Masaż segmentarny jest techniką terapeutyczną, która wykorzystuje zjawiska odruchowe związane z określonymi segmentami kręgosłupa. Segment C4 jest bezpośrednio związany z unerwieniem przepony oraz funkcjonowaniem płuc, natomiast segment Th7-L4 jest związany z funkcjonowaniem nerek. Wibracje i manipulacje w tych obszarach mogą stymulować układ nerwowy, co prowadzi do poprawy funkcji narządów wewnętrznych, w tym nerek. Odpowiedź "nerki" jest zatem poprawna, ponieważ masaż w tym obszarze wpływa na ukrwienie oraz funkcjonowanie nerek poprzez aktywację odpowiednich receptorów. W praktyce, masaż segmentarny w obszarze Th7-L4 może być stosowany w terapii osób z dolegliwościami nerkowymi, a także w profilaktyce i rehabilitacji. Dobrym przykładem jest zastosowanie masażu w przypadku pacjentów z przewlekłymi chorobami nerek, gdzie poprzez stymulację segmentów kręgosłupa można znacząco poprawić ich samopoczucie oraz ogólną funkcję organizmu.
Masaż segmentarny, choć skuteczny w stymulacji różnych narządów wewnętrznych, wymaga dokładnej znajomości anatomii i fizjologii ciała ludzkiego. Odpowiedzi dotyczące płuc, serca oraz żołądka, mimo że związane z układem nerwowym, są niepoprawne w kontekście segmentów C4 i Th7-L4. Płuca są innymi segmentami kręgosłupa, z którymi silnie związany jest segment C4. Stymulacja tego obszaru rzeczywiście może przynieść korzyści dla układu oddechowego, jednak nie jest to kierunek działania, który rozpatruje masaż w kontekście segmentu Th7-L4. Z kolei serce, które jest unerwione przez segmenty Th1-Th5, nie ma bezpośredniego połączenia z segmentami wykazującymi działania stymulujące na nerki. Żołądek również nie jest związany z tymi segmentami, ponieważ jego regulacja odbywa się przez inne połączenia nerwowe. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, często wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmów działania masażu segmentarnego oraz z braku znajomości lokalizacji segmentów kręgosłupa odpowiedzialnych za różne narządy. Zrozumienie tych połączeń jest kluczowe dla prawidłowego stosowania technik terapeutycznych. W praktyce, jakiekolwiek manipulacje w obszarze ciała powinny być zawsze dostosowywane do specyficznych potrzeb pacjenta, co wymaga szerokiego zakresu wiedzy anatomicznej i praktycznej umiejętności terapeutycznych.