Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 21 września 2025 21:58
- Data zakończenia: 21 września 2025 22:30
Egzamin niezdany
Wynik: 17/40 punktów (42,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jakie rodzaje drzew są typowe dla obszarów łęgowych wzdłuż dużych rzek?
A. Olsza szara (Alnus incana) oraz świerk pospolity (Picea abies)
B. Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea) oraz sosna pospolita (Pinus sylvestris)
C. Grab pospolity (Carpinus betulus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica)
D. Wierzba biała (Salix alba) oraz topola biała (Populus alba)
Wybór wierzby białej (Salix alba) i topoli białej (Populus alba) jako gatunków charakterystycznych dla terenów łęgowych nad dużymi rzekami jest prawidłowy, ponieważ oba te drzewa są silnie związane z wilgotnymi ekosystemami, typowymi dla dolin rzecznych. Wierzba biała, często występująca w pobliżu wód, ma zdolność do tolerowania zalewania oraz rośnie w miejscach o bogatej glebie aluwialnej. Topola biała, z kolei, jest gatunkiem pionierskim, który skutecznie stabilizuje brzegi rzek, zapobiegając erozji. Oba gatunki odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, wspierając bioróżnorodność, oferując schronienie dla wielu zwierząt oraz poprawiając jakość wód poprzez filtrację i redukcję zanieczyszczeń. W praktyce, ich obecność w projektach rekultywacyjnych i ochrony rzek jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, co czyni je doskonałym przykładem gatunków do wykorzystania w programach ochrony przyrody.
Pytanie 3
Elementy architektury ogrodowej, które pełnią zarówno funkcje dekoracyjne, jak i praktyczne, w postaci umocnień zapobiegających osuwaniu się ziemi to
A. mostki
B. murki oporowe i kwiatowe
C. wgłębniki
D. bramki oraz trejaże
Murki oporowe i kwiatowe są istotnym elementem architektury ogrodowej, który pełni zarówno funkcje dekoracyjne, jak i praktyczne. Murki oporowe nazywane są również murkami stabilizującymi, ponieważ ich głównym zadaniem jest przeciwdziałanie erozji gleby oraz osuwaniu się ziemi w obszarach o nachylonym terenie. Dzięki swoim właściwościom konstrukcyjnym, mury te zatrzymują ziemię, co zapobiega jej spływaniu podczas intensywnych opadów deszczu. Z kolei murki kwiatowe, które są lżejszą wersją murów oporowych, służą do tworzenia estetycznych rabat kwiatowych, a także mogą pełnić funkcję podziału przestrzeni w ogrodzie. W budowie murków istotne jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak właściwe zaopatrzenie w drenaż, aby uniknąć gromadzenia się wody, co może prowadzić do ich destabilizacji. Przykłady zastosowania murków oporowych można znaleźć w ogrodach przydomowych, parkach oraz na terenach rekreacyjnych, gdzie stosowane są one jako elementy krajobrazu oraz jako praktyczne rozwiązania inżynieryjne, które zapewniają zabezpieczenie przed erozją.
Pytanie 4
Gdy tulipany już przekwitną, co należy zrobić?
A. wykopać wszystkie rośliny, oczyszczając cebule z ziemi i odcinając liście
B. ściąć równo z ziemią pęd kwiatowy łącznie z liśćmi
C. pozostawić kwiaty oraz liście do momentu, aż całkowicie uschną
D. usunąć jedynie kwiaty, a liście zostawić do całkowitego zżółknięcia
Pozostawienie kwiatów oraz liści w nieodpowiedni sposób po zakończeniu kwitnienia tulipanów może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpływają na kondycję rośliny w kolejnych sezonach. Na przykład, ściącie pędów kwiatowych oraz liści równo z ziemią może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, jednakże w rzeczywistości eliminuje to naturalny proces fotosyntezy. Liście, które pozostają po kwitnieniu, są kluczowe dla gromadzenia energii w cebuli. W obliczu podjęcia decyzji o wykopaniu całych roślin, warto wiedzieć, że to podejście może dodatkowo uszkodzić cebule, które są przygotowywane do zimowania. Nie należy także usuwać tylko kwiatów, pozostawiając liście do całkowitego zżółknięcia, co może prowadzić do niezdrowego stanu rośliny. Niezrozumienie cyklu wzrostu tulipanów i ich potrzeb w danym okresie wegetacyjnym prowadzi do ograniczenia ich potencjału kwitnienia w przyszłości. Podsumowując, poprawne podejście do pielęgnacji tulipanów po przekwitnięciu powinno opierać się na wiedzy o ich cyklu życia oraz najlepszych praktykach ogrodniczych, które podkreślają znaczenie liści w procesie ich regeneracji.
Pytanie 5
Funkcje biocenotyczne, związane z dostarczaniem pożywienia dla ptaków, mają
A. forsycja pośrednia i trzmielina Fortune'a
B. jabłoń purpurowa i ognik szkarłatny
C. dąb czerwony i wierzba purpurowa
D. żylistek szorstki i wrzos pospolity
Jabłoń purpurowa (Malus 'Royalty') oraz ognik szkarłatny (Firethorn, Pyracantha) są doskonałymi przykładami roślin, które pełnią ważne funkcje biocenotyczne, zwłaszcza w kontekście dostarczania pokarmu dla ptaków. Jabłoń purpurowa, charakteryzująca się atrakcyjnymi, ciemnopurpurowymi liśćmi i różowymi kwiatami, wytwarza owoce, które są bogate w cukry i witaminy, przyciągając różnorodne gatunki ptaków. Ognik szkarłatny, z kolei, produkuje twarde, pomarańczowe owoce, które stanowią cenne źródło pożywienia w okresie zimowym, gdy inne pokarmy są trudne do znalezienia. Zastosowanie tych roślin w ogrodach, parkach i innych przestrzeniach zieleni sprzyja zachowaniu różnorodności biologicznej i wspiera lokalne ekosystemy. Dbanie o bioróżnorodność poprzez sadzenie roślin owocowych oraz krzewów jagodowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania terenów zieleni oraz zrównoważonego rozwoju, co przekłada się na korzystny wpływ na zdrowie ekosystemów oraz dobrostan ptaków.
Pytanie 6
Obsadzanie kwietników sezonowych w okresie letnim realizuje się
A. w drugiej połowie kwietnia
B. w pierwszej połowie maja
C. w drugiej połowie maja
D. w pierwszej połowie kwietnia
Sadzenie kwiatów w pierwszej połowie maja czy w kwietniu to raczej zły krok. Wczesne wsadzanie roślin ciepłolubnych może je uszkodzić przez późne przymrozki, które w naszym klimacie mogą się zdarzać nawet do połowy maja. Na przykład w pierwszej połowie kwietnia niska temperatura w nocy to spory problem i może doprowadzić do osłabienia roślin. Wiele z nich potrzebuje ciepłej gleby, a jeśli wsadzisz je za wcześnie, to ich wzrost może się opóźnić. Warto dostosować terminy do lokalnych warunków, bo to naprawdę ważne. Ogrodnicy powinni mieć to na uwadze, żeby nie marnować czasu i pieniędzy. Czasami brak zrozumienia tych zasad może skutkować całkowitym fiaskiem w obsadzaniu kwietników.
Pytanie 7
Szeroka droga z wieloma rzędami drzew oraz trawnikiem, przeznaczona do spacerów, znajdująca się nad wodą to
A. promenada
B. bulwar
C. pas zieleni izolacyjnej
D. zieleniec
Promenada to pojęcie, które często mylone jest z bulwarem, ale w rzeczywistości odnosi się do konkretnego pasa komunikacyjnego, zazwyczaj przeznaczonego do spacerów. Charakteryzuje się ona nieco innym kontekstem i przeznaczeniem, w którym ważniejsze jest zapewnienie ciągłości ruchu pieszych, często wzdłuż wybrzeża lub innych atrakcyjnych miejsc. Zieleniec, z kolei, to przestrzeń zielona, która ma na celu zapewnienie mieszkańcom terenów do odpoczynku i rekreacji, ale niekoniecznie musi mieć dostęp do wody. Jest to obszar, który może wypełniać funkcję estetyczną oraz ekologiczną w miejskim krajobrazie, ale nie jest ukierunkowany na aktywności związane z wodą. Pas zieleni izolacyjnej to termin odnoszący się do strefy roślinnej, która oddziela różne obszary, aby zredukować hałas, zanieczyszczenia lub zapewnić prywatność. Nie jest to jednak przestrzeń przeznaczona do rekreacji lub spacerów, co sprawia, że nie jest odpowiedzią na zadane pytanie. Kluczowym błędem myślowym jest zrównywanie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowego rozumienia charakterystyki i funkcji poszczególnych przestrzeni w urbanistyce. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie zrozumieć definicje i zastosowania każdego z tych terminów w kontekście planowania przestrzennego.
Pytanie 8
Kiedy powinno się użyć przekompostowanego obornika pod róże?
A. Jesienią przed sadzeniem
B. Wiosną przed sadzeniem
C. Latem przed zasadzeniem
D. Rok przed zasadzeniem
Wybór pory roku do zastosowania przekompostowanego obornika ma kluczowe znaczenie dla efektywności nawożenia. Wiosenne stosowanie obornika przed sadzeniem, mimo że może wydawać się logiczne, nie jest optymalne dla roślin, takich jak róże. Wiosna to czas intensywnego wzrostu roślin, a aplikacja świeżego obornika może prowadzić do nadmiaru azotu, co skutkuje nadmiernym wzrostem liści kosztem kwitnienia. Dodatkowo, stosowanie obornika latem jest nie tylko niepraktyczne, ale może również prowadzić do stresu wodnego roślin, gdyż świeży obornik ma tendencję do szybkiego wysychania, co negatywnie wpływa na system korzeniowy. Jesienne nawożenie daje roślinom czas na przyswojenie składników odżywczych, a także umożliwia ułatwienie rozkładu materii organicznej przez mikroorganizmy glebowe. Zastosowanie obornika rok przed sadzeniem, chociaż może być korzystne z punktu widzenia poprawy jakości gleby, nie jest konieczne dla róży, które mogą korzystać z dobrze przekompostowanego materiału zastosowanego jesienią. Kluczowe jest, aby unikać stosowania świeżego obornika bezpośrednio przed sadzeniem, co wiąże się z ryzykiem fitozaporów oraz nieefektywnego wykorzystania składników pokarmowych. Zrozumienie cyklu życiowego roślin oraz ich potrzeb pokarmowych pozwala na lepsze dostosowanie praktyk agrotechnicznych do konkretnej uprawy.
Pytanie 9
Podstawową planszę projektu osiedlowego należy sporządzić w skali
A. 1 : 10
B. 1 : 50
C. 1 : 10 000
D. 1 : 500
Wiesz, skala to naprawdę ważna rzecz w projektowaniu, a wybór odpowiedniej jest kluczowy, żeby dobrze odwzorować teren i całą infrastrukturę. Skala 1:50 to nie najlepszy wybór, bo to raczej duża skala, która nadaje się bardziej do szczegółowych projektów budowlanych, jak na przykład budynki. A w projekcie parku osiedlowego niepotrzebne są aż takie detale. Z kolei 1:10 to już w ogóle nie pasuje, bo to za blisko i robi z tego makietę, a wtedy ciężko zobaczyć, jak park wpasowuje się w otoczenie. Ta skala ogranicza możliwości ukazania całego osiedla oraz jego interakcji z resztą. No a skala 1:10 000 to już w ogóle przesada, bo jest zbyt mała, detale się zacierają, a projekt nie ukazuje prawdziwej jakości przestrzeni. W projektowaniu przestrzeni publicznych ważne, żeby skala była dopasowana do funkcji, jaką ma spełniać dany obiekt. Zły wybór skali może prowadzić do problemów, a w konsekwencji problemy z realizacją projektu i jego późniejszym użytkowaniem.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Brzeg zbiornika wodnego powinien być obsadzony następującym zestawem roślin:
A. żagwhi zwyczajny, grzybień biały, bergenia sercowata
B. funkia ogrodowa, żagwin zwyczajny, języczka pomarańczowa
C. grążel żółty, grzybień biały, tatarak zwyczajny
D. bergenia sercowata, funkia sina, języczka pomarańczowa
Wybór roślin do obsadzenia brzegu zbiornika wodnego powinien opierać się na ich adaptacji do specyficznych warunków siedliskowych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, żagwhi zwyczajny (Alisma plantago-aquatica) jest rośliną, która preferuje wodne siedliska, ale grzybień biały (Nymphaea alba) wymaga specyficznych warunków, które niekoniecznie są idealne do brzegów. Taki zestaw nie zapewnia różnorodności ani nie uwzględnia roślin, które efektywnie stabilizowałyby brzeg. Z kolei trzecia odpowiedź, grążel żółty (Nuphar lutea), podczas gdy jest to roślina odpowiednia do zbiorników, tatarak zwyczajny (Acorus calamus) jest bardziej związany z wodami stojącymi i niekoniecznie pasuje do obsady brzegowej. Ostatnia propozycja, funkia ogrodowa (Hosta spp.), jest rośliną, która może sprawdzić się w cienistych miejscach, ale żagwin zwyczajny (Sparganium erectum) nie jest wystarczająco atrakcyjny wizualnie ani funkcjonalnie w kontekście strefy brzegowej. Typowe błędy w tych odpowiedziach polegają na nierozumieniu ekologii tych roślin oraz ich funkcji w ekosystemie wodnym. Niezrozumienie, że odpowiednie rośliny powinny wspierać bioróżnorodność, stabilizować brzegi oraz przyciągać życie dzikie, prowadzi do wyboru nieodpowiednich kombinacji, które mogą zaszkodzić lokalnemu środowisku.
Pytanie 13
Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do
A. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika
B. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy
C. ugniatania oraz poziomowania trawników
D. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów
Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.
Pytanie 14
Ile roślin jest potrzebnych do zasadzania rabaty o wymiarach 2,0 x 2,5 m, jeśli ich rozstaw wynosi 25 x 25 cm?
A. 80
B. 60
C. 100
D. 40
Jak chcesz obliczyć, ile roślin potrzebujesz, żeby obsadzić rabatę 2,0 na 2,5 metra przy rozstawie 25 na 25 cm, to najpierw musisz policzyć powierzchnię rabaty oraz to, jaką przestrzeń zajmuje jedna roślina. Więc: 2,0 m razy 2,5 m daje 5,0 m². A rozstaw rośliny 25 cm na 25 cm oznacza, że jedna roślina bierze 0,25 m razy 0,25 m, co daje 0,0625 m². Potem dzielisz powierzchnię rabaty przez powierzchnię jednej rośliny: 5,0 m² podzielone przez 0,0625 m² to 80. Czyli, potrzebujesz 80 roślin. Z mojego doświadczenia wiem, że takie obliczenia są ważne dla każdego ogrodnika czy architekta krajobrazu, ponieważ dobrze zaplanowany rozstaw roślin nie tylko wygląda lepiej, ale też zapewnia lepsze warunki do wzrostu, co dla roślin jest kluczowe.
Pytanie 15
Jakie gatunki roślin akwaterystycznych nadają się do uprawy w strefie brzegowej zbiornika wodnego?
A. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) i języczka pomarańczowa (Ligulariadentata)
B. Knieć błotna (Calthapalustris) i strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia)
C. Grzybień biały (Nymphaea alba) oraz grążel żółty (Nuphar lutea)
D. Kosaciec żółty (Irispseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes)
Wybór roślin do strefy przybrzeżnej zbiorników wodnych powinien opierać się na ich adaptacyjności i korzyściach ekologicznych. Kosaciec żółty (Iris pseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes) to gatunki, które mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich zastosowanie w strefach przybrzeżnych może prowadzić do wielu problemów. Kosaciec żółty, choć jest rośliną rodzimą, bywa inwazyjny i może zdominować lokalne ekosystemy, wypierając inne, mniej konkurencyjne gatunki. Hiacynt wodny jest rośliną ekspansywną, która może tworzyć gęste pokrywy na powierzchni wody, co ogranicza dostęp światła do innych roślin oraz prowadzi do spadku rozpuszczonego tlenu, co jest szkodliwe dla fauny wodnej. Wybór Knieci błotnej (Caltha palustris) i strzałki wodnej (Sagittaria sagittifolia) również może być kontrowersyjny; choć te gatunki są bardziej akceptowalne w warunkach podmokłych, ich zastosowanie powinno być starannie przemyślane w kontekście lokalnych warunków siedliskowych. Bergenia sercowata i języczka pomarańczowa oferują znacznie więcej korzyści ekologicznych, wspierając stabilizację brzegów i poprawiając jakość wody, a ich dobór powinien być preferowany w projektach związanych z ochroną zbiorników wodnych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich roślin wpływa nie tylko na estetykę, ale także na funkcjonalność i zdrowie całego ekosystemu wodnego.
Pytanie 16
Na podstawie danych zamieszczonych w tablicy z KNR 2-21 oblicz nakłady robocizny związane z przygotowaniem 50 m2 terenu pod obsadzenia kwiatowe w gruncie kategorii IV, z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi kompostowej grubości 15 cm.
| Nakłady na 100 m² terenu pod obsadzenia | Tablica 0412 | |||||||
| Lp. | Wyszczególnienie | Jednostki miary, oznaczenia | Przygotowanie terenu pod obsadzenia kwiatowe w gruncie kategorii IV z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi o grubości | |||||
| symbole eto | rodzaje zawodów, materiałów i maszyn | cyfrowe | literowe | 10 cm | 15 cm | 20 cm | 25 cm | |
| a | b | c | d | e | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 01 | 761 | Ogrodniczy gr. I | 149 | r-g | 57,59 | 71,15 | 86,81 | 92,35 |
| Razem | 149 | r-g | 57,59 | 71,15 | 86,81 | 92,35 | ||
| 20 | 3990400 | Ziemia urodzajna (humus) | 060 | m³ | 10,30 | 15,40 | 20,60 | 25,70 |
| 21 | 3990401 | Ziemia żyzna lub kompostowa | 060 | m³ | 10,30 | 15,40 | 20,60 | 25,70 |
A. 35,575 r-g
B. 71,15 r-g
C. 28,795 r-g
D. 57,59 r-g
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych obliczeń lub złej interpretacji danych zawartych w tabeli KNR 2-21. W przypadku pierwszej z nieprawidłowych opcji, 57,59 r-g, możliwe, że osoba udzielająca odpowiedzi nie uwzględniła właściwego przeliczenia dla 50 m², a zatem oszacowała koszt na podstawie wartości dla większej powierzchni bez odpowiedniej proporcji. Odpowiedź 28,795 r-g może sugerować, że obliczenia oparte były na założeniu mniejszej grubości ziemi kompostowej, co jest niezgodne z wymaganiami pytania. Z kolei odpowiedź 71,15 r-g, choć zgodna z wartością dla 100 m², nie uwzględnia redukcji powierzchni, co jest krytycznym błędem w wycenie robocizny. Często podczas takich obliczeń popełnia się błąd w założeniu, że stawki jednostkowe można stosować bez zmian dla różnych powierzchni, co jest nieprawidłowe, ponieważ nakłady robocizny powinny być proporcjonalne do rzeczywistej powierzchni wykonywanej pracy. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie przygotowania gleby dla przyszłych nasadzeń, co wymaga rzetelnej oceny pracy oraz materiałów, które będą użyte. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z normami i wytycznymi w zakresie robót ziemnych oraz ich wpływu na długoterminową jakość upraw.
Pytanie 17
Jaką cechę pędów derenia białego 'Sibirica' można wykorzystywać w aranżacjach roślinnych?
A. Charakterystyczne ślady po opadłych liściach
B. Szara łuszcząca się kora
C. Powyginane kształty
D. Intensywnie czerwone zabarwienie
Intensywnie czerwone zabarwienie pędów derenia białego 'Sibirica' jest kluczowym czynnikiem, który sprawia, że roślina ta jest tak cenna w aranżacjach ogrodowych oraz dekoracjach wnętrz. To wyraziste zabarwienie pojawia się głównie w okresie zimowym, kiedy wiele innych roślin traci swoje walory estetyczne. Czerwone pędy kontrastują z białym śniegiem, co czyni je doskonałym elementem kompozycji krajobrazowych. W praktyce, ich intensywność może być wykorzystywana nie tylko w ogrodach, ale także w bukieciarstwie, gdzie pędy te dodają głębi i koloru do zimowych bukietów. W projektowaniu krajobrazu, derenie 'Sibirica' są często stosowane jako akcenty lub żywopłoty, które ożywiają przestrzeń oraz nadają jej dynamiczny charakter. Ponadto, ich właściwości związane z odpornością na zmienne warunki atmosferyczne sprawiają, że są to rośliny trwałe i łatwe w pielęgnacji, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami zrównoważonego projektowania ogrodów.
Pytanie 18
Tablice informacyjne stanowią kluczowy element wyposażenia
A. zieleni przyulicznej.
B. parku.
C. skweru.
D. ogrodu dydaktycznego.
Tablice informacyjne w ogrodzie dydaktycznym pełnią kluczową rolę w edukacji ekologicznej i promowaniu świadomości przyrodniczej. Dzięki nim odwiedzający mogą łatwo zrozumieć różnorodność roślin oraz ich znaczenie dla ekosystemu. Oznakowane rośliny pozwalają na identyfikację gatunków, co jest istotne dla nauki botanicznej i zrozumienia zjawisk zachodzących w naturze. Tablice informacyjne powinny być zgodne z normami, takimi jak ISO 7010, które definiują sposób prezentacji informacji w przestrzeni publicznej. W praktyce, tablice te mogą zawierać ilustracje, opisy, a także kody QR prowadzące do dodatkowych zasobów online. Dobrze zaprojektowane tablice zwiększają atrakcyjność ogrodu dydaktycznego, zachęcając do interakcji oraz pogłębiania wiedzy o przyrodzie.
Pytanie 19
Kiedy należy przeprowadzić kopczykowanie krzewów róż na kwietniku?
A. niezwłocznie po zakończeniu kwitnienia
B. przed zrzuceniem liści
C. niezwłocznie po wystąpieniu pierwszych przymrozków
D. przed pojawieniem się pierwszych przymrozków
Wybór niewłaściwego momentu na kopczykowanie krzewów róż jest częstym błędem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji. Wykonanie kopczykowania bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia może wydawać się logiczne, jednak w praktyce nie bierzemy pod uwagę zmieniających się warunków atmosferycznych. Ponadto, takie podejście nie uwzględnia, że po zakończeniu kwitnienia rośliny potrzebują czasu na akumulację substancji odżywczych i regenerację. Zbyt wczesne kopczykowanie może również prowadzić do podwyższonej wilgotności wokół korzeni, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Z kolei wykonanie kopczykowania przed opadnięciem liści sprawia, że wprowadzamy niepotrzebne ryzyko, ponieważ opadłe liście mogą zablokować przepływ powietrza, sprzyjając gniciu. Nadejście pierwszych przymrozków sygnalizuje, że krzewy są już gotowe na zimę, a ich tkanki zaczynają twardnieć, co stanowi idealny moment na przeprowadzenie zabiegu. Warto również zauważyć, że kopczykowanie przed wystąpieniem pierwszych przymrozków może prowadzić do nieodpowiedniego zabezpieczenia roślin, ponieważ nie będą one w pełni przygotowane na nadchodzące trudne warunki. Dobre praktyki dotyczące kopczykowania sugerują, że należy to robić, gdy rośliny są już w stanie spoczynku, co zapewnia im lepszą ochronę i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać właściwego terminu wykonania tego zabiegu, co przyczyni się do zdrowego rozwoju krzewów róż w nadchodzących sezonach.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Aby usunąć chlorozy na liściach roślin, konieczne jest zastosowanie nawożenia
A. wapniowego
B. fosforowego
C. azotowego
D. magnezowego
Wybór nawozów wapniowych, fosforowych lub magnezowych nie jest właściwy w kontekście likwidacji chlorozy. Wapń jest niezbędny dla struktury komórkowej roślin, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na syntezę chlorofilu. Jego niedobór może powodować inne objawy, takie jak zniekształcenia liści czy osłabienie systemu korzeniowego, lecz nie rozwiązuje problemu chlorozy spowodowanej brakiem azotu. Nawozy fosforowe wspomagają rozwój korzeni i zwiększają odporność roślin na choroby, ale nie przyczyniają się do poprawy barwy liści, a jedynie mogą wspierać ich ogólny wzrost. Z kolei magnez jest istotnym składnikiem chlorofilu i jego niedobór również może prowadzić do chlorozy, jednak w takiej sytuacji kluczowym działaniem jest najpierw dostarczenie azotu, aby roślina mogła odbudować równowagę w procesach metabolicznych. Właściwe zrozumienie roli poszczególnych makroelementów jest kluczowe dla skutecznego nawożenia. Często mylnie zakłada się, że inne składniki odżywcze mogą zastąpić niedobór azotu lub że ich dodanie rozwiąże problem. Takie błędne przekonania mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania nawożeniem oraz nieefektywnego wykorzystania zasobów, co z kolei wpływa na wydajność upraw oraz ich jakość.
Pytanie 22
W jakim stylu, na regularnych geometrycznych układach kompozycji ogrodu, wprowadzano swobodne aranżacje roślinności?
A. Rustykalnym
B. Naturalistycznym
C. Barokowym
D. Modernistycznym
Wybór stylu rustykalnego, naturalistycznego lub barokowego jako odpowiedzi na pytanie o wprowadzenie swobodnych układów kompozycyjnych roślinności jest nieuzasadniony, ponieważ każdy z tych stylów ma swoje charakterystyczne cechy, które stoją w sprzeczności z nowoczesnym podejściem. Styl rustykalny z reguły kojarzy się z prostotą, naturalnością i elementami wiejskiego krajobrazu, ale jego kompozycje często opierają się na tradycyjnych formach i regularności, co ogranicza swobodę w projekcie. W kontekście stylu naturalistycznego, choć dąży on do imitacji przyrody, często używa formalnych układów, które mogą nie uwzględniać pełnej swobody w rozmieszczaniu roślinności. Styl barokowy, z kolei, jest znany z bogactwa, teatralności i symetrycznych układów, co jest całkowicie sprzeczne z ideą nowoczesnych, swobodnych kompozycji. Przyczyną błędnych wyborów może być niewłaściwe zrozumienie zasadniczych różnic między stylami ogrodowymi oraz tendencyjność do upraszczania ich cech. W praktyce, aby właściwie rozpoznać elementy stylu modernistycznego, warto skupiać się na projektach, które akcentują różnorodność form i organicznych struktur, sprzyjających harmonijnemu współistnieniu roślin w przestrzeni ogrodu.
Pytanie 23
W którym wierszu tabeli podano grupę roślin stosowanych do obsadzenia promenady?
| A. | wierzba biała Salix alba | oliwnik wąskolistny Elaeagnus angustifolia | hortensja drzewkowata Hydrangea arborescens |
| B. | cyprysik groszkowy Chamaecyparis pisifera | robinia biała Robinia pseudoacacia | rozchodnik okazały Sedum spectabile |
| C. | perukowiec podolski Cotinus coggygria | leszczyna pospolita „Contorta" Corylus avellana „Contorta" | kokornak wielkolistny Aristolochia macrophylla |
| D. | lipa srebrzysta Tilia tomentosa | jesion pensylwański Fraxinus pennsylvanica | kasztanowiec czerwony Aesculus x carnea |
A. C.
B. B.
C. D.
D. A.
Wybór odpowiedzi spośród A, B lub C może wydawać się kuszący, jednak żadna z tych opcji nie odnosi się do roślin, które są odpowiednie do obsadzania promenad. Wiele osób może przyjąć, że różne gatunki roślin mogą być stosowane zamiennie, jednak w rzeczywistości wymogi dotyczące obsadzania przestrzeni publicznych są bardzo specyficzne. Na przykład, niektóre z drzew wymienionych w tych odpowiedziach mogą nie posiadać odpowiednich cech, takich jak trwałość, odporność na zmienne warunki atmosferyczne oraz zdolność do radzenia sobie z ograniczonymi warunkami glebowymi. Dodatkowo, osoby udzielające odpowiedzi mogą nie dostrzegać, jak istotne jest stosowanie drzew, które nie tylko spełniają funkcję estetyczną, ale również przyczyniają się do poprawy mikroklimatu w miastach. Również, nieodpowiedni dobór roślin może prowadzić do problemów związanych z inwazją, patogenami czy osłabieniem lokalnego ekosystemu. W kontekście dobrej praktyki w architekturze krajobrazu, kluczowe jest, aby wybierać gatunki, które są przystosowane do danych warunków i mają pozytywny wpływ na otoczenie. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu przestrzeni publicznych.
Pytanie 24
Jakie drzewo polecane jest do tworzenia formowanych żywopłotów?
A. Buk pospolity (Fagus sylvatica)
B. Dąb szypułkowy (Quercus robur)
C. Topola biała (Populus alba)
D. Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia)
Wybór roślin do formowanych szpalerów wymaga zrozumienia ich cech biologicznych oraz zastosowań w ogrodnictwie. Topola biała (Populus alba) jest drzewem o bardzo szybkim wzroście, ale jej korona jest rozłożysta i luźna, co czyni ją mniej odpowiednią do formowania szpalerów, które wymagają gęstej i zwartej struktury. Dodatkowo, topole są podatne na choroby i szkodniki, co może prowadzić do problemów w dłuższej perspektywie. Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) z kolei, choć estetyczny, ma tendencję do rozgałęziania się i nie osiąga takiej gęstości jak buk, co może skutkować nieefektywnym tworzeniem szpalerów. Ponadto, jarząb ma specyficzne wymagania glebowe i klimatyczne, co może ograniczać jego zastosowanie w różnych warunkach. Dąb szypułkowy (Quercus robur) to drzewo majestatyczne, jednak ze względu na swoją dużą masę i powolne tempo wzrostu, nie jest praktycznym wyborem do formowanych szpalerów, które wymagają roślin o bardziej dynamicznym rozwoju. Wybór niewłaściwych gatunków może prowadzić do problemów z utrzymaniem estetyki oraz zdrowia roślin w dłuższym okresie. W praktyce, nieodpowiednia selekcja roślin do formowania szpalerów często wynika z braku zrozumienia ich specyfiki oraz odpowiednich technik pielęgnacyjnych, co może prowadzić do frustracji i niepowodzeń w aranżacji przestrzeni zielonej.
Pytanie 25
Które pnącze wyróżnia się umiejętnością wspinania się po pniach drzew bez potrzeby używania dodatkowych specjalnych konstrukcji wspierających?
A. Bluszcz pospolity (Hedera helix)
B. Powojnik wielkokwiatowy (Clematis sp.)
C. Róża wielokwiatowa (Rosa multiflora)
D. Malina (Rubus sp.)
Bluszcz pospolity (Hedera helix) jest pnączem, które charakteryzuje się unikalną zdolnością do wspinania się po pniach drzew oraz innych podporach bez potrzeby stosowania dodatkowych struktur wspierających. Jego liście są przystosowane do fotosyntezy w warunkach cienia, co czyni go idealnym do wzrostu w lesistych ekosystemach. Bluszcz wytwarza korzenie przybyszowe, które przyczepiają się do powierzchni, umożliwiając mu stabilne przyleganie do różnych podłoży. W praktyce roślina ta jest często wykorzystywana w ogrodnictwie do okrywania murów, drzew czy ogrodzeń, a jej zdolność do ochrony przed erozją gleby czyni ją cennym elementem w projektach zagospodarowania terenów zielonych. Oprócz wartości estetycznych, bluszcz ma także właściwości ekologiczne, pełniąc funkcję schronienia dla wielu gatunków ptaków i owadów. Zmniejsza on również straty ciepła w zimie, co wpływa na poprawę mikroklimatu w otoczeniu budynków. W standardach ogrodniczych bluszcz jest uważany za roślinę łatwą w uprawie i odporną na różne warunki atmosferyczne.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Palikowanie form piennych drzew owocowych, które są sadzone na stałe z bryłą korzeniową, powinno być wykonane
A. po umieszczeniu bryły korzeniowej w dołku
B. po posadzeniu rośliny
C. przed umieszczeniem bryły korzeniowej w dołku
D. przed zasypywaniem bryły korzeniowej
Wybór odpowiedzi, gdzie palikowanie zrobiłeś przed sadzeniem lub przed zasypaniem bryły, jest nie do końca dobre. Takie coś może naprawdę uszkodzić korzenie, a to nie jest fajne. Jak robimy dołek, to musimy pamiętać, by roślina miała najlepsze warunki do wzrostu, co oznacza, że trzeba uważać na korzenie. Jak palik będzie przed zasadzeniem, to może zająć miejsce, które powinny zająć korzenie, co może je doprowadzić do zgnilizny. A jeśli palik włożysz przed zasypaniem bryły, to korzenie mogą się źle ułożyć w ziemi, co znowu może zrobić im krzywdę. Dodatkowo palikowanie po sadzeniu daje szansę na lepsze dostosowanie rośliny do nowego miejsca, bo wtedy widzimy, czy dobrze stoi i czego potrzebuje. Jeśli zignorujemy te zasady, to możemy narazić roślinę na niepoprawny rozwój czy nawet ją zabić. Umiejętność prawidłowego palikowania to coś, co powinno się umieć, jak prowadzi się szkółki lub dba o drzewa. To jest też potwierdzone przez różne standardy w branży, które mówią, jak powinno się sadzić i palikować.
Pytanie 28
Poprawa struktury i właściwości fizyko-chemicznych gleby, przed założeniem dywanowego kwietnika, realizowana jest przez
A. przekopanie i zmieszanie wierzchniej warstwy gleby z nawozami organicznymi
B. użycie wału wgłębnego po rozsypaniu nawozów mineralnych
C. rozsypanie nawozów mineralnych, rozbicie brył oraz wyrównanie terenu
D. przekopanie gleby na głębokość 40 - 50 cm
Rozsypanie nawozów mineralnych i wyrównanie powierzchni to za mało, żeby dobrze przygotować glebę pod kwietnik dywanowy. Owszem, nawozy mineralne dostarczają składników odżywczych, ale nie poprawiają struktury gleby jak organiczne. Może się zdarzyć, że ich stosowanie bez wcześniejszego przygotowania gleby doprowadzi do różnych problemów, jak na przykład zasolenie. A przekopywanie gleby na 40-50 cm, chociaż brzmi dobrze, to nie zawsze jest to konieczne. W delikatnych ekosystemach to może być nawet szkodliwe, bo zrywa naturalne warstwy gleby i może prowadzić do erozji. Zastosowanie wału po rozsypaniu nawozów też nie jest najlepszym pomysłem, bo nie wspiera naturalnych procesów w glebie. Trzeba pamiętać, że w ogrodnictwie ważna jest równowaga ekologiczna; więc lepiej dodawać organiczne substancje, które pomagają zachować zdrowie i różnorodność gleby, zamiast polegać tylko na mineralnych nawozach.
Pytanie 29
Szkółka ogrodnicza znajduje się na glebach bogatych w wapń. Które z poniższych gatunków roślin są zalecane do uprawy polowej w tym miejscu?
A. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
B. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)
C. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
D. Cis pospolity {Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
Wybór roślin do uprawy na glebach wapiennych jest kluczowy dla uzyskania zdrowych i estetycznych kompozycji roślinnych. Niestety, niektóre z zaproponowanych gatunków, takie jak borówka czarna (Vaccinium myrtillus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica), wykazują preferencje dla gleb kwaśnych, co czyni je nieodpowiednimi do uprawy w warunkach wapiennych. Borówka czarna, ze względu na swoje wymagania glebowe, najlepiej rośnie w środowisku o niskim pH, co stwarza ryzyko nieprzyjęcia się roślin w glebach alkalicznych. Buk pospolity, z drugiej strony, również preferuje gleby o nieco wyższym poziomie wilgotności i organiczności, co jest trudne do osiągnięcia na glebach wapiennych. Z kolei brzoza omszona (Betula pubescens) oraz jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) preferują gleby bardziej wilgotne i bogate w substancje organiczne, co również nie współgra z charakterystyką gleb wapiennych. Olsza czarna (Alnus glutinosa) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) to rośliny, które z kolei preferują tereny podmokłe lub torfowe, co sprawia, że ich uprawa na glebach wapiennych, które są zazwyczaj mniej wilgotne i bardziej zasolona, jest niewłaściwym rozwiązaniem. Wybór niewłaściwych gatunków roślin w uprawach może prowadzić do niepowodzeń i strat, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru roślin do warunków glebowych. W praktyce ogrodniczej, zrozumienie wymagań glebowych jest kluczowe dla sukcesu w uprawie roślin, a ignorowanie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz niezdrowych roślin.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
Czym nie jest konserwacja zabytku?
A. odzyskanie brakującej części zabytku.
B. przystosowanie zabytku do nowych warunków użytkowania.
C. działanie mające na celu zachowanie zabytku w stanie, w którym substancja zabytkowa nie ulega degradacji i możliwe jest docenienie jej wartości.
D. działanie mające na celu przywrócenie zabytku do formy najlepiej ukazującej jego wartości.
Przystosowanie zabytku do zmiany sposobu użytkowania nie jest klasyczną formą konserwacji, ponieważ ta ostatnia koncentruje się głównie na zachowaniu substancji zabytkowej oraz na jej ochronie przed degradacją. Konserwacja zabytków obejmuje różne działania, takie jak zabezpieczanie struktury, zapewnienie odpowiednich warunków atmosferycznych oraz podejmowanie kroków w celu utrzymania oryginalnych cech i walorów estetycznych. Przykładem prawidłowej konserwacji może być renowacja malowidła ściennego, gdzie zachowuje się oryginalne farby i techniki, a jedynie usuwa się zanieczyszczenia. W praktyce, działania konserwatorskie powinny być zgodne z wytycznymi Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS), które podkreślają znaczenie zachowania autentyczności i integralności zabytków. Wszelkie zmiany w sposobie użytkowania zabytków powinny być dokładnie przemyślane i zrealizowane w sposób, który nie narusza jego wartości kulturowych ani estetycznych.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Wiosną, z odsłoniętymi korzeniami, można sadzić
A. krzewy liściaste zimozielone
B. rośliny jednoroczne
C. róże rabatowe
D. rośliny dwuletnie
Wybór roślin do sadzenia w okresie wiosennym z odkrytym korzeniem powinien być starannie przemyślany w kontekście ich wymagań oraz warunków środowiskowych, które mogą znacząco wpłynąć na ich rozwój. Rośliny dwuletnie, mimo że mogą być sadzone na wiosnę, zazwyczaj preferują sadzenie jesienne, co wpływa na ich możliwość osiągnięcia pełnego potencjału w pierwszym roku. Sadzenie ich z odkrytym korzeniem wiosną może skutkować słabszym wzrostem. Z kolei rośliny jednoroczne, które są zazwyczaj sprzedawane w pojemnikach, lepiej przyjmują się po przesadzeniu, więc ich sadzenie z odkrytym korzeniem nie jest najlepszym rozwiązaniem, zwłaszcza że mogą wymagać bardziej stabilnych warunków. Krzewy liściaste zimozielone zdecydowanie nie są odpowiednie do sadzenia wiosną z odkrytym korzeniem, ponieważ ich system korzeniowy jest bardziej wrażliwy na uszkodzenia i trudniej im się przystosować po przesadzeniu. Zimozielone krzewy wymagają również starannego planowania czasowego, aby uniknąć stresu wywołanego zmieniającymi się warunkami atmosferycznymi. Te niepoprawne wybory sadzenia mogą prowadzić do niepowodzeń w ogrodnictwie, co wskazuje na konieczność zrozumienia specyfiki różnych roślin oraz ich optymalnych praktyk uprawowych.
Pytanie 34
Najlepszym rozwiązaniem na wzmocnienie trawiastej powierzchni w obszarze parkingu jest
A. rozsypanie na trawie mieszanki cementu i piasku
B. pokrycie parkingu ażurowymi płytami betonowymi
C. zamieszczenie drucianej siatki na głębokości 5 cm
D. wzmocnienie krawędzi trawnika drewnianą palisadą
Wysypanie na trawie mieszaniny piasku i cementu jest rozwiązaniem, które może wydawać się atrakcyjne, ale w praktyce prowadzi do wielu problemów. Tego rodzaju mieszanka, tworząc twardą nawierzchnię, ogranicza dostęp powietrza i wody do korzeni trawy, co skutkuje jej osłabieniem lub nawet całkowitym zniszczeniem. Trawa wymaga przestrzeni do wzrostu, a cementowe podłoże uniemożliwia jej naturalny rozwój. Zamiast wzmocnić nawierzchnię, takie środki mogą doprowadzić do degradacji gleby. Montaż siatki drucianej na głębokości 5 cm również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ siatka nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla trawnika, a jej niski poziom osadzenia może prowadzić do jej deformacji i uszkodzenia podczas ruchu pojazdów. Takie podejście nie uwzględnia także dynamiki gleby i jej naturalnych procesów. Wreszcie, umocnienie brzegów trawnika drewnianą palisadą jest bardziej dekoracyjnym rozwiązaniem, które nie oferuje wystarczającej stabilności dla chodników czy parkingów, a palisady mogą ulegać szybkiemu rozkładowi pod wpływem wilgoci, co dodatkowo ogranicza ich trwałość. Zdecydowanie lepiej jest zainwestować w sprawdzone metody takie jak ażurowe płyty, które łączą zarówno estetykę, jak i funkcjonalność, zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii lądowej.
Pytanie 35
Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?
A. niwelator oraz łaty niwelacyjne
B. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne
C. węgielnicę oraz pochylnik
D. poziomnicę i linijkę
Używanie taśmy mierniczej i łat niwelacyjnych do wyznaczania punktów wysokościowych to nie najlepszy pomysł, bo taśma raczej służy do pomiarów liniowych, a nie wysokościowych. Może się sprawdzić do orientacyjnych pomiarów poziomych, ale nie da nam dokładności, której potrzebujemy do wyznaczania różnic wysokości. Węgielnica i pochylnik to narzędzia do kontrolowania kątów, a nie do pomiarów wysokości. Jak użyjemy ich do wyznaczania punktów wysokościowych, to możemy mieć błędne wyniki, bo nie pozwalają one na dokładne ustalenie poziomu odniesienia, co jest kluczowe w geodezji. Tak samo poziomnica i linijka – chociaż są lepsze do pomiarów poziomych, to też nie wystarczą do precyzyjnego wyznaczania różnic wysokości. Poziomnica potwierdzi tylko, że coś jest wypoziomowane, ale nie pomoże nam w ustaleniu wysokości w stosunku do poziomu odniesienia. Wszystkie te narzędzia mają swoje zastosowanie w budownictwie lub geodezji, ale do faktycznego niwelowania potrzebujemy niwelatora i łat, bo to one są przeznaczone do takich zadań i spełniają branżowe standardy pomiarów wysokości.
Pytanie 36
Jakie gatunki roślin są w Polsce objęte całkowitą ochroną gatunkową?
A. Cis pospolity (Taxus baccata), barwinek pospolity (Vinca minor)
B. Dereń jadalny (Cornus mas), bluszcz pospolity (Hedera helix)
C. Bez czarny (Sambucus nigra), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. Dąb szypułkowy (Quercus robur), lipa drobnolistna (Tilia cordata)
Cis pospolity (Taxus baccata) oraz barwinek pospolity (Vinca minor) są objęte w Polsce ścisłą ochroną gatunkową, co oznacza, że ich zbieranie, niszczenie czy handel nimi jest zabronione. Cis pospolity jest gatunkiem drzewiastym, który odgrywa istotną rolę w ekosystemach leśnych, pełniąc funkcje ochronne i stabilizacyjne gleby. Ponadto, ze względu na swoje właściwości chemiczne, cis został wykorzystany w medycynie, zwłaszcza w terapii nowotworów, co podkreśla znaczenie jego ochrony. Barwinek pospolity, z kolei, jest rośliną okrywową, która znajduje zastosowanie w ogrodnictwie jako roślina ozdobna, a także w zielarstwie. Ochrona tych gatunków jest zgodna z dyrektywami unijnymi oraz krajowymi przepisami, które mają na celu zachowanie bioróżnorodności i ochronę zagrożonych ekosystemów. W praktyce, znajomość roślin objętych ochroną jest istotna dla osób zajmujących się botaniką, ogrodnictwem czy ochroną środowiska, aby podejmować świadome decyzje dotyczące ich uprawy i konserwacji.
Pytanie 37
Jak nazywa się choroba grzybowa roślin, której rozwój ułatwia ograniczona wentylacja pomieszczeń oraz zbyt duża wilgotność powietrza?
A. szara pleśń
B. guzowatość korzeni
C. plamistość liści
D. zgnilizna twardzikowa
Zgnilizna twardzikowa to inna choroba grzybowa, która najczęściej występuje w warunkach nadmiernej wilgotności, jednak jej objawy oraz czynniki sprzyjające rozwojowi różnią się od tych, które występują w przypadku szarej pleśni. Zgnilizna twardzikowa, wywoływana przez grzyby z rodzaju Sclerotinia, najczęściej atakuje rośliny w fazie wzrostu, objawiając się gniciem łodyg oraz korzeni. Guzowatość korzeni to choroba wywoływana przez nicienie oraz patogeny glebowe, która prowadzi do deformacji korzeni, a nie do rozwoju pleśni na powierzchni roślin. Plamistość liści to z kolei grupa chorób, które objawiają się plamami na liściach, a ich przyczyny mogą być zarówno grzybowe, jak i bakteryjne, natomiast nie są one bezpośrednio związane z wilgotnością powietrza czy brakiem wentylacji. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy tymi chorobami oraz ich specyficznymi wymaganiami do rozwoju jest kluczowe w skutecznym zarządzaniu zdrowiem roślin. Często błędne przypisanie choroby do niewłaściwych objawów wynika z nieznajomości cyklów życiowych patogenów oraz ich preferencji środowiskowych, co może prowadzić do nieefektywnego stosowania środków ochrony roślin.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Najlepszym wyborem roślin do umieszczenia w donicach wiszących (ampli) jest
A. niecierpek oraz nemezja
B. bakopa i pelargonia bluszczolistna
C. lwia paszcza oraz heliotrop
D. zeniszka i szałwia
Bakopa (Sutera cordata) i pelargonia bluszczolistna (Pelargonium peltatum) to rośliny szczególnie polecane do obsadzenia donic wiszących ze względu na swoje walory estetyczne i zdolność do długotrwałego kwitnienia. Bakopa charakteryzuje się drobnymi, delikatnymi kwiatami w różnych odcieniach bieli, różu i fioletu, które tworzą efektowne kaskady. Roślina ta jest również wysoce odporna na suszę, co czyni ją łatwą w pielęgnacji. Pelargonia bluszczolistna natomiast wyróżnia się pięknymi, zwisającymi pędami oraz dużą różnorodnością kolorów kwiatów, co dodatkowo wzbogaca kompozycję. Dodatkowo, obie rośliny preferują słoneczne stanowiska i dobrze rozwijają się w umiarkowanej wilgotności, co sprawia, że są świetnym wyborem do donic wiszących. W praktyce, zastosowanie tych roślin w aranżacjach balkonowych czy ogrodowych pozwala na uzyskanie efektownego wyglądu oraz stworzenie przyjemnej atmosfery. Warto również wspomnieć o odpowiednim nawożeniu i regularnym przycinaniu, co sprzyja lepszemu kwitnieniu i zdrowemu wzrostowi.
Pytanie 40
W planowanym ogrodzie z trawami ozdobnymi powinno się uwzględnić m.in.
A. życicę trwałą
B. miskant chiński
C. tatarak trawiasty
D. kostrzewę czerwoną
Kostrzewa czerwona (Festuca rubra) jest trawą, która znajduje zastosowanie w trawniki, ale nie spełnia wszystkich kryteriów, jakie stawia się przed roślinami ozdobnymi w kontekście projektowania ogrodów. Chociaż kostrzewa jest bardzo odporna na braki wody i dobrze radzi sobie w trudnych warunkach glebowych, jej walory estetyczne są znacznie uboższe w porównaniu do miskanta chińskiego. Jeśli chodzi o życicę trwałą (Lolium perenne), jest to roślina, która często wykorzystywana jest w mieszankach trawnikowych, jednak nie ma ona charakterystyki ozdobnej, która jest kluczowa w kontekście ogrodów. Tatarak trawiasty (Acorus gramineus), mimo że może być interesującą rośliną akwaterystyczną, nie nadaje się do standardowych nasadzeń w ogrodach ozdobnych, ponieważ jego wzrost i wygląd są znacznie mniej atrakcyjne niż w przypadku miskanta. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych traw związane są z myleniem funkcji dekoracyjnej z użytkową. W kontekście projektowania ogrodów, kluczowe jest uwzględnienie nie tylko aspektów wizualnych, ale również funkcjonalnych, które rośliny mogą pełnić w przestrzeni. Miskant chiński łączy w sobie te wszystkie cechy, co czyni go najlepszym wyborem w porównaniu do innych wymienionych roślin.