Tabela filmy zawiera klucz główny id oraz klucz obcy rezyserID. Tabela rezyserzy zawiera klucz główny id. Obydwie tabele połączone są relacją jeden po stronie rezyserzy do wielu po stronie filmy. Aby w kwerendzie SELECT połączyć tabele filmy i rezyserzy, należy zapisać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, która wskazuje na połączenie tabeli filmy z tabelą rezyserzy za pomocą klauzuli JOIN, z warunkiem ON filmy.rezyserID = rezyserzy.id, jest prawidłowa, ponieważ bezpośrednio odzwierciedla relację pomiędzy tymi dwiema tabelami. Klucz obcy rezyserID w tabeli filmy wskazuje na klucz główny id w tabeli rezyserzy. W związku z tym, aby prawidłowo połączyć te tabele w kwerendzie SELECT, musimy użyć tego klucza obcego w warunku połączenia. Przykładowo, w realnych zastosowaniach chcesz uzyskać informacje o filmach oraz ich reżyserach; więc pisząc zapytanie, możesz z łatwością uzyskać dane, takie jak tytuł filmu i imię reżysera, co jest kluczowe w systemach zarządzania bazą danych. Dobre praktyki wskazują, że zawsze należy używać poprawnych kluczy do łączenia tabel, aby uzyskać wiarygodne i dokładne wyniki, co jest fundamentalne w projektowaniu baz danych i tworzeniu zapytań SQL.
W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak używanie rezyserzy.filmyID lub porównywanie kluczy głównych tabeli rezyserzy z kluczami głównymi tabeli filmy, istotne jest zrozumienie, że klucze muszą być stosowane zgodnie z ich rolami w relacji. Klucz obcy w tabeli filmy (rezyserID) jest przeznaczony do wskazywania na odpowiedni klucz główny w tabeli rezyserzy (id). Używanie rezyserzy.filmyID jest całkowicie błędne, ponieważ tabela rezyserzy nie ma kolumny o takiej nazwie; nie ma relacji, która by wskazywała na filmy w tej tabeli. Z kolei porównywanie filmy.id z rezyserzy.id nie jest sensowne, ponieważ porównujemy dwa różne klucze, które nie mają ze sobą bezpośredniego związku, co prowadzi do niepoprawnych wyników zapytań. Klucz rezyserID w tabeli filmy jest odpowiedzialny za powiązanie konkretnego reżysera z filmem, a nie odwrotnie. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie zasad normalizacji oraz poprawnego stosowania kluczy obcych może prowadzić do niejednoznacznych danych oraz trudności w utrzymaniu spójności bazy danych.