Odpowiedź f = 0,04 mm/obr. i n = 600 obr./min jest właściwa, ponieważ idealnie wpisuje się w standardy parametrów skrawania dla stali, szczególnie podczas operacji wykończeniowych. Przy niższych wartościach posuwu, jak 0,04 mm/obr., osiągamy lepszą jakość powierzchni, co jest kluczowe w procesach, gdzie wymagana jest dokładność wymiarowa i gładkość. Prędkość obrotowa wynosząca 600 obr./min jest również odpowiednia, ponieważ pozwala na odpowiednie chłodzenie narzędzia oraz zmniejsza ryzyko jego uszkodzenia. Na przykład, w praktyce inżynierskiej, zmniejszenie posuwu i umiarkowane tempo obrotowe są stosowane podczas toczenia wałków stalowych, aby uniknąć nadmiernego zużycia narzędzia i uzyskać powierzchnię o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych. Przykład zastosowania to wytwarzanie elementów maszyn, gdzie precyzja i jakość powierzchni są kluczowe dla dalszego montażu i funkcjonowania urządzeń.
Wybór parametrów skrawania jest kluczowy dla efektywności operacji tokarskich i jakości obrobionych elementów. W przypadku wartości f = 0,30 i n = 1300, posuw jest zbyt wysoki dla stali, co prowadzi do nadmiernego obciążenia narzędzia, a tym samym do jego szybszego zużycia. Również prędkość obrotowa 1300 obr./min jest zbyt duża dla tej kombinacji, co może skutkować przegrzaniem narzędzia i pogorszeniem jakości powierzchni. Z kolei odpowiedź z f = 0,25 i n = 100 również nie jest odpowiednia, ponieważ posuw jest zbyt duży, co może prowadzić do obniżenia jakości wykończenia i zwiększenia tolerancji, co w przypadku precyzyjnych prac jest nieakceptowalne. Odpowiedzi z f = 0,18 i n = 900 mają podobne mankamenty, zbyt wysoki posuw powoduje, że proces obróbczy staje się bardziej agresywny, prowadząc do wibracji i niestabilności w trakcie toczenia. Takie błędne podejście często wynika z niedostatecznej znajomości zasad doboru parametrów skrawania, co może skutkować nie tylko problemami jakościowymi, ale także kosztami związanymi z wymianą narzędzi oraz czasem przestojów w produkcji. Dlatego, przy wyborze parametrów skrawania, zawsze należy kierować się zasadą, że niższy posuw podczas wykończenia zapewnia lepsze rezultaty, a prędkości obrotowe powinny być dostosowane do specyfiki materiału oraz wymagań technologicznych obróbki.