Częstotliwość sygnału cyfrowego można obliczyć, stosując prosty wzór: częstotliwość (f) jest odwrotnością okresu (T). W przypadku podanego okresu 0,01 ms, najpierw przekształcamy jednostki: 0,01 ms to 0,01 * 10^-3 s, co daje 10^-5 s. Następnie obliczamy częstotliwość jako f = 1/T = 1/(10^-5) = 100000 Hz, czyli 100 kHz. Taka częstotliwość jest powszechnie stosowana w systemach telekomunikacyjnych oraz w aplikacjach związanych z przesyłaniem danych, gdzie wymagana jest wysoka prędkość transferu. Przykładem mogą być sygnały w sieciach Ethernet, które mogą operować z częstotliwościami w obszarze setek kHz do kilku MHz. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami ISO/IEC oraz dobrymi praktykami inżynieryjnymi, zrozumienie relacji między okresem a częstotliwością jest kluczowe dla projektowania układów cyfrowych i analizy sygnałów.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia związku pomiędzy okresem a częstotliwością. Na przykład, jeśli ktoś wskazałby 10 kHz, mógłby błędnie przekładać jednostki, myśląc, że 0,01 ms odpowiada 0,1 s. To zrozumienie jest mylące, ponieważ okres 0,01 ms oznacza, że jeden cykl sygnału trwa 0,01 ms, co jest znacznie krótszym czasem, co prowadzi do wyższej częstotliwości. Niektóre odpowiedzi, takie jak 1 MHz czy 1 kHz, również pokazują brak zrozumienia tej relacji. Osoba wybierająca 1 MHz może pomyśleć, że krótszy okres powinien przekładać się na wyższą częstotliwość, ale przy 0,01 ms właściwa częstotliwość wynosi 100 kHz, a nie 1 MHz. Zrozumienie tych obliczeń jest fundamentalne dla pracy z sygnałami cyfrowymi. W praktyce, w inżynierii elektronicznej i telekomunikacyjnej, znajomość podstawowych wzorów i ich zastosowania w różnych kontekstach jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i analizy systemów oraz unikania typowych błędów, które mogą prowadzić do nieefektywności i problemów w realizacji projektów.