Synapsa jest kluczowym miejscem przenoszenia informacji między neuronami, umożliwiając komunikację w układzie nerwowym. W synapsach neuroprzekaźniki, takie jak serotonina czy dopamina, są wydzielane przez terminale presynaptyczne i oddziałują z receptorami postsynaptycznymi na drugiej komórce nerwowej. To skomplikowane zjawisko jest niezbędne dla funkcjonowania mózgu i całego układu nerwowego, odpowiadając za procesy takie jak pamięć, uczenie się oraz reakcje emocjonalne. Przykładem zastosowania wiedzy o synapsach jest rozwój leków neuropsychotropowych, które mogą regulować poziom neuroprzekaźników, a tym samym wpływać na stan psychiczny pacjentów. Znajomość mechanizmów synaptycznych jest także fundamentalna w neurobiologii oraz podczas diagnozowania i terapii schorzeń neurologicznych, takich jak depresja czy choroba Alzheimera.
Dendryt to struktura neuronu odpowiedzialna za odbieranie sygnałów od innych komórek nerwowych, a nie za ich przenoszenie. W kontekście synapsy, dendryty tworzą połączenie z zakończeniami aksonów innych neuronów, lecz nie są miejscem, gdzie następuje transfer informacji. Neuryt, z kolei, jest terminem używanym zamiennie z aksonem, który prowadzi impuls elektryczny od ciała komórkowego do zakończenia synaptycznego, ale nie jest miejscem transferu sygnałów. Lemocyty to komórki, które pełnią rolę osłonową dla aksonów, tworząc osłonki mielinowe, co przyspiesza przewodzenie impulsów nerwowych, jednak również nie biorą udziału w mechanizmie przekazywania informacji między neuronami. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie struktur neuronowych z ich funkcjami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o roli poszczególnych elementów układu nerwowego. Zrozumienie struktury komórkowej oraz ich funkcji w kontekście synapsy jest niezbędne dla właściwego pojmowania procesów neurobiologicznych.