Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 22 lipca 2025 15:21
  • Data zakończenia: 22 lipca 2025 15:41

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Najlepszym rozwiązaniem do automatycznego nawadniania żywopłotów będzie

A. deszczownie
B. linie kroplujące
C. mikrozraszacze
D. zraszacze wynurzalne
Mikrozraszacze, deszczownie oraz zraszacze wynurzalne to metody nawadniania, które mogą być stosowane w ogrodnictwie, jednak nie są one optymalnym wyborem dla automatycznego nawadniania żywopłotów. Mikrozraszacze, chociaż zapewniają lokalne nawadnianie, mogą prowadzić do nierównomiernego rozkładu wody, co skutkuje nieodpowiednim nawodnieniem niektórych roślin. Dodatkowo, ich działanie jest silnie uzależnione od warunków atmosferycznych, co w przypadku żywopłotów, które często wymagają stałego i kontrolowanego dostępu do wody, może być problematyczne. Z kolei deszczownie, mimo że skutecznie nawilżają dużą powierzchnię, mogą powodować nadmiar wody na liściach i w glebie, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Tego rodzaju systemy są również mniej wydajne, jeśli chodzi o wykorzystanie wody, co może prowadzić do niepotrzebnych strat. Zraszacze wynurzalne, które są bardziej zaawansowane technologicznie, mogą być skuteczne w dużych ogrodach, jednak ich instalacja jest bardziej skomplikowana i kosztowna, a także wymaga regularnej konserwacji. Tego typu rozwiązania nie są dostosowane do specyficznych potrzeb żywopłotów, gdzie precyzyjne nawadnianie jest kluczowe. Wybór niewłaściwej metody nawadniania opiera się na niepełnym zrozumieniu zasad działania tych systemów oraz ich wpływu na rośliny, co może prowadzić do nieefektywności i trudności w utrzymaniu zdrowego stanu żywopłotów.

Pytanie 2

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, oblicz koszty pośrednie razem dla robocizny i sprzętu.

RazemRobocizna (R)Materiały (M)Sprzęt (S)
Koszty bezpośrednie600,00100,00200,00300,00
Koszty pośrednie 50% (R, S)----------------------------
A. 200,00 zł
B. 50,00 zł
C. 150,00 zł
D. 100,00 zł
Poprawna odpowiedź to 200,00 zł, co można obliczyć poprzez wcześniejsze zsumowanie kosztów bezpośrednich robocizny i sprzętu oraz zastosowanie odpowiedniego współczynnika dla kosztów pośrednich. Koszty pośrednie to te wydatki, które nie mogą być bezpośrednio przypisane do konkretnego projektu, ale są niezbędne do ogólnego funkcjonowania. W praktyce, w wielu branżach, takie wyliczenia są niezbędne do tworzenia budżetów, które odzwierciedlają rzeczywiste koszty, a także do analizy rentowności projektów. Na przykład, w budownictwie, sumując koszty robocizny i sprzętu do określenia kosztów pośrednich, można lepiej zrozumieć całkowity budżet projektu, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji strategicznych. Dobre praktyki wskazują na konieczność regularnego audytowania tych kosztów, aby zapewnić ich adekwatność oraz zgodność z obowiązującymi standardami rachunkowości. Warto również pamiętać, że skuteczne zarządzanie kosztami pośrednimi może przyczynić się do optymalizacji wydatków oraz zwiększenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 3

Jakie narzędzia są kluczowe do przesadzenia małych, młodych drzew oraz krzewów?

A. Szpadel i grabie
B. Przesadzarka i łopata
C. Widły oraz grabie
D. Taczka i szpadel
Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich ma swoje ograniczenia. Odpowiedź zawierająca łopatę i grabie nie uwzględnia transportu, co jest kluczowym aspektem przesadzania roślin. Grabie są przydatne do porządkowania gleby, ale nie służą do wykopywania ani transportowania roślin. Łopata, choć bywa użyteczna, nie jest tak praktyczna w kontekście przesadzania, jak szpadel, który ma węższe ostrze umożliwiające precyzyjne działania w okolicach korzeni. Odpowiedź z widłami również nie jest odpowiednia, gdyż widły są bardziej stosowane do przekopywania gleby niż do przesadzania drzew czy krzewów. Ich użycie może prowadzić do uszkodzenia korzeni rośliny, co może negatywnie wpłynąć na jej zdrowie. Z kolei przesadzarka, będąca specjalistycznym narzędziem, jest rzadko stosowana przez amatorów i wymaga pewnej wiedzy oraz doświadczenia, co sprawia, że nie jest to przydatne narzędzie w codziennych praktykach ogrodniczych. Kluczowym błędem w myśleniu o przesadzaniu młodych drzew i krzewów jest koncentracja wyłącznie na narzędziach do wykopywania, zamiast uwzględnienia całego procesu, który obejmuje transport, precyzyjne wykopywanie oraz przygotowanie nowego miejsca sadzenia. Zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do uszkodzenia roślin oraz utrudniać ich regenerację po przesadzeniu.

Pytanie 4

Moluskocyd to środek chemiczny używany do eliminacji

A. ślimaków
B. nicieni
C. gryzoni
D. roztoczy
Moluskocydy to chemiczne preparaty, które są stosowane specjalnie do zwalczania mięczaków, w tym ślimaków. Te substancje działają na różne sposoby, na przykład wpływają na ich układ nerwowy, co prowadzi do paraliżu, a w efekcie śmierci. W rolnictwie i ogrodnictwie ślimaki potrafią narobić sporo szkód, dlatego używanie moluskocydów jest kluczowe dla ochrony naszych upraw. Na przykład w ogrodach, gdzie uprawiamy warzywa, ślimaki mogą uszkadzać liście, co w efekcie obniża jakość plonów. Dobrze jest stosować te preparaty w odpowiednich porach dnia, kiedy ślimaki są bardziej aktywne. Pamiętaj też o tym, by przestrzegać zaleceń producentów co do dawek i czasów aplikacji, to ważne, żeby nie zaszkodzić innym organizmom ani środowisku. A tak przy okazji, w niektórych krajach użycie moluskocydów jest regulowane prawnie, więc warto znać lokalne przepisy. Znajomość ich działania i odpowiedzialne podejście do stosowania mogą znacząco pomóc w skutecznej ochronie upraw.

Pytanie 5

Aby tymczasowo przechować rośliny przywiezione na plac budowy, które mają być sadzone w późniejszym terminie, należy wybrać odpowiednie miejsce

A. przewiewne i ciepłe
B. ciche i dobrze naświetlone
C. ciche i w cieniu
D. przewiewne i dobrze nasłonecznione
Wybór miejsca do zadołowania roślin powinien być dobrze przemyślany, a każda z zaproponowanych odpowiedzi ma swoje wady. Miejsce przewiewne i ciepłe może wydawać się atrakcyjne, ale naraża rośliny na szybkie wysychanie, co jest szczególnie problematyczne dla młodych sadzonek. Przewiewność w połączeniu z ciepłem może prowadzić do nadmiernej transpiracji i stresu hydrycznego, co skutkuje osłabieniem roślin. Z kolei miejsce zaciszne i nasłonecznione, mimo że zapewnia ochronę przed wiatrem, może prowadzić do przegrzewania się roślin, zwłaszcza w gorące dni, co negatywnie wpływa na ich kondycję. Rośliny potrzebują odpowiedniej ilości cienia, aby uchronić się przed ekstremalnymi temperaturami oraz nadmiernym nasłonecznieniem. Ponadto, zaciszne i zacienione miejsce, które jest omijane w propozycjach, sprzyja utrzymaniu odpowiedniego poziomu wilgoci w podłożu, co jest kluczowe dla ich regeneracji po transporcie. Wybór niewłaściwego miejsca może prowadzić do ich osłabienia, a w skrajnych przypadkach nawet do obumierania roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ rośliny ma swoje specyficzne wymagania dotyczące środowiska, a niewłaściwe dobieranie warunków przechowywania może prowadzić do nieodwracalnych skutków.

Pytanie 6

Na czas zimowy, należy przykrywać

A. funkie ogrodowe
B. tawuły japońskie
C. piwonie ogrodowe
D. róże rabatowe
Sięgnij po róże rabatowe, bo to naprawdę wrażliwe kwiaty na zimowe trudy. Jak już wiadomo, stroisz z igliwia to świetny sposób, żeby je przed mrozem i wilgocią ochronić. W zimie te róże mogą mieć naprawdę pod górkę z przymrozkami i szkodnikami, dlatego ważne jest, żeby je przykryć tym stroiszem. Co ciekawe, to nie tylko chroni je przed zimnem, ale też zapobiega przemoczeniu, co może spowodować gnicie korzeni. Kiedy już chcesz je okryć, upewnij się, że ten stroisz nie jest za gruby, bo przecież roślinom też powietrze potrzebne! Fajnie jest też przyciąć róże przed nałożeniem stroisza, żeby zmniejszyć powierzchnię, która może parować wodę. I pamiętaj, żeby używać igliwia z roślin, które nie są toksyczne, bo to ważne dla bezpieczeństwa całego ogrodu. Jak dobrze je zabezpieczysz, to wiosną znów będą cieszyć oko swoimi pięknymi kwiatami.

Pytanie 7

Jakie urządzenie jest potrzebne do przesadzenia drzewa o średnicy pnia 30 cm i masie wynoszącej około 4,5 t?

A. samochód ciężarowy
B. maszynę do przesadzania drzew
C. dźwig
D. ciągnik z przyczepą
Maszyna do przesadzania drzew to specjalistyczne urządzenie zaprojektowane do transportowania i sadzenia drzew i krzewów z minimalnym uszkodzeniem ich systemu korzeniowego. Używanie takiej maszyny jest kluczowe przy przesadzaniu drzew o dużych średnicach, ponieważ zapewnia precyzyjne, efektywne i bezpieczne przeniesienie rośliny. Przykładowo, maszyny te często są wyposażone w mechanizmy do wykopywania drzewa w połączeniu z systemami transportowymi, co pozwala na natychmiastowe sadzenie w nowym miejscu bez konieczności długotrwałego przestoju. Dodatkowo, stosowanie maszyny do przesadzania drzew jest zgodne z dobrymi praktykami hortikultury, które podkreślają znaczenie minimalizacji stresu roślin podczas transplantacji. Użycie maszyny zmniejsza ryzyko uszkodzenia korzeni, co jest kluczowe dla zdrowia i dalszego wzrostu drzewa po przesadzeniu. Warto również zaznaczyć, że w przypadku dużych drzew, takich jak to o średnicy pnia 30 cm, tradycyjne metody transportu, takie jak ciągniki czy dźwigi, nie zapewniają odpowiedniej ochrony dla rośliny.

Pytanie 8

Jakie z podanych drzew można ściąć bez uzyskania zezwolenia zgodnie z aktualnymi przepisami dotyczącymi ochrony przyrody?

A. 6-letni klon
B. 15-letni dąb
C. 4-letnią sosnę
D. 10-letni świerk
Odpowiedź dotycząca 4-letniej sosny jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ochronie przyrody, niektóre gatunki drzew, w tym sosna, mogą być wycinane bez zezwolenia, jeżeli ich wiek nie przekracza określonego limitu. W Polsce, w przypadku drzew liściastych, granicą często stosowaną jest wiek 10 lat, natomiast dla drzew iglastych, jak sosna, granicą jest 4 lata. Oznacza to, że sosna w wieku 4 lat jest klasyfikowana jako roślina, która może być usunięta bez dodatkowych formalności czy konieczności uzyskiwania pozwolenia. W praktyce, dla osób zajmujących się gospodarką leśną, ważne jest przestrzeganie lokalnych przepisów oraz norm dotyczących ochrony przyrody, a także umiejętność rozróżniania gatunków drzew, które mogą być wycinane bez zgody odpowiednich organów. Właściwe podejście do ochrony przyrody wymaga także zrozumienia roli, jaką drzewa pełnią w ekosystemie oraz ich znaczenia dla bioróżnorodności. Dlatego nawet jeśli zezwolenie nie jest wymagane, warto rozważyć wpływ na środowisko i podejmować decyzje zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami leśnymi.

Pytanie 9

Szczególnie dekoracyjny typ ogrodowego parteru z motywami roślinnymi w formie palmet, gałązek liści, ozdobiony ornamentem z żywopłotu, kwiatami oraz kolorowym kruszywem to parter

A. oranżeriowy
B. haftowy
C. wodny
D. gazonowy
Odpowiedź 'haftowy' jest prawidłowa, ponieważ partery haftowe charakteryzują się bogatymi motywami roślinnymi, które często przybierają formę palmet, gałązek oraz różnorodnych ornamentów, takich jak żywopłoty, kwiaty i kolorowe kruszywo. Tego typu kompozycje są wykorzystywane w ogrodach jako elementy dekoracyjne, które nie tylko wzbogacają przestrzeń, ale także przyciągają wzrok. W praktyce, partery haftowe są stosowane w formalnych ogrodach, parkach i terenach zielonych, gdzie ich szczegółowa struktura i złożoność wymagają staranności w projektowaniu i pielęgnacji. Dobrym przykładem zastosowania parterów haftowych mogą być ogrody w stylu włoskim, gdzie geometryczne kształty i regularność nasadzeń podkreślają symetrię. W kontekście standardów ogrodniczych, partery haftowe są często projektowane zgodnie z zasadami proporcji i harmonii, co sprawia, że powierzchnie te są spójne z otaczającym krajobrazem. Praktyka ta nie tylko podnosi estetykę, ale także wspiera bioróżnorodność, tworząc siedliska dla wielu organizmów.

Pytanie 10

Jakiego rodzaju zabieg pielęgnacyjny trawnika wykonuje się przy użyciu wertykulatora?

A. Nawadnianie
B. Piaskowanie
C. Nakłuwanie
D. Nacinanie
Wybór zabiegu pielęgnacyjnego, jaki miałby być wykonany przy użyciu wertykulatora, może prowadzić do nieporozumień. Piaskowanie to proces, który polega na rozsypywaniu piasku na powierzchni trawnika, mający na celu poprawę struktury gleby, a nie nacinanie jej. Piaskowanie nie wykorzystuje wertykulatora, lecz zazwyczaj polega na ręcznym lub mechanicznym rozprowadzaniu materiału. Nakłuwanie z kolei wykorzystuje narzędzia, które tworzą otwory w glebie, aby poprawić napowietrzenie korzeni i przepływ wody. To również nie jest funkcja wertykulatora, który zamiast tego skupia się na nacinaniu powierzchni. Wreszcie, nawadnianie to proces dostarczania wody do trawnika, który również nie jest związany z działaniem wertykulatora. Tego typu pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji narzędzi do pielęgnacji trawnika. Użytkownicy mogą mylić różne techniki, nie zdając sobie sprawy, że każde z tych działań ma różne cele i metody. Niewłaściwe stosowanie narzędzi może prowadzić do uszkodzenia trawnika, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w pielęgnacji terenów zielonych. Ważne jest, aby w procesie pielęgnacji trawnika rozumieć specyfikę każdego zabiegu, aby maksymalizować jego efektywność i korzystnie wpływać na zdrowie i estetykę trawy.

Pytanie 11

Typową czynnością podczas wiosennego sadzenia krzewów róż rabatowych jest

A. osłanianie krzewów gałęziami drzew iglastych
B. przycinanie pędów na wysokości około 30 cm
C. przycinanie pędów w okolicy 3 a 5 oczka, kierując je na zewnątrz
D. kopczykowanie krzewów do wysokości około 30 cm
Przycinanie pędów krzewów róż rabatowych między 3 a 5 oczkiem skierowanym na zewnątrz jest kluczowym zabiegiem agrotechnicznym, który pozwala na uzyskanie ładnego pokroju roślin oraz wspiera ich zdrowy rozwój. Wiosenne przycinanie stymuluje wzrost nowych pędów oraz kwitnienie, co jest istotne dla estetyki i jakości kwiatów. Odpowiednie przycinanie pozwala także na poprawę aeracji wnętrza krzewu, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Ważne jest przy tym, aby miejsca cięcia były wykonane ostrożnie, co zapobiega uszkodzeniu tkanki roślinnej. Przykładowo, przycinając pędy na wysokości odpowiednich oczek, tworzymy warunki do rozwoju silnych, zdrowych pędów, które będą wydawały obfite kwiaty. Dobre praktyki wskazują, że przycinanie powinno być wykonywane wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, co zapewnia krzewom odpowiednie warunki do regeneracji. Warto również wspomnieć, że przycinanie powinno uwzględniać specyfikę danej odmiany róż, ponieważ różne odmiany mogą wymagać różnego podejścia do formowania.

Pytanie 12

Czym jest cięcie sanitarne krzewów?

A. usunięciem najcieńszych pędów
B. pozbyciem się chorych pędów
C. wycinaniem tzw. odrostów
D. wycięciem najstarszych pędów
Cięcie sanitarne krzewów polega na usunięciu chorych pędów, co jest kluczowym elementem ich pielęgnacji oraz zdrowotności. Ten zabieg ma na celu eliminację patogenów, które mogą się rozwijać na uszkodzonych lub chorych pędach, zapobiegając ich dalszemu rozprzestrzenieniu na resztę rośliny oraz potencjalnie na inne rośliny w ogrodzie. Przykładem zastosowania cięcia sanitarnego może być usunięcie pędów zarażonych chorobami grzybowymi, takimi jak mączniak, które mogą prowadzić do obumierania całych gałęzi. W praktyce, podczas cięcia należy stosować odpowiednie narzędzia, takie jak ostre nożyce ogrodnicze, aby zminimalizować stres dla rośliny i zredukować ryzyko infekcji. Ważne jest również, aby wszelkie cięcia wykonywać w odpowiednim okresie, zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy to rośliny są w stanie spoczynku. Przestrzeganie zasad cięcia sanitarnego zgodnych z zaleceniami takich instytucji jak American Society for Horticultural Science przyczynia się do długotrwałego zdrowia i witalności krzewów.

Pytanie 13

Do roślin bylinowych, które zimują w pomieszczeniach, zalicza się

A. fiołek.
B. piwonia.
C. aster.
D. mieczyk.
Aster (Aster) to roślina jednoroczna lub wieloletnia, która nie jest przystosowana do zimowania w pomieszczeniach. W rzeczywistości, astery najlepiej rosną w ogrodach i na świeżym powietrzu, gdzie mogą korzystać z naturalnych warunków atmosferycznych. Przenoszenie ich do wnętrza w okresie zimowym najczęściej prowadzi do ich osłabienia, ponieważ roślina nie jest przystosowana do takich warunków. Fiołek (Viola) również nie jest byliną zimującą w pomieszczeniach. Chociaż fiołki są dosyć odporne na chłód, to jednak ich wzrost w pomieszczeniach zwykle prowadzi do spadku jakości kwitnienia. Fiołki preferują naturalne zmiany temperatury i nie reagują dobrze na sztuczne warunki. Piwonia (Paeonia) to kolejna roślina, która nie jest przystosowana do zimowania w zamkniętych przestrzeniach. Piwonie potrzebują zimnej, a nawet mroźnej pogody, aby zakończyć cykl wzrostu i przygotować się do wiosennego kwitnienia. Trzymanie ich w pomieszczeniach może prowadzić do zahamowania wzrostu i chorób. Również mieczyk, mimo że jest poprawną odpowiedzią, w kontekście porównania z pozostałymi roślinami, wykazuje wiele różnic w wymaganiach dotyczących warunków zimowania. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji odnośnie do zimowania roślin, uwzględniać ich specyficzne potrzeby i naturalne środowisko, co jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju.

Pytanie 14

Aby zwalczyć mszyce w ogrodzie, należy używać preparatów z kategorii

A. akarycydów
B. moluskocydów
C. insektycydów
D. rodentycydów
Insektycydy to grupa preparatów chemicznych, które skutecznie zwalczają owady szkodliwe dla upraw, w tym mszyce. Mszyce są jednymi z najczęstszych szkodników w ogrodach, które mogą powodować poważne uszkodzenia roślin oraz przenosić choroby. Stosowanie insektycydów do walki z mszycami jest zgodne z dobrymi praktykami ochrony roślin. Warto wybierać preparaty, które są selektywne, by zminimalizować wpływ na pożyteczne owady, takie jak pszczoły czy biedronki. Przykładowo, insektycydy oparte na naturalnych składnikach, takie jak ekstrakt z neem, mogą być skuteczne w walce z mszycami i jednocześnie mniej szkodliwe dla środowiska. Kluczowe jest także przestrzeganie dawek oraz terminów aplikacji, aby uzyskać najlepsze efekty, co jest zgodne z zaleceniami zawartymi w etykietach preparatów i standardach nawożenia oraz ochrony roślin.

Pytanie 15

Który z poniższych zabiegów ogrodniczych nie jest częścią rewaloryzacji ogrodu?

A. Zwalczanie chorób i szkodników
B. Usuwanie samosiewów
C. Rekultywacja terenu pod nasadzenia
D. Wymiana pierwotnie istniejącej szaty roślinnej
Wszystkie inne wymienione działania mają istotny wpływ na proces rewaloryzacji ogrodu, jednakże ich zrozumienie wymaga głębszej analizy. Zwalczanie chorób i szkodników jest niezbędnym elementem dbania o stan zdrowia roślin. Choroby i szkodniki mogą znacząco obniżać estetykę i funkcjonalność ogrodu, dlatego ich kontrola jest kluczowa. Odpowiednie metody ochrony roślin, takie jak stosowanie nawozów organicznych i naturalnych środków biobójczych, mogą przyczynić się do poprawy zdrowia roślin, co podnosi ich wartość estetyczną. Rekultywacja terenu pod nasadzenia jest kolejnym istotnym krokiem, który może obejmować poprawę struktury gleby, co z kolei wpływa na możliwość wzrostu nowych roślin. Poprawne przygotowanie podłoża, takie jak drenaż i wzbogacenie gleby o substancje organiczne, jest fundamentem dla zdrowego rozwoju roślinności. Usuwanie samosiewów również odgrywa ważną rolę w utrzymaniu estetyki ogrodu. Samosiewy mogą szybko zajmować przestrzeń, co prowadzi do nieładu i wzrostu konkurencji dla innych roślin. Właściwe zarządzanie tymi elementami pozwala na bardziej zrównoważony rozwój ogrodu i zachowanie jego estetycznych walorów.

Pytanie 16

Jakie rośliny nadają się do ogrodu skalnego, w warunkach suchych i słonecznych?

A. Gęsiówkę kaukaską (Arabis caucasica), płomyka szydlastego (Phlox subulata)
B. Nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), szałwię błyszczącą (Salvia splendens)
C. Ostróżkę ogrodową (Delphinium cultorum), mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)
D. Kopytnika pospolitego (Asarum europaeum), ciemiernika białego (Helleborus niger)
Gęsiówka kaukaska, czyli Arabis caucasica, i płomyka szydlasta, czyli Phlox subulata, to naprawdę świetne rośliny do ogrodów skalnych. Obie lubią słońce i radzą sobie w suchych miejscach, co czyni je idealnymi do takich aranżacji. Gęsiówka rośnie nisko, więc fajnie zakrywa ziemię, a jej białe albo różowe kwiatki są naprawdę ładne i przyciągają owady. Z kolei płomyka szydlasta kwitnie na fioletowo, różowo i biało, co dodaje koloru w ogrodzie. To super, że obie rośliny mogą rosnąć w ubogiej glebie i w ostrym słońcu, bo to przecież klucz do udanego ogrodu skalnego. I co najlepsze, przyciągają one pożyteczne owady, co wspiera bioróżnorodność. Jak się robi ogrody skalne, warto dobierać rośliny, które dobrze ze sobą współgrają pod względem koloru i wysokości – wtedy całość wygląda naprawdę harmonijnie przez cały rok.

Pytanie 17

Do pielęgnacji trawnika dywanowego oraz pól golfowych należy zastosować kosiarki

A. bębnowych
B. listwowych
C. rotacyjnych
D. bijakowych
Kosiarki rotacyjne, choć popularne, nie są odpowiednie do koszenia trawnika dywanowego i pól golfowych. Działają na zasadzie wirującego ostrza, które może powodować szarpanie trawy zamiast jej równego cięcia. Tego typu kosiarki są bardziej odpowiednie do cięcia grubszej i gęstszej trawy, gdzie estetyka nie jest tak kluczowa. W przypadku pielęgnacji trawnika dywanowego, nierówności w cięciu mogą prowadzić do osłabienia trawy oraz jej nieestetycznego wyglądu. Dodatkowo, kosiarki bijakowe, które są stosowane głównie do koszenia zarośli i trawy wysokiej, również nie spełniają wymagań związanych z precyzyjnym cięciem. Wykorzystują one mechanizm młotkowy, co powoduje, że trawa jest łamana, a nie cięta, co z kolei wpływa negatywnie na jej dalszy rozwój. Kosiarki listwowe, choć precyzyjne, są zazwyczaj używane w zastosowaniach przemysłowych i nie są przeznaczone do tak delikatnych powierzchni, jak trawniki dywanowe. Użytkownicy mogą mylnie uważać, że wszystkie te kosiarki mogą być stosowane zamiennie, jednak różnice w ich mechanizmach działania prowadzą do odmiennych efektów koszenia, co jest szczególnie ważne w kontekście zachowania wysokich standardów pielęgnacji trawnika.

Pytanie 18

Czy długie, elastyczne łodygi oraz organy czepne tworzą

A. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis) i barwinek pospolity (Vinca minor)
B. lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) i kolcowój pospolity (Lycium barbarum)
C. mahonia rozłogowa (Mahonia repens) i dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans)
D. milin amerykański (Campsis radicans) i bluszcz pospolity (Hedera helix)
Milin amerykański (Campsis radicans) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które charakteryzują się długimi, wiotkimi pędami oraz organami czepnymi, co jest istotnym elementem ich adaptacji do środowiska. Milin amerykański, znany z pięknych pomarańczowych kwiatów, wytwarza pnącza, które przyczepiają się do podpór, co pozwala mu na osiąganie znacznych wysokości w poszukiwaniu światła. Bluszcz pospolity jest również pnączem, które dzięki swoim korzonkom przyczepnym potrafi wspinać się po różnych powierzchniach, co sprawia, że jest popularnym wyborem w ogrodnictwie do pokrywania murów oraz jako roślina osłonowa. Obie te rośliny są często wykorzystywane w projektach architektury krajobrazu, gdzie ich zdolność do przystosowywania się i pokrywania przestrzeni czyni je niezwykle cennymi. Ponadto, w kontekście ochrony środowiska, pnącza mogą być wykorzystywane do poprawy jakości powietrza poprzez absorpcję zanieczyszczeń. Te rośliny są zatem nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, co czyni je zgodnymi z dobrymi praktykami ogrodniczymi.

Pytanie 19

Wskaź narzędzie stosowane do produkcji sadzonek zdrewniałych?

A. D.
B. C.
C. A.
D. B.
Wybór złego narzędzia do robienia sadzonek zdrewniałych może przynieść wiele problemów, które psują cały proces rozmnażania roślin. Jeśli nie rozumiesz różnicy między narzędziami do cięcia, to możesz uszkodzić materiał roślinny, co osłabia sadzonki i zwiększa ryzyko infekcji. Kiedy używasz narzędzi, które nie są stworzone do precyzyjnych cięć, jak nożyczki do papieru czy narzędzia do łamania gałęzi, to efekt to zwykle nierówne i poszarpane krawędzie. To z kolei hamuje naturalne gojenie się rośliny. Takie błędy mogą prowadzić do chorób, bo uszkodzona tkanka jest bardziej narażona na działanie patogenów. Dodatkowo, osoby, które nie znają standardów ogrodniczych, mogą nie stosować hormonów do ukorzeniania, co jeszcze bardziej zmniejsza szanse na powodzenie. To wszystko mówi, jak ważne są szkolenia z podstawowych technik ogrodniczych, żeby uniknąć tych nieporozumień i zapewnić zdrowy rozwój roślin. Dobrze jest też pamiętać, że w ogrodnictwie nie chodzi tylko o dobre cięcie, ale również o właściwe przygotowanie materiału i jego pielęgnację po ukorzenieniu.

Pytanie 20

Na proces kwitnienia roślin dnia krótkiego oddziałuje

A. czas oświetlenia w ciągu doby
B. doświetlanie w trakcie uprawy rozsady
C. intensywność światła słonecznego
D. źródło oświetlenia
Natężenie światła słonecznego, doświetlanie w czasie produkcji rozsady i źródło światła mogą wydawać się istotnymi czynnikami wpływającymi na wzrost roślin, jednak nie mają one bezpośredniego wpływu na zakwitanie roślin dnia krótkiego. Natężenie światła odnosi się do ilości energii świetlnej docierającej do rośliny, co może wpływać na ogólny wzrost i zdrowie roślin, ale nie na mechanizm kwitnienia specyficzny dla roślin dnia krótkiego. Te rośliny reagują głównie na długość ciemności, a nie na natężenie światła. Zastosowanie doświetlania w czasie produkcji rozsady jest techniką, która może być używana do wspierania wzrostu roślin w warunkach, gdzie naturalne światło jest niewystarczające, ale może ona wprowadzać dodatkowe komplikacje, jeśli nie jest stosowana w odpowiednich odstępach czasu. Wreszcie, wybór źródła światła, takie jak lampy LED, może wpłynąć na jakość wzrostu roślin, jednak nie zmienia zasadniczo mechanizmu, na którym opiera się zakwitanie roślin dnia krótkiego. Często mylone podejścia do uprawy roślin wynikają z niepełnego zrozumienia ich biologii i cyklów życiowych, co prowadzi do nieefektywnych praktyk hodowlanych. Kluczem do sukcesu w hodowli roślin dnia krótkiego jest zrozumienie ich specyficznych potrzeb związanych z cyklem świetlnym, co jest podstawą do osiągnięcia optymalnych rezultatów w produkcji ogrodniczej.

Pytanie 21

Aby zredukować ryzyko wysychania podłoża stosowanego do uprawy roślin doniczkowych, warto dodać do niego

A. piasek.
B. hydrożel.
C. werermikulit.
D. keramzyt.
Mieszanie podłoża do uprawy roślin doniczkowych z keramzytem, piaskiem czy wermikulitem, mimo iż może wydawać się korzystne, nie jest najskuteczniejszym rozwiązaniem w kontekście zmniejszania ryzyka przesychania. Keramzyt, będąc materiałem porowatym, ma zdolność do zatrzymywania pewnej ilości wody, ale nie porównuje się z hydrożelem pod względem efektywności. Jego działanie jest bardziej związane z poprawą drenażu niż z retencją wilgoci, co może prowadzić do szybszego przesychania podłoża. Piasek, często dodawany w celu zwiększenia przepuszczalności, może wręcz przyspieszać proces wysychania, szczególnie w przypadku lekkich i drobnoziarnistych mieszanek. Co więcej, zbyt duża ilość piasku może prowadzić do ubicia podłoża, co ogranicza dostęp powietrza do korzeni. Wermikulit, mimo że również wspomaga zatrzymywanie wody, nie jest tak efektywny jak hydrożel, a jego działanie na dłuższą metę jest ograniczone, ponieważ z czasem może tracić swoje właściwości retencyjne. Wiele osób mylnie zakłada, że dodawanie różnych materiałów do podłoża automatycznie zwiększy jego zdolności zatrzymywania wody, podczas gdy kluczowym czynnikiem jest umiejętność ich odpowiedniego doboru i proporcji w zależności od specyficznych potrzeb rośliny oraz warunków środowiskowych. Zrozumienie właściwości różnych dodatków do podłoża jest zatem fundamentalne dla skutecznej uprawy roślin doniczkowych.

Pytanie 22

Aby osiągnąć wyraźne, silne kontrasty, na rabacie kwiatowym warto zestawić rośliny o kolorach podstawowych z roślinami o kolorach

A. dopełniających
B. podstawowych
C. skomplikowanych
D. neutralnych
Wybór złożonych, neutralnych lub dopełniających barw jako uzupełnienia dla roślin o barwach zasadniczych może prowadzić do mniej wyrazistych efektów wizualnych. Rośliny o złożonych kolorach, często składających się z wielu odcieni, mogą nie zapewnić tego samego poziomu kontrastu co barwy zasadnicze. Ponadto, neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy beż, mają tendencję do wprowadzania spokoju i mogą przytłumić intensywność barw zasadniczych, co obniża ich wyrazistość. Z kolei barwy dopełniające, które znajdują się naprzeciwko kolorów zasadniczych na kole barw, mogą tworzyć silny kontrast, ale nie są zalecane do łączenia z roślinami o tych samych barwach, ponieważ mogą koncentrować uwagę na jednym kolorze, co nie sprzyja zrównoważonemu odbiorowi całej kompozycji. Kluczowe jest zrozumienie, że kontrasty w projektowaniu ogrodów powinny być przemyślane i najlepiej osiąga się je poprzez harmonijne zestawianie barw zasadniczych, co potwierdzają zasady podstawowej teorii kolorów. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu kwietników korzystać z barw, które podkreślają ich naturalne piękno i zwiększają estetyczną wartość aranżacji.

Pytanie 23

Kto ma obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy?

A. tylko osoba poszkodowana
B. każdy pracownik, który dostrzegł takie zdarzenie
C. technik BHP
D. bezpośredni przełożony osoby poszkodowanej
Obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy rzeczywiście spoczywa na każdym pracowniku, który zauważył takie zdarzenie. Zgodnie z przepisami prawa pracy, wszyscy pracownicy mają obowiązek nie tylko dbać o swoje bezpieczeństwo, ale również o bezpieczeństwo innych. W sytuacji, gdy dojdzie do wypadku, każdy świadek zdarzenia powinien niezwłocznie zgłosić ten fakt swojemu przełożonemu lub osobie odpowiedzialnej za bezpieczeństwo w pracy. Przejrzystość i szybkość reakcji są kluczowe, aby można było podjąć odpowiednie kroki w celu zminimalizowania skutków wypadku oraz, jeśli to możliwe, zapobiec podobnym incydentom w przyszłości. W praktyce oznacza to, że osoby, które zauważają potencjalne zagrożenia lub incydenty, powinny być szkolone i zachęcane do aktywnego zgłaszania problemów. Warto również pamiętać, że w niektórych organizacjach mogą istnieć określone procedury dotyczące zgłaszania wypadków, które powinny być znane wszystkim pracownikom, co może dodatkowo zwiększyć bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 24

W uprawach roślin ozdobnych na gruncie, aby poprawić strukturę i zwiększyć odczyn gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. magnezowych
B. wapniowych
C. potasowych
D. fosforowych
Odpowiedź 'wapniowych' jest prawidłowa, gdyż nawozy wapniowe odgrywają kluczową rolę w poprawie struktury gleby oraz jej odczynu. Wapń jest niezbędnym makroelementem, który wpływa na chelatację innych składników pokarmowych, a jego obecność w glebie sprzyja tworzeniu struktury gruzełkowatej, co zwiększa przepuszczalność gleby i poprawia dostępność wody oraz powietrza dla korzeni roślin. W praktyce stosuje się takie nawozy jak wapno nawozowe lub dolomit, które nie tylko podnoszą pH gleby w przypadku jej zakwaszenia, ale również dostarczają magnez. Wapnienie gleby powinno być przeprowadzane zgodnie z analizą gleby, aby nie doprowadzić do nadmiernego alkalizowania, co może być szkodliwe dla niektórych roślin ozdobnych. Dobrym przykładem jest stosowanie wapna w uprawach hortensji, które preferują lekko kwasowe podłoża, ale ich niewłaściwe nawożenie może prowadzić do deficytu składników pokarmowych. Standardy zalecają pomiar pH co 2-3 lata oraz dostosowanie dawek nawozów wapniowych do wyników analizy gleby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w uprawach roślin ozdobnych."

Pytanie 25

Z uwagi na znaczne ryzyko zatrucia się pestycydem podczas przygotowywania cieczy roboczej, jej przygotowanie powinno być realizowane

A. w wentylowanych, osłoniętych od wiatru pomieszczeniach
B. pod wiatami w przestrzeni otwartej
C. na całkowicie otwartej przestrzeni
D. w szczelnie zamkniętych, suchych pomieszczeniach
Sporządzanie cieczy roboczej z wykorzystaniem pestycydów powinno odbywać się w wentylowanych, osłoniętych od wiatru pomieszczeniach, ponieważ zapewnia to odpowiednią cyrkulację powietrza, co zmniejsza ryzyko zatrucia. Właściwa wentylacja pozwala na usunięcie oparów chemikaliów, które mogą być szkodliwe nie tylko dla osoby przygotowującej ciecz, ale także dla osób znajdujących się w pobliżu. Osłonięcie od wiatru minimalizuje ryzyko, że niekontrolowane podmuchy powietrza mogą rozprzestrzeniać opary pestycydów na szerszym obszarze, co stwarza zagrożenie dla ludzi i środowiska. Przykładem zastosowania tej zasady są stacje przygotowawcze, które są zaprojektowane zgodnie z odpowiednimi normami BHP i wyposażone w systemy wentylacyjne, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi bezpiecznego obchodzenia się z substancjami chemicznymi. Należy również pamiętać, że stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak maski, rękawice czy odzież ochronna, stanowi istotne uzupełnienie procedur zapewniających bezpieczeństwo podczas pracy z pestycydami.

Pytanie 26

Przygotowując podłoże do ukorzeniania sadzonek, jaką mieszaninę należy przygotować?

A. torfu z piaskiem
B. kory z perlitem
C. gliny z piaskiem
D. torfu z gliną
No to fajnie, że wybrałeś torf z piaskiem! To naprawdę dobra opcja, bo ma świetne właściwości. Torf świetnie trzyma wodę, a to ważne, żeby sadzonki miały wilgoć, zwłaszcza na początku. Dodanie piasku sprawia, że wszystko lepiej oddycha i woda nie stoi w miejscu, więc korzenie nie gniją. Z tego, co widziałem, takie połączenie jest często używane w szkółkach czy ogrodnictwie, gdzie młode rośliny potrzebują odpowiednich warunków. Przykładowo, torf z piaskiem świetnie działa przy sadzonkach krzewów owocowych lub innych roślin ozdobnych. Szybciej rosną korzenie i później mają lepszy start. Można też dodać składniki odżywcze do tej mieszanki, co też pomaga w ukorzenianiu, tworząc ekstra warunki dla młodych roślinek.

Pytanie 27

Jakie liściaste krzewy nadają się do formowania nieformalnych żywopłotów o maksymalnej wysokości 0,5 m?

A. Pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)
B. Jaśminowiec panieński (Philadelphus virginalis)
C. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. Tawuła japońska (Spiraea japonica)
Jaśminowiec panieński (Philadelphus virginalis) jest popularnym krzewem, jednak jego wzrost do wysokości powyżej 1 m sprawia, że nie nadaje się do tworzenia żywopłotów o wysokości do 0,5 m. Roślina ta charakteryzuje się pięknymi, pachnącymi kwiatami, które przyciągają owady, jednak ich wyższy wzrost ogranicza zastosowanie w krótkich żywopłotach. Pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius), choć posiada ciekawe liście i kwiaty, również osiąga wysokość do 3 m, co sprawia, że nie jest odpowiednia do żywopłotów niskich. Ponadto, jej pokrój jest bardziej rozłożysty i wymaga regularnego przycinania, aby utrzymać pożądany kształt, co może być uciążliwe dla ogrodników. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) jest krzewem o dużej objętości i wysokości, co czyni go nieodpowiednim do formowania niskich żywopłotów. Posiada on niezwykłe kwiatostany, które są efektowne, ale z jego rozłożystym pokrojem trudniej uzyskać jednolitą linię żywopłotu. Błędem myślowym byłoby zatem myślenie, że wszystkie te rośliny mogą spełniać te same funkcje w ogrodzie, podczas gdy ich wymogi wysokościowe i pokroje znacznie się różnią, co wymaga od ogrodników świadomego doboru roślin do konkretnych celów aranżacyjnych.

Pytanie 28

Jakiego rodzaju kruszywo używano do stworzenia wierzchniej warstwy nawierzchni ścieżek w klasycznym japońskim ogrodzie?

A. Drewno strugane.
B. Pumeks przemysłowy.
C. Grys granitowy.
D. Kruszywo ceglane.
Grys granitowy jest materiałem o doskonałych właściwościach mechanicznych, co czyni go idealnym do zastosowania jako warstwa ścieralna nawierzchni ścieżek w tradycyjnych ogrodach japońskich. Jego struktura zapewnia odpowiednią trwałość oraz odporność na działanie warunków atmosferycznych, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej eksploatacji. Grys granitowy charakteryzuje się również estetycznym wyglądem, co wpisuje się w filozofię japońskiego ogrodu, gdzie harmonia z naturą i piękno są niezwykle istotne. Dodatkowo, dobór grysu o odpowiedniej granulacji sprzyja naturalnemu odprowadzaniu wody, co zapobiega erozji i gromadzeniu się wilgoci. W praktyce, stosowanie grysu w ogrodach japońskich często łączy się z innymi elementami krajobrazu, takimi jak kamienie czy żwir, co podkreśla ich organiczny charakter oraz różnorodność tekstur. Warto także zauważyć, że grys granitowy jest zgodny z wieloma standardami budowlanymi dotyczącymi materiałów stosowanych w ogrodnictwie, co potwierdza jego zalety i odpowiedniość do tego typu zastosowań.

Pytanie 29

Obumarłe kwiatostany oraz wyraźne plamy na liściach pokryte szarym, puszystym nalotem wskazują, że roślina jest

A. przenawożona potasem
B. porażona chorobą grzybową
C. porażona chorobą wirusową
D. zaatakowana przez szkodniki
Kwiatostany, które zamierają, oraz widoczne plamy na liściach pokryte puszystym szarym nalotem są klasycznymi objawami chorób grzybowych, a szczególnie mączniaka. Tego rodzaju patogeny mogą powodować znaczne uszkodzenia roślin, prowadząc do osłabienia ich wzrostu i rozwoju. Przykładem może być mączniak rzekomy lub mączniak prawdziwy, które prowadzą do zasychania i obumierania kwiatów oraz liści. W praktyce, aby zaradzić takim chorobom, zaleca się stosowanie fungicydów, które są zgodne z wytycznymi ochrony roślin. Ponadto, istotne jest przestrzeganie zasad płodozmianu oraz odpowiednich praktyk agrotechnicznych, które mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Należy również regularnie monitorować rośliny, aby wczesne wykrycie objawów umożliwiło szybką interwencję i ograniczenie potencjalnych strat. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się uprawą roślin, zarówno w warunkach profesjonalnych, jak i amatorskich.

Pytanie 30

Jaką roślinę warto zarekomendować właścicielowi gospodarstwa szkółkarskiego, które dysponuje gruntami o dominacji torfu wysokiego?

A. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
B. Forsycję pośrednią (Forsythia intermedia)
C. Trzmielinę zwyczajną (Euonymus europaeus)
D. Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris)
Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris) to roślina, która doskonale przystosowuje się do gleb torfowych, zwłaszcza torfów wysokich, które mają lekko kwasowy odczyn. Ta wieloletnia roślina krzewiasta charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na trudne warunki glebowe i atmosferyczne. Wrzos jest rośliną wrzosowatą, a jego naturalne siedliska obejmują torfowiska, wrzosowiska i tereny o niskiej żyzności, co czyni go idealnym kandydatem do uprawy w gospodarstwach szkółkarskich z przewagą torfu. Dzięki estetycznemu wyglądowi oraz długiemu okresowi kwitnienia, wrzos może być wykorzystywany w ogrodnictwie ozdobnym, jako roślina rabatowa, na skarpy, a także w aranżacjach balkonowych i tarasowych. Dodatkowo, wrzos jest rośliną miododajną, co przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności w obrębie gospodarstwa. Dlatego zalecane jest, aby właściciele szkółek ogrodniczych w miejscach o takim typie gleby rozważyli uprawę wrzosu jako priorytetową.

Pytanie 31

Ile podpór jest potrzebnych do ustabilizowania pnia rośliny drzewiastej sadzonej z tzw. odsłoniętym korzeniem?

A. 3
B. 4
C. 1
D. 2
Jak dobrze wiesz, jeśli sadzimy drzewo z odsłoniętym korzeniem, warto postawić trzy paliki wokół pnia. Dzięki temu roślina ma lepsze wsparcie, zwłaszcza na początku, gdy jeszcze się rozwija. Trzy paliki sprawiają, że drzewo jest stabilne, zarówno pionowo, jak i poziomo. To jest ważne, bo jak wiatr zerwie się, duże korony roślin mogą cierpieć. No i jeszcze, te paliki pomagają równomiernie rozłożyć siły działające na drzewo, co zmniejsza ryzyko uszkodzeń korzeni. Takie rośliny jak dąb, klon czy sosna potrzebują mocnego podparcia, żeby dobrze rosły. W praktyce warto też wybrać paliki odpowiedniej wysokości z materiałów, co przetrwa różne warunki pogodowe, żeby wsparcie trwało dłużej.

Pytanie 32

Cis pospolity powinien być sadzony w glebie o takim odczynie

A. bardzo kwasowym
B. obojętnym
C. kwasowym
D. zasadowym
Gleby o odczynie kwaśnym, obojętnym lub bardzo kwaśnym nie są odpowiednie dla cisa pospolitego, co może prowadzić do wielu problemów w jego uprawie. W przypadku odczynu kwaśnego, pH poniżej 7 powoduje, że dostępność niektórych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez, jest ograniczona, co prowadzi do niedoborów i pogorszenia kondycji roślin. Cisy mogą wykazywać oznaki stresu, takie jak żółknięcie igieł lub spowolnienie wzrostu. W glebach obojętnych, chociaż pH wynosi około 7, nie zapewnia ono optymalnych warunków, które preferują cisy, co może skutkować ich osłabieniem i podatnością na choroby. Użytkownicy często mylą zasadowość z alkalicznością, co prowadzi do nieprawidłowego doboru gleby i nieadekwatnych działań pielęgnacyjnych. Właściwe zrozumienie wymagań glebowych cisa pospolitego jest kluczowe dla jego zdrowego wzrostu oraz estetycznego wyglądu, dlatego powinniśmy unikać sadzenia go w niewłaściwych warunkach, aby nie tylko nie zaszkodzić roślinie, ale również zapewnić jej długotrwały rozwój w naszych ogrodach.

Pytanie 33

Rośliny rabatowe dekoracyjne z kwiatów, które mają być użyte do stworzenia letniego kwietnika, powinny mieć

A. dobrze rozwiniętą rozetę liściową
B. wykształcone, zamknięte pąki kwiatowe
C. wykształcone pąki oraz pierwsze rozkwitnięte kwiaty
D. wykształcone liścienie oraz pierwsze liście właściwe
Rośliny rabatowe ozdobne, które mają być wykorzystane w kwietnikach sezonowych, powinny posiadać wykształcone pąki oraz pierwsze rozwinięte kwiaty, ponieważ te cechy wskazują na ich gotowość do kwitnienia. Pąki kwiatowe są kluczowym elementem rozwoju roślin, ponieważ to właśnie z nich rozwiną się kwiaty, które przyciągają uwagę i pełnią funkcję dekoracyjną. W przypadku kwietników letnich, celem jest stworzenie efektownej kompozycji kolorystycznej, która przyciągnie wzrok i stanie się ozdobą ogrodu. Rośliny o rozwiniętych pąkach i kwiatach będą lepiej reagować na warunki panujące w czasie letnim, co sprzyja ich wzrostowi i rozkwitowi. Dobrym przykładem są popularne w Polsce rośliny takie jak pelargonie, petunie czy begonie, które wymagają odpowiednich warunków do rozwoju pąków. Stosowanie roślin w odpowiednich fazach wzrostu zgodnie z zasadami ogrodnictwa i horticultury, zapewnia ich optymalny rozwój oraz estetykę kompozycji. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania ogrodów, zaleca się dobieranie roślin w takim stadium ich rozwoju, które zapewni maksymalne walory ozdobne.

Pytanie 34

Podczas sadzenia drzew w trudnych warunkach glebowych zaleca się

A. znaczne zmniejszenie części nadziemnej drzewa
B. stosowanie intensywnego nawożenia po posadzeniu
C. zaprawianie dołów
D. wapnowanie gleby w miejscu sadzenia
Zaprawianie dołów to kluczowy proces, który zwiększa szanse na przetrwanie młodych drzew w trudnych warunkach siedliskowych. Polega on na przygotowaniu miejsca sadzenia poprzez dodanie odpowiednich składników odżywczych i poprawienie struktury gleby. Dzięki temu korzenie drzew mogą łatwiej przyjąć się w nowym środowisku, co jest szczególnie istotne w glebach ubogich w składniki pokarmowe lub o niekorzystnej strukturze. Przykładem może być dodanie kompostu, który dostarcza nie tylko składników pokarmowych, ale również poprawia właściwości fizyczne gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody. W praktyce, zaprawianie dołów można przeprowadzać przed sadzeniem lub bezpośrednio po posadzeniu. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie tego procesu znacząco zwiększa przyjęcie roślin, co potwierdzają różne badania agronomiczne. Warto również pamiętać, że zaprawianie dołów powinno być dostosowane do specyficznych warunków lokalnych, co wymaga analizy składu gleby oraz potrzeb konkretnej gatunku drzewa.

Pytanie 35

Na jaką wysokość należy kosić trawnik na polach golfowych?

A. 3 - 4 cm
B. poniżej 2,5 cm
C. powyżej 5,5 cm
D. 4 - 5 cm
Koszenie murawy na polach golfowych poniżej 2,5 cm jest standardem, który zapewnia optymalne warunki do gry. Taka wysokość koszenia sprzyja rozwojowi grubych, gęstych i mocnych źdźbełów trawy, które są bardziej odporne na uszkodzenia oraz choroby. Dodatkowo, krótko przycięta trawa minimalizuje opór podczas gry, co jest istotne dla golfistów. W praktyce, tak niska wysokość koszenia jest stosowana głównie na greene'ach, gdzie idealne warunki do toczenia piłek są kluczowe. Standardy utrzymania murawy na polach golfowych, takie jak te ustalone przez USGA (United States Golf Association), podkreślają znaczenie odpowiedniej wysokości koszenia w kontekście jakości gry oraz zdrowia trawy. Warto również zauważyć, że regularne utrzymanie takiej wysokości wymaga dokładnego planowania cyklu koszenia oraz dostosowywania go do warunków pogodowych i sezonowych, co jest kluczowe dla zapewnienia doskonałej jakości murawy.

Pytanie 36

W strefie zieleni ochronnej, która ma na celu osłonięcie przed wiatrem, zaleca się sadzenie

A. katalpy bignoniowej (Catalpa bignonioides)
B. magnolii gwiaździstej (Magnolia steilata)
C. klonu zwyczajnego (Acer platanoides)
D. metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)
Wybór magnolii gwiaździstej, katalpy bignoniowej czy metasekwoi chińskiej na pasy zieleni izolacyjnej nie jest optymalny. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata) jest krzewem o mniejszych rozmiarach, który nie ma wystarczającej wysokości ani szerokości, aby efektywnie osłaniać przed wiatrem. Jej liście są małe, co ogranicza zdolność do redukcji prędkości wiatru. Katalpa bignoniowa (Catalpa bignonioides) z kolei, mimo że jest drzewem o dużych liściach, ma tendencję do gubienia ich na zimę, co sprawia, że w okresach wietrznych nie zapewnia wystarczającej ochrony. Metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides) jest z kolei drzewem, które wymaga odpowiedniego podłoża oraz warunków klimatycznych. Choć jej wysokość może być zadowalająca, to jednak nie jest ona tak odporna na silne wiatry jak klon. Te błędne wybory wynikają często z dezinformacji dotyczącej właściwości roślin oraz ich zastosowania w architekturze krajobrazu. Również brak zrozumienia podstawowych zasad dotyczących funkcji pasów zieleni, takich jak ich wysokość, gęstość i odporność, prowadzi do nieefektywnych decyzji. Wybór odpowiednich gatunków roślin powinien być oparty na dokładnych analizach warunków lokalnych oraz celach, jakie chcemy osiągnąć w kontekście ochrony przed wiatrem.

Pytanie 37

Jakie rośliny są odpowiednie do tworzenia wysokich żywopłotów i szpalerów?

A. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
B. Trzmielina europejska (Euonymus europea)
C. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
D. Grab pospolity (Carpinus betulus)
Trzmielina europejska, czyli Euonymus europea, to roślina ozdobna, ale niestety nie nadaje się na wysokie żywopłoty. Niski wzrost – zazwyczaj tylko 1-2 metry – sprawia, że nie spełnia wymagań wysokich barier. Jej liście i pędy lubią się rozrastać w szerszym zakresie, co utrudnia uzyskanie zwartej struktury. Ligustr pospolity, choć często w żywopłotach, nie jest najlepszym wyborem na wysokie formacje. Osiąga do 3 metrów, ale nie jest tak gęsty, jak byśmy chcieli. Żywopłoty z ligustra potrzebują częstego przycinania, co może być dość czasochłonne. Bukszpan wieczniezielony, z kolei, ma swoje plusy, ale rośnie tylko do 1-3 metrów po przycinaniu, co też nie czyni go odpowiednim na wysokie żywopłoty. Do tego jest podatny na różne choroby, jak opadanie liści, co nie jest fajne dla estetyki. Wybierając rośliny do wysokich żywopłotów, warto zrozumieć ich naturalne właściwości i potrzeby pielęgnacyjne, bo łatwo można popełnić błędy, jak się o tym nie pomyśli.

Pytanie 38

Jakie są rzeczywiste wymiary boków rabaty, jeśli na projekcie w skali 1:25 przedstawia ona rozmiary 8 cm x 14 cm?

A. 2,0 m x 3,5 m
B. 3,5 m x 2,5 m
C. 2,0 m x 3,0 m
D. 2,5 m x 3,0 m
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego przeliczenia wymiarów z projektu na rzeczywiste. Większość z podanych odpowiedzi jest efektem pomyłki polegającej na niewłaściwym pomnożeniu wymiarów przez skalę. Na przykład w przypadku wymiarów 2,5 m x 3,0 m, przeliczenie nie jest zgodne z zasadami matematycznymi, ponieważ 2,5 m odpowiadałoby 10 cm w skali 1:25, a nie 8 cm, natomiast 3,0 m nie jest zgodne z wymiarem 14 cm. Również długość 3,5 m oraz 2,0 m zawarte w odpowiedzi 3,5 m x 2,5 m są wynikiem błędnego zakupu, ponieważ ich przeliczenie na wymiary z projektu również nie jest poprawne. Dodatkowo, błędne rozumienie skali może prowadzić do typowych pomyłek. Użytkownicy mogą pomylić jednostki miary, przeliczając z centymetrów na metry czy odwrotnie, co jest częstym błędem przy pracy z projektami. Ustalając odpowiednie wymiary, ważne jest, aby pamiętać, że każda zmiana skali wymaga dokładnych obliczeń, które muszą być zgodne z rzeczywistością, by projekt mógł być zrealizowany zgodnie z planem. W kontekście projektowania i budowy, niewłaściwe obliczenia mogą prowadzić do błędów w realizacji, co może mieć poważne konsekwencje finansowe oraz wpływać na funkcjonalność i estetykę przestrzeni.

Pytanie 39

Dendrometria to dziedzina nauki

A. koncentrująca się na uprawie drzew
B. dotycząca pomiarów drzew
C. zajmująca się uprawą krzewów
D. badająca systematykę drzew i krzewów
Dendrometria to taka ciekawa dziedzina, która zajmuje się pomiarami drzew. Mówiąc prościej, bada, jak one rosną i jakie mają właściwości. Specjaliści używają różnych narzędzi, żeby zmierzyć wysokość, średnicę pnia albo wiek drzew. Na przykład, dzięki dendrometrii możemy ocenić, jak zdrowe są lasy i lepiej je zarządzać. Tak naprawdę jest to mega ważne dla ochrony środowiska! Bez tych danych ciężko by było podejmować dobre decyzje w kwestii zarządzania lasami. Narzędzia takie jak tachymetr czy lasery to podstawowe wyposażenie w tej pracy. Dendrometria wiąże się też z innymi naukami, jak ekologia czy biologia, co sprawia, że jest naprawdę interdyscyplinarna i ma sporo zastosowań w praktyce.

Pytanie 40

Wykonywanie analiz funkcjonalno-przestrzennych ma na celu

A. przygotowanie zaleceń dotyczących pielęgnacji dla istniejącego drzewostanu
B. zapewnienie rozwiązań programowych i przestrzennych dla określonego obszaru
C. zgromadzenie informacji niezbędnych do oceny stanu zdrowotnego drzewostanu
D. ocenę warunków siedliskowych dla roślin
Analizy funkcjonalno-przestrzenne mają na celu nie tylko ocenę stanu istniejących elementów ekosystemu, ale przede wszystkim tworzenie rozwiązań, które odpowiadają na specyficzne potrzeby danego terenu. Odpowiedzi związane z pielęgnacją drzewostanu czy oceną warunków siedliskowych są istotne, jednak ich zakres nie obejmuje pełnej wizji przestrzennej, którą powinny dostarczać analizy funkcjonalno-przestrzenne. Pielęgnacja drzewostanu, choć istotna, koncentruje się na utrzymaniu zdrowia istniejących roślin, a nie na planowaniu i projektowaniu nowych rozwiązań, które mogłyby poprawić jakość życia w danym obszarze. Z kolei ocena warunków siedliskowych roślin jest bardziej szczegółowym badaniem, które niekoniecznie odnosi się do całościowego planowania przestrzennego. Często mylnie zakłada się, że działania koncentrujące się na poszczególnych aspektach, takich jak zdrowotność drzewostanu czy zbieranie danych o warunkach siedliskowych, mogą zastąpić kompleksowe analizy przestrzenne. Takie podejście może prowadzić do fragmentaryzacji wiedzy i nieefektywnego zarządzania przestrzenią, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na równowagę ekosystemu i jakość życia mieszkańców. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że analizy funkcjonalno-przestrzenne powinny być traktowane jako integralna część planowania urbanistycznego i środowiskowego, co pozwala na harmonijną współpracę różnych elementów przestrzeni.