Kwalifikacja: BUD.19 - Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z katastrem i gospodarką nieruchomościami
Zawód: Technik geodeta
Geodeta uprawniony może wstrzymać działania mające na celu ustalenie przebiegu granicy w procedurze rozgraniczeniowej w przypadku usprawiedliwionego braku obecności strony na gruncie maksymalnie przez okres
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 1 miesiąca jest poprawna, ponieważ w przypadku usprawiedliwionego niestawiennictwa strony w postępowaniu rozgraniczeniowym, uprawniony geodeta ma prawo wstrzymać czynności ustalenia przebiegu granicy maksymalnie na okres jednego miesiąca. Przepisy prawa geodezyjnego jasno regulują zasady postępowania w takich sytuacjach, co ma na celu zapewnienie wszystkim stronom możliwości uczestnictwa w procedurze i obrony swoich interesów. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której jedna ze stron nie może stawić się na wyznaczone spotkanie z powodu choroby lub innego ważnego powodu. W takiej sytuacji geodeta powinien zarejestrować brak obecności oraz wstrzymać dalsze czynności, aby umożliwić stronie na złożenie odpowiednich dokumentów lub wyjaśnienie swojej sytuacji. Dbanie o równość stron i ich prawo do udziału w postępowaniu jest kluczowe dla jego transparentności oraz sprawiedliwości, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie prowadzenia spraw geodezyjnych.
Wybór odpowiedzi wskazujących na krótsze terminy, takie jak 2 miesiące, 14 dni, 7 dni czy 1 miesiąc, wynika z nieporozumienia dotyczącego regulacji dotyczących postępowania rozgraniczeniowego. W kontekście ustalania granic, kluczowe jest zrozumienie, że nieobecność strony w postępowaniu nie powinna prowadzić do przedłużania procesu w nieskończoność. Przepisy prawa geodezyjnego wprowadziły maksymalny okres jednomiesięczny na wstrzymanie czynności, aby uniknąć zbędnych opóźnień, które mogłyby skutkować chaosem prawnym i niepewnością dla wszystkich stron. Udzielanie zbyt długiego terminu, jak 2 miesiące, może prowadzić do sytuacji, w której procedury rozgraniczeniowe są nieefektywne i nie zapewniają terminowego rozstrzygania sporów granicznych. Również odpowiedzi krótsze, takie jak 14 dni czy 7 dni, mogą nie odzwierciedlać rzeczywistego czasu potrzebnego stronie na przygotowanie się do kolejnych kroków w postępowaniu. Często myślenie, że krótsze terminy są korzystniejsze, jest błędne, ponieważ może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia praw strony i ich potrzeb w procesie. Kluczowe jest więc przestrzeganie przepisów, które regulują te kwestie i zapewniają równowagę pomiędzy szybkością postępowania a prawem do obrony interesów stron.