Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym rozwiązaniem w zarządzaniu adresacją IP w sieciach komputerowych. Jego główną funkcją jest automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom, co znacząco ułatwia konfigurację sieci oraz zmniejsza ryzyko błędów związanych z ręcznym wprowadzaniem adresów. DHCP umożliwia również dostarczanie dodatkowych informacji konfiguracyjnych, takich jak maska podsieci, brama domyślna, czy serwery DNS. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro, w którym urządzenia takie jak laptopy, telefony czy drukarki łączą się do sieci lokalnej. Zastosowanie DHCP sprawia, że administratorzy nie muszą ręcznie przypisywać adresów IP, co podnosi efektywność zarządzania siecią. Standard DHCP jest określony przez IETF w dokumentach RFC 2131 i RFC 2132, co zapewnia jego powszechne zastosowanie i kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami sieciowymi. Dzięki tej technologii, organizacje mogą elastycznie zarządzać swoimi zasobami sieciowymi oraz szybko dostosowywać się do zmieniających się potrzeb użytkowników.