Poprawna odpowiedź wynika z obliczenia, które należy wykonać, aby określić wysokość kary umownej zgodnie z umową inwestycyjną. W przypadku inwestycji drogowej, kara umowna wynosi 1% od ceny kosztorysowej. W związku z tym, przy kosztach inwestycji wynoszących 1 milion złotych, wysokość kary obliczamy jako 1% z 1.000.000 zł, co daje 10.000 zł. Obliczenie to jest fundamentalne w zarządzaniu projektami budowlanymi i powinno być stosowane zgodnie z zapisami umownymi. W praktyce, stosowanie kar umownych ma na celu zniechęcenie wykonawców do niesolidnego wykonania prac oraz zapewnienie terminowości i jakości realizacji zadań. Wytyczne dotyczące takich kar często zawarte są w standardach, takich jak FIDIC, które regulują zasady współpracy między inwestorem a wykonawcą. Zrozumienie i umiejętność obliczania kar umownych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania ryzykiem w projektach budowlanych.
Wysokość kary umownej jest kluczowym zagadnieniem w zarządzaniu projektami budowlanymi, a jej błędne oszacowanie może prowadzić do istotnych konsekwencji. Odpowiedzi o wartości 1000 zł, 1000000 zł oraz 100000 zł są wynikiem nieprawidłowego rozumienia zasad obliczeń procentowych oraz niepoprawnych założeń dotyczących kar umownych. Odpowiedź 1000 zł sugeruje, że obliczenie kary umownej opiera się na zbyt małej wartości procentowej, co jest niezgodne z zapisami umownymi, w których ustalono wysokość kary na poziomie 1%. Z kolei odpowiedź 1000000 zł to całkowita wartość inwestycji, co w kontekście kar umownych jest absolutnie wprowadzeniem w błąd – kara nie może równocześnie wynosić całej wartości inwestycji, ponieważ jej celem jest jedynie penalizacja za niewłaściwe wykonanie umowy. Odpowiedź 100000 zł z kolei sugeruje, że kara wynosi 10% wartości inwestycji, co jest także błędne, ponieważ umowa wyraźnie wskazuje na 1%. Tego typu pomyłki mogą wynikać z nieuwagi lub braku znajomości zasad obliczeń w kontekście kar umownych. Dobrą praktyką w takich przypadkach jest szczegółowe zapoznanie się z dokumentacją projektu oraz umowami, aby uniknąć błędnych założeń, które mogą skutkować niekorzystnymi decyzjami finansowymi.