Kwalifikacja: EKA.03 - Opracowywanie materiałów archiwalnych
Zawód: Technik archiwista
Zasada uwzględnienia relacji między archiwaliami a miejscem ich powstania to zasada
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zasada pertynencji odnosi się do fundamentalnej zasady archiwistyki, która podkreśla, że archiwa powinny być szanowane w kontekście miejsca ich powstania i oryginalnego kontekstu. Oznacza to, że zbiory archiwalne nie są jedynie zbiorami dokumentów, ale mają szczególne znaczenie związane z regionalnymi, społecznymi i kulturowymi aspektami terytoriów, na których powstały. Przykładem zastosowania zasady pertynencji jest archiwizacja dokumentów lokalnych instytucji, która uwzględnia ich historię oraz wpływ na społeczność. W praktyce oznacza to, że archiwa powinny być organizowane z myślą o ich lokalnym kontekście, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowego Stowarzyszenia Archiwów (ICA), które promuje zachowanie i udostępnianie dokumentów w sposób, który uwzględnia ich terytorialne powiązania. Dzięki temu archiwa mogą lepiej pełnić funkcję edukacyjną i kulturową, wzmacniając zrozumienie lokalnej historii oraz tożsamości.
Wybór odpowiedzi dotyczącej prowieniencji, topografii lub akcesji może wynikać z mylenia różnych zasad archiwalnych. Zasada prowieniencji odnosi się do pochodzenia dokumentów oraz ich naturalnego miejsca, co jest istotne, ale nie uwzględnia kontekstu lokalnego. Zasada ta kładzie nacisk na to, by zachować dokumenty w ich oryginalnym stanie i porządku, co jest kluczowe dla ich interpretacji, jednak nie odnosi się bezpośrednio do związku z terytorium. Z kolei zasada topografii koncentruje się na fizycznym rozmieszczeniu dokumentów i ich klasyfikacji według lokalizacji geograficznej, ale również nie uwzględnia kulturowego i historycznego kontekstu, który jest kluczowy dla zrozumienia znaczenia archiwów. Zasada akcesji dotyczy natomiast sposobu, w jaki dokumenty trafiają do archiwum, a tym samym nie odnosi się do poszanowania ich związku z terytorium ich powstania. W praktyce, pomijanie zasady pertynencji może prowadzić do utraty wartości dokumentów oraz ich znaczenia w kontekście lokalnym, co jest niezgodne z dobrymi praktykami archiwalnymi. Dlatego ważne jest, aby archiwiści rozumieli różnice między tymi zasadami, aby właściwie zarządzać zasobami archiwalnymi w sposób, który uwzględnia ich historyczne i kulturowe powiązania z terytorium.