Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 22 lipca 2025 14:47
  • Data zakończenia: 22 lipca 2025 15:17

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie gatunki roślin akwaterystycznych nadają się do uprawy w strefie brzegowej zbiornika wodnego?

A. Kosaciec żółty (Irispseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes)
B. Knieć błotna (Calthapalustris) i strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia)
C. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) i języczka pomarańczowa (Ligulariadentata)
D. Grzybień biały (Nymphaea alba) oraz grążel żółty (Nuphar lutea)
Wybór roślin do strefy przybrzeżnej zbiorników wodnych powinien opierać się na ich adaptacyjności i korzyściach ekologicznych. Kosaciec żółty (Iris pseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes) to gatunki, które mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich zastosowanie w strefach przybrzeżnych może prowadzić do wielu problemów. Kosaciec żółty, choć jest rośliną rodzimą, bywa inwazyjny i może zdominować lokalne ekosystemy, wypierając inne, mniej konkurencyjne gatunki. Hiacynt wodny jest rośliną ekspansywną, która może tworzyć gęste pokrywy na powierzchni wody, co ogranicza dostęp światła do innych roślin oraz prowadzi do spadku rozpuszczonego tlenu, co jest szkodliwe dla fauny wodnej. Wybór Knieci błotnej (Caltha palustris) i strzałki wodnej (Sagittaria sagittifolia) również może być kontrowersyjny; choć te gatunki są bardziej akceptowalne w warunkach podmokłych, ich zastosowanie powinno być starannie przemyślane w kontekście lokalnych warunków siedliskowych. Bergenia sercowata i języczka pomarańczowa oferują znacznie więcej korzyści ekologicznych, wspierając stabilizację brzegów i poprawiając jakość wody, a ich dobór powinien być preferowany w projektach związanych z ochroną zbiorników wodnych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich roślin wpływa nie tylko na estetykę, ale także na funkcjonalność i zdrowie całego ekosystemu wodnego.

Pytanie 2

Na terenie, z którego usunięto chwasty, wyznaczono obszar o wymiarach 2 x 3 m do obsadzenia roślinami kwiatowymi. Jakie narzędzia i sprzęt są niezbędne do posadzenia tych roślin jednorocznych?

A. Glebogryzarka, wał strunowy, sadzarka, system nawadniający
B. Łopata, wał gładki, szufelka, wiadro
C. Widły, zagęszczarka, szpadel, wąż ogrodowy
D. Szpadel, grabie, łopatka, konewka
Wybrany zestaw narzędzi i sprzętu, czyli szpadel, grabie, łopatka oraz konewka, jest idealny do obsadzenia gruntu roślinami jednorocznymi na powierzchni 2 x 3 m. Szpadel jest kluczowy do przygotowania gleby poprzez wykopanie i spulchnienie podłoża, co umożliwia korzeniom roślin lepszy rozwój. Grabie będą przydatne do wyrównania powierzchni oraz usunięcia ewentualnych resztek organicznych lub kamieni, co jest istotne dla uzyskania zdrowego kwietnika. Łopatka pozwala na precyzyjne sadzenie małych roślin i rozsad, co jest ważne przy obsadzeniu różnorodnych gatunków roślin jednorocznych. Konewka natomiast jest niezbędna do nawadniania, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków do wzrostu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie gleby oraz właściwe nawadnianie to podstawowe zasady w uprawie roślin jednorocznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie.

Pytanie 3

Do stworzenia kwietnika nie powinno się wybierać roślin

A. masywnych
B. tęgich
C. niewielkich
D. wzburzonych
Wybór krępych lub jędrnych roślin do założenia kwietnika może wydawać się sensowny, jednak obie te kategorie niekoniecznie są najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o osiągnięcie estetycznego i zrównoważonego efektu. Krępe rośliny, mimo że mogą być atrakcyjne, często ograniczają przestrzeń i nie pozwalają na właściwe ukierunkowanie wzrostu innych, bardziej wrażliwych gatunków. Jędrne rośliny z kolei, choć silne i zdrowe, nie zawsze wpisują się w zamierzenia projektowe, które zakładają różnorodność i złożoność kompozycji. Zastosowanie roślin niskich, takich jak niektóre gatunki bylin czy jednorocznych kwiatów, może również prowadzić do problemu z ich widocznością oraz funkcjonalnością w obrębie kwietnika, szczególnie gdy są posadzone wśród roślin o większej wysokości. Typowym błędem jest myślenie, że większa ilość jednorodnych roślin o niskim wzroście stworzy harmonijną przestrzeń. W rzeczywistości, różnorodność wzrostu i pokroju roślin jest kluczowa dla estetyki oraz biologicznej różnorodności. Warto pamiętać, że odpowiednie planowanie i dostosowanie wyboru roślin do specyfiki miejsca, jak i ich wzajemnych interakcji, są fundamentami zrównoważonego projektowania ogrodów.

Pytanie 4

Element architektury ogrodowej, stanowiący ścianę do wspierania pnączy, składający się z szeregu drewnianych słupków, drewnianej kraty pomiędzy nimi oraz belki łączącej, to

A. trejaż.
B. bramka.
C. mur.
D. pergola.
Murek to niewłaściwy wybór, ponieważ odnosi się do niskiej, poziomej konstrukcji z bloczków lub cegieł, służącej do wytyczania granic przestrzeni lub zabezpieczania terenu. Murek nie jest przeznaczony do wspierania pnączy, co jest kluczową funkcją trejażu. Z kolei pergola, choć może być mylona z trejażem, to większa i bardziej złożona konstrukcja, która zazwyczaj tworzy zadaszenie z poziomych belek, a nie jedynie pionowych słupków wspierających pnącza. Pergole są często wykorzystywane jako elementy architektoniczne w ogrodach, ale ich funkcja różni się od trejażu, ponieważ są one bardziej przestrzenne i służą do tworzenia cienistej przestrzeni, a nie do wspierania roślin. Bramki natomiast to elementy konstrukcyjne stosowane w ogrodzeniach, które umożliwiają przejście z jednego obszaru do drugiego, a ich zastosowanie w kontekście pnączy jest zgoła nieodpowiednie. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomylenia tych terminów polegają na braku zrozumienia podstawowych różnic w funkcji i konstrukcji tych elementów architektonicznych oraz ich zastosowaniach w przestrzeni ogrodowej. Warto zapoznać się z właściwym nazewnictwem i funkcjonalnością różnych elementów architektury ogrodowej, aby uniknąć nieporozumień i skutecznie projektować przestrzenie zielone.

Pytanie 5

Mszyce, które zagrażają krzewom oraz drzewom iglastym, to jakiego rodzaju owady?

A. ochojniki
B. miniarki
C. zmieniki
D. opuchlaki
Zmiana w populacji owadów szkodliwych, takich jak zmieniki, opuchlaki czy miniarki, może prowadzić do nieporozumień co do ich klasyfikacji i wpływu na ekosystem. Zmieniki, chociaż są również szkodnikami roślin, nie są typowymi mszycami atakującymi drzewa iglaste, lecz raczej preferują inne gatunki roślinne, takie jak liściaste. Z kolei opuchlaki, z rodziny Curculionidae, są owadami chrząszczowymi, które głównie żerują na korze i liściach, co czyni je mniej zależnymi od iglaków. Miniarki, będące motylami, atakują głównie liście, a ich larwy żerują wewnątrz tkanki roślinnej, co różni je od mszyc, które żyją na powierzchni roślin. Typowym błędem jest mylenie tych grup owadów z mszycami, co prowadzi do nieefektywnych metod zwalczania. W praktyce ogrodniczej kluczowe jest precyzyjne identyfikowanie szkodników, aby zastosować odpowiednie środki ochrony roślin, co jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin, polegającej na zrównoważonym podejściu do zarządzania szkodnikami.

Pytanie 6

Jaką czynność należy wykonać zaraz po rozłożeniu darni, gdy zakładamy trawnik metodą darniowania?

A. Nawożenie
B. Podlewanie
C. Koszenie
D. Wałowanie
Wałowanie darni jest kluczowym etapem w procesie zakładania trawnika metodą darniowania. Po rozłożeniu darni, wałowanie ma na celu zapewnienie dobrego kontaktu pomiędzy podłożem a darnią, co sprzyja lepszemu ukorzenieniu. Proces ten polega na równomiernym naciskaniu na powierzchnię darni w celu eliminacji powietrza z podłoża oraz usunięcia nierówności, co jest istotne dla prawidłowego wzrostu trawnika. Wałowanie powinno być wykonane z użyciem wałów mechanicznych lub ręcznych, które są dostosowane do typu gleby. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami agronomicznymi i zapewnia, że darń jest stabilna, co minimalizuje ryzyko jej przesuwania się pod wpływem wody lub wiatru. Dodatkowo, poprawnie wykonane wałowanie wspomaga nawadnianie oraz nawożenie, ponieważ sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i substancji odżywczych przez system korzeniowy. Efektem jest zdrowszy, bardziej odporny trawnik, który szybciej się ukorzenia i rozwija.

Pytanie 7

W celach związanych z inwentaryzacją, pomiar obwodu lub średnicy pnia drzewa powinien być wykonany na wysokości

A. 40 cm
B. 100 cm
C. 130 cm
D. 150 cm
Wysokość 130 cm to standard, na którym mierzymy obwód pnia drzewa. Dzieje się tak, żeby mieć jednolite dane w inwentaryzacji. Mierzy się to na wysokości 1,3 metra nad ziemią, bo tak mówią międzynarodowe normy i organizacje zajmujące się lasami. Dzięki temu możemy porównywać różne badania i lepiej prowadzić ewidencję drzew. Pomiar na 130 cm ma sens, bo nie wpływają na niego różnice w wysokości, co jest istotne, gdy mamy młodsze lub starsze drzewa. W kontekście zarządzania lasami, ta stała wysokość pozwala nam monitorować zmiany w ekosystemie leśnym oraz sprawdzać wpływ różnych czynników zewnętrznych na lasy. Uważam, że to bardzo ważne dla ochrony i zarządzania naszymi zasobami leśnymi.

Pytanie 8

Podstawową planszę projektu osiedlowego należy sporządzić w skali

A. 1 : 10 000
B. 1 : 10
C. 1 : 50
D. 1 : 500
Wiesz, skala to naprawdę ważna rzecz w projektowaniu, a wybór odpowiedniej jest kluczowy, żeby dobrze odwzorować teren i całą infrastrukturę. Skala 1:50 to nie najlepszy wybór, bo to raczej duża skala, która nadaje się bardziej do szczegółowych projektów budowlanych, jak na przykład budynki. A w projekcie parku osiedlowego niepotrzebne są aż takie detale. Z kolei 1:10 to już w ogóle nie pasuje, bo to za blisko i robi z tego makietę, a wtedy ciężko zobaczyć, jak park wpasowuje się w otoczenie. Ta skala ogranicza możliwości ukazania całego osiedla oraz jego interakcji z resztą. No a skala 1:10 000 to już w ogóle przesada, bo jest zbyt mała, detale się zacierają, a projekt nie ukazuje prawdziwej jakości przestrzeni. W projektowaniu przestrzeni publicznych ważne, żeby skala była dopasowana do funkcji, jaką ma spełniać dany obiekt. Zły wybór skali może prowadzić do problemów, a w konsekwencji problemy z realizacją projektu i jego późniejszym użytkowaniem.

Pytanie 9

Jakie miejsce powinno się wybrać do zadołowania roślin z nagim systemem korzeniowym na czas zimy?

A. Nasłonecznione, przewiewne, z glebą piaszczystą
B. Nasłonecznione, bezwietrzne, z glebą gliniastą
C. Zacienione, bezwietrzne, z lekkim podłożem
D. Zacienione, przewiewne, z glebą gliniastą
Zadołowanie roślin z nagim systemem korzeniowym na okres zimy w zacienionym, bezwietrznym miejscu o lekkim podłożu jest kluczowe dla ich przetrwania. Takie warunki minimalizują ryzyko uszkodzeń korzeni spowodowanych mrozem oraz przyspieszają odnowę ich wilgotności. Lekkie podłoże, takie jak piaskowo-gliniaste, dobrze drenuje wodę, ale jednocześnie zatrzymuje pewną ilość wilgoci, co jest korzystne dla korzeni. W zacienieniu rośliny są chronione przed intensywnym działaniem słońca i mrozu, co zapobiega ich osłabieniu. Dodatkowo, brak wiatru w tym miejscu chroni rośliny przed utratą wilgoci, a także przed mechanicznymi uszkodzeniami. Przykładem stosowania tej praktyki są szkółki roślinne, które w okresie zimowym często stosują takie metody zadołowania, aby zapewnić roślinom optymalne warunki do regeneracji przed kolejnym sezonem wegetacyjnym. Warto również pamiętać o monitorowaniu stanu roślin, aby w razie potrzeby dostosować warunki ich przechowywania.

Pytanie 10

Kiedy najlepiej zaplanować sadzenie cebul zimowitów?

A. X/XI
B. IV/V
C. IX/X
D. VII/VIII
Sadzenie cebul zimowitów w lipcu czy sierpniu to dobry pomysł! Właśnie w tym czasie te rośliny przechodzą w stan spoczynku i lubią mieć spokój, żeby dobrze się ukorzenić przed zimą. Pamiętaj tylko, że zimowity wolą gleby, które dobrze przepuszczają wodę i są bogate w składniki odżywcze. Dzięki temu będą zdrowo rosnąć. Jak posadzisz je o czasie, to korzenie zdążą się dobrze rozwinąć i wiosną możesz liczyć na ładne kwitnienie. Jeśli cebule posadzisz w lipcu, będą miały czas na aklimatyzację w ziemi i przetrwają zimę — to wskazówki, które potwierdzają ogrodnicy. No i pamiętaj, warto także na początku dobrze je podlać, żeby miały wszystko, czego potrzebują do rozwoju.

Pytanie 11

Jakie gatunki roślin są rekomendowane do uprawy w szkółce usytuowanej na terenach o podmokłych glebach?

A. Klon polny (Acer campestre), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
B. Klon tatarski (Acer tataricum), szczodrzeniec wczesny (Cytisus praecox)
C. Bożodrzew gruczołkowaty (Ailanthus altissima), dereń jadalny (Cornus mas)
D. Olsza czarna (Alnus glutinosa), dereń biały (Cornus alba)
Olsza czarna (Alnus glutinosa) oraz dereń biały (Cornus alba) to rośliny, które doskonale radzą sobie w warunkach gleb podmokłych. Olsza czarna jest gatunkiem drzewiastym, który naturalnie występuje w strefach wilgotnych, wzdłuż brzegów rzek czy w miejscach z podwyższonym poziomem wód gruntowych. Dzięki swojej zdolności do formowania korzeni w gruncie ubogim w tlen, olsza czarna przyczynia się do stabilizacji zbiorników wodnych oraz poprawia jakość gleby poprzez wprowadzanie azotu. Z kolei dereń biały jest krzewem, który dobrze znosi podmokłe warunki i jest często stosowany w aranżacjach krajobrazowych oraz przy projektowaniu stref buforowych wzdłuż wód. Jego liście oraz pędy są cenione w horticulturze za estetykę oraz funkcjonalność. W kontekście praktycznym, uprawa tych roślin w szkółkach może przyczynić się do ochrony ekosystemów wodnych oraz zwiększenia bioróżnorodności lokalnych siedlisk, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju i zarządzania środowiskiem.

Pytanie 12

Jakie urządzenie powinno być użyte do wykopania dołów pod ogrodzenie?

A. Drogomierz
B. Pompę głębinową
C. Aerator spalinowy
D. Świder ziemny
Świder ziemny to urządzenie zaprojektowane specjalnie do wykonywania otworów w ziemi, co czyni go idealnym narzędziem do wykopania dołów pod ogrodzenie. Jego konstrukcja pozwala na efektywne wiercenie w różnych typach gleby, w tym w ziemi twardej, co jest kluczowe podczas instalacji ogrodzeń, które muszą być odpowiednio zakotwiczone w ziemi. Używanie świdra ziemnego zapewnia precyzję i szybkość, co znacznie usprawnia proces zakupu i montażu ogrodzenia. Ponadto, stosując świder, można uniknąć nadmiernego naruszania struktury gleby, co jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które zalecają minimalizowanie wpływu na środowisko. W praktyce, świder ziemny sprawdzi się nie tylko w przypadku ogrodzeń, ale również przy sadzeniu drzew, krzewów czy budowie innych elementów małej architektury ogrodowej. Jego efektywność w różnych warunkach sprawia, że jest powszechnie stosowany przez profesjonalistów oraz amatorów ogrodnictwa.

Pytanie 13

Różany ogród stanowi typowy komponent ogrodu

A. sadowniczego
B. szkolnego
C. jordanowskiego
D. botanicznego
Odpowiedzi wskazujące na ogrody pomologiczne, przedszkolne oraz jordanowskie są niepoprawne, gdyż każda z tych kategorii ogrodów ma inne cele i charakterystykę, które nie obejmują funkcji ogrodu różanego. Ogród pomologiczny koncentruje się na uprawach owoców, a jego celem jest badanie i selekcja różnych gatunków drzew owocowych, co nie ma związku z różami. Chociaż w ogrodzie pomologicznym mogą występować inne rośliny, jak maliny czy porzeczki, nie spełnia on roli ogrodu różanego. Ogród przedszkolny to zazwyczaj mały obszar, który jest wykorzystywany do nauki dzieci o roślinach i ich uprawie, nie koncentrując się na specyficznych gatunkach, takich jak róże. Ostatecznie ogród jordanowski, będący miejscem rekreacji i wypoczynku, często obejmuje elementy zieleni i kwiatów, ale nie jest to typowy ogród botaniczny, który w sposób systematyczny prezentuje różne gatunki i ich zastosowanie. Wiele osób myli te różnice, co prowadzi do nieporozumień w zakresie klasyfikacji ogrodów oraz ich funkcji. Warto zaznaczyć, że zrozumienie celu każdego typu ogrodu jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji ich roli w ekologii oraz kulturze.

Pytanie 14

Do grupy drzew, które nie mogą być przycinane na początku wiosny z powodu występowania tzw. płaczu wiosennego, zalicza się

A. dęby, wierzby
B. jesiony, lipy
C. graby, klony
D. topole, jarząby
Przycinanie drzew w złych porach roku to spory błąd, co można zauważyć w odpowiedziach, które wskazują na inne drzewa jak jesiony czy lipy. Choć to też są drzewa, to one nie są tak wrażliwe na ten płacz wiosenny jak graby i klony. Jesion na przykład wytrzyma cięcie na wiosnę, ale lepiej tego nie robić, bo może to osłabić jego odporność. Wierzby natomiast mają tendencję do wydawania soków wiosną, więc lepiej przycinać je latem. Topole i jarząby znowu, nie są tak delikatne jak graby i klony, ale przy ich wiosennym cięciu też trzeba uważać. Ważne jest, żeby wiedzieć, jak każde z tych drzew funkcjonuje, bo to wpływa na to, jak je pielęgnować. Ignorowanie tych zasad może skutkować uszkodzeniami drzew i zwiększoną podatnością na choroby. To pokazuje, jak ważna jest edukacja na temat pielęgnacji roślin.

Pytanie 15

Zgodnie z wytycznymi przedstawionymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, przy klasyfikacji drzew piennych w szkółce, obwody pni sortowanych drzew powinno się mierzyć na wysokości

A. 80 cm
B. 10 cm
C. 100 cm
D. 50 cm
Niepoprawne odpowiedzi dotyczące pomiaru obwodu pni drzew piennych na wysokościach innych niż 100 cm opierają się na nieporozumieniach związanych z praktyką pomiarową w szkółkarstwie. Pomiar na wysokości 10 cm, 50 cm czy 80 cm nie odzwierciedla rzeczywistego rozwoju drzew, a także może prowadzić do znacznych różnic w ocenie jakości drzew. Obwód pnia na wysokości 10 cm często nie uwzględnia wzrostu drzewa, co może skutkować zaniżonymi danymi na temat jego wartości. Podobnie, pomiar na wysokości 50 cm i 80 cm może prowadzić do niejednoznaczności w klasyfikacji, zwłaszcza w przypadku drzew o dużym pniu, gdzie różnice w obwodzie mogą być znaczne. W praktyce ogrodniczej, przy sprzedaży drzew, istotne jest, aby pomiary były wykonywane na stabilnej wysokości, która odzwierciedla potencjał rozwoju drzewa w przyszłości. Zaniechanie tego standardu może prowadzić do błędnych decyzji, zarówno w kontekście zakupu, jak i sadzenia drzew, co ostatecznie wpływa na efektywność uprawy oraz satysfakcję klientów. Dlatego przyjęcie wspólnego standardu pomiaru na wysokości 100 cm jest kluczowe dla zapewnienia jakości i zgodności w branży szkółkarskiej.

Pytanie 16

Jak powinny być sadzone drzewa, aby utworzyć aleję?

A. Pojedynczo w różnych lokalizacjach
B. W rzędzie po obu stronach drogi
C. W grupach po kilka
D. W jednym rzędzie wzdłuż drogi
Sadzenie drzew w rzędzie po obu stronach ulicy jest najlepszym podejściem do tworzenia alei, co ma na celu uzyskanie harmonijnej i estetycznej przestrzeni publicznej. Taki układ nie tylko poprawia walory wizualne, ale również wspiera równomierny rozwój drzew, zapewniając im odpowiednią ilość światła słonecznego oraz przestrzeń do wzrostu. Praktyka ta zgadza się z zasadami urbanistyki, które zalecają równomierne rozmieszczenie roślinności w obszarach zurbanizowanych. Dodatkowo, aleje drzewne pełnią ważne funkcje ekologiczne, takie jak poprawa jakości powietrza, redukcja hałasu i ochrona przed erozją gleby. Zastosowanie tej metody jest również zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się zrównoważonym rozwojem przestrzeni miejskiej, które podkreślają znaczenie drzew w krajobrazie miejskim. Przykładem udanego zastosowania tej metody może być aleja w parku miejskim, gdzie drzewa są sadzone w równych odstępach, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi oraz ułatwia pielęgnację.

Pytanie 17

Umiejscowienie mas ziemi z wykopu w niewielkiej odległości od drzew oddziałuje na

A. osuszanie terenu
B. obumieranie korzeni tych drzew
C. zanieczyszczanie gleby
D. przesuszenie systemu korzeniowego tych drzew
Odwodnienie terenu to dość trudny temat, bo nie jest to takie proste. Ludzie często myślą, że składowanie ziemi blisko drzew spowoduje, że będą miały więcej wody. W rzeczywistości może być wręcz odwrotnie – przez zagęszczenie gleby może dojść do zatrzymywania wody, co wcale nie jest dobre. Korzenie drzew mogą wysychać z innego powodu, głównie przez brak powietrza i niewłaściwy drenaż, a nie przez samą obecność ziemi. Również stwierdzenie, że składowanie gleby prowadzi do zanieczyszczenia, jest nie do końca prawdziwe, bo bardziej chodzi o skład tych mas ziemi, a nie o ich samą obecność. Generalnie, obumieranie korzeni to skomplikowana sprawa, bo to wynik wielu czynników – nie tylko składowania, ale też, na przykład, złego zarządzania wodą czy zmian w glebie spowodowanych przez ludzi.

Pytanie 18

Jakie owoce roślin mogą być pożywieniem dla ptaków?

A. Wierzby purpurowej (Salix purpured), pięciornika krzewiastego (PotentillaJruticosa)
B. Derenia białego (Cornus alba), berberysa Thunberga (Berberis thunbergii)
C. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), tawuły japońskiej (Spiraeajaponica)
D. Krzewuszki ozdobnej (Weigelaflorida), żylistka szorstkiego (Deutńa scabra)
Odpowiedź wskazująca na derenia białego (Cornus alba) oraz berberysa Thunberga (Berberis thunbergii) jest prawidłowa, ponieważ oba te gatunki roślin produkują owoce, które są atrakcyjne dla ptaków. Derenia białego charakteryzuje się białymi owocami o dużej zawartości witamin i składników odżywczych, które przyciągają różnorodne gatunki ptaków w poszukiwaniu pożywienia. Berberys Thunberga natomiast, znany z intensywnych owoców, często staje się źródłem pożywienia dla ptaków, zwłaszcza w okresie zimowym, kiedy inne źródła pokarmu mogą być niedostępne. Umożliwia to ptakom przetrwanie w trudnych warunkach. Ponadto, oba gatunki można z powodzeniem wykorzystać w ogrodach, jako rośliny ozdobne i pożytkowe, co wpisuje się w standardy projektowania ogrodów przyjaznych dla dzikiej fauny. Dobrą praktyką jest sadzenie tych roślin w pobliżu miejsc gniazdowania ptaków, co sprzyja ich obecności w ogrodzie i wspiera bioróżnorodność.

Pytanie 19

W obrębie ogrodu działkowego dla pracowników muszą być zainstalowane poniższe urządzenia:

A. dostęp do wody, toalety, pomieszczenie gospodarcze
B. punkt zbiórki odpadów, gabinet medyczny, park
C. zbiornik na wodę, wypożyczalnia sprzętu, miejsca do spania
D. system wodociągowy, scena koncertowa, plac zabaw dla dzieci
Twoja odpowiedź jest trafna! W ogrodzie działkowym musimy mieć podstawowe rzeczy, żeby wszystko dobrze działało. Woda to podstawa – bez niej rośliny nie przetrwają, a podlewanie to już zupełna podstawa. No i te sanitariaty – nie wyobrażam sobie, jak by to wyglądało bez nich, zwłaszcza w sezonie, gdy wszyscy spędzają dużo czasu na działkach. Magazyn na narzędzia to również mega przydatna sprawa, bo w końcu nie chcemy, żeby nasze sprzęty niszczały na deszczu, prawda? Ogólnie mówiąc, jak mamy te podstawowe rzeczy, to ogród jest bardziej funkcjonalny, ładniejszy i bezpieczniejszy. Zresztą, zauważyłem, że sporo ogrodów korzysta z systemów do zbierania deszczówki, co jest naprawdę fajne i przyjazne dla środowiska. Zgadzam się, że te elementy powinny być standardem, bo to korzystne dla wszystkich w okolicy.

Pytanie 20

Której odmiany drzew nie powinno się przesadzać z odkrytym systemem korzeniowym?

A. Sosny pospolitej (Pinus sylvestris)
B. Lipy drobnolistnej (Tilia cordata)
C. Modrzewia europejskiego (Larix decidua)
D. Klonu zwyczajnego (Acer platanoides)
Sosna pospolita, czyli Pinus sylvestris, ma naprawdę szczególne potrzeby, jeśli chodzi o korzenie. Najlepiej przesadzać ją z całym systemem korzeniowym, bo inaczej, przy przesadzaniu bez ziemi, korzenie mogą się uszkodzić, a to sprawia, że roślina ma trudności z przyjęciem się w nowym miejscu. Zauważyłem, że sosny mają głęboko sięgające korzenie, co czyni je bardziej podatnymi na uszkodzenia, jak się je przesadza. Badania pokazują, że przesadzanie z odkrytym systemem korzeniowym jest większym stresem dla tych roślin i prowadzi do ich wyższej śmiertelności. Dlatego, żeby skutecznie przesadzić sosnę pospolitą, warto zastosować metodę z bryłą ziemi, co pozwala korzeniom łatwiej się zaaklimatyzować w nowym otoczeniu. No i dobra praktyka arborystyczna mówi, że powinno się starać zminimalizować stres drzew podczas przesadzania, a zachowanie bryły korzeniowej na pewno w tym pomoże.

Pytanie 21

Jakiego z wymienionych pierwiastków nadmiar w ziemi powoduje zbyt intensywny rozwój roślin, redukcję ich kwitnienia oraz owocowania, a także zwiększa ich podatność na choroby?

A. Fosforu
B. Azotu
C. Żelaza
D. Potasu
Nadmiar azotu w glebie jest jednym z najczęściej występujących problemów w uprawach rolnych. Azot, jako składnik nawozów mineralnych, jest kluczowy dla wzrostu roślin, ponieważ bierze udział w syntezie białek oraz DNA. Jednak jego nadmiar prowadzi do tzw. 'przerośnięcia' roślin, co objawia się intensywnym wzrostem zielonej masy, ale jednocześnie osłabia ich zdolność do kwitnienia i owocowania. Rośliny, które zbyt intensywnie rosną na skutek nadmiaru azotu, są często podatne na choroby grzybowe i szkodniki, ponieważ ich struktura fizyczna jest mniej odporna, a intensywny wzrost może prowadzić do opóźnienia w procesach dojrzewania. W praktyce, aby uniknąć negatywnych skutków nadmiaru azotu, rolnicy powinni stosować zbilansowane nawożenie, a także monitorować zawartość azotu w glebie, co jest zgodne z dobrymi praktykami agrotechnicznymi, jak np. stosowanie analizy gleby oraz odpowiednich schematów płodozmianu.

Pytanie 22

Jakie z wymienionych narzędzi można użyć do bezpośredniego mierzenia długości boiska sportowego?

A. Taśma stalowa, szpilki
B. Niwelator, taśma miernicza
C. Teodolit, łata pomiarowa
D. Poziomnica, stalowa ruletka
Taśma stalowa i szpilki to narzędzia powszechnie stosowane do precyzyjnego pomiaru długości, zwłaszcza na boiskach sportowych. Taśma stalowa jest elastyczna, co pozwala na łatwe pomiar i dostosowanie się do różnych kształtów terenu. Jej długość może wynosić od kilku do kilkudziesięciu metrów, co pozwala na pomiar dużych odległości. Szpilki stosuje się do oznaczania punktów na boisku, co jest kluczowe przy wytyczaniu linii czy granic boiska. Dzięki nim można w łatwy sposób określić, gdzie mają być ustawione bramki czy linie boczne. W praktyce, podczas tworzenia boiska, ważne jest, aby pomiary były dokładne, co wpływa na jakość gry i zgodność z regulaminami sportowymi. Wykorzystanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie i inżynierii sportowej, które wymagają precyzyjnego wytyczania obiektów sportowych.

Pytanie 23

Jaki gatunek rośliny jest zalecany do zakupu w celu tworzenia letnich dywanowych rabat kwiatowych?

A. Aster krzaczasty (Symphyotrichum dumosum)
B. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens)
C. Groszek pachnący (Lathyrus odoratus)
D. Lewkonia długopłatkowa (Matthiola longipetala)
Wybór innych roślin jako alternatywy dla szałwii błyszczącej do letnich kwietników dywanowych może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów. Aster krzaczasty (Symphyotrichum dumosum) jest rośliną, która kwitnie głównie na przełomie lata i jesieni. Choć pięknie komponuje się w ogrodach, nie spełnia roli rośliny letniej, co czyni ją mniej odpowiednią do letnich kompozycji. Lewkonia długopłatkowa (Matthiola longipetala) jest rośliną jednoroczną, która również kwitnie w późniejszym okresie, a jej kwiaty mają tendencję do więdnięcia w upalne dni, co ogranicza ich efektywność w letnich aranżacjach. Groszek pachnący (Lathyrus odoratus) jest rośliną pnącą, która wymaga podpór, co czyni go niepraktycznym do tworzenia dywanowych kwietników, które powinny być niskie i zwarte. Wybierając rośliny do kwietników dywanowych, kluczowe jest zrozumienie ich wymagań dotyczących światła, wilgotności i czasu kwitnienia. Niezrozumienie tych aspektów prowadzi do typowych błędów, takich jak łączenie roślin o różnych wymaganiach glebowych i świetlnych, co może skutkować niezdrowym wzrostem i nieatrakcyjnym wyglądem kompozycji. Aby stworzyć efektowny letni kwietnik, należy wybierać rośliny, które będą kwitły w tym samym okresie, a ich wysokość i forma powinny być dopasowane do zamierzonego efektu wizualnego.

Pytanie 24

Jakie z podanych drzew można ściąć bez uzyskania zezwolenia zgodnie z aktualnymi przepisami dotyczącymi ochrony przyrody?

A. 4-letnią sosnę
B. 10-letni świerk
C. 15-letni dąb
D. 6-letni klon
Odpowiedź dotycząca 4-letniej sosny jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ochronie przyrody, niektóre gatunki drzew, w tym sosna, mogą być wycinane bez zezwolenia, jeżeli ich wiek nie przekracza określonego limitu. W Polsce, w przypadku drzew liściastych, granicą często stosowaną jest wiek 10 lat, natomiast dla drzew iglastych, jak sosna, granicą jest 4 lata. Oznacza to, że sosna w wieku 4 lat jest klasyfikowana jako roślina, która może być usunięta bez dodatkowych formalności czy konieczności uzyskiwania pozwolenia. W praktyce, dla osób zajmujących się gospodarką leśną, ważne jest przestrzeganie lokalnych przepisów oraz norm dotyczących ochrony przyrody, a także umiejętność rozróżniania gatunków drzew, które mogą być wycinane bez zgody odpowiednich organów. Właściwe podejście do ochrony przyrody wymaga także zrozumienia roli, jaką drzewa pełnią w ekosystemie oraz ich znaczenia dla bioróżnorodności. Dlatego nawet jeśli zezwolenie nie jest wymagane, warto rozważyć wpływ na środowisko i podejmować decyzje zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami leśnymi.

Pytanie 25

Podczas wykonywania pomiarów w terenie pracownik doznał kontuzji nogi. Osoba ta skarży się na ból w nodze, a istnieje podejrzenie skręcenia stawu skokowego. Jaką pomoc przedmedyczną powinien otrzymać pracownik?

A. Powiadomić przełożonego o incydencie
B. Unieruchomić nogę
C. Nałożyć na staw skokowy jałowy opatrunek
D. Podać poszkodowanemu lek przeciwbólowy
Unieruchomienie nogi w przypadku urazu stawu skokowego jest kluczowym krokiem w procesie pierwszej pomocy. Celem unieruchomienia jest minimalizacja ruchu w stawie, co zapobiega dalszym uszkodzeniom oraz zmniejsza ból. Dobrą praktyką jest zastosowanie szyny lub bandaża elastycznego, które stabilizuje uszkodzoną kończynę. W sytuacji podejrzenia skręcenia, unieruchomienie powinno być wykonane w pozycji, która nie wywołuje dodatkowego bólu. Ważne jest również, aby nie próbować prostować lub przemieszczać uszkodzonego stawu, ponieważ może to prowadzić do poważniejszych kontuzji. Po unieruchomieniu, zaleca się uniesienie kończyny, co może pomóc w redukcji opuchlizny. Kolejnym krokiem jest zastosowanie zimnych okładów w celu zmniejszenia stanu zapalnego oraz bólu. Prawidłowe unieruchomienie powinno być wykonane jak najszybciej, ponieważ może mieć istotny wpływ na dalszy przebieg rehabilitacji oraz powrót do pełnej sprawności.

Pytanie 26

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Gleba lekka o kwaśnym pH
B. Gleba urodzajna o zasadowym pH
C. Intensywne nasłonecznienie
D. Obfite nawilżenie
Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.

Pytanie 27

Gdzie powinno się sadzić hortensje?

A. w miejscach słonecznych z glebą przepuszczalną, próchniczną i wilgotną
B. w miejscach zacienionych z glebą ciężką, gliniastą, zalewową
C. w miejscach słonecznych z glebą ciężką, gliniastą, zalewową
D. w miejscach zacienionych z glebą przepuszczalną, próchniczną i wilgotną
Hortensje to rośliny, które preferują stanowiska słoneczne, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i kwitnienia. Słońce zapewnia im odpowiednią ilość energii, co przekłada się na intensywność kwitnienia oraz zdrowie roślin. Gleby, w których sadzimy hortensje, powinny być przepuszczalne, co pozwala na łatwy drenaż wody. Wysoka zawartość próchnicy jest również istotna, ponieważ wpływa na zdolność gleby do zatrzymywania wody oraz dostarczania niezbędnych składników odżywczych. Wilgotne podłoże jest kluczowe, ponieważ hortensje są roślinami, które potrzebują regularnego nawadniania, aby zachować zdrowie i urokliwe kwiaty. W praktyce, sadzenie hortensji w odpowiednich warunkach wymaga także monitorowania poziomu pH gleby, który powinien być lekko kwasowy. Przykładowo, w ogrodach oraz na tarasach ogrodowych warto zainwestować w mieszanki glebowe, które zapewnią odpowiednią strukturę podłoża, sprzyjającą wzrostowi tych pięknych roślin.

Pytanie 28

W obszarach regularnie podtapianych, znajdujących się w bliskim sąsiedztwie rzek i cieków wodnych, spotyka się zbiorowiska roślinne określane mianem

A. grądy.
B. buczyny.
C. łęgi.
D. dąbrowy.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak buczyny, grądy czy dąbrowy, może wynikać z pewnych nieporozumień co do tego, jak te miejsca wyglądają. Buczyny występują na wapiennych glebach, a ich głównym drzewem jest buk. Grądy to lasy z dużą ilością dębów, ale nie są one typowo związane z terenami zalewowymi. Dąbrowy to znów dębowe lasy, które nie są uzależnione od cyklicznych zalewów. Często mylimy te zbiorowiska z łęgami, bo nie do końca rozumiemy, jak one funkcjonują. Łęgi są stworzone w podmokłych warunkach, gdzie regularne zalewanie kształtuje roślinność, co sprawia, że roślinność w łęgach jest bardziej różnorodna w adaptacji do zmiennych warunków. Ważne jest, żeby zrozumieć te różnice, bo to może być istotne zarówno w nauce, jak i w ochronie środowiska.

Pytanie 29

Jakie z wymienionych obiektów są kluczowe dla zagospodarowania parku znajdującego się w sąsiedztwie osiedla mieszkaniowego?

A. Plac zabaw, ławki
B. Rosarium, dywanowy kwietnik
C. Ławki, fontanna
D. Dywanowy kwietnik, rzeźba
Dobra robota z odpowiedzią "Plac zabaw, ławki"! To naprawdę ważne elementy dla parku w pobliżu osiedla. Plac zabaw to super sprawa, bo daje dzieciakom możliwość zabawy i rozwija ich umiejętności. Na pewno też pomaga im lepiej poznawać się i bawić z innymi. Z tego co wiem, dobrze jest, gdy takie miejsca są dostosowane do różnych grup wiekowych, a miękkie podłoże to must-have dla bezpieczeństwa. A ławki? To bardzo ważny dodatek w takich miejscach. Dzięki nim można w spokoju usiąść, odpocząć, co jest istotne dla starszych osób i rodziców z maluchami. Jak już mówiłem, dobre rozmieszczenie ławek w zieleni naprawdę przyciąga ludzi i sprawia, że park staje się bardziej atrakcyjny. To wszystko razem tworzy przestrzeń, w której można aktywnie spędzać czas i fajnie się integrować.

Pytanie 30

W przydomowym ogrodzie przeznaczonym wyłącznie do celów estetycznych i relaksacyjnych nie powinno się projektować

A. rabaty bylinowej
B. warzywnika
C. trawnika rekreacyjnego
D. żywopłotu formowanego
Projektowanie ogrodu przydomowego wyłącznie dla celów ozdobnych i wypoczynkowych wymaga starannego doboru elementów aranżacyjnych. Warzywnik, choć może być estetycznie zaaranżowany i dostarczać świeżych plonów, nie wpisuje się w te funkcje, ponieważ jego głównym celem jest produkcja żywności, a nie ozdoba. W ogrodzie ozdobnym kluczowym elementem są rośliny i struktury, które przyciągają uwagę, takie jak rabaty bylinowe, żywopłoty formowane, czy trawniki rekreacyjne, które sprzyjają relaksowi i spędzaniu czasu na świeżym powietrzu. Ogród powinien być miejscem, gdzie estetyka i funkcjonalność idą w parze, a elementy takie jak warzywnik mogą wprowadzać chaos i nieharmonijność w przestrzeni, co jest sprzeczne z zamierzonym celem. Warto również zauważyć, że w praktyce architektury krajobrazu, ogrody ozdobne często są tworzone zgodnie z określonymi standardami, które skupiają się na estetyce, harmonii kolorów oraz strukturze roślinności."

Pytanie 31

Krzewy róż bez bryły korzeniowej, które mają być sprzedane, powinny być pęczkowane po

A. 30 albo 35 sztuk i owijać sznurkiem
B. 20 albo 25 sztuk i wiązać w jednym miejscu
C. 5 albo 10 sztuk i wiązać w dwóch miejscach
D. 50 albo 55 sztuk i owijać folią
Wybór większych pęczków, jak 50 lub 55 sztuk, oraz owijanie folią prowadzi do niekorzystnych warunków dla roślin. Takie pakowanie ogranicza dostęp powietrza, co może prowadzić do przekrwienia roślin i sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Ponadto, owinięcie folią nie zapewnia odpowiedniej stabilności roślin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia w trakcie transportu. Z kolei wiązanie w jednym miejscu, zwłaszcza dla dużych ilości roślin, może prowadzić do mechanicznych uszkodzeń, ponieważ większa siła nacisku na korzenie w jednym punkcie zwiększa prawdopodobieństwo ich złamania. Wybór 30 lub 35 sztuk w pęczku i owinięcie sznurkiem również nie jest optymalny, ponieważ sznurek może być zbyt mocno napięty, co z kolei prowadzi do uszkodzenia delikatnych pędów. W przypadku 5 lub 10 sztuk i wiązania w dwóch miejscach, mamy do czynienia z praktyką, która wspiera zdrowie roślin oraz ich estetykę, co jest kluczowe dla sukcesu w sprzedaży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do strat finansowych oraz negatywnego wpływu na reputację sprzedawcy.

Pytanie 32

Przy projektowaniu kwietnika o okrągłym kształcie z kanny, lobelii, szałwii i aksamitki, co powinno znajdować się w centralnej części?

A. szałwię
B. aksamitkę
C. lobelię
D. kannę
Kannę umieszcza się w centralnej części kwietnika ze względu na jej wyjątkowe walory estetyczne oraz wymagania dotyczące wzrostu. Kanna, jako roślina o dużych, dekoracyjnych liściach i efektownych kwiatach, stanowi naturalne centrum uwagi w kompozycji. Ze względu na swoją wysokość i masywność, dobrze komponuje się z niższymi roślinami, takimi jak lobelia, szałwia czy aksamitka, które zajmują zewnętrzne strefy kwietnika. W praktyce, umieszczając kannę w środku, można stworzyć harmonijny, wielowarstwowy efekt, w którym rośliny o różnej wysokości i pokroju podkreślają swoje atuty. Ważne jest również, aby pamiętać o odpowiednich warunkach uprawy kanny, które preferuje słoneczne stanowisko oraz glebę dobrze przepuszczalną. Dzięki takiemu umiejscowieniu można również efektywnie wykorzystać przestrzeń, co jest zgodne z zasadami nowoczesnego projektowania ogrodów. Efektem będzie nie tylko estetycznie przyjemny widok, ale również zdrowy wzrost roślin poprzez odpowiednie wykorzystanie światła i przestrzeni.

Pytanie 33

Jaką ilość żyznej gleby trzeba przygotować do obsadzenia kwiatów na powierzchni 5 × 12 m, przy założeniu, że zapotrzebowanie na glebę żyzną wynosi 20,60 m3 na 100 m2?

A. 17,00 m3
B. 12,36 m3
C. 80,60 m3
D. 160,00 m3
Wybierając złe odpowiedzi, często robimy typowe błędy. Czasami przy obliczeniach możemy coś pomylić, na przykład źle przeliczając jednostki lub nie uwzględniając całej powierzchni. Gdy na przykład źle obliczymy, ile ziemi żyznej potrzeba na m², to możemy pomyśleć, że potrzeba nam znacznie więcej, jak w przypadku 80,60 m³, co jest po prostu nie tak. Takie błędy mogą prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia tego, ile ziemi rzeczywiście nam potrzeba, a to oczywiście wpływa na planowanie. Ważne, żeby zrozumieć, że dobrze zarządzać materiałami w ogrodnictwie to wymaga dokładnych obliczeń oraz wiedzy o tym, jak to wszystko działa. Na przykład, musimy brać pod uwagę nie tylko samą powierzchnię, ale też specyfikę gleby czy wymagania roślin, bo to może mieć wielki wpływ na nasze ostateczne obliczenia. Dlatego warto, żebyśmy przy podejmowaniu decyzji nie polegali tylko na intuicji, ale też na dobrych danych i przemyślanych kalkulacjach, żeby nie tracić materiałów.

Pytanie 34

Introspektywny ogród, otoczony ze wszystkich stron krużgankami z kolumnami oraz arkadami, wyróżnia się w ogrodzie

A. renesansowym
B. sentymentalnym
C. manierystycznym
D. średniowiecznym
Wybór odpowiedzi o średniowiecznym ogrodzie jako takiej przestrzeni do kontemplacji jest strzałem w dziesiątkę. Wiesz, to wszystko pasuje do tego, jak wtedy myślano o ogrodach. Średniowieczne ogrody były często miejscem, gdzie ludzie mogli w spokoju posiedzieć i pomedytować. Ich projektowanie kładło duży nacisk na harmonię z otoczeniem oraz na to, co miało związek z wiarą. Krużganki z kolumnadami, które tak często można spotkać przy klasztorach, oferowały cień i spokój, co sprzyjało takim chwilom refleksji. Przykładowo, w ogrodach klasztorów franciszkańskich rośliny były starannie dobierane, by tworzyły przestrzeń do modlitwy. To pokazuje, że te ogrody były nie tylko ładne, ale miały także swoje praktyczne znaczenie, bo dostarczały ziół i roślin do medycyny. Dzięki zrozumieniu, jaką rolę pełniły ogrody w średniowieczu, możemy lepiej docenić, jakie były dla ludzi w tamtych czasach i jak wpłynęły na późniejsze style ogrodowe.

Pytanie 35

W ogrodzie wewnętrznym dominującym elementem może być

A. buk pospolity
B. karagana syberyjska
C. wierzba iwa
D. olsza czarna
Olsza czarna (Alnus glutinosa) to drzewo, które ma swoje specyficzne zastosowanie, głównie w pobliżu wód, gdzie gleby są wilgotne. Choć może być atrakcyjnym elementem kompozycji ogrodowej, nie jest typowym drzewem dominującym, a raczej współdominującym w miejscach o specyficznych warunkach glebowych. Wierzba iwa (Salix caprea) jest rośliną, która również preferuje wilgotne gleby i jest bardziej krzewem niż drzewem. Z tego powodu, choć ma swoje miejsce w ogrodach, nie może konkurować z bukiem pod względem estetyki oraz trwałości. Karagana syberyjska (Caragana arborescens) to roślina o mniejszym znaczeniu w kontekście dominujących drzew w ogrodzie. Jej zastosowanie często ogranicza się do nasadzeń w trudnych warunkach, takich jak gleby piaszczyste czy ubogie. Ostatecznie, wybór odpowiednich roślin do ogrodu powinien opierać się na ich potencjale do tworzenia harmonijnych i trwałych kompozycji, co w przypadku wymienionych drzew nie zawsze jest spełnione. Zrozumienie ekologii i potrzeb roślin jest kluczowe dla stworzenia ogrodu, który będzie nie tylko piękny, ale także funkcjonalny i zrównoważony.

Pytanie 36

Przed zasadzeniem drzew i krzewów glebę o dużej gęstości i słabej przepuszczalności należy przekopać na głębokość tzw. dwóch sztychów, co oznacza

A. 5 cm
B. 35 cm
C. 15 cm
D. 25 cm
Przekopanie gleby na głębokość dwóch sztychów, co odpowiada około 35 cm, jest kluczowym krokiem w procesie sadzenia drzew i krzewów, zwłaszcza w przypadku gleb zbitych i słabo przepuszczalnych. Głębokość ta pozwala na poprawienie struktury gleby, co przekłada się na lepszą wentylację oraz ułatwia rozwój korzeni roślin. Dobrze napowietrzona gleba sprzyja również rozwojowi mikroorganizmów glebowych, które są niezbędne do zdrowego wzrostu roślin. Praktycznym aspektem tego działania jest także możliwość lepszego wchłaniania wody po opadach, co jest szczególnie ważne w przypadku roślin wymagających większej wilgotności. Warto również wspomnieć, że przed sadzeniem warto dodać kompost lub obornik, co dodatkowo wzbogaci glebę w składniki odżywcze. Dlatego standardy ogrodnicze zalecają dokładne przygotowanie gleby na głębokości co najmniej 35 cm, aby zapewnić roślinom optymalne warunki do wzrostu.

Pytanie 37

Aby przewieźć odspojony grunt na dystans 50 m, konieczne jest użycie

A. samochodu - wywrotki
B. spycharki
C. zgarniaczy
D. szufli
Zgarniarki, szufle oraz samochody wywrotki, mimo że są użytecznymi narzędziami w budownictwie, nie są najbardziej odpowiednimi rozwiązaniami do transportu odspojonego gruntu na odległość 50 m. Zgarniarki, choć skuteczne w zbieraniu mas ziemi, nie są przystosowane do przenoszenia ich na większe dystanse. Ich głównym zadaniem jest równomierne rozprowadzanie materiałów, a nie ich transportowanie. Szufle, natomiast, są narzędziem ręcznym, które wymaga dużego wysiłku fizycznego, a ich wydajność nie jest wystarczająca w porównaniu do maszyn, takich jak spycharki. Użycie szufli do transportu gruntu na odległość 50 m byłoby nieefektywne i czasochłonne, co mogłoby opóźnić postęp prac budowlanych. Samochody wywrotki są idealne do transportu materiałów na dłuższe dystanse, jednak w kontekście przetransportowania gruntu na tak krótką odległość, ich użycie może być nieopłacalne. Nie tylko zwiększa to koszty operacyjne, ale również generuje dodatkowy ruch na placu budowy, co może wprowadzać chaos i zagrażać bezpieczeństwu. Wybór odpowiedniego sprzętu budowlanego jest kluczowy dla efektywności i bezpieczeństwa pracy, a spycharka, ze swoją wszechstronnością i mocą, jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem w tej konkretnej sytuacji.

Pytanie 38

Jakiego rodzaju roślinę warto wybrać, aby dekoracja florystyczna była w odcieniach szarości?

A. Starzec popielny (Senecio cineraria)
B. Ubiorek tarczowy (Iberis umbellata)
C. Rącznik pospolity (Ricinus communis)
D. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)
Starzec popielny (Senecio cineraria) jest idealnym wyborem do dekoracji florystycznych utrzymanych w odcieniach szarości, ponieważ jego liście mają charakterystyczny, srebrzystoszary kolor. Roślina ta, znana również jako 'dusty miller', jest często wykorzystywana w ogrodnictwie i aranżacji przestrzeni ze względu na swoje dekoracyjne właściwości. Przykładem zastosowania może być tworzenie kompozycji w donicach, gdzie starzec popielny harmonijnie współgra z innymi roślinami o ciemniejszych barwach, a jego szarość łagodzi kontrasty. W praktyce, roślina ta jest także stosowana w bukietach jako element podkreślający inne kwiaty, co pozwala na uzyskanie eleganckiego efektu. W kontekście planowania ogrodów i przestrzeni zielonych, starzec popielny jest zalecany w standardach projektowania, które podkreślają potrzebę zrównoważonego doboru roślin w celu osiągnięcia spójności estetycznej i kolorystycznej. Ponadto, dobrze znosi różne warunki glebowe oraz jest odporny na choroby, co czyni go praktycznym wyborem dla każdego ogrodnika.

Pytanie 39

Służy do rekreacyjnych spacerów i relaksu, znajduje się w pobliżu wody, a zazwyczaj równolegle przebiega ścieżka komunikacji drogowej. Opis ten dotyczy

A. parku.
B. deptaka.
C. bulwaru.
D. promenady.
Bulwar to przestrzeń rekreacyjna, która zwykle znajduje się wzdłuż rzek, jezior lub mórz, przeznaczona głównie do spacerów i wypoczynku. Opis wskazuje na jego funkcję jako miejsca, gdzie ludzie mogą spędzać czas na świeżym powietrzu, ciesząc się otoczeniem przyrody oraz widokiem na wodę. Bulwary często są projektowane z myślą o estetyce i funkcjonalności, co oznacza, że mogą być wyposażone w ławki, oświetlenie, zieleń oraz elementy małej architektury, co sprzyja relaksowi i integracji społecznej. Dodatkowo, bulwary często są przystosowane do komunikacji kołowej, co pozwala na łatwy dostęp i połączenie z innymi częściami miasta. Przykładem może być bulwar nad Wisłą w Warszawie, gdzie mieszkańcy i turyści mogą korzystać z trasy spacerowej, a także licznych atrakcji kulturalnych. Bulwary są zgodne z urbanistycznymi trendami zrównoważonego rozwoju, które koncentrują się na tworzeniu przestrzeni publicznych sprzyjających zdrowemu stylowi życia.

Pytanie 40

Który z terenów zieleni zalicza się do terenów zieleni przeznaczonych na wypoczynek aktywny?

A. Pas zieleni oddzielającej
B. Park wielofunkcyjny
C. Ogród botaniki
D. Zielony skwer w mieście
Wybór skweru miejskiego jako terenu zieleni wypoczynku czynnego jest nieprawidłowy, ponieważ skwery są przede wszystkim przestrzeniami rekreacyjnymi o charakterze pasywnym. Zazwyczaj oferują one strefy do siedzenia, spacerów oraz niewielkie elementy zieleni, ale nie są przystosowane do intensywnej aktywności fizycznej. Ogród botaniczny, z kolei, ma na celu edukację i ochronę roślin, co sprawia, że jego funkcje wypoczynkowe są ograniczone. Zwiedzanie ogrodów botanicznych koncentruje się na nauce i podziwianiu różnorodności florystycznej, a nie na aktywnym wypoczynku. Pas zieleni izolacyjnej jest jeszcze jednym błędnym wyborem, ponieważ jego funkcja polega głównie na separacji przestrzeni, a nie na zapewnieniu warunków do aktywności rekreacyjnej. Tereny te są często zalesione lub zadrzewione i służą głównie do ochrony przed hałasem oraz zanieczyszczeniem powietrza. Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można mieć na myśli zbyt wąskie rozumienie aktywności fizycznej, które nie uwzględnia różnorodnych form wypoczynku czynnego, jak sport czy fitness, które są fundamentalne dla zdrowego stylu życia. Kluczowe jest zrozumienie, że tereny zieleni wypoczynku czynnego są projektowane z myślą o umożliwieniu mieszkańcom aktywnego spędzania czasu, co wyraźnie nie dotyczy skwerów miejskich, ogrodów botanicznych ani pasów zieleni izolacyjnej.