Kwalifikacja: BUD.15 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem dróg i obiektów inżynierskich oraz sporządzanie kosztorysów
Zawód: Technik budowy dróg
Na długości 450,00 m budowanej trasy o szerokości 10,50 m ekipa robotników zrealizowała warstwę odsączającą o grubości 20 cm. Jaką powierzchnię zajmuje ta warstwa odsączająca?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby obliczyć powierzchnię warstwy odsączającej budowanej drogi, należy skorzystać z podstawowego wzoru na pole prostokąta, które w tym przypadku jest reprezentowane przez długość i szerokość drogi. Długość budowanej drogi wynosi 450 m, a szerokość 10,50 m. Powierzchnię można obliczyć, mnożąc te dwie wartości: 450 m * 10,50 m = 4725,00 m². Tak obliczona powierzchnia jest zgodna z praktykami budowlanymi, gdzie znajomość powierzchni różnych warstw konstrukcyjnych jest kluczowa dla prawidłowego planowania materiałów oraz kosztorysowania. Na przykład, w budownictwie drogowym warstwa odsączająca ma na celu odprowadzanie wody, co zapobiega degradacji nawierzchni. Użycie odpowiednich materiałów i grubości warstwy powinno być zgodne z normami, takimi jak PN-EN 13285, które definiują wymagania dla mieszanki gruntowej. Przykładowo, w projektach drogowych często uwzględnia się również metody optymalizacji powierzchni warstwy odsączającej, aby zminimalizować koszty oraz zwiększyć trwałość konstrukcji.
Obliczanie powierzchni warstwy odsączającej wymaga precyzyjnego podejścia do geometrycznych wymiarów drogi. W przypadku błędnych odpowiedzi wynikać to może z nieprawidłowego zastosowania wzorów matematycznych lub błędnego zrozumienia pojęcia powierzchni w kontekście budownictwa. Na przykład, odpowiedzi takie jak 945,00 m² czy 90,00 m² mogą sugerować, że osoba dokonująca obliczeń nie uwzględniała pełnych wymiarów drogi lub nieprawidłowo interpretowała parametry szerokości i długości. Warto zauważyć, że 945,00 m² mogłoby być wynikiem pomyłki przy obliczaniu powierzchni, która nie uwzględnia długości drogi w pełni. Z kolei wartość 90,00 m² nie ma zastosowania w kontekście tej problematyki, ponieważ nie opisuje ona żadnej rzeczywistej geometrii związanej z budowaną drogą. Przykłady takich błędów myślowych często wynikają z braku znajomości podstawowych zasad geometrii i obliczeń w budownictwie. Aby uniknąć podobnych pomyłek, warto stosować się do norm i dobrych praktyk inżynieryjnych, które są zawarte w dokumentach takich jak PN-EN 1990, które definiują zasady projektowania budynków i obiektów inżynieryjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że powierzchnia warstwy budowlanej musi być obliczona na podstawie rzeczywistych wymiarów, które są istotne dla konstrukcji i trwałości całego obiektu.