Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik analityk
Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych
Data rozpoczęcia: 9 lipca 2025 22:23
Data zakończenia: 9 lipca 2025 22:45

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Błąd pomiarowy, który stanowi różnicę pomiędzy średnim wynikiem pomiaru a wartością rzeczywistą, określa się mianem

A. względny

B. kontaminacji

C. bezwzględny

D. systematyczny

Błąd bezwzględny to różnica między wynikiem pomiaru a wartością rzeczywistą, istotny wskaźnik w ocenie dokładności pomiarów. Jego zrozumienie ma kluczowe znaczenie w różnych dziedzinach, takich jak metrologia, inżynieria czy badania naukowe. Na przykład, w laboratoriach chemicznych, pomiar stężenia substancji chemicznej w roztworze może wykazywać błąd bezwzględny, gdyż różnica między wynikiem a rzeczywistym stężeniem substancji może wpływać na interpretację wyników eksperymentu. W praktyce, aby zminimalizować błąd bezwzględny, stosuje się odpowiednie techniki kalibracji urządzeń pomiarowych, zgodne z normami ISO, co zapewnia dokładność i powtarzalność wyników. Umiejętność identyfikacji i analizy błędu bezwzględnego pozwala na lepsze zrozumienie i poprawę procesów pomiarowych, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości w produkcji i badaniach. Rozpoznawanie tego błędu jest pierwszym krokiem do podejmowania działań naprawczych i optymalizacji procedur pomiarowych.

Pytanie 2

Jedna z analizowanych cech jakości wody ma wartość 0,8 NTU. Cechą tą jest

A. zapach

B. barwa

C. utlenialność

D. mętność

Mętność wody to parametr, który określa, jak przezroczysta jest woda i ile cząstek stałych (np. muł, piasek, mikroorganizmy) znajduje się w niej. Wartość 0,8 NTU (Nephelometric Turbidity Units) wskazuje, że woda ma umiarkowany poziom mętności. Mętność jest istotna z punktu widzenia jakości wody pitnej oraz środowiska wodnego, ponieważ wpływa na zdolność wody do przepuszczania światła, co z kolei może wpływać na fotosyntezę organizmów wodnych. W praktyce, mętność wody jest monitorowana w ramach systemów zarządzania jakością wody, a jej wartości powinny być zgodne z wytycznymi WHO oraz lokalnymi normami. W przypadku wód pitnych, mętność nie powinna przekraczać 1 NTU, aby zapewnić bezpieczeństwo mikrobiologiczne i estetyczne wody. Regularne pomiary mętności są kluczowe w oczyszczalniach ścieków oraz podczas oceny jakości wód powierzchniowych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Reakcja jonu Ag⁺ z substancją pełniącą rolę odczynnika grupowego, 4g⁺ + Cl^- —> AgCl ↓, jest typowa dla kationów z grupy

A. II

B. IV

C. I

D. III

Wybór odpowiedzi II, III lub IV jest błędny, ponieważ kation srebra (Ag⁺) zdecydowanie należy do grupy I w analizie jakościowej, co oznacza, że należy skupić się na właściwościach słodkowodnych i ich reakcji z anionami. Kationy grupy II, III i IV mają różne charakterystyki i reagują z innymi anionami, co prowadzi do innego rodzaju osadów. Na przykład, kationy grupy II, takie jak kationy miedzi (Cu²⁺) lub ołowiu (Pb²⁺), reagują głównie z anionami siarczkowymi (S^2-) lub węglanowymi (CO3^2-), tworząc inne, często barwne osady. Kationy grupy III, z kolei, takie jak żelazo (Fe³⁺), będą reagować w inny sposób, wytwarzając osady, które mogą być rozpuszczalne w silnych kwasach. Typowym błędem myślowym jest mylenie właściwości chemicznych kationów i ich przynależności do grup, co prowadzi do błędnych wniosków. Kiedy jesteśmy w stanie poprawnie zidentyfikować grupę kationu, możemy przewidzieć, jakie reakcje i osady mogą powstać na podstawie dodawania różnych reagentów. W kontekście praktycznych standardów analitycznych, błędna identyfikacja kationu może prowadzić do fałszywych wyników, co jest nie do przyjęcia w laboratoriach wykonujących analizy jakościowe.

Pytanie 5

Czym jest eluent?

A. próbka przygotowana do analizy chromatograficznej

B. wyciek z kolumny chromatograficznej

C. faza stacjonarna w chromatografii gazowej

D. faza ruchoma w chromatografii cieczowej

Eluent to faza ruchoma w chromatografii cieczowej, która pełni kluczową rolę w procesie separacji składników mieszanki. W chromatografii cieczowej, eluent przemieszcza się przez fazę stacjonarną, co pozwala na rozdzielenie analizowanych substancji w oparciu o ich różnorodne właściwości, takie jak polarność czy rozpuszczalność. Przykładem zastosowania eluentu jest chromatografia cieczowa wysokosprawna (HPLC), gdzie wybór odpowiedniego eluentu wpływa na efektywność separacji oraz rozdzielczość pików w chromatogramie. W branży farmaceutycznej, wykorzystuje się eluenty w celu analizy czystości substancji czynnych, co jest zgodne z normami takich jak ICH Q2 dotyczące walidacji metod analitycznych. Wybór eluentu jest kluczowy, ponieważ niewłaściwie dobrany może prowadzić do niedostatecznego rozdzielenia substancji lub nawet zniekształcenia wyników analizy, co podkreśla znaczenie dobrych praktyk laboratoryjnych oraz znajomości chemii analitycznej.

Pytanie 6

Proces kondensacji i osuszania substancji termolabilnych, takich jak białka oraz kwasy nukleinowe, za pomocą suszenia zamrożonego materiału w obniżonym ciśnieniu poprzez sublimację lodu, określany jest jako

A. suszeniem próżniowym

B. tyndalizacją

C. liofilizacją

D. dehydratyzacją

Liofilizacja to dość ciekawy proces, który polega na usunięciu wody z materiału przez sublimację lodu. Na początku materiał jest schładzany do niskich temperatur, a potem trafia do próżni. W takich warunkach lód nie topnieje, tylko zamienia się w parę wodną, omijając stan ciekły. To świetna metoda, zwłaszcza dla termolabilnych związków, jak białka czy kwasy nukleinowe, które mogą się psuć w wysokich temperaturach. Ciekawe jest to, że liofilizacja stosowana jest w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym czy biotechnologicznym, co pozwala na zachowanie właściwości produktów. Używanie liofilizacji do konserwacji żywności to naprawdę dobra opcja, bo można długo przechowywać jedzenie bez utraty wartości odżywczych. W dodatku, liofilizowane produkty łatwo się rehydratyzują, co jest praktyczne, kiedy trzeba szybko przygotować posiłek albo lek.

Pytanie 7

Aby utrzymać stałe pH roztworu miareczkowanego w analizach kompleksometrycznych, należy zastosować roztwory buforowe, które charakteryzują się

A. wyraźną zmianą wartości pH w trakcie wprowadzania do nich określonych ilości kwasów lub zasad

B. brakiem wyraźnej zmiany wartości pH w trakcie wprowadzania do nich określonych ilości kwasów lub zasad

C. brakiem wyraźnej zmiany wartości pH w trakcie wprowadzania do nich określonych ilości wyłącznie kwasów

D. wyraźną zmianą wartości pH w trakcie wprowadzania do nich określonych ilości wyłącznie zasad

Odpowiedź wskazująca na brak wyraźnej zmiany wartości pH podczas dodawania pewnych ilości kwasów lub zasad jest prawidłowa, ponieważ bufor działa na zasadzie neutralizacji. Roztwory buforowe składają się z pary kwas-zasada, które stabilizują pH, absorbując zmiany wprowadzane przez dodatek kwasów lub zasad. Na przykład, dodanie kwasu do roztworu buforowego prowadzi do reakcji z zasadowym składnikiem bufora, co minimalizuje zmiany pH. W praktyce, stosowanie buforów jest kluczowe w analizie chemicznej, szczególnie w miareczkowaniu kompleksometrycznym, gdzie stabilność pH jest niezbędna do uzyskania dokładnych wyników. W laboratoriach chemicznych najczęściej przygotowuje się roztwory buforowe z kwasu octowego i octanu sodu lub amoniaku i chlorowodorku amonowego. Dzięki zastosowaniu odpowiednich buforów, analitycy mogą precyzyjnie kontrolować warunki reakcji, co wpływa na wiarygodność ich wyników.

Pytanie 8

Woda pobrana do analizy mikrobiologicznej została rozcieńczona w proporcji 1:1000. Z uzyskanej mieszanki pobrano 0,1 ml, który następnie umieszczono na szalce z pożywką. Po hodowli na szalce zaobserwowano 10 jtk. Jakie było stężenie bakterii w analizowanej wodzie?

A. 100 komórek/ml

B. 100 000 komórek/ml

C. 10 000 komórek/ml

D. 1 000 komórek/ml

Stężenie bakterii w badanej wodzie wynosi 100 000 komórek/ml, co wynika z zastosowanego rozcieńczenia i liczby jednostek tworzących kolonie (jtk) uzyskanych na płytce. Początkowo próbka wody została rozcieńczona 1000-krotnie, co oznacza, że 1 ml próbki wody było równoważne 1000 ml rozcieńczonego roztworu. Następnie, z tego rozcieńczonego roztworu pobrano 0,1 ml, co stanowi 1/10 ml. Po dodaniu tego do pożywki na płytkę uzyskano 10 jtk. Aby obliczyć stężenie w oryginalnej próbce, należy pomnożyć liczbę jtk (10) przez współczynnik rozcieńczenia (1000) oraz przez odwrotność objętości próbki pobranej na płytkę (10), co daje 10 x 1000 x 10 = 100 000 komórek/ml. Takie obliczenia są rutynowo stosowane w diagnostyce mikrobiologicznej, gdzie precyzyjne określenie stężenia mikroorganizmów ma kluczowe znaczenie, na przykład w ocenie jakości wody pitnej czy w badaniach sanitarnych. W praktyce laboratoria korzystają z takich technik, aby zapewnić bezpieczeństwo zdrowotne oraz przestrzegać norm i standardów, takich jak ISO 16649, które określają metody wykrywania i oceny mikroorganizmów w żywności i wodzie.

Pytanie 9

Na podstawie informacji zawartych w tabeli wskaż, który adsorbent należy zastosować podczas oznaczania karotenów.

Podział adsorbentów według zastosowania
Adsorbent	Przykłady zastosowania
Tlenek glinu zasadowy	aminy, węglowodory, alkaloidy, zasady heterocykliczne
Tlenek glinu obojętny	aminy, amidy, alkaloidy, glikozydy
Tlenek glinu kwasowy	barwniki, związki kwasowe
Żel krzemionkowy	aminy, kwasy karboksylowe, amidy, węglowodory, inne związki obojętne

A. Żel krzemionkowy.

B. Tlenek glinu kwasowy.

C. Tlenek glinu obojętny.

D. Tlenek glinu zasadowy.

Tlenek glinu kwasowy jest odpowiednim adsorbentem do oznaczania karotenów z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, karoteny są związkami organicznymi o silnych właściwościach barwiących, co oznacza, że mają tendencję do interakcji z innymi substancjami. Tlenek glinu kwasowy, ze względu na swoje właściwości kwasowe, efektywnie adsorbuje związki o charakterze kwasowym oraz barwniki, co czyni go idealnym do analizy karotenoidów. W praktyce, podczas procedur chromatograficznych, zastosowanie tlenku glinu kwasowego pozwala na skuteczne rozdzielanie karotenów od innych substancji, co jest istotne dla uzyskania dokładnych wyników analitycznych. W laboratoriach analitycznych oraz podczas badania próbek roślinnych, tlenek glinu kwasowy jest często stosowany zgodnie z zaleceniami standardów analitycznych, takich jak AOAC lub ISO, które podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru adsorbentów do analizy barwników. Właściwe wykorzystanie tlenku glinu kwasowego może znacząco poprawić precyzję i dokładność oznaczeń karotenów, co jest kluczowe dla wielu badań naukowych oraz przemysłowych.

Pytanie 10

Jakie jest zastosowanie psychrometru aspiracyjnego?

A. mierzenia wilgotności względnej powietrza

B. pobierania próbek gazów

C. odzyskiwania próbek powietrza

D. mierzenia prędkości przepływu gazów i cieczy

Psychrometr aspiracyjny jest urządzeniem służącym do pomiaru wilgotności względnej powietrza, co jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak meteorologia, inżynieria sanitarno-epidemiologiczna oraz kontrola jakości powietrza w pomieszczeniach. Działa na zasadzie pomiaru różnicy temperatury między dwoma termometrami: jednym suchego, a drugim mokrego, który jest osłonięty od wpływów wiatru. W przypadku psychrometrów aspiracyjnych, powietrze jest wymuszane na powierzchni termometru mokrego, co zwiększa efektywność pomiaru. Przykładem zastosowania psychrometrów aspiracyjnych może być monitorowanie warunków klimatycznych w obiektach przemysłowych, gdzie kontrola wilgotności jest istotna dla jakości produktów. Standardy takie jak ISO 7346 podkreślają znaczenie dokładnych pomiarów wilgotności, co czyni psychrometry aspiracyjne narzędziem niezbędnym w nowoczesnych laboratoriach i zakładach produkcyjnych.

Pytanie 11

Która z wymienionych soli w roztworze wodnym ma charakter kwasowy?

A. NH4Cl

B. K2CO3

C. KNO3

D. NaNO2

Wybierając KNO3, K2CO3 lub NaNO2, można wprowadzić się w błąd co do ich właściwości kwasowych. KNO3, znany jako azotan potasu, jest solą, która po rozpuszczeniu w wodzie nie wykazuje istotnych właściwości kwasowych ani zasadowych, ponieważ zarówno jony potasu (K+) jak i azotanowe (NO3-) są neutralne. Z drugiej strony, K2CO3, czyli węglan potasu, jest solą zasadową, która po rozpuszczeniu uwalnia jony wodorotlenkowe (OH-) w reakcji z wodą, co skutkuje podwyższeniem pH roztworu. NaNO2, azotan sodu, również nie wykazuje właściwości kwasowych, a w rzeczywistości, jego rozpuszczenie prowadzi do powstania jonu nitrozylowego (NO2-), który nie wpływa istotnie na kwasowość roztworu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych soli, obejmują mylenie roli anionów i kationów w dysocjacji oraz brak zrozumienia, że nie wszystkie sole mają wyraźnie kwasowy lub zasadowy charakter. Poprawne zrozumienie chemii soli i ich zachowania w roztworach wodnych jest kluczowe dla wielu dziedzin, w tym chemii analitycznej oraz ochrony środowiska, gdzie właściwości pH mają istotne znaczenie dla zdrowia ekosystemów.

Pytanie 12

Jakim roztworem jest titrant w metodzie Mohra do oznaczania chlorków?

A. azotanu(V) potasu

B. chlorku sodu

C. chromianu(VI) potasu

D. azotanu(V) srebra

Azotan(V) srebra (AgNO3) jest odpowiednim titrantem w metodzie Mohra do oznaczania chlorków, ponieważ w reakcji z chlorkami tworzy nierozpuszczalny osad chlorku srebra (AgCl). Reakcja ta jest specyficzna i zachodzi w neutralnym pH, co czyni ją idealną do analizy chlorków w różnych próbkach. W praktyce, po dodaniu azotanu srebra do roztworu zawierającego chlorki, obserwuje się powstawanie białego osadu, który jest wskaźnikiem zakończenia reakcji. Metoda ta jest powszechnie stosowana w laboratoriach analitycznych, głównie ze względu na jej prostotę i wiarygodność. Zgodnie z wytycznymi standardów ASTM, wykorzystanie azotanu srebra w tej metodzie pozwala na uzyskanie wysokiej dokładności pomiarów. Dodatkowo, metoda ta może być stosowana do oznaczania chlorków w różnych matrycach, takich jak woda pitna, przemysłowe ścieki czy podłoża glebowe, co pokazuje jej uniwersalność i praktyczne zastosowanie w analityce chemicznej.

Pytanie 13

W zamieszczonej ramce przedstawiono procedurę oznaczania

Powierzchnię - suchą próbkę rozetrzeć w moździerzu, przesiać przez sito o średnicy oczek 1,25 mm i odważyć z niej 10 g w zlewce poj. 50 cm³. Do zlewki z próbką dodać 25 cm³ 1-molowego roztworu KCl i energicznie mieszać, aż całość przejdzie w zawiesinę. Włączyć pH-metr, zanurzyć elektrody w zawiesinie i odczytać wartość na skali urządzenia. Pomiaru dokonać 3-krotnie, po każdym pomiarze przepłukując elektrody wodą destylowaną. Za wynik uznać średnią z trzech pomiarów obliczoną z dokładnością 0,05 pH.

A. pH gleby metodą kolorymetryczną.

B. pH roztworu chlorku potasu.

C. kwasowości gleby.

D. kwasowości wody.

Twoja odpowiedź na temat oznaczania kwasowości gleby jest całkiem trafna. Opisany tam proces w ramce dobrze odnosi się do tego, jak zwykle przygotowuje się próbki gleby i analizuje je z użyciem roztworu KCl. To się powszechnie robi w rolnictwie i ochronie środowiska, żeby zmierzyć pH gleby, co jest super ważne, żeby wiedzieć, co się dzieje z jej właściwościami chemicznymi. Z tego, co wiem, oznaczanie pH gleby pozwala określić, ile składników odżywczych jest dostępnych dla roślin, a to wpływa na to, jak rosną i jakie mają plony. Fajnie, że wspomniałeś, że pH poniżej 6,0 może oznaczać za dużo kwasów, co znaczy, że trzeba by podjąć jakieś kroki, żeby zalkalizować glebę. Z kolei pH powyżej 7,0 może sugerować zasadowość, co też ma swoje skutki. Ta procedura z roztworem KCl jest zgodna z normami, takimi jak PN-R-04032, co pokazuje, jak jest ważna w praktyce. Wiedza na temat pH gleby pomaga podejmować lepsze decyzje agronomiczne i sprzyja zrównoważonemu zarządzaniu glebami.

Pytanie 14

Działanie, które ma na celu określenie relacji pomiędzy wartościami mierzonymi dla wzorcowych próbek a odczytami systemu pomiarowego, realizowane w specyficznych warunkach, to

A. normalizacja

B. kalibracja

C. certyfikacja

D. akredytacja

Kalibracja to proces, który ma na celu ustalenie i potwierdzenie zależności między rzeczywistymi wartościami wielkości mierzonej a wskazaniami urządzenia pomiarowego. W ramach kalibracji przeprowadza się pomiary na próbkach wzorcowych, które mają znane i precyzyjnie określone wartości. Przykładowo, w laboratoriach chemicznych kalibracja pipet czy spektrometrów jest kluczowa dla uzyskania wiarygodnych wyników analitycznych. W praktyce, kalibracja ma również zastosowanie w przemyśle, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne do zapewnienia jakości produktów. Stanowi ona konieczny krok w procesie zapewnienia zgodności z normami ISO, które wymagają regularnego weryfikowania dokładności urządzeń pomiarowych. Dobre praktyki kalibracji obejmują użycie wzorców o znanym pochodzeniu, wykonanie pomiarów w kontrolowanych warunkach oraz dokumentację każdej procedury kalibracyjnej, co zapewnia powtarzalność i przejrzystość wyników. Dzięki kalibracji można zminimalizować błędy pomiarowe i zwiększyć zaufanie do wyników pomiarów.

Pytanie 15

Jakie właściwości mierzą wiskozymetry?

A. gęstości

B. lepkości

C. refrakcji

D. mętności

Wiskozymetry są instrumentami służącymi do pomiaru lepkości płynów, co jest kluczową właściwością materiałów w wielu dziedzinach nauki i przemysłu. Lepkość definiuje opór płynu wobec przepływu i jest istotna w procesach takich jak mieszanie, transport czy obróbka materiałów. Przykłady zastosowania wiskozymetrów obejmują przemysł spożywczy, gdzie monitorowanie lepkości syropów czy sosów jest ważne dla zapewnienia ich jakości oraz właściwości sensorycznych. W przemyśle chemicznym kontrola lepkości reagujących substancji może wpływać na efektywność procesów produkcyjnych. Ponadto, wiskozymetry są używane w laboratoriach do badania właściwości reologicznych materiałów, co jest istotne w opracowywaniu nowych formuł i produktów. Zgodnie z normami ISO, pomiar lepkości powinien być przeprowadzany zgodnie z określonymi procedurami, co zapewnia rzetelność wyników oraz ich porównywalność w skali światowej. W ten sposób, znajomość lepkości i umiejętność jej pomiaru jest kluczowa dla wielu zastosowań inżynieryjnych i naukowych.

Pytanie 16

Drobnoustroje posiadające zdolność do rozkładu białek oraz peptydów charakteryzują się właściwościami

A. utleniająco-redukującymi

B. glikolitycznymi

C. lipolitycznymi

D. proteolitycznymi

Drobnoustroje o właściwościach proteolitycznych są zdolne do rozkładu białek i peptydów, co jest kluczowe w wielu procesach biologicznych i przemysłowych. Enzymy proteolityczne, takie jak proteazy, katalizują rozkład wiązań peptydowych, co umożliwia pozyskanie aminokwasów oraz mniejszych peptydów, które są niezbędne do biosyntezy białek oraz jako źródło energii. W przemyśle spożywczym, mikroorganizmy proteolityczne są wykorzystywane w fermentacji, co prowadzi do produkcji serów, jogurtów oraz innych produktów mlecznych. Dodatkowo, w biotechnologii, proteazy są stosowane do oczyszczania białek oraz w procesach biowytwarzania. Przykładem zastosowania mikroorganizmów proteolitycznych jest ich użycie w przemyśle farmaceutycznym, gdzie enzymy te są wykorzystywane do produkcji biofarmaceutycznych, które są oparte na białkach. Zrozumienie roli drobnoustrojów proteolitycznych jest kluczowe dla rozwoju technologii bioprocesowych oraz ich aplikacji w różnych gałęziach przemysłu.

Pytanie 17

W celu identyfikacji cukru sporządzono jego roztwór i przelano do trzech probówek. Następnie przeprowadzono doświadczenia, których wyniki zapisano w tabeli:

Badanym cukrem była

Badany roztwór	Dodany odczynnik	Obserwacje
Probówka 1.	Cu(OH)₂	Zawiesina Cu(OH)₂ rozpuściła się, a roztwór przyjął szafirową barwę
Probówka 1.	Cu(OH)₂	Po ogrzaniu probówki pojawił się ceglasto-czerwony osad
Probówka 2.	[Ag(NH₃)₂]⁺	Po ogrzaniu na ściankach probówki pojawiło się srebro metaliczne
Probówka 3.	Br₂(aq) + roztwór NaHCO₃	Woda bromowa uległa odbarwieniu

A. fruktoza.

B. skrobia.

C. glukoza.

D. sacharoza.

Odpowiedź "glukoza" jest jak najbardziej trafna! To dlatego, że w tych reakcjach chemicznych ewidentnie widać, że mamy do czynienia z tym monosacharydem. W probówce 1, dodając wodorotlenek miedzi(II), dostrzegamy szafirową barwę roztworu, co oznacza redukcję miedzi. Taki efekt jest charakterystyczny dla cukrów redukujących, w tym glukozy. Przechodząc do probówki 2, reakcja Tollensa, która powoduje powstawanie srebrnego osadu, potwierdza obecność grupy aldehydowej, a to typowe dla glukozy. W probówce 3, widzimy, że woda bromowa się odbarwia, co sugeruje, że są tam podwójne wiązania, też typowe dla glukozy, bo jest aldozą. Zrozumienie tych reakcji jest mega ważne, jeśli chodzi o laboratoria analityczne, zwłaszcza w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym. W praktyce, te reakcje są często używane do analizy jakości żywności, a ich znajomość pozwala na skuteczne wykrywanie i klasyfikowanie różnych rodzajów cukrów.

Pytanie 18

Określ wartość opałową (Q_i) węgla kamiennego, którego ciepło spalania jest równe 18752 J/g, zawartość popiołu wynosi 8,7%, zawartość wilgoci wynosi 4,1%.

Q_i = Q_sp - 24,42 · (W + 8,94 · Z_H)

Q_sp – ciepło spalania, J/g

W – zawartość wilgoci, %

24,42 – ciepło parowania wody w temp. 25°C odpowiadające 1% wody w paliwie, J/g

8,94 – współczynnik przeliczenia wodoru na wodę, %

Z_H – zawartość wodoru w próbce paliwa, %

Zawartość wodoru w próbce należy obliczyć z dokładnością do części dziesiątych ze wzoru:

Z_H = (100 - W - A) / 18,5

A – zawartość popiołu, %

A. 16 525 J/g

B. 17 125 J/g

C. 12 443 J/g

D. 17 626 J/g

Obliczenie wartości opałowej węgla kamiennego przeprowadzono, wykorzystując wzór na wartość opałową Q_i, który uwzględnia ciepło spalania (Q_sp) oraz wpływ wilgoci i zawartości popiołu. Po pierwsze, obliczyliśmy zawartość wodoru w próbce, co jest kluczowe, ponieważ jego obecność wpływa na efektywność spalania. Węgiel kamienny charakteryzuje się różnymi właściwościami w zależności od jego składu chemicznego, a znajomość wartości opałowej pozwala na optymalne wykorzystanie tego paliwa w procesach energetycznych. Uzyskany wynik 17 626 J/g jest zgodny z normami branżowymi stosowanymi do oceny efektywności paliw stałych, co potwierdza jego zastosowanie w praktyce. Wartość ta ma istotne znaczenie w kontekście projektowania instalacji grzewczych i energetycznych, gdzie istotna jest maksymalizacja wydajności oraz minimalizacja emisji zanieczyszczeń. W związku z tym, znajomość ciepła spalania i jego zastosowanie w obliczeniach inżynieryjnych jest fundamentem w dziedzinie inżynierii energetycznej.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Urządzenie, które mierzy absorpcję promieniowania elektromagnetycznego o danej długości fali przez cząsteczkę, to

A. spektrofotometr

B. chromatograf cieczowy

C. detektor wychwytu elektronów

D. refraktometr Abbego

Spektrofotometr to urządzenie służące do pomiaru absorpcji promieniowania elektromagnetycznego, które jest kluczowe w wielu dziedzinach nauki, w tym chemii, biologii oraz ochrony środowiska. Działa na zasadzie pomiaru intensywności światła przed i po przejściu przez próbkę, co pozwala na określenie stężenia substancji w roztworze na podstawie prawa Beer-Lamberta. W praktyce spektrofotometry można zastosować do analizy jakościowej i ilościowej, na przykład w badaniach dotyczących stężenia barwników w roztworach lub pomiarów stężenia metali ciężkich w wodzie. W standardach laboratoryjnych, takich jak ISO 8655, podkreśla się znaczenie stosowania spektrofotometrów w procesach analitycznych, aby zapewnić precyzyjne i wiarygodne wyniki. Warto także zaznaczyć, że nowoczesne spektrofotometry są często wyposażone w zaawansowane systemy automatyzacji, co zwiększa ich efektywność i dokładność pomiarów.

Pytanie 21

Wskaźnik zanieczyszczenia wody bakterią jelitową - miano coli równe 10 - oznacza, że

A. w 1 dm3 wody występuje 10 bakterii z rodzaju Escherichia coli

B. w 10 cm3 wody znajduje się co najmniej 1 bakteria Escherichia coli

C. w 10 dm3 wody znajduje się co najmniej 1 bakteria Escherichia coli

D. w 1 cm3 wody znajduje się 10 bakterii z rodzaju Escherichia coli

Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia systemu miar oraz pojęcia miana coli. Odpowiedzi sugerujące, że 10 bakterii E. coli znajduje się w 1 cm3 wody, są błędne, ponieważ miano 10 odnosi się wyłącznie do objętości 1 dm3. Wartość ta nie jest proporcjonalna w kontekście mniejszych objętości, co prowadzi do mylnego wyciągania wniosków. Istnieje powszechne nieporozumienie dotyczące interpretacji danych bakteriologicznych, gdzie często zakłada się, że drobne objętości wody będą miały analogiczne stężenie bakterii. W rzeczywistości, dla prawidłowej analizy, kluczowe jest zrozumienie, że miano odnosi się do konkretnej, większej objętości, co powinno być stosowane w kontekście testów i badań. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie jakości wody, co z kolei może stawiać zagrożenie dla zdrowia publicznego. W branży wodociągowej i sanitarno-epidemiologicznej istotne jest, aby analizy były precyzyjne i opierały się na uznawanych standardach, aby skutecznie monitorować poziom zanieczyszczeń w wodzie. Ostatecznie, brak znajomości zasad proporcjonalności w analizach bakteriologicznych skutkuje błędnymi wnioskami, które mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne oraz środowiskowe.

Pytanie 22

Ilościowa analiza polegająca na dodawaniu równoważnej ilości roztworu odczynnika miareczkującego oraz precyzyjnym pomiarze jego objętości to analiza

A. elektrograwimetryczna

B. instrumentalna

C. wagowa

D. objętościowa

Analiza objętościowa, która polega na dodawaniu równoważnej ilości roztworu odczynnika miareczkującego oraz dokładnym pomiarze jego objętości, jest jedną z kluczowych metod analizy chemicznej. Działa na zasadzie reakcji chemicznej pomiędzy analitem a miareczkującym odczynnikiem, co pozwala na określenie stężenia substancji w badanym roztworze. Przykładem zastosowania analizy objętościowej jest miareczkowanie kwasów oraz zasad, gdzie zmierzenie objętości zużytego roztworu miareczkującego umożliwia obliczenie stężenia analizowanej substancji. W praktyce laboratoryjnej, techniki takie jak miareczkowanie kwasów solnych w wodnych roztworach zasadowych są powszechnie stosowane. Analiza objętościowa jest zgodna z normami ISO oraz ASTM, które określają procedury i standardy dotyczące miareczkowania, zapewniając dokładność i powtarzalność wyników. Właściwe przeprowadzenie miareczkowania wymaga precyzyjnych narzędzi, jak biurety, a także umiejętności analitycznych, co wpływa na wiarygodność wyników.

Pytanie 23

Wszelkie działania, które powinny zostać podjęte w celu usunięcia zidentyfikowanej niezgodności CCP (krytyczne punkty kontroli) w systemie HACCP, to działania

System HACCP – System Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli, stanowi zbiór wzajemnie powiązanych ze sobą procedur, które w całości tworzą system zarządzania bezpieczeństwem żywności.

A. korygujące

B. weryfikacyjne

C. monitorujące

D. walidacyjne

Odpowiedź "korygujące" jest poprawna, ponieważ działania korygujące w systemie HACCP mają na celu eliminację wykrytych niezgodności w krytycznych punktach kontroli (CCP). W praktyce, kiedy monitorowanie CCP ujawnia wykrycie niezgodności, należy natychmiast podjąć działania korygujące, które mogą obejmować dostosowanie procesów produkcyjnych, zmianę parametrów technologicznych lub modyfikację środowiska pracy. Przykładem może być sytuacja w zakładzie przetwórstwa żywności, gdy podczas kontroli temperatury przechowywanych produktów stwierdzono, że temperatura przekracza dopuszczalne limity. Wówczas działania korygujące mogą obejmować obniżenie temperatury w chłodni oraz przeszkolenie personelu w zakresie przestrzegania procedur przechowywania. Na podstawie dobrych praktyk branżowych, działania korygujące powinny być dokumentowane, aby zapewnić możliwość weryfikacji ich skuteczności oraz wprowadzenie działań zapobiegawczych, które zminimalizują ryzyko powtórzenia się problemu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jaką barwę ma oranż metylowy w środowisku o pH kwaśnym?

A. bezbarwną

B. malinową

C. czerwoną

D. żółtą

Oranż metylowy to wskaźnik pH, który zmienia swoją barwę w zależności od pH środowiska. W warunkach kwaśnych (pH poniżej 3,1) przyjmuje barwę czerwoną, co wynika z jego struktury chemicznej. Wartości pH powyżej 4,4 powodują, że wskaźnik staje się żółty. Działa on na zasadzie protonacji i deprotonacji, co jest kluczowe w analizach chemicznych. Oranż metylowy jest szeroko stosowany w titracji kwasów i zasad, gdzie pozwala na łatwe określenie punktu końcowego. Użycie oranżu metylowego może być także zaobserwowane w laboratoriach biologicznych i chemicznych, gdzie jego właściwości pozwalają na monitorowanie zmian pH. Standardy laboratoryjne często zalecają użycie tego wskaźnika ze względu na jego wyraźne zmiany kolorystyczne, co zwiększa dokładność analizy. Przykładem zastosowania oranżu metylowego może być jego wykorzystanie w badaniach wpływu kwasów organicznych na różne substancje, co może mieć praktyczne znaczenie w przemyśle spożywczym czy farmaceutycznym.

Pytanie 26

Dla czterech różnych próbek gleb lekkich o odczynie kwaśnym oznaczono zawartość metali w mg/kg suchej masy. Wyniki zestawiono w tabeli:

Graniczne zawartości metali śladowych w powierzchniowej warstwie gleb bardzo lekkich niezależnie od pH i lekkich kwaśnych odpowiadające różnym stopniom jej zanieczyszczenia
Stopień zanieczyszczenia gleb	Zawartość metali w mg/kg suchej masy
Stopień zanieczyszczenia gleb	Pb	Cd	Zn	Cu	Ni
0 zawartość naturalna	30	0,3	50	15	10
1 zawartość podwyższona	70	1	100	30	30
2 słabe zanieczyszczenie	100	2	300	50	50
3 średnie zanieczyszczenie	500	3	700	150	100
4 silne zanieczyszczenie	2500	5	3000	300	400
5 bardzo silne zanieczyszczenie	>2500	>5	>3000	>300	>400

Metal	Próbka 1.	Próbka 2.	Próbka 3.	Próbka 4.
Pb	180,0	15,0	25,0	29,0
Cd	1,6	0,3	0,2	0,6
Zn	40,0	55,5	48,0	37,0
Cu	328,0	25,0	8,0	56,0
Ni	135,0	8,0	8,0	19,0

Która próbka odpowiada glebie o stopniu zanieczyszczenia 0?

A. Próbka 3.

B. Próbka 2.

C. Próbka 1.

D. Próbka 4.

Próbka 3 jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ spełnia wszystkie kryteria zanieczyszczenia 0, które są określone normami dotyczącymi jakości gleby. Aby przyporządkować próbkę do konkretnego stopnia zanieczyszczenia, istotne jest, aby zawartość metali ciężkich, takich jak ołów (Pb), kadm (Cd), cynk (Zn), miedź (Cu) i nikiel (Ni), nie przekraczała wartości granicznych ustalonych przez odpowiednie normy środowiskowe. Próbka 3 charakteryzuje się niskimi wartościami wszystkich tych metali, co wskazuje na jej czystość i brak szkodliwego wpływu na środowisko. W praktyce, przy klasyfikacji gleby na podstawie zanieczyszczeń, takie analizy są kluczowe, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące użytkowania terenów, rekultywacji oraz ochrony środowiska. Właściwe wyznaczanie poziomów zanieczyszczeń jest niezbędne dla zachowania zdrowia ekosystemu oraz dla bezpieczeństwa ludzi. Próbki gleb należy badać zgodnie z ustalonymi metodami analitycznymi, aby zapewnić rzetelność wyników i zgodność z normami, co wpływa na jakość podejmowanych decyzji w zarządzaniu środowiskiem.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Który spośród tłuszczów wymienionych w przedstawionej tabeli wykazuje najbardziej nienasycony charakter?

Liczby właściwe wybranych tłuszczów
Rodzaj tłuszczu	Liczba zmydlania (LZ) mg KOH / g tłuszczu	Liczba jodowa (LJ) g I₂ / 100 g tłuszczu
Olej lniany	187 – 197	169 – 192
Olej sojowy	188 – 195	114 – 138
Olej rzepakowy	167 – 179	94 – 106
Tran wielorybi	170 – 202	102 – 144
Masło krowie	218 – 245	25 – 38
Smalec wieprzowy	193 – 200	46 – 66

A. Olej rzepakowy.

B. Masło krowie.

C. Olej lniany.

D. Tran wielorybi.

Odpowiedź "Olej lniany" jest poprawna, ponieważ tłuszcze nienasycone mają wiele korzystnych właściwości zdrowotnych. Olej lniany charakteryzuje się najwyższą liczbą jodową wśród wymienionych tłuszczów, co oznacza, że zawiera najwięcej wiązań nienasyconych. Z punktu widzenia żywieniowego, nienasycone kwasy tłuszczowe są istotne, ponieważ przyczyniają się do obniżenia poziomu cholesterolu LDL (złego cholesterolu) w organizmie oraz wspierają zdrowie serca. Olej lniany jest bogaty w kwasy omega-3, które mają pozytywny wpływ na układ krążenia oraz działają przeciwzapalnie. W praktyce, olej lniany może być wykorzystany w sałatkach, smoothies czy jako dodatek do potraw, ale nie powinien być poddawany wysokiej temperaturze, aby zachować swoje cenne właściwości. Przy wyborze tłuszczów do diety warto kierować się ich zdrowotnymi aspektami, a olej lniany jest doskonałym przykładem zdrowego źródła nienasyconych kwasów tłuszczowych.

Pytanie 29

W ramce zamieszczono opis wykonania oznaczenia metodą

Oznaczenie aktywności amylaz opiera się na pomiarze ilości rozpuszczonej skrobi, co określa się na podstawie zmiany intensywności zabarwienia w mieszaninie reakcyjnej, w skład której wchodzi jod.

A. konduktometryczną.

B. potencjometryczną.

C. refraktometryczną.

D. spektrofotometryczną.

Metoda spektrofotometryczna jest jedną z najczęściej stosowanych technik analitycznych w laboratoriach biochemicznych i chemicznych, szczególnie w analizie substancji zmieniających swoją barwę w procesie reakcji chemicznych. W przypadku pomiaru ilości rozłożonej skrobi, zastosowanie spektrofotometrii umożliwia precyzyjne kwantyfikowanie intensywności barwy, co bezpośrednio koreluje z koncentracją analizowanego związku. Działanie tej metody opiera się na prawie Beer-Lamba, które mówi, że absorpcja światła przez substancję jest proporcjonalna do jej stężenia oraz długości drogi optycznej. W praktyce, po dodaniu jodu do próbki zawierającej skrobię, intensywność zabarwienia powstałego kompleksu jodowego można zmierzyć przy pomocy spektrofotometru, co pozwala na dokładne określenie aktywności enzymatycznej amylazy. Spektrofotometria jest zgodna z międzynarodowymi standardami analizy chemicznej, co czyni ją niezawodną oraz powszechnie akceptowaną metodą w badaniach naukowych oraz przemysłowych.

Pytanie 30

Zespół enzymów, obecny zarówno w organizmach roślinnych, jak i zwierzęcych, który katalizuje proces hydrolizy wiązań peptydowych w białkach oraz peptydach, to

A. proteazy

B. ligazy

C. hydrolazy

D. lipazy

Proteazy to fajne enzymy, które pomagają w rozkładaniu białek w naszym organizmie. Działają nie tylko u ludzi, ale też u roślin, co jest dość ciekawe. W układzie pokarmowym, na przykład, mamy pepsynę i trypsynę, które są super ważne, bo bez nich nie moglibyśmy trawić białek, które jemy. One rozbijają białka na mniejsze kawałki, czyli peptydy i aminokwasy, które nasze ciało potem wchłania. W biotechnologii też mają szerokie zastosowanie – używa się ich do oczyszczania białek czy tworzenia enzymów w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym. Ciekawe jest też to, że w diagnostyce medycznej proteazy mogą być używane jako markery do wykrywania niektórych chorób, co pokazuje, że są naprawdę istotne w nowoczesnej medycynie.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakiego rodzaju proces uzdatniania wody ilustrują podane równania reakcji chemicznych?
CO₂ + Ca(OH)₂ → CaCO₃ + H₂O Ca(HCO₃)₂ + Ca(OH)₂ → 2CaCO₃ + 2H₂O

A. Dekarbonizacji wapnem

B. Dekarbonizacji wapnem oraz kwasem

C. Dekarbonizacji węglanem oraz kwasem

D. Dekarbonizacji węglanem

Odpowiedź "Dekarbonizacji wapnem" jest prawidłowa, ponieważ przedstawione reakcje chemiczne ilustrują proces usuwania dwutlenku węgla (CO2) z wody poprzez reakcję z wodorotlenkiem wapnia (Ca(OH)2). W wyniku tej reakcji powstaje węglan wapnia (CaCO3), który jest trudno rozpuszczalny, co umożliwia jego skuteczne usunięcie z wody. W praktyce, dekarbonizacja wapnem jest powszechnie stosowana w uzdatnianiu wody, szczególnie w procesach, gdzie celem jest redukcja twardości wody oraz usunięcie nadmiaru węglanów. Przykładem zastosowania tej metody jest przygotowanie wody do celów przemysłowych, gdzie wysoka twardość może prowadzić do osadzania się kamienia kotłowego, co jest kosztowne w eksploatacji. Dodatkowo, zastosowanie węglanu wapnia jako substancji do dekarbonizacji spełnia normy ochrony środowiska, a także przyczynia się do stabilizacji pH wody. Proces ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży uzdatniania wody, a jego efektywność jest monitorowana przez liczne standardy jakości wody, takie jak ISO 9001 oraz normy krajowe.

Pytanie 33

W celu oceny jakości masła wykonano oznaczenie liczby kwasowej LK, liczby zmydlania LZ i liczby nadtlenkowej LOO. Wyniki zapisano w tabeli.
Wartość liczby estrowej LE w badanym maśle wynosi

Liczba	Wartość zmierzona
LZ	196,8 mg KOH/1g
LK	1,2 mg KOH/1g
LE	?
LOO	4,25 milirównoważnika aktywnego tlenu/ kg

A. 164,0 mg KOH/1g

B. 195,6 mg KOH/1g

C. 198,0 mg KOH/1g

D. 234,7 mg KOH/1g

Liczba estrowa (LE) jest istotnym parametrem oceny jakości tłuszczów, w tym masła, ponieważ dostarcza informacji na temat zawartości estrów, które są kluczowym elementem w strukturze lipidów. Oblicza się ją, odejmując liczbę kwasową (LK) od liczby zmydlania (LZ). W przypadku masła, wartość liczby estrowej wynosząca 195,6 mg KOH/1g oznacza, że tłuszcz zawiera odpowiednią ilość estrów, co jest korzystne dla jego trwałości i właściwości sensorycznych. W praktyce, monitorowanie liczby estrowej jest częścią rutynowych analiz jakościowych, stosowanych zgodnie z normami takimi jak ISO 3960 czy PN-EN 14111. Przykładowo, w przemyśle spożywczym, właściwe wartości LE mogą świadczyć o wysokiej jakości masła, co jest istotne dla konsumentów oraz producentów, którzy pragną zapewnić odpowiednie standardy jakości.

Pytanie 34

Określenie punktu końcowego miareczkowania (PK) na podstawie analizy zmian przewodnictwa roztworu miareczkowanego w zależności od objętości wprowadzanego titranta jest podstawą miareczkowania?

A. amperometrycznego

B. konduktometrycznego

C. potencjometrycznego

D. spektrofotometrycznego

Miareczkowanie konduktometryczne to technika analityczna, w której punkt końcowy miareczkowania wyznaczany jest na podstawie obserwacji zmian przewodnictwa elektrycznego roztworu w miarę dodawania titranta. W tej metodzie dokonuje się pomiarów przewodnictwa, co pozwala na monitorowanie zmian ich wartości w czasie, a gwałtowna zmiana przewodnictwa sygnalizuje osiągnięcie punktu ekwiwalentnego. Metoda ta jest szczególnie przydatna w przypadku miareczkowania substancji, które nie zmieniają swojego pH, takich jak reakcje z solami. Przykładem zastosowania miareczkowania konduktometrycznego jest analiza zawartości anionów lub katjonów w wodzie pitnej, gdzie zmiany przewodnictwa mogą wskazywać na obecność określonych jonów. Zaletą tej metody jest jej wysoka czułość oraz możliwość analizy różnych typów roztworów, co czyni ją niezwykle użyteczną w laboratoriach analitycznych i przemysłowych. Standardy ISO oraz metodyka analizy chemicznej podkreślają znaczenie miareczkowania konduktometrycznego jako rzetelnej i efektywnej techniki analitycznej.

Pytanie 35

Wzorzec glukozy o stężeniu 0,5 mg/cm3 wykazuje absorbancję 0,150. Jakie jest stężenie glukozy w badanej próbie, jeśli jej absorbancja wynosi 0,450 przy założeniu spełnienia prawa Lamberta-Beera w badanym zakresie stężeń i identycznych warunkach pomiaru?

stężenie glukozy [mg/cm³] = A_p / A_w · c_w

A_p - absorbancja próbki

A_w - absorbancja wzorca

c_w - stężenie wzorca [mg/cm³]

A. 3,0 mg/cm3

B. 0,075 mg/dm3

C. 7,5 mg/cm3

D. 1,5 mg/cm3

Odpowiedź 1,5 mg/cm3 jest jak najbardziej trafna. To dlatego, że prawo Lamberta-Beera mówi, że absorbancja jest wprost proporcjonalna do stężenia substancji w próbce. W naszym przypadku, wzorzec glukozy o stężeniu 0,5 mg/cm3 ma absorbancję 0,150. Kiedy pomnożymy to stężenie przez 3, dostajemy 0,450, co pokazuje, że stężenie jest trzy razy większe, czyli 1,5 mg/cm3. To prawo jest naprawdę podstawą w analizie spektrofotometrycznej, używanej w laboratoriach do ustalania stężenia substancji chemicznych. W praktyce, znajomość tego prawa daje możliwość precyzyjnych obliczeń, co jest mega ważne w diagnostyce medycznej i chemicznej, gdzie dokładność wyników ma ogromne znaczenie. Dobrze to widać na przykładzie analizy krwi na obecność glukozy, co jest istotne dla monitorowania cukrzycy.

Pytanie 36

Skalę wzorców do oznaczenia zawartości ołowiu przygotowano w cylindrach Nesslera o pojemności 100 cm³. Zawartość ołowiu oznaczona w tabeli jako X wynosi

Ilość wzorcowego roztworu roboczego ołowiu w cm³	0,0	0,5	1,0	2,0	3,0
Zawartość ołowiu w mg	0,0	0,005	X	0,020	0,030

A. 0,100 mg

B. 0,001 mg

C. 0,0001 mg

D. 0,010 mg

Odpowiedź 0,010 mg jest poprawna, ponieważ opiera się na analizie wzorcowego roztworu ołowiu. Wzrost objętości roztworu o 0,5 cm³ skutkuje zwiększeniem stężenia ołowiu o 0,005 mg, co można rozpatrywać w kontekście liniowej zależności pomiędzy ilością roztworu a zawartością ołowiu. Zatem dla 1,0 cm³ roztworu uzyskujemy 0,010 mg ołowiu. Tego typu obliczenia są kluczowe w laboratoriach zajmujących się analizą chemiczną, gdzie precyzja pomiarów jest fundamentalna. W praktyce, znajomość zależności między objętością a stężeniem jest niezbędna w wielu zastosowaniach, takich jak kontrola jakości, badania środowiskowe oraz w procesach produkcyjnych, gdzie ołów może być obecny jako zanieczyszczenie. Stosowanie standardów, takich jak ISO 17025, gwarantuje wiarygodność wyników pomiarów, co podkreśla znaczenie dokładnych obliczeń i znajomości metodyki analitycznej.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Uwzględniając zamieszczoną informację, dobierz metodę stosowaną do oznaczania azotanów(V) w wodzie.

W środowisku stężonego kwasu siarkowego(VI) jony azotanowe(V) ulegają reakcji z salicylanem sodu, dając kwas nitrosalicylowy, który pod wpływem zasad przechodzi w formę zjonizowaną o żółtym zabarwieniu.

A. Kolorymetryczną.

B. Konduktometryczną.

C. Refraktometryczną.

D. Polarograficzną.

Metoda kolorymetryczna jest uznaną techniką analityczną stosowaną do oznaczania azotanów(V) w wodzie, opierającą się na zasadzie pomiaru intensywności koloru wytworzonego w wyniku reakcji chemicznej. W przypadku azotanów(V) stosuje się reakcję z salicylanem sodu w obecności kwasu siarkowego(VI), co prowadzi do powstania charakterystycznego żółtego zabarwienia. Intensywność koloru jest następnie mierzona za pomocą spektrofotometru, co umożliwia dokładne określenie stężenia azotanów(V) w próbce. Metoda ta jest zgodna z normami analitycznymi, takimi jak ISO 13395, co zapewnia jej wiarygodność i precyzję. Przykładem zastosowania tej metody jest kontrola jakości wód w rzekach i jeziorach, co jest istotne dla ochrony ekosystemów wodnych oraz zdrowia publicznego. Regularne monitorowanie poziomu azotanów(V) w wodzie jest również kluczowe w kontekście uzdatniania wody pitnej, gdzie nadmiar azotanów(V) może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 39

W opisie metody analitycznej zapisano:
Który parametr metody analitycznej opisano?

Różnica w otrzymanych wynikach dwóch oznaczeń wykonanych równocześnie lub w krótkim przedziale czasu na tej samej próbce, przez tego samego analityka, w takich samych warunkach, nie może przekraczać 1,5 g na 100 g oznaczanej próbki.

A. Odtwarzalność.

B. Powtarzalność.

C. Dokładność.

D. Niepewność.

Powtarzalność jest kluczowym parametrem metody analitycznej, odnoszącym się do zdolności uzyskiwania takich samych wyników w powtarzalnych pomiarach tej samej próbki przez tego samego analityka w identycznych warunkach. W praktyce oznacza to, że jeśli przeprowadzamy kilka analiz tej samej próbki w krótkim odstępie czasu, oczekujemy, że wyniki będą ze sobą spójne. Przykładem może być oznaczanie stężenia substancji czynnej w próbce krwi przez tego samego laboranta, który używa tego samego sprzętu oraz tych samych odczynników. W kontekście standardów, takie jak ISO 17025, podkreślają znaczenie powtarzalności w walidacji metod analitycznych. Zrozumienie powtarzalności ma fundamentalne znaczenie, ponieważ zbyt duża zmienność wyników może prowadzić do błędnych wniosków oraz wpływać na decyzje podejmowane na podstawie danych analitycznych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej