Ogórki kiszone są przykładem produktów konserwowanych metodą biologiczną, która opiera się na procesach fermentacji. W przypadku ogórków kiszonych, kluczową rolę odgrywają bakterie kwasu mlekowego, które naturalnie znajdują się na skórce ogórków oraz w solance. Fermentacja mlekowa prowadzi do zakwaszenia środowiska, co hamuje rozwój niepożądanych mikroorganizmów oraz zwiększa trwałość produktu. Proces ten jest szeroko stosowany w przemyśle spożywczym i uważany za zdrową metodę konserwacji, gdyż nie wymaga dodatku sztucznych konserwantów. Ogórki kiszone są bogate w probiotyki, które wspierają florę bakteryjną jelit. Dodatkowo, zachowują one wiele wartości odżywczych świeżych ogórków. W praktyce, fermentacja może być również zastosowana do innych warzyw, takich jak kapusta, co pozwala na wytwarzanie kiszonej kapusty, popularnego produktu w wielu kuchniach. Dobre praktyki w produkcji ogórków kiszonych obejmują stosowanie odpowiednich proporcji soli oraz kontrolę temperatury, aby zapewnić optymalne warunki dla bakterii kwasu mlekowego.
Dżem jagodowy, mleko pasteryzowane oraz konserwa mięsna to produkty, które poddawane są różnym metodom konserwacji, jednak nie są one klasyfikowane jako konserwowane metodą biologiczną. Dżem jagodowy powstaje z owoców, które są gotowane z cukrem, co prowadzi do ich konserwacji poprzez wysoką temperaturę oraz wysokie stężenie cukru. Chociaż proces ten może wydawać się podobny do fermentacji, to jednak nie zachodzi w nim aktywność mikroorganizmów w sposób, w jaki ma to miejsce w przypadku ogórków kiszonych. Mleko pasteryzowane jest poddawane procesowi pasteryzacji, który polega na krótkotrwałym podgrzewaniu w celu zniszczenia patogenów i wydłużenia trwałości. Ta metoda nie wykorzystuje mikroorganizmów do konserwacji, lecz eliminuje je, co znacząco różni się od biologicznych technik fermentacji. Konserwa mięsna z kolei to produkt, który zazwyczaj poddawany jest procesowi sterylizacji lub konserwacji chemicznej, co ma na celu zniszczenie bakterii i innych drobnoustrojów, ale nie polega na sprzyjaniu ich rozwojowi, jak ma to miejsce w fermentacji. W związku z tym, pomylenie tych metod oraz ich zastosowań jest powszechnym błędem, który wynika z niepełnej wiedzy na temat różnic między procesami konserwacji. Właściwe zrozumienie tych metod i ich praktycznych zastosowań jest kluczowe dla oceny jakości oraz bezpieczeństwa produktów spożywczych.