Kwalifikacja: HGT.07 - Przygotowanie imprez i usług turystycznych
Jaką trasę pokona rowerzysta w czasie 4 godzin, jeśli jego średnia prędkość na Szlaku Piastowskim wynosi 15 km w półtorej godziny?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby obliczyć drogę, którą pokonał rowerzysta w ciągu 4 godzin, musimy najpierw ustalić jego średnią prędkość. W zadaniu podano, że rowerzysta osiąga średnią prędkość 15 km w półtorej godziny. Możemy tę prędkość wyrazić w kilometrach na godzinę, co daje nam 15 km / 1.5 h = 10 km/h. Następnie korzystamy ze wzoru na drogę: droga = prędkość x czas. Zatem w ciągu 4 godzin rowerzysta pokona drogę równą 10 km/h x 4 h = 40 km. Ta metoda obliczeń jest standardem w fizyce i matematyce, a znajomość takich obliczeń jest niezbędna nie tylko w kontekście sportu, ale również w planowaniu tras w transporcie czy turystyce. Wiedza ta pozwala na lepsze zarządzanie czasem i zasobami, co jest kluczowe w wielu dziedzinach życia codziennego oraz w pracy zawodowej.
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawiają się błędy wynikające z nieprawidłowego rozumienia pojęć związanych z prędkością oraz czasem. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 50 km, mogło to wynikać z błędnego skojarzenia prędkości z czasem. Takie podejście może prowadzić do obliczeń opartych na założeniu, że prędkość jest stała w ciągu całego okresu, co nie jest uwzględniane przy kalkulacji. Często spotykanym błędem jest także pomijanie konwersji jednostek, co w tym przypadku mogłoby prowadzić do przyjęcia niewłaściwej prędkości lub nieprawidłowego zrozumienia wartości czasu. Inne odpowiedzi, takie jak 30 km czy 60 km, mogą pochodzić z błędnych obliczeń, które nie uwzględniają, że prędkość rowerzysty była niższa niż zakładano. Kluczowe jest, by przy takich zadaniach zawsze rozważyć wzory i zasady, które definiują ruch: droga = prędkość x czas, gdzie jednostki muszą być zgodne. Często uczniowie zapominają, że średnia prędkość nie jest tym samym co maksymalna prędkość, co prowadzi do mylnych wniosków. Dobrze jest więc regularnie ćwiczyć tego typu obliczenia, aby uniknąć pułapek związanych z niewłaściwym odczytem danych lub błędnym użyciem wzorów matematycznych.