych obszarów. Ponadto, Photoshop obsługuje szeroką gamę formatów plików, co czyni go elastycznym rozwiązaniem do pracy nad projektami różnej wielkości i złożoności. Dzięki standardom branżowym, Photoshop stał się de facto normą w edytowaniu zdjęć, co podkreśla jego rolę w zachowaniu jakości i detali w pracy nad fotografiami.

Pytanie 18

Który z formatów graficznych ma charakter zamknięty i umożliwia zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. RAW

B. PSD

C. TIFF

D. PDF

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie uznawany za standard w branży drukarskiej, ponieważ gwarantuje, że dokumenty będą wyglądać identycznie na różnych urządzeniach i systemach operacyjnych. PDF jest formatem zamkniętym, co oznacza, że jego struktura jest zdefiniowana przez standardy opracowane przez Adobe, a tym samym zapewnia wysoką jakość odwzorowania kolorów oraz precyzyjnego layoutu. Jest to niezwykle istotne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ponieważ użytkownicy mogą mieć pewność, że teksty, obrazy i grafiki będą wydrukowane zgodnie z zamierzeniami. Przykładem zastosowania PDF w praktyce może być przygotowanie broszur, ulotek czy raportów, które są później przesyłane do drukarni. Warto również wspomnieć, że PDF obsługuje różne profile kolorów, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego odwzorowania kolorów w druku. W przypadku przekazywania plików do druku, PDF jest często preferowanym wyborem, ponieważ pozwala na osadzenie wszystkich niezbędnych elementów, takich jak czcionki i obrazy, w jednym pliku, eliminując ryzyko utraty jakości podczas drukowania.

Pytanie 19

Jak uzyskać zielony kolor na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK poprzez odpowiednie proporcje składników?

A. CiY

B. CiM

C. M i Y

D. MiK

Zielony kolor w systemie CMYK dostajemy mieszając odpowiednie ilości Cyan (Ci) oraz Yellow (Y). Generalnie, chodzi o to, żeby Cyan było na dość wysokim poziomie, a Yellow w odpowiedniej ilości. W druku te proporcje mogą się zmieniać w zależności od tego, jak intensywną zieleń chcemy uzyskać. Ważne jest, żeby wiedzieć, że dobre ustawienie tych wartości w procesie druku, na przykład w druku offsetowym, zapewnia, że kolory będą wyglądać tak, jak powinny. Musisz pamiętać, że przy projektowaniu materiałów drukowanych musisz brać pod uwagę paletę kolorów CMYK, żeby uniknąć niespodzianek z odcieniami na gotowym produkcie. Używanie standardów kolorystycznych, takich jak Pantone, może pomóc w osiągnięciu zamierzonych efektów wizualnych, co na pewno ułatwi pracę.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. kontur i ścieżki przycinania

B. wypełnienia oraz grupy ścieżek

C. punkty kontrolne i ścieżki

D. warstwy oraz grupy ścieżek

Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 24

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. syntetyczny

B. samoprzylepny

C. samokopiujący

D. offsetowy

Wybór papieru offsetowego do produkcji formularzy na zwolnienia lekarskie jest nieodpowiedni, ponieważ ten typ papieru nie posiada właściwości samokopiujących. Papier offsetowy, stosowany zazwyczaj w druku offsetowym, charakteryzuje się gładką powierzchnią, co sprawia, że jest idealny do druku kolorowych materiałów, ale nie nadaje się do tworzenia kopii. Użycie papieru syntetycznego, z kolei, zakłada, że dokumenty będą wykorzystywane w warunkach, gdzie mogą być narażone na działanie wody lub substancji chemicznych. Choć papier syntetyczny ma swoje zalety, nie jest on przeznaczony do tworzenia wielokrotnych kopii i może nie zapewnić wymaganej przejrzystości informacji na formularzu. Zastosowanie papieru samoprzylepnego do formularzy na zwolnienia lekarskie również nie jest zalecane, ponieważ tego rodzaju papier jest stworzony do etykiet i aplikacji, które wymagają przyczepienia się do innych powierzchni. W kontekście formularzy lekarskich, kluczowe jest, aby kopie były czytelne i zgodne z wymogami administracyjnymi, a żadna z wymienionych opcji nie gwarantuje efektywności w tym zakresie. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego materiału do druku formularzy jest kluczowy dla zapewnienia ich funkcjonalności i efektywności w obiegu dokumentów.

Pytanie 25

Ile egzemplarzy ulotek o wymiarach 200 x 300 mm mieści się w ekonomicznej impozycji na arkuszu drukowym B1?

A. 9 ulotek

B. 16 ulotek

C. 6 ulotek

D. 12 ulotek

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczaniem impozycji na arkuszach drukowych. Na przykład, odpowiedzi wskazujące 6 ulotek mogą wynikać z błędnego podziału wymiarów arkusza przez wymiary ulotki, nie uwzględniając pełnego wykorzystania dostępnej powierzchni. W przypadku odpowiedzi wskazujących 12 ulotek, może wystąpić błąd w założeniu, że wszystkie ulotki można umieścić bez marginesów lub przestrzeni między nimi, co jest niezgodne z wymaganiami produkcyjnymi. Odpowiedź 16 ulotek może wynikać z mylnej interpretacji wymiarów i założenia, że ulotki mogą być ustawione w orientacji innej niż przewidziana, co nie jest praktyczne w rzeczywistej produkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że impozycja uwzględnia nie tylko wymiary, ale także przestrzenie robocze, co jest zgodne z normami i najlepszymi praktykami w branży. Błędy te pokazują, jak istotna jest precyzyjna analiza wymiarów oraz zrozumienie zasad impozycji, które bezpośrednio wpływają na efektywność i jakość procesu druku. Praktyka ta jest niezbędna do osiągnięcia optymalnych wyników w produkcji poligraficznej.

Pytanie 26

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 160 zł

B. 300 zł

C. 180 zł

D. 240 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 27

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 30°

B. 10°

C. 20°

D. 45°

Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 28

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 50 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 60 arkuszy

D. 100 arkuszy

Wybór błędnych odpowiedzi często opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wymagań powierzchniowych oraz naddatku technologicznego. Na przykład, odpowiedzi takie jak 50, 120 czy 100 arkuszy nie uwzględniają rzeczywistego zapotrzebowania na papier, które jest oparte na precyzyjnych obliczeniach powierzchni. Przy 100 kalendarzach formatu A4, całkowita powierzchnia to 6,237 m², a po dodaniu 20% naddatku technologicznego otrzymujemy 7,4844 m². Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego obliczenia naddatku lub niewłaściwego zrozumienia wymiarów arkuszy SRA3. Na przykład, jeśli ktoś zignoruje naddatek technologiczny i obliczy jedynie powierzchnię potrzebną do produkcji bez uwzględnienia strat materiałowych, może dojść do wniosku, że 50 arkuszy wystarczy, co jest niezgodne z rzeczywistością. Również rozważanie 120 lub 100 arkuszy, które mogą wydawać się nadmiarowe, wskazuje na brak zrozumienia, jak efektywnie wykorzystać papier w procesie druku. W praktyce, dobrą praktyką jest zawsze zaokrąglanie do pełnych arkuszy, dlatego obliczenia powinny uwzględniać zarówno wymagania produkcyjne, jak i optymalizację kosztów. Niewłaściwe podejście do obliczeń powierzchni oraz naddatku technologicznego prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie oszczędność surowców zwiększa rentowność produkcji.

Pytanie 29

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na ilustracji?

A. Perspektywę.

B. Marionetkowe.

C. Skalę.

D. Swobodne.

Odpowiedź "Marionetkowe" jest poprawna, ponieważ przekształcenie marionetkowe (Puppet Warp) to technika graficzna, która umożliwia precyzyjne modyfikowanie kształtu obiektów na obrazach poprzez manipulację punktami siatki w sposób, który przypomina ruchy marionetki. Użytkownik może łatwo przesuwać, obracać i deformować wybrane fragmenty obrazu, co daje pełną kontrolę nad jego formą. Takie podejście jest szczególnie przydatne w edytorach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, gdzie można zastosować tę technikę do tworzenia zaawansowanych efektów wizualnych lub przy retuszu zdjęć. Dzięki zastosowaniu przekształcenia marionetkowego, można osiągnąć złożone efekty, które byłyby trudne do zrealizowania przy użyciu innych metod, takich jak przekształcenia perspektywiczne czy skalowanie. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi standardami w branży, które uwzględniają elastyczność w manipulacji obrazami oraz dążenie do wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 30

Jaką kwotę należy zapłacić za złamanie jednego arkusza w formacie A1 na składkę 32-stronicową, jeśli cena za złamanie wynosi 1 grosz?

A. 3 gr

B. 4 gr

C. 6 gr

D. 5 gr

Koszt złamania arkusza formatu A1 w składkę 32-stronicową wynosi 4 grosze. Aby dojść do tej liczby, należy zrozumieć, że złamanie 1 arkusza A1 w składkę oznacza podział go na mniejsze jednostki, z których każda będzie miała określoną ilość stron. W przypadku 32-stronicowej publikacji, arkusz A1 jest złamany na 8 części, a każde złamanie kosztuje 1 grosz. Dlatego łączny koszt złamania 1 arkusza wyniesie 4 grosze. W praktyce, znajomość kosztów złamania jest kluczowa dla planowania budżetu projektów drukarskich oraz dla efektywnego zarządzania zasobami. W branży poligraficznej standardowo stosuje się ceny za złamanie w oparciu o pojedyncze jednostki, co pozwala na dokładne oszacowanie wydatków. Wiedza na ten temat jest niezbędna przy projektowaniu materiałów reklamowych, broszur czy książek, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów mają bezpośredni wpływ na rentowność projektu.

Pytanie 31

W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?

A. Animowanego pliku GIF

B. Grafiki rastrowej

C. Mapy bitowej 8-bitowej

D. Grafiki wektorowej

Grafika wektorowa to jedyny rodzaj grafiki, który pozwala na swobodne skalowanie bez żadnej utraty jakości czy pikselizacji. Wynika to z jej matematycznej struktury – obrazy wektorowe są opisywane przez krzywe, linie i kształty zapisane w postaci równań matematycznych, zamiast sztywno określonych pikseli. Dzięki temu, niezależnie od tego, czy wydrukujesz taki obraz na małej wizytówce, czy na wielkim billboardzie, linie i kształty pozostaną zawsze ostre i wyraźne. W praktyce grafiki wektorowe są wykorzystywane w projektowaniu logotypów, ikon, infografik oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru bez kompromisów w jakości. Przykładowe formaty to SVG, AI czy EPS. W branży graficznej przyjmuje się zasadę, że elementy, które mogą być powiększane lub pomniejszane, zawsze powinny być tworzone w wektorze – to znacznie ułatwia późniejszą pracę i daje swobodę w przygotowywaniu publikacji na różne media. Moim zdaniem, każdy profesjonalny grafik powinien dobrze zrozumieć różnice między grafiką rastrową a wektorową, bo to naprawdę kluczowa sprawa w codziennej pracy przy przygotowaniu materiałów do druku i do publikacji cyfrowych.

Pytanie 32

W jakim oprogramowaniu komputerowym nie jest możliwe stworzenie projektów graficznych do druku?

A. Adobe Illustrator

B. Impozycjoner

C. Adobe InDesign

D. Corel Draw

Odpowiedź 'Impozycjoner' jest prawidłowa, ponieważ Impozycjoner to program służący do układania stron w formacie odpowiednim do druku, a nie do projektowania materiałów graficznych. Jego główne funkcje obejmują przygotowanie plików do druku, łączenie różnych elementów w jeden dokument oraz optymalizację układu stron przed procesem drukowania. Przykładowo, w środowisku poligraficznym, Impozycjoner może być używany do zautomatyzowanego układania stron książek czy broszur, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Programy takie jak Corel Draw, Adobe InDesign czy Adobe Illustrator są dedykowane do projektowania graficznego, pozwalając na tworzenie i edytowanie elementów wizualnych, co jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów graficznych do druku. W branży poligraficznej stosuje się te programy do projektowania logo, ulotek, plakatów oraz innych materiałów, które później są eksportowane do formatu obsługiwanego przez Impozycjonera.

Pytanie 33

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 16

B. 20

C. 5

D. 10

Wybór innej liczby arkuszy drukarskich w kontekście tego pytania często wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak funkcjonuje proces druku w kontekście formatu arkuszy i stron. Na przykład, wybór 10 arkuszy może sugerować, że respondent zakłada, iż każdy arkusz drukarski mógłby pomieścić jedynie 16 stron, co jest sprzeczne z zasadami. W rzeczywistości, arkusze formatu BI są projektowane w taki sposób, aby maksymalizować liczbę stron, które można na nich wydrukować. W przypadku formatu B5, na jednym arkuszu można uzyskać 4 strony. Wybór 20 arkuszy sugeruje jeszcze większe nieporozumienie, ponieważ to oznaczałoby, że na każdym arkuszu umieszczane byłyby tylko 8 stron, co znów nie jest optymalne. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie pytania nie uwzględniają specyfiki procesu druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby pamiętać, że w druku książek, przy wyborze odpowiedniego formatu arkuszy i liczby stron, kluczową rolę odgrywa zrozumienie układów druku oraz zasadniczych zasad produkcji, aby efektywnie wykorzystać surowce i zminimalizować marnotrawstwo. Takie zagadnienia są fundamentalne w branży poligraficznej i często są omawiane w kontekście standardów i dobrych praktyk, takich jak ISO 12647 dotyczące procesu druku.

Pytanie 34

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. "wiszących" spójników.

B. znaków łamania.

C. dwukropków.

D. wielokropków.

Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 35

Jakie są wymiary brutto plakatu, jeśli spady wynoszą 3 mm, a wymiar netto to A1?

A. 426 x 600 mm

B. 600 x 847 mm

C. 597 x 844 mm

D. 423 x 597 mm

Wymiar brutto plakatu to wymiar netto powiększony o spady, które są niezbędne w procesie druku. W przypadku plakatu o wymiarze netto A1, czyli 594 mm x 841 mm, po dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy obliczyć całkowity wymiar brutto. Spady dodaje się zarówno do szerokości, jak i do wysokości, co daje łącznie 6 mm (3 mm z lewej, 3 mm z prawej) do szerokości oraz 6 mm do wysokości. Zatem wymiar brutto plakatu wynosi 594 mm + 6 mm = 600 mm szerokości oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm wysokości. W praktyce, dodawanie spadów jest kluczowe, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu plakatu, co jest standardową praktyką w druku. Stosowanie wymiarów brutto z uwzględnieniem spadów jest normą w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalne wykończenie produktów graficznych.

Pytanie 36

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 250

B. 850

C. 350

D. 550

Wybór błędnej liczby arkuszy A1 może wynikać z różnych nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z formatami papieru i naddatkiem technologicznym. Na przykład, ktoś mógł policzyć, że 1000 plakatów A2 wymaga 1000 arkuszy A1, co jest błędem, ponieważ nie uwzględnia faktu, że na jednym arkuszu A1 można zmieścić przynajmniej dwa arkusze A2. Inna możliwość to błędne oszacowanie naddatku technologicznego; osoby mogą myśleć, że dodanie 10% do 1000 arkuszy oznacza 1100 arkuszy, co jest mylną interpretacją, ponieważ naddatek odnosi się do liczby już obliczonej, a nie do pierwotnej liczby arkuszy potrzebnych na plakaty. Ważne jest, aby w takich obliczeniach dokładnie zrozumieć, jak formaty papieru ze sobą współpracują oraz jakie są standardowe praktyki obliczeniowe w druku. Niewłaściwe rozumienie naddatku technologicznego, a także niewłaściwe przeliczenie arkuszy, prowadzi do błędnych konkluzji. W druku, bardzo istotne jest precyzyjne obliczanie, ponieważ każdy błąd może generować dodatkowe koszty oraz marnotrawstwo materiałów, co jest niepożądane w profesjonalnym podejściu do produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania zasobami w branży poligraficznej.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. przygotowania tekstów w edytorze

B. naświetlania formy drukowej

C. przygotowywania pliku postscriptowego

D. obróbki bitmap

Naświetlanie formy drukowej to proces, w którym przygotowane wcześniej pliki są przenoszone na formy drukowe, jednak nie jest to moment, w którym definiuje się zalewki. W tym etapie skupiamy się na przeniesieniu informacji z pliku do światłoczułych materiałów, co ma na celu stworzenie formy, która będzie odpowiedzialna za odbicie obrazu na papierze. Nie można więc na tym etapie wprowadzać zmian w zakresie zalewania elementów. Obróbka bitmap to kolejny etap, który nie obejmuje definiowania zalewki dla wektorowych elementów. W przypadku bitmap, które są rastrowymi obrazami, zalewki nie są definiowane w sposób analogiczny do wektorów, ponieważ piksele nie mają takiej samej struktury jak obiekty wektorowe. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie wiąże się z definiowaniem zalewki dla elementów wektorowych, lecz dotyczy ustawień typograficznych, takich jak czcionka, interlinia czy wyrównanie. To prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mogą mylić różne etapy procesu przygotowania do druku. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych kroków ma swoje specyficzne zadania i nie można ich mylić, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 39

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

A. ulotki.

B. książki.

C. broszury.

D. plakatu.

Wybranie odpowiedzi "książki" jest trafne ze względu na specyfikację dokumentu przedstawionego w oknie dialogowym "Nowy dokument". Posiada on 192 strony, co jest typowe dla książek, które często mają większą liczbę stron w porównaniu do broszur, ulotek czy plakatów. Format B5 to standardowy wymiar dla publikacji książkowych, co jest również istotnym wskaźnikiem. W kontekście projektowania, dobrym przykładem są publikacje naukowe lub literackie, które korzystają z tego formatu. Warto również zauważyć, że marginesy użyte w tym projekcie są zgodne z normami edytorskimi dla książek, co wpływa na estetykę i czytelność tekstu. Użycie odpowiednich marginesów oraz formatu jest fundamentalne w procesie projektowania wydawnictw, ponieważ ma wpływ na sposób, w jaki czytelnik odbiera treść. Standardy projektowania książek, takie jak wytyczne APA czy MLA, mogą wymagać specyficznych ustawień, które są w pełni spełnione w przedstawionym przykładzie, co dodatkowo potwierdza poprawność wyboru.

Pytanie 40

Gdzie w publikacji znajduje się informacja o materiałach ikonograficznych?

A. W bibliografii załącznikowej

B. Na stronie redakcyjnej

C. W przypisach bibliograficznych

D. Na stronie wakatowej

Informacje o materiałach ikonograficznych znajdują się na stronie redakcyjnej publikacji, co jest jak najbardziej zgodne z tym, co powinno być w dobrym wydaniu. Ta strona jest mega ważna, bo to tam możemy znaleźć dane o autorach, redaktorach oraz innych elementach, które są związane z publikacją. Dodatkowo, w tym miejscu podaje się też info o użytych ilustracjach, zdjęciach, mapach i innych materiałach wizualnych, co naprawde pomaga czytelnikom zrozumieć całość. Warto też podkreślić, że dobrze jest zaznaczać skąd pochodzą te materiały, bo to zwiększa wiarygodność publikacji i pokazuje, że szanujemy prawa autorskie. Dlatego obecność tych informacji na stronie redakcyjnej pokazuje, że publikacje są dobrze przygotowane i profesjonalne w swoim wyglądzie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej