Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 6 sierpnia 2025 16:26
  • Data zakończenia: 6 sierpnia 2025 16:36

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką roślinę liściastą rekomenduje się do formowania żywopłotów o wysokości przekraczającej 2,0 m?

A. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
B. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
C. Grab pospolity (Carpinus betulus)
D. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare) to popularna roślina, jednak nie jest idealnym wyborem do formowanych żywopłotów o wysokości powyżej 2,0 m. Pomimo że ligustr ma zdolność do szybkiego wzrostu i gęstego ulistnienia, jego naturalne cechy sprawiają, że przycinanie go na dużą wysokość może skutkować osłabieniem rośliny. Zbyt intensywne formowanie ligustra może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak osłabienie pędów i zwiększona podatność na choroby. Ponadto, bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) jest rośliną, która z reguły osiąga mniejsze wysokości, z reguły do 1,5 m, co czyni go nieodpowiednim do żywopłotów wysokich. Wyższe formowanie bukszpanu nie tylko zmienia jego naturalny kształt, ale także może doprowadzić do osłabienia rośliny. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii) jest kolejną rośliną, która nie nadaje się do formowanych żywopłotów na dużą wysokość. Berberys ma tendencję do tworzenia luźnych, niskich krzewów, a jego cięcie na większą wysokość często prowadzi do nieestetycznego wyglądu i osłabienia rośliny. Tak więc, wybierając rośliny do formowanych żywopłotów, warto kierować się ich naturalnymi cechami wzrostu oraz zdolnością do tolerowania cięcia i formowania w wyższe kształty, co w przypadku graba pospolitego jest zdecydowanie bardziej korzystne.

Pytanie 2

Jakie symptomy mogą sugerować, że roślina była zbyt mało podlewana?

A. Zmiana barwy liści, skórka oddzielająca się od pędu
B. Plamy na pędach, na liściach szary osad
C. Zniekształcone liście, pokryte czarnym osadem
D. Zwiędnięte liście, pomarszczona skórka na pędach
Zmieniony kolor liści oraz odchodząca skórka od pędu mogą sugerować różne problemy zdrowotne roślin, ale niekoniecznie są one bezpośrednio związane z przesuszeniem. Zmiana koloru liści często wskazuje na zaburzenia odżywiania, takie jak niedobory azotu, żelaza czy innych składników odżywczych. W takich przypadkach roślina może reagować na niewłaściwe nawożenie lub na zbyt ubogie podłoże. Odchodząca skórka od pędu może być wynikiem ataku patogenów lub szkodników, co jest zupełnie innym problemem, który nie ma nic wspólnego z wilgotnością gleby. Z kolei liście zniekształcone i pokryte czarnym nalotem często są symptomem chorób grzybowych, takich jak pleśń czy czarna plamistość, które rozwijają się w warunkach wysokiej wilgotności i nie są typowe dla przesuszenia. Plamy na pędach oraz szary nalot na liściach mogą sugerować problemy z chorobami roślin, które mogą być efektem przepełnienia wodą, a nie jej niedoboru. Zrozumienie objawów i ich analizy w kontekście zmian w środowisku uprawy jest kluczowe dla prawidłowej diagnostyki i leczenia roślin, a nie skupianie się wyłącznie na jednym aspekcie, jakim jest wilgotność gleby. Dla prawidłowego rozwoju rośliny, konieczne jest holistyczne podejście, które uwzględnia zarówno nawadnianie, jak i odżywianie, ochronę przed szkodnikami i chorobami.

Pytanie 3

Aby zwalczyć przędziorka chmielowca zauważonego na roślinach, powinno się użyć środków ochrony roślin z kategorii

A. moluskocydów
B. akarycydów
C. fungicydów
D. insektycydów
Przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae) to szkodnik, który poważnie zagraża plonom wielu roślin, w tym chmielu i innych uprawach warzywnych oraz owocowych. Aby skutecznie z nim walczyć, należy zastosować akarycydy, które są specjalistycznymi środkami ochrony roślin przeznaczonymi do zwalczania akaroz (czyli chorób powodowanych przez roztocza). Akarycydy działają na różne stadia rozwojowe przędziorków, zapewniając ich skuteczne eliminowanie. Przykłady akarycydów to abamektyna, fenpyrazyt, czy spinosad, które są szeroko stosowane w praktyce rolniczej. Ważne jest, aby stosować akarycydy zgodnie z zaleceniami producenta i w odpowiednich fazach rozwoju roślin, co zwiększa ich efektywność. Dobrą praktyką jest również monitorowanie populacji szkodników oraz wprowadzenie środków profilaktycznych, takich jak stosowanie roślin towarzyszących czy naturalnych wrogów przędziorków, co może ograniczyć ich występowanie w przyszłości.

Pytanie 4

Jakie narzędzie należy zastosować do cięcia korygującego krzewu liściastego z delikatnymi, cienkimi pędami?

A. sekatora jednoręcznego
B. piły ręcznej
C. piły spalinowej
D. sekatora dwuręcznego
Sekator jednoręczny to świetne narzędzie do cięcia krzewów liściastych, które mają cienkie i delikatne pędy. Dzięki temu, że jest taki precyzyjny, można robić dokładne cięcia i nie uszkodzić zdrowych części roślin. Powiem ci, że komfort użytkowania tego sekatora naprawdę się liczy, zwłaszcza jak spędzasz dłużej czasu w ogrodzie. Rośliny lepiej się rozwijają, gdy przycinamy je w odpowiedni sposób. Specjaliści od ogrodnictwa naprawdę podkreślają, jak ważne są precyzyjne narzędzia, więc warto się nimi posługiwać. Na przykład, przycinając pędy borówki, dobrze zastosowany sekator jednoręczny pomaga zachować ładny kształt krzewu, a to potem przekłada się na lepsze owocowanie w kolejnych sezonach.

Pytanie 5

Jaką roślinę kwitnącą na żółto można wykorzystać do aranżacji wiszących doniczek na balkonie?

A. bakopa
B. uczep
C. surfinia
D. plektrantus
Bakopa (Bacopa) to roślina o drobnych kwiatach, często wybierana do wiszących doniczek, jednak zwykle występuje w kolorach białym, niebieskim lub fioletowym, co sprawia, że nie spełnia kryteriów dotyczących żółtych kwiatów. Z kolei surfinia (Petunia) to bardzo popularna roślina balkonowa, ale jej kwiaty występują w szerokiej gamie kolorystycznej, również nie ze wszystkich odcieni żółtego. Plektrantus (Plectranthus) to roślina głównie ozdobna ze względu na swoje liście, a nie kwiaty, co czyni ją mniej odpowiednią do celów, o które pytanie. Wybór niewłaściwych roślin może wynikać z braku znajomości ich właściwości, co jest typowym błędem w podejmowaniu decyzji ogrodniczych. Odpowiednia selekcja roślin wymaga znajomości ich cech, takich jak kolor kwiatów, potrzeby świetlne oraz warunki wzrostu. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do rozczarowania i niewłaściwego doboru roślin, które nie spełniają oczekiwań estetycznych ani użytkowych. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dokładnie zbadać wymagania i cechy wybranych roślin, żeby uzyskać jak najlepsze efekty w ogrodzie lub na balkonie.

Pytanie 6

Długość rzeki na mapie w skali 1:350000 wynosi 45 mm. Jaka jest jej rzeczywista długość w terenie?

A. 23,45 km
B. 1,575 km
C. 15,75 km
D. 31,50 km
Aby obliczyć długość rzeki w terenie na podstawie jej długości na mapie, należy zastosować właściwą proporcję wynikającą ze skali mapy. Skala 1:350000 oznacza, że 1 mm na mapie odpowiada 350000 mm w rzeczywistości. Zatem, jeśli rzeka na mapie ma długość 45 mm, to jej rzeczywista długość można obliczyć, mnożąc tę wartość przez skale: 45 mm * 350000 mm/mm = 15750000 mm. Następnie, aby przekształcić milimetry na kilometry, dzielimy przez 1000000 (ponieważ 1 km = 1000000 mm), co daje nam 15,75 km. Takie obliczenia są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, takich jak geodezja, kartografia czy planowanie przestrzenne, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe dla efektywności projektów. Zastosowanie wartości skali pozwala na dokładne odwzorowanie rzeczywistych odległości i wymiarów, co jest niezbędne w pracy z mapami oraz w analizach przestrzennych.

Pytanie 7

Jakie rośliny wykorzystuje się do urządzania ozdobnych ogrodów przy barokowych pałacach?

A. leszczyna pospolita (Corylus avellana)
B. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
C. irga szwedzka (Cotoneaster suecicus)
D. bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens)
Bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens) jest rośliną, która idealnie sprawdza się w tworzeniu ozdobnych parterów przy zabytkowych pałacach barokowych. Jego gęsty pokrój oraz ciemnozielone liście zapewniają estetyczny wygląd przez cały rok, co jest zgodne z wymogami architektury ogrodowej z epoki baroku. Bukszpan można formować w różnorodne kształty i figury, co było niezwykle cenione w ogrodach barokowych, które miały na celu podkreślenie symetrii i porządku. Dodatkowo, bukszpan jest odporny na zanieczyszczenia powietrza, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów miejskich, w których często znajdują się zabytkowe budynki. W praktyce, bukszpan jest często stosowany w nasadzeniach formalnych, ale również w kompozycjach z innymi roślinami, co pozwala na uzyskanie efektownych kontrastów kolorystycznych i teksturalnych. W kontekście standardów ogrodnictwa, bukszpan jest uznawany za klasyczną roślinę ozdobną, której pielęgnacja i formowanie wpisują się w zasady zrównoważonego rozwoju ogrodów.

Pytanie 8

W wykazie inwentaryzacyjnym tworzonym w trakcie przeprowadzania ogólnych badań drzewostanu zamieszczane są nazwy rodzajowe oraz gatunkowe drzew, powierzchnia, którą zajmują, rozstaw, liczba drzew oraz

A. obwody pni drzew
B. średnice koron drzew
C. wysokości drzew
D. informacje dotyczące kondycji zdrowotnej drzew
Poprawna odpowiedź to uwagi o stanie zdrowotnym drzew, ponieważ w inwentaryzacji drzewostanu kluczowe jest nie tylko zidentyfikowanie gatunków i ich liczby, ale również ocena ich kondycji zdrowotnej. Informacje te są istotne dla zarządzania zasobami leśnymi, gdyż umożliwiają wykrywanie chorób, szkodników oraz innych zagrożeń, które mogą wpłynąć na zdrowie drzew. Na przykład, w przypadku wystąpienia choroby grzybowej, wczesne zidentyfikowanie problemu może pozwolić na zastosowanie odpowiednich środków ochrony roślin, co z kolei może zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby na zdrowe osobniki. Dodatkowo, systematyczne notowanie stanu zdrowotnego drzew pomaga w opracowywaniu planów zarządzania lasami, które są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz standardami, takimi jak FSC (Forest Stewardship Council). W praktyce, informacje te mogą być używane do tworzenia raportów dotyczących zdrowotności ekosystemów leśnych, co jest istotne dla podejmowania decyzji w zakresie ochrony środowiska oraz gospodarki leśnej.

Pytanie 9

Oblicz objętość wykopanego materiału ziemnego przy użyciu wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m.

A. 100 m3
B. 50 m3
C. 200 m3
D. 150 m3
W przypadku odpowiedzi 150 m3, można zauważyć, że obliczenie objętości wykopu zostało przeprowadzone w sposób błędny. Użytkownik mógł pomylić jednostki lub źle zinterpretować wymiary wykopu. Zbyt duża wartość objętości mogła wyniknąć z nieodpowiedniego pomnożenia wartości wymiarów, co często zdarza się, gdy brakuje precyzyjnego podejścia do obliczeń. Odpowiedź 50 m3 także jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia wszystkich wymiarów. Możliwe, że wynik ten pochodzi z pomylenia wysokości z długością, co prowadzi do znaczącego zaniżenia objętości. Podobna sytuacja dotyczy odpowiedzi 200 m3, która jest wynikiem wyraźnego nadmierzenia wymiarów, co również nie jest powszechną praktyką w obliczeniach inżynieryjnych. W praktyce przy obliczaniu objętości wykopów niezwykle istotne jest zachowanie dokładności oraz umiejętność stosowania właściwych jednostek, ponieważ jakiekolwiek błędy mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych oraz organizacyjnych w trakcie realizacji projektu. Standardy inżynieryjne oraz dobre praktyki wymagają staranności w procesie pomiarów i obliczeń, co pomaga w unikaniu takich pomyłek i zapewnia efektywność oraz dokładność w realizacji prac budowlanych.

Pytanie 10

Ekosystemy leśne, w których główną rolę odgrywa olsza czarna oraz znikoma ilość świerka pospolitego i brzozy omszonej, występujące w miejscach o obniżonym terenie, gdzie gleba jest przesycona wodą, to

A. bory
B. grądy
C. olsy
D. buczyny
Olsy to specyficzne zbiorowiska leśne, w których dominującym gatunkiem jest olsza czarna (Alnus glutinosa). Ich charakterystyczną cechą są wilgotne warunki glebowe, często występujące w obniżeniach terenowych, gdzie podłoże jest nasycone wodą. W takich ekosystemach, oprócz olszy, można spotkać niewielkie domieszki innych gatunków, takich jak świerk pospolity (Picea abies) czy brzoza omszona (Betula pubescens). Olsy odgrywają istotną rolę w ekosystemach leśnych, ponieważ przyczyniają się do poprawy jakości wód gruntowych, regulując ich przepływ i filtrując zanieczyszczenia. Ponadto, ich obecność sprzyja różnorodności biologicznej, stanowiąc siedlisko dla wielu gatunków roślin i zwierząt, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony środowiska. Olsy znajdują także zastosowanie w zrównoważonym leśnictwie, gdzie wykorzystywane są do rekultywacji terenów podmokłych oraz jako źródło drewna do produkcji mebli czy materiałów budowlanych.

Pytanie 11

Obszary w sąsiedztwie wydm powinny być zadrzewiane żywopłotami przeciwdziałającymi erozji piaskowej z

A. irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus)
B. bukszpanu wiecznie zielonego (Buxus sempervirens)
C. jałowca płożącego (Juniperus horizontalis)
D. sosny czarnej (Pinus nigra)
Wybór innych roślin do obsadzania terenów w pobliżu wydm, takich jak bukszpan wiecznie zielony, irga błyszcząca czy jałowiec płożący, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Bukszpan (Buxus sempervirens) preferuje żyzne gleby i nie toleruje suchych oraz piaszczystych warunków, co sprawia, że jest mało efektywny w stabilizowaniu wydm. Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus) jest rośliną, która, chociaż odporna, nie ma tak silnego systemu korzeniowego jak sosna czarna, co powoduje, że jej zdolności do ochrony przed erozją są ograniczone. Z kolei jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), mimo że jest rośliną odporną na warunki trudne, nie oferuje tak dużej efektywności w stabilizacji piasku jak sosna czarna, a jego wzrost jest ograniczony w bardzo piaszczystych glebach. Błędne podejście do doboru roślinności do trudnych warunków terenowych często wynika z braku zrozumienia ich potrzeb ekologicznych oraz niewłaściwej oceny warunków, w jakich będą rosły. W praktyce, kluczowe jest dobieranie gatunków roślinnych na podstawie ich przystosowania do specyficznych warunków siedliskowych, co jest fundamentalnym założeniem w projektowaniu zieleni w kontekście ochrony środowiska.

Pytanie 12

Różaneczniki oraz azalie powinny być sadzone w podłożu o pH

A. lekko kwasowym
B. kwasowym
C. zasadowym
D. neutralnym
Różaneczniki i azalie są roślinami, które preferują gleby o odczynie kwaśnym, zazwyczaj w zakresie pH od 4,5 do 6. Taki odczyn jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju, ponieważ korzenie tych roślin mają trudności z przyswajaniem składników odżywczych w glebach o odczynie neutralnym lub zasadowym. W praktyce oznacza to, że przed sadzeniem należy przeprowadzić analizę gleby, aby określić jej pH. W przypadku stwierdzenia zbyt wysokiego pH, można zastosować materiały zakwaszające, takie jak siarka elementarna lub torf. Dodatkowo glebę warto wzbogacić w organiczne materiały, takie jak kompost, co pomoże nie tylko w utrzymaniu odpowiedniego odczynu, ale również w poprawie struktury gleby. Warto również pamiętać, że różaneczniki i azalie najlepiej rosną w miejscach półcienistych, co również wpływa na ich zdrowie i obfitość kwitnienia.

Pytanie 13

Spis roślinności w inwentaryzacji szczegółowej drzewostanu obejmuje nazwy gatunków drzew oraz

A. średnice koron i grubości głównych gałęzi
B. grubości głównych gałęzi i wysokości
C. pierśnice oraz odległości pomiędzy drzewami
D. średnice koron, pierśnice i wysokości
Odpowiedź wskazująca na średnice koron, pierśnice i wysokości drzew jest poprawna, ponieważ te parametry są kluczowe w inwentaryzacji drzewostanu. Średnica korony pozwala ocenić rozprzestrzenienie drzew w przestrzeni oraz ich zdolność do fotosyntezy, co jest fundamentalne dla zdrowia ekosystemu. Pierśnica, czyli wysokość na której mierzymy obwód pnia, jest istotnym wskaźnikiem wielkości i wieku drzewa, a także jego wartości ekologicznej i komercyjnej. Wysokość drzewa z kolei ma wpływ na jego udział w strukturze lasu oraz na interakcje ze środowiskiem. Te dane są niezbędne do oceny stanu zdrowia drzewostanu, planowania prac leśnych oraz podejmowania decyzji dotyczących zarządzania zasobami leśnymi. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu leśnictwem, stosowanie tych miar zapewnia dokładność i efektywność w monitorowaniu oraz ochronie różnorodności biologicznej.

Pytanie 14

Jak powinny być sadzone drzewa, aby utworzyć aleję?

A. W jednym rzędzie wzdłuż drogi
B. W grupach po kilka
C. W rzędzie po obu stronach drogi
D. Pojedynczo w różnych lokalizacjach
Sadzenie drzew w rzędzie po obu stronach ulicy jest najlepszym podejściem do tworzenia alei, co ma na celu uzyskanie harmonijnej i estetycznej przestrzeni publicznej. Taki układ nie tylko poprawia walory wizualne, ale również wspiera równomierny rozwój drzew, zapewniając im odpowiednią ilość światła słonecznego oraz przestrzeń do wzrostu. Praktyka ta zgadza się z zasadami urbanistyki, które zalecają równomierne rozmieszczenie roślinności w obszarach zurbanizowanych. Dodatkowo, aleje drzewne pełnią ważne funkcje ekologiczne, takie jak poprawa jakości powietrza, redukcja hałasu i ochrona przed erozją gleby. Zastosowanie tej metody jest również zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się zrównoważonym rozwojem przestrzeni miejskiej, które podkreślają znaczenie drzew w krajobrazie miejskim. Przykładem udanego zastosowania tej metody może być aleja w parku miejskim, gdzie drzewa są sadzone w równych odstępach, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi oraz ułatwia pielęgnację.

Pytanie 15

Wypadek w miejscu pracy definiuje się jako

A. niespodziewane zdarzenie, spowodowane przyczyną zewnętrzną, skutkujące uszczerbkiem na zdrowiu
B. niespodziewane zdarzenie, spowodowane przyczyną wewnętrzną, prowadzące do przewlekłej choroby
C. długotrwałe wpływanie niekorzystnych warunków pracy
D. długotrwałe oddziaływanie czynników zewnętrznych
Właściwą odpowiedzią jest nagłe zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uszczerbek na zdrowiu, ponieważ definicja wypadku przy pracy opiera się na kluczowych elementach, takich jak nagłość zdarzenia oraz jego zewnętrzna przyczyna. Wypadek przy pracy to sytuacja, w której pracownik doznaje urazu ciała lub uszczerbku na zdrowiu w wyniku zdarzenia, które miało miejsce w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Przykłady mogą obejmować upadek z wysokości, uderzenie ciężkim przedmiotem czy wypadek podczas obsługi maszyn. Te przypadki podlegają zapisom w Kodeksie Pracy oraz wytycznym PIP, które dokładnie określają, co powinno być uznawane za wypadek. Organizacje powinny prowadzić dokumentację takich zdarzeń oraz dbać o procedury zgłaszania, aby w razie wypadku zapewnić odpowiednią pomoc poszkodowanym oraz uniknąć podobnych incydentów w przyszłości. Właściwe postępowanie po wypadku, takie jak analiza przyczyn, jest kluczowe dla poprawy bezpieczeństwa w miejscach pracy, zgodnie z zasadami zarządzania ryzykiem.

Pytanie 16

Jakiego nawozu mineralnego należy użyć do obróbki gleby przeznaczonej dla roślin wrzosowatych, jeśli jej pH wynosi 6?

A. Kredy granulowanej
B. Siarczanu amonu
C. Wapna rolniczego
D. Mielonego dolomitu
Wybór nawozów wapniowych, takich jak wapno rolnicze i kreda granulowana, oparty jest na założeniu, że podnoszą one pH gleby, co w przypadku roślin wrzosowatych jest niewłaściwe. Rosliny te preferują lekko kwaśne warunki glebowe, dlatego nawożenie wapniowe może doprowadzić do alkalizacji gleby, co negatywnie wpłynie na ich rozwój. Mielony dolomit, jako nawóz zawierający zarówno wapń, jak i magnez, również działa podobnie, zmieniając odczyn gleby w stronę zasadową. Przekonanie, że zwiększenie pH poprawi wzrost wrzosowatych, jest błędne, ponieważ te rośliny są przystosowane do życia w środowisku z niższym pH, co sprzyja ich zdrowemu rozwojowi. Ponadto, stosując nawozy azotowe, takie jak siarczan amonu, można uniknąć problemów związanych z niedoborem siarki, która jest niezbędna do syntezy białek i chlorofilu. Często mylnie zakłada się, że wszystkie nawozy mineralne mają podobne działanie, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów nawozowych. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych potrzeb roślin oraz właściwości chemicznych nawozów, aby prawidłowo dostosować program nawożenia do wymagań glebowych i roślinnych. Stąd wynika konieczność regularnej analizy gleby oraz zrozumienia wpływu nawożenia na długoterminową jakość gleb.

Pytanie 17

Aby zredukować obecność młodych siewek komosy białej na trawniku, należy

A. nawozić trawnik azotem
B. przeprowadzić piaskowanie trawnika
C. systematycznie kosić trawnik
D. nawozić trawnik fosforem
Systematyczne koszenie trawnika jest kluczowym elementem w zarządzaniu przestrzenią zieloną oraz w kontroli występowania niepożądanych roślin, takich jak młode siewki komosy białej. Koszenie trawy na odpowiednią wysokość, zazwyczaj na poziomie 4-5 cm, stymuluje rozwój zdrowych krzewów traw, które skutecznie konkurują z chwastami, ograniczając ich przestrzeń życiową. Regularne koszenie zapobiega również zakwitanie komosy białej, co jest kluczowe w zapobieganiu dalszemu jej rozprzestrzenieniu. Przykładowo, jeśli kosimy trawnik co tydzień w sezonie wegetacyjnym, wzmacniamy trawy oraz zmniejszamy ryzyko przedostawania się nasion chwastów na teren trawnika. Warto dodać, że kosiarki powinny być dobrze naostrzonymi narzędziami, aby zapewnić czyste cięcie, co wpływa na zdrowie roślin. Zasadą jest także nie koszenie mokrej trawy, co może prowadzić do jej uszkodzenia oraz rozprzestrzenienia się chorób grzybowych. W kontekście zarządzania trawnikiem, koszenie jest zatem istotnym elementem praktyki agrotechnicznej, która przyczynia się do zdrowego i estetycznego wyglądu ogrodu.

Pytanie 18

Na jaką wysokość należy kosić trawnik na polach golfowych?

A. 3 - 4 cm
B. poniżej 2,5 cm
C. powyżej 5,5 cm
D. 4 - 5 cm
Koszenie murawy na polach golfowych poniżej 2,5 cm jest standardem, który zapewnia optymalne warunki do gry. Taka wysokość koszenia sprzyja rozwojowi grubych, gęstych i mocnych źdźbełów trawy, które są bardziej odporne na uszkodzenia oraz choroby. Dodatkowo, krótko przycięta trawa minimalizuje opór podczas gry, co jest istotne dla golfistów. W praktyce, tak niska wysokość koszenia jest stosowana głównie na greene'ach, gdzie idealne warunki do toczenia piłek są kluczowe. Standardy utrzymania murawy na polach golfowych, takie jak te ustalone przez USGA (United States Golf Association), podkreślają znaczenie odpowiedniej wysokości koszenia w kontekście jakości gry oraz zdrowia trawy. Warto również zauważyć, że regularne utrzymanie takiej wysokości wymaga dokładnego planowania cyklu koszenia oraz dostosowywania go do warunków pogodowych i sezonowych, co jest kluczowe dla zapewnienia doskonałej jakości murawy.

Pytanie 19

Kiedy nie jest zalecane podlewanie roślin w słoneczny dzień?

A. w godzinach wieczornych
B. po południu
C. w samo południe
D. rano
Podlewanie roślin w południe, podczas słonecznej pogody, jest niewłaściwe, ponieważ w tym czasie temperatura wody jest znacznie wyższa, co może prowadzić do stresu termicznego roślin. Woda podana w wysokich temperaturach może uszkodzić system korzeniowy, a także prowadzić do parowania, co skutkuje marnowaniem wody. W praktyce, najlepiej podlewać rośliny wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, gdy temperatura jest niższa, a parowanie ograniczone. Rekomendacje dotyczące podlewania poszczególnych gatunków roślin mogą różnić się, jednak ogólna zasada mówi, że nawadnianie powinno odbywać się w porach dnia, kiedy rośliny mogą efektywnie wchłonąć wodę, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zastosowanie tej zasady jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie czasu nawadniania dla zdrowia roślin.

Pytanie 20

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na obszarze porośniętym chwastami?

A. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża
B. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża
C. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika
D. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów
Poprawna kolejność działań związanych z użyźnianiem gleby obornikiem w terenie zachwaszczonym to najpierw usunięcie chwastów, następnie rozłożenie obornika i na końcu przekopanie podłoża. Usunięcie chwastów jest kluczowym krokiem, ponieważ chwasty konkurują z roślinami uprawnymi o dostęp do składników odżywczych, światła i wody. Ich obecność może znacząco obniżyć efektywność nawożenia, dlatego ich eliminacja pozwala na lepsze przyswajanie wartości odżywczych z obornika. Po usunięciu chwastów, obornik, będący cennym nawozem organicznym, powinien zostać równomiernie rozłożony na powierzchni gleby. Obornik dostarcza nie tylko azotu, fosforu i potasu, ale także poprawia strukturę gleby, zwiększając jej żyzność i zdolność do zatrzymywania wody. Na koniec, przekopanie podłoża zapewnia lepsze wymieszanie obornika z glebą, co sprzyja jego szybszemu rozkładowi oraz uwalnianiu składników pokarmowych. Takie podejście jest zgodne z zasadami agrotechniki i pozwala na efektywne przygotowanie gleby do przyszłych upraw.

Pytanie 21

Ile metrów sześciennych ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o wymiarach 10 m x 15 m, zakładając, że norma zużycia ziemi na 100 m2 przy grubości warstwy 15 cm wynosi 10,3 m3?

A. 15,45 m3
B. 1545,0 m3
C. 1,545 m3
D. 154,45 m3
W przypadku analizy błędnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów. Odpowiedzi takie jak 1,545 m3 oraz 154,45 m3 mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia obliczeń związanych z normą zużycia ziemi. Na przykład, 1,545 m3 mogło być obliczone przez pomyłkowe zastosowanie niewłaściwej jednostki miary lub pomnożenie przez niewłaściwą powierzchnię, co prowadzi do znacznego zaniżenia wymaganej ilości ziemi. Natomiast w przypadku 154,45 m3, można zauważyć, że odpowiedź ta mogła powstać z błędnego wyliczenia całkowitej objętości dla większej powierzchni, a nie uwzględnienia normy dla 100 m2. Dodatkowo, odpowiedź 1545,0 m3 całkowicie mija się z celem, co może być wynikiem błędnego założenia dotyczącego grubości warstwy ziemi lub niepoprawnego przeliczenia jednostek. Wszystkie te błędy wskazują na potrzebę dokładnego zrozumienia zasad obliczeń oraz ich zastosowania w praktyce, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić właściwe przygotowanie terenu przed sadzeniem roślin. W praktyce ogrodniczej kluczowe jest stosowanie precyzyjnych obliczeń w oparciu o przyjęte normy, co pozwala uniknąć zbędnych kosztów oraz problemów z jakością gleby.

Pytanie 22

Proces zakupu kwietnika obejmuje wykonanie działań w następującej kolejności:

A. wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie, wytyczenie wzoru
B. wytyczenie wzoru, wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie
C. obfite podlanie, wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie
D. ściółkowanie, wytyczenie wzoru, wyznaczenie miejsc sadzenia
Wiesz, wytyczenie wzoru, a potem wybór miejsc do sadzenia to naprawdę kluczowe kroki, jeśli chcesz, aby twój kwietnik wyglądał super i rośliny dobrze się rozwijały. Zaczynając od wytyczenia wzoru, możesz zaplanować, jak wszystko będzie wyglądać. To jest ważne, żeby wszystko pasowało do siebie. A wyznaczenie miejsc sadzenia? To już następny krok! Musisz pamiętać, żeby każda roślina miała odpowiednie miejsce – niektóre lubią słońce, inne wolą cień. I pamiętaj, żeby rośliny nie przeszkadzały sobie nawzajem. Kiedy przechodzisz do sadzenia, rób to z uwagą, bo to ma duże znaczenie dla ich zdrowia. Na przykład, sadząc cebulki, warto zadbać o odpowiednią głębokość. Dzięki temu rośliny będą miały najlepsze warunki do wzrostu. Jeśli to wszystko dobrze zaplanujesz, osiągniesz naprawdę świetne efekty w swoim ogrodzie!

Pytanie 23

Obwód pnia drzewa powinien być mierzony na wysokości

A. 120 cm
B. 130 cm
C. 140 cm
D. 110 cm
Pomiar pierśnicy pnia drzewa na wysokości 130 cm jest zgodny z ogólnie przyjętymi standardami w arborystyce i leśnictwie. Pierśnica, czyli obwód pnia zmierzony na wysokości 130 cm nad powierzchnią ziemi, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Zgodnie z normami, ta wysokość została wybrana ze względu na to, iż jest to miejsce, w którym pień jest najbardziej typowy dla danego gatunku i nie ma wpływu na rozgałęzienia korony. Pomiar w tej lokalizacji pozwala specjalistom na dokładne określenie biomasy, wzrostu oraz kondycji drzewa, co jest kluczowe w zarządzaniu zasobami leśnymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena wartości drewna w leśnictwie, gdzie dokładne pomiary większości pni przyczyniają się do optymalizacji pozyskania surowca. Ponadto, wyniki te są wykorzystywane w badaniach ekologicznych i przy ocenie wpływu na lokalne siedliska. Zrozumienie tego standardu jest fundamentalne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie leśnictwa lub arborystyki.

Pytanie 24

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. kask i rękawice ochronne
B. gumowe rękawice i maskę ochronną
C. fartuch ochronny i skórzane obuwie
D. kask i buty gumowe
Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 25

Aby zapewnić roślinom nieprzerwany dostęp do substancji odżywczych, które są stopniowo uwalniane z nawozów mineralnych, należy stosować doglebowo

A. polifoskę
B. osmocote
C. hydrofoskę
D. mocznik
Hydrofoska, polifoska i mocznik to nawozy o odmiennym profilu działania, które nie są odpowiednie do doglebowego stosowania w kontekście zapewnienia roślinom stałego dostępu do składników pokarmowych. Hydrofoska, będąca nawozem fosforowym, szybko uwalnia swoje składniki, co może prowadzić do ich nadmiernego wypłukiwania i niewystarczającego wykorzystania przez rośliny. Z kolei polifoska to nawóz wieloskładnikowy, który również działa w krótszym czasie, a jego efekt utrzymuje się tylko przez kilka tygodni, co nie odpowiada wymaganiom długoterminowego nawożenia. Mocznik to nawóz azotowy, który ma szybki wpływ na wzrost roślin, ale jego działanie ogranicza się głównie do krótkiego okresu, co zmusza do częstszego nawożenia. Użycie tych nawozów może prowadzić do niewłaściwego zarządzania składnikami pokarmowymi i konieczności częstszego ich stosowania, co nie tylko zwiększa koszty, ale także może negatywnie wpływać na środowisko. Dlatego też, w kontekście wspierania roślin w dłuższym okresie, najlepszym wyborem są nawozy o kontrolowanym uwalnianiu, takie jak Osmocote.

Pytanie 26

Cis pospolity (Taxus baccata) nie jest wykorzystywany na placach zabaw dla dzieci, ponieważ posiada

A. bardzo ciemną barwę, co wprowadza ponurą atmosferę
B. trujące: pestki czerwonych owoców, korę, drewno i szpilki
C. zbyt wielkie wymiary oraz zacienia teren zabaw
D. kłujące, ostre igły
Cis pospolity (Taxus baccata) jest rośliną, która zawiera substancje toksyczne, co czyni go nieodpowiednim do stosowania na placach zabaw dla dzieci. Wszystkie części rośliny, w tym pestki czerwonych owoców, kora, drewno oraz igły, zawierają alkaloidy, które mogą być szkodliwe dla zdrowia. Spożycie jakiejkolwiek części cisa może prowadzić do objawów zatrucia, takich jak zawroty głowy, nudności, a w poważnych przypadkach nawet do śmierci. Z tego względu, w projektowaniu przestrzeni rekreacyjnych dla dzieci, należy stosować rośliny, które są nietoksyczne oraz bezpieczne. Standardy dotyczące projektowania placów zabaw, takie jak normy EN 1176, zalecają unikanie roślin, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia użytkowników. Przykładem bezpiecznych roślin mogą być krzewy owocowe lub kwiatowe, które nie tylko są estetyczne, ale także przyjazne dla dzieci. Wiedza na temat toksyczności niektórych roślin jest kluczowa w zapewnieniu bezpieczeństwa przestrzeni zabaw.

