Wykopy tymczasowe o głębokości do 3,0 m w gruntach gliniastych są uważane za bezpieczne, gdyż gliny charakteryzują się odpowiednią stabilnością oraz zdolnością do zatrzymywania wody, co zmniejsza ryzyko osunięcia się skarp. W przypadku glin, można stosować stromą krawędź wykopu, co pozwala na efektywną pracę w ograniczonej przestrzeni. W praktyce, przy projektowaniu wykopów w glinach, zaleca się stosowanie kątów nachylenia skarp wynoszących nawet do 1:1,5, co oznacza, że na każdy metr głębokości przypada półtora metra szerokości skarpy. Z tego powodu gliny są preferowanym materiałem do wykopów w budownictwie. Dodatkowo, w przypadku prac budowlanych, warto przestrzegać norm PN-EN 1997-1, które dostarczają wytycznych dotyczących stabilności wykopów oraz ich projektowania, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa prowadzonych robót.
Wykonywanie wykopów tymczasowych w gruntach żwirowych, pospółkach oraz piaskach wiąże się z poważnymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa pracowników. Żwiry, mimo że są materiałem nośnym, mają tendencję do luźnego układania się, co powoduje, że skarpy mogą łatwo ulegać osunięciom. W takich gruntach nachylenie skarp musi być znacznie łagodniejsze, zazwyczaj nie większe niż 1:2, co ogranicza przestrzeń roboczą. Pospółki, będące mieszanką różnych frakcji gruntu, również wykazują niestabilność, a ich właściwości zależą od zawartości piasku, gliny i żwiru, co utrudnia jednoznaczne określenie optymalnych kątów nachylenia. Wreszcie, piaski, szczególnie jeśli są wilgotne, mogą być bardzo niebezpieczne, ponieważ skarpy w tych gruntach mają skłonność do osunięć przy nawet niewielkich nachyleniach. Praktyka wykazuje, że w przypadku wykopów w takich gruntach konieczne jest stosowanie dodatkowych zabezpieczeń, jak ścianki oporowe, co zwiększa koszty i czas trwania prac budowlanych. Należy także pamiętać, że odwołując się do standardów i dobrych praktyk, projektanci powinni przestrzegać norm PN-EN oraz wytycznych dotyczących geotechniki, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność wykonywanych robót.