Masaż krótkobodźcowy, średniobodźcowy i długobodźcowy to formy masażu, które są uznawane za techniki lecznicze. Te podejścia są wykorzystywane w terapii różnych schorzeń i mają na celu poprawę funkcji układu mięśniowo-szkieletowego oraz redukcję bólu. Masaż krótkobodźcowy koncentruje się na przerywanych, intensywnych technikach, co jest szczególnie przydatne w leczeniu urazów sportowych, gdzie szybka reakcja na kontuzję jest kluczowa. Średniobodźcowy masaż wykorzystuje dłuższe i bardziej relaksacyjne ruchy, które wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, co jest istotne w procesie regeneracji tkanek. Z kolei masaż długobodźcowy, charakteryzujący się wolniejszym tempem i głębszymi ruchami, może być stosowany w terapii przewlekłych dolegliwości bólowych, takich jak bóle pleców czy stawy. W praktyce terapeutycznej, te techniki są często łączone z innymi metodami, co pozwala na całościowe podejście do zdrowia pacjenta, zgodne z zasadami holistycznego leczenia. Warto również zaznaczyć, że każda z tych form masażu powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta, co jest zgodne z aktualnymi standardami w terapii manualnej.
Masaż podtrzymujący, restytucyjny i wytrzymałościowy to techniki, które są stosowane głównie w kontekście sportu oraz rehabilitacji, jednak nie są uznawane za formy masażu leczniczego w klasycznym rozumieniu. Masaż podtrzymujący skupia się na wspieraniu organizmu w jego naturalnym procesie regeneracji, aczkolwiek nie jest to forma, która bezpośrednio wpływa na leczenie schorzeń. Masaż restytucyjny i wytrzymałościowy mają na celu poprawę wydolności oraz przygotowanie organizmu do intensywnego wysiłku, co jest istotne w sporcie, ale niekoniecznie odnosi się do leczenia schorzeń. Higieniczno-kosmetyczny, sportowy oraz odnowy biologicznej, chociaż mogą mieć swoje zastosowanie w kontekście poprawy samopoczucia, nie są klasyfikowane jako masaże lecznicze, ponieważ głównie koncentrują się na relaksacji, poprawie wyglądu oraz regeneracji, a nie na bezpośrednim leczeniu dolegliwości. Izometryczny, kontralateralny oraz limfatyczny de facto odnoszą się do różnych technik, które mogą wspierać zdrowie, ale nie są typowymi formami masażu leczniczego. Izometryczne techniki, na przykład, skupiają się na napięciu mięśni bez ruchu, co nie jest zgodne z definicją masażu. Kontralateralny masaż polega na stymulacji przeciwległej strony ciała i nie znajduje zastosowania w standardowych terapiach manualnych, a masaż limfatyczny może być wspomagający, ale nie jest klasyfikowany jako terapeutyczny w sensie leczenia konkretnych schorzeń. Ogólnie rzecz biorąc, niektóre z wymienionych technik mogą być użyteczne w rehabilitacji, lecz nie powinny być mylone z uznawanym masażem leczniczym.