Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Zawód: Technik informatyk , Technik programista
Kategorie: Programowanie webowe Algorytmy i podstawy informatyki
W językach programowania o strukturze, aby przechować dane dotyczące 50 uczniów (ich imion, nazwisk i średniej ocen), należy zastosować
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
W strukturalnych językach programowania, takich jak C czy C++, do przechowywania informacji o uczniach, w tym ich imionach, nazwiskach i średnich ocenach, najbardziej optymalnym rozwiązaniem jest zastosowanie tablicy 50 elementów o składowych strukturalnych. Struktura to złożony typ danych, który pozwala na grupowanie różnych typów danych w jedną jednostkę. W przypadku uczniów, możemy stworzyć strukturę zawierającą pola na imię, nazwisko oraz średnią ocenę. Przykładowa definicja struktury może wyglądać następująco: struct Uczen { char imie[30]; char nazwisko[30]; float srednia_ocen; }; Następnie możemy zadeklarować tablicę 50 takich struktur: Uczen uczniowie[50]; Taki sposób organizacji danych zapewnia przejrzystość i łatwość w dostępie do informacji, a także pozwala na prostą rozbudowę, np. o dodatkowe pola, jeśli zajdzie taka potrzeba. Użycie struktur jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi i standardami języków strukturalnych, co czyni je idealnym narzędziem do zarządzania złożonymi danymi. W praktyce, taki sposób organizacji danych zwiększa czytelność kodu i ułatwia jego utrzymanie.
Tablica 50 elementów o składowych łańcuchowych nie jest odpowiednim wyborem w tym kontekście, ponieważ łańcuchy znaków są jednowymiarowymi tablicami znaków, które nie są w stanie przechować złożonych informacji, takich jak imię, nazwisko i średnia ocen w jednej jednostce. W takiej strukturze musielibyśmy stworzyć oddzielne tablice dla każdego z tych pól, co prowadziłoby do problemów z zarządzaniem danymi oraz ich synchronizacją. Z kolei tablica 50 elementów o składowych tablicowych również nie jest rozwiązaniem optymalnym, ponieważ tablice tablicowe wprowadzają dodatkową złożoność i utrudniają dostęp do konkretnych informacji o uczniach. Zamiast tego, lepszym podejściem byłoby użycie tablicy struktur, jak wcześniej opisano, co pozwala na prostsze zarządzanie danymi. Klasa 50 elementów typu tablicowego, z drugiej strony, sugeruje użycie obiektowego podejścia, które, chociaż jest stosowane w językach obiektowych, może być nieodpowiednie w kontekście prostych danych uczniów. Klasy mogą wprowadzać dodatkowe złożoności, takie jak dziedziczenie czy polimorfizm, które w tym przypadku nie są konieczne. Dla prostego przechowywania danych o uczniach, użycie struktur jest znacznie bardziej efektywne.