Kwalifikacja: EE8 - Kwalifikacja EE8

Definiowanie klastra komputerowego jako komputera zapasowego błędnie zakłada, że klaster jest jedynie formą redundancji, co nie oddaje jego rzeczywistej funkcji. Komputer zapasowy jest używany głównie do tworzenia kopii zapasowych danych i systemów, a jego głównym celem jest ochrona danych przed utratą. Tego rodzaju podejście do klastrów ogranicza ich potencjał do obliczeń równoległych i współpracy między jednostkami. Kolejna niepoprawna koncepcja to komputer z wieloma procesorami. Choć można powiedzieć, że wiele procesorów w jednym komputerze może umożliwić wydajne przetwarzanie danych, nie ma to nic wspólnego z ideą klastrów, które składają się z wielu oddzielnych komputerów. Użycie jednego komputera z wieloma procesorami nie zapewnia korzyści w zakresie rozdzielania zadań, jakie oferuje klaster. Również komputer z macierzą dyskową odnosi się bardziej do sposobu przechowywania danych niż do współpracy komputerów w celu wspólnego przetwarzania informacji. Wnioski z tych błędnych odpowiedzi często prowadzą do nieporozumień, co do funkcji klastrów i ich implementacji w praktycznych aplikacjach. Kluczowe jest zrozumienie, że klastry komputerowe są zaprojektowane do osiągania wyższej wydajności i skalowalności, co jest niemożliwe do osiągnięcia jedynie poprzez dodawanie komponentów do pojedynczego komputera.