Pytanie 27

Rośliny w pojemnikach powinny być rozmieszczone w stosunku do krawężników jezdni w odległości, nie mniejszej niż

A. 20 cm
B. 40 cm
C. 10 cm
D. 50 cm
Ustawienie pojemników z roślinami w odległości mniejszej niż 50 cm od krawężników jezdniowych może prowadzić do szeregu problemów, zarówno praktycznych, jak i estetycznych. W przypadku odpowiedzi wskazujących 20 cm, 40 cm lub 10 cm, kluczowym błędem jest bagatelizowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bliskością ruchu drogowego. Ustawienie roślin w tak niewielkiej odległości nie tylko wystawia je na uszkodzenia mechaniczne przez przejeżdżające pojazdy, ale również naraża je na podtopienia spowodowane wodami opadowymi, które mogą spływać z jezdni. Tego rodzaju błędne podejście może prowadzić do częstych wymian roślin, co generuje dodatkowe koszty i marnotrawstwo zasobów. Z punktu widzenia praktyki urbanistycznej, standardowe odległości od krawężników są ustalane na podstawie doświadczenia i badań dotyczących interakcji zieleni miejskiej z infrastrukturą drogową. Zbyt mała odległość może również wpływać negatywnie na bezpieczeństwo pieszych, ograniczając przestrzeń do swobodnego poruszania się. Ponadto, niewłaściwe ustawienie roślin może stworzyć wizualne przeszkody dla kierowców i pieszych, co zwiększa ryzyko wypadków. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych standardów, aby zapewnić zarówno estetykę, jak i bezpieczeństwo w przestrzeni publicznej.

Pytanie 28

Która z roślin jest rekomendowana do sadzenia pod oknami budynków, w sąsiedztwie ławek oraz w balkonowych skrzynkach ze względu na intensywny i przyjemny aromat jej kwiatów w godzinach wieczornych?

A. Lewkonia dwurożna (Matthiola longipetala)
B. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)
C. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus)
D. Maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica)
Odpowiedzi, które nie wskazują na lewkę dwurożną, opierają się na koncepcjach, które są mylnie związane z charakterystyką roślin i ich zastosowaniem w ogrodnictwie. Na przykład, lobelia przylądkowa (Lobelia erinus) jest znana z pięknych, niebieskich kwiatów, jednak nie jest szczególnie znana z intensywnego zapachu, co czyni ją mniej odpowiednią do umieszczania w miejscach, gdzie zapach ma kluczowe znaczenie, jak w pobliżu okien czy ławek. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata) to roślina ceniona za swoje efekty wizualne i długo kwitnienia, ale również nie wydziela charakterystycznego zapachu, co ogranicza jej zastosowanie w kontekście aromatycznym. Z kolei maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica) jest rośliną, która preferuje słoneczne stanowiska i charakteryzuje się atrakcyjnymi, jaskrawymi kwiatami, ale ponownie, nie oferuje intensywnego zapachu, który byłby pożądany w określonych lokalizacjach. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest zapominanie, że nie każda ładna roślina ma również silny aromat, co jest istotnym czynnikiem przy wyborze roślin do określonych miejsc. Ostatecznie, wybierając rośliny do ogrodu, należy brać pod uwagę zarówno ich walory estetyczne, jak i zapachowe, aby uzyskać harmonijne i przyjemne otoczenie.

Pytanie 29

Który z podanych elementów małej architektury powinno się uwzględnić w aranżacji skweru?

A. Ławkę.
B. Trejaż.
C. Ogrodzenie.
D. Altanę.
Ławka to naprawdę ważny element w małej architekturze, który powinien być brany pod uwagę w projektowaniu skwerów. Pozwala ludziom na relaks i odpoczynek, co jest mega istotne w przestrzeniach publicznych, gdzie spędzamy czas na świeżym powietrzu. Dobrze by było, żeby miejsca do siedzenia były umiejscowione w strategicznych punktach skweru – na przykład blisko alejek spacerowych, w słońcu lub przy takich atrakcjach jak fontanny czy place zabaw. Ważne, żeby ławki były zrobione z solidnych materiałów, które wytrzymają różne warunki pogodowe, jak stal nierdzewna czy jakieś fajne drewno egzotyczne. To zapewni im dłuższe życie i ładny wygląd. Fajnie jest też różnicować styl i układ ławek, żeby pasowały do lokalnego charakteru skweru i potrzeb ludzi. No i nie zapomnijmy o ławeczkach dla osób z niepełnosprawnościami – to naprawdę ważne, by nasze przestrzenie były dostępne dla wszystkich. Te proste rzeczy sprawiają, że ławki tworzą przyjazną atmosferę, zachęcają do integracji społecznej i poprawiają komfort korzystania z tych miejsc.

Pytanie 30

Jakie z wymienionych gatunków drzew warto zasadzić w parku zdrojowym obok sanatorium usytuowanego w górach?

A. Dąb szypułkowy (Quercus robur)
B. Cypryśnik błotny (Taxodium distichum)
C. Sosnę limbę (Pinus cembra)
D. Jesion pensylwański (Fraxinus pennsylvanica)
Sosna limba (Pinus cembra) jest doskonałym wyborem do sadzenia w parkach zdrojowych, zwłaszcza w górskich lokalizacjach. Charakteryzuje się wysoką odpornością na trudne warunki klimatyczne, w tym na niskie temperatury i silne wiatry, co czyni ją idealną rośliną do środowisk górskich. Dodatkowo, sosna limba ma zdolność do akumulacji substancji odżywczych w glebie, co przyczynia się do poprawy jakości środowiska. Jej igły nie tylko są estetyczne, ale również uwalniają olejki eteryczne, które mogą mieć pozytywny wpływ na zdrowie, co jest szczególnie ważne w kontekście sanatoriów. Warto również zwrócić uwagę na jej długowieczność oraz niski poziom wymagania dotyczącego pielęgnacji, co sprawia, że jest to roślina przyjazna dla użytkowników parków. Dodatkowo, w przeciągu lat sosna limba dostarcza schronienia dla lokalnej fauny, co wspiera bioróżnorodność w tym ekosystemie.

Pytanie 31

Ogrodzenie niewielkiego ogródka przy domu, o wymiarach 6 m x 6 m, w pobliżu ruchliwego szlaku dla pieszych, powinno być wykonane w formie

A. żywopłotu z bukszpanu
B. muru
C. płotu z wikliny
D. drewnianych sztachet
Ogrodzenie w formie muru jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem dla przydomowego ogródka umiejscowionego przy ruchliwym ciągu pieszym. Taki typ ogrodzenia zapewnia nie tylko bezpieczeństwo i prywatność, ale również trwałość i odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Mur może być wykonany z różnych materiałów, takich jak cegła, beton czy kamień, co pozwala na jego dostosowanie do estetyki otoczenia. Dodatkowo, mur skutecznie tłumi hałasy i chroni przed wiatrem, co ma znaczenie, gdy ogród znajduje się w pobliżu intensywnego ruchu pieszego. Warto również zauważyć, że dobrze wykonany mur może stać się elementem architektonicznym, który podnosi wartość estetyczną nieruchomości. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, zapewnienie właściwej izolacji i wentylacji murów jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko powstawania wilgoci. Dobrze zaplanowane ogrodzenie w formie muru to zatem praktyczne i estetyczne rozwiązanie, które spełnia zarówno funkcje ochronne, jak i dekoracyjne.

Pytanie 32

Jaki jest maksymalny czas, przez jaki można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby uniknąć jej uszkodzenia?

A. 2 doby
B. 7 dób
C. 0,5 doby
D. 3 doby
Maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne i jesienne wynosi 2 doby. Ta odpowiedź jest oparta na zasadach dotyczących zachowania jakości darni oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia. W tych chłodnych porach roku, zwłaszcza przy niższych temperaturach, procesy biologiczne w darni, takie jak oddychanie i transpiracja, są znacznie spowolnione. Pozwala to na dłuższe przechowywanie darni, bez obaw o jej uszkodzenie. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest moment planowania transportu darni z miejsca zakupu do miejsca instalacji. Umożliwiając odpowiedni czas na transport, można zapewnić, że darń dotrze w dobrym stanie. Praktyki te są zgodne z wytycznymi branżowymi, które zalecają monitorowanie warunków przechowywania takich materiałów, aby zachować ich jakość i żywotność. W przypadku, gdy czas przechowywania przekracza tę wartość, może nastąpić osłabienie struktury darni, co prowadzi do jej uszkodzenia lub obumierania.

Pytanie 33

Rodzajem o giętkich, wspinających się i owijających wokół podpór pędach, jest

A. wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum)
B. pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
C. magnolia japońska (Magnolia kobus)
D. tawuła japońska (Spirea japonica)
Wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum) to naprawdę fajna roślina. Ma miękkie, elastyczne pędy, które potrafią się wspinać i owijają wokół różnych podpór. Dlatego właśnie często się go sadzi w ogrodach, bo świetnie wygląda na altanach i murach. A jego kwiaty są super pachnące i przyciągają owady, co jest ekstra, bo wspiera lokalne ekosystemy. Generalnie, wiciokrzew jest łatwy w uprawie, bo jest odporny na różne warunki glebowe i klimatyczne. Także jak chcesz, żeby Twój ogród był piękny i przyjazny dla przyrody, to to jest dobra opcja.

Pytanie 34

Aktinidia oraz glicynia to gatunki roślin wykorzystywane do aranżacji

A. pergoli i trejaży
B. zbiorników wodnych
C. kwietników sezonowych
D. ogródków skalnych
Aktinidia, znana przede wszystkim z produkcji kiwi, oraz glicynia, ceniona za swoje dekoracyjne kwiaty, to rośliny pnące, które doskonale nadają się do obsadzania pergoli i trejaży. Te struktury ogrodowe oferują wsparcie dla roślin, umożliwiając im rozwój w pionie, co jest kluczowe dla ich estetyki oraz zdrowia. Pergole i trejaże nie tylko zwiększają przestrzeń użytkową ogrodu, ale również tworzą ciekawe efekty wizualne i zapewniają cień w miejscach wypoczynkowych. W przypadku aktinidii, jej liście są gęste, co skutecznie osłania przed słońcem, a w okresie owocowania, pnącza mogą dostarczać smacznych owoców. Glicynia natomiast, dzięki swoim długim gronom kwiatów, przyciąga owady zapylające i tworzy malownicze tło w każdym ogrodzie. Dobrą praktyką jest zapewnienie odpowiednich warunków glebowych i nasłonecznienia, aby maksymalnie wykorzystać potencjał tych roślin. Odpowiednie przycinanie oraz pielęgnacja również wpływają na ich zdrowie i wygląd, co jest istotne w kontekście ich długoterminowego wykorzystywania w aranżacji przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 35

Oblicz, korzystając z tabeli, wartość kosztorysową materiału dla nasion traw przeznaczonych do obsiania 20 m2 terenu.

Lp.Podstawa wyceny lub propozycja analizyOpis kosztorysowy, jednostka miary i ilościCena jednostkowa w złWartość kosztorysowa
Robocizna RMateriały MSprzęt S
1.KNR 2-21 0401-03Wykonanie trawników dywanowych siewem.
Obmiar = 20 m²
Materiały
Nasiona traw
2,00 kg na 100 m²
20,00 zł/kg
A. 8,00 zł
B. 9,00 zł
C. 10,00 zł
D. 12,00 zł
Odpowiedź 8,00 zł jest poprawna, ponieważ obliczenie kosztorysowe materiału dla nasion traw należy przeprowadzić poprzez przeliczenie ilości nasion na powierzchnię 20 m². Standardowe normy dla materiałów siewnych wskazują na określoną ilość nasion potrzebną do obsiania jednej jednostki powierzchni, co w tym przypadku przekłada się na konkretną liczbę nasion na m². Jeśli cena jednostkowa nasion wynosi 0,40 zł za sztukę, to do obsiania 20 m² potrzeba 20 razy więcej nasion, co w rezultacie daje 8,00 zł jako całkowity koszt. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w ogrodnictwie i rolnictwie, gdzie precyzyjne kalkulacje pozwalają na efektywne zarządzanie budżetem. Umożliwia to także odpowiednie planowanie i optymalizację kosztów, co jest kluczowe w prowadzeniu działalności związanej z zielenią. Dlatego warto zwrócić uwagę na szczegóły, które pozwolą na efektywne wykorzystanie zasobów i minimalizację kosztów.

Pytanie 36

Aby pozbyć się uschniętych oraz zaatakowanych przez patogeny konarów drzewa, powinno się przeprowadzić cięcia

A. prześwietlające
B. sanitarne
C. formujące
D. odmładzające
Cięcia formujące, odmładzające oraz prześwietlające mają odmienne cele i zastosowania, które nie są odpowiednie w przypadku usuwania suchych i porażonych przez patogeny gałęzi. Cięcia formujące mają na celu kształtowanie korony młodych drzew, co jest istotne w kontekście ich estetyki oraz ergonomii. Umożliwiają one uzyskanie pożądanej formy drzewa, ale nie mają na celu eliminacji chorych lub martwych elementów. Z kolei cięcia odmładzające są stosowane w przypadku starszych drzew, mając na celu pobudzenie ich do wzrostu przez usunięcie najstarszych gałęzi, co może być korzystne dla zdrowia rośliny, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii sanitarno-zdrowotnych. Cięcia prześwietlające, choć mogą poprawić przepływ powietrza i dostęp światła, są również skierowane na poprawę estetyki oraz struktury korony, a nie na eliminację patogenów czy martwych elementów. Wybór niewłaściwego rodzaju cięcia może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia drzewa, wprowadzając dodatkowy stres lub nieprawidłowe zmiany w jego strukturze. Dlatego istotne jest zrozumienie różnic między tymi technikami oraz ich odpowiednie stosowanie w praktyce arborystycznej, aby zapewnić prawidłowy rozwój i ochronę drzew.

Pytanie 37

Jaką czynność powinno się wykonać jesienią w szkółce krzewów liściastych w celu przygotowania roślin do ich wykopania?

A. Nawożenie
B. Defoliację
C. Podkrzesywanie
D. Nawadnianie
Nawożenie, nawadnianie i podkrzesywanie to techniki, które, choć mogą być użyteczne w różnych etapach uprawy roślin, nie są odpowiednie w kontekście przygotowania krzewów liściastych do ich wykopania jesienią. Nawożenie, choć kluczowe w okresie wzrostu, może prowadzić do nadmiaru składników odżywczych, co w okresie jesiennym może być niewłaściwe. Rośliny wchodzą w stan spoczynku, a nadmiar nawozów może przyczynić się do ich osłabienia lub wzrostu chorób, co jest niepożądane przed ich wykopaniem. Nawadnianie również nie jest zalecane w tym okresie, ponieważ krzewy liściaste zaczynają ograniczać pobór wody w miarę zbliżania się do zimy. Zbyt duża ilość wody może prowadzić do chorób korzeni i gnilnych. Podkrzesywanie, które obejmuje usuwanie nadmiaru pędów, jest zabiegiem stosowanym w celu poprawy kształtu i zdrowia roślin, ale nie jest konieczne w kontekście przygotowania do wykopania. W praktyce, niewłaściwe podejście do tych zabiegów może prowadzić do osłabienia roślin oraz problemów podczas ich transportu, co podkreśla znaczenie właściwego planowania i wykonania odpowiednich działań w odpowiednim czasie.

Pytanie 38

Jakie jednostki miary wykorzystuje się w inwentaryzacji dendrologicznej do zapisywania zmierzonych wartości obwodu pnia oraz średnicy korony drzewa?

A. Obwód pnia – [mm]; średnica korony – [cm]
B. Obwód pnia – [m]; średnica korony – [m]
C. Obwód pnia – [cm]; średnica korony – [m]
D. Obwód pnia – [cm]; średnica korony – [cm]
Obwód pnia drzewa mierzony jest w centymetrach, co stanowi standardową praktykę w inwentaryzacji dendrologicznej. Pomiar ten pozwala na określenie wielkości drzewa oraz oceny jego zdrowotności i potencjału wzrostu. Z kolei średnica korony, mierzona w metrach, jest używana do oceny rozległości korony drzewa, co ma kluczowe znaczenie przy planowaniu przestrzeni zielonych oraz przy ocenie wpływu drzewa na ekosystem. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie terenów publicznych, gdzie odpowiednie zaplanowanie rozmieszczenia drzew z uwzględnieniem ich korony jest niezbędne do zapewnienia optymalnych warunków wzrostu i zachowania bioróżnorodności. Ponadto, obwód i średnica korony są istotnymi danymi przy wycenie wartości drzew, co ma znaczenie w kontekście gospodarowania zasobami leśnymi. Warto mieć na uwadze, że stosowanie właściwych jednostek miary jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się ochroną środowiska i zarządzaniem zasobami naturalnymi.

Pytanie 39

Po każdym użyciu elektrycznej kosiarki należy

A. wyczyścić kosiarkę mocnym strumieniem wody.
B. przekazać kosiarkę do przeglądu.
C. naostrzyć nóż w kosiarkę.
D. oczyścić nóż i spód kosiarki za pomocą szczotki.
Oczyszczanie noża i spodu kosiarki elektrycznej po każdym użyciu jest kluczowym krokiem w zapewnieniu jej długowieczności i efektywności. Zbierające się resztki trawy, brud oraz inne zanieczyszczenia mogą powodować korozję i zmniejszać wydajność pracy kosiarki. Regularne czyszczenie noża nie tylko zapobiega jego tępieniu, ale także zapewnia równomierne cięcie trawnika, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia roślin. Ponadto, zalegające zanieczyszczenia mogą powodować przegrzewanie się silnika, co może prowadzić do nieprzewidzianych awarii. Warto stosować się do zaleceń producenta sprzętu, często zawierających wskazówki dotyczące konserwacji. Użycie szczotki do oczyszczania jest zalecane, ponieważ pozwala na skuteczne usunięcie resztek bez ryzyka uszkodzenia delikatnych elementów kosiarki. Przy regularnym czyszczeniu można również zaobserwować poprawioną jakość pracy oraz mniejsze zużycie energii, co jest korzystne zarówno dla użytkownika, jak i dla środowiska.

Pytanie 40

Osoba pracująca z pestycydami bez używania środków ochrony osobistej jest narażona na

A. Poparzenie dłoni
B. Trwałe odbarwienie skóry
C. Podrażnienie śluzówki nosa
D. Otarcie naskórka
Trwałe odbarwienie skóry, poparzenie dłoni oraz otarcie naskórka to objawy, które mogą wystąpić w wyniku kontaktu z pestycydami, jednak nie są one najczęstszymi konsekwencjami ich stosowania w kontekście braku odpowiednich środków ochrony indywidualnej. Trwałe odbarwienie skóry jest raczej wynikiem długotrwałego kontaktu z silnymi substancjami chemicznymi, co nie jest typowe dla większości pestycydów. Z kolei poparzenia dłoni mogą wystąpić przy kontakcie z substancjami o silnym działaniu drażniącym, jednak w przypadku pestycydów częściej dochodzi do reakcji alergicznych lub podrażnień. Otarcie naskórka może być skutkiem mechanicznych uszkodzeń, które również nie są bezpośrednio związane z działaniem pestycydów. Właściwe zrozumienie zagrożeń związanych z pracą z pestycydami wymaga szerokiej wiedzy na temat ich właściwości chemicznych i potencjalnych skutków ubocznych. Często pracownicy mylnie zakładają, że zagrożenia skórne są najważniejsze, zaniedbując ryzyko inhalacji. W kontekście ochrony zdrowia pracowników, należy zawsze przestrzegać zasad BHP oraz stosować środki ochrony osobistej zgodnie z zaleceniami producentów pestycydów, co może znacząco zredukować ryzyko wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych.