Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 12 sierpnia 2025 17:17
Data zakończenia: 12 sierpnia 2025 17:29

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jasny, pudrowaty osad grzybni oraz zarodników, zauważalny na liściach, to

A. mączniak prawdziwy

B. plamistość liści

C. rdza

D. fuzarioza

Mączniak prawdziwy to choroba roślin wywoływana przez grzyby z rodziny Erysiphaceae, która objawia się charakterystycznym białym, mączystym nalotem na liściach. Nalot ten jest wynikiem wzrostu grzybni, która rozwija się na powierzchni rośliny, a jej obecność jest wskazówką, że roślina jest zainfekowana. Ta choroba może prowadzić do osłabienia rośliny, a w skrajnych przypadkach do jej obumarcia. W praktyce, wczesne rozpoznanie mączniaka prawdziwego jest kluczowe dla skutecznego zarządzania chorobami roślin. Warto stosować zabiegi profilaktyczne, takie jak odpowiednie stany wzrostu roślin (zapewnienie właściwego rozstawu, nawadnianie, wentylacja), aby zminimalizować ryzyko zakażenia. W przypadku wystąpienia objawów, można zastosować fungicydy, które ograniczają rozwój patogenu, ale ważne jest, aby stosować je zgodnie z zaleceniami producenta oraz lokalnymi regulacjami dotyczącymi ochrony roślin. Dobre praktyki obejmują także rotację upraw oraz wybór odpornych na mączniaka odmian roślin, co może znacznie poprawić zdrowotność upraw.

Pytanie 2

Jakie rodzaje roślin występują na trawnikach intensywnie pielęgnowanych?

A. Wiechlina łąkowa, chaber łąkowy, bodziszek łąkowy

B. Życica trwała, wiechlina łąkowa, mietlica pospolita

C. Życica trwała, kupkówka pospolita, jaskier ostry

D. Kostrzewa łąkowa, rajgras wyniosły, chaber łąkowy

Choć odpowiedzi wymienione w pozostałych opcjach wskazują na pewne gatunki traw, nie wszystkie z nich są odpowiednie dla trawnika intensywnie pielęgnowanego. Kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis) i rajgras wyniosły (Lolium multiflorum) są bardziej stosowane w ekosystemach naturalnych lub na pastwiskach niż w intensywnie pielęgnowanych trawnika, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście estetycznym i użytkowym. Kostrzewa charakteryzuje się wolniejszym wzrostem oraz mniejszą odpornością na intensywne użytkowanie, co czyni ją mniej odpowiednią dla trawnika, który jest często eksploatowany. Z kolei chaber łąkowy (Centaurea cyanus) jest rośliną dziką, która nie jest przystosowana do regularnego koszenia oraz użytkowania. Planując kompozycję trawnika, kluczowe jest zrozumienie, które gatunki będą najlepiej znosiły warunki użytkowania oraz pielęgnacji. Często popełnianym błędem jest wybieranie roślin ze względu na ich estetykę, a nie funkcjonalność, co prowadzi do nietrwałych i trudnych do utrzymania przestrzeni zielonych. Właściwy dobór gatunków nie tylko wpływa na estetykę trawnika, ale także na jego zdrowie oraz długowieczność. W konkluzji, zrozumienie specyficznych wymagań biologicznych i ekologicznych gatunków traw jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w pielęgnacji trawnika."

Pytanie 3

Który z zabiegów pielęgnacyjnych jest kluczowy przy dbaniu o rośliny w donicach?

A. Eliminowanie przekwitłych kwiatów

B. Regularne podlewanie

C. Systematyczne usuwanie chwastów

D. Przycinanie gałęzi

Regularne podlewanie to kluczowy zabieg w pielęgnacji nasadzeń w pojemnikach, ponieważ rośliny w takich warunkach są bardziej narażone na stres związany z niedoborem wody. W pojemnikach, ze względu na ograniczoną przestrzeń, gleba szybko wysycha, a korzenie nie mają dostępu do zasobów wody, jak w przypadku nasadzeń w gruncie. Podlewanie powinno być regularne i dostosowane do potrzeb konkretnej rośliny oraz warunków atmosferycznych. Na przykład, latem, gdy temperatura jest wyższa, rośliny potrzebują więcej wody, podczas gdy w chłodniejszych miesiącach ich potrzeby mogą się zmniejszać. Dobrym praktycznym rozwiązaniem jest ustalenie harmonogramu podlewania w zależności od pory roku i monitorowanie wilgotności podłoża. Rekomendowane jest również stosowanie mulczu, który pomoże w zatrzymywaniu wilgoci w glebie. Warto pamiętać, że nadmiar wody może prowadzić do gnicia korzeni, dlatego kluczowe jest również zapewnienie odpowiedniego drenażu w pojemnikach. Zrozumienie wymagań wodnych roślin to fundament efektywnej pielęgnacji i klucz do ich zdrowego wzrostu.

Pytanie 4

Wysokość stopnia w przypadku schodów ogrodowych płaskich mieści się w przedziale

A. 14-15 cm

B. 20-25 cm

C. 15-20 cm

D. 8-12 cm

Wysokość stopnia w schodach ogrodowych płaskich powinna wynosić od 8 do 12 cm, co jest zgodne z zaleceniami wielu norm budowlanych i dobrych praktyk w projektowaniu przestrzeni zewnętrznych. Tego rodzaju wysokość zapewnia komfort użytkowania, a także zmniejsza ryzyko upadków. W przypadku schodów o wysokości powyżej 12 cm, użytkownicy mogą odczuwać dyskomfort podczas wchodzenia i schodzenia, co może prowadzić do kontuzji. Przykładowo, w projektach ogrodowych zwykle dąży się do zminimalizowania trudności w poruszaniu się, zwłaszcza w miejscach, gdzie dzieci lub osoby starsze mogą korzystać z tych schodów. Ponadto, praktyczne zastosowanie tej wysokości jest widoczne w realizacjach takich jak altany, tarasy czy ogrody tematyczne, gdzie estetyka i funkcjonalność idą w parze. Warto również zwrócić uwagę na harmonizację wysokości stopni z innymi elementami przestrzeni, co wpływa na ogólny odbiór wizualny i funkcjonalny całości projektu.

Pytanie 5

Do wrzośców oraz kalmii należy odpowiednio przygotować podłoże

A. zasadowe i dosyć suche

B. zasadowe i odpowiednio wilgotne

C. kwaśne i odpowiednio wilgotne

D. kwaśne i dosyć suche

Wrzośce i kalmie to rośliny, które preferują środowisko o niskim pH, co oznacza, że ich optymalne warunki glebowe są kwaśne. Takie pH sprzyja ich rozwojowi, ponieważ te rośliny są przystosowane do naturalnych siedlisk, w których gleby są często ubogie w składniki odżywcze i charakteryzują się kwaśnym odczynem. Optymalna wilgotność gleby również ma kluczowe znaczenie, ponieważ zbyt suche podłoże może prowadzić do obumierania roślin, a niedobór wody hamuje ich wzrost. W praktyce, przed sadzeniem wrzośców i kalmii, warto przeprowadzić test pH gleby, aby upewnić się, że jest ono na poziomie 4,5-6,0. Można również wzbogacić glebę o torf lub kompost, aby poprawić struktury gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Dodatkowo, stosowanie mulczu pomoże w regulacji temperatury gleby oraz w utrzymaniu wilgoci, co jest niezwykle istotne dla zdrowia tych roślin. Warto również pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić dostateczny dostęp wody do korzeni.

Pytanie 6

Jakie rodzaje roślin są wykorzystywane do poprawy jakości i rekultywacji gleb na obszarach zdegradowanych?

A. Rośliny nektarodajne

B. Rośliny motylkowe

C. Rośliny wrzosowate

D. Rośliny lecznicze

Rośliny motylkowe, takie jak koniczyna, łubin czy facelia, są kluczowe w procesie użyźniania gleb oraz rekultywacji terenów zdegradowanych. Ich główną cechą jest zdolność do symbiozy z bakteriami brodawkowymi, które wiążą azot atmosferyczny, wzbogacając w ten sposób glebę w ten niezbędny dla roślin składnik odżywczy. Przykładowo, w projektach rekultywacji gleb po działalności przemysłowej lub wydobywczej, rośliny motylkowe są często stosowane jako pierwsze rośliny wprowadzane na takie tereny, co pozwala na stopniową poprawę struktury gleby oraz jej jakości. Dodatkowo, rośliny te przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności ekosystemów, co jest zgodne z dobrymi praktykami z zakresu ochrony środowiska. Wykorzystanie roślin motylkowych w agrokulturze jako roślin ozdobnych lub w pasach zieleni również wpływa pozytywnie na środowisko, redukując erozję gleby oraz poprawiając jej zdolności retencyjne wody. Stosowanie takich roślin w systemach płodozmianu przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa oraz ochrony gleby.

Pytanie 7

Jakie narzędzie najlepiej sprawdzi się w głębokim spulchnianiu gleby oraz usuwaniu kłączy perzu na planowanej rabacie?

A. Szpadel

B. Grabie

C. Motyka trójzębna

D. Widły amerykańskie

Grabie, mimo że są popularnym narzędziem w ogrodnictwie, nie są wystarczająco skuteczne do głębokiego spulchnienia gleby, ponieważ ich konstrukcja nie pozwala na dotarcie do głębszych warstw gleby, gdzie najczęściej zagnieżdżone są kłącza perzu. Grabie są bardziej przeznaczone do równego rozkładu materiałów organicznych na powierzchni lub do zbierania liści, co nie jest wystarczające w kontekście usuwania kłączy chwastów, które mogą głęboko wnikać w glebę. Szpadel, choć przydatny w wielu pracach ogrodniczych, ma bardziej ograniczoną funkcjonalność w kontekście spulchniania, ponieważ jego forma i rozmiar mogą utrudniać precyzyjne usuwanie kłączy, a także głębokie spulchnienie gleby. Motyka trójzębna, z drugiej strony, jest bardziej dostosowana do powierzchniowych prac, takich jak rozluźnianie gleby w miejscach, gdzie nie występują głębsze systemy korzeniowe. Każde z wymienionych narzędzi ma swoje zastosowanie, ale w kontekście usuwania perzu i głębokiego spulchnienia gleby, ich efektywność jest ograniczona. Podejmowanie niewłaściwych decyzji odnośnie do wyboru narzędzi może prowadzić do frustracji i nieosiągnięcia zamierzonych efektów w ogrodzie.

Pytanie 8

Nawadnianie grawitacyjne to proces polegający na

A. wykorzystaniu wody znajdującej się w rowach i kanałach.

B. dostarczaniu wody w formie kropli na powierzchnię gleby oraz roślin.

C. rozprowadzaniu wody za pomocą systemu bruzd.

D. dostarczaniu wody w formie kropli bezpośrednio do systemu korzeniowego.

Nawadnianie grawitacyjne to jedna z najstarszych metod, która naprawdę działa. Działa na zasadzie rozprowadzania wody przez bruzdy, co pozwala wodzie spływać w dół, dzięki naturalnemu spadkowi terenu. To jest super ważne, bo w ten sposób rośliny dostają wodę prosto do korzeni. Jak się to dobrze zaplanuje, to można zminimalizować straty wody, które mogą się zdarzyć przez parowanie albo infiltrację. W krajach jak Egipt czy Indie, ta metoda jest kluczowa dla rolnictwa, bo tam dostosowuje się gleby właśnie pod takie systemy. Co ciekawe, takie nawadnianie jest także przyjazne dla środowiska, bo pozwala oszczędzać wodę i ciut mniej zapłacić za nawadnianie. Myślę, że jeżeli chodzi o projektowanie bruzd, to warto zwrócić uwagę, żeby wszystko było zrobione z głową, bo to ma ogromne znaczenie dla efektywności tej techniki.

Pytanie 9

Kiedy powinno się zbierać pędy roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych?

A. Od kwietnia do maja, po pojawieniu się oznak wegetacji

B. Od października do listopada, przed opadnięciem liści

C. Od czerwca do sierpnia, w pełni fazy wegetacyjnej

D. Od stycznia do marca, w fazie bezlistnej

Pozyskiwanie pędów roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych od stycznia do marca jest uzasadnione biologicznie i praktycznie. W tym okresie rośliny znajdują się w stanie spoczynku, co sprzyja procesom ukorzeniania się. Pędy pobrane w stanie bezlistnym mają skumulowane zapasy energetyczne, które są kluczowe dla rozpoczęcia wzrostu nowych korzeni. Warto również dodać, że w tym czasie rośliny są mniej podatne na choroby i szkodniki, co zwiększa szanse na sukces w ich rozmnażaniu. Dobrą praktyką jest również zastosowanie hormonów ukorzeniających, które mogą wspierać proces zdrewnienia sadzonek. W ogrodnictwie zawodowym oraz amatorskim, ta technika jest powszechnie stosowana, co potwierdzają liczne badania na temat skuteczności ukorzeniania w różnych warunkach. Dodatkowo, pozyskiwanie pędów w tym okresie pozwala na wcześniejsze zaplanowanie rozwoju ogrodu, co jest istotne zwłaszcza w kontekście sezonowych prac ogrodniczych.

Pytanie 10

Kiedy powinno się użyć przekompostowanego obornika pod róże?

A. Rok przed zasadzeniem

B. Jesienią przed sadzeniem

C. Latem przed zasadzeniem

D. Wiosną przed sadzeniem

Wybór pory roku do zastosowania przekompostowanego obornika ma kluczowe znaczenie dla efektywności nawożenia. Wiosenne stosowanie obornika przed sadzeniem, mimo że może wydawać się logiczne, nie jest optymalne dla roślin, takich jak róże. Wiosna to czas intensywnego wzrostu roślin, a aplikacja świeżego obornika może prowadzić do nadmiaru azotu, co skutkuje nadmiernym wzrostem liści kosztem kwitnienia. Dodatkowo, stosowanie obornika latem jest nie tylko niepraktyczne, ale może również prowadzić do stresu wodnego roślin, gdyż świeży obornik ma tendencję do szybkiego wysychania, co negatywnie wpływa na system korzeniowy. Jesienne nawożenie daje roślinom czas na przyswojenie składników odżywczych, a także umożliwia ułatwienie rozkładu materii organicznej przez mikroorganizmy glebowe. Zastosowanie obornika rok przed sadzeniem, chociaż może być korzystne z punktu widzenia poprawy jakości gleby, nie jest konieczne dla róży, które mogą korzystać z dobrze przekompostowanego materiału zastosowanego jesienią. Kluczowe jest, aby unikać stosowania świeżego obornika bezpośrednio przed sadzeniem, co wiąże się z ryzykiem fitozaporów oraz nieefektywnego wykorzystania składników pokarmowych. Zrozumienie cyklu życiowego roślin oraz ich potrzeb pokarmowych pozwala na lepsze dostosowanie praktyk agrotechnicznych do konkretnej uprawy.

Pytanie 11

W którym okresie powinno się sadzić cebulki tulipanów, aby w maju osiągnęły pełnię kwitnienia?

A. Wrzesień/październik roku poprzedniego

B. Kwiecień/maj tego samego roku

C. Luty/marzec tego samego roku

D. Listopad/grudzień roku poprzedniego

Posadzenie cebul tulipana we wrześniu lub październiku poprzedniego roku to kluczowy krok dla uzyskania wspaniałego kwitnienia w maju. Cebule tulipanów potrzebują czasu, aby się ukorzenić przed nadejściem zimy. W tym okresie, gdy gleba jest jeszcze ciepła, cebule mogą rozwijać system korzeniowy, co pozwala im lepiej przetrwać niskie temperatury i wykorzystać wiosenne opady deszczu. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi zasadami sadzenia cebul kwiatowych, które zaleca się wykonywać wczesną jesienią. Dodatkowo, wcześniejsze sadzenie pozwala cebulom na akumulację energii, co przyczynia się do ich późniejszego bujnego wzrostu i obfitego kwitnienia. Warto również pamiętać o odpowiednim przygotowaniu gleby, co obejmuje dodanie kompostu dla poprawy struktury oraz zapewnienie właściwego drenażu, aby uniknąć zastoju wody, który mógłby zaszkodzić cebulom. Podczas sadzenia należy umieścić cebule na głębokości około 10-15 cm, co wspiera ich stabilność oraz sprzyja rozwojowi korzeni. Przestrzeganie tych zasad pozwoli na zdrowy rozwój tulipanów i ich spektakularne kwitnienie w maju.

Pytanie 12

Korzystając z zamieszczonej tabeli, oblicz wysokość opłaty za usunięcie sosny czarnej o obwodzie pnia 30 cm, mierzonego na wysokości 130 cm.

Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w złotych za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew	11,76
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata, brzoza omszona	31,97
3	Dąb, buk, grab, lipa, choina, iglicznia, głóg – forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), sosna (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik	77,77
4	Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, różodrzew	293,38

A. 2333,10 zł

B. 4410,60 zł

C. 1200,40 zł

D. 959,10 zł

Wysokość opłaty za usunięcie sosny czarnej o obwodzie pnia 30 cm, mierzonego na wysokości 130 cm, wynosi 2333,10 zł. Aby obliczyć tę kwotę, należy pomnożyć obwód pnia przez stawkę dla danej kategorii drzewa. Sosna czarna należy do kategorii 3, a stawka wynosi 77,77 zł za 1 cm obwodu. Używając wzoru: Wysokość opłaty = obwód pnia (30 cm) * stawka (77,77 zł), otrzymujemy 30 * 77,77 = 2333,10 zł. Wiedza na temat klasyfikacji drzew i przypisanych stawek jest kluczowa dla prawidłowego zarządzania zasobami leśnymi i przestrzegania przepisów dotyczących gospodarowania terenami zielonymi. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może być przydatne dla osób zajmujących się zarządzaniem terenami, architektów krajobrazu oraz pracowników służb leśnych, którzy muszą podejmować decyzje o usunięciu drzew w sposób zgodny z obowiązującymi regulacjami.

Pytanie 13

Aby poprawić właściwości gleby na obszarze przeznaczonym do stworzenia kwietnika sezonowego, należy rozprowadzić i wmieszać z glebą warstwę ziemi kompostowej o grubości 5 cm na obszarze 20 m². Ile m³ ziemi kompostowej jest wymagana do zrealizowania tego zadania?

A. 2,0 m3

B. 1,0 m3

C. 1,5 m3

D. 0,5 m3

W ogrodnictwie i budownictwie ważne są pojęcia związane z objętością, a pomylenie jednostek czy złe obliczenia mogą wprowadzić sporo chaosu. Grubość warstwy kompostu powinna być wyrażona w metrach, bo to ma znaczenie przy obliczeniach objętości. Jeżeli Twoja odpowiedź to coś innego niż 1 m³, to pewnie zrozumiałeś źle powierzchnię lub grubość. Na przykład, 0,5 m³ może wynikać z błędnego założenia, że grubość to 2,5 cm zamiast 5 cm, co obniżałoby objętość. Odpowiedzi jak 1,5 m³ czy 2,0 m³ mogą sugerować, że masz zbyt dużo materiału, a to też nie jest zgodne z tym, co planujemy. Pamiętaj, że za gruba warstwa kompostu może powodować problemy z przewiewnością i zatrzymywaniem wody, co niekorzystnie wpływa na rośliny. Dlatego przy przygotowywaniu terenów zielonych ważne jest, żeby trzymać się ustalonych norm i zaleceń odnośnie grubości warstw materiałów organicznych, bo to naprawdę wpływa na zdrowie roślin i równowagę w ekosystemie.

Pytanie 14

Ogrody botaniczne są klasyfikowane jako tereny zieleni.

A. gospodarki ogrodniczej, rolniczej i leśnej

B. towarzyszących obiektom usługowym z zakresu kultury i społeczeństwa

C. otwartych do wypoczynku biernego oraz czynnego

D. specjalnego zastosowania

Odpowiedzi wskazujące na tereny zieleni towarzyszące obiektom usług kulturalno-społecznych, gospodarki ogrodniczej, rolnej i leśnej oraz otwarte wypoczynku biernego i czynnego mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie klasyfikacji obiektów zieleni. Tereny towarzyszące obiektom usług kulturalnych nie są głównie nastawione na ochronę i edukację w zakresie roślin, lecz na wspieranie działalności rekreacyjnych i kulturalnych, co stawia je w innej kategorii. Z kolei tereny związane z gospodarką ogrodniczą, rolnej i leśnej koncentrują się na produkcji roślin i surowców, a nie na ich ochronie i badaniu, co jest kluczowym aspektem ogrodów botanicznych. Odpowiedzi związane z otwartym wypoczynkiem odnoszą się do miejsc, które umożliwiają rekreację, ale nie mają na celu naukowego badania roślinności czy ochrony gatunków. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z mylnego utożsamienia ogrodów botanicznych z innymi rodzajami terenów zielonych, które różnią się funkcjami i celami. Kluczowe jest zrozumienie, że ogrody botaniczne są instytucjami o charakterze naukowym i ochronnym, a ich klasyfikacja jako terenów specjalnego przeznaczenia odzwierciedla ich unikalną rolę w zachowaniu bioróżnorodności i edukacji ekologicznej.

Pytanie 15

Roślina intensywnie pokrywająca teren, często wykorzystywana do stabilizacji zboczy skarp, to

A. róża pomarszczona (Rosa rugosa)

B. wierzba biała (Salix alba)

C. różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense)

D. żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) jest rośliną silnie zadarniającą, co czyni ją idealnym wyborem do umacniania zboczy skarp i innych terenów narażonych na erozję. Dzięki gęstemu systemowi korzeniowemu, róża pomarszczona stabilizuje glebę i zapobiega jej osuwaniu się. Ta roślina charakteryzuje się również dużą odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne oraz na choroby, co czyni ją popularnym wyborem w ogrodnictwie i inżynierii środowiskowej. W praktyce, róża pomarszczona jest często wykorzystywana w projektach rekultywacji terenów, gdzie jej zdolność do szybkie osiedlanie się i rozprzestrzenianie się jest kluczowa. Dodatkowo, jej estetyczne walory oraz efekty ekologiczne, takie jak przyciąganie owadów zapylających, dodatkowo zwiększają jej wartość jako rośliny ozdobnej i użytkowej. W kontekście standardów ochrony środowiska, stosowanie takich roślin jak róża pomarszczona przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności oraz poprawy jakości siedlisk naturalnych.

Pytanie 16

Jakie urządzenia wykorzystasz do bezpośredniego pomiaru długości boiska sportowego?

A. Poziomnica, ruletka stalowa

B. Teodolit, łata

C. Niwelator, taśma

D. Taśma stalowa, szpilki

Taśma stalowa oraz szpilki to przyrządy idealnie nadające się do bezpośredniego pomiaru długości boiska sportowego. Taśmy stalowe charakteryzują się dużą precyzją oraz odpornością na rozciąganie, co czyni je bardzo wiarygodnym narzędziem w pomiarach długości na dużych dystansach. Stalowa taśma pomiarowa może mieć długość od kilku do kilkudziesięciu metrów i jest najczęściej wykorzystywana w budownictwie oraz przy projektowaniu boisk. Szpilki, z kolei, są stosowane do oznaczania końców pomiaru i stabilizacji taśmy, co pozwala uniknąć błędów związanych z przesuwaniem się narzędzia podczas pomiaru. W praktyce, dla zapewnienia maksymalnej dokładności, pomiar powinien być przeprowadzany na płaskim i twardym podłożu, a szpilki należy wbijać w ziemię w punktach, które mają zostać zmierzone. Dobrą praktyką jest również, aby pomiar został powtórzony dla potwierdzenia jego poprawności, szczególnie na dużych powierzchniach, jak boiska sportowe, które wymagają precyzyjnych wymiarów dla zapewnienia zgodności z regulacjami sportowymi.

Pytanie 17

W strefie zieleni ochronnej, która ma na celu osłonięcie przed wiatrem, zaleca się sadzenie

A. klonu zwyczajnego (Acer platanoides)

B. magnolii gwiaździstej (Magnolia steilata)

C. katalpy bignoniowej (Catalpa bignonioides)

D. metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)

Wybór magnolii gwiaździstej, katalpy bignoniowej czy metasekwoi chińskiej na pasy zieleni izolacyjnej nie jest optymalny. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata) jest krzewem o mniejszych rozmiarach, który nie ma wystarczającej wysokości ani szerokości, aby efektywnie osłaniać przed wiatrem. Jej liście są małe, co ogranicza zdolność do redukcji prędkości wiatru. Katalpa bignoniowa (Catalpa bignonioides) z kolei, mimo że jest drzewem o dużych liściach, ma tendencję do gubienia ich na zimę, co sprawia, że w okresach wietrznych nie zapewnia wystarczającej ochrony. Metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides) jest z kolei drzewem, które wymaga odpowiedniego podłoża oraz warunków klimatycznych. Choć jej wysokość może być zadowalająca, to jednak nie jest ona tak odporna na silne wiatry jak klon. Te błędne wybory wynikają często z dezinformacji dotyczącej właściwości roślin oraz ich zastosowania w architekturze krajobrazu. Również brak zrozumienia podstawowych zasad dotyczących funkcji pasów zieleni, takich jak ich wysokość, gęstość i odporność, prowadzi do nieefektywnych decyzji. Wybór odpowiednich gatunków roślin powinien być oparty na dokładnych analizach warunków lokalnych oraz celach, jakie chcemy osiągnąć w kontekście ochrony przed wiatrem.

Pytanie 18

Ogród edukacyjny, w którym zbierane są jedynie rośliny drzewiaste dekoracyjne w celach badawczych, nosi nazwę

A. botaniczny

B. etnograficzny

C. pomologiczny

D. dendrologiczny

Ogród dendrologiczny to przestrzeń zaprojektowana w celu badań i edukacji dotyczących drzew oraz krzewów, w tym ich różnorodności, biologii i zastosowań w krajobrazie. W takim ogrodzie gromadzone są rośliny drzewiaste, które mogą być analizowane pod kątem cech morfologicznych, ekologicznych oraz zastosowania w architekturze krajobrazu. Dendrologia, jako nauka zajmująca się badaniem drzew i krzewów, odgrywa kluczową rolę w ochronie bioróżnorodności oraz w projektowaniu zrównoważonych przestrzeni zielonych. Przykładem zastosowania ogrodów dendrologicznych są parki miejskie, gdzie świadome komponowanie roślinności drzewiastej wpływa na mikroklimat i jakość powietrza w mieście. Takie ogrody są również istotnymi elementami programów edukacyjnych, które promują świadomość ekologiczną i znaczenie zieleni w naszym otoczeniu. Ogród dendrologiczny spełnia nie tylko funkcje badawcze i edukacyjne, ale także estetyczne, przyczyniając się do wzbogacania krajobrazu.

Pytanie 19

Ile m3 gliny trzeba przygotować do posadzenia 10 róż, gdy norma zużycia gliny na 100 sztuk sadzonek wynosi 0,6 m3?

A. 0,06 m3

B. 6,00 m3

C. 0,60 m3

D. 1,20 m3

Wybór odpowiedzi 0,60 m3, 1,20 m3 lub 6,00 m3 wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie proporcji oraz zasad obliczeń w kontekście zużycia gliny na rabaty roślinne. Przy wyborze 0,60 m3 można pomyśleć, że jest to ilość gliny potrzebna do posadzenia 10 róż, jednak uwzględniając normę, jest to wielkość przeznaczona na 100 sadzonek. Użycie tej wartości w kontekście mniejszej liczby roślin prowadzi do błędnego wniosku. Odpowiedź 1,20 m3 mogłaby sugerować, że potrzebujemy więcej gliny, co również nie znajduje uzasadnienia, gdyż 1,20 m3 odpowiadałoby 200 różom, a nie 10. Natomiast wybór 6,00 m3 to znaczna nadwyżka, która jest nie tylko niepraktyczna, ale i kosztowna, co wprowadza w błąd w kontekście efektywności gospodarowania materiałami. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że proporcje mają fundamentalne znaczenie w takich obliczeniach. Proporcjonalność pozwala na dokładne planowanie i efektywne gospodarowanie zasobami, co jest istotne w pracy w ogrodnictwie, gdzie każdy element wpływa na finalny efekt estetyczny i zdrowotny roślin. Błędy w takich kalkulacjach mogą prowadzić do zwiększonych kosztów, marnotrawstwa materiałów oraz nieoptymalnych warunków dla sadzonek, co negatywnie odbija się na ich wzroście i rozwoju.

Pytanie 20

Cięcie pędu o szerokości 1 cm powinno być przeprowadzone

A. sekatorem ręcznym

B. nożem ogrodniczym

C. piłą spalinową

D. nożycami elektrycznymi

Odpowiedź "sekatorem ręcznym" jest całkiem trafna. Ten narzędzie jest super do precyzyjnego cięcia gałęzi i pędów roślinnych, a to sprawia, że idealnie nadaje się do cięcia pędów o grubości 1 cm. Sekatory mają ostre, stalowe ostrza, dzięki czemu cięcie jest czyste i szybkie, co oznacza, że rośliny mniej cierpią. W ogrodnictwie ogrodnicy używają ich do przycinania krzewów i drzew, co jest naprawdę ważne. Używając sekatora ręcznego, można lepiej kontrolować siłę nacisku, co jest kluczowe dla zdrowia roślin. Z doświadczenia wiem, że dobry sekator powinien mieć wygodną rączkę, bo dłuższa praca z nim może być męcząca. No i nie zapominajmy o regularnym ostrzeniu ostrzy, żeby dobrze działały – to naprawdę ma znaczenie w ogrodnictwie.

Pytanie 21

Wskaż właściwy porządek działań związanych z sadzeniem narcyzów?

A. Przekopanie gleby, nawożenie, sadzenie cebul w sierpniu, wyrównanie powierzchni, przykrycie gleby liśćmi

B. Przekopanie gleby, nawożenie, sadzenie cebul w marcu, wyrównanie powierzchni, przykrycie gleby kompostem

C. Nawożenie, przekopanie gleby, wyrównanie powierzchni, sadzenie cebul we wrześniu, przykrycie gleby torfem

D. Nawożenie, przekopanie gleby, wyrównanie powierzchni, sadzenie cebul w październiku, przykrycie gleby folią

Wybór niewłaściwych terminów i sekwencji prac przy sadzeniu narcyzów prowadzi do wielu negatywnych konsekwencji w ich uprawie. Nawożenie przed sadzeniem cebul jest kluczowym krokiem, ale powinno następować po przekopaniu gleby, gdyż tylko wówczas można zapewnić równomierne rozprowadzenie składników odżywczych. Sadzenie cebul w sierpniu, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest zbyt wczesne, co może skutkować ich osłabieniem przed nadchodzącą zimą. W przypadku sadzenia cebul w marcu, rośliny mogą nie zdążyć ukorzenić się na tyle, aby przetrwać letnie upały. Ponadto, przykrywanie gleby liśćmi czy folią nie jest najlepszą praktyką, ponieważ liście mogą sprzyjać rozwojowi chorób oraz grzybów, a folia ogranicza wymianę powietrza, co może prowadzić do gnicia cebuli. Odpowiednie pokrycie torfem sprzyja lepszemu zarządzaniu wilgocią, co jest kluczowe dla zdrowia narcyzów. Wiele aspektów, takich jak struktura gleby, jej pH czy odpowiednia wilgotność, powinno być brane pod uwagę, aby uniknąć typowych błędów w uprawie, które mogą prowadzić do niezdrowych roślin i braku kwitnienia.

Pytanie 22

Jaką bylinę warto zasadzić w lekko zacienionej części ogrodu skalnego, aby cieszyć się kwitnieniem od kwietnia do czerwca?

A. Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens)

B. Jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea)

C. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)

D. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica)

Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens) to doskonały wybór do lekko zacienionych miejsc w ogrodzie skalnym, ponieważ charakteryzuje się długim okresem kwitnienia od kwietnia do czerwca. Ta bylina jest nie tylko atrakcyjna wizualnie, ale również odporna na różne warunki glebowe. Preferuje gleby dobrze przepuszczalne, ale potrafi przystosować się do nieco trudniejszych warunków. Ponadto, ubiorek wiecznie zielony jest rośliną niewymagającą, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla ogrodników, którzy chcą uzyskać efektowny kwiatowy akcent bez dużego nakładu pracy. W dobrych praktykach ogrodniczych zaleca się łączenie ubiorka z innymi bylinami o podobnych wymaganiach, co pozwala stworzyć harmonijną kompozycję. Te cechy sprawiają, że ubiorek wiecznie zielony to bardzo wartościowa roślina w kontekście ogrodnictwa skalnego, nadająca mu naturalny i estetyczny wygląd.

Pytanie 23

Podczas przeprowadzania szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu obwód pnia drzewa rosnącego w pasie drogowym powinien być mierzony nad poziomem gruntu na wysokości

A. 150 cm

B. 100 cm

C. 120 cm

D. 130 cm

Pomiar obwodu pnia drzewa w pasie drogowym na wysokości 130 cm nad poziomem gruntu jest zgodny z powszechnie przyjętymi standardami w dziedzinie inwentaryzacji drzewostanów. Wysokość ta została ustalona, aby zapewnić jednorodność pomiarów oraz uwzględnić naturalną ekspansję pnia w miarę wzrostu drzewa. W praktyce, pomiar na tej wysokości pozwala na eliminację zniekształceń, które mogą wystąpić w dolnych partiach pnia, na przykład z powodu zgrubień czy uszkodzeń. Zgodnie z normą PN-EN ISO 3340, pomiar na wysokości 130 cm jest rekomendowany jako standardowy, co ma na celu uzyskanie wiarygodnych danych do oceny stanu drzew oraz ich wartości w kontekście zarządzania pasem drogowym. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie raportu o stanie drzewostanu, który jest wymogiem podczas projektowania nowych inwestycji drogowych oraz oceny ich wpływu na środowisko. Rekomendowane jest również przeprowadzanie tych pomiarów w porze, gdy drzewa nie są osłonięte liśćmi, aby uzyskać możliwie najdokładniejsze wyniki.

Pytanie 24

W ogrodzie nie powinno się projektować głębokiego oczka wodnego z kaskadą

A. przyklasztornym

B. domowym.

C. botanicznym.

D. przedszkolnym.

Głębokie oczko wodne z kaskadą nie jest odpowiednie do projektowania w ogrodzie przedszkolnym z kilku powodów. Przede wszystkim, takie zbiorniki wodne wymagają odpowiedniej głębokości i konstrukcji, co może stwarzać ryzyko zagrożeń dla małych dzieci. Dzieci w wieku przedszkolnym są naturalnie ciekawe i mogą nie zdawać sobie sprawy z niebezpieczeństw związanych z głęboką wodą. Z tego powodu projektowanie takich elementów w przestrzeni przedszkolnej nie jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa. W przestrzeni przedszkolnej lepiej sprawdzają się płytkie zbiorniki, które mogą pełnić funkcje edukacyjne oraz dawać możliwość zabawy bez ryzyka utonięcia. Stosowanie naturalnych materiałów i roślinności wokół zbiornika może stymulować rozwój sensoryczny i poznawczy dzieci, a także zapewniać im bliski kontakt z naturą. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi projektowania przestrzeni edukacyjnych, bezpieczeństwo i dostępność są kluczowe, co potwierdzają liczne badania dotyczące wpływu środowiska na rozwój dzieci.

Pytanie 25

Korzystając z danych zawartych w tabeli określ wysokość kary za usunięcie bez zezwolenia sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm

Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew.	11,04
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona.	30,01
3	Dąb, buk, grab, lipa, choina, głóg-forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik.	73,00
4	Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew.	275,40

A. 2190,73 zł

B. 6572,19 zł

C. 4381,46 zł

D. 8762,92 zł

Poprawna odpowiedź to 2190,73 zł, ponieważ jest to dokładnie obliczona kara za usunięcie sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm. Na podstawie danych z tabeli, stawka za 1 cm obwodu sosny wynosi 30,01 zł. Aby obliczyć wysokość kary, należy pomnożyć obwód pnia (73 cm) przez stawkę (30,01 zł), co daje 2190,73 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w kontekście ochrony środowiska oraz zgodności z przepisami dotyczącymi wycinki drzew. W wielu przypadkach, przed przystąpieniem do jakiejkolwiek działalności związanej z usunięciem drzew, należy uzyskać odpowiednie zezwolenia, zwłaszcza gdy chodzi o gatunki chronione. Dbanie o zrównoważony rozwój oraz ochronę zasobów naturalnych jest obowiązkiem każdego z nas, a znajomość stawek za usunięcie drzew stanowi ważny element świadomego podejmowania decyzji w tej dziedzinie.

Pytanie 26

Na glebach o lekkiej strukturze, dobrze przepuszczających wodę, ubogich w substancje odżywcze, można tworzyć

A. rabaty bylinowe

B. ogrody skalne

C. kwietniki sezonowe

D. ogrody różane

Ogrody skalne są doskonałym rozwiązaniem do zakładania na glebach lekkich, przepuszczalnych i ubogich w składniki pokarmowe. Tego typu gleby, charakterystyczne dla terenów górskich i piaszczystych, mają ograniczoną zdolność zatrzymywania wody oraz składników mineralnych. Rośliny do ogrodów skalnych, takie jak sukulenty, byliny oraz inne gatunki roślin kserofitycznych, są przystosowane do takich warunków, co czyni je optymalnym wyborem. Dzięki ich wyjątkowej zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, ogrody skalne nie tylko stają się estetycznym elementem krajobrazu, ale także wymagają minimalnej pielęgnacji i nawożenia. Dobre praktyki w zakładaniu ogrodów skalnych obejmują staranne dobieranie roślin, które dobrze znoszą stres wodny, oraz odpowiednie formowanie podłoża, aby zapewnić prawidłowy drenaż. Dodatkowo, dobór odpowiednich kamieni i materiałów budowlanych wpływa na estetykę i funkcjonalność ogrodu, co jest kluczowe dla stworzenia harmonijnej przestrzeni.

Pytanie 27

Najczęściej wykorzystywaną techniką nawadniania roślin w gospodarstwach szkółkarskich, zarówno na polu, jak i w pojemnikach na zewnątrz, jest

A. ułożenie linii kroplujących

B. założenie systemu zraszaczy wynurzeniowych

C. ułożenie węży ogrodowych i zraszaczy

D. zainstalowanie deszczowni

Zamontowanie deszczowni jest najczęściej stosowaną metodą nawadniania roślin w szkółkach, ponieważ pozwala na równomierne i efektywne nawadnianie dużych powierzchni. Deszczownie, czyli systemy zraszaczy, naśladują naturalny sposób opadów, co korzystnie wpływa na strukturę gleby oraz zdrowie roślin. Dzięki wysokiemu zasięgowi i możliwości regulacji intensywności nawadniania, deszczownie umożliwiają precyzyjne dostosowanie ilości wody do potrzeb różnych gatunków roślin. W praktyce, systemy te można łatwo zintegrować z innymi technologiami, takimi jak automatyczne czujniki wilgotności, co dalej zwiększa ich efektywność. Stosując deszczownie, zmniejszamy ryzyko wystąpienia chorób roślin, które mogą być spowodowane nadmiarem wody w glebie. Warto również zauważyć, że ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju, ponieważ zmniejsza zużycie wody w porównaniu do tradycyjnych metod nawadniania, takich jak ręczne podlewanie oraz zmniejsza erozję gleby.

Pytanie 28

Osoba przeprowadzająca inspekcję starszych drzew jest głównie narażona na

A. poparzenie ciała płomieniem ze spawarki

B. uszkodzenie słuchu na skutek hałasu

C. zatrucie toksycznymi oparami preparatów ochrony roślin

D. złamanie kręgosłupa spowodowane upadkiem z wysokości

Pracownik, który zajmuje się prześwietlaniem starych drzew, ma do czynienia z wieloma zagrożeniami, ale upadki z wysokości to chyba jedno z najpoważniejszych. Często trzeba korzystać z drabin albo podnośników, co sprawia, że ryzyko kontuzji, na przykład złamania kręgosłupa, rośnie, zwłaszcza jak się potknie lub straci równowagę. Dlatego ważne jest, żeby przestrzegać zasad BHP. Odpowiednie zabezpieczenia, jak kaski czy inne środki ochrony osobistej, na pewno pomagają. Moim zdaniem, przydatne są też szkolenia dotyczące użycia sprzętu, bo to może znacząco zmniejszyć ryzyko wypadków. Na przykład organizacje takie jak OSHA opracowały dobre procedury dotyczące bezpiecznej pracy na wysokości. Dobrze przeszkolony pracownik oraz kontrola jego bezpieczeństwa są kluczowe, żeby zminimalizować zagrożenia. Takie podejście nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale też może zwiększyć wydajność pracy i morale zespołu.

Pytanie 29

Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać przy sadzeniu róż w sezonie jesiennym?

A. Przycinania pędów

B. Podlewania

C. Usuwania chwastów

D. Zasypywania gleby

Przycinanie pędów róż w okresie jesiennym jest niewłaściwą praktyką, ponieważ może osłabić rośliny przed zimą. Właściwe przycinanie róż powinno być przeprowadzane wiosną, gdy zaczynają się pojawiać nowe pędy. Jesienią, zmiany temperatury mogą spowodować, że przycięte pędy nie będą miały wystarczająco czasu, aby się zagoić przed nadejściem mrozów. Przykładowo, zamiast przycinania, warto skupić się na przygotowaniu róż do zimy poprzez nawadnianie i ściółkowanie gleby, co zapewni im odpowiednią wilgotność i ochronę przed mrozem. Zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi, różom należy zapewnić odpowiednią opiekę w okresie jesiennym, aby mogły bezpiecznie przejść przez zimę i zakwitnąć wiosną. Dbałość o te aspekty wpływa na ich zdrowie i obfitość kwitnienia w przyszłym sezonie.

Pytanie 30

Który z poniższych obiektów małej architektury można spotkać w ogrodzie botanicznym?

A. Pergola

B. Piaskownica

C. Atrium

D. Wirydarz

Pergola to naprawdę fajny element w ogrodzie, często spotykany w ogrodach botanicznych. Wygląda jak konstrukcja z drewna lub metalu, która robi przyjemne, osłonięte miejsce do odpoczynku. Często sadzi się ją w pobliżu roślin pnących, co tworzy super klimatyczne miejsca w cieniu. W ogrodach botanicznych pergole są nie tylko ładne, ale też praktyczne, bo ułatwiają zwiedzanie różnych roślin w miłych warunkach. Dobrze zaprojektowane ogrody powinny łączyć funkcję z edukacją ekologiczną, a pergole świetnie wpasowują się w ten pomysł. Można je spotkać w różnych stylach, co totalnie zmienia charakter ogrodu i mikroklimat w nim.

Pytanie 31

Jakiego rodzaju kruszywo używano do stworzenia wierzchniej warstwy nawierzchni ścieżek w klasycznym japońskim ogrodzie?

A. Grys granitowy.

B. Pumeks przemysłowy.

C. Kruszywo ceglane.

D. Drewno strugane.

Grys granitowy jest materiałem o doskonałych właściwościach mechanicznych, co czyni go idealnym do zastosowania jako warstwa ścieralna nawierzchni ścieżek w tradycyjnych ogrodach japońskich. Jego struktura zapewnia odpowiednią trwałość oraz odporność na działanie warunków atmosferycznych, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej eksploatacji. Grys granitowy charakteryzuje się również estetycznym wyglądem, co wpisuje się w filozofię japońskiego ogrodu, gdzie harmonia z naturą i piękno są niezwykle istotne. Dodatkowo, dobór grysu o odpowiedniej granulacji sprzyja naturalnemu odprowadzaniu wody, co zapobiega erozji i gromadzeniu się wilgoci. W praktyce, stosowanie grysu w ogrodach japońskich często łączy się z innymi elementami krajobrazu, takimi jak kamienie czy żwir, co podkreśla ich organiczny charakter oraz różnorodność tekstur. Warto także zauważyć, że grys granitowy jest zgodny z wieloma standardami budowlanymi dotyczącymi materiałów stosowanych w ogrodnictwie, co potwierdza jego zalety i odpowiedniość do tego typu zastosowań.

Pytanie 32

Jaką czynność powinno się wykonać jesienią w szkółce krzewów liściastych w celu przygotowania roślin do ich wykopania?

A. Podkrzesywanie

B. Nawożenie

C. Defoliację

D. Nawadnianie

Nawożenie, nawadnianie i podkrzesywanie to techniki, które, choć mogą być użyteczne w różnych etapach uprawy roślin, nie są odpowiednie w kontekście przygotowania krzewów liściastych do ich wykopania jesienią. Nawożenie, choć kluczowe w okresie wzrostu, może prowadzić do nadmiaru składników odżywczych, co w okresie jesiennym może być niewłaściwe. Rośliny wchodzą w stan spoczynku, a nadmiar nawozów może przyczynić się do ich osłabienia lub wzrostu chorób, co jest niepożądane przed ich wykopaniem. Nawadnianie również nie jest zalecane w tym okresie, ponieważ krzewy liściaste zaczynają ograniczać pobór wody w miarę zbliżania się do zimy. Zbyt duża ilość wody może prowadzić do chorób korzeni i gnilnych. Podkrzesywanie, które obejmuje usuwanie nadmiaru pędów, jest zabiegiem stosowanym w celu poprawy kształtu i zdrowia roślin, ale nie jest konieczne w kontekście przygotowania do wykopania. W praktyce, niewłaściwe podejście do tych zabiegów może prowadzić do osłabienia roślin oraz problemów podczas ich transportu, co podkreśla znaczenie właściwego planowania i wykonania odpowiednich działań w odpowiednim czasie.

Pytanie 33

Rośliny, które powinny być unikane w strefach zabaw z uwagi na ich toksyczne właściwości, to

A. forsycja pośrednia (Forsythiax intermedia), wierzba biała (Salix alba)

B. bez lilak (Syringa yulgaris), kalina koralowa (Viburnum opulus)

C. wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), cis pospolity (Taxus baccatd)

D. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis), jałowiec płożący (Juniperus horizontalis)

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) i cis pospolity (Taxus baccata) to rośliny, które są znane z trujących właściwości. Wawrzynek zawiera substancje toksyczne, które mogą być niebezpieczne zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, powodując objawy zatrucia po spożyciu. Cis pospolity natomiast, szczególnie jego nasiona, zawiera alkaloidy, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego, ze względu na bezpieczeństwo dzieci bawiących się na placach zabaw, należy unikać sadzenia tych roślin w ich pobliżu. W praktyce oznacza to, że projektując przestrzeń zabaw, warto wybierać gatunki roślin, które są zarówno estetyczne, jak i bezpieczne. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu terenów rekreacyjnych, zaleca się stosowanie roślinności, która jest przyjazna dla dzieci i nie stanowi zagrożenia w przypadku przypadkowego spożycia.

Pytanie 34

Jakie rośliny są zalecane do uprawy w gruncie w szkółce roślin ozdobnych, gdy gleba jest uboga, sucha i piaszczysta?

A. Jałowce (Juniperus sp.)

B. Borówki (Vaccinium sp.)

C. Azalie (Rhododendron sp.)

D. Żywotniki (Thuja sp.)

Wybór roślin do uprawy w trudnych warunkach glebowych wymaga zrozumienia ich specyficznych potrzeb. Żywotniki (Thuja sp.) mają umiarkowane wymagania wodne i preferują gleby żyzne oraz wilgotne, co czyni je niewłaściwym wyborem na gleby ubogie i piaszczyste. Ich rozwój w takich warunkach może prowadzić do stresu hydricznego, co skutkuje osłabieniem roślin i zwiększoną podatnością na choroby oraz szkodniki. Azalie (Rhododendron sp.) również nie będą się dobrze czuły w takich podłożach, ponieważ preferują gleby kwaśne, bogate w humus i o dobrej retencji wody. Uprawa azalii na glebach piaszczystych poważnie ogranicza ich rozwój, co prowadzi do ich obumierania. Borówki (Vaccinium sp.) natomiast są roślinami, które najlepiej rosną na glebach kwaśnych i dobrze przepuszczalnych, a ich uprawa na glebach piaszczystych wymaga dokładnej analizy pH oraz zastosowania dodatkowych substancji organicznych. Wprowadzenie ich na gleby ubogie i suche może skutkować brakiem owocowania oraz słabym wzrostem. Wybór niewłaściwych roślin do danych warunków glebowych często wynika z braku znajomości ich specyficznych potrzeb, co może prowadzić do niepowodzeń w uprawie oraz strat finansowych w szkółkach roślin ozdobnych. Dobrym rozwiązaniem jest konsultacja z ekspertami lub dokładna analiza warunków glebowych przed podjęciem decyzji o rodzaju uprawy.

Pytanie 35

Wykonanie projektu kwietnika sezonowego o złożonym wzorze powinno odbywać się w skali

A. 1:25

B. 1:500

C. 1:200

D. 2:1

Wybór innych skal, takich jak 2:1, 1:200 czy 1:500, nie jest odpowiedni w kontekście projektowania kwietnika sezonowego o skomplikowanym wzorze. Skala 2:1 oznacza, że projekt jest powiększony dwukrotnie, co nie tylko komplikuje interpretację, ale także wprowadza trudności w realizacji, ponieważ detale mogą być trudne do odwzorowania w rzeczywistości. Skale 1:200 i 1:500 prowadzą do znacznego uproszczenia detali, co w przypadku skomplikowanych wzorów może skutkować utratą istotnych informacji na etapie wykonawczym. W praktyce projektowej, szczególnie w ogrodnictwie i architekturze krajobrazu, kluczowe jest, aby rysunki wykonawcze były dostatecznie szczegółowe i miały odpowiednią czytelność. Skala 1:200 i 1:500 może być stosowana w etapach koncepcyjnych lub przy dużych projektach, ale w przypadku skomplikowanych kwietników, które wymagają precyzyjnego odwzorowania szczegółów, są one nieadekwatne. Typowym błędem jest przyjęcie, że mniejsza skala automatycznie oznacza większą precyzję, co jest mylnym założeniem. Właściwy dobór skali jest kluczowy dla efektywnej komunikacji pomiędzy projektantami, wykonawcami i klientami, dlatego należy stosować odpowiednie praktyki oraz standardy branżowe, aby uniknąć nieporozumień i błędów w realizacji projektu.

Pytanie 36

Zieleńce w obrębie osiedli zakładane są na obszarze

A. od 26 do 30 ha

B. od 1 do 2 ha

C. od 3 do 10 ha

D. od 11 do 25 ha

Zieleńce osiedlowe, będące istotnym elementem urbanistycznym, są zakładane na powierzchni od 1 do 2 ha. Ta wielkość terenu pozwala na stworzenie funkcjonalnych przestrzeni, które mogą pełnić różnorodne role w życiu mieszkańców, takie jak rekreacja, integracja społeczna czy poprawa estetyki otoczenia. W kontekście dobrych praktyk urbanistycznych, zieleńce powinny być projektowane w sposób, który sprzyja zarówno ochronie środowiska, jak i zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnych. Przykładem może być zastosowanie naturalnych roślinności, co nie tylko minimalizuje koszty pielęgnacji, ale również wspiera bioróżnorodność. Dodatkowo, przestrzenie te mogą być projektowane z myślą o różnorodnych aktywnościach, takich jak place zabaw dla dzieci, tereny do ćwiczeń dla dorosłych czy strefy relaksu. Realizacja zieleńców na takiej powierzchni usprawnia również dostępność do terenów zielonych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju miast.

Pytanie 37

Cięcie roślin, które wykazują tzw. płacz wiosenny, powinno być przeprowadzone po

A. pojawieniu się wyraźnych symptomów wegetacji

B. ukończeniu fazy wzrostu

C. zakwitnięciu

D. zawiązaniu owoców

Cięcie roślin, które wykazują tzw. płacz wiosenny, powinno być przeprowadzane po zakończeniu wzrostu, co jest kluczowe dla zdrowia rośliny oraz efektywności zabiegu. Wzrost roślin jest ściśle powiązany z ich cyklem wegetacyjnym, a cięcie w okresie, kiedy rośliny są w pełni aktywne, może prowadzić do nieodwracalnych szkód. W momencie zakończenia wzrostu, pąki i młode pędy stają się bardziej stabilne, co pozwala na precyzyjne i mniej stresujące dla rośliny cięcia. Praktyka ta znajduje odzwierciedlenie w standardach pielęgnacji drzew i krzewów owocowych, gdzie cięcia wykonuje się w okresie spoczynku wegetacyjnego, aby zminimalizować ryzyko infekcji patogenami oraz zapewnić optymalny rozwój w nadchodzącym sezonie. Przykładowo, przycinając jabłonie na wiosnę, gdy wzrost się kończy, można znacząco wpłynąć na jakość owoców i ich plonowanie w przyszłości. Takie podejście sprzyja również kształtowaniu korony rośliny oraz lepszemu dostępowi światła do wewnętrznych pędów.

Pytanie 38

Jaką minimalną odległość od przewodów sieci cieplnej przewidują przepisy w przypadku sadzenia drzew?

A. 4 m

B. 3 m

C. 2 m

D. 1 m

Minimalna dopuszczana odległość sadzenia drzew od przewodów sieci cieplnej wynosi 2 metry. Ta regulacja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla infrastruktury, jak i dla roślinności. Przewody sieci cieplnej, zwłaszcza te działające pod wysokim ciśnieniem, mogą generować znaczne temperatury, co stwarza ryzyko uszkodzenia korzeni drzew oraz ewentualnego pożaru. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest planowanie terenów zielonych w miastach, gdzie często konieczne jest zachowanie odpowiedniej odległości drzew od instalacji. Ponadto, stosowanie się do tej zasady jest zgodne z normami nie tylko krajowymi, ale również międzynarodowymi, które podkreślają znaczenie ochrony infrastruktury oraz zdrowego wzrostu roślin. Utrzymywanie odpowiednich odległości to również dobry sposób na zapobieganie konfliktom między infrastrukturą a zielenią miejską, co jest szczególnie ważne w kontekście urbanizacji.

Pytanie 39

W trakcie wykonywania struktury pionowej zdjęcia fitosocjologicznego literą B wskazuje się warstwę

A. runa leśnego

B. drzew

C. mchów i porostów

D. krzewów

Odpowiedzi 'runa leśnego', 'drzew' oraz 'mchów i porostów' są nieprawidłowe z kilku powodów. Runo leśne, oznaczające warstwę roślinności niskiej, składa się głównie z traw, bylin oraz roślin zielnych, które nie mają tej samej struktury ani charakterystyki co krzewy. Z kolei warstwa drzew, będąca najwyższą w strukturze pionowej, obejmuje korony drzew, które dominują w krajobrazie leśnym i pełnią kluczową rolę w procesach fotosyntezy i tworzeniu mikroklimatu. Mchy i porosty, z kolei, są elementem podszytu, ale nie reprezentują warstwy krzewów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, wynikają z braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy roślinności współistnieją w ekosystemach leśnych. Każda z tych warstw pełni odmienną rolę i ma specyficzne cechy. Zrozumienie, jakie rośliny klasyfikowane są w ramach poszczególnych warstw, jest kluczowe dla prawidłowej analizy fitosocjologicznej i oceny bioróżnorodności, co jest istotne w kontekście ochrony i zarządzania zasobami naturalnymi.

Pytanie 40

Jakiego typu kruszywo można wykorzystać jako system drenażowy w ogrodach na dachach budynków?

A. Grys bazaltowy

B. Otoczaki

C. Pospółka

D. Keramzyt

Keramzyt, jako kruszywo o niskiej gęstości, jest idealnym materiałem do stosowania jako drenaż w ogrodach na dachach budynków. Jego porowata struktura sprawia, że skutecznie zatrzymuje wodę, jednocześnie umożliwiając jej swobodny odpływ, co jest kluczowe w kontekście zarządzania wodami opadowymi. Keramzyt jest także odporny na zmiany temperatury oraz działanie czynników chemicznych, co przekłada się na jego trwałość w trudnych warunkach dachowych. Zastosowanie keramzytu w systemach drenażowych przyczynia się do poprawy jakości gleby, poprzez zwiększenie jej przepuszczalności oraz aeracji. W praktyce często wykorzystuje się go w kombinacji z roślinami, co nie tylko wspiera efektywną retencję wody, ale także sprzyja rozwojowi zielonych dachów. Dodatkowo, zgodnie z normami dotyczącymi budownictwa ekologicznego, keramzyt jest materiałem przyjaznym środowisku, co czyni go odpowiednim wyborem w ramach zrównoważonego rozwoju.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej