Odpowiedź segmentarna jest prawidłowa, ponieważ masaż segmentarny koncentruje się na zjawiskach związanych z układem nerwowym i jego wpływem na poszczególne segmenty ciała. W przypadku diagnozowania punktów okostnowych w rejonie żeber, masaż segmentarny może pomóc w uwolnieniu napięć mięśniowych i normalizacji funkcji organów wewnętrznych, które są połączone z tymi segmentami. W praktyce, terapeuta, identyfikując określone punkty na ciele, może stosować techniki takie jak głaskanie, ugniatanie czy oklepywanie, aby poprawić krążenie krwi oraz limfy, a także zredukować ból. Stosowanie masażu segmentarnego jest zgodne z zasadami terapii manualnej, gdzie terapeuta ocenia stan pacjenta na podstawie lokalizacji bólu oraz funkcji segmentów ciała, co prowadzi do bardziej precyzyjnych i skutecznych zabiegów terapeutycznych. Przykładem zastosowania masażu segmentarnego w okolicach żeber jest terapia osób z problemami oddechowymi, gdzie praca nad tymi segmentami może znacząco poprawić funkcjonowanie układu oddechowego oraz ogólne samopoczucie pacjenta.
Masaż punktowy, klasyczny oraz łącznotkankowy, choć stosowane w terapii manualnej, nie są odpowiednie do diagnozowania punktów okostnowych w okolicach 1-6 żebra. Masaż punktowy skupia się na konkretnych punktach ciała, które mogą być źródłem bólu, co w tym kontekście nie uwzględnia holistycznego podejścia do segmentów ciała i ich powiązań z funkcjonowaniem narządów wewnętrznych. To podejście może prowadzić do lokalizacji bólu, jednak nie dostarcza pełnego obrazu problemu, który może być związany z innymi segmentami ciała. Z kolei masaż klasyczny, choć skuteczny w relaksacji ciała i redukcji napięcia, nie uwzględnia specyfiki segmentów i ich funkcji w kontekście układu nerwowego, co jest kluczowe w przypadku diagnozowania punktów okostnowych. Na koniec, masaż łącznotkankowy, skupiający się na tkance łącznej, nie jest wystarczająco skoncentrowany na segmentach ciała i ich funkcjach. Często popełniane błędy myślowe polegają na tym, że terapeuci mogą nie zauważać różnic pomiędzy tymi metodami, co prowadzi do nieefektywnych zabiegów i braku oczekiwanych rezultatów w terapii. Kluczowe jest, aby terapeuta nie tylko znał różne techniki, ale także umiał je odpowiednio zintegrować z indywidualnymi potrzebami pacjenta, co jest fundamentem skutecznej terapii manualnej.