Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 6 sierpnia 2025 13:05
Data zakończenia: 6 sierpnia 2025 13:19

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w jaki sposób należy przygotować mahonię do sprzedaży.

Nazwa łacińska	Forma sprzedaży
Berberis julianae	C
Calluna vulgaris	P
Mahonia aquifolium	B
Rosa „Polarstern"	bB

A. W doniczce.

B. Bez bryły korzeniowej.

C. W pojemniku.

D. Z bryłą korzeniową.

Sprzedaż roślin bez bryły korzeniowej, w pojemnikach czy doniczkach może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, jednak takie podejście może prowadzić do wielu problemów w dalszym etapie użytkowania roślin. Rośliny bez bryły korzeniowej narażone są na stres związany z transplantacją, co może skutkować osłabieniem, a nawet obumarciem. Niestety, sprzedaż takich roślin często wiąże się z ich słabszymi wynikami wzrostu i wyższą podatnością na choroby. Odpowiedzi sugerujące sprzedaż w pojemnikach bądź doniczkach mogą być mylnie interpretowane jako właściwe, ale należy pamiętać, że nie wszystkie rośliny najlepiej czują się w takich warunkach. Pojemniki mogą również ograniczać rozwój systemu korzeniowego, co negatywnie wpływa na zdrowie rośliny. W branży ogrodniczej uznaje się, że sprzedaż roślin w formie bryły korzeniowej jest najlepszą praktyką, ponieważ wspiera ona ich naturalny rozwój, pozwala na zachowanie równowagi ekosystemu oraz zwiększa satysfakcję klientów, którzy oczekują zdrowych i dobrze rozwiniętych roślin. Ignorowanie tych faktów jest typowym błędem, który może prowadzić do rozczarowania zarówno sprzedawców, jak i klientów.

Pytanie 2

Aby efektywnie przeprowadzić prace związane z zakładaniem dwurzędowego żywopłotu z roślin posiadających odkryty korzeń, ile osób jest potrzebnych?

A. 4 osoby

B. 3 osoby

C. 1 osoby

D. 2 osoby

Zakładanie żywopłotu dwurzędowego z roślin z odkrytym korzeniem jest zadaniem, które wymaga współpracy przynajmniej dwóch osób. Pracownicy muszą działać zespołowo, aby zapewnić prawidłowe rozmieszczenie roślin oraz ich właściwe sadzenie. Pierwsza osoba może zajmować się przygotowaniem terenu, co obejmuje wykopanie dołów i usunięcie chwastów, podczas gdy druga osoba zajmuje się umieszczaniem roślin w dołach oraz ich stabilizowaniem. Ważne jest, aby rośliny były sadzone w odpowiednich odstępach, co zapewnia ich zdrowy wzrost i odpowiednią ekspozycję na światło. Zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, żywopłoty powinny być zakładane w okresach wiosennych lub jesiennych, kiedy warunki glebowe są optymalne, a ryzyko uszkodzenia korzeni jest minimalne. Praca w zespole pozwala na szybsze zakończenie zadania oraz minimalizuje ryzyko błędów, które mogłyby wystąpić podczas samodzielnego sadzenia przez jedną osobę, co jest kluczowe dla sukcesu całego przedsięwzięcia.

Pytanie 3

Jakie gatunki są typowe dla lasów łęgowych?

A. buk zwyczajny (Fagus sylvatica) oraz jodła pospolita (Abies alba)

B. jodła pospolita (Abies alba) oraz świerk pospolity (Picea abies)

C. grab pospolity (Carpinus betulus) oraz lipa drobnolistna (Tilia cordata)

D. olsza czarna (Alnus glutinosa) i topola biała (Populus alba)

Odpowiedź wskazująca na olszę czarną (Alnus glutinosa) i topolę białą (Populus alba) jako gatunki charakterystyczne dla lasów łęgowych jest prawidłowa, ponieważ oba te drzewa są typowymi przedstawicielami ekosystemów leśnych związanych z terenami wilgotnymi. Olsza czarna jest gatunkiem, który preferuje gleby o dużej wilgotności i często występuje w strefach zalewowych rzek, gdzie odgrywa kluczową rolę w stabilizacji gleby i ochronie przed erozją. Ponadto, jej korzenie mają zdolność do wiązania azotu, co korzystnie wpływa na jakość gleby i rozwój innych roślin. Topola biała, z kolei, rośnie w podobnych warunkach i jest znana z szybkiego wzrostu oraz dużej odporności na zalewanie. Współpraca tych gatunków w ekosystemie leśnym przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności, poprzez tworzenie siedlisk dla wielu organizmów. W kontekście zarządzania terenami użytków zielonych, znajomość charakterystycznych gatunków drzew jest kluczowa dla planowania działań ochronnych oraz rekultywacyjnych w obszarach narażonych na degradację.

Pytanie 4

Na fotografii przedstawione jest zbiorowisko roślinne z gatunku przywodnego, które nazywamy szuwarem?

A. trzcinowym

B. mannowym

C. oczeretowym

D. wielkoturzycowym

Odpowiedź trzcinowy jest prawidłowa, ponieważ szuwary trzcinowe (Phragmites australis) to jedno z najczęściej spotykanych zbiorowisk roślinnych w ekosystemach wodnych. Trzcina jest rośliną wieloletnią, która charakteryzuje się wytrzymałością na zmienne warunki wodne oraz umiejętnością akumulacji substancji odżywczych. W praktyce, szuwary trzcinowe odgrywają kluczową rolę w stabilizacji brzegów zbiorników wodnych, co zapobiega erozji. Dodatkowo, te rośliny są siedliskiem dla wielu gatunków ptaków, owadów i innych organizmów, co czyni je istotnym elementem bioróżnorodności. Ich obecność jest również wskaźnikiem zdrowia ekosystemu, a ich wykorzystanie w rekultywacji terenów podmokłych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Ochrona i odpowiednie zarządzanie szuwarami trzcinowymi są zgodne z najlepszymi praktykami w ochronie środowiska, przyczyniając się do poprawy jakości wód i ochrony siedlisk.

Pytanie 5

Jakie rozmnażanie zapewnia materiał roślinny, który jest wolny od patogenów i szkodników, a jednocześnie posiada cechy identyczne do roślin matecznych?

A. metodą in vitro

B. z siewu nasion

C. przez odkłady powietrzne

D. przez rozłogi i odrosty korzeniowe

Rozmnażanie roślin metodą in vitro to naprawdę ciekawa technika. Dzięki niej można uzyskać zdrowe rośliny, które są identyczne genetycznie z roślinami, z których pochodzą. W laboratoriach, w kontrolowanych warunkach, komórki roślinne rosną w specjalnych pożywkach. To pomaga zminimalizować ryzyko różnych zanieczyszczeń. Przykładem mogą być sadzonki orchidei, które powstają dzięki tej metodzie. Używając in vitro, możemy produkować lepsze materiały roślinne, co jest ważne, zwłaszcza w szkółkarstwie. Co więcej, ta metoda jest zgodna z dobrymi praktykami w ogrodnictwie i spełnia wymagania prawne. Z mojego doświadczenia, to na pewno sposób, który ma przyszłość w nowoczesnym ogrodnictwie.

Pytanie 6

Która roślina nie jest zalecana do uprawy w terenie w szkółce o piaszczystej glebie klasy V?

A. Dereń kousa (Cornus kousa)

B. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

C. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

D. Rokitnik pospolity (Hippophaë rhamnoides)

Rokitnik pospolity, czyli Hippophaë rhamnoides, to roślina, która naprawdę potrafi przetrwać w trudnych warunkach, nawet w suchej glebie. Dzięki temu często wykorzystuje się go w projektach rekultywacyjnych lub jako roślinę okrywową w miejscach, gdzie wody jest mało. Z kolei perukowiec podolski, czyli Cotinus coggygria, też daje radę w takich warunkach i jest ładny, dlatego chętnie go sadzą w ogrodach. Berberys Thunberga to kolejna niezła roślina, która znosi suche gleby i często tworzy żywopłoty, bo ma dobre właściwości fitosanitarne. Żeby dobrze dbać o te rośliny w takich warunkach, trzeba najpierw zrozumieć, czego potrzebują, i zastosować odpowiednie techniki, żeby mogły rosnąć. Często popełnianym błędem jest myślenie, że wszystkie rośliny mogą przetrwać bez pomocy ogrodnika w trudnych warunkach. Nie rozumienie specyficznych potrzeb każdej rośliny prowadzi do złych wyborów, a w efekcie ich wygląd i trwałość mogą mocno ucierpieć.

Pytanie 7

Jakie nawożenie należy przeprowadzić, aby dostosować podłoże o zasadowym pH do uprawy roślin wrzosowatych?

A. węglem brunatnym

B. wapnem rolniczym

C. torfem wysokim

D. ziemią kompostową

Torf wysoki jest idealnym amendmentem do podłoża o zasadowym odczynie, ponieważ posiada zdolność do obniżania pH gleby, co jest kluczowe dla optymalnych warunków wzrostu roślin wrzosowatych, które preferują środowisko lekko kwaśne. Wrzosowate, takie jak wrzosy czy borówki, nie tolerują wysokiego pH, które może prowadzić do niedoborów składników odżywczych. Torf wysoki, w przeciwieństwie do torfu niskiego, zawiera więcej substancji organicznych, co poprawia strukturyzację gleby, zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody oraz wspiera rozwój pożytecznych mikroorganizmów. Dodatkowo, torf wysokim może skutecznie poprawić aerację gleb, co jest istotne dla korzeni roślin wrzosowatych. W praktyce, stosowanie torfu wysokiego w procesie nawożenia powinno odbywać się według zaleceń dotyczących dawki oraz częstotliwości aplikacji, aby uniknąć nadmiernego zakwaszenia podłoża. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przed aplikacją warto przeprowadzić analizę gleby, co pozwoli na precyzyjne dostosowanie składników do rzeczywistych potrzeb uprawy.

Pytanie 8

Do koszenia trawnika sportowego i dywanowego oraz podczas pierwszego koszenia po założeniu trawy zaleca się korzystanie z kosiarki

A. wrzecionowej

B. rotacyjnej

C. rotorowej

D. listwowej

Kosiarki listwowe, rotorowe i rotacyjne nie są odpowiednie do koszenia trawnika dywanowego i sportowego, a ich zastosowanie może prowadzić do wielu problemów związanych z jakością cięcia. Kosiarka listwowa, choć użyteczna w pewnych warunkach, nie zapewnia tak precyzyjnego cięcia jak kosiarka wrzecionowa. W przypadku trawnika, gdzie kluczowe jest minimalne uszkodzenie źdźbeł trawy, kosiarka ta może prowadzić do nieefektywnego i nierównego koszenia. Kosiarki rotorowe oraz rotacyjne, które działają na zasadzie obracających się ostrzy, są bardziej odpowiednie do koszenia wyższej trawy czy chwastów, ale ich użycie w kontekście trawnika dywanowego może skutkować 'szarpanym' cięciem. Taki typ koszenia nie tylko obniża wartość estetyczną trawnika, ale także osłabia rośliny, co prowadzi do ich większej podatności na choroby. W praktyce, nieodpowiedni dobór kosiarki do specyfiki trawnika, jak w przypadku wymienionych typów, może skutkować nie tylko obniżeniem jakości estetycznej, ale również wydłużeniem czasu potrzebnego na pielęgnację, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zielonymi. Dlatego, aby zapewnić trwałość i zdrowie trawnika, warto stosować kosiarki wrzecionowe, które są dedykowane do takich zastosowań.

Pytanie 9

Kędzierzawość liści ujawnia się poprzez

A. powstawanie na liściu niewielkich plam brunatnych otoczonych ciemnoczerwoną obwódką

B. puszysty, mączysty osad na liściu

C. zgrubienia, deformacje oraz karminową barwę liścia

D. drobne, rdzawoczerwone i wypukłe plamy na liściu

Kędzierzawość liści to jedna z typowych reakcji roślin na stres, który może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak choroby, szkodniki czy niekorzystne warunki środowiskowe. Obserwacje wskazują, że kędzierzawość liści objawia się poprzez zgrubienia, zniekształcenia oraz karminową barwę liści, co jest efektem zmian w metabolizmie komórek roślinnych. W praktyce, identyfikacja kędzierzawości jest kluczowa dla rolników i ogrodników, ponieważ może wskazywać na obecność patogenów, takich jak wirusy czy grzyby, które mogą poważnie zagrażać uprawom. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie stanu zdrowia roślin w ogrodach, gdzie wczesne rozpoznanie kędzierzawości pozwala na szybsze wdrożenie działań ochronnych, takich jak zastosowanie odpowiednich pestycydów czy poprawa warunków uprawy. Warto również dodać, że zrozumienie mechanizmów kędzierzawości liści jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin, co pozwala na bardziej zrównoważone podejście do produkcji roślinnej.

Pytanie 10

Która z roślin jest stosowana do produkcji suchych bukietów?

A. Nagietek lekarski (Calendula officinclis)

B. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis)

C. Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum)

D. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)

Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum) to roślina, która ze względu na swoje trwałe kwiaty jest idealna do tworzenia suchych bukietów. Jej kwiaty, charakteryzujące się intensywnymi kolorami i trwałością, nie blakną ani nie więdną po wysuszeniu, co czyni je popularnym wyborem w florystyce. Kocanka ogrodowa jest wykorzystywana nie tylko w suchych kompozycjach, ale również w dekoracjach wnętrz, dzięki swojej estetyce oraz długotrwałości. Aby zapewnić optymalne efekty, ważne jest, aby zbierać kwiaty w pełnym rozkwicie, a następnie suszyć je w ciemnym, przewiewnym miejscu, co pozwala zachować ich nasycenie kolorów. W branży florystycznej kocanka ogrodowa jest ceniona za swoją wszechstronność, a także jako element dekoracyjny w aranżacjach ślubnych czy eventowych. Pamiętaj, że odpowiednia technika suszenia i konserwacji roślin wpływa na finalny efekt estetyczny, co podkreśla znaczenie znajomości potrzeb poszczególnych gatunków roślin w pracy florysty.

Pytanie 11

Która z podanych roślin dekoracyjnych jest rośliną dwuletnią?

A. Szafran wiosenny (Crocus vemus)

B. Stokrotka pospolita (Bellis perennis)

C. Żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)

D. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens)

Stokrotka pospolita (Bellis perennis) jest rośliną dwuletnią, co oznacza, że jej cykl życia trwa dwa lata. W pierwszym roku roślina tworzy liście i system korzeniowy, a w drugim roku kwitnie i produkuje nasiona. Ta cecha czyni ją idealną do ogrodów, gdzie można ją wykorzystywać do tworzenia efektownych rabat kwiatowych. W praktyce, stokrotki są często sadzone wczesną wiosną, co pozwala im rozwinąć się i zakwitnąć latem. Ponadto, ich zdolność do samosiewu sprawia, że są popularnym wyborem w naturalistycznych aranżacjach ogrodowych. Dobrą praktyką jest także ich wykorzystanie w ogrodach typu cottage, gdzie ich urokliwe kwiaty dodają uroku i koloru. Warto wiedzieć, że kwiaty stokrotek są również jadalne i mogą być używane w sałatkach, co dodatkowo zwiększa ich wartość użytkową w ogrodzie.

Pytanie 12

Wyznaczone w ogrodzie miejsce naśladujące naturalne warunki dla roślin górskich to

A. alpinarium

B. ogródek skalny

C. rosarium

D. arboretum

Wybór odpowiedzi dotyczących arboretum, rosarium oraz ogródka skalnego może prowadzić do nieporozumień związanych z ich funkcją i charakterystyką. Arboretum jest miejscem, w którym zbiera się oraz pokazuje różnorodne gatunki drzew i krzewów, skupiając się na ich klasyfikacji oraz badaniach botanicznych. To przestrzeń stworzona dla edukacji i nauki, a niekoniecznie dla imitacji naturalnych warunków górskich. Rosarium z kolei jest miejscem dedykowanym różom, gdzie gromadzi się różnorodne odmiany tych kwiatów, często z myślą o estetyce i uprawie, lecz nie odnosi się do górskich ekosystemów. Ogródek skalny, choć może wydawać się bardziej zbliżony do alpinarium, niekoniecznie zapewnia specyficzne warunki górskie, ponieważ może obejmować rośliny, które nie są wyłącznie górskie i mogą nie wymagać konkretnych warunków klimatycznych. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla właściwego doboru roślin oraz stworzenia przestrzeni ogrodowej, która będzie odzwierciedlać konkretny biotop. Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można popełnić typowe błędy myślowe, takie jak utożsamienie różnych typów ogrodów z ich funkcjami lub środowiskami, co prowadzi do nieścisłości w projektowaniu przestrzeni zielonych.

Pytanie 13

Jakie właściwości rośliny sprzedawanej z nagim systemem korzeniowym powinny skutkować jej odrzuceniem przy zakupie?

A. Przemarznięte korzenie

B. Brak liści

C. Zbyt długie korzenie

D. Uszkodzone gałązki

Brak liści, zbyt długie korzenie oraz nadłamane gałązki to problemy, które mogą być mniej krytyczne w porównaniu do przemarzonych korzeni, ale nie należy ich bagatelizować. Liście są kluczowym elementem fotosyntezy, a ich brak może sugerować, że roślina nie była w stanie prawidłowo się rozwijać, co może prowadzić do osłabienia jej kondycji. Jednak nie każda roślina bez liści jest automatycznie skreślona; niektóre gatunki mogą odzyskać liście po odpowiedniej pielęgnacji. Zbyt długie korzenie mogą z kolei wskazywać na problemy z przechowywaniem roślin w niewłaściwych warunkach, co może ograniczać ich zdolność do przyjęcia się w nowym miejscu. Choć długie korzenie mogą być potencjalnie przystosowane do transplantacji, ich długość nie zawsze jest czynnikiem decydującym o zdrowiu rośliny. Nadłamane gałązki, chociaż mogą wpływać na estetykę rośliny, często nie stanowią zagrożenia dla jej przetrwania. W wielu przypadkach rośliny te są w stanie się zregenerować, pod warunkiem, że reszta struktury rośliny jest zdrowa. Kluczową różnicą między tymi problemami a przemarzonymi korzeniami jest to, że uszkodzenia korzeni są trudniejsze do naprawy i mogą prowadzić do permanentnych uszkodzeń rośliny. Z tego względu, podczas zakupu roślin z nagim systemem korzeniowym, szczególna uwaga powinna być zwrócona na stan korzeni, gdyż ich zdrowie ma bezpośredni wpływ na przyszły rozwój oraz kondycję całej rośliny.

Pytanie 14

Aby zwiększyć odporność roślin na mróz, używa się nawozów

A. azotowych

B. potasowych

C. siarkowych

D. manganowych

Stosowanie nawozów siarkowych, manganowych czy azotowych w celu zwiększenia mrozoodporności roślin jest nieadekwatne i nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Nawozy siarkowe, choć ważne dla roślin, przede wszystkim wpływają na syntezę białka i procesy związane z metabolizmem azotu, nie mają jednak bezpośredniego wpływu na mrozoodporność. Siarka jest niezbędnym składnikiem do produkcji aminokwasów, ale jej rola nie obejmuje poprawy odporności na niskie temperatury. Jeżeli chodzi o nawozy manganowe, ich działanie koncentruje się głównie na procesach fotosyntezy i metabolizmie węglowodanów, co nie przekłada się na zwiększoną mrozoodporność. Mangan wspiera również działanie enzymów, jednak nie ma znaczącego wpływu na adaptację roślin do warunków mroźnych. Z kolei nawozy azotowe, chociaż kluczowe dla wzrostu wegetatywnego, mogą w rzeczywistości osłabiać rośliny w okresie zimowym. Nadmiar azotu sprzyja bujnemu wzrostowi w okresie wegetacyjnym, ale może prowadzić do osłabienia struktury komórkowej roślin, co czyni je wrażliwszymi na mróz. Typowym błędem w myśleniu jest postrzeganie wszystkich nawozów jako równoważnych w kontekście ochrony przed mrozem, co ignoruje złożoność procesów biochemicznych zachodzących w roślinach. Dlatego kluczowe jest zastosowanie odpowiednich nawozów, takich jak potasowe, które wspierają mechanizmy obronne roślin.

Pytanie 15

Jakie gatunki roślin można zarekomendować do aranżacji ogrodu skalnego w stylu alpejskim?

A. Smagliczka skalna (Alyssum saxatile), żagwin ogrodowy (Aubrieta × cultorum)

B. Krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina), serduszka piękne (Dicentra formosa)

C. Bluszcz pospolity (Hedera helix), funkia sina (Hosta glauca)

D. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis × hybrida), kosaciec bródkowy (Iris germanica)

Smagliczka skalna (Alyssum saxatile) oraz żagwin ogrodowy (Aubrieta × cultorum) to doskonałe wybory do ogrodu skalnego o charakterze alpejskim, ponieważ są to rośliny dobrze przystosowane do trudnych warunków panujących w takich środowiskach. Smagliczka skalna jest rośliną niską, dorastającą do około 15-30 cm wysokości, charakteryzującą się złotymi kwiatami, które kwitną od wiosny do lata. Ma płytki system korzeniowy, co pozwala jej dobrze funkcjonować w skalistym podłożu oraz efektywnie wykorzystać dostępne zasoby wody. Żagwin ogrodowy jest również niską rośliną, o gęstym pokroju, której kwiaty mogą mieć różne kolory, od fioletowego do różowego, i kwitnie wczesną wiosną. Obie rośliny są odporne na suszę, co czyni je idealnymi do ogrodów skalnych, gdzie gleba jest często uboga w składniki odżywcze oraz narażona na intensywne nasłonecznienie. Dodatkowo, wprowadzenie tych roślin do ogrodu skalnego przyczynia się do zwiększenia jego estetyki oraz bioróżnorodności, co jest zgodne z zasadami projektowania zieleni w ogrodach alpejskich.

Pytanie 16

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na zakup roślin do obsadzenia 1 m2 rabaty, jeśli planowana odległość sadzenia to 25 x 25 cm, a cena za pojedynczą roślinę wynosi 3,00 zł?

A. 60,00 zł

B. 75,00 zł

C. 30,00 zł

D. 48,00 zł

Aby obliczyć koszt zakupu roślin potrzebnych do obsadzenia 1 m2 kwietnika przy rozstawie 25 x 25 cm, należy najpierw obliczyć liczbę roślin, które zmieszczą się na tej powierzchni. Rozstaw 25 cm oznacza, że na 1 m długości można umieścić 4 rośliny (100 cm / 25 cm = 4). Zatem na 1 m2 (1 m x 1 m) zmieści się 16 roślin (4 rośliny wzdłuż jednego boku i 4 wzdłuż drugiego, co daje 4 x 4 = 16). Koszt jednostkowy rośliny wynosi 3,00 zł. Dlatego całkowity koszt zakupu roślin na 1 m2 wynosi 16 roślin x 3,00 zł = 48,00 zł. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z dobrymi praktykami w planowaniu nasadzeń, gdzie ważne są nie tylko koszty, ale także efektywność przestrzenna oraz zdrowotność roślin w danym układzie. Warto pamiętać, że odpowiednia rozstaw roślin wspiera ich prawidłowy wzrost i rozwój, co jest kluczowe w ogrodnictwie i projektowaniu zieleni.

Pytanie 17

Do wrzośców oraz kalmii należy odpowiednio przygotować podłoże

A. zasadowe i odpowiednio wilgotne

B. kwaśne i odpowiednio wilgotne

C. kwaśne i dosyć suche

D. zasadowe i dosyć suche

Wrzośce i kalmie to rośliny, które preferują środowisko o niskim pH, co oznacza, że ich optymalne warunki glebowe są kwaśne. Takie pH sprzyja ich rozwojowi, ponieważ te rośliny są przystosowane do naturalnych siedlisk, w których gleby są często ubogie w składniki odżywcze i charakteryzują się kwaśnym odczynem. Optymalna wilgotność gleby również ma kluczowe znaczenie, ponieważ zbyt suche podłoże może prowadzić do obumierania roślin, a niedobór wody hamuje ich wzrost. W praktyce, przed sadzeniem wrzośców i kalmii, warto przeprowadzić test pH gleby, aby upewnić się, że jest ono na poziomie 4,5-6,0. Można również wzbogacić glebę o torf lub kompost, aby poprawić struktury gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Dodatkowo, stosowanie mulczu pomoże w regulacji temperatury gleby oraz w utrzymaniu wilgoci, co jest niezwykle istotne dla zdrowia tych roślin. Warto również pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić dostateczny dostęp wody do korzeni.

Pytanie 18

Jakiego rodzaju roślinę warto wybrać, aby dekoracja florystyczna była w odcieniach szarości?

A. Rącznik pospolity (Ricinus communis)

B. Ubiorek tarczowy (Iberis umbellata)

C. Starzec popielny (Senecio cineraria)

D. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)

Starzec popielny (Senecio cineraria) jest idealnym wyborem do dekoracji florystycznych utrzymanych w odcieniach szarości, ponieważ jego liście mają charakterystyczny, srebrzystoszary kolor. Roślina ta, znana również jako 'dusty miller', jest często wykorzystywana w ogrodnictwie i aranżacji przestrzeni ze względu na swoje dekoracyjne właściwości. Przykładem zastosowania może być tworzenie kompozycji w donicach, gdzie starzec popielny harmonijnie współgra z innymi roślinami o ciemniejszych barwach, a jego szarość łagodzi kontrasty. W praktyce, roślina ta jest także stosowana w bukietach jako element podkreślający inne kwiaty, co pozwala na uzyskanie eleganckiego efektu. W kontekście planowania ogrodów i przestrzeni zielonych, starzec popielny jest zalecany w standardach projektowania, które podkreślają potrzebę zrównoważonego doboru roślin w celu osiągnięcia spójności estetycznej i kolorystycznej. Ponadto, dobrze znosi różne warunki glebowe oraz jest odporny na choroby, co czyni go praktycznym wyborem dla każdego ogrodnika.

Pytanie 19

Aby poprawić właściwości gleby na obszarze przeznaczonym do stworzenia kwietnika sezonowego, należy rozprowadzić i wmieszać z glebą warstwę ziemi kompostowej o grubości 5 cm na obszarze 20 m². Ile m³ ziemi kompostowej jest wymagana do zrealizowania tego zadania?

A. 0,5 m3

B. 1,5 m3

C. 1,0 m3

D. 2,0 m3

W ogrodnictwie i budownictwie ważne są pojęcia związane z objętością, a pomylenie jednostek czy złe obliczenia mogą wprowadzić sporo chaosu. Grubość warstwy kompostu powinna być wyrażona w metrach, bo to ma znaczenie przy obliczeniach objętości. Jeżeli Twoja odpowiedź to coś innego niż 1 m³, to pewnie zrozumiałeś źle powierzchnię lub grubość. Na przykład, 0,5 m³ może wynikać z błędnego założenia, że grubość to 2,5 cm zamiast 5 cm, co obniżałoby objętość. Odpowiedzi jak 1,5 m³ czy 2,0 m³ mogą sugerować, że masz zbyt dużo materiału, a to też nie jest zgodne z tym, co planujemy. Pamiętaj, że za gruba warstwa kompostu może powodować problemy z przewiewnością i zatrzymywaniem wody, co niekorzystnie wpływa na rośliny. Dlatego przy przygotowywaniu terenów zielonych ważne jest, żeby trzymać się ustalonych norm i zaleceń odnośnie grubości warstw materiałów organicznych, bo to naprawdę wpływa na zdrowie roślin i równowagę w ekosystemie.

Pytanie 20

Ile wrzosów jest koniecznych do zasadzenia na powierzchni 3 m2 rabaty, jeśli odległość między sadzonkami wynosi 30 cm x 40 cm?

A. 25 szt.

B. 8 szt.

C. 12 szt.

D. 36 szt.

Aby obliczyć liczbę wrzosów potrzebnych do obsadzenia 3 m2 rabaty przy rozstawie sadzenia 30 cm x 40 cm, najpierw przeliczamy powierzchnię na centymetry kwadratowe. 3 m2 to 30000 cm2. Następnie obliczamy powierzchnię przypadającą na jeden wrzos: 30 cm x 40 cm = 1200 cm2. Teraz dzielimy całkowitą powierzchnię rabaty przez powierzchnię jednego wrzosu: 30000 cm2 / 1200 cm2 = 25. Ostatecznie, aby uzyskać dobrze zagospodarowaną rabatę, warto stosować odpowiednie rozstawienie roślin, które zapewnia nie tylko estetykę, ale także optimalne warunki wzrostu i rozwoju roślin. W praktyce ogrodniczej ważne jest, aby nie tylko uwzględniać odległości między roślinami, ale także ich docelowe rozmiary, co wpływa na gęstość sadzenia. Wrzosy charakteryzują się różnorodnością odmian, co również może wpływać na ich wymagania przestrzenne. Dobrą praktyką jest także planowanie rabaty w sposób, który uwzględnia ich sezonalność oraz potrzeby siedliskowe, co może zwiększyć atrakcyjność ogrodu przez cały rok.

Pytanie 21

Jaką grupę roślin można zalecić do wykorzystania na rabacie bylinowej usytuowanej w cienistym miejscu?

A. Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), konwalia majowa (Convallaria majalis), fiołek wonny (Viola odorata)

B. Czyściec wełnisty (Stachys byzantina), rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum), karmik ościsty (Sagina subulatd)

C. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens), paciorecznik ogrodowy (Canna generalis), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)

D. Aster krzaczasty (Aster dumosus), jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), malwa różowa (Althea rosea)

Dąbrówka rozłogowa, konwalia majowa i fiołek wonny to super rośliny do robienia rabat w cieniu. Te gatunki dobrze znoszą cień i wilgoć, co jest mega ważne w takich miejscach. Dąbrówka rozłogowa jest niską byliną i rośnie dość szybko, tworząc gęste dywany, co skutecznie tłumi chwasty. Konwalia majowa ma piękny zapach i też preferuje cień oraz wilgoć, a jej zapach przyciąga pszczoły i inne zapylacze. Fiołek wonny jest śliczny i odporny na chłody, więc idealnie nadaje się do wiosennych kompozycji. W praktyce, przy tworzeniu rabat w cieniu, warto wybierać rośliny o podobnych wymaganiach co do gleby i światła, bo to pomaga im się rozwijać i dobrze wyglądać. Też dobrym pomysłem jest używanie mulczu, żeby gleba była wilgotna, bo w cieniu wysychanie trwa dłużej.

Pytanie 22

Jakie instrumenty powinno się zastosować do zmierzenia różnicy wysokości pomiędzy wejściem do parku a bramą wyjazdową oddaloną o 100 m?

A. Poziomica, taśma.

B. Węgielnica, teodolit.

C. Niwelator, łata.

D. Węgielnica, poziomnica.

Użycie niwelatora i łaty do pomiaru różnicy wysokości pomiędzy wjazdem do parku a bramą wyjazdową jest najbardziej odpowiednie w kontekście precyzyjnych pomiarów geodezyjnych. Niwelator to instrument optyczny, który pozwala na ustalenie wysokości punktów w terenie poprzez pomiar kątów oraz różnic wysokości. Łata, będąca długim, prostym narzędziem, umożliwia bezpośredni pomiar wysokości w określonym punkcie. Dzięki połączeniu tych dwóch narzędzi można dokładnie określić różnicę wysokości na odcinku 100 m, co jest istotne w pracach budowlanych, projektowaniu krajobrazu oraz wszelkich inwestycjach związanych z infrastrukturą. Przykładem zastosowania może być ustalenie spadków terenu w celu zapewnienia odpowiedniego odwodnienia. Dobrą praktyką jest korzystanie z niwelatora i łaty w sytuacjach, gdy wymagana jest wysoka dokładność pomiarów, zwłaszcza w warunkach zmiennych, takich jak teren o zróżnicowanej topografii.

Pytanie 23

Która z nawierzchni twardych ulepszonych jest brana pod uwagę?

A. nawierzchnia tłuczniowa

B. nawierzchnia żwirowa

C. nawierzchnia gruntowa

D. nawierzchnia betonowa

Nawierzchnie gruntowe, tłuczniowe oraz żwirowe różnią się znacząco od nawierzchni betonowej, zarówno pod względem strukturalnym, jak i funkcjonalnym. Nawierzchnia gruntowa, na przykład, nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej nośności oraz stabilności w warunkach intensywnego ruchu. Gruntowe nawierzchnie są podatne na erozję i deformacje, co czyni je nietrwałymi i wymaga częstych remontów. Z kolei nawierzchnie tłuczniowe, składające się z kawałków kruszywa, oferują lepszą stabilność niż nawierzchnie gruntowe, ale wciąż nie osiągają parametrów technicznych nawierzchni betonowej. Ich struktura jest znacznie bardziej podatna na osiadanie oraz wymaga systematycznego uzupełniania kruszywa i wyrównywania. Nawierzchnie żwirowe, mimo że mogą zapewnić nieco lepszą przepuszczalność wody, również nie spełniają norm dla nawierzchni ulepszonych. W praktyce ich użytkowanie ogranicza się do terenów o niskim natężeniu ruchu, takich jak drogi dojazdowe czy ścieżki rowerowe. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi typami nawierzchni jest kluczowe dla właściwego doboru materiałów w projektach infrastrukturalnych, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort użytkowników.

Pytanie 24

Kiedy należy wykonać zabieg nawożenia pogłównego w rabacie bylinowej?

A. Po usunięciu rabaty

B. Zaraz po zasadzeniu roślin na rabacie

C. Przed zasadzeniem roślin na rabacie

D. W drugim roku po zasadzeniu roślin na rabacie

Zabieg nawożenia pogłównego rabaty bylinowej powinien być przeprowadzany w drugim roku po posadzeniu roślin, ponieważ to właśnie wtedy rośliny zaczynają efektywnie wykorzystywać składniki odżywcze z gleby i rozwijają swoje systemy korzeniowe. Podczas pierwszego roku rośliny koncentrują się na aklimatyzacji w nowym środowisku, co oznacza, że nawożenie w tym czasie może być mniej efektywne. W drugim roku natomiast, rośliny są już dobrze zakorzenione, a nawóz pomoże im w pełni wykorzystać swój potencjał wzrostu i rozwoju. Przykładowo, nawożenie azotowe w tym okresie może stymulować bujniejsze kwitnienie, co jest kluczowe dla estetyki rabaty. Dobre praktyki branżowe sugerują stosowanie nawozów o kontrolowanym uwalnianiu, aby dostarczyć składników odżywczych w sposób zrównoważony przez dłuższy czas. Warto również obserwować potrzeby roślin i dostosować nawożenie do ich specyficznych wymagań, co zwiększa efektywność zabiegów pielęgnacyjnych.

Pytanie 25

Mszyce, które zagrażają krzewom oraz drzewom iglastym, to jakiego rodzaju owady?

A. ochojniki

B. zmieniki

C. opuchlaki

D. miniarki

Zmiana w populacji owadów szkodliwych, takich jak zmieniki, opuchlaki czy miniarki, może prowadzić do nieporozumień co do ich klasyfikacji i wpływu na ekosystem. Zmieniki, chociaż są również szkodnikami roślin, nie są typowymi mszycami atakującymi drzewa iglaste, lecz raczej preferują inne gatunki roślinne, takie jak liściaste. Z kolei opuchlaki, z rodziny Curculionidae, są owadami chrząszczowymi, które głównie żerują na korze i liściach, co czyni je mniej zależnymi od iglaków. Miniarki, będące motylami, atakują głównie liście, a ich larwy żerują wewnątrz tkanki roślinnej, co różni je od mszyc, które żyją na powierzchni roślin. Typowym błędem jest mylenie tych grup owadów z mszycami, co prowadzi do nieefektywnych metod zwalczania. W praktyce ogrodniczej kluczowe jest precyzyjne identyfikowanie szkodników, aby zastosować odpowiednie środki ochrony roślin, co jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin, polegającej na zrównoważonym podejściu do zarządzania szkodnikami.

Pytanie 26

Jakiego rodzaju kruszywo używano do stworzenia wierzchniej warstwy nawierzchni ścieżek w klasycznym japońskim ogrodzie?

A. Drewno strugane.

B. Kruszywo ceglane.

C. Grys granitowy.

D. Pumeks przemysłowy.

Grys granitowy jest materiałem o doskonałych właściwościach mechanicznych, co czyni go idealnym do zastosowania jako warstwa ścieralna nawierzchni ścieżek w tradycyjnych ogrodach japońskich. Jego struktura zapewnia odpowiednią trwałość oraz odporność na działanie warunków atmosferycznych, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej eksploatacji. Grys granitowy charakteryzuje się również estetycznym wyglądem, co wpisuje się w filozofię japońskiego ogrodu, gdzie harmonia z naturą i piękno są niezwykle istotne. Dodatkowo, dobór grysu o odpowiedniej granulacji sprzyja naturalnemu odprowadzaniu wody, co zapobiega erozji i gromadzeniu się wilgoci. W praktyce, stosowanie grysu w ogrodach japońskich często łączy się z innymi elementami krajobrazu, takimi jak kamienie czy żwir, co podkreśla ich organiczny charakter oraz różnorodność tekstur. Warto także zauważyć, że grys granitowy jest zgodny z wieloma standardami budowlanymi dotyczącymi materiałów stosowanych w ogrodnictwie, co potwierdza jego zalety i odpowiedniość do tego typu zastosowań.

Pytanie 27

Jakie czynniki sprzyjają obfitemu kwitnieniu różaneczników?

A. Gleba o neutralnym odczynie, miejsce nasłonecznione, wietrzne

B. Gleba wilgotna o zasadowym pH, miejsce w półcieniu

C. Gleba kwaśna, wilgotna, miejsce osłonięte

D. Gleba kwaśna, lokalizacja sucha, nasłoneczniona

Nieodpowiednie warunki dla różaneczników mogą prowadzić do ich słabego wzrostu i ograniczonego kwitnienia. Ziemia o odczynie obojętnym lub zasadowym nie jest odpowiednia dla tych roślin, ponieważ wpływa na dostępność składników odżywczych, co może prowadzić do ich niedoboru. Gleby o pH wyższym niż 6,5 mogą ograniczać wchłanianie takich minerałów jak żelazo, co skutkuje objawami chlorozu i ogólnym osłabieniem roślin. Dodatkowo, stanowisko słoneczne oraz wietrzne jest niekorzystne, gdyż różaneczniki preferują półcień i osłonę przed wiatrem. Ekstremalne nasłonecznienie prowadzi do przegrzewania się roślin, co osłabia ich system odpornościowy. Stanowiska suche również są problematyczne, ponieważ różaneczniki potrzebują odpowiedniego poziomu wilgotności do prawidłowego wzrostu. Podsumowując, typowe błędy myślowe związane z wyborem lokalizacji i warunków glebowych dla różaneczników mogą prowadzić do nieodpowiednich praktyk ogrodniczych, co w konsekwencji wpływa na ich zdrowie i estetykę. Z tego powodu warto zapoznać się z podstawowymi wymaganiami tych roślin przed ich zasadzeniem, co pomoże uniknąć rozczarowań i zapewni bujne kwitnienie.

Pytanie 28

Ile roślin jest potrzebnych do zasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2, jeśli będą to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 440 sztuk

B. 250 sztuk

C. 160 sztuk

D. 120 sztuk

Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do obsadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2 roślinami begonii bulwiastej w rozstawie 20 cm x 20 cm, należy najpierw przeliczyć powierzchnię, którą zajmuje jedna roślina. Rozstaw 20 cm x 20 cm oznacza, że każda roślina zajmuje powierzchnię 0,2 m x 0,2 m, co daje 0,04 m2. Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię kwietnika przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 10 m2 / 0,04 m2 = 250. Ta metoda jest powszechnie stosowana w projektowaniu ogrodów i kwietników, aby zapewnić odpowiednią gęstość obsadzenia. W praktyce, przy planowaniu obsadzenia należy również uwzględnić aspekty takie jak wysokość roślin, ich pokrój oraz warunki środowiskowe, co może wpłynąć na ostateczny wybór roślin i ich rozmieszczenie. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które promują zarówno estetykę, jak i zdrowie roślin.

Pytanie 29

Róża pomarszczona (Rosa rugosa), sadzona na zboczach wzdłuż dróg komunikacyjnych, przede wszystkim pełni funkcję

A. przeciwerozyjną

B. sanitarną

C. klimatyczną

D. gospodarczą

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) jest rośliną, która odgrywa kluczową rolę w ochronie przed erozją gleb, zwłaszcza w obszarach skarp i nasypów przy trasach komunikacyjnych. Jej mocny system korzeniowy stabilizuje glebę, co zmniejsza ryzyko osuwisk oraz degradacji gruntów. Roślina ta, dzięki swojej odporności na trudne warunki, takie jak sól, wiatr oraz zmienność wilgotności, staje się idealnym wyborem na tereny ekspozycyjne. W praktyce, sadzenie róży pomarszczonej na skarpach nie tylko wspiera ochronę ziemi, ale także poprawia bioróżnorodność w otoczeniu, służąc jako habitat dla wielu gatunków. W wielu krajach, takich jak Japonia czy Stany Zjednoczone, rośliny te są używane w projektach rekultywacji, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska. Dodatkowo, ich zastosowanie w ogrodnictwie krajobrazowym sprzyja estetyce otoczenia, co podkreśla ich wszechstronność w kontekście ekologii oraz urbanistyki.

Pytanie 30

Aby przyspieszyć rozwój nowych korzeni bezpośrednio po aeracji, co należy wykonać?

A. piaskowanie

B. wałowanie

C. mulczowanie

D. podlewanie

Wałowanie, podlewanie i mulczowanie to techniki, które mogą być stosowane w pielęgnacji gleby, ale nie są optymalne bezpośrednio po aeracji, szczególnie w kontekście przyspieszania powstawania nowych korzeni. Wałowanie, choć przydatne w stabilizacji gleby, może spowodować zbyt duże zagęszczenie podłoża, co z kolei ogranicza rozwój nowych korzeni. Gleba musi być wystarczająco przewiewna, aby korzenie mogły się swobodnie rozwijać, a wałowanie narusza tę równowagę. Podlewanie po aeracji jest również ważne, ale jego nadmiar nie dostarcza struktury do gleby, więc nie wspiera rozwoju korzeni tak efektywnie jak piaskowanie. Mulczowanie, z drugiej strony, jest korzystne w kontekście ochrony gleby przed erozją i utrzymywaniu wilgoci, lecz nie dostarcza niezbędnej struktury, która umożliwia rozwój korzeni. W przypadku pytań dotyczących technik ogrodniczych, ważne jest, aby podejść do zagadnienia holistycznie, rozważając, które metody najlepiej wspierają określone cele, takie jak zwiększenie biodiversity, poprawa jakości gleby i wspieranie zdrowego wzrostu roślin. Błędem jest zatem myślenie, że inne metody mogą zastąpić piaskowanie w procesie regeneracji korzeni, co może prowadzić do nieefektywnej pielęgnacji oraz nieoptymalnych warunków dla roślin.

Pytanie 31

Kainit to nawóz

A. potasowy

B. azotowy

C. fosforowy

D. wapniowy

Kainit jako nawóz potasowy często jest mylony z nawozami fosforowymi, wapniowymi czy azotowymi, co wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy tymi rodzajami nawozów. Nawóz fosforowy, na przykład, jest kluczowy dla rozwoju systemu korzeniowego i kwitnienia roślin, ale nie dostarcza potasu, który jest kluczowy dla wielu aspektów metabolizmu roślin. Z kolei nawozy wapniowe mają na celu poprawę struktury gleby oraz neutralizację kwasowości, co jest istotne w przypadku gleb ubogich w wapń, ale również nie mają one właściwości nawozów potasowych. Azot natomiast stanowi kluczowy element w syntezie białek roślinnych, a nawozy azotowe są często stosowane w celu zwiększenia wzrostu liści i ogólnej masy roślin. Użycie niewłaściwego typu nawozu może prowadzić do niedoboru istotnych składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na plony. Dlatego tak ważne jest, by przed zastosowaniem nawozów zawsze przeprowadzać analizy gleby oraz dostosować odpowiednią dawkę nawozu do konkretnych potrzeb upraw. Ostatecznie, zrozumienie, jakie składniki odżywcze są potrzebne w danym momencie wzrostu roślin, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania nawożeniem.

Pytanie 32

Kiedy najlepiej zaplanować sadzenie cebul zimowitów?

A. IV/V

B. IX/X

C. VII/VIII

D. X/XI

Sadzenie cebul zimowitów w lipcu czy sierpniu to dobry pomysł! Właśnie w tym czasie te rośliny przechodzą w stan spoczynku i lubią mieć spokój, żeby dobrze się ukorzenić przed zimą. Pamiętaj tylko, że zimowity wolą gleby, które dobrze przepuszczają wodę i są bogate w składniki odżywcze. Dzięki temu będą zdrowo rosnąć. Jak posadzisz je o czasie, to korzenie zdążą się dobrze rozwinąć i wiosną możesz liczyć na ładne kwitnienie. Jeśli cebule posadzisz w lipcu, będą miały czas na aklimatyzację w ziemi i przetrwają zimę — to wskazówki, które potwierdzają ogrodnicy. No i pamiętaj, warto także na początku dobrze je podlać, żeby miały wszystko, czego potrzebują do rozwoju.

Pytanie 33

Jaką bylinę warto zasadzić w lekko zacienionej części ogrodu skalnego, aby cieszyć się kwitnieniem od kwietnia do czerwca?

A. Jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea)

B. Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens)

C. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica)

D. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)

Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens) to doskonały wybór do lekko zacienionych miejsc w ogrodzie skalnym, ponieważ charakteryzuje się długim okresem kwitnienia od kwietnia do czerwca. Ta bylina jest nie tylko atrakcyjna wizualnie, ale również odporna na różne warunki glebowe. Preferuje gleby dobrze przepuszczalne, ale potrafi przystosować się do nieco trudniejszych warunków. Ponadto, ubiorek wiecznie zielony jest rośliną niewymagającą, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla ogrodników, którzy chcą uzyskać efektowny kwiatowy akcent bez dużego nakładu pracy. W dobrych praktykach ogrodniczych zaleca się łączenie ubiorka z innymi bylinami o podobnych wymaganiach, co pozwala stworzyć harmonijną kompozycję. Te cechy sprawiają, że ubiorek wiecznie zielony to bardzo wartościowa roślina w kontekście ogrodnictwa skalnego, nadająca mu naturalny i estetyczny wygląd.

Pytanie 34

Nawożenie roślin ozdobnych powinno odbywać się

A. tuż przed zasadzeniem roślin w stałym miejscu

B. w czasie wegetacji

C. zaraz po zasadzeniu roślin w stałym miejscu

D. w fazie spoczynku

Prawidłowe nawożenie roślin ozdobnych wymaga zrozumienia ich cyklu życia i naturalnych potrzeb. Okres spoczynku roślin, kiedy nie prowadzą one aktywnej fotosyntezy, nie jest odpowiednim czasem na nawożenie pogłówne. W tym czasie rośliny nie są w stanie wykorzystać dostarczonych składników odżywczych, co może prowadzić do ich akumulacji w glebie i potencjalnych problemów z toksycznością. Każda roślina przechodzi naturalny cykl wegetacyjny, który obejmuje fazy wzrostu, kwitnienia, a następnie spoczynku. Nawożenie bezpośrednio przed sadzeniem roślin na miejsce stałe również jest nieefektywne, ponieważ młode rośliny mogą nie być w stanie przyswoić składników odżywczych w nowym środowisku. Co więcej, nawożenie zaraz po posadzeniu może prowadzić do spalenia korzeni, które są jeszcze wrażliwe. Często popełnianym błędem jest także brak odpowiedniego rozpoznania potrzeb nawozowych roślin, co prowadzi do nieprawidłowych decyzji w zakresie stosowanych dawek i rodzajów nawozów. Kluczowe w nawożeniu jest zrozumienie, że każda roślina ma indywidualne wymagania, które należy dostosować do jej etapu rozwoju i warunków środowiskowych.

Pytanie 35

Jakie rodzaje prac narażają pracowników na urazy głowy?

A. na zewnątrz budynków - narażenie na zimno i deszcz

B. spawalnicze oraz procesy odlewnicze

C. ziemne i skalne, prace w wykopach oraz rowach

D. narażające na zamoczenie ciała lub przesiąknięcie odzieży z powodu używania wody

Prace ziemne i skalne, w tym prace w wykopach i rowach, mogą prowadzić do urazów głowy z wielu powodów. Pracownicy wykonujący te zadania są narażeni na różnorodne zagrożenia, takie jak opadające kamienie, narzędzia oraz materiały budowlane, które mogą spaść na głowę. Zgodnie z normami BHP, pracodawcy są zobowiązani do stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej (ŚO) w takich sytuacjach, w tym kasków ochronnych, które są kluczowym elementem minimalizującym ryzyko urazów głowy. Wykorzystanie odpowiednich technik zabezpieczających oraz przeprowadzanie regularnych szkoleń BHP dla pracowników w kontekście zagrożeń na placu budowy są również fundamentalnymi elementami skutecznego zarządzania ryzykiem. Ważne jest, aby pracownicy byli świadomi zagrożeń związanych z ich pracą oraz aby stosowali odpowiednie procedury bezpieczeństwa, co przyczynia się do ochrony ich zdrowia i życia.

Pytanie 36

Szersza odległość sadzenia roślin w kwietniku sprawia wrażenie

A. wydłużenia obszaru kwietnika

B. zwiększenia obszaru kwietnika

C. zmniejszenia obszaru kwietnika

D. skrócenia obszaru kwietnika

Odpowiedź wskazująca na zwiększenie powierzchni kwietnika jest poprawna, ponieważ większa rozstawa sadzenia roślin wpływa na postrzeganą przestronność i wielkość obszaru. Większa odległość między roślinami pozwala na lepsze wyeksponowanie każdej z nich, co sprawia, że przestrzeń wydaje się większa i bardziej otwarta. W praktyce, projektanci ogrodów często stosują technikę większego rozstawu, aby stworzyć wrażenie większej powierzchni oraz uniknąć efektu zagracenia. Zasada ta jest zgodna z dobrymi praktykami w aranżacji przestrzeni zieleni, które wskazują na znaczenie przestrzeni i proporcji w projektowaniu. Dodatkowo, odpowiedni rozstaw może sprzyjać lepszemu wzrostowi roślin poprzez zapewnienie im większej ilości światła i powietrza. Z tego powodu, umiejętność stosowania większej rozstwy sadzenia jest kluczowa dla osiągnięcia estetycznych i funkcjonalnych efektów w projektowaniu kwietników.

Pytanie 37

Jakie środki są używane do zwalczania chorób grzybowych w roślinach ozdobnych?

A. fungicydy

B. herbicydy

C. akarycydy

D. retardanty

Fungicydy to substancje chemiczne, które mają na celu zwalczanie chorób roślin wywoływanych przez grzyby. Są one niezwykle istotne w ochronie roślin ozdobnych, ponieważ wiele z tych roślin jest podatnych na różnorodne infekcje grzybicze, które mogą prowadzić do ich osłabienia, a nawet śmierci. Przykłady chorób grzybowych to mączniak prawdziwy, rdza czy szara pleśń. W praktyce stosowanie fungicydów wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania oraz terminu aplikacji, co pozwala na skuteczne zwalczanie patogenów przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na środowisko. Warto również zaznaczyć, że fungicydy można podzielić na kilka grup, w tym fungicydy systemiczne, które wnikają do wnętrza rośliny, oraz kontaktowe, które działają na powierzchni. Dobre praktyki w ochronie roślin obejmują rotację fungicydów, co zmniejsza ryzyko rozwinięcia się odporności patogenów. Właściwe stosowanie fungicydów przyczynia się do zdrowotności roślin oraz poprawia estetykę ogrodów.

Pytanie 38

W szkółkarstwie, co oznacza symbol B+S, odnosząc się do bryły korzeniowej drzewa liściastego zabezpieczonej?

A. sznurkiem

B. folią

C. tkaniną jutową

D. siatką drucianą

Wybór odpowiedzi związanych z sznurkiem, folią czy tkaniną jutową pokazuje brak zrozumienia roli, jaką pełni siatka druciana w kontekście zabezpieczania bryły korzeniowej. Sznurek może być użyty do wiązania, jednak nie chroni on struktury korzeniowej przed uszkodzeniami. W przypadku transportu roślin, sznurki mogą ulegać zerwaniu lub nie zapewniać odpowiedniego wsparcia, co prowadzi do uszkodzenia delikatnych korzeni. Folia, choć może chronić przed wysychaniem, nie zapewnia stabilności bryły korzeniowej i nie pozwala na swobodny przepływ powietrza. Długotrwałe zabezpieczenie korzeni w folii może wręcz prowadzić do gnicia korzeni z powodu braku dostępu do tlenu. Tkanina jutowa, chociaż często stosowana w ogrodnictwie, nie zapewnia odpowiedniej ochrony mechanicznej, a jej zastosowanie w kontekście transportu dużych roślin może okazać się niewystarczające. Właściwe podejście do zabezpieczania bryły korzeniowej ma kluczowe znaczenie w szkółkarstwie, a wybór odpowiednich materiałów powinien być oparty na ich funkcjonalności i zgodności z przyjętymi standardami, co niestety nie znajduje odzwierciedlenia w wybranych przez Ciebie odpowiedziach.

Pytanie 39

Krajobraz wewnętrzny, którego proporcja otwarcia ścian wynosi od 30% do 60%, to typ wnętrza

A. subiektywnego

B. otwartego

C. obiektywnego

D. konkretnego

Odpowiedzi, które sugerują inne definicje wnętrza krajobrazowego, wprowadzają w błąd przez niepełne zrozumienie pojęć związanych z architekturą krajobrazu. Wnętrze konkretne, które często mylone jest z wnętrzem obiektywnym, odnosi się do specyficznych, zamkniętych przestrzeni, gdzie nie ma wystarczającej interakcji z otoczeniem. Tego rodzaju przestrzenie mogą być użyteczne, ale nie osiągają pełni potencjału, jakie niesie ze sobą otwartość w projekcie. Subiektywne wnętrze krajobrazowe z kolei opiera się na indywidualnych odczuciach i interpretacjach, co sprawia, że jest ono bardziej intymne, a nie obiektywne, jak wymaga pytanie. Wreszcie, wnętrze otwarte może sugerować, że przestrzeń nie ma ograniczeń, co nie jest zgodne z parametrami określonymi w pytaniu. Wszystkie te błędne koncepcje prowadzą do typowych mylnych przekonań w projektowaniu przestrzeni, gdzie brakuje zrozumienia dla znaczenia otwarcia w kontekście funkcji publicznej i estetycznej. Kluczowe jest, aby projektanci i architekci znali różnice między tymi typami wnętrz, aby tworzyć przestrzenie, które będą zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne, zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 40

Aby uzyskać efekt wzniesienia terenu, należy rośliny

A. wysokie oraz niskie umieścić u podstawy wzniesienia

B. wysokie umieścić na szczycie wzniesienia, a niskie u jego podstawy

C. wysokie posadzić u podstawy, a niskie na szczycie wzniesienia

D. wysokie i niskie posadzić na szczycie wzniesienia

Właściwe posadzenie wysokich roślin na szczycie wzniesienia oraz niskich u jego podnóża jest kluczowe dla uzyskania efektu podwyższenia terenu. Działa to na zasadzie wizualnej percepcji, gdzie wyższe elementy w krajobrazie dominują nad niższymi, co optycznie zwiększa wysokość wzniesienia. Przykładowo, w ogrodnictwie i architekturze krajobrazu często stosuje się tę technikę, aby uzyskać wrażenie przestronności oraz głębi w ogrodach. W praktyce, takie podejście sprzyja także stabilności ekosystemu, ponieważ wyższe rośliny mogą chronić niższe przed wiatrem, a ich korony zapewniają cień. Warto zwrócić uwagę na dobór roślinności, gdzie do wysokich roślin zazwyczaj zalicza się drzewa oraz krzewy, a do niskich kwiaty lub trawy, co może być zgodne z zasadami permakultury oraz projektowania ogrodów. Ponadto, odpowiednie rozmieszczenie roślin sprzyja również lepszemu zarządzaniu wodą, co jest istotnym elementem w nowoczesnym ogrodnictwie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej