Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 21 lipca 2025 14:40
Data zakończenia: 21 lipca 2025 14:55

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie czynności należy wykonać na końcówkach pędów kwiatów ciętych, które mają być wykorzystane do zrobienia wiązanki, aby zwiększyć ich trwałość?

A. Złamać

B. Zawoskować

C. Przyciąć w poziomie

D. Przyciąć w skos

Przycinanie pędów kwiatów ciętych skośnie jest kluczowym działaniem, które znacząco wpływa na ich trwałość i jakość. Takie cięcie zwiększa powierzchnię wchłaniania wody, co pozwala kwiatom lepiej korzystać z wilgoci, a tym samym przedłuża ich świeżość. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami profesjonalnych florystów, którzy zalecają używanie ostrego narzędzia, aby uniknąć miażdżenia delikatnych komórek pędów. Kiedy pęd jest przycinany skośnie, to powstaje większa powierzchnia kontaktu z wodą, co jest szczególnie ważne dla kwiatów, które mają tendencję do szybkiego więdnięcia. Dobrym przykładem mogą być róże, które najlepiej wchłaniają wodę, gdy ich końcówki są przycinane nie tylko na skos, ale także w wodzie, aby zminimalizować ryzyko zatykania się naczyń wodnych. Dobrą praktyką jest również regularne zmienianie wody w wazonie oraz dodawanie specjalnych preparatów przedłużających trwałość kwiatów, co jeszcze bardziej wpłynie na ich długowieczność.

Pytanie 2

Czym jest cięcie sanitarne krzewów?

A. usunięciem najcieńszych pędów

B. pozbyciem się chorych pędów

C. wycinaniem tzw. odrostów

D. wycięciem najstarszych pędów

Cięcie sanitarne krzewów polega na usunięciu chorych pędów, co jest kluczowym elementem ich pielęgnacji oraz zdrowotności. Ten zabieg ma na celu eliminację patogenów, które mogą się rozwijać na uszkodzonych lub chorych pędach, zapobiegając ich dalszemu rozprzestrzenieniu na resztę rośliny oraz potencjalnie na inne rośliny w ogrodzie. Przykładem zastosowania cięcia sanitarnego może być usunięcie pędów zarażonych chorobami grzybowymi, takimi jak mączniak, które mogą prowadzić do obumierania całych gałęzi. W praktyce, podczas cięcia należy stosować odpowiednie narzędzia, takie jak ostre nożyce ogrodnicze, aby zminimalizować stres dla rośliny i zredukować ryzyko infekcji. Ważne jest również, aby wszelkie cięcia wykonywać w odpowiednim okresie, zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy to rośliny są w stanie spoczynku. Przestrzeganie zasad cięcia sanitarnego zgodnych z zaleceniami takich instytucji jak American Society for Horticultural Science przyczynia się do długotrwałego zdrowia i witalności krzewów.

Pytanie 3

Wskaż zestaw roślin rekomendowanych do ogrodów skalnych?

A. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile), zawciąg nadmorski (Armeria maritima), rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum)

B. Parzydło leśne (Aruncus dioicus), prawoślaz różowy (Altheum rosea), jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)

C. Floks szydlasty (Phlox subulata), ligustr zwyczajny (Ligustrum vulgare), forsycja pośrednia (Forsythia intermedia)

D. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), świerk biały odmiana Conica (Picea glauca odmiana "Conica")

Wybór roślin do ogrodów skalnych powinien być dokonany na podstawie ich adaptacji do trudnych warunków, jakie panują w takim środowisku. W przypadku pierwszej zestawionej grupy, parzydło leśne, prawoślaz różowy i jaśminowiec wonny są roślinami, które preferują bardziej żyzne i wilgotne gleby, co czyni je mało odpowiednimi do ogrodów skalnych. Parzydło leśne jest rośliną bylinową, która występuje w lasach i preferuje cień oraz wilgoć. Jego obecność w ogrodzie skalnym mogłaby prowadzić do nieodpowiednich warunków wzrostu. Podobnie prawoślaz różowy, chociaż piękny, wymaga większej ilości wody i żyznej gleby, co jest sprzeczne z założeniami ogrodu skalnego. Jaśminowiec wonny, jako krzew, również potrzebuje więcej miejsca i odpowiednich warunków glebowych, aby dobrze rosnąć. W przypadku trzeciej grupy, perukowiec podolski i bukszpan wieczniezielony są roślinami, które nie tylko są zbyt duże na typowy ogród skalny, ale także mają inne potrzeby glebowe. Perukowiec wymaga wilgotnych gleb i pełnego słońca, a bukszpan preferuje gleby żyzne i bogate w składniki odżywcze. Świerk biały odmiana Conica, chociaż stylowy, również nie jest najlepszym wyborem dla takiego środowiska. Ostatnia grupa roślin, w tym floks szydlasty oraz ligustr zwyczajny, również nie jest dostosowana do ciężkich warunków glebowych i suchych, które często panują w ogrodach skalnych. Floks szydlasty wymaga więcej wody niż to, co mogłoby zapewnić podłoże skalne, a ligustr jako krzew również potrzebuje więcej przestrzeni i odpowiednich warunków glebowych do wzrostu. Wybór roślin do ogrodów skalnych powinien zatem opierać się na ich zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, co nie dotyczy wymienionych w niepoprawnych odpowiedziach roślin.

Pytanie 4

Jakie rodzaje drzew są typowe dla obszarów łęgowych wzdłuż dużych rzek?

A. Grab pospolity (Carpinus betulus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica)

B. Olsza szara (Alnus incana) oraz świerk pospolity (Picea abies)

C. Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea) oraz sosna pospolita (Pinus sylvestris)

D. Wierzba biała (Salix alba) oraz topola biała (Populus alba)

Wybór wierzby białej (Salix alba) i topoli białej (Populus alba) jako gatunków charakterystycznych dla terenów łęgowych nad dużymi rzekami jest prawidłowy, ponieważ oba te drzewa są silnie związane z wilgotnymi ekosystemami, typowymi dla dolin rzecznych. Wierzba biała, często występująca w pobliżu wód, ma zdolność do tolerowania zalewania oraz rośnie w miejscach o bogatej glebie aluwialnej. Topola biała, z kolei, jest gatunkiem pionierskim, który skutecznie stabilizuje brzegi rzek, zapobiegając erozji. Oba gatunki odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, wspierając bioróżnorodność, oferując schronienie dla wielu zwierząt oraz poprawiając jakość wód poprzez filtrację i redukcję zanieczyszczeń. W praktyce, ich obecność w projektach rekultywacyjnych i ochrony rzek jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, co czyni je doskonałym przykładem gatunków do wykorzystania w programach ochrony przyrody.

Pytanie 5

Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?

A. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd

B. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu

C. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych

D. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów

Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem, który wymaga precyzyjnego podejścia do obliczeń. Wiele osób wprowadza się w błąd, sądząc, że kosztorys można opracować wyłącznie na podstawie wartości kosztorysowej materiałów i sprzętu czy też poprzez zsumowanie kosztów ogólnych budowy. Takie podejście jest jednak niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych ilości materiałów oraz pracy, co może prowadzić do poważnych niedoszacowań lub przeszacowań kosztów całego projektu. Kolejnym błędnym założeniem jest pominięcie obmiaru, który jest podstawą do oszacowania rzeczywistych potrzeb na każdym etapie budowy. Bez dokładnych danych o obmiarze, nawet najlepiej oszacowane ceny jednostkowe mogą prowadzić do nieefektywności i nieprzewidzianych wydatków. Dodatkowo, planowany zysk nie powinien być częścią obliczeń kosztów bezpośrednich, gdyż to są aspekty, które należą do kalkulacji kosztów całkowitych projektu. W praktyce, pominięcie kluczowych elementów, takich jak obmiar czy odpowiednie nakłady pracy, prowadzi do błędnej interpretacji kosztów i może zagrażać całemu procesowi budowlanym. Dlatego tak istotne jest, aby przy tworzeniu kosztorysów bazować na solidnych podstawach, które obejmują zarówno obmiar, jak i rzetelne ceny jednostkowe, w pełni odzwierciedlające rzeczywiste potrzeby projektu.

Pytanie 6

Jaką metodę nawadniania należy zastosować do krzewów ozdobnych rosnących wzdłuż ogrodzenia przydomowego?

A. deszczowanie

B. zamgławianie

C. nawadnianie zalewowe

D. nawadnianie kropelkowe

Nawadnianie zalewowe, choć może wydawać się prostą metodą, w rzeczywistości wiąże się z wieloma wadami. Ta technika polega na zalewaniu gleby wodą, co prowadzi do nierównomiernego rozkładu wilgoci w strefie korzeniowej. Krzewy ozdobne, posadzone wzdłuż ogrodzenia, mogą doświadczać zarówno nadmiaru, jak i niedoboru wody, co negatywnie wpływa na ich zdrowie i rozwój. Dodatkowo, nadmiar wody sprzyja rozwojowi chorób grzybowych, a także może prowadzić do wypłukiwania składników odżywczych z gleby. Deszczowanie z kolei, choć może poprawić ogólną wilgotność powietrza, nie dostarcza wody bezpośrednio do korzeni roślin, co sprawia, że krzewy mogą nie otrzymać wystarczającej ilości wody w okresach suszy. Ta metoda może również zwiększać ryzyko chorób liściowych, ponieważ wilgotne liście sprzyjają rozwojowi patogenów. Zamgławianie, na przykład, jest techniką stosowaną głównie w szkółkach oraz w uprawach intensywnych, ale nie jest efektywne w przypadku krzewów ozdobnych, które wymagają bardziej precyzyjnego nawadniania. Stosowanie tych nieoptymalnych metod często wynika z braku zrozumienia potrzeb roślin oraz ich specyficznych wymagań wodnych, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania nawadnianiem i niezdrowego wzrostu roślin.

Pytanie 7

Która z podanych roślin stanowi krzew ozdobny o liściach w jasnym odcieniu żółtego?

A. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)

B. Irga pozioma w odmianie Coral Beauty (Cotoneaster horizontalis Coral Beauty)

C. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

D. Tawuła japońska w odmianie Gold Mound (Spiraea japonica Gold Mound)

Tawuła japońska odmiana Gold Mound (Spiraea japonica Gold Mound) jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ jest to krzew ozdobny, który charakteryzuje się jasnożółtymi liśćmi, zwłaszcza w okresie wegetacyjnym. Tawuły są cenione w ogrodnictwie ze względu na atrakcyjny wygląd oraz łatwość uprawy. Odmiana Gold Mound w szczególności wyróżnia się gęstym pokrojem oraz dużą odpornością na niekorzystne warunki środowiskowe, co sprawia, że jest idealnym wyborem do zakładania zarówno prywatnych ogrodów, jak i przestrzeni publicznych, takich jak parki czy skwery. W zastosowaniach krajobrazowych tawuła może być używana jako element kompozycji żywopłotowych, a także jako roślina soliterowa, podkreślająca walory estetyczne innych roślin. Dobrze rośnie w różnych warunkach glebowych, chociaż preferuje gleby żyzne i przepuszczalne. Ponadto, ze względu na swoje kolorowe liście, tawuła Gold Mound doskonale sprawdza się w ogrodach w stylu nowoczesnym oraz naturalistycznym, gdzie ożywia przestrzeń i wprowadza światło do kompozycji.

Pytanie 8

Aby uzyskać zwarty system korzeniowy roślin w szkółkach, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu

A. szczepienia

B. szkółkowania

C. pikowania

D. podkrzesywania

Pikowanie, szczepienie i podkrzesywanie to techniki, które nie są bezpośrednio związane z uzyskiwaniem zwartego systemu korzeniowego w szkółkach, choć każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie w uprawie roślin. Pikowanie to proces przesadzania młodych roślin z intensywnego wzrostu w małych pojemnikach do większych, co ma na celu ich dalszy rozwój. Jednakże, nie jest to zabieg, który bezpośrednio wpływa na zwartą strukturę korzeni, a raczej na adaptację roślin do nowych warunków. Szczepienie to technika rozmnażania roślin, która polega na łączeniu dwóch różnych roślin w celu uzyskania pożądanych cech, takich jak odporność na choroby czy lepsze plony. Chociaż jest to ważna metoda w produkcji niektórych gatunków, nie wpływa na rozwój systemu korzeniowego w kontekście szkółkowania. Podkrzesywanie to z kolei zabieg pielęgnacyjny, który polega na usuwaniu dolnych gałęzi roślin, co ma na celu poprawę jakości pnia i ułatwienie zbioru owoców, ale nie ma bezpośredniego wpływu na strukturę korzeniową. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi często wynikają z mylenia celów i rezultatów różnych technik hodowlanych. Kluczowe w szkółkarstwie jest zrozumienie, że każdy z tych zabiegów ma swoje miejsce i czas, a ich zastosowanie powinno być przemyślane i odpowiednio dopasowane do celu hodowlę, jakim jest uzyskanie silnych i zdrowych roślin z zwartym systemem korzeniowym.

Pytanie 9

Aby pozbyć się mniszka pospolitego (Taraxacum officinałe) z trawnika, można wykorzystać herbicyd

A. selektywny, eliminujący chwasty jednoliścienne

B. selektywny, eliminujący chwasty dwuliścienne

C. ogólny systemiczny

D. ogólny kontaktowy

Niektóre inne typy herbicydów, takie jak totalne systemiczne czy kontaktowe, mogą wydawać się odpowiednie do zwalczania chwastów, jednak ich działanie nie jest właściwe w przypadku mniszka pospolitego na trawniku. Totalne herbicydy systemiczne działają na całe rośliny, w tym na korzenie, co skutkuje ich całkowitym zniszczeniem. To podejście jest nieodpowiednie w kontekście trawnika, gdzie chcemy zachować zdrową trawę, a tylko zlikwidować chwasty. Wybór herbicydu totalnego prowadziłby do zniszczenia nie tylko mniszka, ale także cennych roślin trawiastych, co jest niepożądane. Herbicydy kontaktowe działają jedynie na powierzchnię rośliny i nie penetrują jej systemu korzeniowego, co w przypadku mniszka może być niewystarczające, gdyż roślina ta ma silny system korzeniowy, który może przetrwać takie zabiegi. Użycie herbicydów selektywnych, które precyzyjnie celują w chwasty dwuliścienne, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu trawnikiem i zapewnia efektywniejsze oraz bezpieczniejsze podejście do kontroli chwastów.

Pytanie 10

Nie powinno się przeprowadzać oprysku chemicznymi środkami ochrony roślin, gdy

A. wieje silny wiatr

B. liście roślin są w stanie suchości

C. jest już po wieczornym oblocie pszczół

D. temperatura powietrza jest niższa niż 20°C

Opryski chemicznymi środkami ochrony roślin powinny być przeprowadzane w odpowiednich warunkach atmosferycznych, aby zminimalizować ryzyko ich niekontrolowanego rozprzestrzenienia. Wietrzna pogoda może prowadzić do unoszenia się kropli środka ochrony roślin na większe odległości, co zwiększa ryzyko ich dostania się do innych, nieprzeznaczonych do oprysku roślin, a także może zagrażać zdrowiu ludzi i zwierząt. Przykładem może być sytuacja, w której środek ochrony roślin aplikowany na polu wietrznym osiada na pobliskich uprawach ekologicznych, co może prowadzić do zanieczyszczenia ich. Najlepszym czasem na opryskiwanie jest bezwietrzna pogoda, a także unikanie dni deszczowych, co pozwala na skuteczną aplikację i zminimalizowanie strat, jakie mogą wystąpić w wyniku spływu środków ochrony roślin. W praktyce, zaleca się stosowanie się do lokalnych przepisów i norm dotyczących stosowania pestycydów, takich jak Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej.

Pytanie 11

Na podstawie danych zawartych w tabeli, oblicz wysokość opłaty za usunięcie świerka pospolitego o obwodzie 40 cm.

Stawki opłat za usunięcie drzew
Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew	11,37
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata, brzoza	30,91

A. 1 131,50 zł

B. 1 236,40 zł

C. 1 263,80 zł

D. 1 425,30 zł

Wiesz, poprawna odpowiedź to 1 236,40 zł. To wynika z tego, że stawka za usunięcie świerka pospolitego to 30,91 zł za każdy centymetr obwodu pnia. Jeśli pomnożysz tę stawkę przez obwód pnia, który wynosi 40 cm, to dostaniesz te 1236,40 zł. To wszystko jest zgodne z dobrymi praktykami, bo właściciele nieruchomości powinni robić takie obliczenia, zanim zdecydują się na usunięcie drzew. Na przykład, jeśli planujesz jakieś budowy, musisz uwzględnić koszty związane z wycięciem drzew. Znajomość stawek oraz procedur w takich sytuacjach jest naprawdę ważna, bo pomaga odpowiedzialnie zarządzać przestrzenią i dbać o nasze lokalne ekosystemy.

Pytanie 12

Jaką metodę nawadniania powinno się wdrożyć w przypadku uprawy roślin w wielodoniczkach?

A. Kroplową

B. Deszczownianą

C. Bruzdową

D. Zalewową

Nawadnianie zalewowe to naprawdę świetna metoda, szczególnie kiedy chodzi o produkcję roślin w wielodoniczkach. Dzięki niej można równomiernie nawodnić całe podłoże, co jest super ważne dla zdrowego wzrostu roślin. A w tej metodzie, doniczki po prostu się stawia w wodzie, co pozwala im wchłaniać wilgoć jak tylko chcą. To z kolei zmniejsza ryzyko przesuszenia korzeni i sprawia, że woda zawsze jest dostępna, co jest kluczowe dla młodych roślin, które rosną. Z mojego doświadczenia, jeśli chodzi o uprawy roślin jednorocznych czy warzyw, to ta metoda sprawdza się znakomicie, bo wymagają one dużo wody. Weźmy na przykład pomidory – mając je w wielodoniczkach, nawadnianie zalewowe naprawdę może poprawić ich kondycję i plony. Dobrze też, że ta technika pozwala na oszczędne wykorzystanie wody, co jest całkiem zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 13

Jakie czynniki sprzyjają obfitemu kwitnieniu różaneczników?

A. Gleba kwaśna, lokalizacja sucha, nasłoneczniona

B. Gleba kwaśna, wilgotna, miejsce osłonięte

C. Gleba wilgotna o zasadowym pH, miejsce w półcieniu

D. Gleba o neutralnym odczynie, miejsce nasłonecznione, wietrzne

Różaneczniki, znane również jako azalie, najlepiej rozwijają się w warunkach, które obejmują glebę o odczynie kwaśnym oraz stały dostęp do wilgoci. Gleba kwaśna, najczęściej o pH w zakresie 4,5-6,5, sprzyja lepszemu wchłanianiu składników pokarmowych, co jest kluczowe dla intensywnego kwitnienia tych roślin. Wilgotna gleba zapewnia nie tylko odpowiednie nawilżenie, ale również wspiera mikroorganizmy glebowe, które przyczyniają się do zdrowego wzrostu korzeni. Stanowisko zaciszne chroni rośliny przed silnym wiatrem oraz ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi, co jest szczególnie ważne w przypadku różaneczników, które są wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne. Przykładem odpowiedniego środowiska może być umiarkowanie zacieniony ogród leśny, gdzie rośliny są chronione przed bezpośrednim działaniem słońca, a jednocześnie mają dostęp do wystarczającej ilości światła. Stosując te zasady, ogrodnicy mogą nie tylko poprawić kondycję swoich różaneczników, ale także zwiększyć ich zdolność do kwitnienia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi.

Pytanie 14

W uprawach gruntowych roślin dekoracyjnych, aby poprawić strukturę oraz podnieść pH gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. związków magnezu

B. związków potasu

C. wapniowych

D. związków fosforu

Odpowiedź o nawozach wapniowych jest jak najbardziej trafna. Te nawozy naprawdę mają dużą rolę w poprawie jakości gleby i pomagają w podwyższeniu pH. Wiesz, wapń to taki element, który neutralizuje te nieprzyjemne kwasowe warunki, zwłaszcza w glebach, które są zbyt zakwaszone. Dzięki temu rośliny, zwłaszcza te ozdobne, mogą lepiej rosnąć i rozwijać się. Do nawozów wapniowych możemy zaliczyć wapień, dolomit albo tlenek wapnia. Pamiętaj, że odpowiednie pH gleby ma ogromne znaczenie dla zdrowia roślin, bo to wpływa na dostępność składników odżywczych. Jeśli będziesz stosował nawozy wapniowe, to będzie super zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie. Regularne badanie pH gleby i dostosowywanie go do potrzeb roślin, to naprawdę kluczowe rzeczy. Dobrze zbilansowana gleba to nie tylko lepszy wzrost, ale też większa odporność roślin na różne choroby.

Pytanie 15

W przypadku automatycznego nawadniania trawnika zaleca się zastosowanie

A. mikrozraszaczy

B. deszczowni

C. systemów kroplujących

D. zraszaczy wynurzalnych

Zraszacze wynurzalne to urządzenia, które stają się widoczne i aktywne tylko podczas nawadniania, a po zakończeniu cyklu nawadniania wracają do podłoża, co sprawia, że są estetyczne i nie przeszkadzają w codziennym użytkowaniu trawnika. Główną zaletą zraszaczy wynurzalnych jest ich zdolność do równomiernego rozprowadzania wody na dużych powierzchniach, co minimalizuje ryzyko powstawania kałuż czy nierównomiernego nawadniania. Dzięki regulacji zasięgu i kąta rozprysku, można je dostosować do różnych kształtów działek, co zwiększa ich wszechstronność. Przy odpowiedniej instalacji, zraszacze te mogą w znaczący sposób zaoszczędzić wodę poprzez precyzyjne nawadnianie tylko wyznaczonych obszarów. Ponadto, w porównaniu do innych systemów nawadniania, takich jak linie kroplujące, zraszacze wynurzalne są bardziej efektywne w nawadnianiu dużych trawnika, gdyż pokrywają większą powierzchnię w krótszym czasie. Z tego powodu są one często rekomendowane w nowoczesnych rozwiązaniach automatycznych systemów nawadniania.

Pytanie 16

Krajobraz o najwyższych wartościach przyrodniczych to

A. tereny zainwestowane

B. obszary miejskie

C. tereny uprawne

D. obszary leśne

Obszary leśne charakteryzują się najwyższymi walorami przyrodniczymi, co wynika z ich bogatej bioróżnorodności oraz złożonych ekosystemów. Lasy pełnią kluczowe funkcje ekologiczne, takie jak regulacja klimatu, ochrona gleby przed erozją oraz filtracja wód. Dzięki różnorodności gatunków roślin i zwierząt, lasy są naturalnym siedliskiem dla wielu organizmów, co sprzyja utrzymaniu równowagi ekologicznej. Przykładem może być las bukowy, który jest siedliskiem dla wielu gatunków ptaków i ssaków, a także odgrywa ważną rolę w sekwestracji węgla, co jest istotne w kontekście zmian klimatycznych. Ponadto, lasy są często wykorzystywane w edukacji ekologicznej i turystyce przyrodniczej, co pomaga w podnoszeniu świadomości ekologicznej społeczeństwa oraz promuje zrównoważony rozwój. Wspieranie ochrony obszarów leśnych jest również zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak cele zrównoważonego rozwoju ONZ, które podkreślają znaczenie zachowania ekosystemów lądowych.

Pytanie 17

Choroba róż, która na początku objawia się plamami w kolorze fioletowo-brunatno-czarnym na liściach, a później prowadzi do żółknięcia oraz opadania liści, to

A. czarna plamistość róży

B. mozaika żółta róży

C. mączniak rzekomy róży

D. rak wgłębiony róży

Czarna plamistość róży to choroba, która często bywa mylona z innymi schorzeniami róż, takimi jak rak wgłębiony, mączniak rzekomy, czy mozaika żółta. Rak wgłębiony róży jest patologią wywoływaną przez bakterie i objawia się powstawaniem wgłębień oraz zniekształceń na pniach i gałęziach, a nie na liściach. Mączniak rzekomy róży, z kolei, to choroba grzybowa, która manifestuje się białym nalotem na liściach, a nie plamami. Mozaika żółta róż to wirusowe schorzenie, które prowadzi do żółknięcia liści, ale nie daje charakterystycznych fioletowo-brunatno-czarnych plam. Mylenie tych chorób wynika często z braku wiedzy na temat objawów oraz czynników etiologicznych. Ważne jest, aby dokładnie obserwować rośliny i rozumieć, jakie symptomy są przypisane do konkretnej choroby, ponieważ niewłaściwe zdiagnozowanie może prowadzić do nieefektywnego leczenia. Zrozumienie różnic między tymi schorzeniami ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania zdrowiem róż i może pomóc w wdrożeniu odpowiednich działań ochronnych, takich jak stosowanie właściwych fungicydów czy technik agrotechnicznych w celu zapobiegania chorobom.

Pytanie 18

Jakie środki są używane do zwalczania chorób grzybowych w roślinach ozdobnych?

A. retardanty

B. herbicydy

C. fungicydy

D. akarycydy

Fungicydy to substancje chemiczne, które mają na celu zwalczanie chorób roślin wywoływanych przez grzyby. Są one niezwykle istotne w ochronie roślin ozdobnych, ponieważ wiele z tych roślin jest podatnych na różnorodne infekcje grzybicze, które mogą prowadzić do ich osłabienia, a nawet śmierci. Przykłady chorób grzybowych to mączniak prawdziwy, rdza czy szara pleśń. W praktyce stosowanie fungicydów wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania oraz terminu aplikacji, co pozwala na skuteczne zwalczanie patogenów przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na środowisko. Warto również zaznaczyć, że fungicydy można podzielić na kilka grup, w tym fungicydy systemiczne, które wnikają do wnętrza rośliny, oraz kontaktowe, które działają na powierzchni. Dobre praktyki w ochronie roślin obejmują rotację fungicydów, co zmniejsza ryzyko rozwinięcia się odporności patogenów. Właściwe stosowanie fungicydów przyczynia się do zdrowotności roślin oraz poprawia estetykę ogrodów.

Pytanie 19

Jakie rodzaje roślin są wykorzystywane do poprawy jakości i rekultywacji gleb na obszarach zdegradowanych?

A. Rośliny motylkowe

B. Rośliny wrzosowate

C. Rośliny nektarodajne

D. Rośliny lecznicze

Rośliny motylkowe, takie jak koniczyna, łubin czy facelia, są kluczowe w procesie użyźniania gleb oraz rekultywacji terenów zdegradowanych. Ich główną cechą jest zdolność do symbiozy z bakteriami brodawkowymi, które wiążą azot atmosferyczny, wzbogacając w ten sposób glebę w ten niezbędny dla roślin składnik odżywczy. Przykładowo, w projektach rekultywacji gleb po działalności przemysłowej lub wydobywczej, rośliny motylkowe są często stosowane jako pierwsze rośliny wprowadzane na takie tereny, co pozwala na stopniową poprawę struktury gleby oraz jej jakości. Dodatkowo, rośliny te przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności ekosystemów, co jest zgodne z dobrymi praktykami z zakresu ochrony środowiska. Wykorzystanie roślin motylkowych w agrokulturze jako roślin ozdobnych lub w pasach zieleni również wpływa pozytywnie na środowisko, redukując erozję gleby oraz poprawiając jej zdolności retencyjne wody. Stosowanie takich roślin w systemach płodozmianu przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa oraz ochrony gleby.

Pytanie 20

Wapnowania nie powinno się przeprowadzać tuż po zastosowaniu nawozu?

A. obornikiem

B. kompostem

C. torfem

D. biohumusem

Wapnowanie gleby jest kluczowym procesem, który ma na celu poprawę jej jakości poprzez dostarczenie wapnia i magnezu oraz regulację pH. Jednak przeprowadzanie wapnowania po nawożeniu innymi substancjami organicznymi, jak kompost, torf czy biohumus, często prowadzi do niekorzystnych efektów. Na przykład, biohumus to produkt degradacji materii organicznej, który jest bogaty w składniki odżywcze, ale wprowadzenie wapna po jego aplikacji może zmieniać dostępność tych składników, prowadząc do ich utraty w glebie. Podobnie, torf, który charakteryzuje się kwaśnym pH, w połączeniu z wapnem może znacząco zniekształcać właściwości gleby. Zastosowanie obornika przed wapnowaniem jest zgodne z koncepcją zrównoważonego rozwoju i dbałości o ekosystem glebowy. Zrozumienie interakcji między różnymi nawozami organicznymi a wapnem jest kluczowe dla uzyskania optymalnych warunków wzrostu roślin. Praktycznym błędem jest przyjęcie, że każda kombinacja nawozów przyniesie korzyści, co może prowadzić do nieefektywnego nawożenia i strat w plonach. Dlatego ważne jest, aby rolnicy i ogrodnicy stosowali się do standardów agronomicznych, które zalecają analizę gleby przed podjęciem decyzji o wapnowaniu i nawożeniu, co pozwoli na lepsze zarządzanie zasobami i osiąganie wyższych plonów.

Pytanie 21

Jakie właściwości rośliny sprzedawanej z nagim systemem korzeniowym powinny skutkować jej odrzuceniem przy zakupie?

A. Uszkodzone gałązki

B. Przemarznięte korzenie

C. Zbyt długie korzenie

D. Brak liści

Brak liści, zbyt długie korzenie oraz nadłamane gałązki to problemy, które mogą być mniej krytyczne w porównaniu do przemarzonych korzeni, ale nie należy ich bagatelizować. Liście są kluczowym elementem fotosyntezy, a ich brak może sugerować, że roślina nie była w stanie prawidłowo się rozwijać, co może prowadzić do osłabienia jej kondycji. Jednak nie każda roślina bez liści jest automatycznie skreślona; niektóre gatunki mogą odzyskać liście po odpowiedniej pielęgnacji. Zbyt długie korzenie mogą z kolei wskazywać na problemy z przechowywaniem roślin w niewłaściwych warunkach, co może ograniczać ich zdolność do przyjęcia się w nowym miejscu. Choć długie korzenie mogą być potencjalnie przystosowane do transplantacji, ich długość nie zawsze jest czynnikiem decydującym o zdrowiu rośliny. Nadłamane gałązki, chociaż mogą wpływać na estetykę rośliny, często nie stanowią zagrożenia dla jej przetrwania. W wielu przypadkach rośliny te są w stanie się zregenerować, pod warunkiem, że reszta struktury rośliny jest zdrowa. Kluczową różnicą między tymi problemami a przemarzonymi korzeniami jest to, że uszkodzenia korzeni są trudniejsze do naprawy i mogą prowadzić do permanentnych uszkodzeń rośliny. Z tego względu, podczas zakupu roślin z nagim systemem korzeniowym, szczególna uwaga powinna być zwrócona na stan korzeni, gdyż ich zdrowie ma bezpośredni wpływ na przyszły rozwój oraz kondycję całej rośliny.

Pytanie 22

Nie powinno się sadzić roślin z nagim systemem korzeniowym

A. róż rabatowych

B. krzewów owocowych

C. roślin iglastych

D. roślin wodnych

Sadzenie roślin iglastych bez korzeni to raczej kiepski pomysł. Te roślinki mają swoje wymagania jeśli chodzi o glebę i wilgotność, a bez korzeni może być im ciężko. Na przykład sosny czy świerki potrzebują stabilnych warunków, a przy nagich sadzonkach to może być trudne do osiągnięcia. Mają one głębokie korzenie, więc jak sadzimy je bez systemu korzeniowego, to mogą mieć problem z aklimatyzacją i często po prostu umierają. Warto w takich przypadkach korzystać z sadzonek w pojemnikach albo takich z korzeniami, bo to im pomaga lepiej się zaadoptować i rosnąć. Przykładem może być sadzenie w pojemnikach, co ułatwia przenoszenie roślin i mniej je uszkadza podczas przesadzania. Zmniejsza to stres i daje większą szansę na przetrwanie.

Pytanie 23

Jakiego rodzaju zabieg pielęgnacyjny trawnika wykonuje się przy użyciu wertykulatora?

A. Piaskowanie

B. Nakłuwanie

C. Nawadnianie

D. Nacinanie

Wertykulator jest narzędziem stosowanym w pielęgnacji trawnika, które wykonuje nacięcia w powierzchni gleby, co ma na celu poprawę zdrowia i kondycji trawnika. Nacinanie polega na usunięciu warstwy thatch, czyli nagromadzonej materii organicznej, co pozwala na lepsze przepływanie powietrza, wody oraz składników odżywczych do korzeni trawy. Działanie wertykulatora poprawia również drenaż gleby, co zapobiega zaleganiu wody, a tym samym sprzyja rozwojowi systemu korzeniowego. Przykładowo, wertykulację zaleca się przeprowadzać wczesną wiosną lub późnym latem, gdy trawa jest w fazie aktywnego wzrostu. Standardy pielęgnacji trawnika sugerują, aby wertykulację przeprowadzać co najmniej raz w roku, w zależności od kondycji trawnika oraz rodzaju gleby. Dobrze przeprowadzona wertykulacja nie tylko poprawia wygląd trawnika, ale również zwiększa jego odporność na choroby i szkodniki, co jest kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu terenami zielonymi.

Pytanie 24

Wysokość stopnia w przypadku schodów ogrodowych płaskich mieści się w przedziale

A. 14-15 cm

B. 8-12 cm

C. 15-20 cm

D. 20-25 cm

Wysokość stopnia w schodach ogrodowych płaskich powinna wynosić od 8 do 12 cm, co jest zgodne z zaleceniami wielu norm budowlanych i dobrych praktyk w projektowaniu przestrzeni zewnętrznych. Tego rodzaju wysokość zapewnia komfort użytkowania, a także zmniejsza ryzyko upadków. W przypadku schodów o wysokości powyżej 12 cm, użytkownicy mogą odczuwać dyskomfort podczas wchodzenia i schodzenia, co może prowadzić do kontuzji. Przykładowo, w projektach ogrodowych zwykle dąży się do zminimalizowania trudności w poruszaniu się, zwłaszcza w miejscach, gdzie dzieci lub osoby starsze mogą korzystać z tych schodów. Ponadto, praktyczne zastosowanie tej wysokości jest widoczne w realizacjach takich jak altany, tarasy czy ogrody tematyczne, gdzie estetyka i funkcjonalność idą w parze. Warto również zwrócić uwagę na harmonizację wysokości stopni z innymi elementami przestrzeni, co wpływa na ogólny odbiór wizualny i funkcjonalny całości projektu.

Pytanie 25

Najlepszym rozwiązaniem do automatycznego nawadniania żywopłotów będzie

A. deszczownie

B. mikrozraszacze

C. linie kroplujące

D. zraszacze wynurzalne

Mikrozraszacze, deszczownie oraz zraszacze wynurzalne to metody nawadniania, które mogą być stosowane w ogrodnictwie, jednak nie są one optymalnym wyborem dla automatycznego nawadniania żywopłotów. Mikrozraszacze, chociaż zapewniają lokalne nawadnianie, mogą prowadzić do nierównomiernego rozkładu wody, co skutkuje nieodpowiednim nawodnieniem niektórych roślin. Dodatkowo, ich działanie jest silnie uzależnione od warunków atmosferycznych, co w przypadku żywopłotów, które często wymagają stałego i kontrolowanego dostępu do wody, może być problematyczne. Z kolei deszczownie, mimo że skutecznie nawilżają dużą powierzchnię, mogą powodować nadmiar wody na liściach i w glebie, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Tego rodzaju systemy są również mniej wydajne, jeśli chodzi o wykorzystanie wody, co może prowadzić do niepotrzebnych strat. Zraszacze wynurzalne, które są bardziej zaawansowane technologicznie, mogą być skuteczne w dużych ogrodach, jednak ich instalacja jest bardziej skomplikowana i kosztowna, a także wymaga regularnej konserwacji. Tego typu rozwiązania nie są dostosowane do specyficznych potrzeb żywopłotów, gdzie precyzyjne nawadnianie jest kluczowe. Wybór niewłaściwej metody nawadniania opiera się na niepełnym zrozumieniu zasad działania tych systemów oraz ich wpływu na rośliny, co może prowadzić do nieefektywności i trudności w utrzymaniu zdrowego stanu żywopłotów.

Pytanie 26

Aby pozbyć się uschniętych oraz zaatakowanych przez patogeny konarów drzewa, powinno się przeprowadzić cięcia

A. formujące

B. prześwietlające

C. odmładzające

D. sanitarne

Cięcia sanitarne są kluczowym elementem dbałości o zdrowie drzew. Polegają one na usuwaniu suchych lub chorych gałęzi, które mogą stanowić źródło patogenów oraz chorób drzew. Takie działania mają na celu nie tylko poprawę estetyki roślin, ale przede wszystkim ich zdrowotności. W praktyce, przeprowadzanie cięć sanitarnych powinno być realizowane w odpowiednich porach roku, zaleca się to zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, gdy drzewo jest w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu dla rośliny. Działania te są zgodne z dobrą praktyką arborystyczną, która zaleca regularne inspekcje drzew w celu identyfikacji potencjalnych problemów. Oprócz usuwania chorych gałęzi, cięcia sanitarne sprzyjają dobremu przewietrzaniu korony, co z kolei zmniejsza wilgotność w jej wnętrzu, a tym samym ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Ponadto, zdrowe gałęzie będą mogły lepiej absorbować światło słoneczne, co wspiera ich dalszy rozwój.

Pytanie 27

W szkółce roślin dekoracyjnych o ograniczonym budżecie, bez wpływu na jakość upraw, można zrezygnować z

A. systematycznego odchwaszczania

B. nawożenia nawozem o całosezonowym działaniu

C. systematycznego podlewania

D. przycinania młodych krzewów

Przycinanie młodych krzewów, systematyczne odchwaszczanie oraz podlewanie to kluczowe praktyki w uprawie roślin ozdobnych, które mają istotny wpływ na ich zdrowie i jakość. Przycinanie młodych krzewów jest niezwykle ważne, aby kształtować ich formę, stymulować wzrost nowych pędów oraz poprawiać ich ogólną kondycję. Zaniedbanie tej czynności może prowadzić do osłabienia roślin i zmniejszenia ich estetyki, co jest szczególnie istotne w branży florystycznej, gdzie wygląd roślin ma kluczowe znaczenie. Systematyczne odchwaszczanie jest niezbędne, aby eliminować konkurencyjne chwasty, które mogą ograniczyć dostęp do składników odżywczych i wody. Chwasty nie tylko rywalizują z roślinami ozdobnymi, ale mogą również stanowić siedlisko szkodników i chorób, co dodatkowo zagraża produkcji. Podlewanie to kolejny element, który nie może zostać pominięty, gdyż dostarcza roślinom niezbędnej wilgoci, szczególnie w okresach suszy. Bez odpowiedniego nawadniania rośliny mogą ulegać stresowi wodnemu, co prowadzi do ich osłabienia i obniżenia jakości plonów. W związku z tym, nawet w przypadku ograniczonych możliwości finansowych, należy rozważyć inne sposoby na zredukowanie kosztów produkcji, które nie wpłyną negatywnie na jakość roślin. Kluczem jest dążenie do zachowania równowagi między kosztami a wysoką jakością produkcji, co jest fundamentem sukcesu w branży roślin ozdobnych.

Pytanie 28

W krajobrazie rolnym największe korzyści przyrodnicze przynoszą zadrzewienia

A. soliterowe

B. ogrodowe

C. alejowe

D. śródpolne

Zadrzewienia śródpolne to elementy krajobrazu rolniczego, które w znaczący sposób zwiększają bioróżnorodność i poprawiają funkcje ekosystemowe. Stanowią one ważny element w strukturze przestrzennej użytków rolnych, pełniąc rolę miejsc schronienia dla ptaków, owadów oraz innych organizmów. Dodatkowo, te zadrzewienia mogą przyczynić się do poprawy mikroklimatu, redukcji erozji gleby oraz zwiększenia retencji wody. Przykładem zastosowania zadrzewień śródpolnych jest ich wykorzystanie w praktykach agroekologicznych, gdzie sadzi się drzewa i krzewy w obrębie pól uprawnych, co może prowadzić do wzrostu plonów oraz poprawy jakości gleby. W zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju, zadrzewienia te wspierają także procesy naturalne, takie jak cykl azotowy oraz sekwestracja węgla, co jest zgodne z wymaganiami polityki klimatycznej i ochrony środowiska. Warto również podkreślić, że wprowadzenie zadrzewień śródpolnych jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi, które promują różnorodność biologiczną w krajobrazie rolniczym.

Pytanie 29

Kainit to nawóz

A. wapniowy

B. azotowy

C. potasowy

D. fosforowy

Kainit jako nawóz potasowy często jest mylony z nawozami fosforowymi, wapniowymi czy azotowymi, co wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy tymi rodzajami nawozów. Nawóz fosforowy, na przykład, jest kluczowy dla rozwoju systemu korzeniowego i kwitnienia roślin, ale nie dostarcza potasu, który jest kluczowy dla wielu aspektów metabolizmu roślin. Z kolei nawozy wapniowe mają na celu poprawę struktury gleby oraz neutralizację kwasowości, co jest istotne w przypadku gleb ubogich w wapń, ale również nie mają one właściwości nawozów potasowych. Azot natomiast stanowi kluczowy element w syntezie białek roślinnych, a nawozy azotowe są często stosowane w celu zwiększenia wzrostu liści i ogólnej masy roślin. Użycie niewłaściwego typu nawozu może prowadzić do niedoboru istotnych składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na plony. Dlatego tak ważne jest, by przed zastosowaniem nawozów zawsze przeprowadzać analizy gleby oraz dostosować odpowiednią dawkę nawozu do konkretnych potrzeb upraw. Ostatecznie, zrozumienie, jakie składniki odżywcze są potrzebne w danym momencie wzrostu roślin, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania nawożeniem.

Pytanie 30

Aby poprawić właściwości gleby na obszarze przeznaczonym do stworzenia kwietnika sezonowego, należy rozprowadzić i wmieszać z glebą warstwę ziemi kompostowej o grubości 5 cm na obszarze 20 m². Ile m³ ziemi kompostowej jest wymagana do zrealizowania tego zadania?

A. 1,0 m3

B. 2,0 m3

C. 0,5 m3

D. 1,5 m3

W ogrodnictwie i budownictwie ważne są pojęcia związane z objętością, a pomylenie jednostek czy złe obliczenia mogą wprowadzić sporo chaosu. Grubość warstwy kompostu powinna być wyrażona w metrach, bo to ma znaczenie przy obliczeniach objętości. Jeżeli Twoja odpowiedź to coś innego niż 1 m³, to pewnie zrozumiałeś źle powierzchnię lub grubość. Na przykład, 0,5 m³ może wynikać z błędnego założenia, że grubość to 2,5 cm zamiast 5 cm, co obniżałoby objętość. Odpowiedzi jak 1,5 m³ czy 2,0 m³ mogą sugerować, że masz zbyt dużo materiału, a to też nie jest zgodne z tym, co planujemy. Pamiętaj, że za gruba warstwa kompostu może powodować problemy z przewiewnością i zatrzymywaniem wody, co niekorzystnie wpływa na rośliny. Dlatego przy przygotowywaniu terenów zielonych ważne jest, żeby trzymać się ustalonych norm i zaleceń odnośnie grubości warstw materiałów organicznych, bo to naprawdę wpływa na zdrowie roślin i równowagę w ekosystemie.

Pytanie 31

Skutkiem żerowania mszyc na liściach roślin dekoracyjnych jest pojawienie się

A. białego nalotu.

B. min.

C. gołożerów.

D. lepkiej substancji.

Odpowiedzi mówiące o minach, gołożerach czy białym nalocie są błędne, bo to nie te objawy świadczą o mszycach. Miny w liściach to zazwyczaj sprawka larw innych owadów, jak muchówki, które drążą tunele w roślinach, a mszyce nie mają tu nic do rzeczy. Gołożery, które wyglądają dość podobnie, to też sprawka innych szkodników. Co do białego nalotu, to najczęściej to grzyby, jak mączniak, a nie mszyce. Typowy błąd to mylenie tych symptomów z działalnością mszyc, co prowadzi do złej diagnozy. Z mojego doświadczenia, trzeba umieć rozpoznać objawy szkodników, bo inaczej możemy zastosować złe środki ochrony roślin. To może w efekcie dać straty w uprawach i szkodzić środowisku. Dobrze jest więc obserwować rośliny i analizować sytuację, żeby skuteczniej je chronić, stosując metody, które są przyjazne dla natury.

Pytanie 32

Jakie gatunki roślin należy wybrać, aby osiągnąć efekt rabaty rozwijającej się na początku wiosny?

A. Pierwiosnek (Primula sp.), śniedek baldaszkowaty (Ornithogalum umbellatum)

B. Złocień ogrodowy (Chrysanthemum indicum), miskant (Miscanthus sp.)

C. Szałwia omszona (Salvia nemorosa), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)

D. Aster gawędka (Aster amellus), krwawnik wiązówkowaty (Gypsophila paniculata)

Wybór roślin do rabaty wczesnowiosennej wymaga zrozumienia ich cyklu życia oraz preferencji dotyczących warunków wzrostu. Złocień ogrodowy (Chrysanthemum indicum) to roślina, która kwitnie późnym latem oraz jesienią, co czyni ją nieodpowiednią do rabat, które mają być atrakcyjne wczesną wiosną. Miskant (Miscanthus sp.) to z kolei trawa ozdobna, która osiąga pełnię swojego piękna w późniejszym okresie, a jej kwiatostany pojawiają się jesienią, więc również nie spełnia wymagań wczesnowiosennej kompozycji. Szałwia omszona (Salvia nemorosa) i aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula) są roślinami letnimi, które kwitną w pełni lata, przez co nie przyniosą efektu wczesnowiosennego. Aster gawędka (Aster amellus) oraz krwawnik wiązówkowaty (Gypsophila paniculata) to rośliny, które również kwitną później, a ich styl kwitnienia nie wpisuje się w koncepcję rabaty wczesnowiosennej. Kluczowym błędem w rozważaniach na temat wyboru roślin jest brak znajomości czasu ich kwitnienia oraz specyficznych potrzeb, takich jak nasłonecznienie czy typ gleby. Dobierając rośliny wyłącznie na podstawie estetyki, można łatwo przeoczyć ich cykle wzrostu, co prowadzi do nieefektywnych i mało atrakcyjnych kompozycji. W ogrodnictwie ważne jest, aby rośliny współgrały ze sobą nie tylko wizualnie, ale również pod względem czasowym ich rozwoju.

Pytanie 33

Zabieg pielęgnacyjny trawnika, który jest realizowany przy użyciu maszyny z drapaczami lub frezami, to

A. rozdrabnianie.

B. przycinanie.

C. dodawanie piasku.

D. wertykuiacja.

Mulczowanie, piaskowanie oraz koszenie to różne techniki pielęgnacji trawnika, które, mimo że mają swoje zastosowanie, nie są związane z wykorzystaniem maszyn do drapania lub frezowania. Mulczowanie, polegające na rozdrabnianiu skoszonej trawy i pozostawianiu jej na powierzchni, ma na celu poprawę jakości gleby poprzez naturalne nawożenie. Mimo że mulczowanie poprawia wilgotność gleby i może wspierać zdrowy wzrost trawy, jego charakterystyka i cele są odmienne od tych, które towarzyszą wertykulacji. Piaskowanie, z kolei, jest stosowane w celu poprawy drenażu i struktury gleby, a nie do usuwania martwej materii czy napowietrzania trawnika. Choć może to wspierać zdrowie trawy, nie jest zabiegiem, który można by zdefiniować jako wertykulację. Koszenie to zabieg, który polega na przycinaniu trawy na określoną wysokość, co wpływa na jej wygląd, ale nie ma na celu usuwania martwego materiału organicznego. Wspólnym błędem w myśleniu o tych technikach jest mylenie ich funkcji i skutków – każda z tych metod pełni różne role w pielęgnacji trawnika, a ich zastosowanie powinno być dostosowane do konkretnych potrzeb gleby i trawy. Zrozumienie różnic między tymi zabiegami jest kluczowe dla efektywnej pielęgnacji i utrzymania zdrowego trawnika.

Pytanie 34

Jakie rodzaje krzewów ozdobnych są zalecane do uprawy w gruncie w szkółkarstwie, gdy gleby mają charakter kwaśny?

A. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)

B. Budleja Dawida (Budlleja davidii), ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea)

C. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius), dereń biały (Cornus alba)

D. Żarnowiec miotlasty (Cytisus scoparius), różanecznik 'Roseum Elegans' (Rhododendron 'Roseum Elegans')

Niektóre rośliny, które wymieniłeś w błędnych odpowiedziach, jak Budleja Dawida i ognik szkarłatny, wolą gleby z neutralnym lub lekko zasadowym odczynem. Dlatego ich uprawa w kwaśnych warunkach może je osłabić. Budleja jest znana z odporności na różne warunki, ale kwaśne pH to nie to, co lubi. Ognik szkarłatny, mimo że ładny, też wymaga lepszych warunków, żeby zdrowo rosnąć. Jaśminowiec wonny i dereń biały preferują umiarkowanie zasadowe gleby, więc też niezbyt pasują do kwaśnych. Często się myśli, że wszystkie krzewy ozdobne mogą rosnąć w każdych warunkach, ale to nieprawda. Ważne jest, żeby zrozumieć, jakie są wymagania glebowe różnych roślin, żeby uniknąć problemów z ich wzrostem i wyglądem.

Pytanie 35

Do roślin cebulowych, które kwitną w ogrodach na początku wiosny, zalicza się

A. szafran wiosenny (Crocus vernus)

B. pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)

C. mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)

D. szachownica cesarska (Fritillaria impeńalis)

Mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus) to roślina, która kwitnie latem, a nie wczesną wiosną. Jest to cebulowa roślina ozdobna, która wymaga wyższych temperatur do wzrostu i rozwoju, co sprawia, że jest niewłaściwym wyborem w kontekście pytania o rośliny kwitnące na początku wiosny. W przypadku szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis), jest to roślina cebulowa, która kwitnie wiosną, jednak jej okres kwitnienia zaczyna się zazwyczaj później niż u szafranu, co czyni ją mniej odpowiednią w kontekście wczesnowiosennych kwiatów ogrodowych. Również pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata) to roślina, która kwitnie wczesną wiosną, ale jest to roślina wieloletnia, a pytanie dotyczyło roślin cebulowych. Typowym błędem w podejściu do tego pytania jest mylenie roślin cebulowych z innymi rodzajami roślin, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia klasyfikacji botanicznej. Kluczowe jest, aby przy wyborze roślin do ogrodu kierować się nie tylko ich porą kwitnienia, ale również ich biologicznymi potrzebami oraz sposobem rozmnażania. To pozwala uniknąć frustracji związanej z nieodpowiednim dobra roślin w ogrodzie.

Pytanie 36

Który z wymienionych przyrządów służy do wyznaczania w terenie kąta prostego?

A. Taśma miernicza

B. Poziomnica

C. Niwelator optyczny

D. Węgielnica podwójna

Węgielnica podwójna to narzędzie pomiarowe, które jest nieocenione w praktyce geodezyjnej i budowlanej, szczególnie przy tyczeniu kątów prostych. Jej konstrukcja polega na dwóch ramionach połączonych w jednym końcu, co umożliwia łatwe wyznaczanie kątów prostych w terenie. Użytkownik, ustawiając węgielnicę w punkcie A, może zaznaczyć punkt B, a następnie, korzystając z odpowiedniej techniki, wyznaczyć punkt C, tworząc tym samym idealny kąt prosty. W praktyce, węgielnica podwójna jest niezwykle przydatna przy zakładaniu fundamentów, budowie murów czy w ogrodnictwie, gdzie precyzyjne kształtowanie przestrzeni ma kluczowe znaczenie. Zgodnie z normami branżowymi, umiejętność posługiwania się tym narzędziem jest podstawą pracy każdego geodety oraz budowniczego, co podkreśla jego istotność w procesach związanych z pomiarem i budową. Dobrze wykonane tyczenie kątów prostych wpływa na jakość i trwałość budowli, dlatego węgielnica podwójna jest niezastąpionym narzędziem w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 37

Aby usunąć warstwę filcu z wiekowych trawników, należy zastosować

A. kultywator gwiazdkowy

B. grabie z tworzywa sztucznego

C. wertykulator ręczny

D. aerator kolcowy

Wertykulator ręczny jest narzędziem zaprojektowanym specjalnie do usuwania warstwy filcu na trawnikach. Filc to nagromadzenie martwej trawy, liści oraz innych organicznych resztek, które mogą ograniczać dostęp powietrza, wody i składników odżywczych do korzeni trawy. Użycie wertykulatora, który posiada ostrza tnące, pozwala na efektywne usunięcie tej warstwy, poprawiając zdrowie i kondycję trawnika. W praktyce zaleca się stosowanie wertykulatora wiosną lub jesienią, gdy trawa jest w fazie wzrostu, co pozwala na szybszą regenerację po zabiegu. Dzięki temu trawnik staje się bardziej odporny na choroby, lepiej chłonie wodę i składniki odżywcze. Dobre praktyki zalecają wykonywanie wertykulacji co 1-2 lata, aby utrzymać trawnik w dobrej kondycji. Ponadto, po użyciu wertykulatora warto zastosować nawożenie, co dodatkowo wspiera regenerację trawy.

Pytanie 38

Na fotografii przedstawione jest zbiorowisko roślinne z gatunku przywodnego, które nazywamy szuwarem?

A. wielkoturzycowym

B. mannowym

C. trzcinowym

D. oczeretowym

Odpowiedź trzcinowy jest prawidłowa, ponieważ szuwary trzcinowe (Phragmites australis) to jedno z najczęściej spotykanych zbiorowisk roślinnych w ekosystemach wodnych. Trzcina jest rośliną wieloletnią, która charakteryzuje się wytrzymałością na zmienne warunki wodne oraz umiejętnością akumulacji substancji odżywczych. W praktyce, szuwary trzcinowe odgrywają kluczową rolę w stabilizacji brzegów zbiorników wodnych, co zapobiega erozji. Dodatkowo, te rośliny są siedliskiem dla wielu gatunków ptaków, owadów i innych organizmów, co czyni je istotnym elementem bioróżnorodności. Ich obecność jest również wskaźnikiem zdrowia ekosystemu, a ich wykorzystanie w rekultywacji terenów podmokłych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Ochrona i odpowiednie zarządzanie szuwarami trzcinowymi są zgodne z najlepszymi praktykami w ochronie środowiska, przyczyniając się do poprawy jakości wód i ochrony siedlisk.

Pytanie 39

Element budowlany w kształcie prostokątnego filaru, który zwęża się ku dolnej części i jest zakończony rzeźbą głowy lub popiersia, to

A. herma

B. cynek

C. attyka

D. atrium

Cynek, atrium oraz attyka są terminami związanymi z architekturą, ale każdy z nich odnosi się do zupełnie innych elementów. Cynek to forma architektoniczna, która zazwyczaj odnosi się do małych, dwu- lub trzypiętrowych budowli, często spotykanych w klasycznej architekturze, ale nie ma on nic wspólnego z charakterystyką hermy. Atrium z kolei to przestrzeń wewnętrzna, najczęściej w formie otwartego dziedzińca, która była popularna w rzymskich domach, stanowiąc centrum życia rodzinnego, a także element wentylacji. Z perspektywy architektonicznej atrium jest miejscem, które łączy różne pomieszczenia, ale nie ma żadnego związku z formą czworokątnego słupa. Attyka to z kolei element architektoniczny umieszczony na dachu budynku, stanowiący jego zwieńczenie. Attyki mogą być ozdobne i pełnić funkcje estetyczne, ale nie mają nic wspólnego z ideą hermy, która koncentruje się na postaciach ludzkich. Zupełnie różne formy architektoniczne mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli nie są kontekstualizowane w ramach szerszej wiedzy o architekturze klasycznej i jej zastosowaniach. Zrozumienie tego kontekstu jest kluczowe dla właściwego rozpoznawania terminów architektonicznych oraz ich funkcji.

Pytanie 40

Jakie gatunki roślin można zastosować do obsadzenia, aby zapobiegać erozji i wzmocnić powierzchnię skarpy?

A. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia), hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)

B. Róża pomarszczona (Rosa rugosa), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)

C. Budleja Dawida (Buddleja davidii), różanecznik katawbijski (Rhodofendron catawbiense)

D. Tawuła szara (Spiraea x cinerea), migdałek trójklapowy (Prunus triloba)

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) oraz rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides) to rośliny szczególnie przydatne w kontekście umacniania skarp oraz zapobiegania erozji gruntów. Róża pomarszczona cechuje się silnym systemem korzeniowym, który skutecznie stabilizuje glebę, a jej liście i pędy tworzą naturalną ochronę przed wiatrem i deszczem. Z kolei rokitnik pospolity nie tylko ma zdolności do umacniania skarp dzięki głębokim korzeniom, ale również przyczynia się do poprawy jakości gleby poprzez wzbogacenie jej w azot. Ponadto, te rośliny są odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi kandydatami do takich zastosowań w ogrodnictwie i projektowaniu krajobrazu. Rośliny te mogą być także stosowane w połączeniu z innymi gatunkami, co prowadzi do synergicznego efektu zwiększającego efektywność ochrony przed erozją. Zastosowanie takich roślin w praktyce ogrodniczej wpisuje się w standardy zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, promując bioróżnorodność i naturalne metody ochrony gleby.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej