Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 10 sierpnia 2025 11:16
  • Data zakończenia: 10 sierpnia 2025 11:22

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaka jest wysokość podstopnicy w projektowanych schodach, jeśli średnia długość kroku wynosi 62 cm, a długość stopnicy 36 cm, obliczona na podstawie wzoru K=2h+b (gdzie K - średnia długość kroku, h - wysokość podstopnicy, b - długość stopnicy)?

A. 11 cm
B. 13 cm
C. 14 cm
D. 12 cm
Wybór błędnych wartości wysokości podstopnicy może wynikać z niepoprawnego zinterpretowania wzoru K=2h+b. Wiele osób może błędnie przyjąć, że należy samodzielnie dobierać wysokość podstopnicy w sposób arbitralny, co prowadzi do wyników, które nie są zgodne z rzeczywistymi wymaganiami ergonomii. Na przykład, wybór 14 cm może wydawać się jako odpowiednia wartość, jednak w praktyce jest o zbyt wysoka i może być niewygodna dla wielu użytkowników, co zwiększa ryzyko kontuzji. Podobnie, odpowiedzi takie jak 12 cm czy 11 cm nie uwzględniają optymalnych zasad projektowania schodów. Zbyt niski stopień może prowadzić do problemów z równowagą i wydajnością ruchu, zwłaszcza u osób starszych lub dzieci. Zrozumienie zasad ergonomicznych oraz norm budowlanych, takich jak PN-EN 13219, które regulują wymiary schodów, jest kluczowe w procesie projektowania. W praktyce, każdy projektant powinien zwracać uwagę na te normy, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort użytkowników. Błędna interpretacja wzoru K=2h+b może skutkować poważnymi niedociągnięciami w projektowaniu, co może prowadzić do nieefektywnego użytkowania przestrzeni oraz niepożądanych sytuacji w użytkowaniu schodów.

Pytanie 2

Jakie czynności należy kolejno zrealizować, aby zbudować ścieżki z płyt kamiennych, gdy koryto zostało już wykopane, dno utwardzone, a obrzeża ustawione?

A. Zagęszczenie warstw, wysypanie warstw podłoża, układanie płyt
B. Wysypanie warstw podłoża, zagęszczenie, układanie płyt
C. Wysypanie warstw podłoża, układanie płyt, zagęszczenie
D. Układanie płyt, wysypanie warstw podłoża, zagęszczenie
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących kolejności czynności w budowie ścieżek z płyt kamiennych. Niektórzy mogą myśleć, że zagęszczenie podbudowy powinno być przeprowadzane przed jej wysypaniem, co jest błędne, ponieważ bezpośrednie zagęszczenie nieprzygotowanego podłoża nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Kolejnym błędem jest ułożenie płyt przed zagęszczeniem, co prowadzi do problemów z osiadaniem i stabilnością płyt. Jeśli płyty zostaną położone na niezagęszczonym podłożu, mogą się przesuwać, a ścieżka straci swoją funkcjonalność. Często spotyka się również mylne przekonanie, że wysypanie warstw podbudowy można pominąć, co jest dużym błędem, ponieważ to właśnie one stanowią fundament dla dalszych prac. Ponadto, istotną rolą podbudowy jest odprowadzenie wody, co wpływa na trwałość całej konstrukcji. Ostatecznie, dobór niewłaściwej kolejności może prowadzić do problemów konstrukcyjnych, takich jak nierówności, zniekształcenia lub nawet zniszczenie ścieżki w dłuższej perspektywie. Aby uniknąć takich błędów, warto zaznajomić się ze standardami budowlanymi oraz praktykami stosowanymi w branży, które podkreślają znaczenie odpowiedniej kolejności działań oraz jakości materiałów.

Pytanie 3

Ślizg, huśtawka, ważka oraz przeplotnia to standardowe elementy wyposażenia ogrodu

A. jordanowskiego
B. botanicznego
C. etnograficznego
D. zoologicznego
Odpowiedź dotycząca ogrodów jordanowskich jest zdecydowanie na miejscu. Elementy jak ślizg, huśtawka czy ważka to typowe urządzenia, które można spotkać w tych miejscach. Ogrody jordanowskie to świetne przestrzenie, gdzie dzieci mogą się bawić i rozwijać fizycznie. Co ważne, są one projektowane z myślą o bezpieczeństwie, co oznacza, że wszystkie urządzenia muszą spełniać normy, takie jak PN-EN 1176. Na przykład, huśtawki muszą być dobrze zamocowane i w odpowiedniej wysokości, żeby dzieci mogły się bawić bez obaw o kontuzje. Warto też dodać, że często w ogrodach jordanowskich znajdziemy elementy edukacyjne, które wspierają rozwój dzieci przez zabawę. W moim zdaniem, to naprawdę ważne miejsca w miastach, bo przyczyniają się do lepszego zdrowia dzieci, zarówno fizycznego, jak i psychicznego.

Pytanie 4

Ostatnim krokiem podczas budowy nawierzchni z betonowej kostki brukowej na gruncie nieprzepuszczalnym będzie

A. zagęszczenie warstwy tłucznia
B. zamontowanie krawężników
C. ułożenie kostki
D. wypełnienie szczelin zaprawą
Wypełnienie szczelin zaprawą jest kluczowym etapem w budowie nawierzchni z betonowej kostki brukowej, szczególnie na gruntach nieprzepuszczalnych. Zaprawa nie tylko stabilizuje kostki, ale także wpływa na estetykę i trwałość nawierzchni. Bez tego kroku, szczeliny między kostkami mogłyby być narażone na erozję, co prowadziłoby do ich przemieszczania się i osiadania. Dobrze wypełnione szczeliny zaprawą zapobiegają również przedostawaniu się wody pod nawierzchnię, co jest szczególnie istotne w przypadku gruntu nieprzepuszczalnego. W praktyce, stosowanie zaprawy o odpowiednich właściwościach, takich jak elastyczność i odporność na warunki atmosferyczne, jest rekomendowane przez normy budowlane, co zapewnia długotrwałość i funkcjonalność nawierzchni. Dodatkowo, podczas wypełniania szczelin warto stosować odpowiednie narzędzia, takie jak kielnia czy szczotka, aby zapewnić równomierne rozłożenie zaprawy w każdym zakamarku. Zastosowanie tej techniki w budowie nawierzchni z kostki brukowej przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości, estetycznego i trwałego efektu końcowego.

Pytanie 5

Jaką czynność trzeba wykonać, aby zabezpieczyć zbiornik wodny o powierzchni 15 m2 i głębokości 1,5 m na czas zimowy, mając na uwadze, że zamieszkują go ryby?

A. Usunięciu koszy z roślinnością ze zbiornika.
B. Zapewnieniu dostępu tlenu do zbiornika.
C. Przykryciu powierzchni zbiornika folią.
D. Obniżeniu poziomu wody do 0,5 m.
Zapewnienie dostępu tlenu do zbiornika wodnego jest kluczowe dla zdrowia ryb, szczególnie w okresie zimowym. Woda w zbiorniku o głębokości 1,5 m może zamarznąć, co ogranicza wymianę gazów i wprowadza ryzyko hipoksji. Ryby, aby przetrwać w takich warunkach, potrzebują odpowiedniej ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie. W praktyce oznacza to, że zaleca się instalację napowietrzaczy lub utrzymanie otworów w lodzie, które pozwalają na wymianę gazów. Zgodnie z zaleceniami specjalistów zajmujących się akwakulturą, regularne monitorowanie poziomu tlenu w zbiorniku oraz jego jakość powinno być częścią rutyny każdej osoby zajmującej się hodowlą ryb. Odpowiednie warunki atmosferyczne, takie jak mroźne noce, mogą szybko obniżyć poziom tlenu, dlatego aktywne działania w zakresie wentylacji są niezbędne, aby unikać strat w populacji ryb. Dobre praktyki w zarządzaniu zbiornikami wodnymi uwzględniają także przemyślane rozmieszczenie roślin wodnych, które mogą wspierać ten proces, ale nie zastąpią aktywnego napowietrzania. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie zbiornikiem wodnym powinno opierać się na badaniach i monitorowaniu jego ekosystemu.

Pytanie 6

Wskaź, która forma ochrony przyrody stanowi wspólną inicjatywę państw Unii Europejskiej?

A. Park narodowy
B. Obszar chronionego krajobrazu
C. Park krajobrazowy
D. Obszar Natura 2000
Obszar Natura 2000 jest wspólną inicjatywą krajów Unii Europejskiej, której celem jest ochrona najbardziej cennych i zagrożonych ekosystemów oraz gatunków. System Natura 2000 został zainicjowany na podstawie dyrektyw unijnych: Dyrektywy Siedliskowej (92/43/EWG) oraz Dyrektywy Ptasiej (2009/147/WE). Obejmuje on zarówno obszary lądowe, jak i morskie, tworząc sieć ochrony przyrody w skali całej Europy. Dzięki tej inicjatywie państwa członkowskie współpracują w celu zapewnienia odpowiednich warunków dla bioróżnorodności. Przykładem tego może być utworzenie stref ochronnych dla gatunków ptaków wodnych na terenach podmokłych, które są kluczowe dla ich przetrwania. W praktyce oznacza to, że na obszarach Natura 2000 są wprowadzane regulacje dotyczące działalności gospodarczej, które mogą wpływać na środowisko, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 7

Aby stworzyć betonowy murek o szarej powierzchni, należy wykorzystać mieszankę betonową z dodatkiem grysu

A. marmurowego
B. porfirowego
C. granitowego
D. bazaltowego
Granitowy grys jest idealnym materiałem do produkcji betonu o szarej powierzchni ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne. Granit charakteryzuje się wysoką twardością oraz odpornością na działanie warunków atmosferycznych, co sprawia, że beton wykonany z jego użyciem jest wyjątkowo trwały i odporny na ścieranie. W praktycznych zastosowaniach, granitowy grys często stosowany jest w budownictwie drogowym, przy produkcji prefabrykatów betonowych oraz w konstrukcjach architektonicznych, gdzie estetyka i wytrzymałość są kluczowe. Dodatkowo, granitowa mieszanka betonowa dobrze współpracuje z różnymi dodatkami chemicznymi, co pozwala na uzyskanie betonu o pożądanych parametrach, takich jak zwiększona wytrzymałość na ściskanie czy poprawione właściwości izolacyjne. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 206 dotyczące betonu, wskazują na granit jako preferowany materiał do uzyskania wysokiej jakości mieszanki betonowej, co czyni go odpowiednim wyborem dla budowy murek betonowych o szarej powierzchni.

Pytanie 8

Podstawowym zamysłem tworzenia ogrodów deszczowych w miastach jest

A. zwiększenie retencji i infiltracji wód opadowych
B. redukcja powierzchni utwardzonych
C. zwiększenie liczby siedlisk ptaków śpiewających
D. zmniejszenie jednolitości krajobrazu
Zwiększenie retencji i infiltracji wód opadowych jest kluczowym celem budowy ogrodów deszczowych, szczególnie w obszarach zurbanizowanych, gdzie zyskują one na znaczeniu ze względu na intensyfikację zmian klimatycznych. Ogrody deszczowe, poprzez swoją przemyślaną konstrukcję, pozwalają na efektywne zatrzymywanie i wchłanianie wód opadowych, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka powodzi oraz erozji gruntów. Dzięki zastosowaniu odpowiednich roślin, które są dostosowane do warunków wilgotnych, można osiągnąć efektywną filtrację zanieczyszczeń z wód deszczowych. Przykładowo, w miastach takich jak Portland w Stanach Zjednoczonych, ogrody deszczowe wykorzystywane są do zarządzania wodami opadowymi, a ich zastosowanie zredukowało ilość wody odprowadzanej do systemów kanalizacyjnych o 30%. W myśl standardów zrównoważonego rozwoju oraz dobrych praktyk w zakresie gospodarki wodnej, ogrody deszczowe stanowią nie tylko rozwiązanie problemów hydrologicznych, ale również przyczyniają się do poprawy jakości życia mieszkańców przez zwiększenie bioróżnorodności i estetyki miejskiej.

Pytanie 9

Aby wykonać wykop o pojemności 0,5 m3 w glebie gliniastej, należy zastosować

A. spycharki
B. szpadla
C. łopaty
D. szufli
Wybór szpadla jako narzędzia do wykonania wykopu o objętości 0,5 m³ w podłożu gliniastym jest uzasadniony ze względu na specyfikę materiału oraz charakter pracy. Szpadel jest narzędziem o odpowiedniej konstrukcji, które pozwala na skuteczne wiercenie i przenoszenie ciężkiego, zbitego materiału, jakim jest glina. Dzięki szerokiemu ostrzu, szpadel ułatwia wykopywanie oraz transport materiału do kontenerów czy na stosy. W praktyce, użycie szpadla jest standardem w pracach budowlanych, zwłaszcza w trudnych warunkach terenowych. Umożliwia precyzyjne kształtowanie wykopu, co jest istotne w kontekście przygotowań do fundamentów budynków czy instalacji podziemnych. Ponadto, szpadel jest narzędziem manualnym, co pozwala na lepsze kontrolowanie głębokości i konturów wykopu. Warto dodać, że w przypadku pracy na mniejszych i bardziej ograniczonych przestrzeniach, jak ogrody czy działki, szpadel jest preferowanym narzędziem ze względu na swoją wszechstronność i dostępność.

Pytanie 10

Który z wymienionych kroków w procesie budowy słupa ogrodzeniowego z cegły klinkierowej realizowany jest najpóźniej?

A. Fugowanie
B. Ułożenie cegieł klinkierowych
C. Wylanie fundamentów
D. Ułożenie ceramicznych daszków
Fugowanie to ostatni etap budowy słupa ogrodzeniowego z cegły klinkierowej, który polega na wypełnieniu spoin pomiędzy cegłami odpowiednią zaprawą. Ten proces nie tylko poprawia estetykę konstrukcji, ale również zwiększa jej trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Fugowanie zapobiega wnikaniu wody do wnętrza spoin, co mogłoby prowadzić do erozji materiału oraz rozwoju pleśni. W praktyce, po zakończeniu układania cegieł klinkierowych, należy poczekać, aż zaprawa wiążąca ciecz całkowicie wyschnie, co jest kluczowym krokiem w zapewnieniu stabilności całej struktury. Standardy budowlane zalecają użycie zaprawy o odpowiednich parametrach, co zapewnia długotrwałość i estetykę ogrodzenia. Przykładowo, zastosowanie odpowiedniego rodzaju fugi może wpłynąć na trwałość konstrukcji, co ma kluczowe znaczenie w przypadku słupów ogrodzeniowych narażonych na różne warunki atmosferyczne.

Pytanie 11

Ile dni po wykonaniu fundamentu betonowego można rozpocząć murowanie ściany oporowej?

A. 7 dniach
B. 14 dniach
C. 28 dniach
D. 35 dniach
Wybór odpowiedzi, która sugeruje krótszy czas oczekiwania, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia procesu twardnienia betonu. Wiele osób mylnie zakłada, że beton osiąga swoją maksymalną wytrzymałość znacznie szybciej, co prowadzi do zbyt wczesnego podejmowania decyzji o rozpoczęciu murowania. Na przykład, niektórzy mogą uważać, że po tygodniu od wylania fundamentu beton jest już wystarczająco mocny. Jednakże, na etapie 7 dni beton zazwyczaj osiąga tylko około 70% swojej ostatecznej wytrzymałości. Podobnie, czas oczekiwania wynoszący 14 dni również jest niewystarczający, ponieważ wciąż nie daje gwarancji, że beton jest odpowiednio uformowany, by wytrzymać dodatkowe obciążenia związane z murowaniem. Czas oczekiwania 35 dni jest również nieoptymalny, gdyż jest dłuższy niż wymagany, co może prowadzić do nieefektywności w harmonogramie budowy. Ponadto, w praktyce budowlanej należy zawsze kierować się zasadami wynikającymi z norm oraz wytycznych branżowych, które jasno określają, że minimum 28 dni jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Ignorowanie tych standardów nie tylko wpływa na jakość wykonania, ale może również prowadzić do poważnych awarii budowlanych w przyszłości.

Pytanie 12

Jaką kwotę stanowi kosztorys dla 850 m2 kostki brukowej, jeśli jej cena rynkowa to 83,50 zł/ m2?

A. 7 097,50 zł
B. 70 975,00 zł
C. 7 970,00 zł
D. 70 970,00 zł
Aby obliczyć wartość kosztorysową 850 m2 kostki brukowej przy cenie rynkowej wynoszącej 83,50 zł/m2, należy pomnożyć powierzchnię przez cenę jednostkową. Wzór na obliczenie kosztorysu to: koszt = powierzchnia × cena za m2. Zatem, 850 m2 × 83,50 zł/m2 = 70 975,00 zł. Prawidłowe oszacowanie kosztów budowlanych jest kluczowe w branży budowlanej, aby zapobiec niedoszacowaniu wydatków, co może prowadzić do problemów finansowych podczas realizacji projektu. Wiedza o cenach materiałów budowlanych oraz umiejętność ich obliczania jest niezbędna dla projektantów, inżynierów i wykonawców. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest przygotowanie ofert dla klientów, gdzie precyzyjne obliczenie kosztów pozwala na lepsze planowanie finansowe i zwiększa konkurencyjność firmy na rynku.

Pytanie 13

Aby osiągnąć określony efekt w ogrodzie, należy tak zaaranżować przestrzeń, aby procent otwarć ścian

A. był mniejszy niż 30%
B. wynosił od 50% do 60%
C. był większy niż 60%
D. wynosił od 31% do 45%
Odpowiedź "był mniejszy niż 30%" jest prawidłowa, ponieważ odpowiednie zaprojektowanie przestrzeni ogrodowej wymaga zminimalizowania powierzchni otwarć ścian. Zgodnie z zasadami projektowania architektonicznego, zbyt duży procent otwarć może prowadzić do problemów związanych z prywatnością, hałasem oraz ekspozycją na niekorzystne warunki atmosferyczne. Przykładowo, w przypadku przestrzeni ogrodowych, ograniczenie otwarć do mniej niż 30% pozwala na lepsze zintegrowanie budynku z krajobrazem, a także zapewnia intymność użytkowników. Tego rodzaju podejście opiera się na standardach projektowania przestrzeni, które podkreślają znaczenie równowagi między przestrzenią otwartą a zamkniętą, co wpływa na komfort i estetykę. Dodatkowo, odpowiednia ilość przeszklenia może optymalizować dostęp światła naturalnego przy jednoczesnym zminimalizowaniu efektów cieplarnianych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego budownictwa.

Pytanie 14

Który element w ogrodzie ma jedynie funkcję dekoracyjną?

A. Murek
B. Pergola
C. Rzeźba
D. Ławka
Rzeźba ogrodowa to element, który pełni wyłącznie funkcję estetyczną, mając na celu wzbogacenie wizualne przestrzeni. Rzeźby mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak kamień, metal czy ceramika, co pozwala na ich dostosowanie do stylu ogrodu oraz indywidualnych upodobań właściciela. W ogrodach o tematyce klasycznej rzeźby przedstawiają często postacie mitologiczne lub zwierzęta, podczas gdy w ogrodach nowoczesnych można spotkać abstrakcyjne formy. Warto zauważyć, że dobrze dobrana rzeźba nie tylko przyciąga wzrok, ale również może pełnić rolę punktu centralnego w aranżacji ogrodu. Podczas projektowania przestrzeni ogrodowej, stosuje się zasady kompozycji, takie jak równowaga, proporcja i rytm, co sprawia, że rzeźby mogą harmonijnie współgrać z innymi elementami, takimi jak roślinność czy meble ogrodowe. Wybór rzeźby powinien być przemyślany, ponieważ jej obecność może znacząco wpłynąć na charakter całego ogrodu, nadając mu unikalny styl.

Pytanie 15

Aby zachować naturalny wygląd słojów i barwę drewna, z którego wykonano siedzisko ławki, podczas prac renowacyjnych konieczne jest jego pomalowanie

A. bejcą wodną
B. farbą olejną
C. farbą lateksową
D. lakierem bezbarwnym
Lakier bezbarwny jest najlepszym rozwiązaniem do zachowania naturalnego rysunku słojów i koloru drewna, ponieważ tworzy przezroczystą warstwę ochronną, która nie zmienia estetyki materiału. W przeciwieństwie do farb, które mogą całkowicie zamknąć strukturę drewna, lakier pozwala na zachowanie widocznych detali, co jest kluczowe w renowacji mebli i elementów architektonicznych, gdzie naturalna estetyka drewna jest istotna. Lakier bezbarwny jest również odporny na działanie wilgoci oraz czynników chemicznych, co sprawia, że jest idealny do zastosowań zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Przykładem zastosowania lakieru bezbarwnego może być renowacja drewnianych ławek ogrodowych, które po nałożeniu takiego preparatu nie tylko zachowują swoje naturalne walory estetyczne, ale również zyskują dodatkową ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Warto wybierać lakiery akrylowe, które charakteryzują się szybkim czasem schnięcia oraz niską zawartością lotnych związków organicznych, co jest istotne dla ochrony środowiska.

Pytanie 16

Bioindykacja jest jedną z metod wykorzystywanych

A. do oceny stanu środowiska
B. do zabezpieczania elementów małej architektury
C. do kalkulowania opłat za wycinkę drzew
D. do odnawiania historycznych założeń ogrodowych
Bioindykacja to metoda oceny stanu środowiska, która wykorzystuje organizmy żywe jako wskaźniki jakości i zanieczyszczenia ekosystemów. Przykładem mogą być porosty, które są wrażliwe na zanieczyszczenia powietrza, a ich obecność lub brak mogą informować o poziomie zanieczyszczeń atmosferycznych w danym obszarze. Inne organizmy, takie jak niektóre gatunki ryb, mogą wskazywać na jakość wód powierzchniowych. W praktyce bioindykacja jest stosowana w monitoringu środowiskowym, co umożliwia szybkie i efektywne zidentyfikowanie problemów ekologicznych, takich jak eutrofizacja czy zanieczyszczenie chemiczne. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami ochrony środowiska, wspierając zrównoważony rozwój oraz ochronę bioróżnorodności. W kontekście polityki środowiskowej, bioindykacja jest również uwzględniana w regulacjach prawnych dotyczących ochrony środowiska i zdrowia publicznego, co czyni ją istotnym narzędziem dla ekologów i decydentów.

Pytanie 17

Aby zaprezentować na jednym rysunku budowę altany ogrodowej wraz z fundamentami, należy wykorzystać

A. rzut.
B. widok z boku.
C. widok aksonometryczny.
D. przekrój.
Przekrój to jeden z najważniejszych rysunków technicznych, który umożliwia przedstawienie obiektu w sposób ukazujący jego wnętrze oraz konstrukcję. W przypadku altany ogrodowej, rysunek przekroju pozwala na zobrazowanie nie tylko samej konstrukcji, ale także fundamentów, co jest niezwykle istotne dla zrozumienia budowy i stabilności obiektu. Przekrój pozwala na szczegółowe odwzorowanie warstw materiałowych, takich jak beton fundamentowy, drewno konstrukcyjne czy pokrycie dachu, co ułatwia dalsze prace projektowe oraz wykonawcze. W praktyce, architekci i inżynierowie często korzystają z przekrojów, aby przedstawić różne aspekty budowy, takie jak wysokości pomieszczeń, grubości ścian czy lokalizację instalacji. Przykładem może być projektowanie domów jednorodzinnych, gdzie przekroje są kluczowe dla zrozumienia układu budowli i jej funkcjonalności. W ramach standardów branżowych, przekroje powinny być zgodne z wytycznymi określonymi w normach rysunków budowlanych, co zapewnia ich poprawność i czytelność.

Pytanie 18

Najważniejszą rolą ogrodu zoologicznego jest rola

A. ochronna
B. badawcza
C. dydaktyczna
D. estetyczna
Wybór opcji związanych z funkcjami badawczą, estetyczną czy ochronną wskazuje na mylne rozumienie roli ogrodów zoologicznych. Choć funkcja badawcza jest ważna i rzeczywiście ogrody zoologiczne prowadzą badania nad zachowaniem zwierząt, ich zdrowiem oraz hodowlą w warunkach sztucznych, to nie jest ona dominującą funkcją. Badania te często wspierają działania ochronne, jednak ich głównym celem nie jest edukacja odwiedzających. Estetyka jest także istotnym aspektem, gdyż ogrody zoologiczne tworzą przestrzenie przyjemne dla oka, z dobrze zaplanowanymi wystawami i krajobrazem, jednak nie jest to ich podstawowa funkcja. Wreszcie, funkcja ochronna, chociaż fundamentalna w kontekście ochrony gatunków zagrożonych, nie może być postrzegana jako najważniejsza, gdyż dotyczy jedynie niewielkiej części działalności zoo. Dominującą rolą ogrodów zoologicznych jest zatem edukacja, która łączy wszystkie te aspekty, ale kładzie nacisk na zwiększanie świadomości i zrozumienia wśród społeczeństwa. Osoby, które pomijają dydaktyczny aspekt, mogą nie dostrzegać, jak istotne jest angażowanie społeczeństwa w problemy ochrony przyrody oraz w promowanie odpowiedzialności ekologicznej.

Pytanie 19

Następuje budowa drogi pieszo-jezdnej z nawierzchnią ścieralną wykonaną z betonowej kostki brukowej. Jaką czynność powinno się przeprowadzić tuż po wykorytowaniu terenu pod tę nawierzchnię?

A. Położenie warstwy wiążącej
B. Ustawienie obrzeży na ławie betonowej
C. Położenie warstwy odsączającej
D. Układanie kostek brukowych kamiennych
Ustawienie obrzeży na betonie to naprawdę ważny krok, gdy planujesz budowę nawierzchni z kostki brukowej. Obrzeża działają jak granice i zapobiegają przesuwaniu się kostek, co jest kluczowe dla stabilności całej konstrukcji. Po wykorytowaniu podłoża, powinieneś umieścić obrzeża na mocnym fundamencie, czyli na ławie betonowej. Betoniak daje potrzebną moc i trwałość, a to są rzeczy, które są zgodne z normami budowlanymi. W praktyce, ława betonowa musi być zrobiona zgodnie z wytycznymi technicznymi, żeby miała odpowiednią nośność i była odporna na różne warunki pogodowe. Jak już obrzeża są na miejscu, można przejść do układania warstwy odsączającej, co jest mega ważne dla drenażu, żeby woda się nie gromadziła. Dbanie o te szczegóły w budowie jest kluczowe, bo dzięki temu uzyskasz trwałą nawierzchnię, która posłuży przez długie lata.

Pytanie 20

Katalog KNR o numerze 2-21 zawiera

A. ceny rynkowe robocizny, materiałów i sprzętu, odnoszące się do terenów zielonych
B. wykaz dostawców usług, materiałów oraz sprzętu, związanych z terenami zielonymi
C. nakłady rzeczowe na robociznę, materiały oraz sprzęt, dotyczące terenów zieleni
D. spisy norm budowlanych, które dotyczą realizacji na terenach zieleni
Katalog KNR nr 2-21 rzeczywiście dotyczy nakładów rzeczowych, robocizny, materiałów i sprzętu związanych z terenami zieleni. To ważna informacja, bo dla osób zajmujących się projektowaniem i realizacją prac w tej dziedzinie to narzędzie jest wręcz niezbędne. Dzięki temu katalogowi, można lepiej planować budżet i kalkulować koszty projektów dotyczących zagospodarowania zieleni. Projektanci i wykonawcy dzięki KNR mogą dokładnie określać, jakie materiały i jaka robocizna będą potrzebne, co przyspiesza zarządzanie projektem. W branży to jest chyba kluczowe, żeby mieć precyzyjne kalkulacje kosztów, bo dzięki temu unikniesz nieprzewidzianych wydatków czy opóźnień. Katalogi KNR są też super przydatne do porównywania ofert różnych wykonawców, co pozwala na wybór tej najlepszej, bazując na wiarygodnych danych. Z mojego doświadczenia, znajomość KNR nr 2-21 jest naprawdę istotna dla wszystkich, którzy pracują z terenami zieleni, bo to pozwala na skuteczną realizację projektów i zgodność z normami.

Pytanie 21

Jakie metody impregnacji drewnianych komponentów wykorzystywanych w budowie ogrodów najlepiej chronią je przed biologiczną korozją?

A. Ciśnieniowa
B. Kąpieli
C. Natryskowa
D. Iniekcji
Technika ciśnieniowej impregnacji drewna jest uznawana za najbardziej efektywną metodę zabezpieczania drewnianych elementów przed korozją biologiczną, ponieważ umożliwia głęboką penetrację środków biobójczych w strukturę drewna. Proces polega na umieszczeniu drewna w komorze, gdzie pod wpływem wysokiego ciśnienia środki ochronne są wprowadzane do wnętrza materiału. Dzięki temu, substancje chemiczne docierają do miejsc, które są trudno dostępne dla innych metod impregnacji, co znacząco zwiększa ochronę przed grzybami i owadami. Standardy, takie jak PN-EN 351-1, określają wymagania dla impregnowania drewna ciśnieniowego, co zapewnia, że zastosowane środki są skuteczne i bezpieczne. Przykłady zastosowania obejmują konstrukcje ogrodowe, takie jak altany, pergole oraz meble ogrodowe, gdzie długotrwała ochrona jest kluczowa dla zachowania estetyki i funkcjonalności. Dodatkowo, ciśnieniowa impregnacja jest efektywna także w przypadku drewna narażonego na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni ją idealnym wyborem dla budownictwa zewnętrznego.

Pytanie 22

Wartość nakładu dla betonu potrzebnego do budowy ławek parkowych z betonu żwirowego monolitycznego wynosi 1,02 m3 na 1 m3. Jaką wartość ma nakład dla masy betonowej przy wykonaniu dwóch takich ławek o wymiarach 1,00 m x 0,50 m x 0,50 m?

A. 2,04 m3
B. 1,02 m3
C. 0,25 m3
D. 0,51 m3
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niedokładnych obliczeń lub niezrozumienia koncepcji nakładu materiałów. Na przykład, jeśli ktoś wskazał 2,04 m3, mógł pomylić jednostki objętości lub nie uwzględnić nakładu. Również odpowiedzi takie jak 0,25 m3 są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do objętości jednej ławki, ale nie biorą pod uwagę dodatkowego nakładu na masę betonową. Z kolei odpowiedź 1,02 m3 sugeruje, że ktoś mógł błędnie przyjąć, że jest to całkowita ilość betonu potrzebna na dwie ławki, ale nie uwzględniłby przelicznika nakładu, co jest kluczowe w dostosowywaniu objętości materiałów budowlanych. W inżynierii budowlanej kluczowe jest, aby dokładnie znać wskaźniki nakładów, gdyż mają one istotne znaczenie w kontekście kosztów i efektywności materiałowej. Pominięcie tych wskaźników prowadzi do błędnych oszacowań, co w praktyce może skutkować poważnymi problemami w realizacji projektów budowlanych, w tym opóźnieniami i przekroczeniami budżetowymi.

Pytanie 23

Wskaż rodzaj drewna, który ze względu na wysoką odporność na warunki atmosferyczne jest najbardziej użyteczny przy budowie małych form architektonicznych?

A. Drewno dębowe
B. Drewno sosnowe
C. Drewno świerkowe
D. Drewno brzozowe
Drewno dębowe jest uznawane za jedno z najbardziej odpornych na czynniki atmosferyczne, co czyni je idealnym materiałem do budowy drobnych form architektonicznych, takich jak altany, pergole czy elementy ogrodowe. Jego gęstość oraz struktura komórkowa sprawiają, że jest mniej podatne na działanie wody, co zmniejsza ryzyko pęcznienia i skurczu. Dodatkowo, drewno dębowe naturalnie zawiera substancje, które działają jak impregnaty, co zwiększa jego odporność na grzyby oraz owady. W praktyce oznacza to, że konstrukcje wykonane z tego drewna mogą przetrwać wiele sezonów zewnętrznych bez konieczności intensywnej konserwacji. Przykładem zastosowania drewna dębowego może być budowa drewnianych wiat czy tarasów, które narażone są na zmienne warunki atmosferyczne. W branży budowlanej często rekomenduje się stosowanie drewna dębowego w zgodzie z normą PN-EN 335, która określa klasyfikację drewna w kontekście jego odporności na czynniki biologiczne, co potwierdza wysoką jakość tego materiału.

Pytanie 24

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni bitumicznej, należy zastosować

A. walec gładki
B. walec wibracyjny
C. zagęszczarkę płytową
D. ubijak wibracyjny
Walec wibracyjny, choć użyteczny w wielu zastosowaniach związanych z zagęszczaniem gruntów i materiałów budowlanych, nie jest zalecany do stabilizacji nawierzchni bitumicznych. Wibracje generowane przez ten typ walca mogą prowadzić do nadmiernego rozluźnienia mieszanki asfaltowej, co w konsekwencji obniża jej jakość i trwałość. W przypadku ubijaka wibracyjnego, jego zastosowanie jest bardziej adekwatne do prac przy gruntach sypkich czy materiałach niebitumicznych, a nie do precyzyjnego zagęszczania nawierzchni bitumicznych, gdzie konieczne jest uzyskanie jednorodności oraz odpowiedniej gęstości. Z kolei zagęszczarka płytowa, choć może być używana do zagęszczania nawierzchni, nie jest w stanie zapewnić takiej jakości powierzchni, jak walec gładki. Niewłaściwe użycie tych narzędzi może prowadzić do problemów, takich jak powstawanie pęknięć, nierówności oraz skrócenie żywotności nawierzchni. Dlatego kluczowe jest odpowiednie dobranie sprzętu do rodzaju prac oraz materiałów, z jakimi mamy do czynienia, oraz ścisłe przestrzeganie norm i standardów branżowych, które są ustalane przez organizacje takie jak American Society for Testing and Materials (ASTM) oraz European Committee for Standardization (CEN). Rozumienie zastosowania poszczególnych narzędzi i ich wpływu na jakość końcową wykonanej nawierzchni jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży budowlanej.

Pytanie 25

Która z poniższych roślin jest często używana w nasadzeniach wzdłuż alejek parkowych ze względu na swoje dekoracyjne liście i odporność na zanieczyszczenia?

A. Jodła pospolita
B. Brzoza brodawkowata
C. Dąb szypułkowy
D. Bukszpan wieczniezielony
Bukszpan wieczniezielony to popularny wybór w nasadzeniach wzdłuż ścieżek i alejek parkowych, głównie ze względu na swoje dekoracyjne, błyszczące liście oraz wysoką odporność na zanieczyszczenia miejskie. Roślina ta jest zimozielona, co oznacza, że utrzymuje swoje liście przez cały rok, co jest szczególnie korzystne w krajobrazie miejskim, gdzie zieleń jest pożądana o każdej porze roku. Bukszpan jest również bardzo plastyczny i łatwo się formuje, co sprzyja jego wykorzystaniu w żywopłotach i topiarach. Dzięki temu może być używany do tworzenia różnorodnych form i struktur, co dodatkowo wzbogaca estetykę parków i ogrodów. Roślina ta jest odporna na różne warunki środowiskowe, w tym na zanieczyszczenia powietrza, co czyni ją idealnym wyborem do miejskich przestrzeni zieleni. Bukszpan jest również łatwy w pielęgnacji, co jest istotne w kontekście utrzymania dużych terenów zielonych.

Pytanie 26

W jakiej porze roku najlepiej przeprowadzać konserwację drewnianych elementów małej architektury, takich jak ławki czy pergole?

A. Zimą
B. Jesienią
C. Latem
D. Wiosną
Przeprowadzanie konserwacji drewnianych elementów małej architektury wiosną jest najlepsze z kilku powodów. Po pierwsze, wiosną warunki atmosferyczne są zazwyczaj bardziej sprzyjające. Temperatury są łagodniejsze, co pozwala na skuteczniejsze schnięcie farb i lakierów. Dodatkowo wilgotność powietrza jest zazwyczaj niższa niż jesienią, co minimalizuje ryzyko pęcznienia drewna. Wiosna to także czas, kiedy drewniane elementy, takie jak ławki czy pergole, są mniej eksploatowane niż latem, co daje więcej czasu na dokładne prace konserwacyjne. Prace wykonane wiosną przygotowują również drewniane elementy na intensywne użytkowanie w okresie letnim, chroniąc je przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych i deszczu. Wiosenna konserwacja pozwala na dokładną inspekcję stanu technicznego tych elementów po zimie, co jest kluczowe dla utrzymania ich w dobrym stanie przez cały rok.

Pytanie 27

Jakie narzędzie powinno się wybrać do wykonania wykopu wzdłużnego w celu osadzenia drewnianej palisady o średnicy 12 cm?

A. Kilof
B. Szuflę
C. Szpadel
D. Piaskówkę
Szufla jest spoko, ale nie ma co się oszukiwać – nie nadaje się do wykopów liniowych przy osadzaniu palisady. W tym przypadku zdecydowanie lepszy będzie szpadel. Dzięki swojemu wąskiemu ostrzu, szpadel pozwala na precyzyjne wykopanie wąskiego rowu, co jest kluczowe. W sumie, szpadel świetnie wchodzi w glebę, co ułatwia wyciąganie ziemi i przygotowanie miejsca na palisady. W praktyce używa się go często w ogrodnictwie, na przykład przy sadzeniu drzew czy stawianiu ogrodzeń. Chyba wszyscy wiemy, że dobrze jest mieć odpowiednie narzędzie. Zresztą, kiedy używasz szpadla, masz lepszą kontrolę nad tym, jak głęboko wykopujesz, a to ważne, żeby palisada była stabilna.

Pytanie 28

Aby zrealizować warstwę podbudowy dla nawierzchni pieszej, wykonanej z drewnianej kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych, należy zastosować

A. podsypki piaskowej
B. tłucznia
C. klińca
D. chudego betonu
Podsypka piaskowa jest materiałem, który idealnie nadaje się do wykonania warstwy podbudowy nawierzchni pieszej, zwłaszcza jeśli jest ona z drewnianej kostki brukowej. Piasek, jako materiał naturalny, ma doskonałe właściwości przepuszczalności, co jest kluczowe w przypadku gruntów przepuszczalnych. Dzięki zastosowaniu podsypki piaskowej, uzyskuje się odpowiednią stabilizację kostki oraz możliwość swobodnego odprowadzania wody, co zapobiega powstawaniu kałuż oraz erozji struktury podbudowy. W praktyce, podsypka piaskowa powinna być nakładana na odpowiednio przygotowaną i zagęszczoną powierzchnię, co zapewnia równomierne osiadanie kostki. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, ważne jest, aby materiał był czysty i nie zawierał zanieczyszczeń organicznych, co mogłoby osłabić jego właściwości. W kontekście podbudowy nawierzchni pieszej, podsypka piaskowa nie tylko pełni funkcję wsparcia dla kostki, ale także wpływa na komfort użytkowania nawierzchni, co czyni ją najlepszym wyborem w tym zastosowaniu.

Pytanie 29

Ogród wewnętrzny, w którym posadzka ma formę kwadratowego dziedzińca z fontanną w centralnym punkcie, a mury zbudowane są z cegieł tworzących solidny mur, można określić jako przestrzeń

A. konkretne złożone
B. konkretne centralne
C. subiektywne złożone
D. subiektywne centralne
Wnętrze ogrodowe, które charakteryzuje się kwadratowym placem z fontanną oraz ścianami z cegieł, jest przykładem wnętrza konkretnego centralnego. Termin 'konkretne' odnosi się do obiektów fizycznych, które można zidentyfikować i opisać, a 'centralne' wskazuje na umiejscowienie elementów w przestrzeni. W tym przypadku, kwadratowy plac pełni funkcję centralną, a fontanna stanowi akcentujący element, który przyciąga uwagę. Takie wnętrza są często projektowane z myślą o estetyce, funkcjonalności i harmonii ze środowiskiem. Przykładem zastosowania takiego wnętrza może być przestrzeń publiczna, jak park czy ogród botaniczny, gdzie centralne elementy, takie jak fontanny lub rzeźby, pełnią rolę zarówno wizualną, jak i społeczną, sprzyjając integracji społecznej i relaksowi. W projektowaniu przestrzeni zewnętrznych kluczowe jest uwzględnienie zarówno funkcjonalności, jak i estetyki, co potwierdzają standardy architektury krajobrazu, takie jak te opracowane przez American Society of Landscape Architects (ASLA).

Pytanie 30

Jakiego narzędzia należy użyć do uzupełnienia piaskiem przestrzeni między kostkami brukowymi podczas układania nawierzchni?

A. Drewnianej łaty
B. Młotka brukarskiego
C. Szczotki
D. Poziomicy
Odpowiedź "Szczotki" jest prawidłowa, ponieważ są one kluczowym narzędziem wykorzystywanym do wypełnienia spoin między kostkami brukowymi piaskiem. Użycie szczotki pozwala na równomierne rozprowadzenie piasku w szczelinach, co jest istotne dla zapewnienia stabilności nawierzchni. Dobrą praktyką jest stosowanie piasku o odpowiednich właściwościach, na przykład piasku kwarcowego, który dobrze wypełnia przestrzenie i nie podlega łatwemu wypłukaniu przez wodę. W trakcie procesu, szczotka pozwala na dokładne wypełnienie wszystkich zakamarków, co z kolei wpływa na trwałość i estetykę nawierzchni. Dodatkowo, wypełnienie spoin piaskiem zapobiega osuwaniu się kostek oraz minimalizuje rozwój chwastów. Używając szczotki, można również usunąć nadmiar piasku po zakończeniu tego procesu, co jest ważne dla ostatecznego wyglądu nawierzchni. W branży budowlanej stosuje się różne typy szczotek, w tym szczotki z twardym włosiem, które są idealne do tego typu prac.

Pytanie 31

Jakiego typu spoiwa powinno się użyć do utwardzenia nawierzchni gruntowej z dużą ilością cząstek ilastych?

A. Cement
B. Wapno
C. Glinę
D. Gips
Gips, glina i cement, jako spoiwa, mają swoje specyficzne właściwości, które nie są optymalne do utwardzania gruntów o dużej zawartości części ilastych. Gips, będący materiałem o niskiej wytrzymałości na ściskanie, jest stosowany głównie w budownictwie wewnętrznym, na przykład do wykonywania tynków i sufitów, jednak jego zdolność do stabilizacji gruntów jest ograniczona. Użycie gipsu w procesie stabilizacji gruntów nie tylko nie przynosi oczekiwanych efektów, ale może prowadzić do dalszej degradacji struktury gruntu. Glina z kolei, będąc sama materiałem ilastym, nie poprawia charakterystyk mechanicznych gruntu, a jedynie zwiększa jego plastyczność, co może prowadzić do osunięć i deformacji nawierzchni. Zastosowanie gliny w procesach inżynieryjnych, zamiast wymaganej stabilizacji, jest nie tylko niewłaściwe, ale także sprzeczne z dobrymi praktykami budowlanymi. Cement, choć powszechnie stosowany jako materiał wiążący, wymaga stosunkowo dużej ilości wody, co w przypadku gruntów ilastych może prowadzić do ich nadmiernego nawodnienia i utraty nośności. Działania te są sprzeczne z zasadami odpowiedniego doboru materiałów, które zalecają stosowanie stabilizatorów odpowiednich do specyficznych warunków gruntowych. Tak więc wybór wapna stanowi kluczowy element skutecznej i ekologicznej stabilizacji gruntów, podczas gdy pozostałe odpowiedzi wskazują na błędne podejście do problemu.

Pytanie 32

Jakiego typu mapy są stosowane do tworzenia graficznej części inwentaryzacji?

A. Mapa glebowa
B. Mapa topograficzna
C. Mapa zasadnicza
D. Mapa fizjograficzna
Mapa zasadnicza to podstawowy dokument wykorzystywany w procesie inwentaryzacji, który przedstawia szczegółowe informacje o zagospodarowaniu terenu, granicach działek, a także obiektach budowlanych. Zawiera elementy takie jak linie graniczne, ulice, rzeki oraz inne istotne punkty orientacyjne, co czyni ją niezbędną w procesie gromadzenia danych przestrzennych. Mapa ta, zgodnie z normami krajowymi i międzynarodowymi, jest wykorzystywana przez geodetów i urbanistów do precyzyjnego pomiaru nieruchomości oraz przy tworzeniu dokumentacji projektowej. W praktyce, mapa zasadnicza umożliwia również analizę przestrzenną, co jest szczególnie ważne w kontekście planowania przestrzennego, ochrony środowiska oraz zarządzania zasobami. Dobrą praktyką jest aktualizowanie mapy zasadniczej w regularnych odstępach czasu, aby odzwierciedlała aktualny stan terenu oraz zachodzące zmiany.

Pytanie 33

Aby przywrócić funkcje użytkowe obszarom, które doświadczyły degradacji i straciły swoją pierwotną wartość biologiczną oraz użytkową, powinno się je poddać

A. rekultywacji
B. rekonstrukcji
C. renowacji
D. konserwacji
Rekultywacja to proces, który ma na celu przywrócenie wartości użytkowej i biologicznej terenów degradujących się lub zniszczonych, takich jak obszary poprzemysłowe, tereny rolnicze zubożone przez intensywne użytkowanie czy tereny zniszczone przez katastrofy naturalne. W ramach rekultywacji podejmuje się działania takie jak wprowadzenie odpowiednich technik agrotechnicznych, rekonstrukcja ekosystemów, przywracanie lokalnej flory i fauny czy poprawa jakości gleby. Przykładem może być rekultywacja terenów pokopalnianych, gdzie wprowadza się nowe warstwy gleby, zasiewa rośliny, które wspomagają regenerację środowiska oraz umożliwiają powrót dzikiej przyrody. Zgodnie z normami ISO 14001, w procesie rekultywacji istotna jest analiza wpływu na środowisko oraz wdrażanie praktyk zgodnych z zasadami zrównoważonego rozwoju, co czyni ten proces kluczowym w kontekście ochrony środowiska i bioróżnorodności.

Pytanie 34

W obszarze leśnym powinno się użyć nawierzchni

A. gruntowej
B. betonowej
C. bitumicznej
D. tłuczniowej
Nawierzchnie gruntowe w parkach leśnych są preferowane ze względu na ich naturalny charakter oraz właściwości ekologiczne. Tego typu nawierzchnie, w przeciwieństwie do nawierzchni utwardzonych, takich jak beton czy bitum, pozwalają na swobodną infiltrację wody deszczowej, co jest kluczowe dla zachowania równowagi ekosystemu leśnego. Gruntowe ścieżki ograniczają erozję i są mniej szkodliwe dla roślinności oraz lokalnych zwierząt. W praktyce, nawierzchnie gruntowe można wykonać z naturalnych materiałów, takich jak żwir, piasek, a także z wykorzystaniem darni. Dobrze zaprojektowane ścieżki gruntowe będą odpowiednio nachylone, co zapobiegnie gromadzeniu się wody na powierzchni i minimalizuje ryzyko powstawania błota. Takie rozwiązania są zgodne z rekomendacjami zawartymi w wytycznych dotyczących projektowania terenów zielonych, które podkreślają znaczenie ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 35

Aby skonstruować mur oporowy, który nie jest pokryty tynkiem i jest narażony na działanie wody, należy zastosować cegłę

A. klinkierową
B. dziurawki
C. szamotową
D. zwykłą
Zastosowanie cegły zwykłej do budowy muru oporowego narażonego na nasiąkanie wodą jest niewłaściwe, ponieważ cegła ta charakteryzuje się wysoką nasiąkliwością, co prowadzi do jej szybkiego degradacji w warunkach wilgotnych. Cegły dziurawki, mimo że są lżejsze i tańsze, posiadają duże otwory, które nie tylko osłabiają ich strukturę, ale również zwiększają ich podatność na wchłanianie wody. Tego typu cegły nie nadają się do konstrukcji, które muszą utrzymać stabilność w trudnych warunkach wodnych. Cegła szamotowa, przeznaczona głównie do budowy pieców i kominków, ma zupełnie inne właściwości. Jest odporna na wysokie temperatury, ale jej struktura i właściwości nie są przystosowane do budowy murów oporowych. Właściwości cieplne cegły szamotowej nie przekładają się na jej zdolność do wytrzymywania wilgoci, co czyni ją złym wyborem w tym kontekście. Wybór niewłaściwego materiału do budowy murów oporowych może prowadzić do poważnych problemów, takich jak osunięcia czy zniszczenia strukturalne, co podkreśla znaczenie stosowania materiałów odpowiednich do danego zastosowania. W praktyce, niezbędne jest przestrzeganie zasad projektowania i budowy murów oporowych, które uwzględniają właściwości materiałów budowlanych oraz warunki lokalne.

Pytanie 36

Jaką nawierzchnię należy rekomendować do umieszczenia pod huśtawką na placu zabaw dla dzieci?

A. Żwirową
B. Asfaltową
C. Betonową
D. Poliuretanową
Poliuretanowa nawierzchnia jest najlepszym wyborem do zastosowania pod bujakiem na placu zabaw, ponieważ zapewnia odpowiednią amortyzację, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa dzieci podczas zabawy. Materiał ten charakteryzuje się dobrą elastycznością oraz odpornością na różne warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest trwały i łatwy w utrzymaniu. Poliuretanowa powierzchnia jest również antypoślizgowa, co zmniejsza ryzyko upadków. W wyniku zastosowania poliuretanu, dzieci bawiące się na bujaku mogą cieszyć się większym komfortem, a jednocześnie zapewnia to zgodność z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1177, które określają wymagania dotyczące nawierzchni chodnikowych na placach zabaw. Przykłady zastosowania poliuretanowych nawierzchni obejmują nie tylko placówki edukacyjne, ale także parki rekreacyjne i osiedla, co podkreśla ich wszechstronność i skuteczność w zapewnieniu bezpieczeństwa dzieci.

Pytanie 37

Jakiego materiału budowlanego należy użyć do stworzenia trwałej, bezpiecznej oraz estetycznej krawędzi paleniska ogniska, które znajduje się wzdłuż ścieżki przyrodniczej na leśnej polanie?

A. Kamień polny
B. Obrzeże betonowe
C. Dwuteownik stalowy
D. Belkę sosnową
Wybór kamienia polnego jako materiału do wykonania krawędzi paleniska ogniska jest uzasadniony zarówno jego trwałością, jak i estetycznym wyglądem. Kamień polny jest naturalnym materiałem, który charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie wysokich temperatur oraz czynników atmosferycznych, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zastosowań zewnętrznych. Jego różnorodność kolorystyczna i faktura pozwala na estetyczne wkomponowanie go w otoczenie leśne, co jest szczególnie istotne w kontekście ścieżek przyrodniczych. Ponadto, kamienie polne, dzięki swojej masywności, zapewniają stabilność i bezpieczeństwo, eliminując ryzyko przemieszczenia się krawędzi w wyniku działania sił mechanicznych, takich jak wiatry czy aktywność ludzi. W praktyce, takie obrzeża mogą być stosowane nie tylko w paleniskach, ale również w innych elementach małej architektury ogrodowej, co dodatkowo zwiększa ich funkcjonalność. Warto również wspomnieć o ich zgodności z zasadami zrównoważonego rozwoju, gdyż kamień polny jest materiałem naturalnym, który nie wpływa negatywnie na środowisko.

Pytanie 38

Którego z poniższych materiałów naturalnych powinniśmy użyć do uszczelnienia podstawy zbiornika wodnego?

A. Żwir.
B. Piasku.
C. Grysu.
D. Gliny.
Gliny są optymalnym materiałem do uszczelnienia dna oczka wodnego ze względu na swoje właściwości plastyczne i niską przepuszczalność. Gliny, zwłaszcza te o wysokiej zawartości kaolinu, mają zdolność zatrzymywania wody, co skutkuje minimalizowaniem strat przez infiltrację. W praktyce, podczas budowy oczka wodnego, warstwa gliny powinna być odpowiednio zagęszczona, a jej grubość powinna wynosić co najmniej 15-30 cm, aby zapewnić skuteczne uszczelnienie. Dobre praktyki wskazują, że należy unikać stosowania glin z wysoką zawartością organicznych zanieczyszczeń, co może wpływać na stabilność struktury. Gliny stosuje się nie tylko w budownictwie hydrotechnicznym, ale także w projektach rekreacyjnych, gdzie wymagane jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wody. Dodatkowo, w przypadku zastosowania gliny, warto rozważyć jej odpowiednie przygotowanie, takie jak nawilżenie przed formowaniem, co zwiększa jej elastyczność i ułatwia aplikację.

Pytanie 39

Zgodnie z danymi zawartymi w zamieszczonym podsumowaniu kosztorysu zysk z zastosowania sprzętu podczas budowy nawierzchni ogrodowej wyniesie

Nawierzchnie ogrodowe
RAZEMRobociznaMateriałySprzęt
RAZEM45479,818844,1735782,53853,11
Koszty pośrednie
[Kp] 80% od (R, S)
7757,827075,34682,49
RAZEM53237,6315919,5135782,531535,60
Zysk [Z] 20% od
(R +Kp(R),
S + Kp(S))
3491,023183,90?
RAZEM56728,6519103,4135782,531842,72
A. 307,12 zł
B. 1842,72 zł
C. 3183,90 zł
D. 3491,02 zł
Wybór innej odpowiedzi jako zysku z zastosowania sprzętu wskazuje na kilka błędnych założeń w obliczeniach oraz zrozumieniu struktur kosztów. Przyjmuje się, że całkowity zysk z projektu powinien być rozdzielony na składniki, takie jak robocizna, materiały oraz sprzęt. Kiedy koszt materiałów jest błędnie interpretowany jako zysk, prowadzi to do zawyżenia wartości zysku z zastosowania sprzętu. Również, jeśli zysk z robocizny nie zostanie odpowiednio odjęty od całkowitego zysku, może skutkować mylnym wnioskiem, że wartość sprzętu jest wyższa niż w rzeczywistości. Najczęściej popełnianym błędem jest brak uwzględnienia zysku z robocizny w równaniu, co prowadzi do myślenia, że wszystkie koszty są niezależne i sumują się. Kluczowym elementem w analizie finansowej jest zrozumienie, że zyski z różnych źródeł są ze sobą powiązane, a nie można ich analizować w oderwaniu. Właściwe podejście do kalkulacji zysków z różnych kategorii pozwala nie tylko na dokładniejsze oszacowanie zysków, ale także na lepsze zarządzanie budżetem projektu, co jest kluczowe dla każdej inwestycji budowlanej.

Pytanie 40

Jaką należy przyjąć właściwą sekwencję działań przy budowie zbiornika wodnego z folii, jeżeli dół pod zbiornik został już przygotowany i wyłożony piaskiem?

A. Rozłożenie folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody, unieruchomienie brzegów folii
B. Umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, rozłożenie folii, unieruchomienie brzegów folii, nalanie wody
C. Rozłożenie folii, unieruchomienie brzegów folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody
D. Rozłożenie folii, unieruchomienie brzegów folii, nalanie wody, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie
Prawidłowa kolejność prac przy budowie zbiornika wodnego z folii zaczyna się od rozłożenia folii na przygotowanym dnie zbiornika. Rozłożenie folii jest kluczowe, ponieważ zapewnia szczelność całej konstrukcji, co jest niezbędne do zatrzymywania wody. Następnie na dnie zbiornika umieszcza się kamienie i żwir, które pełnią funkcję filtracyjną oraz amortyzacyjną, chroniąc folię przed uszkodzeniami i przeciekami. Po umieszczeniu tych materiałów, przystępuje się do nalewania wody, co dodatkowo stabilizuje folię oraz powoduje jej dopasowanie do kształtu zbiornika. Ostatnim krokiem jest unieruchomienie brzegów folii, co zapobiega jej przemieszczaniu się pod wpływem wody oraz warunków atmosferycznych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi i zapewnia długotrwałość oraz funkcjonalność zbiornika wodnego.