Kwalifikacja: BUD.13 - Eksploatacja maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych
Zawód: Technik budowy dróg
Jakiego rodzaju grunt należy koniecznie usunąć z dolnej części konstrukcji drogi, jeśli nie użyje się geosyntetyków?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Torf jest materiałem organicznym, który charakteryzuje się dużą absorpcyjnością wody oraz niską nośnością. Jego obecność w strukturze nawierzchni drogowej może prowadzić do poważnych problemów, takich jak deformacje, osiadanie czy utrata stabilności konstrukcji. W przypadku braku zastosowania geosyntetyków, które mogą pomóc w stabilizacji i odprowadzaniu wody, usunięcie torfu staje się kluczowe dla zapewnienia długotrwałej i bezpiecznej nawierzchni. Przykłady dobrych praktyk wskazują, że w projektach budowy dróg często wykonuje się badania gruntu, aby zidentyfikować obecność torfu, co pozwala na wcześniejsze zaplanowanie jego usunięcia. Zgodnie z normami PN-EN 1997, które dotyczą geotechniki, należy unikać stosowania materiałów organicznych w warstwie nośnej nawierzchni drogowej, co podkreśla znaczenie torfu jako materiału, który wymaga bezwzględnego usunięcia.
Grunty takie jak żwir gliniasty, pospółka czy piasek pylasty, mimo iż mogą stanowić wyzwanie w kontekście budowy nawierzchni drogowych, nie wykazują tak drastycznych negatywnych skutków jak torf. Żwir gliniasty, chociaż może mieć różne właściwości nośne zależnie od zawartości gliny, to jest materiałem mineralnym, który dobrze odprowadza wodę i może być stosowany w budowie dróg, o ile jest odpowiednio zagęszczony. Pospółka, mieszanka różnych frakcji, również może pełnić rolę stabilizującą, dostosowując się do obciążeń i zmian w gruncie. Z kolei piasek pylasty, pomimo swojej podatności na erozję i osiadanie, ma właściwości umożliwiające tworzenie warstw filtracyjnych, które pomagają w odprowadzaniu wody. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich gruntów organicznych z torfem oraz zakładanie, że każdy rodzaj gruntu wymaga natychmiastowego usunięcia. W rzeczywistości jednak torf jest jedynym materiałem, który ze względu na swoje unikalne właściwości wymaga bezwzględnego wyeliminowania z konstrukcji nawierzchni, co jest zgodne z wytycznymi zawartymi w normach budowlanych i najlepszych praktykach inżynieryjnych.