Kwalifikacja: MOT.03 - Diagnozowanie i naprawa powłok lakierniczych

Wybór papieru ściernego do szlifowania podkładów wypełniających wodorozcieńczalnych jest kluczowym etapem w procesie przygotowania powierzchni do dalszego malowania czy lakierowania. Odpowiedzi takie jak 180 (na sucho) lub 180 (na mokro) są nieodpowiednie, ponieważ gradacja 180 jest zbyt niska dla tego typu materiałów, co może skutkować zbyt agresywnym działaniem na powierzchnię, prowadząc do głębszych rys czy uszkodzeń. W przypadku podkładów wodorozcieńczalnych, kluczowe jest uzyskanie gładkiej i równomiernej powierzchni, co nie jest możliwe przy użyciu papieru o tak niskiej gradacji. Z kolei gradacja 1000 (na sucho) również nie jest zalecana. Szlifowanie na sucho generuje znaczne ilości pyłu, co jest niepożądane w przypadku wodorozcieńczalnych podkładów, które mają tendencję do tworzenia zamków oraz osadów, które mogą wpłynąć na jakość ostatecznego wykończenia. Podczas szlifowania na mokro, woda działa jako środek chłodzący, a także zmniejsza ryzyko zarysowania i uszkodzenia powierzchni. Dlatego stosowanie papieru ściernego o gradacji 1000 na mokro jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie wysokiej gradacji w połączeniu z techniką na mokro dla uzyskania optymalnych rezultatów. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do poważnych błędów w procesie przygotowania podłoża, co w konsekwencji negatywnie wpłynie na jakość końcowego wykończenia. Warto zatem zwrócić uwagę na odpowiednie techniki i materiały w procesie szlifowania, aby uniknąć niepożądanych efektów oraz zapewnić wysoką jakość pracy.