Korekcja racic jest kluczowym elementem higieny i pielęgnacji bydła, mającym na celu zapewnienie zdrowia i dobrostanu zwierząt. Racje bydła są ich głównym narzędziem poruszania się i ich prawidłowy stan jest niezbędny do utrzymania właściwej wydajności produkcyjnej. Regularna korekcja racic zapobiega powstawaniu schorzeń, takich jak kulawizna czy zapalenie kopyt, które mogą znacząco wpłynąć na zdolność zwierzęcia do poruszania się oraz efektywność w produkcji mleka czy mięsa. Przykładem dobrych praktyk jest wykonywanie korekcji co 6-8 tygodni, w zależności od warunków, w jakich zwierzęta są hodowane oraz ich wieku. Ważne jest także, aby zabieg ten był przeprowadzany przez doświadczone osoby, które potrafią ocenić stan zdrowia racic i odpowiednio dostosować technikę korekcji. Dbanie o racice to nie tylko kwestia estetyki, ale przede wszystkim zdrowia zwierząt, co przekłada się na wydajność produkcyjną oraz ekonomię hodowli.
Redukcja kłów, obcinanie ogona oraz strzyżenie runa nie są podstawowymi zabiegami higieniczno-pielęgnacyjnymi bydła, ponieważ nie mają one kluczowego znaczenia dla zdrowia i dobrostanu zwierząt. Redukcja kłów, choć czasami stosowana w przypadku niektórych ras, nie jest standardowym zabiegiem pielęgnacyjnym, a jej nadmierna praktyka może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, jak na przykład infekcje czy ból. Obcinanie ogona jest jeszcze mniej powszechne i nie powinno być stosowane bez wyraźnych wskazań weterynaryjnych, ponieważ ogon pełni ważną rolę w komunikacji zwierząt oraz w ich zachowaniu, a jego usunięcie może prowadzić do stresu i zaburzeń behawioralnych. Strzyżenie runa, chociaż praktykowane w niektórych hodowlach, nie jest uznawane za istotny zabieg higieniczny w przypadku bydła, które naturalnie linieje i nie wymaga interwencji ze strony człowieka w tym zakresie. W związku z tym, koncentrowanie się na korekcji racic jako podstawowym zabiegu higieniczno-pielęgnacyjnym jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i dobrostanu bydła, a także dla zapewnienia ich efektywności produkcyjnej.