Odpowiedź 10 °C jest poprawna, ponieważ kukurydza jest rośliną ciepłolubną, która najlepiej rozwija się w temperaturach gleby wynoszących około 10 °C lub wyższych. Niska temperatura gleby może opóźniać kiełkowanie oraz wzrost roślin, co wpływa na ostateczny plon. Zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi, wysiew kukurydzy powinien być przeprowadzany, gdy gleba na głębokości 8 cm osiągnie tę temperaturę, co sprzyja optymalnym warunkom do wykiełkowania nasion. W praktyce, przekroczenie tej temperatury umożliwia intensywne wchłanianie wody oraz składników odżywczych, co jest kluczowe dla rozwoju systemu korzeniowego oraz nadziemnych części rośliny. Warto zauważyć, że w przypadku wcześniejszego siewu, kiedy temperatura jest zbyt niska, nasiona mogą być narażone na choroby grzybowe oraz gnicie, co znacząco obniża plon. Wyznaczenie optymalnego terminu siewu przy użyciu termometrów glebowych to jedna z dobrych praktyk stosowanych w rolnictwie.
Wybór odpowiedzi 5 °C, 2 °C czy 15 °C jest błędny, ponieważ nie uwzględnia podstawowych zasad dotyczących wymagań temperaturowych kukurydzy. Roślina ta wymaga odpowiednich warunków termicznych do kiełkowania oraz prawidłowego wzrostu. W przypadku temperatury 5 °C, rozwój nasion zostaje znacznie opóźniony, co może prowadzić do słabego wschodu i dużych strat w plonach. Nasiona kukurydzy są w stanie wykiełkować w temperaturze 10 °C, ale ich zdolność do wzrostu jest znacznie ograniczona w niższych temperaturach. Z kolei temperatura 2 °C jest zdecydowanie zbyt niska, co może skutkować całkowitym brakiem kiełkowania oraz większym ryzykiem chorób. Z kolei sugerowanie bardziej umiarkowanej temperatury, jak 15 °C, również może być mylące. Chociaż kukurydza toleruje wyższe temperatury, taka temperatura może prowadzić do nadmiernego parowania wody z gleby oraz stresu cieplnego roślin, zwłaszcza w początkowej fazie wegetacji. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla właściwego planowania siewu i zarządzania uprawami, co jest istotne dla osiągnięcia dobrego plonu w praktyce rolniczej.