Metoda potokowa to najbardziej efektywna forma organizacji produkcji, gdyż umożliwia ciągły, nieprzerwany proces wytwarzania wyrobów w dużych ilościach. Przy produkcji 2000 sztuk ubrań roboczych, ta metoda pozwala na minimalizację przestojów i maksymalizację wydajności. W procesie potokowym wszystkie operacje są zorganizowane w taki sposób, aby każdy etap produkcji następował bezpośrednio po sobie, co znacząco przyspiesza czas realizacji zamówienia. Przykładowo, w zakładzie odzieżowym, linia produkcyjna może być zaplanowana tak, aby jeden pracownik zajmował się krojeniem materiału, inny szyciem, a kolejny pakowaniem gotowych wyrobów. Dzięki temu możemy osiągnąć wyższą wydajność, redukując czas potrzebny na przemieszczanie materiałów oraz koordynację pracy. Dodatkowo, metoda potokowa jest zgodna z zasadami lean manufacturing, które podkreślają znaczenie eliminacji marnotrawstwa i optymalizacji procesów produkcyjnych. W praktyce, stosowanie potokowej organizacji produkcji przy dużych seriach wyrobów, takich jak 2000 sztuk, jest uznawane za standard w branży odzieżowej.
Wybór metody organizacji produkcji nieodpowiedniej do wielkości serii może prowadzić do znacznych strat w wydajności. Metoda grupowa, mimo że jest użyteczna w przypadku mniejszych serii lub różnorodnych produktów, nie jest efektywna przy produkcji 2000 sztuk ubrań roboczych. W przypadku metody grupowej produkcja odbywa się w zespołach, gdzie różne operacje są wykonywane na raz. Taki sposób organizacji może prowadzić do opóźnień, ponieważ wymaga synchronizacji działań wielu pracowników, co przy dużej serii zwiększa ryzyko przestojów. Metoda indywidualna, z kolei, jest przeznaczona do produkcji jednostkowej, często o wysokim stopniu personalizacji, co w przypadku standardowych ubrań roboczych jest nieopłacalne oraz czasochłonne. Wybór metody seryjnej, która jest bliska potokowej, również nie spełni oczekiwań przy tak dużej produkcji, ponieważ polega na wytwarzaniu większych grup produktów, ale nie zapewnia tak płynnego przepływu jak proces potokowy. Błąd w analizie wymagań produkcyjnych może wynikać z niewłaściwego zrozumienia skali produkcji oraz nieznajomości metodologii zarządzania produkcją, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej efektywności wytwarzania.