Rów zamknięty jest odpowiednim urządzeniem odwadniającym nawierzchnię w terenach zabudowanych nieskanalizowanych, zwłaszcza w sytuacjach, gdy brak jest przestrzeni na wykonanie rowów otwartych. Rów zamknięty, w przeciwieństwie do ścieków otwartych, charakteryzuje się systemem zamkniętym, co minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia środowiska oraz ułatwia zarządzanie wodami opadowymi. Taki system odwadniający sprawdza się zwłaszcza w gęsto zabudowanych obszarach miejskich, gdzie przestrzeń jest ograniczona, a także w miejscach, gdzie konieczne jest zminimalizowanie wpływu na istniejące struktury. Przykładem może być zastosowanie rur PVC lub PE, które z powodzeniem odprowadzają wodę deszczową do systemu kanalizacji deszczowej lub do miejsc o większej chłonności, takich jak stawy retencyjne. Dobrze zaprojektowany rów zamknięty powinien być zgodny z normami, jak PN-EN 752 dotyczące systemów odprowadzania wód, co zapewnia jego efektywność i trwałość.
Ściek otwarty nie jest odpowiednim rozwiązaniem w terenach zabudowanych nieskanalizowanych z kilku powodów. Po pierwsze, ścieki otwarte są bardziej narażone na zanieczyszczenie, co może prowadzić do zagrażającego zdrowiu publicznemu stanu, zwłaszcza w miejscach o dużym natężeniu ruchu. Brak przestrzeni na rowy otwarte oznacza, że ich stosowanie nie tylko nie jest praktyczne, ale również narusza zasady ochrony środowiska. Ponadto, rów odprowadzający, choć może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, wymaga odpowiedniego podejścia do zarządzania wodami, a w gęsto zabudowanych obszarach jego skuteczność jest ograniczona przez dostępność przestrzeni i ryzyko zatykania. Muldę przydrożną można by uznać za alternatywę, jednak jej zastosowanie w miejskich warunkach często prowadzi do problemów związanych z intruzją w przestrzeń publiczną, a także z koniecznością częstszej konserwacji. Wybór niewłaściwego systemu odwadniającego może prowadzić do nadmiernego gromadzenia się wody, a w konsekwencji do erozji gruntów oraz uszkodzeń infrastruktury. Właściwe projektowanie systemów odwodnienia w urbanistyce wymaga zrozumienia lokalnych warunków hydrologicznych oraz zastosowania odpowiednich technik, takich jak rów zamknięty, które są zgodne z normami branżowymi i najlepszymi praktykami zarządzania wodami.