Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych
Zawód: Technik ogrodnik
Aby zwalczać szkodniki posiadające aparat gębowy kłująco-ssący, należy użyć preparatów
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Preparaty układowe są skuteczne w zwalczaniu szkodników o aparacie gębowym kłująco-ssącym, ponieważ działają zarówno kontaktowo, jak i systemowo, co oznacza, że po ich zastosowaniu substancja czynna jest transportowana przez roślinę, a szkodniki, które żerują na jej tkankach, są eliminowane. Takie preparaty wnikają do komórek roślinnych, co czyni je szczególnie efektywnymi w przypadku owadów, takich jak mszyce, przędziorki czy wełnowce, które potrafią omijać tradycyjne metody ochrony, takie jak opryski kontaktowe. Przykładem preparatów układowych są niektóre insektycydy zawierające substancje czynne, takie jak imidaklopryd czy acetamipryd. W praktyce, ich stosowanie powinno być zgodne z zaleceniami producentów oraz normami ochrony środowiska, aby zminimalizować wpływ na organizmy niebędące celem oraz uniknąć zjawiska odporności szkodników. Kluczowe jest również przestrzeganie okresów karencji oraz stosowanie preparatów w odpowiednich dawkach, co wpływa na ich skuteczność oraz bezpieczeństwo stosowania.
Podejście oparte na preparatach parzących nie jest skuteczne w zwalczaniu szkodników o aparacie gębowym kłująco-ssącym, ponieważ ich działanie polega głównie na wywoływaniu efektu fizycznego, a nie na eliminacji szkodników. Preparaty te zazwyczaj powodują podrażnienia i ból, lecz nie wpływają na procesy fizjologiczne owadów, które żerują na roślinach. Oprócz tego, ich stosowanie może wprowadzać dodatkowy stres dla roślin oraz innych organizmów w ekosystemie. W przypadku preparatów doglebowych, ich efektywność w zwalczaniu szkodników kłująco-ssących jest ograniczona, ponieważ nie docierają one do szkodników znajdujących się na powierzchni roślin. Tego typu środki działają głównie na organizmy, które żerują w glebie, a nie na tych, które atakują nadziemne części roślin. Odpowiedzi zapobiegawcze także nie są właściwe, ponieważ ich głównym celem jest ochrona roślin przed potencjalnym zagrożeniem, a nie bezpośrednie zwalczanie już istniejących szkodników. Dobre praktyki w ochronie roślin polegają na stosowaniu preparatów układowych w odpowiednich cyklach oraz na monitorowaniu stanu zdrowia roślin, co pozwala na szybką reakcję w przypadku wystąpienia szkodników. Warto również pamiętać o rotacji środków ochrony roślin, aby uniknąć rozwoju odpornych populacji szkodników.