Kwalifikacja: MED.10 - Świadczenie usług w zakresie masażu
Zawód: Technik masażysta
W masażu niemowlęcia z spastyczną formą mózgowego porażenia dziecięcego nie powinno się stosować technik
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
W masażu dzieci z spastyczną postacią mózgowego porażenia dziecięcego, stosowanie technik głaskania odsercowego i wibracji labilnej jest zabronione ze względu na charakterystyczne objawy tego schorzenia. Spastyczność mięśni i trudności w koordynacji ruchowej mogą prowadzić do nadwrażliwości na bodźce. Technika głaskania odsercowego, która może powodować dodatkowe napięcia w mięśniach, oraz wibracje labilne, które stają się nieprzyjemne lub stresujące dla dziecka, mogą pogorszyć stan pacjenta. W praktyce, terapeuci powinni skupić się na technikach relaksacyjnych, takich jak delikatne głaskanie w kierunku serca oraz techniki rozluźniające, takie jak głaskanie podłużne, które mogą przynieść korzyści w kontekście poprawy krążenia i redukcji napięcia mięśniowego. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, masaż powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb dziecka, a techniki powinny być wprowadzane z uwagą na reakcje organizmu.
Wybór technik masażu w przypadku dzieci z spastyczną postacią mózgowego porażenia dziecięcego powinien być przemyślany, aby nie zaszkodzić pacjentowi. Niektóre techniki, takie jak rozcieranie podłużne i głaskanie dosercowe, mogą wydawać się korzystne, ale w rzeczywistości mogą prowadzić do exacerbacji spastyczności. Rozcieranie podłużne, które ma na celu pobudzenie krążenia, może wprowadzać dodatkowe napięcia w mięśniach, co jest niepożądane w przypadku dzieci z tym schorzeniem. Głaskanie dosercowe z kolei może stymulować układ nerwowy w sposób, który prowadzi do wzrostu napięcia mięśniowego. Zawodowi terapeuci powinni unikać technik, które mogą wywołać nadmierne napięcie lub dyskomfort. Techniki rozcierania poprzecznego oraz delikatnych ucisków całą dłonią również mogą być niewłaściwe, gdyż mogą wprowadzać niekontrolowane napięcia, co jest przeciwwskazane. W kontekście masażu dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, kluczowe jest zrozumienie, że każde dziecko jest inne, a dobór technik musi być dostosowany do jego indywidualnych potrzeb oraz reakcji na bodźce. Należy zwrócić szczególną uwagę na podstawowe zasady bezpieczeństwa i komfortu pacjenta, co jest fundamentalne w praktyce terapeutycznej.