Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych

Wprowadzenie do pojęcia kontroli jakości w procesach produkcyjnych może prowadzić do nieporozumień, szczególnie w kontekście wyboru właściwych metod. Pełna kontrola, zarówno laboratoryjna jak i organoleptyczna, jest często błędnie postrzegana jako najskuteczniejsza opcja w sytuacji międzyoperacyjnej. Pełna kontrola laboratoryjna, opierająca się na testach w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych, może dostarczyć dokładnych informacji o parametrach technicznych wyrobu, jednak nie jest praktycznie wykonalna na każdym etapie produkcji, gdzie czas i wydajność mają kluczowe znaczenie. Stosowanie tej metody w trakcie prasowania wyrobów może prowadzić do znacznych opóźnień i zwiększenia kosztów, co jest nieefektywne w kontekście produkcji masowej. Z kolei pełna kontrola organoleptyczna może być subiektywna i nie zapewnia wystarczającej powtarzalności wyników, co jest niezbędne w kontekście zapewniania jakości. Metody wyrywkowe, które są bardziej praktyczne i ekonomiczne, pozwalają na bieżące monitorowanie jakości bez nadmiernego obciążenia procesu produkcyjnego. Typowym błędem jest zatem założenie, że pełna kontrola jest zawsze lepsza, co nie uwzględnia specyfiki danego etapu produkcji oraz potrzeb biznesowych.