Odpowiedź atletyczna jest prawidłowa, ponieważ osoby o budowie ciała atletycznej charakteryzują się dobrze rozwiniętą masą mięśniową oraz odpowiednią proporcją tkanki tłuszczowej, co sprzyja wykonywaniu ciężkiej pracy fizycznej. Pracownicy z taką budową są zazwyczaj silniejsi, bardziej wytrzymali i mają lepszą kondycję fizyczną, co jest kluczowe w zawodach wymagających dużego wysiłku, takich jak budownictwo, prace magazynowe czy przemysłowy transport. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być proces rekrutacji w firmach zajmujących się robotami budowlanymi, gdzie preferowane są osoby o atletycznej sylwetce, ponieważ ich fizyczne predyspozycje zwiększają efektywność pracy oraz zmniejszają ryzyko kontuzji. W kontekście ergonomii i zdrowia w pracy, rozpoznawanie typów budowy ciała i ich wpływu na zdolności fizyczne jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi, co prowadzi do zwiększenia wydajności oraz satysfakcji z pracy.
Osoby o budowie dysplastycznej, pyknicznej czy leptosomicznej mogą nie być najlepiej przystosowane do ciężkiej pracy fizycznej z różnych powodów. Budowa dysplastyczna, charakteryzująca się brakiem harmonijnych proporcji ciała i często wyraźnymi deformacjami, może prowadzić do ograniczonej sprawności fizycznej oraz mniejszej siły. W przypadku budowy pyknicznej, chociaż osoby te mają silną tkankę tłuszczową, mogą mieć ograniczenia w zakresie wytrzymałości i wydolności, co utrudnia wykonywanie intensywnych zadań fizycznych, takich jak dźwiganie ciężarów. Z kolei typ leptosomiczny, charakteryzujący się szczupłą sylwetką, może wskazywać na mniejsze zasoby siły mięśniowej i wydolności, co również obniża efektywność w pracach wymagających dużego wysiłku. W praktyce, błędne podejście do doboru pracowników na podstawie typów budowy ciała opiera się na stereotypach, które nie zawsze odzwierciedlają rzeczywiste możliwości fizyczne jednostki. Dlatego ważne jest, aby przy rekrutacji uwzględniać nie tylko budowę ciała, ale także indywidualne umiejętności, doświadczenie i chęci do pracy, co prowadzi do lepszego dopasowania pracowników do wymagań fizycznych stanowiska. W kontekście norm zatrudnienia i zdrowia w pracy, nie można pominąć aspektów psychologicznych i motywacyjnych, które również wpływają na wydajność i satysfakcję w miejscu pracy.