Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 09:10
  • Data zakończenia: 9 czerwca 2025 09:25

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 98,6 kg
B. 92,5 kg
C. 94,5 kg
D. 96,4 kg
Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 2

Jaki format plików jest domyślnie przypisany do aplikacji Adobe InDesign?

A. AI
B. DOC
C. INDD
D. CDR
Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to domyślny format plików stosowany przez program Adobe InDesign. Format ten został zaprojektowany z myślą o profesjonalnym składzie i edycji publikacji, co czyni go idealnym narzędziem dla grafików, typografów oraz wydawców. INDD umożliwia przechowywanie wszystkich elementów projektu, w tym tekstów, obrazów, grafiki wektorowej oraz ustawień strony, co pozwala na łatwe zarządzanie złożonymi dokumentami. Przykładowo, przy tworzeniu magazynu, projektant może używać formatu INDD do składania różnych stron oraz uwzględniania tekstów w wielu kolumnach. Dodatkowo, InDesign wspiera współpracę z innymi programami Adobe, co pozwala na łatwe importowanie grafik z Adobe Illustrator w formacie AI i z Adobe Photoshop w formacie PSD, co zwiększa elastyczność pracy. W branży graficznej standardem jest stosowanie formatu INDD do produkcji materiałów drukowanych i cyfrowych, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych projektantów.

Pytanie 3

Jakie są koszty związane z przygotowaniem form drukarskich potrzebnych do wykonania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 600,00 zł
B. 630,00 zł
C. 540,00 zł
D. 660,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania form drukowych, można zauważyć kilka powszechnych nieporozumień. Jednym z typowych błędów jest przesadna liczba form, która mogłaby sugerować, że przygotowanie większej ilości form jest konieczne dla jednego projektu. W rzeczywistości, dla książki o 160 stronach w formacie A5, wystarczą jedynie dwie formy - jedna dla okładki, a druga dla wnętrza. Nie należy mylić liczby stron z liczbą form, ponieważ każda forma wykonana jest w celu przygotowania konkretnego elementu projektu. Innym problemem może być założenie, że koszt jednostkowy formy może się różnić w zależności od ich zastosowania, co nie jest prawdą w kontekście standardowych zleceń. Koszt 30,00 zł za formę pozostaje stały, niezależnie od liczby stron czy formatu. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać faktu, że w przypadku produkcji o większych nakładach, oszczędności mogą być osiągane przez negocjacje cen z dostawcami. To wszystko pokazuje, jak ważne jest posiadanie rzetelnej wiedzy na temat procesów poligraficznych oraz umiejętności poprawnego kalkulowania kosztów, co jest kluczowe dla sukcesu w branży wydawniczej.

Pytanie 4

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. wyostrzanie
B. rasteryzowanie
C. falowanie
D. stempel
Narzędzie stempel w programie Photoshop, znane również jako klonowanie, jest niezwykle efektywne w usuwaniu plam i zarysowań z bitmap. Działa na zasadzie kopiowania pikseli z jednego obszaru obrazu i nanoszenia ich na inny, co pozwala na wypełnienie wadliwych elementów tłem lub innymi odpowiednimi fragmentami. Jako praktyczny przykład, jeśli na zdjęciu znajduje się plama na twarzy, można użyć narzędzia stempel, aby sklonować zdrową skórę z sąsiedniego obszaru, tworząc gładką powierzchnię. Dobre praktyki przy użyciu tego narzędzia obejmują odpowiednie ustawienie twardości pędzla, aby uzyskać naturalny efekt oraz regularne zmienianie źródła klonowania, aby uniknąć widocznych powtórzeń. Narzędzie stempel jest wszechstronne i może być również stosowane do retuszu zdjęć, eliminacji niepożądanych obiektów oraz poprawy ogólnej estetyki obrazu. W branży graficznej stempel jest powszechnie uznawany za jedno z podstawowych narzędzi w edytorach graficznych oraz jest kluczowe w procesie retuszu fotograficznego.

Pytanie 5

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Klapowe.
B. Wsuwane.
C. Teleskopowe.
D. Jednoczęściowe.
Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem nieporozumienia w zakresie klasyfikacji różnych typów pudełek. Pudełka wsuwane, chociaż również składają się z dwóch części, różnią się od teleskopowych tym, że jedynie jedna z części jest ruchoma, a sama konstrukcja zapewnia mniejszą stabilność w przypadku dłuższych przedmiotów. Z kolei pudełka jednoczęściowe, jak sama nazwa wskazuje, tworzone są jako jeden kawałek kartonu, co nie pozwala na efektywne dopasowanie do różnych wymiarów produktów. Warto również zauważyć, że pudełka klapowe, które w wielu przypadkach są bardziej powszechne, otwierają się z góry i są stosowane w sytuacjach, gdzie łatwy dostęp do zawartości jest kluczowy. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest zatem mylenie cech konstrukcyjnych różnych rodzajów pudełek i niewłaściwe interpretowanie grafiki, która jasno przedstawia mechanizm teleskopowy. Kluczowe jest zrozumienie, że standardy FEFCO precyzują różnice między tymi typami, co potwierdza istotność znajomości tych norm dla efektywnego i poprawnego pakowania produktów.

Pytanie 6

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. 5 + 3
B. (3 + 2) + P(2 + 1)
C. (3 + 2) + (2 + 1)
D. 3 + 2
Odpowiedź 5 + 3 jest poprawna, ponieważ odnosi się do łącznej liczby kolorów użytych w projekcie ulotki. Na pierwszej stronie ulotki mamy pięć kolorów: zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, co daje łącznie pięć kolorów. Na drugiej stronie użyto trzech kolorów: czarnego, żółtego i jednego koloru Pantone. Suma tych kolorów wynosi 5 (pierwsza strona) + 3 (druga strona), co daje 8 kolorów użytych w całym projekcie. W kontekście standardów branżowych, zapis kolorów powinien być zgodny z zaleceniami dotyczącymi precyzyjnego określenia kolorystyki w dokumentach technologicznych, co jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej produktu. W praktyce, podczas realizacji projektów graficznych, ważne jest, aby dokładnie dokumentować używane kolory, by zapewnić ich prawidłowe odwzorowanie w druku, co ma znaczenie dla jakości i estetyki finalnego produktu. Utrzymanie standardów kolorystycznych jest niezbędne, aby zapobiec pomyłkom podczas produkcji i by zagwarantować, że wszystkie materiały promocyjne są spójne wizualnie.

Pytanie 7

Wskaż rodzaj oryginału, którego reprodukcję przedstawiono na rysunku.

Ilustracja do pytania
A. Negatyw, refleksyjny, jednotonalny.
B. Diapozytyw, transparentny, jednotonalny.
C. Negatyw, transparentny, wielotonalny.
D. Diapozytyw, refleksyjny, wielotonalny.
Odpowiedź "Negatyw, transparentny, wielotonalny" jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony materiał fotograficzny jest negatywem, który cechuje się przezroczystością oraz zdolnością do rejestrowania wielu odcieni, co jest kluczowe dla uzyskania bogatej skali tonów w finalnym obrazie. Negatywy, które są stosowane w tradycyjnym fotografowaniu, pozwalają na uchwycenie szczegółów w różnych zakresach tonalnych, co jest niezbędne do późniejszej obróbki oraz projekcji. W praktyce, negatywy są często używane w laboratoriach fotograficznych do tworzenia odbitek na papierze fotograficznym, gdzie ich transparentność umożliwia przepuszczanie światła. Warto również zwrócić uwagę na zastosowania profesjonalne, takie jak fotografia artystyczna czy dokumentalna, gdzie wysokiej jakości negatywy wielotonalne pozwalają na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyrazistych prac. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, dobranie odpowiednich materiałów negatywowych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych oraz technicznych.

Pytanie 8

Jakie są podstawowe kolory używane w druku offsetowym?

A. Cyan, Yellow, Black (CYK)
B. Red, Green, Blue, Yellow (RGBY)
C. Cyan, Magenta, Yellow, Black (CMYK)
D. Red, Green, Blue (RGB)
CMYK to akronim od Cyan, Magenta, Yellow i Key (czyli Black), co oznacza zestaw kolorów używanych w druku offsetowym. Każda z tych barw reprezentuje podstawowe kolory atramentu stosowanego w procesie drukarskim. Druk w tym modelu kolorystycznym polega na nakładaniu na siebie odpowiednich ilości każdego z tych kolorów, co pozwala na uzyskanie szerokiej gamy barw. Zastosowanie koloru czarnego, znanego jako Key, pozwala na uzyskanie głębszej tonacji i kontrastu, co jest kluczowe w przypadku tekstu oraz ciemnych elementów graficznych. Proces ten jest standardem w branży drukarskiej i wykorzystywany jest w druku wielonakładowym, takim jak książki, czasopisma czy ulotki. Model CMYK jest subtraktywny, co oznacza, że kolory są odejmowane od białego światła, aby uzyskać pożądany odcień. Na przykład, połączenie cyjan i magenta tworzy kolor niebieski. CMYK jest bardziej efektywny niż RGB w kontekście druku, ponieważ lepiej oddaje rzeczywiste kolory na papierze, które są bardziej bliskie naturalnym barwom postrzeganym przez ludzkie oko.

Pytanie 9

Narzędziem służącym do identyfikacji tekstu w zeskanowanych obrazach lub dokumentach PDF jest

A. RAR
B. ZIP
C. OCR
D. RIP
OCR, czyli rozpoznawanie tekstu z obrazów, to naprawdę fajna technologia, która pozwala nam na przekształcanie zeskanowanych dokumentów i plików PDF w coś, co można edytować. Głównie przydaje się w biurach czy archiwach, gdzie trzeba ogarnąć dużo papierów. Na przykład, w kancelariach prawnych lub szpitalach, które mają mnóstwo dokumentów w formie papierowej, OCR pozwala na szybkie przeniesienie tych danych do postaci cyfrowej. Dzięki temu zarządzanie informacjami robi się dużo łatwiejsze. Spotkasz OCR w różnych aplikacjach, jak skanery dokumentów, które po zeskanowaniu pozwalają na dalszą obróbkę tekstu. Ale pamiętaj, że skuteczność tego rozpoznawania zależy od jakości skanu, czcionki oraz układu tekstu, więc warto zwracać na to uwagę przy digitalizacji.

Pytanie 10

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Adobe InDesign
B. Microsoft Office Excel
C. Corel Photo-Paint
D. Adobe Illustrator
Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.

Pytanie 11

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. wypełnianie
B. kadrowanie
C. rozmycie
D. selekcja
Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop służy do wykonania selekcji, co oznacza, że umożliwia wybór określonego obszaru obrazu w celu dalszej edycji. Użytkownik może ręcznie prowadzić kursor wzdłuż krawędzi obiektu, co pozwala na precyzyjne wyznaczenie granic selekcji. Dzięki temu narzędziu można łatwo izolować elementy, które wymagają obróbki, takich jak zmiana kolorów, dodawanie efektów lub usuwanie tła. Dobre praktyki w wykorzystaniu narzędzia Lasso obejmują korzystanie z różnych jego wariantów, takich jak Lasso polygonalne czy Lasso magnetyczne, które mogą usprawnić proces selekcji w zależności od złożoności kształtu obiektu. Na przykład, Lasso magnetyczne automatycznie dostosowuje swoją trasę do krawędzi obiektów, co ułatwia pracę w przypadku skomplikowanych kształtów. Selekcja jest kluczowym etapem w procesie edycji graficznej, a umiejętność jej skutecznego stosowania przyczynia się do uzyskiwania wysokiej jakości efektów wizualnych w projektach.

Pytanie 12

W systemie Didota długość punktu typograficznego wynosi

A. 0,673 mm
B. 0,676 mm
C. 0,376 mm
D. 0,367 mm
Długość punktu typograficznego w systemie Didota to 0,376 mm i to jedna z tych podstawowych wartości w typografii, które warto znać. System Didota, znany też jako Didot Point, jest popularny w Europie i bardzo często wykorzystuje się go przy projektach graficznych oraz w druku. To naprawdę istotne, żeby wiedzieć, jak ten system działa, szczególnie gdy chodzi o zachowanie proporcji i jakości tekstu – zwłaszcza w druku wysokiej jakości. Jeśli bierzesz się za projektowanie książki, znajomość tej jednostki pomoże Ci w lepszym doborze wielkości czcionek i interlinii, co z kolei wpływa na czytelność oraz ogólną estetykę Twojego tekstu. W praktyce, wiele programów graficznych i edytorów tekstu korzysta z tego systemu, żeby precyzyjnie ustawiać typografię. Dlatego warto to znać, jeśli chcesz być profesjonalnym grafikiem czy typografem. No i pamiętaj, że w różnych miejscach mogą obowiązywać różne definicje punktów. Dlatego dobrze jest orientować się w standardach, jak ISO czy Adobe.

Pytanie 13

Jaką rozdzielczość skanowania dla oryginału wielokolorowego trzeba zastosować, gdy jego powiększenie w trakcie drukowania wyniesie 2 razy?

A. 2 400 ppi
B. 300 ppi
C. 600 ppi
D. 1 200 ppi
Wybór niewłaściwej rozdzielczości skanowania, takiej jak 300 ppi, 2400 ppi czy 1200 ppi, może prowadzić do istotnych problemów w procesie druku, szczególnie gdy materiał jest powiększany. W przypadku wyboru 300 ppi, uzyskujemy zbyt niską rozdzielczość dla powiększonego obrazu, co skutkuje utratą szczegółów i jakości, zwłaszcza przy dużych formatach druku. W praktyce, brak odpowiedniej rozdzielczości przed drukiem może skutkować niewyraźnymi krawędziami, rozmyciem oraz ogólnym brakiem ostrości, co jest nieakceptowalne w profesjonalnych projektach. Z kolei wybór 2400 ppi jest nie tylko zbędny, ale również niepraktyczny, ponieważ nie przynosi wymiernych korzyści, a prowadzi do wydłużenia czasu skanowania oraz zwiększenia rozmiaru pliku bez realnej poprawy jakości. Zbyt wysoka rozdzielczość może również wpływać na efektywność procesów roboczych, takich jak obróbka graficzna czy transfer danych. W przypadku 1200 ppi sytuacja jest podobna; to również może być zbyt wysoka wartość, która nie jest proporcjonalna do wymagań druku, a koszt jej użycia może przewyższać korzyści. W każdym przypadku ważne jest, aby rozumieć, że dobór rozdzielczości skanowania powinien być ściśle związany z planowanym zastosowaniem końcowym, co oznacza, że należy zawsze uwzględniać faktory takie jak wielkość powiększenia, przeznaczenie druku oraz standardy branżowe.

Pytanie 14

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B5
B. B3
C. B4
D. B2
Wybór innych formatów, takich jak B2, B5 czy B4, nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Format B2 to ten sam format, co arkusz jednostronnie zadrukowany, co oznacza, że nie odzwierciedla złożoności zadrukowywania dwustronnego. Nie ma takiej sytuacji w praktyce drukarskiej, gdzie jednostronny arkusz B2 mógłby być zadrukowany jako B2 w kontekście dwustronnym. Z kolei format B5, który mierzy 176 x 250 mm, jest znacznie mniejszy niż B2 i nie jest używany w kontekście przetwarzania arkuszy B2. W branży poligraficznej kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty mają różne zastosowania i proporcje, co wpływa na efektywność produkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów i zastosowań różnych formatów, co prowadzi do niewłaściwego planowania procesów drukarskich. Zrozumienie różnic między formatami jest istotne dla projektantów i operatorów maszyn drukarskich, aby uniknąć strat materiałowych oraz błędów w produkcji. W praktyce wybór błędnego formatu skutkuje również wydłużeniem czasu realizacji zleceń oraz zwiększeniem kosztów produkcji.

Pytanie 15

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. imię i nazwisko pisarza
B. tytuł oraz podtytuł publikacji
C. numer ISBN
D. znak oraz nazwę wydawnictwa
Wybór tytułu i podtytułu dzieła, imienia i nazwiska autora oraz znaku i nazwy wydawnictwa jako elementów czwartej strony czwórki tytułowej jest błędny, ponieważ nie spełnia wymogów dotyczących identyfikacji publikacji. Tytuł i podtytuł, choć kluczowe dla zrozumienia tematyki książki, są przeważnie umieszczane na przedniej okładce. Umieszczenie imienia i nazwiska autora oraz wydawnictwa także nie jest odpowiednie dla czwartej strony, gdzie dominującą funkcję powinien pełnić numer ISBN. Te informacje, choć istotne, są bardziej związane z opisem książki niż z jej formalną identyfikacją. Dodatkowo, niepoprawne podejście może wynikać z nieporozumienia roli, jaką odgrywa czwarta strona – powinna ona pełnić funkcję informacyjną, a nie jedynie reklamową. W przypadku błędnej interpretacji, może dojść do pominięcia kluczowych informacji, które są niezbędne dla potencjalnych nabywców. Literatura jest zróżnicowana, a brak numeru ISBN może prowadzić do trudności w jej zamówieniu w księgarniach czy bibliotekach. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja publikacji jest jednym z fundamentów skutecznego zarządzania informacją w branży wydawniczej.

Pytanie 16

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 200 zł
B. 3 400 zł
C. 3 600 zł
D. 3 000 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 3200 zł, 3600 zł czy 3000 zł, często pojawiają się nieporozumienia związane z podstawowym obliczeniem kosztów. Koszt składu czasopisma powinien być obliczany przez dokładne pomnożenie liczby stron przez koszt jednej strony. Wybierając 3200 zł, można odnieść wrażenie, że obliczenie to zostało wykonane przez założenie mniejszej liczby stron lub przez pomyłkę w mnożeniu. Z kolei odpowiedź 3600 zł może wynikać z niepoprawnego dodania lub pomylenia jednostkowego kosztu. Odpowiedź 3000 zł może sugerować, że osoba odpowiadająca w ogóle nie uwzględniła liczby stron, co jest fundamentalnym błędem logicznym. W praktyce, każdy profesjonalista w branży wydawniczej powinien być w stanie precyzyjnie obliczyć koszty produkcji, a także zrozumieć, jak różne elementy wpływają na ostateczny koszt. Niezrozumienie podstawowych zasad kalkulacji może prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem i problemów finansowych w projektach wydawniczych.

Pytanie 17

Masz przygotować grafikę na stronę internetową, która ma być szybko ładowana i dobrze wyświetlać się na różnych urządzeniach. Jakie działania optymalizacyjne powinieneś zastosować?

A. Zwiększyć liczbę warstw w pliku graficznym
B. Zmniejszyć rozdzielczość oraz skompresować plik z zachowaniem akceptowalnej jakości obrazu
C. Użyć profilu kolorów CMYK zamiast RGB
D. Zastosować format TIFF bez kompresji
Optymalizacja grafiki na potrzeby stron internetowych polega przede wszystkim na znalezieniu kompromisu pomiędzy jakością obrazu a rozmiarem pliku. Zmniejszenie rozdzielczości grafiki do wymiarów rzeczywistego wyświetlania na stronie oraz odpowiednia kompresja (np. JPEG, WebP, PNG z optymalizacją) znacząco przyspiesza ładowanie się strony i zmniejsza zużycie transferu, co jest kluczowe zwłaszcza w przypadku urządzeń mobilnych. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących grafików zostawia grafiki w zbyt dużych rozdzielczościach, licząc na 'lepszą jakość', a efekt jest odwrotny – spowolnienie strony i strata użytkowników. W branży webowej przyjmuje się zasadę, że plik graficzny nie powinien być większy niż to konieczne, a kompresja powinna być na takim poziomie, żeby artefakty nie były zauważalne gołym okiem. Przykładowo, zdjęcia na banery warto zapisywać w JPEG z kompresją ok. 70-80%, natomiast grafiki z przezroczystością jako zoptymalizowane PNG lub WebP. Dzięki temu strona ładuje się szybko zarówno na komputerach, jak i smartfonach, co pozytywnie wpływa na SEO i ogólne doświadczenie użytkownika. Ta praktyka jest standardem nie tylko w pracy grafików webowych, lecz także w wytycznych Google PageSpeed Insights czy Web.dev.

Pytanie 18

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

prooferstanowisko DTPstanowisko DTPskaner bębnowy
kopioramanaświetlarka CtPnaświetlarka CtPnaświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa4-kolorowa maszyna sitodrukowa8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowakrajarka jednonożowakrajarka trójnożowanożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowazłamywarka kasetowabigówko-perforówkazłamywarka nożowa
A.B.C.D.
A. B.
B. D.
C. C.
D. A.
W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są jakieś spore błędy odnośnie tego, jakie maszyny są potrzebne do robienia ulotek. Na przykład odpowiedź A sugeruje użycie 2-kolorowej maszyny offsetowej, co bardzo ogranicza możliwości druku. To na pewno nie jest dobre, bo ulotki muszą wyglądać atrakcyjnie, a użycie tylko dwóch kolorów na pewno nie pomoże w tym. Odpowiedź C wskazuje na maszynę sitodrukową, która nie nadaje się do produkcji ulotek. Sitodruk jest fajny, ale głównie do materiałów tekstylnych, a nie do takich detali, jakie są potrzebne w ulotkach. Z kolei odpowiedź D ma maszynę 8-kolorową, ale korzysta z technologii rotograwiuru, co jest bardziej do dużych nakładów jak gazety czy opakowania. Nie za bardzo pasuje do ulotek, które muszą zmieniać format i mają mniejsze nakłady. Podsumowując, kluczowe błędy wynikają z tego, że nie wybrano odpowiednich technologii druku do zadania, co ostatecznie wpływa na jakość druku.

Pytanie 19

Jaki symbol graficzny używa się do dzielenia słowa na końcu wiersza?

A. Myślnik
B. Półpauza
C. Pauza
D. Dywiz
Myślnik, pauza oraz półpauza to znaki, które często mylone są z dywizem, jednak ich zastosowanie w kontekście dzielenia wyrazów jest niewłaściwe. Myślnik, najczęściej używany do zaznaczania przerwy w zdaniu lub w dialogu, nie pełni funkcji dzielenia wyrazów. Użycie myślnika w tym kontekście prowadzi do zamieszania i obniża czytelność tekstu, gdyż nie oddziela on elementów wyrazu, a raczej wyraża relacje między różnymi częściami zdania. Pauza, z kolei, to znak, który jest używany do rozdzielania zdań lub ich fragmentów, ale nie ma zastosowania w przypadku dzielenia wyrazów na końcu wiersza. Półpauza jest znakiem łączącym, wykorzystywanym w podobny sposób jak myślnik, ale również nie nadaje się do dzielenia wyrazów. Typowym błędem myślowym związanym z tym zagadnieniem jest utożsamianie różnych znaków interpunkcyjnych z funkcjami, które są dla nich niewłaściwe. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych znaków ma swoje specyficzne zastosowanie i nie powinno się ich mylić, szczególnie w kontekście typografii i przygotowania publikacji, gdzie profesjonalizm wymaga precyzyjnego stosowania reguł ortograficznych.

Pytanie 20

Ile stron formatu B5 ma broszura, która została wydrukowana na 2 arkuszach formatu B2?

A. 40 stron
B. 24 strony
C. 32 strony
D. 48 stron
Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnej interpretacji pojęcia formatu papieru oraz procesu drukowania. Wiele osób może pomyśleć, że broszura wydrukowana na arkuszach B2 ma mniej stron, co jest wynikiem niepełnego zrozumienia, jak wiele stron można uzyskać z jednego arkusza w wyniku jego składania i cięcia. Przykłady błędnych założeń to przyjęcie, że każdy arkusz B2 może dać tylko 24 strony B5, co nie uwzględnia faktu, że przy odpowiednim składaniu liczba ta znacząco rośnie. Inne odpowiedzi, takie jak 40 lub 48 stron, mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia złożoności broszury, gdzie użytkownicy nie biorą pod uwagę, że nie każda strona musi być zadrukowana. Ponadto, pomijanie różnic w formatach papieru i ich wpływu na ostateczny produkt jest typowym błędem myślowym, który prowadzi do nieprecyzyjnych obliczeń. Aby poprawnie zrozumieć, jak działa proces drukowania i składania, ważne jest, aby mieć na uwadze zasady związane z rzemiosłem drukarskim i projektowaniem publikacji drukowanych. Kluczowe jest zrozumienie, jakie są praktyki w branży i jak te zasady wpływają na efektywność i zakres produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 21

Cechy tekstu matematycznego są określane przez znaki

A. wodnymi i pisarskimi
B. diakrytycznymi i znakami interpunkcyjnymi
C. relacji i działań
D. numeracji i obliczeń
Odpowiedź "relacji i działań" jest jak najbardziej na miejscu. W matematyce korzystamy z różnych znaków, a między nimi są znaki relacji jak równość (=) czy większe/mniejsze od (<, >), a także znaki działań, czyli dodawanie (+), odejmowanie (-), mnożenie (×) i dzielenie (÷). Te wszystkie znaki są kluczowe, bo pozwalają nam zrozumieć, co tak naprawdę dzieje się z liczbami. Na przykład takie równanie jak 3 + 2 = 5 pokazuje, jak używamy zarówno znaku działania, jak i relacji. W sumie, rozumienie tych symboli jest podstawą matematyki i przydaje się w różnych działach, np. w algebrze czy geometrii. Bez tego nie da się prawidłowo formułować równań ani rozwiązywać zadań. W podstawach programowych w matematyce na pewno zwracają na to uwagę, bo te umiejętności są super ważne, jeśli myślimy o nauce w dziedzinach takich jak nauki ścisłe czy technologia.

Pytanie 22

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
B. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
C. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy
D. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 23

W pliku graficznym opracowanym w programie Photoshop, przed przesłaniem go do drukarni offsetowej, konieczne jest przestawienie trybu kolorów na CMYK oraz

A. spłaszczyć obraz.
B. zrasteryzować obraz.
C. usunąć warstwy.
D. usunąć kanał alfa.
Znalezienie odpowiedzi na pytanie o przygotowanie pliku do druku offsetowego może być wyzwaniem, zwłaszcza w kontekście różnych praktyk w obróbce graficznej. Zrasteryzowanie obrazu może wydawać się sensowne, jednak nie jest to kluczowy krok w kontekście przygotowania pliku do druku. Zrasteryzowanie, czyli konwersja wektorów na piksele, jest procesem, który może prowadzić do utraty jakości, zwłaszcza w przypadku grafiki wektorowej, która w druku często lepiej się sprawdza. Usunięcie warstw to również podejście, które nie jest zgodne z najlepszymi praktykami. Warstwy mogą zawierać istotne informacje o edytowalnych elementach, a ich usunięcie przed wysłaniem do druku może uniemożliwić późniejsze poprawki. Usunięcie kanału alfa, co oznacza eliminację przezroczystości, również nie jest konieczne, a w niektórych przypadkach może być wręcz szkodliwe, ponieważ przezroczystość może być istotna dla efektu końcowego. Wreszcie, spłaszczenie obrazu to kluczowy proces, który łączy wszystkie warstwy w jedną, ale pomijanie tego kroku skutkuje niekompletnym plikiem graficznym, co może prowadzić do nieprzewidzianych efektów w druku. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla efektywnego przygotowania materiałów do druku offsetowego oraz unikania typowych pułapek, które mogą wprowadzić chaos w procesie produkcyjnym.

Pytanie 24

Które z poniższych działań jest niezbędne przy przygotowywaniu pliku do druku cyfrowego zawierającego dużą ilość tekstu?

A. Eksport pliku do formatu GIF
B. Zmniejszenie rozdzielczości pliku do 72 dpi
C. Konwersja wszystkich elementów graficznych na bitmapy
D. Zamiana czcionek na krzywe
Zamiana czcionek na krzywe to jedna z najpewniejszych metod, aby zapewnić poprawne wyświetlanie tekstu w pliku przygotowanym do druku cyfrowego, zwłaszcza gdy projekt zawiera dużo tekstu. Dzięki temu tekst przekształca się w niezależne od fontów obiekty wektorowe, które nie wymagają obecności oryginalnych czcionek na komputerze drukarni. To eliminuje ryzyko podmiany kroju pisma lub pojawiania się tzw. "krzaczków" w przypadku braku fontu. Nawet jeśli drukarnia posiada większość popularnych fontów, drobna różnica w wersji lub zestawie znaków może popsuć wrażenie – szczególnie przy dużej ilości tekstu, gdzie konsekwencje są trudne do wychwycenia przed drukiem. Branżowy standard przewiduje zamianę na krzywe zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na perfekcyjnej zgodności typografii, np. w plakatach, ulotkach, wizytówkach, a tym bardziej w publikacjach z dużą ilością treści. Moim zdaniem, to w praktyce minimalizuje ryzyko błędów i pozwala zachować pełną kontrolę nad wyglądem tekstu. Dodatkowo, pliki zawierające tekst zamieniony na krzywe są bardziej uniwersalne i mniej podatne na nieprzewidziane zmiany na etapie produkcji. Szczerze, nie znam drukarni, która nie preferowałaby takiego podejścia – to po prostu dobra praktyka i duże ułatwienie w pracy.

Pytanie 25

Ile arkuszy netto papieru A4 jest koniecznych do wydrukowania 20 000 wizytówek w wymiarze 90 x 50 mm?

A. 4 000 szt.
B. 3 000 szt.
C. 1 000 szt.
D. 2 000 szt.
Aby obliczyć liczbę arkuszy netto kartonu A4 potrzebnych do wydrukowania 20 000 wizytówek w formacie 90 x 50 mm, należy najpierw obliczyć, ile wizytówek można umieścić na jednym arkuszu A4. Arkusz A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co pozwala na umieszczenie dwóch wizytówek w poziomie i czterech w pionie, co daje łącznie osiem wizytówek na jednym arkuszu. Zatem, aby wydrukować 20 000 wizytówek, potrzebujemy 20 000 podzielić przez 8, co daje 2 500 arkuszy. Każdy arkusz A4 jest wykorzystywany w całości, co oznacza, że nie ma strat materiałowych. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów pozwala na optymalizację kosztów i redukcję odpadów. Przykładowo, w przypadku zamówień na druk wizytówek, wykonawcy często korzystają z takich obliczeń, aby dostarczyć klientowi najlepszą ofertę, zarówno pod względem jakości, jak i ceny. Warto również zauważyć, że standard ISO 12647-2 dotyczący druku pomaga w zapewnieniu spójności i jakości druku, co jest kluczowe w produkcji materiałów reklamowych.

Pytanie 26

Wymień podstawowe typy formatów zapisu dla plików graficznych bitmapowych?

A. CDR, Al, DOCX
B. CDR, DOC, INDD
C. PDF, AI, PCX
D. JPEG, TIFF, PSD
Odpowiedź JPEG, TIFF, PSD jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są powszechnie używane w grafice bitmapowej. JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format, który został zaprojektowany do kompresji obrazów fotograficznych z minimalną utratą jakości, co czyni go idealnym do publikacji w internecie i przechowywania zdjęć. TIFF (Tagged Image File Format) natomiast jest formatem bezstratnym, znanym z wysokiej jakości obrazu, często wykorzystywanym w druku i archiwizacji. PSD (Photoshop Document) to natywny format plików programu Adobe Photoshop, który umożliwia zachowanie wielu warstw, co jest niezwykle przydatne w edycji grafiki. Używanie tych formatów jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewniają one elastyczność i jakość, które są niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych.

Pytanie 27

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 275 arkuszy
B. 200 arkuszy
C. 300 arkuszy
D. 250 arkuszy
Prawidłowe obliczenie liczby arkuszy papieru potrzebnych do produkcji ulotek wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, jak różne parametry wpływają na końcowy produkt. Wiele osób może błędnie założyć, że wystarczy podzielić liczbę ulotek przez liczbę ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, ignorując konieczność uwzględnienia naddatku technologicznego. Nieprecyzyjne obliczenia mogą prowadzić do zamówienia zbyt małej ilości materiału, co w efekcie opóźnia produkcję i zwiększa koszty. Inna popularna nieprawidłowość polega na założeniu, że przy naddatku technologicznym wystarczy dodać jego procent do pierwotnej liczby arkuszy, nie biorąc pod uwagę, że ten dodatkowy materiał również musi być rozliczony na arkusze RA2. W związku z tym, obliczając liczbę arkuszy do zamówienia, warto zwrócić uwagę na to, że naddatek technologiczny należy dodać do całkowitej liczby wymaganych arkuszy, a nie tylko tych, które są potrzebne do wydrukowania ulotek. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć całościowy proces produkcji, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych i pomyłek w obliczeniach. Kluczowe jest też uznanie, że w branży poligraficznej istnieją standardy i najlepsze praktyki, które powinny być stosowane w celu zapewnienia efektywności i optymalizacji procesów, co bezpośrednio przekłada się na jakość końcowego produktu.

Pytanie 28

Zdigitalizowany system zarządzania pracami w drukarni to

A. PDF
B. CMS
C. Workflow
D. Desktop
CMS (Content Management System) to system zarządzania treścią, który koncentruje się na tworzeniu, edytowaniu i publikowaniu zawartości, ale nie jest bezpośrednio związany z zarządzaniem przepływem prac w kontekście poligrafii. CMS jest idealny do obsługi stron internetowych, blogów czy innych platform cyfrowych, gdzie kluczowe jest zarządzanie tekstami i multimediami, a nie automatyzacja fizycznych procesów produkcyjnych, które są istotne w workflow. PDF (Portable Document Format) to format plików, który służy do prezentacji dokumentów niezależnie od oprogramowania i sprzętu, ale nie jest narzędziem do zarządzania procesami w przygotowalni poligraficznej. Chociaż PDF jest często wykorzystywany w workflow do przesyłania ostatecznych wersji projektów, sama jego obecność nie oznacza automatyzacji procesów. Desktop odnosi się do środowiska roboczego użytkownika na komputerze i nie ma związku z zarządzaniem procesami produkcyjnymi. Powszechnym błędem jest mylenie różnych systemów i narzędzi, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektami. Zrozumienie różnic między workflow, CMS, PDF i desktop jest kluczowe dla skutecznego wprowadzenia innowacji w branży poligraficznej. Aby skutecznie zarządzać procesami, niezbędne jest zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi i ich zastosowań w kontekście produkcji poligraficznej.

Pytanie 29

Który typ pliku graficznego nie wspiera kanału alfa?

A. JPEG
B. PNG
C. TIFF
D. PSD
Wybór formatu PNG jako odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące jego właściwości. PNG (Portable Network Graphics) jest formatem, który w przeciwieństwie do JPEG, obsługuje kanał alfa, umożliwiającym wyświetlanie przezroczystości. Jest on często wykorzystywany w sytuacjach, gdzie ważne jest zachowanie ostrości krawędzi i detali, szczególnie w grafikach internetowych i logo. Użycie PNG jest szczególnie zalecane w przypadku obrazów z przezroczystością. Z kolei format TIFF (Tagged Image File Format) jest niezwykle elastyczny, obsługując wiele kolorów i przezroczystości, co czyni go preferowanym formatem w profesjonalnej fotografii i wydruku, gdzie istotna jest jakość wyjściowa. PSD (Photoshop Document) to natywny format programu Adobe Photoshop, który również wspiera przezroczystość oraz wiele warstw, co jest kluczowe w zaawansowanej edycji grafiki. Zatem wybór JPEG jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ format ten, mimo że powszechnie używany, nie jest właściwy w kontekście obsługi przezroczystości. Właściwa wiedza o różnicach między tymi formatami jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się grafiką komputerową.

Pytanie 30

Koszt zadrukowania 1 m2 siatki mesh wynosi 30 zł. Jaki będzie całkowity wydatek na wydruk banera składającego się z dwóch pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy?

A. 270 zł
B. 58 zł
C. 90 zł
D. 540 zł
Odpowiedź 270 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowity koszt zadrukowania banera, należy najpierw obliczyć jego powierzchnię. Baner składa się z dwóch pasów o wymiarach 300 cm x 150 cm każdy. Powierzchnia jednego pasa wynosi: 300 cm * 150 cm = 45000 cm², co w przeliczeniu na metry kwadratowe (1 m² = 10000 cm²) daje 4,5 m². Dla dwóch pasów powierzchnia wynosi: 2 * 4,5 m² = 9 m². Koszt zadrukowania wynosi 30 zł za m², więc całkowity koszt to 9 m² * 30 zł/m² = 270 zł. W praktyce, znajomość kosztów druku jest kluczowa w branży reklamowej, ponieważ pozwala na precyzyjne budżetowanie projektów graficznych oraz optymalizację kosztów produkcji. Warto również pamiętać, że przy zamówieniach większych ilości istnieje możliwość negocjacji ceny, co jest standardem w branży. Takie podejście do obliczeń kosztów zadrukowania pomoże w efektywnym zarządzaniu budżetem i planowaniu kampanii reklamowych.

Pytanie 31

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. stronicami
B. wierszami
C. znakami
D. wyrazami
Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 32

Jakie operacje technologiczne są realizowane w trakcie przygotowywania publikacji w drukarni?

A. Adiustacja, łamanie, reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku PDF
B. Reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku CtP, drukowanie
C. Składanie, złamywanie, tworzenie pliku CtF, narządzanie
D. Złamywanie, obróbka graficzna zdjęć, tworzenie pliku PDF
Wybór operacji technologicznych, które nie obejmują adiustacji, łamania, reprodukcji poligraficznej oraz wykonywania pliku PDF, wskazuje na niepełne zrozumienie procesu przygotowania publikacji w przygotowalni poligraficznej. Przykładowo, reprodukcja poligraficzna jest kluczowym etapem, który zapewnia, że materiały są gotowe do druku i spełniają odpowiednie normy jakościowe. Pomijanie tego etapu w odpowiedzi sugeruje brak wiedzy na temat procesu prepress, który obejmuje zarówno przygotowanie plików do druku, jak i ich kontrolę jakości. Złamywanie, jak również obróbka graficzna zdjęć, choć mogą być traktowane jako istotne operacje, nie stanowią całości procesu. Złamywanie odnosi się do etapu, w którym projekt graficzny jest przygotowywany do finalnej produkcji, ale bez właściwej adiustacji i reprodukcji, może prowadzić do błędów w ostatecznym produkcie. Ponadto, wykonywanie pliku PDF jest niezbędnym krokiem, aby zapewnić, że wszystkie elementy graficzne i tekstowe są prawidłowo wyświetlane w formacie gotowym do druku. Użytkownicy mogą mylić różne etapy tego procesu, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów, jakimi są kontrola jakości i zapewnienie spójności wizualnej. Warto zaznaczyć, że każdy z tych etapów powinien być realizowany zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, aby uniknąć potencjalnych problemów w finalnym produkcie, co podkreśla znaczenie rzetelnego podejścia do przygotowania publikacji.

Pytanie 33

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Sigil
B. GIMP
C. Birdfont
D. Inkscape
Birdfont, GIMP oraz Inkscape to narzędzia, które nie są odpowiednie do tworzenia publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Birdfont to program do tworzenia czcionek, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na projektowaniu typografii, a nie na edytowaniu dokumentów ePUB. Użytkownicy mogą pomylić Birdfont z narzędziami do edycji tekstu, jednak jego główne zastosowanie dotyczy grafiki wektorowej związanej z czcionkami, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście e-booków. GIMP to edytor grafiki rastrowej, który służy do obróbki zdjęć i tworzenia grafik, ale nie jest przeznaczony do składania tekstu i zarządzania strukturą dokumentów ePUB. Choć GIMP może być używany do tworzenia obrazów, nie zapewnia funkcji związanych z formatowaniem tekstu czy zarządzaniem metadanymi, co jest kluczowe w publikacjach elektronicznych. Inkscape, z drugiej strony, to narzędzie do grafiki wektorowej, które, mimo że może być używane do projektowania elementów graficznych e-booków, nie ma wbudowanych funkcji do tworzenia ePUB. Użytkownicy często mylą aplikacje graficzne z edytorami tekstów, co prowadzi do nieporozumień na temat ich zastosowań. W kontekście tworzenia e-booków, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dostosowanych do standardów ePUB, które oferują odpowiednie możliwości edycji i publikacji.

Pytanie 34

Jaki rodzaj oprogramowania powinien być użyty, by przenieść maszynopis książki do formy edytowalnej oraz umożliwić dalsze skład i łamanie tekstu?

A. CCR
B. OCR
C. GCR
D. ACR
OCR (Optical Character Recognition) to technologia, która umożliwia przekształcanie tekstów z obrazów lub skanów dokumentów do formatu edytowalnego. Jest to szczególnie przydatne w przypadku maszynopisów książek, gdzie oryginalne dokumenty są w formie papierowej. Dzięki zastosowaniu algorytmów rozpoznawania tekstu, OCR analizuje obrazy i identyfikuje znaki, co pozwala na ich konwersję do formatu, który można edytować w programach tekstowych. Przykładowo, wiele wydawnictw korzysta z OCR, aby digitalizować stare książki, co ułatwia ich dalsze przetwarzanie, skład i łamanie. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie oprogramowania OCR, które charakteryzuje się wysoką dokładnością rozpoznawania, szczególnie w przypadku dokumentów o różnej jakości skanów. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne aplikacje OCR często wspierają wiele języków i formatów, co zwiększa ich uniwersalność i zastosowanie w różnych dziedzinach, od archiwizacji po automatyzację procesów biznesowych.

Pytanie 35

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,673 mm
B. 0,676 mm
C. 0,376 mm
D. 0,367 mm
Odpowiedź 0,376 mm jest prawidłowa, ponieważ punkt typograficzny, znany również jako 'pica', jest jednostką miary stosowaną w typografii i druku. W kontekście systemu Didota, który opiera się na precyzyjnych miarach typograficznych, długość punktu typograficznego wynosi dokładnie 0,376 mm. Ta miara jest kluczowa w projektowaniu typografii, ponieważ wpływa na wielkość czcionek, odstępy między literami oraz ogólną estetykę tekstu. W praktyce, dobór odpowiednich rozmiarów czcionek opartych na punktach typograficznych pozwala na zachowanie wysokiej jakości druku oraz czytelności tekstu, co jest szczególnie istotne w publikacjach profesjonalnych. Standardy typograficzne, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnych miar w procesie druku, a zrozumienie długości punktu typograficznego jest fundamentem dla każdego typografa oraz projektanta graficznego.

Pytanie 36

Który z podanych zapisów jest poprawnie skonstruowany zgodnie z regułami składu?

A. 20-30mm
B. 30kg
C. 20 %
D. 20°C
Odpowiedź 20°C jest poprawna, ponieważ jest to przykład złożonego zapisu, który obejmuje zarówno wartość liczbową, jak i jednostkę miary, zgodnie z zasadami składu. W kontekście międzynarodowych standardów, takich jak SI (Międzynarodowy Układ Jednostek Miar), jednostki temperatury są wyrażane w stopniach Celsjusza (°C). Użycie symbolu jednostki z wartością liczbową jest kluczowe w dokumentacji technicznej, naukowej oraz w codziennych zastosowaniach, gdzie precyzja i jasność komunikacji są niezbędne. Przykładem praktycznym może być raportowanie temperatury w przemyśle spożywczym, gdzie zapisywanie temperatury przechowywania produktów farmaceutycznych lub żywnościowych musi być zgodne z normami. Oprócz tego, skład zapisu 20°C przestrzega zasad dotyczących umieszczania jednostek, co oznacza, że nie powinno się zostawiać spacji między liczbą a jednostką, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO).

Pytanie 37

Jakie operacje technologiczne wykończeniowe są niezbędne do przygotowania wkładów oprawy zeszytowej?

A. Impozycja użytków, nadkrawanie arkuszy, zszywanie nićmi oprawy
B. Lakierowanie okładki, bigowanie okładki, złamywanie arkuszy, klejenie wkładu z okładką
C. Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu, klejenie wkładu oraz okładki
D. Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem, okrawanie oprawy
Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu oraz klejenie wkładu z okładką to operacje, które nie odnoszą się bezpośrednio do wykończeniowych wymaganych procesów technologicznych dla wkładów oprawy zeszytowej. Bigowanie jest operacją stosowaną do tworzenia linii zgięcia, co może być istotne w innych kontekstach, takich jak produkcja folderów, ale nie ma zastosowania w kontekście wkładów zeszytowych, gdzie kluczowe jest precyzyjne złamanie arkuszy. Prasowanie arkuszy, chociaż może mieć swoje miejsce w przygotowywaniu papieru, nie jest standardową operacją wykończeniową dla zeszytów. Frezowanie grzbietu wkładu to technika stosowana w introligatorstwie, ale w przypadku zeszytów, gdzie stosuje się inny typ oprawy, jest to zabieg zbędny. Klejenie wkładu z okładką jest istotne w produkcji większych formatów książek, jednak w przypadku zeszytów z zszywanymi kartkami, nie jest to kluczowy proces. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości specyfiki produkcji zeszytów oraz z nieprecyzyjnego rozróżnienia pomiędzy różnymi technikami introligatorskimi, co prowadzi do błędnych wniosków na temat procesów technologicznych. Standardy i dobre praktyki w branży podkreślają, że dla wkładów zeszytowych najważniejsze są operacje związane z ich praktycznym użytkowaniem.

Pytanie 38

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 560 kg
B. 140 kg
C. 2 800 kg
D. 7 200 kg
Aby obliczyć masę 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0, musimy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza A0. Format A0 ma powierzchnię 1 m2. Następnie, znając gramaturę, możemy obliczyć masę jednego arkusza. Masa jednego arkusza wynosi 280 g, zatem masa 2 000 arkuszy to 2 000 * 280 g = 560 000 g, co po przeliczeniu na kilogramy daje 560 kg. Przykładowo, w branży poligraficznej, poprawne obliczenia masy materiałów są kluczowe do planowania kosztów produkcji oraz do optymalizacji procesów logistycznych. Warto również pamiętać, że gramatura kartonu wpływa na jego zastosowanie w różnych produktach, od opakowań po materiały reklamowe. Zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji w zakresie wyboru odpowiednich materiałów do produkcji.

Pytanie 39

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. PSD
B. AI
C. JPG
D. PHP
Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 40

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 0,5 fireta
B. 3,0 firety
C. 1,0 firet
D. 2,0 firety
Odpowiedź 1,0 firet jest poprawna, ponieważ głębokość wcięcia akapitowego powinna wynosić 1,0 fireta, co jest zgodne z typowymi standardami typograficznymi w przemyśle wydawniczym. Firet jest jednostką miary stosowaną w poligrafii, która pozwala na precyzyjne określenie wielkości wcięcia. Wcięcia akapitowe są stosowane, aby wizualnie oddzielić paragrafy, co poprawia czytelność tekstu. W praktyce, wcięcie o wielkości 1,0 fireta jest często wybierane do publikacji literackich oraz dokumentów formalnych, ponieważ zapewnia odpowiednią równowagę między estetyką a funkcjonalnością. Użycie tej wartości w typografii jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego, które zalecają, aby wcięcia były dostosowane do używanej czcionki, jej rozmiaru oraz szerokości składu. Przykładowo, w przypadku czcionek o dużej wysokości x, mniejsze wcięcia mogą być stosowane w celu zachowania spójności wizualnej tekstu.