Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 15 lipca 2025 22:00
Data zakończenia: 15 lipca 2025 22:24

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie narzędzie służy do delikatnego wygięcia blachy obudowy komputera i przykręcenia śruby montażowej w trudno dostępnych miejscach?

A. Rys. D

B. Rys. A

C. Rys. B

D. Rys. C

Szczypce przedstawione na rysunku D są idealnym narzędziem do manipulacji blachą i śrubami w trudno dostępnych miejscach. Ich długi, wąski zakończenie pozwala na precyzyjne działanie, co jest kluczowe w przypadku montażu komponentów komputerowych, gdzie przestrzeń operacyjna jest często ograniczona. Szczypce te są zaprojektowane tak, aby zapewniać pewny chwyt i umożliwiać operacje w wąskich szczelinach, co jest szczególnie przydatne, gdy chcemy lekko odgiąć blachę obudowy, nie ryzykując jej uszkodzenia, oraz gdy musimy zamocować śrubę w miejscu, do którego inne narzędzia nie mają dostępu. W branży IT i serwisowaniu sprzętu komputerowego używanie szczypiec o cienkich końcówkach jest standardem ze względu na ich wszechstronność i precyzję. Ponadto, w kontekście standardów bezpieczeństwa, tego rodzaju narzędzia minimalizują ryzyko uszkodzenia delikatnych komponentów elektronicznych, co czyni je nieocenionymi w codziennej pracy techników i inżynierów sprzętu komputerowego. Dbałość o użycie odpowiednich narzędzi to dobra praktyka w każdej profesji technicznej, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z wrażliwym sprzętem komputerowym.

Pytanie 2

Komputer stracił łączność z siecią. Jakie działanie powinno być podjęte w pierwszej kolejności, aby naprawić problem?

A. Zaktualizować system operacyjny

B. Zaktualizować sterownik karty sieciowej

C. Przelogować się na innego użytkownika

D. Sprawdzić adres IP przypisany do karty sieciowej

Sprawdzenie adresu IP przypisanego do karty sieciowej jest kluczowym pierwszym krokiem w diagnozowaniu problemów z połączeniem sieciowym. Adres IP jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do każdego urządzenia w sieci, a jego poprawność jest niezbędna do nawiązania komunikacji z innymi urządzeniami. Często zdarza się, że komputer traci połączenie z siecią z powodu konfliktów adresów IP lub błędnej konfiguracji. Narzędzia takie jak ipconfig w systemie Windows lub ifconfig w systemie Linux pozwalają na łatwe sprawdzenie aktualnego adresu IP. W przypadku, gdy adres jest niewłaściwy lub urządzenie nie jest w stanie go uzyskać, warto skorzystać z opcji odnowienia dzierżawy DHCP lub ręcznej konfiguracji IP zgodnie z zasadami przypisanymi przez administratora sieci. Ponadto, dobrym zwyczajem jest monitorowanie i dokumentowanie zmian w konfiguracji sieciowej, co ułatwia przyszłe diagnozy. W kontekście standardów branżowych, znajomość tych podstawowych kroków jest niezbędna dla każdego specjalisty IT zajmującego się utrzymaniem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 3

Użytkownik systemu Windows może skorzystać z polecenia taskmgr, aby

A. zakończyć pracę nieprawidłowej aplikacji

B. zaktualizować sterowniki systemowe

C. odzyskać uszkodzone obszary dysku

D. naprawić problemy z systemem plików

Polecenie taskmgr, znane jako Menedżer zadań w systemie Windows, jest narzędziem umożliwiającym użytkownikom monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jedną z jego kluczowych funkcji jest możliwość zakończenia działania wadliwych aplikacji, które mogą wpływać na wydajność systemu lub uniemożliwiać jego prawidłowe funkcjonowanie. Przykładowo, gdy jakieś oprogramowanie przestaje odpowiadać, użytkownik może otworzyć Menedżera zadań, zlokalizować problematyczny proces i kliknąć „Zakończ zadanie”. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemem, które zalecają monitorowanie aplikacji oraz minimalizowanie wpływu błędów programowych na ogólne działanie systemu. Ponadto, Menedżer zadań umożliwia śledzenie zasobów systemowych, co pozwala na identyfikację aplikacji obciążających CPU, pamięć RAM czy dysk. To narzędzie jest nieocenione dla administratorów systemów oraz zaawansowanych użytkowników, którzy chcą utrzymywać system w optymalnym stanie.

Pytanie 4

Adres komórki pamięci został podany w kodzie binarnym 1110001110010100. Jak zapisuje się ten adres w systemie szesnastkowym?

A. 7E+092

B. E394

C. 493

D. D281

Adres binarny 1110001110010100 można przekształcić na system szesnastkowy, grupując bity w zestawy po cztery, począwszy od prawej strony. W tym przypadku, zapisując adres w grupach otrzymujemy: 1110 0011 1001 0100. Każda z tych grup odpowiada jednemu cyfrom w systemie szesnastkowym: 1110 to E, 0011 to 3, 1001 to 9, a 0100 to 4. Dlatego adres w systemie szesnastkowym to E394. Użycie systemów liczbowych, w tym konwersji między binarnym i szesnastkowym, jest kluczowe w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie adresy pamięci są często przedstawiane właśnie w tych formatach. Dobra praktyka w programowaniu polega na znajomości konwersji systemów liczbowych, co ułatwia zrozumienie działania pamięci i procesorów. Wiele języków programowania, takich jak C czy Python, udostępnia funkcje do konwersji między tymi systemami, co jest niezwykle użyteczne w codziennym programowaniu.

Pytanie 5

Do umożliwienia komunikacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. Punkt dostępowy

B. Router

C. Modem

D. Koncentrator

Router jest urządzeniem, które umożliwia komunikację między różnymi sieciami, w tym sieciami VLAN. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia, która pozwala na segregację ruchu sieciowego w obrębie tej samej fizycznej sieci. Aby dane mogły być wymieniane między różnymi VLAN-ami, konieczne jest użycie routera, który zajmuje się przesyłaniem pakietów danych między tymi odrębnymi segmentami sieci. Router jest w stanie analizować adresy IP oraz inne informacje w nagłówkach pakietów, co pozwala na ich prawidłowe kierowanie. Przykładowo, w dużych organizacjach, gdzie różne działy mogą mieć swoje VLAN-y (np. dział finansowy i IT), router umożliwia tym działom wymianę informacji, przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa i segregacji danych. Stosowanie routerów w kontekście VLAN-ów jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu rozbudowanych architektur sieciowych, co podkreśla znaczenie tych urządzeń w zwiększaniu efektywności i bezpieczeństwa komunikacji sieciowej.

Pytanie 6

Administrator pragnie udostępnić w sieci folder C:instrukcje trzem użytkownikom z grupy Serwisanci. Jakie rozwiązanie powinien wybrać?

A. Udostępnić grupie Serwisanci folder C:instrukcje i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń

B. Udostępnić grupie Serwisanci dysk C: i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń

C. Udostępnić grupie Wszyscy dysk C: i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3

D. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:instrukcje i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3

Poprawna odpowiedź to udostępnienie grupie Serwisanci folderu C:instrukcje oraz brak ograniczenia liczby równoczesnych połączeń. Ta opcja jest zgodna z zasadami wdrażania zarządzania dostępem w systemach operacyjnych. Udostępnienie konkretnego folderu, a nie całego dysku, minimalizuje możliwość nieautoryzowanego dostępu do innych danych, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa. Przykładowo, w środowiskach serwerowych, gdy użytkownicy potrzebują dostępu do zasobów, administracja powinna implementować zasady dostępu oparte na rolach, co w tym przypadku można zrealizować poprzez przypisanie odpowiednich uprawnień do grupy Serwisanci. Dodatkowo brak ograniczenia liczby równoczesnych połączeń pozwala na swobodny dostęp wielu użytkowników, co zwiększa efektywność pracy zespołowej. W praktyce, jeśli użytkownicy korzystają z zasobów sieciowych, otwieranie ich w tym samym czasie może być korzystne, aby zminimalizować czas oczekiwania na dostęp do niezbędnych informacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami IT, takimi jak zasada minimalnych uprawnień oraz maksymalizacja dostępności zasobów.

Pytanie 7

Aby zminimalizować wpływ zakłóceń elektromagnetycznych na przesyłany sygnał w projektowanej sieci komputerowej, co należy zastosować?

A. cienki przewód koncentryczny

B. ekranowaną skrętkę

C. światłowód

D. gruby przewód koncentryczny

Światłowody są najlepszym rozwiązaniem dla przesyłania sygnałów w sieciach komputerowych, gdyż zapewniają minimalny wpływ zakłóceń elektromagnetycznych. Działają na zasadzie przesyłania impulsów świetlnych przez włókna optyczne, co unika problemów związanych z elektromagnetycznym zakłóceniem, które mogą występować w tradycyjnych kablach miedzianych. W porównaniu do ekranowanej skrętki czy przewodów koncentrycznych, światłowody oferują znacznie większą szerokość pasma oraz dłuższe dystanse przesyłania bez utraty jakości sygnału. Przykładem zastosowania światłowodów są sieci lokalne (LAN) w dużych biurowcach oraz połączenia między budynkami, gdzie kluczowe są szybkość transferu danych i odporność na zakłócenia. Dodatkowo, zgodnie z normami ISO/IEC 11801, instalacje światłowodowe są uważane za standard w nowoczesnych infrastrukturach telekomunikacyjnych, co czyni je przyszłościowym wyborem dla rozwoju sieci komputerowych.

Pytanie 8

Jaki typ routingu jest najbardziej odpowiedni w złożonych, szybko ewoluujących sieciach?

A. Statyczny

B. Zewnętrzny

C. Dynamiczny

D. Lokalny

Routing dynamiczny jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem dla rozbudowanych i szybko zmieniających się sieci, ponieważ automatycznie dostosowuje ścieżki przesyłania danych na podstawie aktualnych warunków w sieci. W przeciwieństwie do routingu statycznego, który opiera się na ręcznie skonfigurowanych trasach, routing dynamiczny wykorzystuje protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), które umożliwiają routerom wymianę informacji o dostępnych trasach. Dzięki temu, w razie awarii lub zmiany topologii sieci, routery mogą błyskawicznie zaktualizować swoje tabele routingu, co minimalizuje przestoje i zapewnia optymalne trasy przesyłania danych. Przykładem praktycznym może być sieć przedsiębiorstwa, w której zmiany w infrastrukturze, takie jak dodanie nowego segmentu sieci lub zmiana lokalizacji serwera, mogą być natychmiastowo uwzględnione przez routery, co zapewnia ciągłość działania usług. Warto również podkreślić, że routing dynamiczny jest zgodny z nowoczesnymi standardami oraz najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi sieciami.

Pytanie 9

Fragment konfiguracji pliku httpd.conf dla serwera Apache wygląda następująco Listen 8012 Server Name localhost:8012 Aby zweryfikować prawidłowe działanie witryny WWW na serwerze, należy wpisać w przeglądarkę

A. http://localhost:apache

B. http://localhost:8080

C. http://localhost

D. http://localhost:8012

Wybór odpowiedzi http://localhost:8012 jest poprawny, ponieważ port 8012 został skonfigurowany w pliku httpd.conf serwera Apache za pomocą dyrektywy Listen. Oznacza to, że serwer nasłuchuje na tym porcie dla przychodzących połączeń. Wprowadzenie tego adresu URL w przeglądarce umożliwia nawiązanie połączenia z serwerem działającym lokalnie, co jest kluczowe w przypadku testowania aplikacji webowych. Użycie lokalnego adresu IP (localhost) oraz przypisanie odpowiedniego portu jest standardową praktyką w rozwoju oprogramowania, pozwalającą na szybkie uruchomienie i testowanie aplikacji bez potrzeby dostępu do zewnętrznych zasobów. Dodatkowo, w przypadku zmiany portu w przyszłości, należy pamiętać o aktualizacji ustawień w aplikacji klienckiej, aby zapewnić prawidłowe działanie. Zrozumienie tej koncepcji jest istotne dla każdego, kto pracuje z serwerami WWW, zwłaszcza w kontekście konfiguracji i zarządzania serwerami Apache.

Pytanie 10

Jaką postać ma liczba dziesiętna 512 w systemie binarnym?

A. 1000000

B. 10000000

C. 1000000000

D. 100000

Odpowiedź 1000000000 jest poprawna, ponieważ 512 w systemie dziesiętnym jest równoważne z 1000000000 w systemie binarnym. Aby to zrozumieć, można posłużyć się konwersją liczby dziesiętnej na binarną, co polega na dzieleniu liczby przez 2 i zapisywaniu reszt. Proces ten wygląda następująco: 512 dzielimy przez 2, co daje 256 i resztę 0. Następnie 256 dzielimy przez 2, otrzymując 128 z resztą 0, i kontynuujemy ten proces, aż dojdziemy do 1. Gdy zarejestrujemy reszty w odwrotnej kolejności, uzyskujemy 1000000000. System binarny jest podstawą działania nowoczesnych komputerów i urządzeń cyfrowych. W praktyce wiedza ta jest niezbędna przy programowaniu, inżynierii oprogramowania i sieciach komputerowych. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów w obszarze technologii informacyjnej.

Pytanie 11

Urządzenie używane do zestawienia 6 komputerów w sieci lokalnej to:

A. serwer

B. transceiver

C. most

D. przełącznik

Przełącznik to naprawdę ważne urządzenie w sieciach lokalnych. Dzięki niemu komputery mogą się ze sobą komunikować w obrębie tej samej sieci. Działa na drugiej warstwie modelu OSI, co oznacza, że używa adresów MAC, a jego głównym zadaniem jest przesyłanie danych tylko tam, gdzie są one potrzebne. Takie podejście sprawia, że przesył danych jest efektywniejszy, a opóźnienia są mniejsze. Kiedy podłączasz kilka komputerów do przełącznika, to każdy z nich może ze sobą rozmawiać bez zakłócania pracy innych. Oprócz tego, nowoczesne przełączniki oferują różne fajne funkcje, jak VLANy, które pomagają w dzieleniu sieci na mniejsze segmenty, oraz QoS – co pozwala lepiej zarządzać ruchem w sieci. Przełączniki są zgodne z różnymi standardami, np. IEEE 802.3, co ułatwia ich współpracę z różnymi urządzeniami. Warto pamiętać, że stosowanie przełączników w projektowaniu sieci lokalnych to dobra praktyka, bo naprawdę poprawia wydajność i zarządzanie ruchem.

Pytanie 12

Jakie ustawienie należy wprowadzić przy konfiguracji serwera DHCP?

A. Czas trwania dzierżawy adresu MAC

B. Adres MAC interfejsu sieciowego serwera DHCP

C. Czas trwania dzierżawy adresu IP

D. Stopień bezpieczeństwa IPSec (ang. Internet Protocol Security)

Czas trwania dzierżawy adresu IP jest kluczowym parametrem w konfiguracji serwera DHCP, ponieważ określa, na jak długo klient może korzystać z przydzielonego mu adresu IP. W praktyce oznacza to, że po upływie tego okresu klient musi odnowić dzierżawę, aby móc dalej używać tego samego adresu lub uzyskać nowy, jeśli adres nie jest już dostępny. Czas trwania dzierżawy powinien być dobrany do specyfiki sieci – w przypadku sieci o dużym ruchu i zmienności użytkowników, krótszy czas dzierżawy może być korzystniejszy, podczas gdy w stabilnych środowiskach można zastosować dłuższy czas. Warto również pamiętać o standardach, takich jak RFC 2131, które definiują zasady działania DHCP oraz zalecają odpowiednie zarządzanie dzierżawą adresów IP w sieciach lokalnych. Dzięki właściwej konfiguracji czasów dzierżawy można zminimalizować ryzyko konfliktów adresów IP oraz zapewnić efektywne wykorzystanie dostępnej puli adresów w sieci.

Pytanie 13

W systemie Linux istnieją takie prawa dostępu do konkretnego pliku rwxr--r--. Jakie polecenie użyjemy, aby zmienić je na rwxrwx---?

A. chmod 221 nazwapliku

B. chmod 770 nazwapliku

C. chmod 544 nazwapliku

D. chmod 755 nazwapliku

Odpowiedź 'chmod 770 nazwapliku' jest poprawna, ponieważ zmienia prawa dostępu do pliku zgodnie z zamierzonymi ustawieniami. Początkowe prawa dostępu 'rwxr--r--' oznaczają, że właściciel pliku ma pełne prawa (czytanie, pisanie, wykonywanie), grupa użytkowników ma prawo tylko do odczytu, a pozostali użytkownicy nie mają żadnych praw. Nowe prawa 'rwxrwx---' przydzielają pełne prawa również dla grupy użytkowników, co jest istotne w kontekście współdzielenia plików w zespołach. W praktyce, aby przyznać członkom grupy możliwość zarówno odczytu, jak i zapisu do pliku, należy zastosować polecenie chmod w odpowiedniej formie. Standardowe praktyki w zarządzaniu uprawnieniami w systemie Linux polegają na minimalizacji przydzielanych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Rekomenduje się również regularne audyty ustawień uprawnień w celu zapewnienia, że pliki są chronione przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 14

Jak nazywa się magistrala, która w komputerze łączy procesor z kontrolerem pamięci i składa się z szyny adresowej, szyny danych oraz linii sterujących?

A. PCI – Peripheral Component Interconnect

B. AGP – Accelerated Graphics Port

C. FSB – Front Side Bus

D. ISA – Industry Standard Architecture

W przypadku PCI, chodzi o magistralę, która umożliwia podłączanie różnych komponentów do płyty głównej, takich jak karty dźwiękowe czy sieciowe. PCI nie jest bezpośrednio odpowiedzialne za komunikację między procesorem a pamięcią, lecz służy do rozszerzenia funkcjonalności systemu. Innym przykładem jest AGP, który został zaprojektowany specjalnie do obsługi kart graficznych, a jego działanie koncentruje się na zapewnieniu wysokiej przepustowości dla danych graficznych, co nie ma zastosowania w kontekście komunikacji procesora z kontrolerem pamięci. Natomiast ISA to starszy standard, który również dotyczy podłączania urządzeń peryferyjnych, ale w praktyce jest obecnie rzadko stosowany ze względu na swoje ograniczenia w porównaniu do nowszych technologii. Często mylenie tych magistrali z FSB wynika z ich podobieństw w kontekście komunikacji w systemie komputerowym, lecz każda z nich ma swoje specyficzne zastosowania i funkcje. Dlatego ważne jest zrozumienie różnicy między nimi, aby nie mylić ich ról w architekturze komputera. Kluczowe jest, aby przy rozwiązywaniu problemów lub projektowaniu systemów mieć świadomość, jakie magistrale pełnią konkretne funkcje i jak współdziałają z innymi komponentami.

Pytanie 15

Aby zapewnić maksymalną ochronę danych przy użyciu dokładnie 3 dysków, powinny one być przechowywane w macierzy RAID

A. RAID 50

B. RAID 5

C. RAID 10

D. RAID 6

Zarówno RAID 6, RAID 10, jak i RAID 50 są popularnymi konfiguracjami macierzy dyskowych, jednak nie są one najlepszym rozwiązaniem przy użyciu dokładnie trzech dysków. RAID 6, choć oferuje wyższy poziom bezpieczeństwa dzięki możliwości utraty dwóch dysków, wymaga co najmniej czterech dysków do prawidłowego działania. Posiadanie tylko trzech dysków w tej konfiguracji nie pozwoli na efektywne wykorzystanie parzystości, co prowadzi do niewykorzystania potencjału tej technologii. RAID 10, z drugiej strony, łączy striping i mirroring, co zapewnia wysoką wydajność i bezpieczeństwo. Jednak również ta konfiguracja wymaga co najmniej czterech dysków, co czyni ją niewłaściwą dla tego pytania. RAID 50 to połączenie RAID 5 i RAID 0, co również wymaga co najmniej sześciu dysków do skutecznego działania. Wybór RAID 5 na trzy dyski może wydawać się mniej bezpieczny w porównaniu do innych opcji, ale w rzeczywistości jest on najbardziej odpowiedni do tego specyficznego scenariusza. Często myleni są ci, którzy myślą, że więcej dysków zawsze oznacza lepsze bezpieczeństwo. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy poziom RAID ma swoje unikalne wymagania i zalety, a ich wybór powinien być dostosowany do konkretnych potrzeb organizacji oraz do liczby dostępnych dysków.

Pytanie 16

Według specyfikacji JEDEC standardowe napięcie zasilania modułów RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1,65 V

B. 1,20 V

C. 1,50 V

D. 1,35 V

Moduły RAM DDR3L są stworzone zgodnie z wytycznymi JEDEC, które sugerują, że napięcie powinno wynosić 1,35 V. To znacznie mniej niż w tradycyjnych modułach DDR3, które potrzebują 1,5 V. Zmniejszenie napięcia do 1,35 V w DDR3L pomaga oszczędzać energię i zmniejszać ciepło, co jest mega ważne zwłaszcza w laptopach i smartfonach, gdzie zarządzanie energią to kluczowy temat. Spotykamy DDR3L w nowoczesnych laptopach, które przy tym korzystają z tej architektury pamięci, żeby zwiększyć wydajność, a przy tym mniej ciągnąć z prądu. W praktyce, DDR3L przydaje się wszędzie tam, gdzie potrzeba dużej mocy przy małym zużyciu energii, co wpisuje się w trend na bardziej eko technologie. Dodatkowo DDR3L pozwala na dłuższe działanie na baterii w urządzeniach mobilnych i poprawia ogólną wydajność systemu.

Pytanie 17

W IPv6 odpowiednikiem adresu pętli zwrotnej jest adres

A. ::fff/64

B. 0:0/32

C. :1:1:1/96

D. ::1/128

Wybór adresu 0:0/32 jako odpowiedzi na pytanie o adres pętli zwrotnej w IPv6 jest nieprawidłowy, ponieważ adres ten jest zarezerwowany jako adres uniwersalny i nie jest przypisany do żadnego konkretnego urządzenia. Adres ten, nazywany również adresem 'default route', nie może być używany do komunikacji lokalnej, co jest kluczowym aspektem adresów pętli zwrotnej. Kolejna z zaproponowanych opcji, ::fff/64, jest w rzeczywistości adresem, który nie ma specyficznego zastosowania w kontekście pętli zwrotnej i znajduje się w przestrzeni adresowej, która nie jest zarezerwowana do tego celu. Adres :1:1:1/96 także nie odpowiada rzeczywistości dotyczącej pętli zwrotnej; w IPv6 odpowiednie adresy muszą być zgodne z wytycznymi zawartymi w RFC 4291. Wybór nieprawidłowych adresów wskazuje na nieporozumienie dotyczące struktury i przeznaczenia adresowania IPv6, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa sieci i wydajności komunikacji. Prawidłowe zrozumienie, jak i kiedy używać różnych typów adresów w IPv6, jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 18

Zaprezentowany komunikat jest rezultatem wykonania następującego polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. attrib C:\Windows

B. icacls C:\Windows

C. subst C:\Windows

D. path C:\Windows

Polecenie path jest używane do wyświetlania lub ustawiania ścieżki dostępu do programów wykonywalnych. Nie zarządza ono uprawnieniami do plików lub katalogów, a jedynie określa, gdzie system Windows będzie poszukiwał plików wykonywalnych. Natomiast polecenie attrib zmienia atrybuty plików lub katalogów, takie jak ukryty czy tylko do odczytu, ale nie zarządza uprawnieniami dostępu, które są widoczne na liście ACL. Subst to polecenie, które tworzy aliasy dla ścieżek katalogów, przypisując im literę dysku. Umożliwia to uproszczenie dostępu do często używanych katalogów poprzez skrócenie ścieżki, co również nie ma związku z zarządzaniem uprawnieniami do katalogów. Typowe błędy to mylenie pojęć związanych z zarządzaniem uprawnieniami z innymi funkcjonalnościami związanymi z plikami i katalogami. Zarządzanie uprawnieniami jest kluczową funkcją w systemach operacyjnych, która wymaga użycia narzędzi takich jak icacls, które umożliwiają modyfikowanie i przeglądanie list kontroli dostępu, co jest istotne dla bezpieczeństwa i ochrony danych w systemie.

Pytanie 19

W jakim typie członkostwa w VLAN port może należeć do wielu sieci VLAN?

A. Port-Based VLAN

B. Multi-VLAN

C. Statycznym VLAN

D. Dynamicznym VLAN

Odpowiedź 'Multi-VLAN' jest poprawna, ponieważ ten rodzaj członkostwa w VLAN (Virtual Local Area Network) pozwala na przypisanie portu do wielu VLAN-ów jednocześnie. W praktyce oznacza to, że jeden port na przełączniku może obsługiwać ruch sieciowy z różnych VLAN-ów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie wiele różnych usług jest dostarczanych przez jedną infrastrukturę. Na przykład, port używany do podłączenia serwera może być skonfigurowany jako członek VLAN-u dla ruchu biurowego oraz VLAN-u dla gości, umożliwiając jednocześnie różnym grupom użytkowników dostęp do określonych zasobów. Tego typu konfiguracja jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ruchem w sieci i zwiększa elastyczność oraz efektywność operacyjną. Dodatkowo, w przypadku użycia protokołów takich jak 802.1Q, tagowanie ramek VLAN rozwiązuje kwestie związane z segregacją ruchu i zapewnia bezpieczeństwo, co czyni Multi-VLAN istotnym rozwiązaniem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 20

Oprogramowanie, które regularnie przerywa działanie przez pokazanie komunikatu o konieczności uiszczenia opłaty, co prowadzi do zniknięcia tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. crippleware

B. careware

C. nagware

D. greenware

Wybór crippleware, careware lub greenware jako odpowiedzi na pytanie o oprogramowanie przerywające działanie w celu wymuszenia zapłaty jest niepoprawny z kilku powodów. Crippleware odnosi się do oprogramowania, które ma ograniczone funkcje, ale nie wymusza płatności poprzez uciążliwe przypomnienia. Oznacza to, że użytkownik może korzystać z podstawowych funkcji, jednak pełne możliwości są zablokowane. Careware to z kolei model, w którym programiści oferują oprogramowanie za darmo, ale zachęcają użytkowników do wsparcia ich pracy, często w formie darowizn lub pomocy charytatywnej, co nie ma nic wspólnego z wymuszaniem płatności poprzez przerywanie działania programu. Greenware to termin używany do opisania oprogramowania, które promuje ochronę środowiska, ale również nie odnosi się do modelu płatności. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że wszystkie te terminy dotyczą formy wymuszenia płatności, gdyż każdy z nich odnosi się do innego modelu licencjonowania. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania oprogramowania w zależności od jego funkcji i sposobu dystrybucji. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z definicjami oraz zastosowaniami poszczególnych rodzajów oprogramowania, co przyczyni się do lepszego zrozumienia rynku oprogramowania oraz możliwości, jakie oferują różne modele licencyjne.

Pytanie 21

Jaką maksymalną liczbę kanałów z dostępnego pasma kanałów standardu 802.11b można stosować w Polsce?

A. 13 kanałów

B. 11 kanałów

C. 9 kanałów

D. 10 kanałów

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 9, 10 czy 11 kanałów, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad funkcjonowania sieci bezprzewodowych oraz przepisów regulujących ich użycie. W przypadku odpowiedzi mówiącej o 11 kanałach można zauważyć, że jest to liczba kanałów dostępnych w niektórych innych krajach, takich jak Stany Zjednoczone, gdzie obowiązują inne regulacje. Z kolei 10 czy 9 kanałów są jeszcze bardziej nieprecyzyjne i nie mają oparcia w rzeczywistych regulacjach obowiązujących w Polsce. Warto również zauważyć, że ograniczenie liczby kanałów może prowadzić do zwiększonej konkurencji o dostępne pasmo, co negatywnie wpływa na jakość sygnału i stabilność połączenia. Przy projektowaniu sieci bezprzewodowej istotne jest, aby uwzględnić lokalne przepisy oraz możliwości techniczne sprzętu, a także znać zasady planowania kanałów, aby uniknąć nakładania się sygnałów i zakłóceń. Dlatego zrozumienie pełnego zakresu dostępnych kanałów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami Wi-Fi oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 22

Usługa, która odpowiada za przekształcanie nazw domenowych na adresy IP, to

A. DHCP

B. DNS

C. SNMP

D. SMTP

Odpowiedź DNS (Domain Name System) jest poprawna, ponieważ ta usługa odpowiada za translację nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla komunikacji w internecie. Kiedy użytkownik wprowadza adres strony, na przykład www.przyklad.pl, system DNS konwertuje tę nazwę na odpowiedni adres IP, np. 192.0.2.1. Dzięki temu, urządzenia sieciowe mogą się komunikować ze sobą, ponieważ operują na adresach IP. DNS działa na zasadzie hierarchicznej struktury, gdzie serwery DNS mogą odwoływać się do innych serwerów, aby znaleźć dokładny adres IP. To sprawia, że system jest niezwykle skalowalny i wydajny. Przykładem zastosowania DNS jest sytuacja, gdy chcemy odwiedzić stronę, która została przeniesiona na inny serwer; zmiany w DNS mogą być wprowadzone szybko, co minimalizuje czas przestoju. Dodatkowo, DNS obsługuje mechanizmy takie jak caching, co przyspiesza proces rozwiązywania nazw. W kontekście najlepszych praktyk, zarządzanie strefami DNS i ich zabezpieczenie, na przykład przez DNSSEC, jest niezbędne, aby zapobiegać atakom typu spoofing.

Pytanie 23

Pamięć, która nie traci danych, może być elektrycznie kasowana i programowana, znana jest pod skrótem

A. RAM

B. IDE

C. ROM

D. EEPROM

Odpowiedź EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) jest poprawna, ponieważ odnosi się do pamięci nieulotnej, która może być elektrycznie kasowana i programowana. EEPROM jest istotnym elementem architektur systemów embedded, gdzie konieczne jest przechowywanie danych konfiguracyjnych, które muszą być w stanie przetrwać wyłączenie zasilania. Przykłady zastosowania EEPROM obejmują przechowywanie ustawień w urządzeniach elektronicznych, takich jak piloty zdalnego sterowania, sprzęt RTV oraz w systemach automatyki domowej. Dodatkowym atutem EEPROM jest możliwość wielokrotnego kasowania i programowania, co czyni go bardziej elastycznym w porównaniu do tradycyjnych pamięci ROM. W kontekście standardów branżowych, EEPROM znajduje zastosowanie w różnych protokołach komunikacyjnych, takich jak I2C oraz SPI, co ułatwia integrację z innymi komponentami i systemami. Zrozumienie działania EEPROM jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów cyfrowych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie danymi i ich integralnością.

Pytanie 24

Aby zminimalizować ryzyko wyładowań elektrostatycznych podczas wymiany komponentów komputerowych, technik powinien wykorzystać

A. matę i opaskę antystatyczną

B. odzież poliestrową

C. rękawice gumowe

D. okulary ochronne

Stosowanie maty i opaski antystatycznej jest kluczowym środkiem zapobiegawczym w procesie wymiany podzespołów komputerowych. Mata antystatyczna służy do uziemienia sprzętu i osób pracujących, co skutecznie minimalizuje ryzyko powstania ładunków elektrostatycznych. Opaska antystatyczna, noszona na nadgarstku, również jest podłączona do uziemienia, co zapewnia ciągłe odprowadzanie ładunków. W praktyce oznacza to, że gdy technik dotyka podzespołów, takich jak płyty główne czy karty graficzne, nie stwarza ryzyka uszkodzenia związanego z wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD). W branży IT stosowanie tych środków ochrony jest szeroko rekomendowane, jako część dobrych praktyk w zakresie bezpiecznego zarządzania sprzętem. Zgodnie z normą ANSI/ESD S20.20, przedsiębiorstwa powinny wdrażać odpowiednie procedury ESD, aby ochronić swoje zasoby. Dbanie o zapobieganie ESD nie tylko chroni sprzęt, ale również wydłuża jego żywotność i stabilność działania, co jest kluczowe w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 25

Ikona błyskawicy widoczna na ilustracji służy do identyfikacji złącza

A. HDMI

B. DisplayPort

C. Micro USB

D. Thunderbolt

Złącze HDMI, choć szeroko stosowane w telewizorach i monitorach do przesyłania obrazu i dźwięku, nie jest oznaczane symbolem błyskawicy. HDMI koncentruje się bardziej na przesyle multimediów i nie oferuje tak wielkiej przepustowości i wszechstronności jak Thunderbolt. Micro USB, choć było popularnym standardem do ładowania i transferu danych w urządzeniach mobilnych, jest powoli zastępowane przez USB-C i nigdy nie było oznaczane symbolem błyskawicy. Micro USB nie obsługuje również funkcji wideo i jest ograniczone pod względem szybkości przesyłu danych w porównaniu z Thunderbolt. DisplayPort, używany głównie do przesyłania sygnału wideo, nie jest oznaczany symbolem błyskawicy, a jego główną funkcją jest transmisja obrazu i dźwięku w wysokiej jakości. Błąd może wynikać z mylenia funkcji tego złącza ze złączem Thunderbolt, które integruje jego funkcje, ale jest oddzielnie oznaczane własnym, charakterystycznym symbolem. Symbol błyskawicy jest zastrzeżony dla Thunderbolt i jest używany do oznaczania jego dużej przepustowości i wszechstronności w przesyłaniu danych oraz obrazu, co jest jego główną cechą wyróżniającą.

Pytanie 26

Który z protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI, umożliwiając wymianę informacji kontrolnych między urządzeniami sieciowymi?

A. DNS

B. SNMP

C. POP3

D. SMTP

DNS (Domain Name System) to protokół, który odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. Choć pełni ważną rolę w internecie, jego głównym celem jest zapewnienie użytkownikom łatwego dostępu do zasobów sieciowych, a nie wymiana informacji kontrolnych pomiędzy urządzeniami. Dlatego nie może być uznany za protokół zarządzania w sieciach. POP3 (Post Office Protocol version 3) to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera na klienta. Z kolei SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) odpowiada za wysyłkę wiadomości e-mail. Oba te protokoły działają w obszarze usług pocztowych i nie są związane z zarządzaniem urządzeniami w sieci. Typowy błąd w rozumieniu tego zagadnienia to mylenie funkcji protokołów aplikacyjnych, co prowadzi do niewłaściwego przypisania ich zastosowań do kontekstu zarządzania siecią. W praktyce, nie mając pełnej wiedzy na temat funkcji SNMP, można zakładać, że inne protokoły oparte na aplikacji mogą pełnić podobne zadania, co jest błędnym założeniem. Właściwe zrozumienie celu i funkcji każdego z protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami i zapewnienia ich prawidłowego działania.

Pytanie 27

Program Mozilla Firefox jest udostępniany na zasadach licencji

A. MOLP

B. OEM

C. Liteware

D. GNU MPL

Jakieś odpowiedzi wskazujące na inne typy licencji jak OEM, MOLP czy Liteware, to dosyć duże nieporozumienia, jeśli chodzi o zasady licencjonowania oprogramowania. Licencja OEM, czyli Original Equipment Manufacturer, jest zazwyczaj oferowana razem z urządzeniami i raczej nie pozwala na korzystanie z oprogramowania niezależnie. Takie licencje często są spotykane w komercyjnych produktach i nie umożliwiają ludziom modyfikacji kodu źródłowego. Z kolei MOLP, czyli Microsoft Open License Program, dotyczy głównie produktów Microsoftu, a nie takich jak Firefox. A Liteware to termin dotyczący programów, które mają jakieś ograniczone funkcje za darmo, by przekonać użytkowników do zakupu pełnej wersji. Te odpowiedzi pokazują typowe błędy w myśleniu, bo mylą różne modele licencjonowania. Ważne jest, żeby zrozumieć te różnice, żeby nie popełniać błędów. Licencje open source jak GNU MPL wspierają współpracę i rozwój, podczas gdy inne modele mogą być bardziej restrykcyjne, co ogranicza możliwości dla użytkowników i programistów. W kontekście oprogramowania, które ma być podstawą dla innowacji i dostosowywania, takie ograniczenia mogą naprawdę hamować rozwój technologii.

Pytanie 28

Jaką topologię sieci przedstawia rysunek?

A. gwiazda

B. pierścień

C. siatka

D. szeregowa

Topologia mesh, czyli kratowa, charakteryzuje się tym, że każdy węzeł sieci jest połączony z kilkoma innymi węzłami, co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W praktyce oznacza to, że jeśli jedno połączenie ulegnie awarii, dane mogą być przekierowane inną trasą, co minimalizuje ryzyko przerwy w komunikacji. Takie podejście jest szczególnie korzystne w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci wojskowe, systemy ratunkowe czy rozległe sieci komputerowe. Standardy takie jak IEEE 802.11s wspierają topologię mesh w kontekście sieci bezprzewodowych, umożliwiając dynamiczne zarządzanie trasami i automatyczną rekonfigurację sieci. Topologia mesh jest również stosowana w nowoczesnych systemach IoT, gdzie niezawodność połączeń jest kluczowa. Dobre praktyki projektowe w przypadku tej topologii obejmują uwzględnianie redundancji i analizy odporności sieci na awarie. W efekcie, mimo wyższych kosztów związanych z większą liczbą połączeń, topologia mesh oferuje elastyczność i bezpieczeństwo, które są nieocenione w wielu zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 29

Topologia fizyczna, w której każdy węzeł łączy się z wszystkimi innymi węzłami, to topologia

A. siatki

B. hierarchiczna

C. pojedynczego pierścienia

D. gwiazdy rozszerzonej

Topologia siatki charakteryzuje się tym, że każdy węzeł jest bezpośrednio połączony z wszystkimi pozostałymi węzami, co zapewnia dużą niezawodność i elastyczność w komunikacji. W tej topologii, w przypadku awarii jednego z węzłów, pozostałe węzły nadal mogą się komunikować, ponieważ istnieje wiele alternatywnych ścieżek. Przykładem zastosowania topologii siatki może być środowisko obliczeniowe wysokiej wydajności, gdzie węzły współpracują przy wykonywaniu skomplikowanych obliczeń. Dodatkowo, topologia ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w projektowaniu rozproszonych systemów, ponieważ pozwala na łatwe dodawanie nowych węzłów do sieci bez zakłócania działania istniejących połączeń. Siatka jest również wykorzystywana w sieciach lokalnych, które wymagają wysokiej przepustowości i niskiego opóźnienia, co czyni ją idealnym wyborem dla zaawansowanych aplikacji sieciowych.

Pytanie 30

Jaką maksymalną liczbę hostów można przypisać w lokalnej sieci, dysponując jedną klasą C adresów IPv4?

A. 512

B. 254

C. 510

D. 255

Maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci lokalnej przy użyciu jednego bloku klas C adresów IPv4, wynosi 254. Adresy klasy C mają maskę podsieci 255.255.255.0, co daje możliwość zaadresowania 256 adresów IP. Jednakże, dwa z nich są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (w tym przypadku 192.168.1.0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (w tym przypadku 192.168.1.255). W związku z tym, z 256 adresów, możemy użyć 254 do przydzielenia hostom. W praktyce, w lokalnych sieciach komputerowych, takie podejście jest powszechnie stosowane, zwłaszcza w małych sieciach domowych lub biurowych, gdzie nie jest potrzebna większa liczba urządzeń. Znajomość tych zasad jest istotna w projektowaniu oraz zarządzaniu sieciami, zapewniając skuteczność i wydajność przydzielania zasobów IP w danej infrastrukturze.

Pytanie 31

Interfejs graficzny systemu Windows, który wyróżnia się przezroczystością przypominającą szkło oraz delikatnymi animacjami okien, nazywa się

A. Royale

B. Aero

C. Gnome

D. Luna

Luna to interfejs wizualny, który był dominującą estetyką w systemie Windows XP i charakteryzował się bardziej płaskim i kolorowym wyglądem. Mimo że Luna wprowadziła pewne poprawki w zakresie użyteczności i estetyki w porównaniu do wcześniejszych wersji, nie posiadała zaawansowanych efektów, takich jak przezroczystość. Wybierając Lunę, można wprowadzić pewne kolory i style, ale nie oferuje ona bogatej palety animacji ani efektów wizualnych, które są kluczowe w Aero. Royale to z kolei motyw wizualny stworzony dla Windows XP i nie jest on związany z przezroczystością ani animacjami. Był to bardziej estetyczny dodatek, który jednak nie wprowadził znaczących innowacji w porównaniu do Luna. Gnome, natomiast, to środowisko graficzne dla systemów Linux, które ma inne cele i charakterystyki, nie jest zatem powiązane z interfejsem Windows. Typowym błędem myślowym jest mylenie motywów wizualnych z interfejsami użytkownika; wielu użytkowników z rozczarowaniem odkrywa, że wybór niewłaściwego interfejsu nie dostarcza oczekiwanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Kluczowe jest rozpoznanie różnic między tymi systemami, aby optymalnie wykorzystać dostępne możliwości w danym środowisku operacyjnym.

Pytanie 32

Na rysunku ukazany jest diagram blokowy zasilacza

A. impulsowego komputera

B. awaryjnego (UPS)

C. analogowego komputera

D. impulsowego matrycy RAID

Schemat blokowy przedstawiony na rysunku ilustruje budowę zasilacza awaryjnego, czyli systemu UPS (Uninterruptible Power Supply). UPS jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze IT, ponieważ zapewnia ciągłość zasilania w przypadku zaniku napięcia sieciowego. Główne komponenty UPS to ładowarka akumulatorów, zestaw akumulatorów, falownik oraz tłumik przepięć. Ładowarka odpowiada za utrzymanie akumulatorów w stanie pełnego naładowania, co jest kluczowe dla zapewnienia gotowości do pracy. W momencie zaniku zasilania sieciowego energia z akumulatorów jest przekształcana za pomocą falownika z prądu stałego na przemienny, dostarczając zasilanie do podłączonych urządzeń. Tłumik przepięć chroni przed nagłymi skokami napięcia, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa IEC. Praktyczne zastosowanie UPS obejmuje ochronę sprzętu komputerowego, serwerów oraz aparatury medycznej, gdzie nawet krótkotrwała przerwa w zasilaniu może prowadzić do utraty danych lub uszkodzenia sprzętu. UPSy są powszechnie stosowane w centrach danych, szpitalach i przedsiębiorstwach wymagających niezawodności zasilania.

Pytanie 33

Interfejs SLI (ang. Scalable Link Interface) jest używany do łączenia

A. napędu Blu-Ray z kartą dźwiękową

B. dwóch kart graficznych

C. czytnika kart z płytą główną

D. karty graficznej z odbiornikiem TV

Interfejs SLI (Scalable Link Interface) to technologia opracowana przez firmę NVIDIA, która umożliwia połączenie dwóch lub więcej kart graficznych w celu zwiększenia mocy obliczeniowej i wydajności renderowania grafiki. Dzięki zastosowaniu SLI, użytkownicy mogą cieszyć się wyższymi klatkowymi w grze oraz lepszą jakością wizualną, co jest szczególnie istotne w przypadku zaawansowanych gier komputerowych oraz aplikacji do obróbki grafiki. Aby skorzystać z SLI, system operacyjny oraz aplikacje muszą być odpowiednio skonfigurowane do współpracy z tą technologią. W praktyce, użytkownicy często wybierają SLI w kontekście zestawów komputerowych przeznaczonych do gier, gdzie wymagania dotyczące wydajności są wysokie. Kluczowym aspektem SLI jest również konieczność posiadania odpowiedniej płyty głównej, która obsługuje tę technologię, a także zasilacza o wystarczającej mocy, aby zasilić obie karty graficzne. Dodatkowo, warto pamiętać, że nie wszystkie gry i aplikacje wspierają SLI, dlatego przed podjęciem decyzji o jego zastosowaniu, warto sprawdzić ich kompatybilność.

Pytanie 34

Aby zrealizować aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykonać polecenie

A. yum upgrade

B. kernel update

C. apt-get upgrade

D. system update

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie wskazują na brak znajomości podstawowych komend używanych w systemach Linux, zwłaszcza w dystrybucjach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Polecenie 'yum upgrade' jest narzędziem przeznaczonym do systemów opartych na Red Hat, takich jak Fedora czy CentOS. Użycie 'yum' w Ubuntu nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ Ubuntu nie rozpoznaje tego menedżera pakietów. Innym błędnym podejściem są odpowiedzi takie jak 'kernel update' czy 'system update', które nie są rzeczywistymi poleceniami w systemie Ubuntu. Zamiast tego, użytkownicy powinni być świadomi, że aktualizacja jądra systemu wymaga specjalnych komend i jest bardziej złożonym procesem, który powinien być przeprowadzany ostrożnie. 'System update' nie jest natomiast standardowym poleceniem w żadnym z menedżerów pakietów, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania oprogramowaniem. Często użytkownicy popełniają błędy wynikające z mylenia różnych systemów zarządzania pakietami, co może prowadzić do frustracji i problemów z aktualizacjami. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda dystrybucja ma swoje unikalne narzędzia do zarządzania pakietami i ich właściwe stosowanie jest niezbędne dla utrzymania systemu w dobrym stanie.

Pytanie 35

Na zdjęciu widać

A. wtyk audio

B. wtyk światłowodu

C. przedłużacz kabla UTP

D. wtyk kabla koncentrycznego

Przedłużacz kabla UTP to element stosowany w sieciach lokalnych (LAN) wykonanych z kabli kategorii UTP (Unshielded Twisted Pair). Tego typu kable służą do przesyłania sygnałów elektrycznych w sieciach komputerowych i telekomunikacyjnych. W odróżnieniu od światłowodów kable UTP są bardziej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne i mają mniejszą przepustowość. Wtyk audio służy do przesyłania analogowych sygnałów dźwiękowych. Jest to komponent powszechnie używany w sprzęcie audio i nie ma zastosowania w dziedzinie transmisji danych na duże odległości. Wtyki tego typu nie spełniają wymagań technicznych w zakresie szybkości i stabilności transmisji danych jakie są konieczne we współczesnych systemach informatycznych. Wtyk kabla koncentrycznego to kolejny typ złącza używany głównie w telewizji kablowej i systemach antenowych. Kable koncentryczne przesyłają sygnały elektryczne z zastosowaniem wideo i transmisji radiowej ale nie są przystosowane do nowoczesnych wymagań sieciowych w zakresie przepustowości i odległości. Typowe błędy przy wyborze pomiędzy tymi komponentami wynikają z niedopasowania ich właściwości technicznych do zastosowania oraz z nieznajomości specyfikacji takich jak impedancja czy tłumienność. Wybór odpowiednich elementów sieciowych wymaga zrozumienia specyfiki transmisji danych i dopasowania do specyficznych potrzeb projektu zgodnie z obowiązującymi standardami technicznymi i dobrymi praktykami branżowymi co zapewnia optymalizację wydajności i stabilności systemu.

Pytanie 36

W komputerze o parametrach przedstawionych w tabeli konieczna jest wymiana karty graficznej na kartę GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, PCI EX-x16 3.0, 256b, 1683 MHz/1607 MHz, Power consumption 180W, 3x DP, 2x HDMI, recommended power supply 500W, DirectX 12, OpenGL 4.5. W związku z tym należy również zaktualizować

Podzespół	Parametry	Pobór mocy [W]
Procesor Intel i5	Cores: 6, Threads: 6, 2.8 GHz, Tryb Turbo: 4.0 GHz, s-1151	30
Moduł pamięci DDR3	Taktowanie: 1600 MHz, 8 GB (1x8 GB), CL 9	6
Monitor LCD	Powłoka: matowa, LED, VGA x1, HDMI x1, DP x1	40
Mysz i klawiatura	przewodowa, interfejs: USB	2
Płyta główna	2x PCI Ex-x16 3.0, D-Sub x1, USB 2.0 x2, RJ-45 x1, USB 3.1 gen 1 x4, DP x1, PS/2 x1, DDR3, s-1151, 4xDDR4 (Max: 64 GB)	35
Karta graficzna	3x DP, 1x DVI-D, 1x HDMI, 2 GB GDDR3	150
Dysk twardy 7200 obr/min	1 TB, SATA III (6 Gb/s), 64 MB	16
Zasilacz	Moc: 300W	---

A. karty sieciowej

B. płyty głównej

C. zasilacza

D. procesora

Wymieniając kartę graficzną na GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, trzeba na pewno zwrócić uwagę na to, ile energii cała konfiguracja będzie potrzebować. Ta karta ma pobór mocy na poziomie 180W, co jest całkiem sporo. Jak policzymy inne sprzęty, które też potrzebują energii – procesor 30W, pamięć 6W, monitor 40W, mysz i klawiaturę razem 2W, płyta główna 35W oraz stara karta graficzna 150W – to wychodzi nam razem 403W. Po dodaniu nowej karty, zasilacz powinien mieć przynajmniej 583W mocy. Zasilacz 300W nie da rady, bo to za mało. Dobrze jest mieć zapas mocy, tak z 20%, więc najlepiej pomyśleć o zasilaczu co najmniej 700W. Musisz wymienić zasilacz, żeby wszystko działało stabilnie, a sprzęt się nie uszkodził. Warto dobierać zasilacz tak, żeby nie tylko spełniał obecne wymagania, ale też żeby dało się później rozbudować komputer.

Pytanie 37

Jednym z programów stosowanych do tworzenia kopii zapasowych partycji oraz dysków jest

A. Diskpart

B. Norton Ghost

C. Gparted

D. CrystalDiskInfo

Diskpart to narzędzie systemowe wbudowane w systemy operacyjne Windows, które służy do zarządzania partycjami dysków, ale nie ma możliwości tworzenia kopii zapasowych ani obrazów. Diskpart pozwala na wykonywanie operacji takich jak tworzenie, usuwanie czy formatowanie partycji, jednak nie oferuje funkcji klonowania, co jest kluczowe w kontekście tworzenia kopii zapasowych. Gparted to natomiast narzędzie graficzne dla systemów Linux, umożliwiające zarządzanie partycjami, ale także nie jest przeznaczone do tworzenia kopii dysków. Z kolei CrystalDiskInfo to aplikacja monitorująca stan dysków twardych, dostarczająca informacji o ich kondycji, temperaturze i parametrach S.M.A.R.T., ale nie posiada funkcji tworzenia kopii dysków. Często mylone jest pojęcie zarządzania partycjami z tworzeniem kopii zapasowych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że aby skutecznie zabezpieczyć dane, nie wystarczy jedynie zarządzać strukturą dyskową; niezbędne są odpowiednie narzędzia, które oferują funkcjonalności klonowania i tworzenia obrazów. W kontekście backupów, zastosowanie dedykowanych aplikacji, takich jak Norton Ghost, jest standardową praktyką w branży IT, co potwierdza znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 38

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.96

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.228

D. 255.255.255.64

Maska podsieci 255.255.255.192 jest poprawną postacią maski, ponieważ jest zgodna ze standardami IPv4 i prawidłowo definiuje podział sieci na podsieci. Maska ta, w zapisie binarnym, wygląda następująco: 11111111.11111111.11111111.11000000. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów jest zarezerwowanych dla adresu sieciowego, a pozostałe 6 bitów dla adresów hostów. Dzięki temu możemy utworzyć 4 podsieci (2^2) z grupy adresów, co daje nam możliwość przypisania do 64 adresów hostów w każdej z nich (2^6). Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w dużych organizacjach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności zarządzania. Używanie odpowiednich masek podsieci pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnej puli adresów IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również wspomnieć, że w kontekście routingu, użycie poprawnych masek podsieci umożliwia routerom efektywne kierowanie ruchu, co jest kluczowe dla utrzymania wydajności sieci.

Pytanie 39

Obecnie pamięci podręczne drugiego poziomu procesora (ang. "L-2 cache") są zbudowane z układów pamięci

A. SRAM

B. EEPROM

C. ROM

D. DRAM

Odpowiedź SRAM (Static Random-Access Memory) jest poprawna, ponieważ pamięci podręczne drugiego poziomu (L2) w nowoczesnych procesorach korzystają z tej technologii. SRAM charakteryzuje się szybką dostępnością oraz brakiem potrzeby odświeżania, co czyni ją idealnym wyborem dla pamięci cache, gdzie kluczowe są niskie opóźnienia i wysokie prędkości. Przykładem zastosowania SRAM w praktyce jest jego wykorzystanie w układach CPU, gdzie pamięć L2 przechowuje często używane dane i instrukcje, co znacząco przyspiesza operacje procesora. W przeciwieństwie do DRAM, która jest wolniejsza i wymaga odświeżania, SRAM zapewnia nieprzerwaną dostępność informacji, co wspiera efektywność obliczeń. Dobre praktyki inżynieryjne w projektowaniu układów scalonych preferują SRAM do implementacji pamięci cache ze względu na jej wyższe parametry wydajnościowe. Warto również wspomnieć, że rozwój technologii SRAM dąży do miniaturyzacji i zwiększenia gęstości, co wpływa na ogólną wydajność systemów obliczeniowych.

Pytanie 40

Odmianą pamięci, która zapewnia tylko odczyt i może być usunięta przy użyciu światła ultrafioletowego, jest pamięć

A. PROM

B. ROM

C. EPROM

D. EEPROM

EPROM, czyli Erasable Programmable Read-Only Memory, to dość ciekawy typ pamięci. Można ją kasować i programować na nowo dzięki użyciu światła ultrafioletowego. To sprawia, że jest super przydatna w różnych sytuacjach, na przykład przy tworzeniu prototypów urządzeń elektronicznych. W przeciwieństwie do innych pamięci jak PROM czy ROM, EPROM pozwala na wielokrotne zapisywanie danych, co daje więcej możliwości. Z tego co wiem, bardzo często korzysta się z EPROM w systemach, gdzie trzeba wprowadzić zmiany w oprogramowaniu, a nie chce się bawić w wymianę układów. To na pewno oszczędza czas i pieniądze. Warto wspomnieć, że na rynku są pewne standardy dotyczące programowania i kasowania danych w EPROM, co zapewnia większą niezawodność. A zastosowania? Przykładów jest sporo, jak wbudowane systemy czy aktualizacje oprogramowania w routerach i urządzeniach IoT. Także, jeśli chcesz rozumieć elektronikę i programowanie, EPROM to coś, co warto zgłębić.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej