Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 9 kwietnia 2025 12:19
Data zakończenia: 9 kwietnia 2025 12:36

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Montaż elektroniczny z właściwym rozmieszczeniem użytków na arkuszu do druku, zawierający oznaczenia niezbędne do realizacji drukowania i procesów wykończeniowych, określa się jako

A. impozycja

B. obłamywanie

C. łamanie

D. pierwodruk

Impozycja to kluczowy proces w montażu elektronicznym, który polega na odpowiednim zorganizowaniu elementów druku na arkuszu, tak aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię roboczą i zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce impozycja obejmuje umiejscowienie różnych stron publikacji w taki sposób, aby po ich złożeniu i cięciu uzyskać właściwą kolejność oraz estetykę wydruku. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, impozycja traktowana jest jako istotny element procesu prepress, który znacząco wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, w druku książek czy broszur, poprawna impozycja umożliwia uzyskanie właściwej sekwencji stron, co jest kluczowe dla użytkowników końcowych. Dodatkowo, zastosowanie programów do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, pozwala na automatyzację tego procesu, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 2

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m²?

A. 35 kg

B. 42 kg

C. 25 kg

D. 19 kg

Odpowiedź 35 kg jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć masę 500 arkuszy papieru o podanym formacie i gramaturze, należy najpierw określić powierzchnię pojedynczego arkusza. Format 700 x 1000 mm to 0,7 m x 1,0 m, co daje powierzchnię 0,7 m². Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 100 g/m² x 0,7 m² = 70 g. Następnie, dla 500 arkuszy: 70 g x 500 = 35 000 g, co w kilogramach daje 35 kg. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej i papierniczej, gdzie dokładne pomiary masy i gramatury są kluczowe dla planowania produkcji oraz kosztów. Znajomość tych zasad pomaga w optymalizacji procesów oraz w dokładnym kalkulowaniu zapotrzebowania na materiały, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 3

Który typ pliku graficznego nie wspiera kanału alfa?

A. PSD

B. TIFF

C. PNG

D. JPEG

Wybór formatu PNG jako odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące jego właściwości. PNG (Portable Network Graphics) jest formatem, który w przeciwieństwie do JPEG, obsługuje kanał alfa, umożliwiającym wyświetlanie przezroczystości. Jest on często wykorzystywany w sytuacjach, gdzie ważne jest zachowanie ostrości krawędzi i detali, szczególnie w grafikach internetowych i logo. Użycie PNG jest szczególnie zalecane w przypadku obrazów z przezroczystością. Z kolei format TIFF (Tagged Image File Format) jest niezwykle elastyczny, obsługując wiele kolorów i przezroczystości, co czyni go preferowanym formatem w profesjonalnej fotografii i wydruku, gdzie istotna jest jakość wyjściowa. PSD (Photoshop Document) to natywny format programu Adobe Photoshop, który również wspiera przezroczystość oraz wiele warstw, co jest kluczowe w zaawansowanej edycji grafiki. Zatem wybór JPEG jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ format ten, mimo że powszechnie używany, nie jest właściwy w kontekście obsługi przezroczystości. Właściwa wiedza o różnicach między tymi formatami jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się grafiką komputerową.

Pytanie 4

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. tworzenia pliku postscriptowego

B. naświetlania matrycy drukarskiej

C. przygotowywania tekstów w edytorze

D. przetwarzania bitmap

Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 5

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. plik impozycyjny

B. odbitkę próbną (proof)

C. formy drukowe

D. narząd drukarski

Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 4 składki

B. 5 składek

C. 10 składek

D. 6 składek

Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 35 zł

B. 70 zł

C. 140 zł

D. 105 zł

Poprawna odpowiedź to 70 zł, co wynika z konieczności wykonania dwóch form drukowych w przypadku kolorystyki 2 + 0. Każda forma kosztuje 35 zł, więc całkowity koszt będzie wynosić 2 * 35 zł = 70 zł. W praktyce, w druku offsetowym, kolorystyka 2 + 0 oznacza, że na jednej stronie drukowane są dwa kolory, a na odwrocie nie ma druku. Zastosowanie dwóch form jest standardową praktyką, aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny na wydruku. W projektach graficznych, takich jak broszury czy ulotki, odpowiednie przygotowanie form drukowych jest kluczowe dla jakości druku. Warto też zaznaczyć, że koszt formy jest jedynie częścią całkowitych wydatków na produkcję, które mogą obejmować także papier, tusze oraz robociznę. Dlatego zrozumienie kosztów związanych z formami drukowymi jest istotne dla zarządzania budżetem w projektach graficznych i poligraficznych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Najlepszym programem do przygotowania 1000-stronicowego leksykonu do druku jest

A. Corel Draw

B. Adobe InDesign

C. Microsoft Publisher

D. Adobe Acrobat

Adobe InDesign jest uznawanym standardem w branży graficznej do przygotowywania publikacji drukowanych, w tym leksykonów, książek i czasopism. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do układania tekstu oraz grafiki, co pozwala na uzyskanie profesjonalnej jakości wydania. Dzięki możliwościom pracy z wieloma stronami, stylami tekstu oraz precyzyjnym zarządzaniem typografią, InDesign umożliwia efektywne przygotowanie dużych dokumentów, takich jak 1000-stronicowy leksykon. W praktyce, projektowanie w InDesign pozwala na zastosowanie szablonów, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Ponadto, program współpracuje z innymi aplikacjami Adobe, co ułatwia integrację z grafikami stworzonymi w Photoshopie czy Illustratorze. Dobre praktyki w zakresie projektowania publikacji obejmują również tworzenie spisów treści czy indeksów, co jest kluczowe w przypadku leksykonów. Dzięki InDesign, użytkownicy mają pełną kontrolę nad formatowaniem, co jest niezbędne dla uzyskania spójnego i estetycznego efektu końcowego.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

A. Klapowe.

B. Teleskopowe.

C. Wsuwane.

D. Jednoczęściowe.

Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem nieporozumienia w zakresie klasyfikacji różnych typów pudełek. Pudełka wsuwane, chociaż również składają się z dwóch części, różnią się od teleskopowych tym, że jedynie jedna z części jest ruchoma, a sama konstrukcja zapewnia mniejszą stabilność w przypadku dłuższych przedmiotów. Z kolei pudełka jednoczęściowe, jak sama nazwa wskazuje, tworzone są jako jeden kawałek kartonu, co nie pozwala na efektywne dopasowanie do różnych wymiarów produktów. Warto również zauważyć, że pudełka klapowe, które w wielu przypadkach są bardziej powszechne, otwierają się z góry i są stosowane w sytuacjach, gdzie łatwy dostęp do zawartości jest kluczowy. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest zatem mylenie cech konstrukcyjnych różnych rodzajów pudełek i niewłaściwe interpretowanie grafiki, która jasno przedstawia mechanizm teleskopowy. Kluczowe jest zrozumienie, że standardy FEFCO precyzują różnice między tymi typami, co potwierdza istotność znajomości tych norm dla efektywnego i poprawnego pakowania produktów.

Pytanie 16

Który z poniższych zapisów jest poprawny zgodnie z regułami składu?

A. 30 ◦C

B. 50 %

C. 273±K

D. 20ºC

Odpowiedzi 30 ◦C, 50 %, oraz 273±K są niepoprawne z różnych powodów. W przypadku 30 ◦C, symbolizacja stopni Celsjusza jest nieprawidłowa, ponieważ użycie spacji między liczbą a symbolem jednostki jest sprzeczne z międzynarodowymi standardami, które jasno określają, że liczba i jednostka powinny być zapisane razem, bez odstępu. Tego typu błędy mogą prowadzić do nieporozumień w dokumentacji technicznej czy naukowej, gdzie precyzja i jasność komunikacji są kluczowe. Z kolei odpowiedź 50 % jest problematyczna, ponieważ zawiera symbol procentów, który jest stosowany do wyrażania stosunku części do całości, a nie ma zastosowania w kontekście pomiarów temperatury. To może prowadzić do błędnej interpretacji danych, szczególnie w badaniach, gdzie ważne jest rozróżnienie między różnymi typami jednostek. Z kolei odpowiedź 273±K używa jednostki Kelvin, która jest poprawna, ale użycie znaku „±” w tym kontekście jest zbędne. Takie oznaczenie może sugerować, że mamy do czynienia z wartością przybliżoną lub z marginesem błędu, co wymagałoby dodatkowego kontekstu, aby było zrozumiałe. W praktyce, każdy z tych przypadków ilustruje, jak ważne jest stosowanie poprawnych zasad składu jednostek, aby unikać zamieszania oraz zapewnić jednoznaczność w komunikacji technicznej.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Zgodnie z Polską Normą odnoszącą się do jednostek miar typograficznych, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 20 mm

B. 16 mm

C. 18 mm

D. 19 mm

Jak wybierzesz coś innego niż 18 mm, łatwo możesz wpaść w tarapaty z rozumieniem jednostek typograficznych. Odpowiedzi jak 16 mm, 20 mm czy 19 mm mogą wydawać się alternatywą, ale nie pasują do standardów polskiej typografii. Warto dodać, że inne jednostki mogą się pomieszać z różnymi systemami miar w innych dziedzinach, co powoduje zamieszanie. Na przykład, niektórzy mogą myśleć o wymiarach czcionek w drukarstwie, ale to nie zmienia, że kwadrat typograficzny ma 18 mm. Typowym błędem jest też pomijanie roli jednostek typograficznych w projektowaniu graficznym, co prowadzi do chaotycznego rozmieszczenia tekstu. Kiedy źle wybierzesz jednostkę, może być ciężko przeczytać tekst i wygląda to nieestetycznie. Dlatego kwadrat typograficzny jest taki ważny, bo kształtuje wizualną stronę drukowanych i cyfrowych komunikatów. W typografii precyzja ma ogromne znaczenie, a znajomość norm to klucz do profesjonalnych efektów.

Pytanie 20

Formaty, w jakich można zapisać książkę w postaci e-publikacji do wyświetlania w sieci, to

A. AI, EPUB, FLA

B. PDF, EPUB, HTML

C. CDR, EPUB, HTML

D. CSV, PSD, EPUB

Wybór formatów CSV, PSD, AI, FLA oraz CDR wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich zastosowania w kontekście publikacji elektronicznych. CSV (Comma-Separated Values) to format danych, który jest używany przede wszystkim do przechowywania informacji w postaci tabelarycznej, a nie do publikacji tekstów czy książek. Używa się go głównie w arkuszach kalkulacyjnych i bazach danych, co sprawia, że nie nadaje się do formatowania złożonych dokumentów takich jak książki czy raporty. PSD (Photoshop Document) to natomiast format plików graficznych stworzony przez Adobe, przeznaczony do edytowania obrazów, a nie do publikacji tekstowych. Z kolei AI (Adobe Illustrator) jest formatem wektorowym, również nieprzeznaczonym do publikacji literackich. FLA to plik źródłowy dla Adobe Flash, który ukierunkowany jest na animację i interaktywność, co czyni go niewłaściwym dla e-publikacji, szczególnie w kontekście książek. CDR (CorelDRAW) to format używany w oprogramowaniu do grafiki wektorowej, również nieodpowiedni do prezentacji tekstu w formie książkowej. Użytkownicy mogą błędnie przypisywać te formaty do publikacji elektronicznych, nie zdając sobie sprawy, że każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie pokrywa się z wymogami e-booków i elektronicznych publikacji. Właściwe zrozumienie tego podziału jest kluczowe dla skutecznego wykorzystania technologii w zakresie produkcji i dystrybucji treści elektronicznych.

Pytanie 21

Ile punktów typograficznych odpowiada jednemu cyferowi?

A. 10 punktom

B. 24 punktom

C. 48 punktom

D. 12 punktom

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia koncepcji jednostek miary stosowanych w typografii. Odpowiedzi takie jak 10 punktów, 24 punkty oraz 48 punktów wskazują na błędne przypisanie wartości do cyklo. W typografii, cyklo jest jednostką miary równą 12 punktom, co oznacza, że każda z innych wartości jest nieprawidłowa. Na przykład, 10 punktów to jednostka, która jest mniejsza od cyklo i może sugerować, że osoba odpowiadająca myli się w zrozumieniu relacji między tymi jednostkami. Z drugiej strony, 24 punkty są równoważne dwóm cyklom, co również pokazuje mylne zrozumienie skali. Odpowiedzi te mogą również wskazywać na typowe błędy myślowe, takie jak pomieszanie jednostek lub nieprzemyślane konwersje między systemami. Aby poprawnie zrozumieć, jak funkcjonują te jednostki miary, warto zapoznać się z podstawami typografii i jej zastosowaniem w praktyce. Odpowiednia edukacja w tym zakresie pomoże uniknąć nieporozumień oraz poprawić umiejętności związane z projektowaniem graficznym i edytorstwem, co jest niezbędne dla każdej osoby pracującej w branży kreatywnej.

Pytanie 22

Ile metrów kwadratowych folii trzeba przygotować do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm?

A. 200 m2

B. 400 m2

C. 280 m2

D. 140 m2

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych pomyłek w obliczeniach dotyczących powierzchni folii. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 200 m², 400 m² lub 280 m², można zauważyć, że najprawdopodobniej uwzględniono nieprawidłowe założenia o potrzeby materiałowe. Na przykład, wybierając 200 m², można błędnie zakładać, że każdy arkusz wymaga dwóch folii lub mylić jednostronne zalaminowanie z dwustronnym, co byłoby uzasadnione jedynie w przypadku podwójnego pokrycia. Z kolei odpowiedź 400 m² mogłaby sugerować, że autor obliczeń pomnożył 0,7 m² przez 400, co jest oczywistym błędem, ponieważ nie ma potrzeby podwajania liczby arkuszy. Wreszcie, wybór 280 m² mógłby sugerować pomylenie jednostek użytku lub wzięcie pod uwagę nieodpowiednich norm. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych obliczeniach oraz znać zasady dotyczące zalaminowania materiałów. Kluczową praktyką w branży jest także uzyskiwanie próbnych arkuszy oraz kalkulacji wstępnych przed przystąpieniem do masowej produkcji, co pozwala na optymalizację kosztów oraz minimalizację odpadów.

Pytanie 23

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe

B. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach

C. wykorzystują dane cyfrowe

D. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe

Naświetlarki CtP (Computer-to-Plate) są urządzeniami, które naświetlają formy drukowe bezpośrednio na płytach offsetowych, co jest kluczowym procesem w nowoczesnym druku offsetowym. W przeciwieństwie do CtF (Computer-to-Film), które naświetlają formy kopiowe na filmie, CtP oferuje bezpośrednie naświetlanie, co eliminuje krok pośredni w postaci filmu. Ta technologia znacząco zwiększa efektywność i jakość procesów drukarskich. Naświetlanie bezpośrednie na płytach pozwala na uzyskanie wyższej precyzji, a także redukuje koszty związane z produkcją filmów. W praktyce, przedsiębiorstwa drukarskie korzystające z CtP mogą szybciej wprowadzać zmiany w projektach i uzyskiwać lepszą jakość druku dzięki dokładniejszemu odwzorowaniu detali. Dodatkowo, CtP wspiera zrównoważony rozwój w druku przez ograniczenie odpadów związanych z materiałami filmowymi. W kontekście standardów branżowych, technologia CtP jest zgodna z najnowszymi normami ISO, co z kolei podkreśla jej znaczenie i zalety w przemyśle poligraficznym.

Pytanie 24

Oblicz ilość arkuszy A3+, które są potrzebne do wydrukowania 2 000 ulotek w formacie A4, przy założonym naddatku technologicznym wynoszącym 10%

A. 1 000 arkuszy

B. 1 100 arkuszy

C. 1 300 arkuszy

D. 1 200 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy A3+ potrzebnych do wydrukowania 2000 sztuk ulotek formatu A4 z naddatkiem technologicznym wynoszącym 10%, należy najpierw ustalić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza A3+. Format A3+ ma wymiary 329 x 483 mm, co pozwala na umieszczenie dwóch arkuszy A4 (210 x 297 mm) w orientacji poziomej. W związku z tym z jednego arkusza A3+ można wydrukować 2 ulotki A4. Wydruk 2000 ulotek wymaga więc 1000 arkuszy A3+, aby to zrealizować. Jednakże, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 10%, potrzebujemy większej liczby arkuszy. Naddatek ten jest niezbędny w celu zminimalizowania strat materiału i zapewnienia jakości wydruku. Obliczamy zatem 1000 arkuszy A3+ powiększone o 10%, co daje 1100 arkuszy A3+. Takie podejście zapewnia, że nie dojdzie do przerwy w produkcji w wyniku uszkodzenia arkuszy podczas druku, co jest praktyką zatwierdzoną w branży poligraficznej.

Pytanie 25

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Odpowiedź D jest prawidłowa, ponieważ odpowiada składowi kolorystycznemu C0 M30 Y100 K0, co w praktyce oznacza, że kolor ten będzie odzwierciedlał odcień pomarańczowy. W systemie kolorów CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku, składowe oznaczają kolejno: Cyan (C), Magenta (M), Yellow (Y) i Black (K). W tym przypadku, brak składowej Cyan (C0) i Black (K0) wskazuje, że kolor nie ma wpływów niebieskich ani czarnych. Wysoka wartość Yellow (Y100) sugeruje dominację koloru żółtego, a umiarkowana wartość Magenta (M30) daje możliwość uzyskania ciepłego, pomarańczowego odcienia. W praktyce, ten rodzaj koloru jest często stosowany w projektach graficznych związanych z reklamą oraz marketingiem, gdzie przyciągające uwagę barwy są kluczowe. Zrozumienie składu kolorystycznego pozwala na lepsze dobieranie palet kolorystycznych, co jest esencjonalne w pracy z materiałami drukowanymi oraz cyfrowymi, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym.

Pytanie 26

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. nie da się tego przewidzieć

B. zwiększy się

C. pozostanie bez zmian

D. zmniejszy się

Jak zmniejszysz nakład etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę, to niestety koszt jednostkowy drukowania będzie wyższy. Dlaczego tak się dzieje? To przez to, że w druku offsetowym wiele kosztów jest stałych. Tych kosztów nie da się uniknąć, niezależnie od tego, ile etykiet drukujesz. Mamy tu na myśli przygotowanie maszyn, materiały, które trzeba kupić, no i oczywiście czas pracy operatorów. Jak produkcja jest mniejsza, to te same stałe koszty muszą się rozłożyć na mniejszą liczbę etykiet, co podnosi koszt jednostkowy. Weźmy na przykład sytuację, gdy przygotowanie maszyny kosztuje 1000 zł. Przy 1000 etykiet wyjdzie wtedy 1 zł za sztukę, ale gdy zostanie tylko 500 etykiet, koszt wzrasta do 2 zł za sztukę, bo te koszty stałe zostają na tym samym poziomie. Dlatego w przypadku mniejszych zamówień, jak np. etykiety na jakieś specjalne wydarzenia, warto liczyć się z wyższymi kosztami. To z kolei może wprowadzać zamieszanie w kalkulacjach cenowych. Dobrze jest więc zastanowić się nad tym, ile etykiet naprawdę potrzebujesz przed przystąpieniem do produkcji.

Pytanie 27

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 4 formy.

B. 6 form.

C. 2 formy.

D. 8 form.

Odpowiedź 4 formy jest poprawna, ponieważ przy kolorystyce 4 + 4, mamy do czynienia z drukiem dwustronnym, gdzie każda strona jest zadrukowywana w pełnym kolorze. Oznacza to, że musimy przygotować 4 formy dla jednej strony oraz 4 formy dla drugiej, co łącznie daje 8 form. Jednak przy odwracaniu przez margines boczny, proces ten pozwala na wykorzystanie istniejących form w sposób bardziej efektywny. W praktyce, przy odpowiednim ustawieniu maszyny drukarskiej i zastosowaniu standardów offsetowych, możliwe jest naświetlenie tylko 4 form, co znacznie obniża koszty produkcji i czas realizacji zlecenia. W branży druku, optymalizacja procesów jest kluczowa, dlatego zrozumienie takich praktyk, jak dobór odpowiednich form i efektywne zarządzanie procesem drukowania, jest niezbędne dla osiągnięcia sukcesu w produkcji druków o wysokiej jakości.

Pytanie 28

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. RGB

B. CIE

C. HSB

D. HSL

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 29

Aby przeprowadzić automatyczną impozycję użytków na arkuszu, wymagany jest plik wyjściowy w formacie

A. FLA

B. TIFF

C. PDF

D. PNG

Wybór formatu PDF jako pliku wyjściowego dla automatycznej impozycji użytków na arkuszu jest uzasadniony z kilku powodów. PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem pliku, który zapewnia wysoką jakość reprodukcji oraz zachowuje integralność dokumentu niezależnie od platformy, na której jest wyświetlany. Umożliwia to użytkownikowi uzyskanie pewności, że przygotowane materiały będą wyglądać identycznie zarówno na ekranie, jak i w druku. W praktyce, PDF jest szeroko stosowany w branży graficznej, ponieważ pozwala na osadzenie czcionek, grafiki wektorowej oraz bitmapowej, a także metadanych, co jest kluczowe podczas procesu impozycji. Dodatkowo, wiele programów do druku oraz oprogramowania do DTP (Desktop Publishing) korzysta z plików PDF jako formatu roboczego, co sprawia, że jest on zgodny z wieloma standardami branżowymi, takimi jak PDF/X, który jest zoptymalizowany do drukowania. Przykładem zastosowania może być przygotowanie katalogu lub broszury, gdzie kluczowe jest utrzymanie jakości oraz spójności wizualnej, co PDF zapewnia. Używając tego formatu, można mieć pewność, że każdy detal projektu zostanie wiernie odwzorowany w finalnym produkcie.

Pytanie 30

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. analogowe oraz cyfrowe

B. jednobarwne oraz wielobarwne

C. refleksyjne i transparentne

D. regularne i nieregularne

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia terminologii stosowanej w analizie oryginałów. Odpowiedzi takie jak "jednobarwne i wielobarwne" odwołują się bardziej do aspektów związanych z kolorem, co jest niewłaściwe w kontekście obserwacji. Warto zauważyć, że sama barwa nie wpływa na sposób, w jaki obiekty są obserwowane, co czyni tę klasyfikację nieadekwatną. Z kolei klasyfikacja "analogowe i cyfrowe" dotyczy formatu przetwarzania danych, a nie sposobu obserwacji oryginału. To podejście koncentruje się na technologii zapisu i przetwarzania sygnałów, co jest kompletnie niezwiązane z analizowanym tematem. Dodatkowo, wybór "regularne i nieregularne" odnosi się do kształtu i struktury obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście ich obserwacji. Kluczowym błędem myślowym jest tu pomieszanie różnych kategorii analizy, które prowadzi do niepoprawnych wniosków. Poprawne zrozumienie klasyfikacji wymaga znajomości właściwości fizycznych obiektów oraz ich zachowania w kontekście światła, co jest niezbędne dla prawidłowego przeprowadzania obserwacji w różnych dziedzinach nauki i technologii.

Pytanie 31

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 1 + 3

B. 1 + 2

C. 2 + 2

D. 1 + 4

Wybór błędnych odpowiedzi pokazuje, że nie do końca zrozumiałeś, jak działają oznaczenia kolorów w druku. Odpowiedzi takie jak 2 + 1, 1 + 3 czy 1 + 4 nie oddają tego, jak kolory są używane. Przy drukowaniu kolorów metalicznych, jak złoty, ważne jest, żeby dobrze to rozumieć, bo te oznaczenia są powiązane z systemem Pantone. Odpowiedź 2 + 1 sugeruje tylko czarny, a to już nie uwzględnia srebra, które jest ważne. Z kolei 1 + 3 daje czarny i srebrny, ale tu brakuje złotego, co nie zgadza się z pytaniem. Ostatecznie, 1 + 4 to już w ogóle nie to, bo nie ma w niej złotego, przez co jest całkowicie błędna. Zrozumienie systemów kolorów w druku jest naprawdę kluczowe, żeby materiały były na wysokim poziomie, a złe oznaczenia mogą prowadzić do problemów z klientami i strat finansowych. Warto tę wiedzę zdobyć.

Pytanie 32

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Druk cyfrowy

B. Offset

C. Sitodruk

D. Wklęsłodruk

Wklęsłodruk, znany też jako gravure, to technika druku, która nie nadaje się do produkcji płyt CD. Płyty CD zazwyczaj drukuje się technologiami takimi jak sitodruk, offset czy druk cyfrowy. Wklęsłodruk lepiej sprawdza się w dużych nakładach, głównie w przemyśle opakowaniowym. Używamy go do druku na różnych materiałach, jak folie czy papiery samoprzylepne, gdzie ważna jest jakość szczegółów. Jeśli chodzi o płyty CD, to druk musi być naprawdę precyzyjny i dostosowany do podłoża, dlatego techniki sitodruku, offsetu i druku cyfrowego są bardziej praktyczne. Na przykład, druk cyfrowy pozwala na personalizację projektów na każdej płycie, co jest super, zwłaszcza przy limitowanych edycjach albumów. Stąd wklęsłodruk nie wchodzi w grę w tej dziedzinie.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Jedną formę

B. Osiem form

C. Cztery formy

D. Dwie formy

Wybór jednej formy do druku w kolorystyce 4 + 4 jest nieadekwatny, ponieważ ta technika wymaga osobnych form dla każdego z kolorów. Przygotowanie dwóch form mogłoby sugerować próbę zadrukowania zarówno przodu, jak i tyłu arkusza na jednej formie, co jest technicznie niemożliwe w kontekście offsetowego druku kolorowego. Każda z barw w palecie CMYK jest niezależnie nałożona na papier, co oznacza, że przy każdej zmianie koloru potrzebujemy osobnej formy, aby uzyskać odpowiednią jakość i odwzorowanie kolorów. Cztery formy to standardowa praktyka w branży, aby zapewnić dokładność oraz zgodność kolorystyczną. Zastosowanie ośmiu form również nie jest zasadne, ponieważ w przypadku druku 4 + 4 nie zachodzi potrzeba podwajania form. Taki błąd wynika często z mylnego założenia, że większa liczba form zwiększy jakość druku; w rzeczywistości, nadmiar form prowadziłby jedynie do nieefektywności i większych kosztów produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, że każda forma odpowiada jednemu kolorowi, co oznacza, że do uzyskania pełnej palety do druku na obu stronach arkusza wystarczą cztery formy, a nie więcej.

Pytanie 35

Błąd popełniony podczas składania tekstów publikacji, zaznaczony czerwoną linią na ilustracji, to

A. bękart.

B. szewc.

C. wdowa.

D. sierota.

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia związane z terminologią typograficzną. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że błąd składania tekstów to "szewc", "wdowa" lub "sierota", warto zrozumieć różnice między tymi pojęciami a bękartem. Szewc odnosi się do sytuacji, gdy pierwsza linia akapitu zostaje na końcu kolumny, co jest mniej problematyczne, ale również nieestetyczne. W praktyce nie jest to błąd tak istotny jak bękart, ponieważ nie wpływa na ogólną czytelność tekstu. Z kolei sierota to termin używany do opisania pojedynczego słowa lub krótkiej linii na końcu akapitu, co również jest problematyczne, lecz mniej rażące niż bękart. Wreszcie, wdowa to ostatnia linia akapitu, która pozostaje na początku nowej kolumny lub strony, co jest sytuacją podobną do bękarta, ale nie identyczną. Dlatego zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy z tekstem i jego odpowiednim składaniem. Często zdarza się, że osoby pracujące z tekstem mylą te terminy przez niewystarczające zrozumienie zasad typografii, co prowadzi do błędów w publikacji. Dobrze jest zatem zapoznać się z podstawowymi zasadami typografii oraz konwencjami stosowanymi w branży, aby unikać takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Kolorowe, niepożądane wzory na wydrukach, które pojawiają się w wyniku użycia niewłaściwych kątów rastra, to

A. rozetka

B. spadek

C. błysk

D. mora

Wybór rozety jako odpowiedzi wskazuje na powszechne nieporozumienie dotyczące terminologii druku oraz zjawisk związanych z reprodukcją kolorów. Rozeta to efekt optyczny, powstający w wyniku niewłaściwego zestawienia dwóch lub więcej wzorów, które mają podobne, ale nie identyczne parametry, co prowadzi do powstania nowych, złożonych wzorów wizualnych. Z kolei blik to zjawisko odbicia światła, które może wystąpić w druku, ale ma zupełnie inny charakter i nie jest związane z niewłaściwymi kątami rastra. Spad to termin odnoszący się do obszaru, który znajduje się poza krawędzią finalnego wydruku, który jest zwykle dodawany w celu uniknięcia białych krawędzi po obcięciu. Wybór tych odpowiedzi może być wynikiem błędnego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z techniką druku oraz braku znajomości standardowych praktyk w branży. Warto zauważyć, że unikanie mor jest kluczowe dla jakości druku, a stosowanie odpowiednich kątów rastra oraz zrozumienie pojawiających się zjawisk optycznych jest podstawą pracy w dziedzinie poligrafii. Dlatego też fundamentalne jest, aby drukarze i projektanci dążyli do ciągłego podnoszenia swoich kwalifikacji i znajomości technologii druku, aby zapewnić jak najwyższą jakość swoich produktów.

Pytanie 38

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Papier offsetowy 60 g/m2

B. Karton powlekany 280 g/m2

C. Karton lity 450 g/m2

D. Papier samoprzylepny 120 g/m

Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 39

Jak określa się niepożądany skutek w postaci regularnych kropek lub wzorów, który powstaje podczas reprodukcji na skutek nakładania się rastrów?

A. Spad

B. Blik

C. Mora

D. Rozeta

Mora to zjawisko, które występuje, gdy dwa lub więcej rastrów o różnych przejrzystościach lub wzorach nakłada się na siebie, co prowadzi do powstawania niepożądanych efektów wizualnych. W praktyce, mora może być szczególnie problematyczna w procesach druku i reprodukcji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i wzorów jest kluczowe. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie materiałów reklamowych, gdzie niewłaściwe nałożenie rastrów może prowadzić do nieczytelnych grafik czy zniekształceń kolorystycznych. Aby uniknąć efektu mora, projektanci często stosują techniki takie jak optymalizacja rastrów, stosowanie większych punktów rastrowych lub zmiana kątów rastrów. W branży graficznej i drukarskiej standardy takie jak ISO 12647 określają wytyczne dotyczące jakości druku, co może pomóc w eliminacji problemów związanych z morą. Zrozumienie tego zjawiska jest niezbędne dla zachowania wysokiej jakości wydruków oraz estetyki projektów graficznych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej