Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 8 lipca 2025 22:50
  • Data zakończenia: 8 lipca 2025 22:52

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przedsiębiorstwo Józefa Nowaka wytwarza metalowe palety dla klienta z Francji. W minionym miesiącu zrealizowano sprzedaż 1000 sztuk tych palet w cenie 10 EURO za sztukę. Kurs 1 EURO w dniu sprzedaży wynosił 4,00 zł, natomiast po 3 tygodniach, w dniu dokonania płatności, kurs ten ukształtował się na poziomie 3,80 zł. W wyniku różnicy kursowej przedsiębiorca poniesie stratę na tej transakcji

A. 1000 zł
B. 3000 zł
C. 4000 zł
D. 2000 zł
Wybór innej kwoty, takiej jak 3000 zł, 4000 zł czy 1000 zł, opiera się na błędnym zrozumieniu mechanizmu kursów walutowych i wpływu, jaki mają one na przychody firmy. Każda z tych odpowiedzi pomija kluczowy aspekt, jakim jest prawidłowe przeliczenie przychodów przy zmieniającym się kursie EURO. Na przykład, wybranie 3000 zł jako straty może wynikać z błędnego założenia, że różnica kursowa powinna być obliczana na podstawie innego przelicznika lub liczby sprzedanych palet. Również wybór 4000 zł sugeruje, że straty są większe, co może wynikać z nieporozumienia dotyczącego całkowitych przychodów firmy. Natomiast odpowiedź 1000 zł zdaje się nie uwzględniać w ogóle różnicy kursowej, co jest fundamentalnym błędem w analizie finansowej. W praktyce każde przedsiębiorstwo handlujące na rynkach międzynarodowych powinno regularnie aktualizować swoje strategie finansowe i zabezpieczać się przed ryzykiem walutowym, aby uniknąć strat wynikających z niekorzystnych kursów walutowych.
Pytanie 2

W przypadku stanowisk przeznaczonych do użytkowania komputerów

A. najmniejsza odległość pomiędzy dwoma komputerami to 1 metr
B. odległość pomiędzy sąsiadującymi monitorami ustawionymi tyłem wynosi 30 cm
C. odległość pomiędzy stanowiskami nie powinna być mniejsza niż 80 cm
D. minimalna odległość ekranu od wzroku powinna wynosić 35 cm
Odpowiedź, że odległość między stanowiskami nie powinna być mniejsza niż 80 cm, jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi ergonomii w pracy przy komputerze. Zgodnie z normami, takimi jak ISO 9241, zachowanie odpowiedniej przestrzeni między stanowiskami pracy jest kluczowe dla zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa pracowników. Zbyt bliskie usytuowanie stanowisk może prowadzić do problemów z koncentracją, a także sprzyjać pojawieniu się konfliktów dotyczących prywatności i hałasu. Dobre praktyki sugerują, że dystans ten powinien wynosić co najmniej 80 cm, aby umożliwić swobodne ruchy, a także zapewnić odpowiednią wentylację i oświetlenie. Na przykład, w biurach open space, gdzie wiele osób pracuje w jednym pomieszczeniu, odpowiednia przestrzeń wpływa na efektywność pracy i zadowolenie z warunków sprzyjających zdrowiu. Warto też zauważyć, że ergonomiczne stanowiska pracy powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkowników, co może obejmować m.in. regulację wysokości biurka czy krzesła, a także umiejscowienie monitorów w odpowiedniej odległości od oczu, co pozwala na uniknięcie zmęczenia wzroku.
Pytanie 3

Nie powinno się pracować przy komputerze dłużej niż 60 minut. Po tym czasie pracownik ma prawo do odpoczynku

A. 20 minutowej
B. 5 minutowej
C. 15 minutowej
D. 10 minutowej
Często w kontekście pracy przy komputerze można spotkać się z przekonaniem, że przerwy powinny być dłuższe, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia potrzeb organizmu podczas długotrwałej pracy. Odpowiedzi sugerujące przerwy 10, 15 czy 20 minut są oparte na błędnym założeniu, że dłuższe przerwy mogą przynieść lepsze efekty w zakresie regeneracji. Jednakże zbyt długie przerwy mogą skutkować utratą koncentracji i wydajności, co jest niepożądane w kontekście efektywności pracy. Warto zauważyć, że norma dotycząca przerwy po 60 minutach pracy, zgodnie z zaleceniami ergonomii, wynosi 5 minut. Taka przerwa pozwala na krótkie oderwanie się od ekranu i zregenerowanie sił, co znacząco wpływa na jakość wykonywanych zadań. Pracownicy często popełniają błąd, myśląc, że dłuższe przerwy zaspokoją ich potrzeby odpoczynku, podczas gdy w rzeczywistości regularne, krótkie przerwy są bardziej efektywne. Przykładowo, zbyt długa przerwa może prowadzić do rozprężenia uwagi, co z kolei skutkuje wydłużeniem czasu potrzebnego na powrót do pełnej koncentracji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednio krótka, ale regularna przerwa ma znacznie większy wpływ na zdrowie i efektywność pracy niż dłuższe, sporadyczne odpoczynki. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie standardów dotyczących przerw w pracy przy komputerze, aby uniknąć problemów zdrowotnych i poprawić ogólną wydajność.
Pytanie 4

Podczas wykonywania zadań biurowych pracownik zasłabł. Którą z wymienionych czynności należy wykonać jako pierwszą w celu udzielenia pomocy?

A. Wezwać pogotowie
B. Ułożyć ciało w pozycji leżącej z nogami uniesionymi do góry
C. Zastosować masaż serca
D. Wykonać sztuczne oddychanie
Podejmowanie działań w sytuacji omdlenia wymaga zrozumienia priorytetów w udzielaniu pierwszej pomocy. Rozpoczęcie od sztucznego oddychania lub masażu serca w przypadku osoby, która straciła przytomność, jest nieodpowiednie, gdyż te procedury są przeznaczone dla osób, które nie oddychają prawidłowo lub mają zatrzymanie krążenia. W momencie, gdy osoba jest nieprzytomna, ale oddycha, najważniejsze jest zapewnienie odpowiednich warunków, aby mogła się zregenerować. Ułożenie ciała w poziomie z nogami uniesionymi do góry jest podstawowym działaniem, które zapobiega problemom z krążeniem. Z kolei wezwanie pogotowia może być konieczne, ale powinno być zrealizowane po pierwszych działaniach mających na celu stabilizację poszkodowanego. Zbyt wczesne podejmowanie działań reanimacyjnych bez odpowiednich podstaw, takich jak potwierdzenie braku oddechu, może prowadzić do niepotrzebnych interwencji, które mogą zaszkodzić osobie poszkodowanej. Typowymi błędami myślowymi są przeoczenie stanu poszkodowanego i nadmierne stresowanie się sytuacją, co może prowadzić do chaosu i nieefektywnych działań. W sytuacjach kryzysowych kluczowe jest działanie w sposób przemyślany i zgodny z ustalonymi procedurami, aby zapewnić najlepsze możliwe wsparcie medyczne."
Pytanie 5

Zasada bilansu równowagi wskazuje, że

A. wszystkie elementy bilansu przedstawia się wartościowo
B. z jednej strony ujmowane są składniki aktywów, a z drugiej pasywów
C. bilans sporządza się w określonej formie
D. wartość aktywów odpowiada wartości pasywów
Zasada równowagi bilansowej jest nieodłącznym elementem praktyki rachunkowej, który wymaga, aby suma aktywów zawsze odpowiadała sumie pasywów. Odpowiedzi, które nie opierają się na tej zasadzie, prowadzą do błędnych interpretacji. Wskazywanie, że wszystkie składniki bilansu wykazuje się wartościowo, jest nieprecyzyjne, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do relacji między aktywami a pasywami. Aktywa mogą mieć różne formy, jak np. wartość materialna (np. budynki) czy niematerialna (np. patenty), ale ich wartość musi być zestawiona z pasywami, aby zachować równowagę. Kolejna koncepcja mówiąca o wykazywaniu składników aktywów po jednej stronie, a pasywów po drugiej, jest niepełna, ponieważ nie wyjaśnia, dlaczego ich wartości muszą być równe. Co więcej, twierdzenie, że bilans sporządza się w ściśle określonej formie, również nie odnosi się do zasady równowagi, gdyż forma bilansu jest jedynie technicznym aspektem sporządzania dokumentu finansowego, a nie jego fundamentalną zasadą. Kluczowym błędem myślowym jest zatem skupienie się na aspektach formalnych zamiast na istotnej relacji wartości aktywów i pasywów, co jest kluczem do zrozumienia zasadniczej funkcji bilansu jako narzędzia analizy finansowej.
Pytanie 6

Zakład Meblarski Dom produkuje dwa typy mebli młodzieżowych w ramach dwóch odrębnych zleceń produkcyjnych. Koszty wydziałowe dzielone są proporcjonalnie do płac bezpośrednich. Zlecenia zostały zakończone w okresie sprawozdawczym. Karta kalkulacyjna zleceń przedstawia się następująco. Na podstawie tabeli kalkulacyjnej, określ metodę kalkulacji kosztów produkcji zastosowaną przez Zakład Meblarski Dom.

Lp.Pozycje kalkulacyjne kosztówKoszty ogółem (zł)Koszty przypadające na:
zlecenie nr 1 - 20 szt.zlecenie nr 2 - 15 szt.
1.Materiały bezpośrednie30 000,0018 000,0012 000,00
2.Płace bezpośrednie20 000,006 000,0014 000,00
3.Koszty wydziałowe10 000,003 000,007 000,00
A. Podziałowa współczynnikowa.
B. Podziałowa prosta.
C. Wstępna.
D. Doliczeniowa.
Wybór nieprawidłowej metody kalkulacji kosztów może prowadzić do błędnych wniosków finansowych i niezrozumienia rzeczywistych kosztów produkcji. Metoda podziałowa współczynnikowa jest zbliżona do doliczeniowej, jednak w tym przypadku koszty są dzielone na podstawie ustalonego współczynnika, co nie zawsze odpowiada rzeczywistym kosztom wytworzenia. Przykładowo, jeśli pracownicy wykonują różne zadania, korzystanie z jednego współczynnika może nie odpowiadać realnym kosztom ich pracy. Kolejna nieodpowiednia odpowiedź, podziałowa prosta, zakłada równy podział kosztów pośrednich na wszystkie zlecenia, co nie uwzględnia różnorodności kosztów w zależności od specyfiki produkcji. Taki sposób kalkulacji może prowadzić do niedoszacowania kosztów zleceń, które wymagają większych nakładów na materiały czy robociznę. Z kolei metoda wstępna najczęściej stosowana jest w planowaniu budżetów, a nie w rzeczywistej kalkulacji kosztów, co czyni ją nieodpowiednią dla przedstawionego przypadku. Analizując te opcje, łatwo zauważyć, że różnice w sposobie kalkulacji mogą prowadzić do znaczących różnic w wynikach finansowych i podejmowanych decyzjach zarządzających. Dlatego tak ważne jest zastosowanie właściwej metody odpowiadającej specyfice działalności firmy.
Pytanie 7

Kiedy udzielasz pierwszej pomocy osobie, która została oparzona wrzątkiem, co powinieneś zrobić w pierwszej kolejności?

A. zdezynfekować ranę alkoholem
B. posmarować ranę tłuszczem
C. schłodzić miejsce oparzenia zimną wodą
D. podać środki przeciwbólowe
Posmarowanie rany tłuszczem to jedna z najczęstszych pomyłek, które się zdarzają przy udzielaniu pierwszej pomocy na oparzenia. To wcale nie jest pomocne, wręcz może pogorszyć sprawę. Tłuszcz nie pozwala ciepłu uciekać z oparzonej skóry, co prowadzi do większych uszkodzeń. A użycie alkoholu do dezynfekcji rany od razu po oparzeniu to też zły ruch. Alkohol potrafi dodatkowo podrażnić już uszkodzoną skórę, co sprawia większy ból i może prowadzić do infekcji. W takich sytuacjach trzeba działać szybko i skutecznie. Też nie ma co podawać środków przeciwbólowych przed schłodzeniem rany, bo ból to sygnał, że trzeba szybko reagować. Ignorowanie tego może tylko opóźnić odpowiednie leczenie, a oparzenie się pogłębi. Dlatego najważniejsze to schłodzenie miejsca urazu, aby zminimalizować skutki i wspierać organizm w regeneracji.
Pytanie 8

Hurtownia zakupiła w maju 2017 r. i przyjęła do magazynu jabłka na podstawie dowodów Pz - przyjęcie zewnętrzne zgodnie z wykazem zamieszczonym w tabeli. Ile wynosi średnia cena jednego kilograma jabłek przyjętych do magazynu w maju 2017 r. obliczona metodą średniej ważonej?

Lp.DataDowódIlośćCenaWartość
1.04.05.2017 r.Pz 1/05/2017300 kg2,80 zł/kg840,00 zł
2.09.05.2017 r.Pz 2/05/2017100 kg3,00 zł/kg300,00 zł
3.21.05.2017 r.Pz 3/05/2017200 kg3,66 zł/kg732,00 zł
4.30.05.2017 r.Pz 4/05/2017300 kg2,70 zł/kg810,00 zł
A. 2,75 zł
B. 2,98 zł
C. 3,33 zł
D. 3,04 zł
Obliczenie średniej ceny jednego kilograma jabłek przyjętych do magazynu w maju 2017 r. metodą średniej ważonej jest kluczowym zagadnieniem w zarządzaniu zapasami i finansach przedsiębiorstwa. Średnia ważona umożliwia uwzględnienie różnych ilości zakupionych produktów w obliczeniach, co jest istotne w kontekście oceny kosztów zakupu. W tym przypadku, aby uzyskać poprawny wynik, należy podzielić łączną wartość wszystkich zakupionych jabłek przez ich łączną ilość. Metoda ta jest standardowo stosowana w rachunkowości, ponieważ pozwala na precyzyjne określenie wartości zapasów, co przekłada się na właściwe podejmowanie decyzji finansowych. Przykład zastosowania tej metody można zobaczyć w analizach finansowych, gdzie przedsiębiorstwa muszą regularnie raportować swoje zapasy i ich wartość, co wpływa na bilans oraz wyniki finansowe. Dodatkowo, zrozumienie tej metody jest kluczowe w zakresie prognozowania kosztów i planowania zakupów, co ma bezpośrednie przełożenie na efektywność operacyjną firmy.
Pytanie 9

W każdym roku kalendarzowym pracownik ma prawo do urlopu na żądanie w ilości

A. 4 dni
B. 5 dni
C. 2 dni
D. 3 dni
Pracownik ma prawo do urlopu na żądanie w wymiarze 4 dni w każdym roku kalendarzowym zgodnie z Kodeksem pracy. Urlop na żądanie to specjalny typ urlopu, który może zostać wykorzystany w sytuacjach nagłych, gdy pracownik nie jest w stanie wcześniej zaplanować swojej nieobecności. Możliwość skorzystania z tego typu urlopu ma na celu zapewnienie elastyczności w zarządzaniu czasem pracy, co jest szczególnie istotne w przypadku nieprzewidzianych okoliczności życiowych, np. nagła choroba członka rodziny czy pilne sprawy osobiste. Z perspektywy zarządzania zasobami ludzkimi, warto pamiętać, że udzielanie urlopu na żądanie powinno być zbalansowane z potrzebami pracodawcy, dlatego zaleca się wcześniejsze zgłaszanie chęci skorzystania z takiego urlopu, jeśli to możliwe. Pracodawcy powinni także prowadzić odpowiednie regulacje wewnętrzne dotyczące zgłaszania i zatwierdzania urlopów na żądanie, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie zasobami ludzkimi oraz ich dostępnością.
Pytanie 10

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie według akordu progresywnego. Za wyprodukowanie pierwszych 300 sztuk produktu X pracownik dostaje 4,00 zł za sztukę. Za każdą sztukę powyżej 300 otrzymuje 6,00 zł. Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika, który w danym miesiącu wytworzył 500 sztuk wyrobów X?

A. 2 400,00 zł
B. 1 200,00 zł
C. 3 000,00 zł
D. 2 000,00 zł
Obliczenie wynagrodzenia w systemie akordu progresywnego wymaga zrozumienia, jak działa ta forma wynagradzania. Wynagrodzenie brutto, w tym przypadku, składa się z dwóch różnych stawek, co jest kluczowym aspektem. Osoby, które obliczyły wynagrodzenie jako 2000,00 zł, mogły błędnie przyjąć jedną stałą stawkę, zamiast rozróżniać pomiędzy wynagrodzeniem za pierwsze 300 sztuk a tym, które dotyczy dodatkowych wyrobów. Tacy uczestnicy mogli założyć, że całość produkcji jest wynagradzana stawką 4,00 zł, co jest niepoprawne, ponieważ w praktyce mamy do czynienia z systemem wielostopniowym. Z kolei błędne wskazanie 1200,00 zł jako całkowitego wynagrodzenia podejście to może wynikać z nieuwzględnienia wpływu drugiej stawki na całkowity dochód. Warto zauważyć, że w systemie akordu progresywnego istotne jest zrozumienie, że wynagrodzenie rośnie wraz z wydajnością, co stanowi motywację dla pracowników. Niezrozumienie tego aspektu prowadzi do błędnych obliczeń i nieefektywnego zarządzania zasobami ludzkimi. W praktyce, każdy producent powinien dążyć do precyzyjnego ustalania wynagrodzenia, aby efektywnie motywować pracowników i unikać błędów w kalkulacjach wynagrodzeń.
Pytanie 11

Kto z wymienionych podmiotów powinien zostać zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym jako przedsiębiorca?

A. Przedsiębiorstwo Handlowe Spółka Akcyjna
B. Zakład Krawiecki J. Kos, I. Sus s.c
C. Gospodarstwo Rolne Jan Kowalski
D. Zakład Blacharski Piotr Nowak
Przedsiębiorstwo Handlowe Spółka Akcyjna musi być zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym. Takie spółki z definicji mają obowiązek, by nie tylko być legalne, ale także, żeby każdy mógł sprawdzić, co się z nimi dzieje. To ważne, bo zwiększa przejrzystość całego rynku. Zarejestrowanie spółki to także sposób na ochronę interesów wszystkich tych, którzy się z nią stykają. W praktyce, żeby móc funkcjonować, trzeba złożyć kilka dokumentów, jak np. statut i następnie wpisać się do KRS. Dzięki temu można łatwo zorientować się w statusie prawnym takiej firmy. Przykład: jeśli planujesz współpracować z nowym dostawcą, to fajnie jest sprawdzić, czy jest rzetelny, więc warto zajrzeć do KRS. A co do aktualizacji, to każda spółka akcyjna musi dbać, aby jej dane w rejestrze były na bieżąco, bo to wpływa na to, jak postrzegana jest na rynku.
Pytanie 12

Instruktaż na stanowisku powinien być zrealizowany

A. w przeciągu 3 dni od momentu rozpoczęcia pracy przez pracownika na danym stanowisku
B. przed dopuszczeniem pracownika do realizacji zadań na danym stanowisku
C. w ciągu 3 dni od złożenia wniosku o przeprowadzenie instruktażu
D. przed upływem 1 tygodnia od dnia dopuszczenia pracownika do pracy
Nieprawidłowe podejścia związane z terminem przeprowadzania instruktażu stanowiskowego mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w zakresie bezpieczeństwa pracy. Przykładowo, wskazanie na konieczność odbycia instruktażu w ciągu 3 dni od rozpoczęcia pracy przez pracownika na danym stanowisku może sugerować, że pracownik jest w stanie bezpiecznie pracować bez wcześniejszego przeszkolenia, co jest mylną koncepcją. Tego rodzaju podejście ignoruje fakt, iż każdy nowy pracownik powinien być w pełni zapoznany z procedurami i zasadami bezpieczeństwa jeszcze przed przystąpieniem do jakiejkolwiek pracy. Zapewnienie odpowiedniego przeszkolenia przed rozpoczęciem pracy jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem pracy. Przekroczenie terminu na przeprowadzenie instruktażu może prowadzić do sytuacji, w której pracownik podejmuje działania bez pełnej wiedzy o ryzykach związanych z jego obowiązkami. Z kolei oczekiwanie na złożenie wniosku o przeprowadzenie instruktażu jako kluczowego etapu w procesie wprowadzenia do pracy jest błędnym rozumieniem procedur. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której nowy pracownik, nieprzeszkolony, korzysta z maszyny, co może skutkować niebezpieczeństwem dla niego samego oraz innych osób w otoczeniu. Właściwe podejście do organizacji instruktażu stanowiskowego powinno skupiać się na zapewnieniu pracownikowi pełnej wiedzy i umiejętności niezbędnych do bezpiecznego wykonywania obowiązków, co zredukuje ryzyko wypadków i podniesie ogólne standardy BHP w firmie.
Pytanie 13

Z zamieszczonego fragmentu oferty pracy wynika, że przedsiębiorstwo IMPRESS sp. z o.o. poszukuje pracownika na stanowisko

Oferta pracy (fragment)
Przedsiębiorstwo IMPRESS sp. z o.o.
Poszukuję kandydata/ki na stanowisko ................................
Od kandydata/ki oczekujemy:

− wykształcenia wyższego kierunkowego,

− znajomości rynku medialnego w Polsce,

− minimum 2-letniego doświadczenia w zakresie planowania i realizowania reklamowych kampanii internetowych, weryfikowania materiałów klienta do kampanii, monitorowania i prowadzenia optymalizacji kampanii internetowych,

− znajomości języka angielskiego w stopniu komunikatywnym,

− znajomości HTML5 oraz Java Script,

− wiary we własne umiejętności i otwartości na ludzi,

− chęci rozwoju, zdobywania wiedzy i podnoszenia kompetencji.

Oferujemy pracę w młodym, dynamicznym i zgranym zespole.
A. pozycjonera stron internetowych.
B. specjalisty ds. emisji reklamy internetowej.
C. administratora sklepu internetowego.
D. specjalisty ds. sprzedaży.
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich dotyczy innego aspektu marketingu internetowego, który nie odpowiada wymaganiom przedstawionym przez IMPRESS sp. z o.o. Specjalista ds. sprzedaży, na przykład, skupia się głównie na aspektach sprzedażowych, takich jak budowanie relacji z klientami, zarządzanie procesem sprzedaży i osiąganie celów sprzedażowych. W kontekście ogłoszenia, to stanowisko nie obejmuje działań związanych z planowaniem i realizowaniem kampanii reklamowych, co jest kluczowe dla poszukiwanej roli. Pozycjonowanie stron internetowych obejmuje natomiast działania SEO, które mają na celu zwiększenie widoczności strony w wynikach wyszukiwania, a niekoniecznie emisję reklamy. Z kolei administrator sklepu internetowego zajmuje się zarządzaniem platformą sprzedażową, co również nie wpisuje się w temat reklamy i promocji produktów. Właściwe zrozumienie ról i odpowiedzialności związanych z różnymi stanowiskami w branży marketingowej jest kluczowe dla skutecznego planowania kariery oraz dla właściwego podejścia do aplikacji na konkretne oferty pracy. Ignorowanie specyfiki wymagań dla poszczególnych stanowisk może prowadzić do błędnych wniosków i aplikacji na nieodpowiednie pozycje, co w konsekwencji obniża szanse na zatrudnienie.
Pytanie 14

Przekazanie towarów z Polski na obszar innego kraju Unii Europejskiej przy jednoczesnym przeniesieniu własności to

A. eksport.
B. nabycie wewnątrzwspólnotowe.
C. dostawa wewnątrzwspólnotowa.
D. import.
Import to jakby proces, gdzie towary wprowadzamy do kraju z zagranicy. Ale jest mały haczyk – nie chodzi tu o przeniesienie prawa własności na kupującego z innego kraju Unii Europejskiej. Tak naprawdę import to przywóz towarów spoza Unii. Więc to nie ma nic wspólnego z dostawą wewnątrzwspólnotową. Potem mamy nabycie wewnątrzwspólnotowe, które odnosi się do zakupu towarów z innego kraju w UE, ale nie ma mowy o przeniesieniu własności na producenta czy dostawcę. A eksport to wywóz towarów, zazwyczaj też spoza UE, więc to też nie pasuje do tego, co pytaliśmy. Sporo ludzi się w tym gubi i przez to mogą być różne pomyłki w handlu. Warto wiedzieć, że dostawa wewnątrzwspólnotowa jest specyficzna dla transakcji w UE i ma swoje zobowiązania podatkowe oraz dokumentacyjne. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę ważne dla firm działających międzynarodowo, żeby nie mieć problemów z klasyfikowaniem transakcji i obliczaniem zadań podatkowych.
Pytanie 15

W firmie zyski z lat wcześniejszych, które nie zostały podzielone, są klasyfikowane jako

A. aktywa trwałe
B. kapitały własne
C. aktywa obrotowe
D. zobowiązania długoterminowe
Zrozumienie kategorii, do których zalicza się niepodzielony zysk z lat ubiegłych, jest kluczowe dla analizy finansowej przedsiębiorstwa. Odpowiedzi wskazujące, że niepodzielony zysk może być klasyfikowany jako aktywa obrotowe, aktywa trwałe lub zobowiązania długoterminowe, opierają się na błędnym rozumieniu podstawowych zasad rachunkowości. Aktywa obrotowe to zasoby, które są przeznaczone do szybkiej konwersji na gotówkę lub zużycia w ciągu roku, takie jak zapasy lub należności. Z kolei aktywa trwałe to długoterminowe inwestycje, które nie są przeznaczone do sprzedaży, takie jak nieruchomości, maszyny, czy patenty. Klasyfikacja niepodzielonego zysku jako aktywów byłaby niewłaściwa, ponieważ to kapitały własne, a nie aktywa, odzwierciedlają sytuację finansową przedsiębiorstwa. Ponadto, zobowiązania długoterminowe dotyczą przyszłych zobowiązań finansowych przedsiębiorstwa, takich jak kredyty czy obligacje, które mają być spłacane w dłuższym okresie. W związku z tym, traktowanie niepodzielonego zysku jako zobowiązania również jest błędne, ponieważ nie jest on długiem, lecz kapitałem, który firma ma do dyspozycji. Typowym błędem myślowym, prowadzącym do takich niepoprawnych klasyfikacji, jest mylenie różnych elementów bilansu oraz niewłaściwe zrozumienie ich funkcji w kontekście finansów przedsiębiorstwa. Przyswojenie właściwych zasad rachunkowości oraz znajomość klasyfikacji aktywów i kapitałów jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych.
Pytanie 16

Początkowa wartość środka trwałego wynosi 20 000 zł, a przewidziany okres jego użytkowania to 8 lat. Oblicz wartość bieżącą (do bilansu) środka trwałego po 2 latach jego eksploatacji przy zastosowaniu amortyzacji liniowej?

A. 15 000 zł
B. 10 000 zł
C. 17 500 zł
D. 12 500 zł
Wartości podane w innych opcjach są wynikiem różnych błędów obliczeniowych związanych z zastosowaniem amortyzacji. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niedostatecznej znajomości zasad amortyzacji liniowej, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku opcji 12 500 zł, można zauważyć, że mogła być to próba obliczenia wartości po trzech latach, jednak nie jest to poprawne dla dwóch lat. Odpowiedź 10 000 zł wskazuje na błąd obliczeniowy, w którym całkowita kwota odpisów amortyzacyjnych mogła być pomyłkowo zaniżona, co prowadzi do niepoprawnej wartości bieżącej. Odpowiedź 17 500 zł również sugeruje, że ktoś mógł błędnie zrozumieć proces amortyzacji, chociażby myśląc, że wartość bieżąca jest równa wartości początkowej pomniejszonej jedynie o 2 lata odpisów, co jest błędne. Kluczowym błędem jest nieprzestrzeganie zasady, że w amortyzacji liniowej odpisy są stałe w każdym roku. Należy pamiętać, że poprawne podejście do amortyzacji jest istotne nie tylko dla prawidłowego księgowania, ale także dla zarządzania finansami firmy oraz oceny jej kondycji finansowej. Prawidłowe obliczenie wartości bieżącej środka trwałego wpływa na podejmowanie decyzji o dalszym użytkowaniu, sprzedaży lub wymianie danego aktywa.
Pytanie 17

Dokument, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o niezapłaconej kwocie w ustalonym czasie to

A. prośba o przedłużenie terminu płatności
B. oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji
C. wezwanie do zapłaty
D. nota odsetkowa
Nota odsetkowa jest dokumentem, który ma na celu poinformowanie dłużnika o naliczonych odsetkach za opóźnienie w spłacie zobowiązania. Choć może być użyteczna w sytuacji, gdy dłużnik nie regulował płatności w terminie, nie jest to tożsame z wezwaniem do zapłaty. Nota odsetkowa nie przypomina o samej należności, lecz informuje o dodatkowych kosztach, które wynikają z opóźnienia. W związku z tym, nie spełnia ona funkcji przypominającej o zapłacie, co jest kluczowym aspektem wezwania do zapłaty. Przykładem błędnego myślenia jest założenie, że samo poinformowanie o naliczonych odsetkach skłoni dłużnika do uregulowania całego zadłużenia, co często nie znajduje potwierdzenia w praktyce. Prośba o przedłużenie terminu płatności również nie jest równoznaczna z wezwaniem do zapłaty; jest to raczej próba negocjacji warunków spłaty i nie przypomina dłużnika o jego obowiązkach, a może prowadzić do dalszego opóźnienia. Oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji to zupełnie odmienny dokument, który świadczy o akceptacji procedury egzekucyjnej i nie ma związku z przypomnieniem o zaległej płatności. Dobrą praktyką w windykacji należności jest jasne i jednoznaczne przypomnienie o obowiązku regulowania długów, które można osiągnąć właśnie poprzez właściwe wezwanie do zapłaty.
Pytanie 18

Przeanalizuj fragment zamieszczonego wyciągu bankowego przedsiębiorstwa i określ kwotę, która wpłynęła na konto Rachunek bankowy tego przedsiębiorstwa.

15.05.2010 r. wpływ od PH „Lima" za Fa Vat nr 232/052 300 zł
16.05.2010 r. realizacja czeku rozrachunkowego nr 14142356500 zł
18.05.2010 r. przelew dla PHU „Colo" za Fa VAT nr 23/05/1012 000 zł
22.05.2010 r. prowizja za przelew10 zł
23.05.2010 r. przelew podatku VAT650 zł
A. 12 000 zł
B. 2 300 zł
C. 24 300 zł
D. 13 110 zł
Odpowiedź 2 300 zł jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla jedyny wpływ na konto bankowe przedsiębiorstwa, jaki wystąpił na wyciągu. W kontekście analizy wyciągów bankowych, kluczowe jest zrozumienie, że saldo na koncie zwiększają tylko operacje przychodowe, w tym przypadku wpływ od PH 'Lima'. Zgodnie z zasadami księgowości, wpływy są klasyfikowane jako przychody, co podnosi saldo konta. W praktyce, zarządzanie finansami przedsiębiorstwa wymaga dokładnej analizy wyciągów bankowych, aby móc efektywnie śledzić i planować przepływy pieniężne. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie wyciągów bankowych, aby identyfikować strumienie przychodów oraz potencjalne nieprawidłowości w transakcjach. W tym przypadku, przedsiębiorca powinien zwrócić uwagę na daty i źródła wpływów, co pozwala na lepsze zarządzanie finansami. Ponadto, umiejętność interpretacji wyciągów bankowych jest niezbędna w codziennym funkcjonowaniu każdej firmy, co wpływa na efektywność jej działalności.
Pytanie 19

Podczas wydawania towarów z magazynu do produkcji, pracownik magazynu sporządził dokument RW. Jakiej informacji nie był zobowiązany w nim uwzględnić?

A. Przeznaczenia wydanych materiałów
B. Środka transportu
C. Żądanej ilości materiałów
D. Ilości zapasu
Odpowiedź 'Środka transportu' jest poprawna, ponieważ w dowodzie RW (Rozchodu Wewnętrznego) nie jest wymagane zamieszczanie informacji o środku transportu, który jest używany do przekazania materiałów do produkcji. Kluczowymi informacjami w dowodzie RW są ilość zapasu, przeznaczenie wydanych materiałów oraz żądana ilość materiałów. W praktyce, gdy magazynier przygotowuje dokumenty związane z wydaniem materiałów, istotne jest, aby skoncentrować się na wymienionych elementach, które mają bezpośredni wpływ na kontrolę zasobów i ich wykorzystanie. Z perspektywy standardów magazynowania, dowód RW powinien być używany do zapewnienia przejrzystości w operacjach magazynowych, a także do ścisłego monitorowania i ewidencji wydanych materiałów, co jest fundamentalne dla efektywności procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku gdy firma korzysta z systemów ERP, dowód RW powinien być powiązany z odpowiednimi dokumentami, co ułatwia audyt i kontrolę zewnętrzną.
Pytanie 20

Klient odebrał zamówiony produkt razem z fakturą. Podczas odbioru towaru zauważył jego uszkodzenie i w związku z tym złożył reklamację. Sprzedawca zaakceptował reklamację i wystawił

A. duplikat faktury
B. rachunek
C. fakturę korygującą
D. notę korygującą
Ogólnie mówiąc, zrozumienie, jakie dokumenty są potrzebne w obrocie gospodarczym, jest mega istotne. Rachunek, który znalazł się wśród opcji, zazwyczaj dotyczy konkretnej transakcji i nie ma tam szczegółów o korektach czy reklamacjach. Jest to taki podstawowy dokument, który poświadcza, że usługa została wykonana albo towar sprzedany, ale do korekt się nie nadaje. Duplikat faktury to kolejna kwestia, bo on tylko powiela oryginalny dokument, gdyby go ktoś zgubił czy zniszczył, a nie wprowadza żadnych zmian. Nota korygująca, chociaż może być używana do pewnych zmian, nie jest odpowiednia w przypadku zwrotu towarów, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do ujęcia zwrotu wartości czy stanu towaru. Głównym błędem, który tutaj widzę, jest mylenie różnych dokumentów i ich funkcji, co może prowadzić do bałaganu w dokumentacji finansowej firmy. Lepiej zapoznać się z zasadami wystawiania i korzystania z właściwych dokumentów w różnych sytuacjach, bo to pozwoli zachować porządek w księgach rachunkowych i przestrzegać przepisów.
Pytanie 21

W przypadku likwidacji jednostki organizacyjnej, jakie działania są niezbędne w zarządzaniu dokumentacją?

A. Zwiększenie nakładów inwestycyjnych
B. Zatrudnienie nowych pracowników
C. Sporządzenie protokołu likwidacyjnego
D. Zwiększenie produkcji
Likwidacja jednostki organizacyjnej to proces, który wymaga precyzyjnego zarządzania dokumentacją. Zatrudnienie nowych pracowników w tym kontekście nie ma większego sensu. Właściwie, likwidacja często oznacza zwolnienia, a nie rekrutacje. Głównym celem jest bowiem zakończenie działalności, a nie jej rozwijanie. Podobnie, zwiększenie produkcji nie jest związane z procesem likwidacji. Likwidacja to zakończenie działalności produkcyjnej, a nie jej intensyfikacja. Zwiększenie produkcji mogłoby być rozważane w kontekście ekspansji, ale nie w sytuacji, kiedy firma zamyka swoją działalność. Zwiększenie nakładów inwestycyjnych również nie ma sensu w przypadku likwidacji. Inwestycje są zazwyczaj związane z planami rozwoju i długoterminowym planowaniem, a nie zamykaniem firmy. W kontekście likwidacji, celem jest raczej minimalizacja kosztów i efektywne rozliczenie się ze zobowiązań. To typowe błędy myślowe polegające na myleniu działań związanych z rozwojem firmy z działaniami potrzebnymi do jej zamknięcia. Dlatego tak ważne jest, aby w przypadku likwidacji skupić się na dokumentowaniu procesu zamykania działalności w formie protokołu likwidacyjnego i innych niezbędnych dokumentów, które formalizują ten proces.
Pytanie 22

W ubiegłym roku sprzedaż w sklepie spożywczym wyniosła 840 000 zł, a na obecny rok przewiduje się jej wzrost do 920 000 zł. Jaki będzie wskaźnik dynamiki sprzedaży?

A. 8,7%
B. 91,3%
C. 9,1%
D. 109,5%
Wielu uczestników testów może mylić pojęcie wskaźnika dynamiki sprzedaży z innymi wskaźnikami ekonomicznymi, co prowadzi do błędnych interpretacji wyników. Przykładowo, niektórzy mogą sądzić, że odpowiedzi wskazujące liczby poniżej 100% odnoszą się do wzrostu, co jest mylne. Warto zauważyć, że wskaźnik 91,3% sugerowałby spadek sprzedaży w porównaniu do roku ubiegłego, co jest sprzeczne z zamierzeniem wzrostu. Błędna interpretacja wskaźnika, jak 8,7%, może wynikać z nieprawidłowego obliczenia różnicy między latami bez uwzględnienia podstawowej zasady obliczania dynamiki, czyli stosunku wartości sprzedaży w danym roku do wartości sprzedaży w roku poprzednim. Z kolei odpowiedź 109,5% jest właściwa, ponieważ wskazuje na zwiększenie wartości sprzedaży, co jest kluczowe dla oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Zrozumienie tego wskaźnika jest niezmiernie istotne w kontekście podejmowania decyzji strategicznych oraz optymalizacji działań sprzedażowych. W kontekście praktycznym, wskaźnik ten pozwala na monitorowanie postępów i skuteczności strategii marketingowych oraz operacyjnych, co jest niezbędne dla zapewnienia długoterminowego sukcesu rynkowego.
Pytanie 23

Co jest przedmiotem umowy o zamieszczonej treści?

Umowa .........................
zawarta w Zabrzu, dnia 15.02.2019 r. pomiędzy:
Biurem Rachunkowym SALDO sp. z o.o. z siedzibą ul. Dworcowa 12, 41-800 Zabrze, reprezentowanym przez Prezesa Zarządu Jana Nowaka
a
Agencją Reklamową Jan Matuszewski z siedzibą ul. Stara 3, 41-750 Zabrze, reprezentowaną przez Jana Matuszewskiego.
§ 1
Strony postanawiają zgodnie rozwiązać zawartą między sobą umowę o współpracy handlowej, zawartą w dniu 19.10.2018 r. w Zabrzu.
§ 2
Wskazana w § 1 umowa ulega rozwiązaniu z dniem podpisania niniejszej umowy.
§ 3
Wszelkie roszczenia wynikające z umowy wskazanej w § 1, powstałe przed dniem rozwiązania, zostaną zaspokojone w terminie 30 dni od zawarcia niniejszej umowy.
§ 4
W sprawach nieuregulowanych w niniejszej umowie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.
§ 5
Wszelkie zmiany niniejszego porozumienia wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.
§ 6
Umowa została spisana w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron.
................................
podpis		................................
podpis
A. Nawiązanie współpracy handlowej między kontrahentami.
B. Przedawnienie roszczeń finansowych wobec kontrahenta.
C. Rozwiązanie współpracy handlowej między kontrahentami.
D. Powstanie roszczeń finansowych kontrahenta.
Wybranie innej odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia treści umowy i jej kontekstu. Odpowiedzi, które mówią o przedawnieniu roszczeń czy nawiązaniu współpracy, nie uwzględniają, że umowa skupia się na jej rozwiązaniu. Przedawnienie roszczeń dotyczy terminów, w jakich można coś dochodzić, a nie samego procesu rozwiązania. Zresztą, powstanie roszczeń nie jest takie samo jak zakończenie współpracy – umowa po prostu wygasa, więc nie ma już zobowiązań między stronami. Mówić o nawiązaniu współpracy to już w ogóle nie na miejscu, bo umowa mówi o zakończeniu relacji, a nie jej początku. Takie niepoprawne rozumienie może prowadzić do kłopotów w praktyce, jak spory prawne, które mogą być naprawdę męczące i kosztowne. Kluczowe jest, żeby dobrze rozumieć treść umowy i umieć analizować jej postanowienia, to pozwala lepiej zarządzać relacjami z kontrahentami i unikać nieporozumień. W praktyce ważne jest, żeby każda strona zdawała sobie sprawę z warunków umowy i konsekwencji jej zakończenia. To naprawdę może pomóc w uniknięciu kłótni w przyszłości.
Pytanie 24

Utrzymujący się w ekonomii spadek średniego poziomu cen to

A. stagnacja
B. inflacja
C. deflacja
D. recesja
Recesja to zjawisko, które odnosi się do okresowego spadku aktywności gospodarczej, zazwyczaj rozumianego jako spadek PKB przez dwa lub więcej kolejnych kwartałów. W rzeczywistości recesja może występować równolegle z deflacją, ale nie jest to to samo. Recesja skupia się na spowolnieniu wzrostu gospodarczego i negatywnych skutkach dla rynku pracy, podczas gdy deflacja koncentruje się na spadku cen. Z kolei inflacja to proces odwrotny, charakteryzujący się wzrostem przeciętnego poziomu cen, co często prowadzi do obniżenia siły nabywczej pieniądza. Inflacja może być wynikiem zwiększonego popytu lub wzrostu kosztów produkcji. Stagnacja odnosi się natomiast do długotrwałego braku wzrostu gospodarczego, co może być skutkiem zarówno niskiego popytu, jak i wysokich kosztów produkcji. Typowe błędy myślowe związane z nieprawidłowym rozumieniem tych pojęć często wynikają z mylenia ich definicji oraz kontekstów, w jakich występują. Zrozumienie różnicy między tymi zjawiskami jest kluczowe dla analizy sytuacji gospodarczej oraz podejmowania decyzji politycznych i inwestycyjnych.
Pytanie 25

Które zadania wykonuje bank komercyjny?

A.B.
  • Prowadzenie kont i rozliczeń pomiędzy klientami (konta osobiste, a vista).
  • Wykonywanie operacji wekslowych.
  • Ochrona praw i interesów osób ubezpieczonych.
  • Emitowanie znaków pieniężnych.
  • Wydawanie zezwoleń na działalność brokera i pośrednika ubezpieczeniowego.
  • Przyjmowanie lokat terminowych oraz wkładów oszczędnościowych.
  • Prowadzenie kont i rozliczeń pomiędzy klientami (konta osobiste, a vista).
  • Wydawanie kart płatniczych i realizacja operacji przy ich użyciu.
  • Wykonywanie operacji wekslowych.
  • Udzielanie kredytów.
C.D.
  • Wydawanie kart płatniczych i realizacja operacji przy ich użyciu.
  • Organizowanie obrotu walutami obcymi.
  • Dokonywanie krajowych i zagranicznych transferów papierów pomiędzy kontami depozytowymi.
  • Wykonywanie bankowej obsługi budżetu państwa.
  • Przeprowadzanie rozliczeń pieniężnych.
  • Emitowanie znaków pieniężnych.
  • Udzielanie kredytów bankom komercyjnym.
  • Wykonywanie operacji wekslowych.
  • Organizowanie obrotu walutami obcymi.
  • Wykonywanie bankowej obsługi budżetu państwa.
A. A.
B. D.
C. B.
D. C.
Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych nieporozumień dotyczących funkcji banków komercyjnych. Należy pamiętać, że banki komercyjne koncentrują się na działalności związanej z obsługą klientów indywidualnych oraz przedsiębiorstw, co obejmuje przyjmowanie depozytów i udzielanie kredytów. Jeśli odpowiedzi nie odnosiły się do tych kluczowych zadań, to mogły błędnie sugerować, że banki pełnią inne, niezgodne z ich rzeczywistą rolą funkcje, takie jak zarządzanie inwestycjami czy działalność spekulacyjna, co jest domeną banków inwestycyjnych. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą również pomijać istotne aspekty, takie jak regulacje dotyczące bezpieczeństwa finansowego, które są kluczowe dla funkcjonowania banków komercyjnych. W praktyce, wiele osób myli funkcje banków komercyjnych z innymi instytucjami finansowymi, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie specyfiki działalności banków komercyjnych jest niezwykle istotne, aby uniknąć takich nieporozumień. Ponadto, wiedza na temat zadań banków komercyjnych jest kluczowa dla podejmowania świadomych decyzji finansowych, takich jak wybór odpowiednich produktów bankowych czy planowanie osobistych finansów.
Pytanie 26

Zobowiązania rządowe wobec krajowych i zagranicznych wierzycieli, które wynikają z finansowania deficytu budżetowego, określane są mianem

A. kosztu alternatywnego
B. dotacji celowej
C. długu publicznego
D. zrównoważonego budżetu
Odpowiedzi takie jak dotacja celowa, koszt alternatywny czy zrównoważony budżet are incorrect in the context of public debt. Dotacja celowa odnosi się do przekazania środków finansowych na określony cel, a nie do zobowiązań wobec wierzycieli. Tego rodzaju wsparcie ma na celu wspieranie konkretnych projektów lub programów, lecz nie jest formą długu publicznego. Koszt alternatywny to koncepcja ekonomiczna polegająca na ocenie wartości utraconych możliwości w wyniku podjęcia danego wyboru, a nie ma bezpośredniego związku z zobowiązaniami finansowymi państwa. Z kolei zrównoważony budżet oznacza sytuację, w której dochody państwa są równe wydatkom, co stoi w sprzeczności z ideą zaciągania długu w celu finansowania deficytu. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych pojęć związanych z finansami publicznymi i długiem, co może prowadzić do nieporozumień w ocenie stanu finansów państwa. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe dla oceny polityki fiskalnej i strategii zarządzania długiem publicznym, co z kolei ma wpływ na stabilność ekonomiczną kraju.
Pytanie 27

Zobowiązanie do regularnego szkolenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bhp w godzinach pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z obowiązywania przepisów

A. Kodeksu cywilnego
B. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
C. Kodeksu pracy
D. Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej
Wybór odpowiedzi związanych z Kodeksem cywilnym oraz rozporządzeniami ministra zdrowia i opieki społecznej lub ministra pracy i polityki socjalnej jest błędny, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do obowiązków dotyczących szkoleń BHP w kontekście zatrudnienia. Kodeks cywilny reguluje kwestie związane z umowami cywilnoprawnymi oraz odpowiedzialnością za szkody, ale nie dotyczy regulacji dotyczących BHP, które są ściśle osadzone w Kodeksie pracy. Rozporządzenia ministra zdrowia mogą dotyczyć zdrowia publicznego, ale nie określają one szczegółowych wymogów dotyczących szkoleń BHP dla pracowników. Z kolei rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej mogą odnosić się do ogólnych zasad pracy, ale kluczowym dokumentem regulującym tematykę BHP i obowiązkowych szkoleń w Polsce jest właśnie Kodeks pracy. Typowym błędem jest mylenie tych dwóch obszarów – regulacji pracowniczych z szeroko pojętymi przepisami cywilnoprawnymi, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia obowiązków pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy.
Pytanie 28

W tabeli zamieszczono wartości zysku osiągniętego w spółce akcyjnej w latach 2008 -2011. Poziom zysku w roku 2011 wzrósł w stosunku do poziomu z roku 2008

Zysk osiągnięty przez spółkę akcyjną
w latach 2008 - 2011
RokZysk w tys. zł
2008250
2009400
2010450
2011500
A. o 100%
B. o 60%
C. o 200%
D. o 80%
Zarówno odpowiedzi 200%, 80%, jak i 60% są błędne, ponieważ opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wzrostu zysku spółki. Odpowiedź 200% sugeruje, że zysk wzrósł trzykrotnie, co jest mylnym założeniem, ponieważ zysk wzrósł z 250 tys. zł do 500 tys. zł, co oznacza wzrost o 100%. Odpowiedź 80% również jest niepoprawna, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego wzrostu. Typowy błąd w myśleniu polegający na wyliczaniu wzrostu procentowego polega na pomieszaniu pojęć. Wzrost o 80% sugerowałby, że zysk wzrósł do około 450 tys. zł, co jest niezgodne z danymi. Wreszcie, odpowiedź 60% również nie jest prawidłowa, ponieważ mogłaby wynikać z błędnego założenia, iż wzrost zysku powinien być proporcjonalny do kosztów lub innych czynników, takich jak zmiany na rynku czy wydajność produkcji. W rzeczywistości, wzrost zysku zależy od wielu zmiennych, w tym strategii sprzedaży, zdolności do generowania nowych przychodów, oraz efektywności operacyjnej. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 29

Zgodnie z Kodeksem pracy, szczególną ochroną objęta jest praca kobiet, co obejmuje zakaz zatrudniania kobiet w ciąży

A. jedynie w nadgodzinach
B. wyłącznie w godzinach nocnych
C. w nadgodzinach oraz w godzinach nocnych
D. bez jej zgody w nadgodzinach oraz w godzinach nocnych
To, że wskazałeś zakaz zatrudniania kobiet w ciąży w nocy i w nadgodzinach, to całkiem dobra odpowiedź. Przepisy w Kodeksie pracy rzeczywiście to regulują, a dokładnie w artykule 178. Chodzi tu o zdrowie matki i dziecka, co jest bardzo ważne. W praktyce pracodawcy czasami muszą dostosowywać grafik, żeby nie złamać tych zasad. Dobrze, żeby informowali kobiety o ich prawach, to też jest ważne w dobrej firmie. Oprócz tego, warto wiedzieć, że kobiety ciężarne mają prawo do dodatkowych przerw i mogą zmieniać stanowisko, jeśli ich obecna praca jest niezdrowa. Fajnie, że się tym interesujesz, bo to istotne tematy w zarządzaniu ludźmi.
Pytanie 30

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym przedsiębiorstwie wskaźnik rotacji zapasów kształtuje się na najkorzystniejszym poziomie.

Nazwa przedsiębiorstwaWskaźnik rotacji zapasów
A.Aldex22 dni
B.Betex18 dni
C.Ceranix20 dni
D.Detex24 dni
A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Wybór innej odpowiedzi niż B może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasadności wskaźnika rotacji zapasów. Wskaźnik ten mierzy, jak szybko przedsiębiorstwo sprzedaje i odnawia swoje zapasy. Jeśli wybierzesz odpowiedź A, C lub D, możesz mieć na myśli, że przedsiębiorstwa te są aktywne w swojej branży, ale ważniejsze jest zrozumienie, że wskaźnik rotacji zapasów wskazuje na efektywność zarządzania zapasami, a nie tylko na ich sprzedaż. Na przykład, niektóre firmy mogą posiadać duże zapasy, które są trudne do sprzedaży, co wpływa na ich rotację w negatywny sposób. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wyższe zapasy oznaczają większą sprzedaż. W rzeczywistości, aby poprawić wskaźnik rotacji zapasów, firmy powinny dążyć do optymalizacji swoich procesów zarządzania, zmniejszenia nadmiernych zapasów oraz lepszego przewidywania popytu. Ważne jest również, aby pamiętać, że różne branże mogą mieć różne standardy dotyczące rotacji zapasów. Przykładowo, firmy zajmujące się modą mogą mieć znacznie wyższe wskaźniki rotacji zapasów niż firmy zajmujące się elektroniką, ponieważ cykle życia produktów w tych branżach są różne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej analizy i interpretacji wskaźników.
Pytanie 31

Czym jest promesa koncesji?

A. przyrzeczeniem wydania koncesji
B. cofnięciem koncesji
C. zmianą warunków koncesji
D. odmową udzielenia koncesji
Odmowa udzielenia koncesji, cofnięcie koncesji oraz zmiana warunków koncesji to pojęcia, które różnią się zasadniczo od promesy koncesji i mogą prowadzić do nieporozumień. Odmowa udzielenia koncesji oznacza, że wnioskodawca nie spełnił określonych wymogów prawnych lub regulacyjnych, co skutkuje brakiem możliwości prowadzenia działalności objętej koncesją. Cofnięcie koncesji dotyczy sytuacji, w której organ regulacyjny decyduje się na anulowanie wcześniej wydanej koncesji, co może mieć miejsce na skutek naruszenia przepisów lub warunków umowy koncesyjnej. Zmiana warunków koncesji to z kolei proces, w którym wstępne ustalenia dotyczące zakresu i zasad działalności zostają dostosowane do zmieniających się warunków rynkowych lub regulacyjnych. Niestety, często pojawiają się błędne przekonania, że promesa koncesji jest tożsama z jednym z tych procesów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W rzeczywistości promesa koncesji to pozytywne przyrzeczenie, które daje nadzieję na przyszłe przyznanie koncesji, a nie decyzja negatywna. Kluczowe jest zrozumienie, że promesa koncesji wiąże się z potencjalnym, a nie przesądzonym wydaniem koncesji, co powinno być jasno komunikowane w dokumentacji i procedurach administracyjnych.
Pytanie 32

Która z podanych spółek posiada osobowość prawną?

A. Partnerska
B. Akcyjna
C. Jawna
D. Komandytowa
Spółki komandytowe, jawne i partnerskie są formami prawnymi, które nie posiadają osobowości prawnej, co jest kluczowym aspektem różniącym je od spółki akcyjnej. W przypadku spółki komandytowej, jej struktura opiera się na dwóch rodzajach wspólników: komplementariuszach, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, oraz komandytariuszach, którzy odpowiadają tylko do wysokości wniesionego wkładu. To sprawia, że wspólnicy w spółce komandytowej są narażeni na ryzyko osobistej odpowiedzialności, co jest znaczącą różnicą w porównaniu do spółek o osobowości prawnej. Spółka jawna z kolei jest formą spółki, w której wszyscy wspólnicy odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania, co również nie zapewnia im ochrony osobistej. W przypadku spółek partnerskich, przeznaczonych dla zawodów regulowanych, takich jak prawnicy czy architekci, wspólnicy odpowiadają za swoje działania, co nie zmienia faktu, że również nie mają osobowości prawnej. Wybór odpowiedniej formy prawnej jest kluczowy i powinien być oparty na analizie ryzyk oraz potrzeb związanych z działalnością gospodarczą. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania i zarządzania przedsiębiorstwem, a także dla minimalizacji ryzyka osobistego związane z prowadzeniem działalności.
Pytanie 33

Zamieszczona interpretacja dotyczy wskaźnika

n n nn
n „Wskaźnik ten informuje, ile razy w danym okresie jednostka gospodarcza otrzymuje środki pieniężne za sprzedane wyroby, towary, usługi albo ile dni trwa średni okres inkasowania środków za sprzedane wyroby, towary, usługi"n
A. rentowności sprzedaży.
B. płynności.
C. rotacji należności.
D. zadłużenia.
Zamieszczona interpretacja dotyczy wskaźnika rotacji należności, który jest kluczowym parametrem oceny efektywności zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Wskaźnik ten informuje o liczbie cykli, w których firma otrzymuje płatności za sprzedane towary lub usługi w określonym okresie. W praktyce, im wyższy wskaźnik rotacji należności, tym lepiej przedsiębiorstwo radzi sobie z ściąganiem należności, co przyczynia się do poprawy płynności finansowej. Przykładowo, jeżeli firma ma wskaźnik rotacji należności na poziomie 8, oznacza to, że średnio otrzymuje płatności co 45 dni. Taki wynik może świadczyć o skutecznej polityce kredytowej oraz efektywnym zarządzaniu relacjami z klientami. Standardy branżowe, takie jak raporty finansowe czy analizy porównawcze, często podkreślają znaczenie rotacji należności w kontekście zrównoważonego rozwoju i stabilności finansowej firmy. Monitorowanie tego wskaźnika pozwala na wczesne identyfikowanie problemów związanych z niewypłacalnością klientów oraz dostosowywanie strategii sprzedażowej.
Pytanie 34

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, określ wartość różnic inwentaryzacyjnych.

Wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej w sklepie spożywczym
Nazwa towaruCena jednostkowaStan wg spisu z naturyStan wg zapisów księgowych
Cukierki Krówka30 zł/kg30 kg28 kg
Cukierki Toffi22 zł/kg27 kg30 kg
A. Niedobór cukierków Toffi 66 zł i niedobór cukierków Krówka 60 zł
B. Nadwyżka cukierków Krówka 60 zł i niedobór cukierków Toffi 66 zł
C. Nadwyżka cukierków Krówka 60 zł i nadwyżka cukierków Toffi 66 zł
D. Nadwyżka cukierków Toffi 66 zł i niedobór cukierków Krówka 60 zł
Wybierając odpowiedzi, które sugerują nadwyżki lub błędne wartości, należy zrozumieć, że obliczenia różnic inwentaryzacyjnych opierają się na porównaniu stanu rzeczywistego z zapisami księgowymi. W przypadku cukierków Krówka, jeśli ktoś twierdzi, że występuje nadwyżka, ale nie przyjmuje pod uwagę rzeczywistego stanu magazynowego, popełnia błąd polegający na ignorowaniu analizy danych. Wiele osób myli nadwyżkę z nieprawidłowym zapisem, co prowadzi do błędnych wniosków finansowych. Z kolei błędne obliczenia dotyczące cukierków Toffi, które sugerują nadwyżkę, wynikają z braku uwzględnienia kluczowej informacji o spisach z natury. Istotnym jest, aby nie tylko polegać na intuicji, ale także stosować metodyki odpowiednie do analizy stanów magazynowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często usprawniają swoje procedury inwentaryzacyjne, aby zapobiegać takim rozbieżnościom. Kluczowe jest zrozumienie, że nadwyżki i niedobory muszą być dokładnie dokumentowane oraz analizowane, co jest zgodne z zasadami rachunkowości, aby uniknąć strat i nieprawidłowości w księgowości.
Pytanie 35

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

RokZysk netto
(w zł)		Przychody ze
sprzedaży (w zł)
201112 000160 000
201218 000200 000
201312 000150 000
201415 000200 000
A. W 2013 roku.
B. W 2011 roku.
C. W 2012 roku.
D. W 2014 roku.
Niestety, wybór innego roku jako odpowiedzi prowadzi do niepoprawnych wniosków w kwestii analizy efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Wartości zysku netto z 1 złotówki przychodu muszą być dokładnie porównywane, jednak wybór lat 2011, 2013 lub 2014 sugeruje pominięcie kluczowych danych, które wskazują na trend wzrostu efektywności w 2012 roku. Często popełnianym błędem jest poleganie na ogólnych wrażeniach dotyczących wydajności finansowej bez dokładnej analizy wskaźników rentowności. Na przykład, wybór roku 2013 może wynikać z subiektywnego odbioru ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, w czasie gdy rentowność netto mogła być niższa niż w 2012 roku. Z kolei odpowiedź wskazująca na 2011 rok może sugerować, że analityk nie uwzględnił zmieniających się warunków rynkowych oraz ich wpływu na zyski. Ważnym aspektem jest zrozumienie, że wskaźniki finansowe nie są jedynie suchymi liczbami, ale odzwierciedlają skuteczność strategii zarządzania i decyzji operacyjnych. Dlatego też analiza porównawcza zysków netto w kontekście przychodów powinna być przeprowadzana z uwzględnieniem szerszego kontekstu biznesowego oraz strategii przedsiębiorstwa.
Pytanie 36

Jakie działanie przedsiębiorcy powinno być uznane za etyczne?

A. Poinformowanie inwestorów o trudności przedsiębiorstwa
B. Świadome ograniczanie wzrostu firmy
C. Niezrealizowanie zobowiązań
D. Zatajenie rzeczywistych przychodów
Celowe hamowanie rozwoju przedsiębiorstwa, niedotrzymywanie zobowiązań oraz ukrywanie realnych dochodów to działania, które naruszają podstawowe zasady etyki w biznesie. Przede wszystkim, celowe hamowanie rozwoju można postrzegać jako działanie sprzeczne z interesem właścicieli i pracowników, a także jako nieodpowiedzialne podejście do zarządzania. Tego rodzaju podejście prowadzi do frustracji wśród pracowników oraz zniechęca inwestorów, co w dłuższej perspektywie osłabia pozycję rynkową firmy. Niedotrzymywanie zobowiązań, z kolei, jest nieetyczne i może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Firmy, które nie wywiązują się ze swoich zobowiązań finansowych, ryzykują utratę reputacji, a także mogą być pociągnięte do odpowiedzialności cywilnej. Ukrywanie realnych dochodów to inny przykład działań nieetycznych, który może prowadzić do oszustw podatkowych i innych niezgodności z prawem. Takie zachowania stanowią nie tylko naruszenie etyki, ale również osłabiają zaufanie do całej branży i mogą prowadzić do wprowadzenia bardziej rygorystycznych regulacji. W kontekście wymagań współczesnego rynku, etyka w biznesie jest kluczowa dla długoterminowego sukcesu, a działania sprzeczne z tymi zasadami mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla przedsiębiorstw, jak i dla ich interesariuszy.
Pytanie 37

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą powiatu?

A.B.
– jest jednostką podziału terytorialnego pierwszego stopnia
– organem wykonawczym jest wójt, burmistrz, prezydent		– jest jednostką podziału terytorialnego drugiego stopnia
– organem wykonawczym jest starosta
C.D.
– jest regionalną wspólnotą samorządową
– organem wykonawczym jest marszałek		– określa strategie rozwoju województw
– za wykonanie polityki rządu na swoim terenie odpowiada wojewoda
A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie struktury administracji publicznej w Polsce oraz roli, jaką pełnią poszczególne jednostki terytorialne. Odpowiedzi A, C oraz D mogą wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględniają faktu, że powiat jest jednostką samorządową o specyficznych kompetencjach i zadaniach. Odpowiedzi te mogą odnosić się do innych poziomów administracyjnych, takich jak gminy czy województwa, które mają odrębne funkcje i struktury. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi jednostkami jest kluczowe, aby uniknąć powszechnych błędów myślowych, takich jak utożsamianie gminy z powiatem. Gminy zajmują się sprawami lokalnymi, takimi jak ochrona środowiska czy edukacja, natomiast powiaty mają szerszy zakres odpowiedzialności, obejmujący również zadania z zakresu transportu czy ochrony zdrowia. Dlatego ważne jest, aby przy rozwiązywaniu podobnych zadań testowych zwracać uwagę na szczegóły poszczególnych jednostek administracyjnych oraz ich kompetencje. Wiedza na temat struktury administracyjnej pozwala na lepsze zrozumienie, w jaki sposób funkcjonuje państwo oraz jakie zadania są realizowane na różnych poziomach administracyjnych.
Pytanie 38

Dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać według kategorii archiwalnej?

A. B 5
B. B 25
C. B 50
D. B 10
Dokumenty inwentaryzacyjne powinny być przechowywane przez okres 5 lat, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz normami archiwizacji. Ta praktyka ma na celu zapewnienie odpowiedniego dostępu do informacji oraz umożliwienie skutecznej analizy i kontroli procesów inwentaryzacyjnych w przedsiębiorstwie. Przechowywanie dokumentów przez ten czas pozwala na pełne zrealizowanie wszelkich procedur związanych z audytami oraz kontrolami wewnętrznymi, co jest istotnym elementem zarządzania ryzykiem w organizacji. W praktyce oznacza to, że każda firma powinna opracować wewnętrzne polityki dotyczące klasyfikacji i archiwizacji dokumentów inwentaryzacyjnych, a także systemy umożliwiające ich łatwe odnalezienie i wykorzystanie. Warto również zwrócić uwagę na zmiany w przepisach prawa, które mogą wpłynąć na okres przechowywania tych dokumentów, a także na to, że w przypadku spisów z natury, które mogą dotyczyć kontroli podatkowych, czas archiwizacji może być wydłużony. Dobrą praktyką jest także skonsultowanie się z prawnikiem lub specjalistą ds. zarządzania dokumentacją, aby mieć pewność, że wszystkie procedury są zgodne z aktualnymi regulacjami.
Pytanie 39

W roku 2011 nastąpił przyrost sprzedaży w stosunku do roku 2007

Dynamika sprzedaży towarów w latach 2007 – 2011
L.p.RokDynamika w % (2007 = 100)
12007100
22008120
32009110
42010130
52011150
A. o 50%
B. o 130%
C. o 20%
D. o 150%
No więc, jeśli chodzi o obliczanie przyrostu sprzedaży, sporo osób może się pomylić, wybierając takie wartości jak "o 130%" czy "o 150%". Wartość 130% sugeruje, że sprzedaż w 2011 roku wzrosła o 30% ponad dwukrotność sprzedaży z 2007. To chyba nie do końca o to chodzi! Z kolei odpowiedź "o 150%" oznacza, że sprzedaż w 2011 roku była równą dwukrotności plus połowa wartości z 2007, co również jest błędne. Kluczowe jest zrozumienie, że przyrost odnosi się do bazowej wartości, a nie do sumy. Takie błędy mogą się brać z niezbyt jasnego rozumienia danych. Żeby tego uniknąć, warto patrzeć na to z perspektywy analizy względnej, czyli przyrost liczymy w stosunku do wartości początkowej. Zrozumienie tych zasad jest istotne, by dobrze analizować dane w kontekście naszych strategii finansowych czy marketingowych.
Pytanie 40

W zakładzie produkcyjnym w maju 2014 roku wytworzono 2 500 sztuk wyrobów gotowych. W trakcie produkcji pozostało 2 000 sztuk wyrobów, które zostały wykonane w 50%. Jaką liczbę jednostek umownych należy przyjąć, aby obliczyć koszt jednostkowy?

A. 4 500
B. 2 500
C. 3 500
D. 1 000
Poprawna odpowiedź wynosi 3 500 jednostek umownych, co stanowi sumę wyrobów gotowych oraz wyrobów w toku przeliczonych na pełne jednostki. W analizowanym przypadku, w maju 2014 r. przedsiębiorstwo wyprodukowało 2 500 szt. wyrobów gotowych. Dodatkowo, w produkcji w toku pozostało 2 000 szt. wyrobów, które były wytworzone w 50%. Aby obliczyć jednostki umowne, należy przeliczyć te wyroby w toku na pełne jednostki. 50% z 2 000 szt. to 1 000 szt. Przypisując te 1 000 szt. do produkcji gotowej, otrzymujemy 2 500 + 1 000 = 3 500 jednostek umownych. Takie podejście jest zgodne z praktykami rachunkowości kosztów, w których uwzględnia się zarówno produkty gotowe, jak i produkty w toku, aby uzyskać pełny obraz kosztów jednostkowych. Taka metoda wspiera dokładne obliczenia w zakresie gospodarki magazynowej oraz analizy rentowności produktów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej