Odpowiedź 'foreach' jest poprawna, ponieważ ta konstrukcja w języku PHP została stworzona specjalnie do iteracji po elementach tablicy. Zastosowanie 'foreach' pozwala na komfortowe i czytelne przeglądanie każdego elementu tablicy bez potrzeby ręcznego zarządzania indeksami, co jest szczególnie przydatne w przypadku tablic asocjacyjnych, gdzie klucze mogą być dowolnymi typami danych. Przykład zastosowania 'foreach': dla tablicy $fruits = ['jabłko', 'banan', 'gruszka']; używamy pętli: foreach ($fruits as $fruit) { echo $fruit; } To pozwala na wypisanie każdego owocu w tablicy. Warto również podkreślić, że 'foreach' jest bardziej wydajny i bardziej intuicyjny niż inne pętle, takie jak 'for' czy 'while', które wymagają dodatkowego zarządzania indeksami. W praktyce, 'foreach' jest standardem w iteracji tablic w PHP i jego użycie jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi.
Zarówno konstrukcja 'for', 'while', jak i 'do...while' są pętlami, które służą do wykonywania bloków kodu wielokrotnie, jednak każda z nich ma swoje specyficzne zastosowania, które mogą prowadzić do nieefektywności w kontekście iteracji po tablicach. Użycie pętli 'for' wymaga manualnego zarządzania indeksami, co zwiększa ryzyko błędów, zwłaszcza w przypadku tablic o zmiennej długości. Przykładowo, iterując po tablicy za pomocą 'for', musimy ustawić warunki początkowe, końcowe oraz właściwie modyfikować indeks, co może prowadzić do błędów, jeśli nie zostanie to prawidłowo skonfigurowane. Z drugiej strony, pętle 'while' i 'do...while' są bardziej elastyczne, ale również wymagają dodatkowego sprawdzania warunków, co czyni je mniej przejrzystymi w kontekście iteracji po tablicach. Często prowadzi to do sytuacji, w których programiści popełniają błędy logiczne, takie jak zapętlenie się lub pominięcie elementów, co z kolei skutkuje trudnościami w utrzymaniu kodu. Dlatego, zamiast stosować te pętle, lepiej jest korzystać z 'foreach', która jest dedykowana do pracy z tablicami i eliminuje wiele problemów związanych z zarządzaniem indeksami.