Masaż wirowy, który polega na rytmicznym ucisku i rozciąganiu tkanki, jest szczególnie skuteczny w przypadku uszkodzenia brzuśca mięśnia trójgłowego łydki. Jego zastosowanie w rehabilitacji ma na celu poprawę krążenia krwi oraz limfy, co z kolei przyspiesza proces regeneracji tkanek uszkodzonych. Przykładem może być sesja masażu, w której terapeuta stosuje techniki oscylacyjne, co pozwala na zwiększenie elastyczności mięśnia oraz minimalizowanie bólu. Standardy rehabilitacji sportowej wskazują, że masaż wirowy powinien być wprowadzany w miarę ustępowania objawów bólu, co wspiera lepsze dostosowanie wysiłku fizycznego do aktualnego stanu pacjenta. Ponadto, stosowanie masażu wirowego jest zgodne z zasadami terapii manualnej i może być uzupełnione innymi technikami, takimi jak kinezyterapia, co zapewnia kompleksowe podejście do rehabilitacji sportowców.
W kontekście rehabilitacji uszkodzenia brzuśca mięśnia trójgłowego łydki, inne typy masażu, takie jak masaż łącznotkankowy, okostnowy czy segmentarny, nie są optymalne. Masaż łącznotkankowy, skoncentrowany na tkankach głębokich i połączeniach powięziowych, może przynieść ulgę w przewlekłych dolegliwościach, jednak w przypadku ostrego urazu, jakim jest uszkodzenie mięśnia, nie zapewnia on wystarczającej stymulacji krążenia. Masaż okostnowy, skierowany głównie na struktury kostne, jest zbyt inwazyjny dla tkanki mięśniowej i może prowadzić do dodatkowego uszkodzenia. Z kolei masaż segmentarny, który działa na określone segmenty ciała i polega na stymulacji nerwów, nie jest wystarczająco ukierunkowany na regenerację konkretnego uszkodzonego mięśnia, co czyni go mniej efektywnym w tej sytuacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru technik masażu w procesie rehabilitacji i uniknięcia dalszych kontuzji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fizjoterapii i rehabilitacji sportowej.