Relacyjne bazy danych opierają się na koncepcji tabel, gdzie dane są przechowywane w wierszach i kolumnach. Klucze główne odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu unikalności rekordów w tabelach i umożliwiają ich identyfikację. Klucz główny to kolumna (lub zestaw kolumn), której wartości są unikalne w obrębie tabeli i nie mogą być puste. Przykładem może być tabela 'Użytkownicy', w której identyfikatorem użytkownika (kluczem głównym) może być numer PESEL lub unikalny ID. Dzięki kluczom głównym, można łatwo odnaleźć konkretne rekordy, a także powiązać je z innymi tabelami przy pomocy kluczy obcych, co jest fundamentalne dla relacyjnej struktury bazy danych. Standardy takie jak SQL (Structured Query Language) dostarczają narzędzi do definiowania, modyfikowania i manipulowania danymi z wykorzystaniem kluczy głównych, co jest podstawą projektowania baz danych zgodnie z najlepszymi praktykami. Dobre praktyki projektowe sugerują również, aby klucze główne były proste, stabilne i unikalne, co ułatwia zarządzanie danymi w relacyjnych systemach zarządzania bazą danych (RDBMS).
Odpowiedzi, które wskazują na stosowanie języka zapytań OQL, występowanie klas, obiektów i metod, oraz określenie stanu zgodnie z obiektowym modelem danych, nie odnoszą się do kluczowych cech relacyjnych baz danych. OQL (Object Query Language) jest językiem zapytań używanym w kontekście baz danych obiektowych, a nie relacyjnych. W relacyjnych bazach danych głównym językiem zapytań jest SQL (Structured Query Language), który został zaprojektowany do pracy z tabelami i relacjami między nimi. Przypisanie klas, obiektów i metod jest charakterystyczne dla obiektowych baz danych, które różnią się od relacyjnych, gdzie dane są organizowane w struktury tabelaryczne, a nie w obiektach. Ponadto, określenie stanu bazy danych zgodnie z obiektowym modelem danych nie jest praktyką występującą w relacyjnych bazach danych, które są zorganizowane wokół relacji między tabelami. Typowymi błędami myślowymi, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, są mylenie różnych modeli baz danych oraz ich specyfikacji. Właściwe zrozumienie różnic między modelami obiektowymi a relacyjnymi jest kluczowe dla efektywnego projektowania baz danych i unikania problemów związanych z nieoptymalnym przechowywaniem oraz zarządzaniem danymi. W kontekście projektowania baz danych, ogólna zasada to, że należy dostosować używane technologie do specyficznych potrzeb aplikacji, co w przypadku relacyjnych baz danych oznacza korzystanie z zasad normalizacji i kluczy głównych dla poprawy integralności danych.