W przypadku połączenia co najmniej dwóch sąsiadujących działek ewidencyjnych, nowo powstałą działkę oznacza się numerem
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, która wskazuje na oznaczenie nowo powstałej działki numerem kolejnym, niewykorzystanym w danym obrębie, stanowiącym liczbę naturalną, jest prawidłowa. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa geodezyjnego, po połączeniu dwóch lub więcej sąsiadujących działek ewidencyjnych, nowa działka powinna otrzymać numer, który jest wolny w danym obrębie ewidencyjnym. Umożliwia to uniknięcie zamieszania w identyfikacji działek oraz zapewnia ich jednoznaczność. W praktyce oznacza to, że geodeta, będąc odpowiedzialnym za ewidencję gruntów, powinien przeprowadzić analizę już zarejestrowanych numerów działek, aby przypisać nowo utworzonej działce najniższy numer dostępny w obrębie. Taka procedura sprzyja utrzymaniu porządku w systemie ewidencji gruntów i pozwala na łatwiejsze odnajdywanie działek na mapach oraz w dokumentach. Ważne jest również, aby numery działek były liczbami naturalnymi, co wyklucza możliwość stosowania ułamków, które mogłyby wprowadzić niejasności w obiegu dokumentów.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi związany z nadawaniem nowemu połączeniu działek numerów w formie większego lub mniejszego z dotychczasowych numerów, a także w postaci ułamków, jest obarczony istotnymi błędami koncepcyjnymi. W pierwszej kolejności, przyznanie numeru nowej działce na podstawie istniejących numerów, niezależnie od tego, czy byłyby one większe czy mniejsze, narusza fundamentalną zasadę jednoznaczności i prostoty w ewidencji gruntów. Każda działka powinna być identyfikowana poprzez unikalny numer, co jest kluczowe dla zachowania porządku i przejrzystości w dokumentacji. Ponadto, nadawanie numerów w postaci ułamków zwykłych jest praktyką nieosiągalną w kontekście systemów ewidencyjnych, które bazują na liczbach naturalnych. Takie podejście nie tylko wprowadzałoby chaos, ale także mogłoby prowadzić do sytuacji, gdzie kilka działek miałoby niejednoznaczne identyfikatory, co w konsekwencji utrudniałoby wydawanie decyzji administracyjnych czy prowadzenie transakcji związanych z nieruchomościami. Dodatkowo, praktyczne aspekty ewidencji gruntów wymagają od geodetów stosowania standardów zgodnych z regulacjami prawnymi, co jednoznacznie wyklucza użycie ułamków oraz numerów, które byłyby powiązane z wcześniejszymi, już przypisanymi działkami. W efekcie, do najważniejszych błędów w rozumowaniu można zaliczyć brak zrozumienia zasadności nadawania unikalnych numerów oraz nieuwzględnianie przepisów regulujących tę kwestię.