Odpowiedź 25,00 zł jest poprawna, ponieważ obliczenia kosztów zakupu rur miedzianych powinny uwzględniać zarówno średnicę rur, jak i ich długość. W tym przypadku, dla instalacji gazowej, często stosuje się rury o średnicach DN 22 i DN 15. Przy założeniu, że łączna długość rur potrzebnych do wykonania instalacji wynosi 10 metrów, można określić koszty w następujący sposób: 10 m rury x 2,50 zł/m = 25,00 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce inżynierskiej, ponieważ pozwalają nie tylko oszacować wydatki, ale również skutecznie planować budżet projektu. Stosowanie rury miedzianej w instalacjach gazowych jest zgodne z normami, które wymagają zastosowania materiałów odpornych na korozję i wysoką temperaturę. Ważne jest, aby zawsze sprawdzać specyfikacje techniczne i standardy branżowe, takie jak PN-EN 1057, które regulują wymagania dotyczące rur miedzianych. Zrozumienie tych zasad pozwala nie tylko na prawidłowe obliczenia, ale także na zapewnienie bezpieczeństwa i efektywności systemu gazowego.
Wybór innej kwoty, takiej jak 42,50 zł, 20,00 zł czy 12,50 zł, może wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń kosztów materiałów. Często na tym etapie pojawiają się błędy związane z niewłaściwym oszacowaniem długości potrzebnych rur lub myleniem średnic, co może prowadzić do znacznych różnic w wynikach. Na przykład, jeśli ktoś uzna, że do instalacji potrzeba 15 metrów rury, co w połączeniu z kosztem 2,50 zł za metr dałoby wynik 37,50 zł, mogłoby to spowodować błędne wskazanie na 42,50 zł, jeśli zaokrąglono by koszty. Podobnie, pomijając niektóre elementy układu instalacyjnego, można przez przypadek zaniżyć długość rur, co prowadzi do wyboru zaniżonej kwoty, jak 12,50 zł. Ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować wykresy i rysunki aksonometryczne, a także stosować zasady estymacji kosztów budowlanych, które wymagają uwzględnienia wszystkich aspektów związanych z projektem, w tym specyfikacji materiałów oraz długości rur. W kontekście praktyki inżynierskiej, precyzyjne obliczenia są niezbędne, aby uniknąć kosztownych błędów i zapewnić zgodność z obowiązującymi normami. Dobrą praktyką jest również konsultowanie się z dokumentacją techniczną oraz specjalistami w danej dziedzinie, co może pomóc w uzyskaniu dokładnych informacji i uniknięciu nieporozumień.
